De bestemming waar ik naartoe wilde heeft geen directe vlucht vanuit Amsterdam dus ik moest sowieso overstappen. Omdat ik op stand-by vloog moest ik voor elke vlucht wachten tot er plek vrij was, omdat ik een overstap had mocht mijn koffer niet doorgelabeled worden naar de eindbestemming dus concreet gezegd: ik moest het elke keer ophalen.
Mijn originele plan was om via Seoel te vliegen, alleen onderweg naar de luchthaven kreeg ik al een bericht dat deze dermate vertraagd was dat ik de overstap niet zou halen inclusief paspoortcontrole, koffer ophalen etcetera.
Diepe zuchten en enkele bijna-tranen later ging ik met mijn bagage naar kantoor van werk (
![Huilen of lachen :')](./images/smilies/laughcry.gif)
Sinds kort mag je met een Nederlands paspoort 15 dagen visumvrij in China verblijven en heel toevallig ging er die avond een vlucht van een Chinese luchtvaartmaatschappij naar Shanghai met een 7-uurse overstap naar mijn eindbestemming. Een bevriend ticketing-medewerker belde ik op en hij bevestigde mij dat voor beide vluchten genoeg plek zou zijn.
Ik besloot de knoop door te hakken: ik ga via China! Eén uur en tien minuten voor vertrek boekte ik het ticket (stand-by ticketprijzen zijn gebaseerd op bestemming, niet op tijd van aankoop), op de check-in deadline gaf ik mijn koffer af bij de balie en ik had nog 40 minuten om door de beveiliging en paspoortcontrole te gaan.
Ik kwam aanrennen bij de gate, iedereen was al ingestapt en helaas bleek dat de vlucht volgeboekt was in Economy (ik ben te junior om te mogen standbyen in Business) maar de Airport Manager van de luchtvaartmaatschappij besloot mij te gunnen en iemand die nota bene al aan boord was te upgraden naar Business om mij een plek te kunnen geven.
Rennend door de aviobrug met de manager naar de deur van het toestel ging ik aan boord, de bemanningsleden trokken nog net niet aan de arm van de ge-upgraded passagiers naar de Business Class waarbij de Purser mij door de cabine duwde naar mijn stoel. Heel de coupé keek ons aan tijdens dit tafereel, best geinig. Nadat ik bij mijn stoel kwam voelde ik het toestel een beetje naar boven getild worden door de pushbackwagen wat betekent dat de deuren waren gesloten om te vertrekken.
Eenmaal in Shanghai aangekomen wist ik oprecht niet wat ik moest doen, na vragen bij het luchthavenpersoneel moest ik inderdaad door de paspoortcontrole om weer naar de check-in-balie te gaan voor de instapkaart van mijn tweede vlucht. Gelukkig waren er dermate zóveel stoelen over dat ik meteen een stoel aangewezen kreeg bij de balie. In vergelijking met mijn originele schema ben ik maar anderhalf uur later aangekomen op bestemming, ik mag niet klagen.
En nu zit ik in de zon met 35 graden op mijn bakkes. Proost.