Sophie's interrailzomer #6 (105f)

Dit is het forumdeel voor jouw mooie foto's. Plaats dus al je reisverslagen hier. Ook overige foto's zijn welkom, mits ze voorzien zijn van een omschrijving waarom je die foto graag wil laten zien.
Plaats reactie
Chrysa
Berichten: 7987
Lid geworden op: za 21 mei 2016, 21:12

Sophie's interrailzomer #6 (105f)

Bericht door Chrysa »

Vanaf Litouwen is het nog een aardig eindje door Polen, de snelheid ligt hier niet heel hoog .We rijden eerst via Suwalki door het Poolse merendistrict. Een prachtige regio met helaas belabberd OV. De spoorlijn van Ełk naar Giżycko is een aanrader, maar die gaat pas pas in 2027 weer open, als het niet later wordt. Daarom reizen we met het treintje uit Kaunas helemaal door naar eindpunt Białystok. Vier lange uren in een dieselboemel.

Afbeelding

In Białystok stappen we na een broodje en thee gehaald hebben bij de Zabka over op een Poolse IC. Voor deze treinen is een reservering verplicht, aldus Interrail. In de praktijk valt dat wel mee. Als je wilt kan je ze voor 1 złoty kopen aan het loket of online, maar wanneer we tegen de conductrice zeggen dat we er geen hebben haalt ze haar schouders op. “Reserveringen zijn uitverkocht, ga maar gewoon ergens zitten en kijk maar of je weggestuurd wordt.” Vervolgens hebben we de hele rit een coupé voor ons alleen, dus zo druk was het uiteindelijk niet.

De trein rechts nemen we helemaal naar Częstochowa via Warszawa, een rit van 5.5 uur.

Afbeelding

In Warszawa rijden we via het noordstation, wat een lange route door de voorsteden betekent.

Afbeelding

Na een niet bijzonder spannende rit komen we op tijd aan op Częstochowa Stadom, het zuidelijke station van de stad. Hier hebben we een overstap van 20 minuten gepland, maar onze volgende trein staat met een half uur vertraging op de borden. We lopen naar de Zabka in een wijk naast het station voor nog een broodje en wat thee om de tijd te doden. Wanneer we terugkomen staat deze Express Intercity Premium (EIP) langs het perron. Deze Pendolinos zijn de meest luxe klasse treinen in Polen. Het zijn ook de enige treinen waar ze wel streng zijn met reserveringen, dus hier kan je niet zomaar instappen.

Afbeelding

Wij gaan verder met een TLK-trein, wat net een klasse onder de IC van net zit. In plaats van zes stoelen zitten er acht stoelen in een coupé, en in plaats van airco kunnen de ramen open. Deze trein nemen we van Częstochowa naar Krakow, een non-stop rit van anderhalf uur waar we helaas geen vertraging inlopen. Helaas is deze trein ook maar drie wagons lang, het hele gangpad staat vol. In Krakow gaan we meteen naar bed, we blijven hier twee nachten.

Afbeelding

In Krakow zelf heb ik eigenlijk geen foto’s gemaakt, ook al is het een erg leuke stad. Ik verwijs graag naar mijn verslag van afgelopen maart.

Het enige wat ik dit keer heb gezien wat ik toen vergeten ben, is dit standbeeld van een beer:

Afbeelding

Deze beer is Wojtek, en zijn standbeeld staat in een park waar nog enkele tientallen standbeelden van Poolse oorlogshelden staan. Lijkt een vreemde plek, maar het verhaal maakt het wat logischer. Toen Nazi-Duitsland de Sovjetunie binnenviel werden enkele Poolse gevangenen bevrijd omdat de Russen erg wanhopig voor soldaten waren. Onderweg terug naar Polen kwamen de nieuwe soldaten een berenjong tegen, welke ze geadopteerd hebben. De beer werd deel van het bataljon, hij dronk bier en rookte mee met de soldaten, en kon mooi hun spullen dragen. De beer heeft de oorlog overleefd, en is daarna naar Schotland verhuisd waar hij tot 1963 in de dierentuin van Edinburgh heeft gewoond. Daar kan je ook een standbeeld van hem vinden.

Afbeelding

De volgende dag maken we een uitstapje naar een grote attractie in de regio: De zoutmijnen van Wieliczka. Er rijdt een trein heen, maar deze rijdt niet bijzonder vaak, dus wij gaan met de bus.

Afbeelding

Afbeelding

In de mijn dalen we een lange trap af, waar we in een ruimte met sculpturen worden gedropt. De mijn is sinds 1996 niet meer in gebruik als zoutmijn, en sindsdien is het een soort ondergrond museum geworden die je kan bezoeken. De tourgids vertelt erg leuk, vooral de zin “Je mag alles hier likken, behalve de sculpturen” is me bijgebleven. :mrgreen: En ja, ik heb een muur gelikt. Smaakte naar zout, en ik heb er geen rare ziektes aan overgehouden.

Afbeelding

Afbeelding

Polen is een erg gelovig land, dus ook hier beneden zijn enkele kapellen. Als de mijn uitbreidde en de kapel te ver lopen was, graafde men gewoon een nieuwe.

Afbeelding

Afbeelding

Vooral indrukwekkend is de grote hal met kroonluchters, die uiteraard ook van zout gemaakt zijn.

Afbeelding

Afbeelding

Al dat zout moet natuurlijk ook weggevoerd worden, dus hier zijn ook treintjes te vinden. Deze zijn nog steeds in gebruik. Hoewel er geen zout meer gewonnen wordt zijn er nog veel werkzaamheden in de mijn. De onderste niveaus worden helemaal opgevuld met beton om instortingsgevaar tegen te gaan, en de bovenste niveaus worden verstevigd voor het toerisme.

Afbeelding

Afbeelding

Wij gaan met een snelle lift weer terug naar boven, waar we met een normaal treintje terug gaan naar Krakow. De trein rijdt ongeveer elk uur, maar wel bijna elk uur op een andere minuut. De dienstregeling staat er ook twee keer, naar Krakow CS en naar het vliegveld. Dat dit dezelfde lijn is en dus dezelfde treinen, tja…

Interrail is hier ook niet geldig, maar een kaartje terug naar Krakow kost maar een euro.

Afbeelding

Afbeelding

In Krakow gaan we meteen door, we hebben hier een overstap van een half uurtje op de IC naar Zielona Gora, ons einddoel van vandaag. Die is er echter nog niet, dus kunnen we eerst een beetje treintjes kijken op het perron.

Afbeelding

De route onderweg is plat, maar wel vrij afwisselend. Met het gouden zonlicht is het al snel mooi.

Afbeelding

Vlak voor Wrocław komt de conducteur de cabine in, roept iets in het pools en loopt meteen weer weg. Geen idee wat er aan de hand is, maar daar komen we al snel genoeg achter. Tijdens de geplande stop van 20 minuten rijden we opeens achteruit en weer vooruit. Onze trein is gesplitst en er moest een locomotief tussen geplaatst worden. Ik ga toch maar eens kijken wat er aan de hand is en kom erachter dat we in het verkeerde deel van de trein zitten, deze wagon gaat naar Jelenia Gora in plaats van Zielona Gora. Gelukkig kunnen we nog snel overstappen, anders hadden we gestrand aan de Tsjechische grens.

Afbeelding

Afbeelding

We komen laat aan in Zielona Gora, dus ook ons avondeten is weer een broodje en een thee van de Zabka. Onderweg naar onze slaapplaats lopen we langs een depot waar allerlei antieke bussen staan opgesteld. Polen is in een rap tempo aan het moderniseren, maar zeker op het platteland kan je nog genoeg oude zooi tegenkomen, zoals deze Mercedessen die zelfs in Wallonië inmiddels allemaal wel verdwenen zijn.

Afbeelding

De volgende dag is alweer de laatste dag van deze reis, we reizen in een dag van Zielona Gora helemaal naar Breda terug. Om Duitsland in te komen moeten we eerst naar Rzepin, waar de EC naar Berlijn vertrekt. Voor die EC schijn je in Polen een reservering nodig te hebben, aldus het internet, maar als ik om een reservering vraag aan het loket kijkt de medewerker me aan alsof ze water ziet branden. “Intercity? No no no, no reservation”. Oke. :’)

Naar Rzepin reizen we met dit nieuwe blauwe treintje van Polregio, waar helaas vrij veel graffiti op zit.

Afbeelding

Op het perron waar we aankomen staat dit plakkaat, ter ere van 10.000km elektrificatie in Polen. Een mooie mijlpaal, waar derdewereldlanden zoals het Verenigd Koninkrijk nog veel van kunnen leren. (A)

Afbeelding

Op het perron waar de EC naar Berlijn zou moeten vertrekken staat een trein klaar, dus wij rennen erop af. Die trein zit echter op slot, en er staat een beveiliger voor. Ik vraag of dit de trein naar Berlijn is, waarop ik in het Engels als wedervraag krijg of ik Oekraïens ben. Dit bleek een vluchtelingentrein naar Hannover te zijn, oeps. Twee minuten voor vertrek is er een omroep dat de trein naar Berlijn gespoorwijzigd is.

Afbeelding

Hierboven de trein uit Oekraïne, hieronder de Eurocity naar Berlijn. Wij gaan mee tot het Ostbahnhof.

Afbeelding

Met het oversteken van de Oder zijn we in Duitsland. In Frankfurt (Oder) komt er nog douane door de trein, maar wonder boven wonder kost dit ons maar 4 minuten vertraging. Ook delen mensen van de Bahnhofsmission hier mondkapjes uit, want die zijn hier nog verplicht.

Afbeelding

Afbeelding

Er zijn weinig momenten in het leven dat ik me zo zen heb gevoeld als in de Penny in de kelder van Berlin Ostbahnhof. Na een intense maand in Scandinavië en de Baltische staten sta in in een land dat ik ken en de taal spreek, en de stilte en rustige muziek helpen ook mee. We halen hier onze lunch in de Penny en gaan dan weer door met de ICE naar Duisburg.

Afbeelding

Afbeelding

De hele maand is het goed gegaan met overstappen en aansluitingen, maar DB zou DB niet zijn als ze het niet nog even om zeep helpen. We komen te laat aan in Duisburg, halen daar wel de RE42 omdat die ook met +20 rijdt, maar daardoor missen we de trein in Viersen en hebben we daar de trein van een uur later. Ik haal maar een colaatje bij de Edeka in Viersen, waar ik meteen spijt van heb wanneer ik het statiegeld op de kassabon zie staan.

Afbeelding

De trein van een uur later is gelukkig wel op tijd, en zo halen we makkelijk de overstap in Venlo.

Afbeelding

In Eindhoven halen we ook de overstap van 3 minuten op de 1100, want die komt te laat het perron binnengereden. Soms is de slechte punctualiteit van dat ding helemaal niet zo’n ramp.

Afbeelding

Rond 20:00 zijn we weer thuis, het was een lange, intense maar zeer geslaagde trip.

In Nederland zijn we nog een dagje naar Amsterdam geweest. Ik kom eigenlijk nooit in die stad, en na een bezoekje in de hoogzomer weet ik weer waarom. Er lopen zoveel toeristen dat je op veel plaatsen fysiek niet meer allemaal op de stoepen past. Maar ja, als je toch al in Noord-Holland moet zijn en een P+R-kaartje maar 1 euro kost kan het wel voor een dagje.

Afbeelding

Representatie!
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Na twee dagen in Nederland gaan we weer naar Zwitserland. Dit keer reizen we via Brussel, omdat een grenskaartje naar België een stuk goedkoper is dan naar Duitsland. Zo kan ik Brussel Noord eens rustig bekijken, eigenlijk is het een best aardig station. De slechte reputatie is volgens mij wel aardig opgelost, hoewel ik het busstation niet bekeken heb.

Afbeelding

In Brussel nemen we de ICE naar Duitsland, welke met het enige gemoderniseerde 3M-stel rijdt. Ondanks dat deze trein niet in Nederland komt heeft deze NS-logo’s aan de voorkant, alle 3M-stellen zitten in een gedeelde pool voor zover ik weet.

Afbeelding

Nou reis ik toch vrij vaak van Nederland naar Zwitserland op en neer, maar toch is dit de eerste keer dat ik dat via Frankfurt Hbf doe. Normaal zit ik bij vertraging altijd te klooien met overstappen op Flughafen, maar omdat ik nu niet alleen reisde deden we het eens rustig aan. Op het station eten we wat bij de Frittenwerk, waarna we een vertraagde ICE nemen naar Bern.Afbeelding

De vallei oversteken bij Bern is altijd een hoogtepuntje.

Afbeelding

We komen laat aan op Lausanne, waar we meteen ons bed in rollen.

Drie dagen later ga ik even kort op pad, ik ben namelijk al een tijdje bezig om alle spoorlijnen in Zwitserland te berijden. Dat zijn er ontiegelijk veel, en het schiet ook niet echt op. Ik ben ongeveer op de helft, maar de helft die ik nog moet zijn vooral langzame lijntjes die doodlopen in een vallei, waardoor je dus ook weer terug moet. :’) Vandaag wil ik de lijntjes tussen Lausanne en Genève eens doen, op een zondagmiddag is er toch niet veel te doen verder.

Zo sta ik rond 14 uur op station Lausanne. De TGV naar Parijs via Genève staat klaar voor vertrek, en deze mag je zonder reservering nemen tot Genève. Helaas ga ik daar niet heen, ik neem de trein rechts tot Nyon.

Afbeelding

De spoorlijn ligt redelijk ver van het meer af, maar met de hellingen hier kan je het toch de hele tijd zien, zolang er geen huis voor staat.

Afbeelding

In Nyon komt er nog een Lakenvelderbus voorbij.

Afbeelding

Iets wat je opvallend genoeg op meerdere plekken ziet in Zwitserland: een station waarbij de helft ondergronds ligt. De SBB-sporen liggen parallel aan het meer bovengronds, maar het lijntje naar La Cure vertrekt uit deze bunker.

Afbeelding

Deze trein neem ik helemaal tot het eindpunt La Cure.

Afbeelding

Onderweg komen we langs het depot van de NStCM. De oude treintjes zoals die rechts rijden ook nog rond, vaak zelfs gecombineerd met een nieuw stuk. Precies dezelfde treintjes lijken bij elke smalspooroperator in Zwitserland te rijden, ik ben ze overal al tegengekomen in allerlei kleuren.

Afbeelding

We steigen snel met veel geslinger de Jura in.

Afbeelding

Vanaf La Cure ging er vroeger een bus naar Les Rousses. Nu niet meer, want er zat blijkbaar vooral lucht in. Jammer dat ze vanwege het klimaat mensen de auto in jagen, maar goed.

Afbeelding

Hotel Franco-Suisse, een gebouw dat precies op de grens staat. Tim Traveller heeft er een geweldige video over gemaakt: https://www.youtube.com/watch?v=KdY5EUYQpyQ

Afbeelding

La Cure is nu een vrij dood gehucht, maar vroeger lag dit op de doorgaande weg tussen Parijs en Italië. Daarom ook deze antieke wegwijzer met de verre verwijzing naar de Simplonpas hier, waarvoor je toch eerst nog heel Zwitserland door moet.

Afbeelding

Terug omlaag heb je weer een mooi uitzicht. In de verte kan je zelfs de waterspuit in Genève zien.

Afbeelding

Tegentrein.

Afbeelding

Aangekomen in Nyon ga ik een halte mee met de Interregio die hier rijdt, naar Morges.

Afbeelding

In Morges rijdt de MBC de bussen en treinen. Deze gaat naar Apples, de tweede beste etensgerelateerde plaatsnaam in deze streek.

Afbeelding

Ik neem dit treintje richting Bière, wat natuurlijk de beste plaatsnaam is.

Afbeelding

Sommige plaatsen hebben een leuk oud stationsgebouwtje, maar hier hebben ze gewoon de Hornbach leeggekocht.

Afbeelding

In Apples stap ik over op een treintje dat alleen het kippeneindje naar L’Isle rijdt, op een lijntje zoals je dat alleen in Zwitserland vind.

Afbeelding

Op zondag rijden de treinen slechts een uursdienst, dus heb ik een half uur om rond te lopen. L’Isle is zo dood als wat op een zondag, maar het lijkt wel een aardig plaatsje.

Afbeelding

Op het station staat dezelfde trein nog te wachten. Machinist zijn op een dag als dit lijkt me saai, je wacht meer dan dat je rijdt.

Afbeelding

In Apples stap ik weer over naar Bière. Santé!

Afbeelding

Ook hier loop ik weer een half uur rond, maar het enige wat ik tegenkom is een winkel die dicht is en een terras dat veel te duur is. Ik drink mijn blikje leeg en stap weer in de trein terug naar Morges, waar ik overstap naar Lausanne. Weer wat lijntjes af kunnen strepen op een rustige zondagmiddag, op zulke momenten was ik erg blij met mijn doorlopende interrailpas.

Twee dagen later ga ik een wat groter rondje maken om wat rare lijnen af te kunnen strepen in het noorden van Zwitserland. Om daar te komen neem ik eerst de IC5 van Lausanne naar Olten.


Afbeelding

Voor Olten zit een leuk kasteeltje, waar ik nog altijd een keertje heen moet.

Afbeelding

In Olten neem ik de S9, welke een keer per uur over de oude lijn naar Sissach rijdt. Doorgaande treinen tussen Basel en het zuiden nemen de basistunnel, welke overigens ook al in 1916 opende. De S9 is de enige lijn die de oude route neemt over de pas.

Afbeelding

In Sissach stap ik over op de Interregio naar Basel. Ondertussen komt deze “stadtbahn zug” nog voorbij. Verdwaald van de Zug S-bahn, of is het gewoon een stadstrein?

Afbeelding

Basel is een leuke stad voor interrailers, want de trams van de BLT (de gele) accepteren Interrail. Lijn 10 staat ook als spoorlijn op de Zwitserse spoorkaart, dus ik moet hem ook doen. Dit is een van de vijf internationale tramlijnen die ik ken in Europa: Drie in Basel, een in Genève en een in Strasbourg. Niet alle ritten gaan echter tot het eindpunt, dus ik ga eerst tot halverwege mee naar Ettingen.

Afbeelding

In Ettingen is een keerlus.

Afbeelding

De volgende rit van lijn 10 rijdt wel door, dus deze neem ik tot het eindpunt Rodersdorf.

Afbeelding

Onderweg hebben we een halte in Frankrijk: Leymen.

Afbeelding

Eindpunt Rodersdorf is een grote bouwput, ik stap alleen even uit om een foto te maken en ga dan weer mee terug.

Afbeelding

Het is toch een bijzonder uitzicht vanuit een tram…

Afbeelding

Terug in Basel komt deze bus van lijn 50 voorbij, welke naar het vliegveld rijdt. Ondanks dat het vliegveld in Frankrijk ligt komt deze bus daar niet, er is een corridor ingericht waardoor je zonder douane van Basel naar het vliegveld kan rijden. Opvallend is wel dat die weg door de Fransen wordt onderhouden.

Afbeelding

Het volgende lijntje wat ik wil doen is de S6 naar Lörrach, een kort lijntje dat wordt gereden door SBB Deutschland, een dochter van de SBB die allerlei grensoverschrijdende lijnen exploiteert hier.. Het zal qua personeel wel goedkoper zijn.
De conducteur heeft volgens mij wel lol in zijn werk, bij Basel Bad is de omroep: "Basel Bad, umsteigen nach die RB nach Waldshut auf Gleis 8, die ICE nach Freiburg, Karlsruhe und Köln auf Gleis 4. Für allen die das nicht verstehen haben, eine schöner Tag noch in Lörrach." :’)

Afbeelding

Net een paar honderd meter over de grens en het ziet er meteen wat minder aangeharkt uit dan in Zwitserland. Zouden ze hier hetzelfde naar Duitsland kijken als hoe Nederlanders naar België kijken?


Afbeelding

Ik neem een ander treintje van de S6 weer terug naar station Basel Bad. Tijd voor een van de twee diesellijntjes die Zwitserland rijk is, van Basel naar Rheinfelden. De andere diesellijn is ook een grensstukje, van Le Locle naar de Franse grens. Deze BR612 brengt me met veel herrie naar het Duitse Rheinfelden.

Afbeelding

In Rheinfelden haal ik mijn lunch bij de Penny en loop ik de brug over.

Afbeelding

Op de brug komt dit stadsbusje nog voorbij, met zo’n zeswielig geval als in Nederland ook gereden hebben.

Afbeelding

Oh ja, op de brug ligt de grens. Als dat niet was opgevallen hebben ze een paar vlaggen opgehangen die het wat duidelijker maken. :’) Rheinfelden is een grappig plaatsje, als het niet zo duur was zou ik hier graag op een terrasje gaan zitten.

Afbeelding

Postauto’s.

Afbeelding

Op station Rheinfelden is ook dit gebouwtje van station Feldschlösschen. Dit wordt een dag per jaar gebruikt voor een speciale pendeltrein wanneer de gelijknamige brouwerij een open dag heeft. Oh Zwitserland, wat ben je toch een heerlijk land soms.

Afbeelding

Ik neem de S1 naar Laufenburg. De spoorlijn loopt nog door naar Koblenz, maar de passagierstreinen rijden niet verder. Ik loop vanaf hier weer terug Duitsland in om daar met een Duitse trein verder te gaan.

Afbeelding

Afbeelding

Laufenburg is ook een leuk oud dorpje om doorheen te lopen. Niet veel te doen, maar een fijn sfeertje.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Net als Rheinfelden ligt Laufenburg aan beide kanten van de grens. Ik loop weer terug naar Duitsland. Het Duitse station ligt echt vlak aan de grens, op nog geen twintig meter van de rivier. Het is hier echt heerlijk in de zon, er zwemmen ook veel mensen in de rivier. Het is dat ik geen handdoek bij me had…

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Naast het station zit een klein uitzichtpuntje waar je op kan klimmen. Hier komt de IRE3 uit Schaffhausen.

Afbeelding

En hier vertrekt hij weer uit Laufenburg.

Afbeelding

Ik ga met de RB35 weer verder naar Waldshut, een ritje van een kwartier. Hier geen 9-eurogekte verrassend genoeg, de trein is bijna leeg. Wel heeft hij zeven minuten vertraging.

Afbeelding

De reisinfo is een beetje van slag, misschien dat hier wat fout gaat met Zwitserse/Duitse treinnummers?

Afbeelding
In Waldshut ga ik nog even lopend door de drive-through van de Burger King, omdat het restaurant zelf dicht is. :’)
Met coupons is in Duitsland uit eten goedkoper dan een magnetronmaaltijd in Zwitserland. (A)

Met de S36 naar Eglisau steek ik voor de 10e keer de grens over vandaag.

Afbeelding

Afbeelding

Middenin de zomer is er nog genoeg daglicht, dus nog een rondje om het af te leren. Vanaf Eglisau neem ik deze Zürcher stadstrein naar Schaffhausen.

Afbeelding

Afbeelding

Deze trein rijdt langs de Rheinfall, zorg ervoor dat je in de rijrichting rechts zit als je van Zürich naar Schaffhausen gaat.

Afbeelding

In Schaffhausen hebben ze deze rare elektrische bussen. Het doet me vooral denken aan een walvis. Ik had nog nooit van Irizar gehoord, schijnt Spaans te zijn.

Afbeelding

Schaffhausen is een aardig plaatsje, maar ik ben er al geweest en heb een krappe overstap, dus ik sprint alleen naar de Coop en terug voor een fles Suure Moscht, want dat is in west-Zwitserland om de een of andere reden niet te krijgen.

Afbeelding

Met deze traxx en Dosto’s ga ik weer terug naar Waldshut, om ook de laatste lijn in kanton Schaffhausen afgestreept te hebben. Het perron is vrij leeg, maar de trein zelf is wel piek 9-eurohel. Toch even wennen als je net uit een Zwitserse trein komt.

Afbeelding

In Waldshut ga ik met de S27 weer de brug over naar Zwitserland. De rest van de reis is echter in het donker, dus ik heb verder geen foto’s meer genomen. Rond middernacht ben ik weer in Lausanne, waar ik meteen in bed rol.

Afbeelding

Al met al weer een geslaagd dagje, veel leuke lijntjes kunnen doen en twee leuke dorpjes bekeken. Ik heb verder nog genoeg te doen in Zwitserland, maar daarover later meer. Het volgende reisje is weer internationaal.
en-es
Berichten: 4413
Lid geworden op: zo 11 dec 2016, 14:11

Re: Sophie's interrailzomer #6 (105f)

Bericht door en-es »

Prachtig allemaal! Mooie reizen heb je gemaakt!
Gebruikersavatar
Daniel
OVNL-bestuurslid
Berichten: 39114
Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Re: Sophie's interrailzomer #6 (105f)

Bericht door Daniel »

Leuk verslagje weer :pos:

Handig ook bij die Poolse vertrekstaat dat er wel in het Engels staat dat daar onderaan de voetnoten staan, maar die voetnoten zelf alleen in het Pools zijn :p
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...

Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Chrysa
Berichten: 7987
Lid geworden op: za 21 mei 2016, 21:12

Re: Sophie's interrailzomer #6 (105f)

Bericht door Chrysa »

Nu je het zegt. :')
waldo79
Berichten: 7602
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Sophie's interrailzomer #6 (105f)

Bericht door waldo79 »

Lekker afwisselend ;)
Gebruikersavatar
ODRAIL
Berichten: 15329
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 22:06

Re: Sophie's interrailzomer #6 (105f)

Bericht door ODRAIL »

Samen met de vijf voorgaande delen een mooi verslag :pos: ;) .
umbusko
Donateur
Berichten: 5284
Lid geworden op: zo 28 okt 2018, 16:45
Locatie: Maastricht/Berlin

Re: Sophie's interrailzomer #6 (105f)

Bericht door umbusko »

Ik kwam er nu pas aan toe, maar leuk gevarieerd verslag weer! *O* En ik heb weer een hoop bijgeleerd aan Zwitserse topografie. :Y
Gebruikersavatar
Meltrain
Donateur
Berichten: 21268
Lid geworden op: wo 12 mar 2008, 21:29
Locatie: Delft

Re: Sophie's interrailzomer #6 (105f)

Bericht door Meltrain »

Wederom een mooi verslag. :pos:
Voor het laatste deel van je reizen in Zwitserland en Duitsland moest ik wel Google Maps erbij pakken om te begrijpen wat je bedoelde. _O-

O ja, de Saarbahn is ook een internationale tramlijn (al maakt hij op het internationale deel dan wel weer gebruik van een spoorlijn).
Ik reis ongeveer 3x/week van Dt naar Dvd (of Asdz) en terug.
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 23 gasten