Als ik de Stationsstraat nabij station Wl afloop richting de spoorwegovergang, zie ik ineens iets vreemds in de verte. Er ligt een rood-wit iets op een plaats waar die niet hoort. Even nabij lopen. En jawel. De spoorwegovergang staat te klingelen, terwijl het geen tijd is voor Arriva of Breng langs te komen. En inderdaad, de spoorboom ligt eruit. En het verkeer dat wil oversteken weet zich geen raad, dus begint maar over te steken, want de overweg is toch open. Dus wat doe je dan als vervend OVInNL-er?
Precies. Je zoekt het nummer van ProRail op de paal van de spoorboom, en je gaat bellen in de herrie. Maar gelukkig was de melding al doorgekomen, en de meneer van ProRail stelt mij gerust dat ook de politie onderweg is om het toch overstekende verkeer te begeleiden. Toch ben ik er niet gerust op, en ga even naast de overweg staan. Het is inmiddels 13.38 uur, dus dan zouden er zo een paar Brengtreinen willen oversteken. Je wilt wat foto's voor een mooi verhaal op de website, niet?
Overweg. In storing.
Als ik de foto maak komt er een man achter me staan. “Bennu van hier?”, vraagt hij. Ik antwoord bevestigend. “Ja,”, vervolgt hij, “want ik ben net met mijn vrachtwagen door de opengaande bomen gereden, maar toen gingen ze gelijk weer dicht. En ik kon geen kant op, dus…” Right. Ik stel de man even wat losse vragen over wat hij dit weekend gaat doen, zorg dat hij op locatie blijft, tot de politie arriveert. En kom erachter dat hij vrachtwagenchauffeur is, van zo’n 18 meter ding hier uit de buurt.
Hij stelt zelf voor om naar het station te gaan, om daar op de politie te wachten. Hij is als vrachtwagenchauffeur wel meer gewend. De auto’s en fietsers rijden behoedzaam over de overgang, en ondertussen zie ik ook de trein uit Ah positie nemen op spoor 2. Die rijdt echter niet verder, en ook de tegentrein uit Dtc verkiest een positie voor het stopsein in plaats van de overweg op de rijden. Dan gaan de overwegbomen overnieuw zoveel mogelijk dicht, en kan de laatste weer door.
GTW 2/6 van Breng kiest juiste positie.
Ik loop naar de ingang van het station, even kijken of de chauffeur inmiddels contact heeft. Maar er lopen 4 stuks Service & Veiligheid uit de trein naar Dtc op het perron, en de chauffeur heeft contact, dus dat is geregeld. Als ik terugloop arriveert de auto van AssetRail, waaruit een man stapt. Ik leg de situatie uit, hij vraagt mij of ik getuige was van de aanrijding, waarop ik ontkennend antwoord. Ik wens hem, na zijn gesprek met een collega van AssetRail over iets van "een aluminium boom", een prettig weekend. “Insgelijks! Ik moet aan het werk”, roept hij. "Ik ook weer", antwoord ik.
Situatie bëeindigd. Voor mij althans. En ik kom thuis, en denk: “Ik ben de boodschappen vergeten bij de overgang.” Soit, dat komt later wel. Die pak koekjes in de bosjes vergaat niet in die paar uur dat de herstelwerkzaamheden waarschijnlijk gaan duren. Die pik ik later wel op.
Misschien moet ik toch maar eens een cursus BHV gaan volgen. Volgens mij heb ik daar talent voor.
