De lange weg naar Perzië (5): Driemaal de tweede [98]
Geplaatst: zo 14 dec 2014, 20:40
Deel 1: Enschede-Stockholm-Rovaniemi
Deel 2: Rovaniemi-Tallinn-Riga-Warszawa
Deel 3: Warszawa-Łódź-Praha-České Budějovice-Český Krumlov
Deel 4: České Budějovice-Zagreb-Beograd
Na een zeer toffe en evenzo onverwachte dag in Beograd met de vijf DB-Duitsers sta ik op het punt om weer te vertrekken uit Servië. De Duitsers gaan met een nachttrein naar Sofia, ik neem de Hellas-Express naar Thessaloniki. Dat deze trein weer rijdt is niet vanzelfsprekend. In verband met de economische crisis in Gri€k€nland gedurende de laatste jaren zijn de Griekse spoorwegen gedwongen geweest om flink te bezuinigen, bij die acties zijn onder meer alle internationale treinen opgeheven. De bekendste hiervan was wel de "Hellas-Express", de nachttrein die de ca. 700 km tussen Beograd en Thessaloniki aflegde. De tijd dat er vanuit West-Europa nog nachttreinen naar Griekenland reden is allang voorbij, maar na 2011 was er dus helemaal niets meer over. In mei van dit jaar was er gelukkig sprake van een lichte kentering, aangezien vanaf dat moment de Hellas-Express tussen Beograd en Thessaloniki alsmede de dagtrein tussen Sofia en Thessaloniki weer terugkeerden. Voor mij een reden om Griekenland eens met een bezoekje te vereren, waar ik sinds een vakantie op Kreta zo'n 10 jaar geleden niet meer geweest ben. Het Griekse vasteland is nog volledig onbekend terrein voor mij, tijd om daar eens verandering in te brengen. Daarnaast heb ik nog cash euro's nodig, zoals in de volgende delen wel aan bod zal komen.
In dit deel sluiten we het Interrailgedeelte van de reis af, wat precies 22 dagen geduurd heeft - precies de geldigheidsduur van m'n pass. Ik had als doel gesteld om in die 22 dagen naar Ankara te reizen, daar een paar dagen buffer/rust in te bouwen en vervolgens door te gaan. In dit deel reizen we vanuit Servië via Macedonië, Griekenland en Bulgarije naar Turkije, waar we met een paar dagen Ankara gaan eindigen. Het kaartje van deze etappe staat hier, die van de gehele reis tot nu toe is hier te vinden. Dit is overigens het langste deel tot nu toe, met 98 foto's, maar zo komt het wel beter uit voor het volgende deel ;) Tijd voor vertrek, veel leesplezier!
Na een fijn afscheid van de Duitsers op het station van Beograd ben ik rond half 7 in de Hellas-Express gestapt, een kwartiertje voor vertrek. De trein bestaat uit drie rijtuigen: een Servisch zitrijtuig, een Grieks zitrijtuig en een Macedonisch couchetterijtuig, in welke ik heb gereserveerd. Ik deel mijn coupé met een Zwitsers echtpaar dat net als ik naar Thessaloniki reist, en met Alex, een in Beograd woonachtige Brit die even het land uit en in moet zodat hij weer drie maanden kan blijven. Hij gaat een dagje Skopje doen en zal er morgenochtend vroeg uit moeten. Samen met Alex sta ik bij het raam op het gangpad, waar we met een biertje in de hand praten terwijl we extreem langzaam Beograd uitrollen.
1. We zijn op tijd vertrokken, bij vertrek is het al donker. Het eerste station na Beograd is Rakovica, dit is in een bocht vlak ervoor. We trappen niet af met de beste foto ;)

Leaving Beograd for Thessaloniki on the “Hellas-Express” by Timon91, on Flickr
2. Rakovica dus, waar nog wel wat reuring is.

Rakovica train station by Timon91, on Flickr
3. Het gangpad van het redelijk gevulde rijtuig. Twee jaar geleden ben ik van Skopje naar Sofia gegaan in eenzelfde rijtuig van de Macedonische spoorwegen, maar het is een wereld van verschil. Ik had wel gehoord dat de toestand van de Macedonische couchettes drastisch verslechterd was, maar nu heb ik het ook gezien. De lampen zijn grotendeels kapot, net als de sloten op de wc-deuren, die overigens al geruime tijd niet schoongemaakt zijn. Toiletpapier en water is er niet, de hokjes met wasbakken zijn afgesloten. Verder mist bij sommige coupeetjes het tweede slot op de deur, zijn sommige banken doorgezakt en kunnen sommige ramen niet open of juist niet dicht. De verwarming doet het sporadisch en kent daarbij alleen de stand Qatar in juli. Tenslotte zijn twee van de vier rijtuigdeuren kaduuk, maar wat dat betreft doet dit rijtuig het dus al beter dan dat van de ShittyNightLine

”Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki interior by Timon91, on Flickr
4. Een station waar we niet stoppen, volgens mij Resnik.

Resnik train station by Timon91, on Flickr
5. Station Palanka op 80 km buiten Beograd, wat we na zo'n 2:15 uur rijden met +15 bereiken.

Palanka train station by Timon91, on Flickr
6. In Lapovo staan we een paar minuten stil, de nachttrein naar Bar die 40 minuten voor de Hellas-Express uit Beograd is vertrokken vertrekt op het moment dat wij het station binnenrijden. Die rijdt vanaf hier naar het zuidwesten naar Kraljevo, wij gaan rechtdoor op de hoofdlijn richting Niš. Ondanks de vele gebreken van het rijtuig heeft de kettingrokende provodnik wél een werkende koelkast in z'n dienstcoupé, met koud bier erin. Dus, zodra Alex en ik door onze zelf meegenomen voorraad heen zijn is er een goede bestemming gevonden voor de dinars die we nog hebben en dus proosten we vrolijk verder :D Met 40 km/h in een zwaar ontbindend rijtuig langs gezellige, licht vervallen, authentieke stationnetjes met strak geklede stationschefs boemelen, half uit het raam hangend met een blik Jelen of Skopsko: ja, dit is de Balkan!

Lapovo train station by Timon91, on Flickr
De Zwitsers zijn al aan het slapen, wij hebben al eerder ons bed op gemaakt zodat we ze niet meer zoveel hoeven te storen straks. Zodra wij het ook welletjes vinden gaan we ook slapen. Ik heb eigenlijk een bovenbed, maar aangezien er nog één middenbed vrij is claim ik die maar, qua lengte scheelt dat wel. Ik word vrij snel in slaap gewiegd en word de volgende ochtend ruw uit m'n slaap gewekt door een in deze regio niet onbekend "PASOSH, PASSPORT!!!!". De Servische politie in Preševo en hun Macedonische collega's in Tabanovce controleren niet streng, maar voor de nachtrust is het niet zo best. Kort erna gaat Alex eruit in Skopje, waar we voor m'n gevoel midden in de nacht aankomen. Daarna slaap ik nog een paar uur, rond half 8 vind ik het ook wel best.
7. We rijden hier lekker door, met de frisse lucht buiten is prima wakker worden. Het zonlicht is heel fel, de brede vallei ligt er mooi bij. Verrassend genoeg is de vertraging ingehaald en rijden we gewoon op tijd.

Landscape in Macedonia near Gevgelija by Timon91, on Flickr
8. Mijn coupeetje, de twee Zwitsers slapen nog beneden.

”Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki interior by Timon91, on Flickr
9. Vlak voor grensdorp Gevgelija. Het rijtuig is inmiddels vrijwel uitgestorven, een Servische man die op het gangpad staat te wachten met z'n bagage - hij moet er in Gevgelija uit - legt wat uit over de omgeving en wat er veranderd is het met uiteenvallen van Joegoslavië. Interessant om naar te luisteren, hij weet er aardig wat van af! :D

Landscape in Macedonia near Gevgelija by Timon91, on Flickr
10. Stipt op tijd rijden we het station van Gevgelija in, waar we ruim 40 minuten blijven staan.

Entering Gevgelija train station by Timon91, on Flickr
11. Rangeerterrein bij het station. Gevgelija is het Macedonische grensstation, rangeeractiviteiten genoeg dus.

Gevgelija train station by Timon91, on Flickr
12. Dat er nauwelijks personenvervoer plaatsvindt via deze spoorlijn zegt natuurlijk niks over de spoorbewegingen; er rijden redelijk wat goederentreinen hier.

Gevgelija train station by Timon91, on Flickr
13. Na de snelle Macedonische paspoortcontrole kan ik even de trein uit, op het perron maak ik een praatje met de Duitssprekende stationschef. Foto's maken is geen probleem gelukkig, hier het spoor richting Griekenland.

Gevgelija train station by Timon91, on Flickr
14. De lokwissel vindt hier plaats en is snel gebeurd, hier de trein in vol ornaat en inmiddels voorzien van een Griekse machine.

”Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki at Gevgelija train station by Timon91, on Flickr
15. Op tijd rijden we Gevgelija uit, op weg naar de EU ;) Achteraan is het Griekse zitrijtuig goed zichtbaar.

”Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki leaving Gevgelija train station by Timon91, on Flickr
16. Een opgedroogde rivier net buiten Gevgelija. Ik dacht eerst dat dit de echte grens was, maar dat blijkt niet zo te zijn. Dit is gewoon nog Macedonië ;)

Macedonian-Greek border area near Gevgelija by Timon91, on Flickr
17. Griekenland, we rijden grensstation Idomeni (Ειδομένη) in. Hier een ietwat verroest bord wat bij het inrijden van het station tussen de sporen staat.

Entering Idomeni train station in the “Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki by Timon91, on Flickr
18. Station Idomeni. Er is een perron bij het stationsgebouw en een eilandperron, redelijk overkill voor die ene passagierstrein per dag.

Entering Idomeni train station in the “Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki by Timon91, on Flickr
19. Het stationsgebouw. Ook hier staan we een tijdje stil, volgens de dienstregeling 35 minuten. Op dit punt zitten er nog vier mensen in het rijtuig, er is slechts één andere reiziger naast de Zwitsers en mij. De Zwitserse dame haalt in het stationsgebouw koffie voor ons drieën, de grenscontrole laat op zich wachten. Merk verder het blauwe bordje linksonder op, waar o.a. "Makedonia" op staat, de naam van de regio waar we ons in bevinden. Dat het land Macedonië officieel "Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië" heet is aan de Grieken te danken, die de naam Macedonië vetoën. Slechts een deel van de regio Macedonië omvat het land Macedonië, de grootste stad van de regio Macedonië is Thessaloniki. Dat er in het land Macedonië gedaan wordt alsof dat hét Macedonië is steekt de Grieken nogal en is ook momenteel nogal een issue. In Thessaloniki zou ik hier later nog meer over horen, als je een Griek chagrijnig wil krijgen moet je hierover beginnen ;) In Idomeni is er verder niet zoveel van te merken, wat wél opvalt is dat de trein bewaakt wordt door vier politieagenten.

Idomeni train station by Timon91, on Flickr
Waarom blijkt al snel, het perron bij het stationsgebouw stroomt steeds voller. Het blijkt om een groep van zo'n 50 vluchtelingen uit Syrië te gaan, die in Albanië aan het Europese vasteland zijn gekomen, daarna illegaal Macedonië zijn ingegaan (de Albanees-Griekse grens is nogal onherbergzaam en wordt zeer streng bewaakt) en hier vervolgens de EU in willen. Vlak voor vertrek komt de grenspolitie langs en kort daarna wordt de trein echt door de groep bestormd, er is één agent die een stapel papieren heeft. In een chaotische situatie krijgen de Syriërs één voor één een papiertje en mogen daarna de trein in, in het Griekse zitrijtuig.
20. Door deze situatie, die er vrij wanhopig en treurig uitziet, vertrekken we met 10 minuten vertraging uit Idomeni. Eerst door een mooi stukje langs een rivier en door een bos, daarna vlakt het uit. Veel heuvels zijn er niet meer zichtbaar, verder rijden we hier flink door. Een hostel heb ik nog niet, maar via een paar smsjes met forumgebruiker Accelerat van het WOR forum kom ik aan een telefoonnummer van een volgens hem redelijk hostel, die na een kort telefoontje bevestigen dat ze vanavond nog plek hebben. Mooi, is dat ook geregeld ;)

Landscape between Idomeni and Thessaloniki by Timon91, on Flickr
21. Het resultaat van gisteravond.

Fun in the “Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki by Timon91, on Flickr
22. Thessaloniki wordt iets voor half 12 met ruim 10 minuten vertraging bereikt, wat me heel erg meevalt. Het blijft de Balkan, ik was toch van minstens twee uur vertraging uitgegaan. De klok is bij Gevgelija/Idomeni overigens een uurtje vooruit gegaan.

”Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki at Thessaloniki train station by Timon91, on Flickr
Ik haal bij de balie een mooie handgeschreven CIV-reservering voor de trein naar Sofia van overmorgen (is verplicht) en begeef me dan richting hostel, wat ik zonder problemen vind. Het ligt op 15 minuten lopen, maar wel heuvelopwaarts. In de hostel kan ik nog niet inchecken, maar ik kan wel bij de receptie zitten. Als welkomstdrankje krijg ik een heerlijke frappuccino, waar Thessaloniki bekend om staat. Ik praat wat met de eigenaar over Thessaloniki en Griekenland en kan na een klein uurtje dan toch inchecken. Ik installeer me rustig en kan na lang wachten op de boiler een douche nemen. Ik heb twee nachten hier en weet niet echt wat ik van Thessaloniki moet verwachten, ik doe het rustig aan. Na een ruim uurtje chillen ga ik maar eens een wandeltje maken. De 42 foto's van Thessaloniki zijn in dit album te vinden, in het verslag zijn er 13 daarvan opgenomen.
23. Het centrum van Thessaloniki bestaat redelijk duidelijk uit twee delen: op de steile berghelling ligt de hoge stad (Ano Poli), welke op de werelderfgoedlijst staat, en in het iets minder steile deel aan de kust ligt de lage stad, welke bij een gigantische brand in 1917 vrijwel volledig verwoest is. Mijn hostel ligt in Ano Poli, wat vooral bestaat uit kleine, smalle en steile straatjes, maar waar desondanks genoeg auto's doorheen scheuren. Ano Poli is heerlijk om doorheen te dwalen, het is lang niet zo'n chaos als de lage stad en bovendien heb je vaak mooie uitzichten tussendoor, zoals hier.

View towards the sea from Ano Poli, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
24. Een deel van de oude stadsmuur staat nog, in de noordoosthoek is er een toren waar je op kunt. Echter, Griekse kantooruren zijn wel wat anders dan de onze. Mij is verteld dat de toren om 3 uur dicht gaat, maar in de praktijk houdt dat in dat iedereen om half 3 wel vertrokken is. Helaas, maar gelukkig is het uitzicht vanaf de ingang ook niet slecht :)

View over Thessaloniki from Ano Poli by Timon91, on Flickr
De middag breng ik in Ano Poli door, ik lunch in een gezellig klein restaurantje en langzaamaan ga ik de stedelijke chaos van Thessaloniki wel waarderen :) Ik spreek geen woord Grieks, maar ik kan dankzij m'n studie wel alle bordjes lezen. Een technische opleiding voegt wat talen betreft weinig toe, maar Grieks is daarop eigenlijk de enige uitzondering
Wel zo fijn, woorden pik je daardoor ook veel sneller op. Tijdens de lunch probeer ik verder uit te vogelen wat ik allemaal nog moet doen voordat ik naar Iran ga, in Griekenland is eigenlijk het voornaamste dat ik euro's moet pinnen. Naar Iran moet je al je geld cash meenemen (met dank aan de sancties van de VS), pinnen kun je er niet. Euro's of dollars zijn beide prima, dus de euro's kunnen hier mooi geregeld worden.
Na een biertje met wat mensen in de hostel vertrek ik 's avonds alleen richting centrum, er wordt een zogenaamde Free Walking Tour gegeven in het lage gedeelte van de stad. FTW's zijn een bekend principe in veel steden, de gidsen verdienen wat bij met de fooien die ze krijgen. Meestal doe ik geen wandeltours, maar omdat ik eigenlijk helemaal niets weet van Thessaloniki en ook geen reisgids heb leek het me hier wel leuk. Naast mij zijn er nog drie Tsjechische dames (een docente en twee studentes) uit Ostrava uit dezelfde hostel die op een of ander door de EU gesponsord reisje zijn (Youth in Action) die mee gaan. Het is een hele leuke tour, de gids vertelt veel onderweg.
25. Veel foto's maak ik niet, het is immers al donker en ik vind het interessanter om naar de gids te luisteren. Slechts één plaatje maak ik, hier op Platia Aristotelous, het hoofdplein in het lage gedeelte van de stad.

Platia Aristotelous, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
Overigens zijn FWT's in Thessaloniki verboden, de gids heeft al een aantal keer een probleem gehad met de politie hierdoor. Die komen we nu gelukkig niet tegen, we sluiten de tour af op een terrasje waar we aardig wat rakomelo wegwerken, die prima smaakt en totaal niet duur is. Samen met de Tsjechische dames eet ik wat op de terugweg naar de hostel, in de hostel drinken we samen nog een biertje. Zij gaan morgen door naar een of ander eiland en moeten er vroeg uit, ik kan uitslapen. Om half 12 lig ik op bed na een mooie dag.
De volgende dag ga ik het lage gedeelte van de stad maar eens bij daglicht verkennen, rond half 11 vertrek ik bij de hostel.
26. Typisch straatbeeld in de lage stad, hier op Agiou Dimitrou.

Agiou Dimitrou, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
27. De Agia Sofia - niet alleen in İstanbul, ook hier.

Agia Sofia, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
28. Overal in het centrum kom je opgravingen tegen, meestal omringd door de standaardgebouwen die je hier tegenkomt.

Old ruins, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
29. Rotunda, één van de vele oeroude Byzantijnse kerken in Thessaloniki. Deze koepelkerk is bijna net zo oud als het Pantheon in Roma.

Rotunda, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
30. De witte toren, een 16e-eeuws geval aan het waterfront. Links zie je boten liggen die rondvaarten maken door de haven. De gids van de FWT gisteren waarschuwde om vooral niet mee te gaan daarop. Het is dan wel gratis, maar je wordt heel hard gepusht om vooral veel drankjes te kopen aan boord, die natuurlijk zeer stevig aan de prijs zijn zodat je alsnog vrij veel geld kwijt bent. Het heeft inderdaad een aardig hoog "special price for you my friend"-gehalte hier. Met enige moeite kom ik van twee Jamaicanen af die me naar een of ander feest willen lokken, langs de waterkant loop ik verder.

Seafront, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
31. Het waterfront, niet heel bijzonder verder. Het water is dankzij de haven redelijk smerig, de weg langs de kust is vooral erg druk met verkeer. Gelukkig is er nog wel een brede stoep, zodat het niet heel onprettig lopen is hier :) Het zonnetje doet het ook hier goed trouwens, overdag is het een graadje of 25

Seafront, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
32. Terwijl ik hier rondhang vliegen er een aantal keer een groep straaljagers over, gevolgd door een regeringsvliegtuig wat geëscorteerd wordt door vier andere straaljagers. Ze komen niet één keer langs, maar wel vijf keer. Ik heb geen idee waar het voor is, maar het is wel indrukwekkend. Ondanks de hoge snelheid lukt het wel om de straaljagers een keer te platen :)

Fighter jets over Thessaloniki by Timon91, on Flickr
33. 's Middags besluit ik om toch nog maar een poging te wagen bij de toren in de stadsmuur, ditmaal heb ik meer geluk. Toeristische attracties in Thessaloniki zijn overigens vaak gratis, ook hier hoef ik geen entree te betalen :) Het uitzicht mag er wezen!

View over Thessaloniki by Timon91, on Flickr
34. Nog maar een keer dan. De stedelijke chaos van Thessaloniki is wel indrukwekkend om te zien vanaf hier :) Er wonen overigens ongeveer één miljoen mensen, vijf keer zo weinig als in Athina. Thessaloniki is de eerste tweede stad van het land die ik dit deel bezoek ;)

View over Thessaloniki by Timon91, on Flickr
35. Uitzicht op de stad vanuit de haven, ook de witte toren is nog te zien rechts. Thessaloniki is relatief gezien niet zo toeristisch, al met al een prima stad voor een paar dagen :)

Seafront, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
De namiddag en avond breng ik door in de hostel, waar ik onder andere Adam tref, een Aussie die net als ik naar Iran gaat. Hij moet z'n visum nog regelen, maar we hebben genoeg om over te praten en wat informatie uit te wisselen. Hij is de eerste die ik tref die ook die kant op gaat. Samen met nog twee anderen gaan we naar een leuk restaurantje in Ano Poli, een minuut of 10 lopen vanaf de hostel. De moussaka smaakt er prima :) In de hostel kom ik er verder nog achter dat Simon, een Britse kamergenoot, morgen ook met de trein naar Sofia gaat. Sterker nog, hij heeft een reservering voor de stoel tegenover die van mij. Toeval, laten we maar zeggen :D Hij heeft z'n reservering ongeveer een half uur voor mij gemaakt en aangezien de reserveringen hier heerlijk ouderwets gaan (handgeschreven, de gereserveerde stoelen worden afgevinkt in een map) is het natuurlijk niet geheel onlogisch. We spreken af om samen naar het station te lopen, aangezien we toch tot Sofia samen zullen reizen.
Ik word 's ochtends wakker van de regen die op het raam slaat. Kutzooi, maar voor een reisdag wederom niet slecht. Het is bovendien een graad of 15 kouder dan gisteren. Samen met Simon lopen we in alle vroegte richting station, de trein naar Sofia vertrekt al om 06:55. Iets voor half 7 zijn we op het station, waar we wat ontbijt en een broodnodige kop koffie halen.
36. De trein staat al klaar, het is de trein naar Alexandroupoli, helemaal in het noordoosten. De achterste twee rijtuigen rijden naar Sofia en worden in Strimon afgekoppeld. Vanaf Thessaloniki is er nog een redelijke treindienst naar Athina (6 IC's per dag waarvan één 's nachts), Flórina (3 IC's) en Alexandroupoli (sneltrein en IC), wat lokaal verkeer en dus de recentelijk heringevoerde treinen naar Beograd en Sofia.

Train to Sofia and Alexandroupoli at Thessaloniki train station by Timon91, on Flickr
37. Een coupeetje, prima stoelen voor de rit naar Sofia. De ramen kunnen niet open, maar gezien het weer is dat niet zo'n punt.

Train Thessaloniki-Sofia interior by Timon91, on Flickr
38. We vertrekken op tijd, het blijft regenen. Tot ziens Thessaloniki, je hebt me positief verrast! :D De snelheid zit er in het begin nog goed in, daarna gaat het wat langzamer. Simon en ik praten veel onderweg, het coupeetje blijft verder leeg. Na twee uur bereiken we het station van Strimonochori, waar wij afgekoppeld worden en naar het noorden afbuigen. In de verte zie je al de locomotief staan die ons naar de Bulgaarse grens gaat brengen, slechts 14 kilometer verderop. Inmiddels is het weer droog, maar nog wel flink dreigend.

Strimonochori train station by Timon91, on Flickr
39. Na een korte stop rijdt de trein naar Alexandroupoli verder, wij wachten hier even. Dit is vlak voor vertrek van het deel naar Alexandroupoli, links het stationsgebouw van Strimonochori.

Strimonochori train station by Timon91, on Flickr
40. In een smal dal rijden we langzaam naast de snelweg richting Bulgarije, in het Griekse grensstation Promachonas slaan we de geplande stop over. In Kulata, net over de grens, vindt er weer een lokwissel plaats en worden de paspoorten gecontroleerd. Zo Schengen is Bulgarije dus nog niet. Hier station Kulata, waar er vier Bulgaarse rijtuigen worden aangekoppeld voor het stuk naar Sofia, je kan ze op de achtergrond nog net zien.

Kulata train station by Timon91, on Flickr
41. Het stationsgebouw van Kulata.

Kulata train station by Timon91, on Flickr
De grenspolitie laat lang op zich wachten, bovendien gaat het weer regenen. Er moeten schijnbaar een paar passen gestempeld worden, want de politie gaat met een paar paspoorten het stationsgebouw in. Daarna breekt de hel los buiten en gaat het bovendien keihard onweren, wat pas na 45 minuten stopt. De politie heeft het niet zo op regen en komt pas na de bui tevoorschijn met de passen, hetgeen betekent dat we met een half uur vertraging Kulata verlaten.....
De rit naar Sofia verloopt verder rustig, het weer blijft slecht. De omgeving is wel mooi, de 210 km van de grens naar Sofia leggen we in zo'n 3,5 uur af, we bereiken de Bulgaarse hoofdstad met 45 minuten vertraging. Simon blijft hier een paar dagen, ik ga meteen door naar Plovdiv. Ik laat Simon zien waar de metro zit waarmee hij bij z'n hostel komt, ik haal in de stationshal wat te eten. Ondanks de slechte staat van het Bulgaarse spoorwegnet is er nog wel een redelijke dienst met de tweede stad van het land, Plovdiv. Grofweg elke 1-2 uur gaat er wel een trein heen, ik moet een klein uurtje wachten op de volgende. Station Sofia wordt momenteel trouwens flink verbouwd, ik kan moeilijk ontkennen dat het erg nodig is. Wie weet is er nog wat hoop voor de toekomst, momenteel is het vooral een puinhoop.
42. Het perron aan het stationsgebouw. Het hele deel achter de blauwe hekken (ook binnen) wordt momenteel verbouwd. Links staat de trein uit Thessaloniki en Kulata nog.

Sofia train station by Timon91, on Flickr
43. De andere kant op gekeken. Let ook op de trein die op de achtergrond nog net zichtbaar is, half verscholen achter de pilaren van de perronoverkapping. Dat is een hele sleep gloednieuwe slaaprijtuigen die ik vorig jaar ook al een paar keer gespot heb. De rijtuigen zijn van Turkse makelij en rijden naar alle uithoeken van Bulgarije. Helaas mogen ze het land nog niet uit, dus voor internationaal verkeer kunnen ze nog niet ingezet worden.

Sofia train station by Timon91, on Flickr
44. Nog een sleep rijtuigen, aan het volgende perron de trein die over een ruim half uur terug zal rijden naar Griekenland.

Sofia train station by Timon91, on Flickr
45. Mijn volgende trein, de "Plovdiv-Express". Dit is een volledige 1e-klasse trein, dus daar moet ik een upgrade voor kopen. Deze kost gelukkig maar anderhalve euro, maar je moet het wel even weten.

Train to Plovdiv at Sofia train station by Timon91, on Flickr
46. De "Plovdiv-Ekspres" dus.

”Plovdiv-Express” at Sofia train station by Timon91, on Flickr
47. Het gangpad van het rijtuig.

”Plovdiv-Express” Sofia-Plovdiv interior by Timon91, on Flickr
48. En de ruime coupeetjes. De stoelen zijn erg laag maar wel zacht, je kan het er prima een paar uur op uithouden :)

”Plovdiv-Express” Sofia-Plovdiv interior by Timon91, on Flickr
49. Niet alleen het stationsgebouw wordt verbouwd, ook de perrons worden momenteel aangepakt. Het lijkt meer op oorlogsgebied nu, maar hopelijk wordt het wel een verbetering.

Sofia train station by Timon91, on Flickr
Langzaam loopt de trein vol, bij vertrek zitten we met z'n vijven in het coupeetje. We vertrekken op tijd en rijden door niet het mooiste stuk Sofia de stad uit. Bulgarije ziet er in het algemeen erg vervallen uit, met name buiten de stadscentra. Fabrieken liggen er vaak in deplorabele staat bij, net als de spoorwegen. Het stuk tussen Sofia en Plovdiv wordt wel flink aangepakt nu, tussen Septemvri en Plovdiv wordt het momenteel herbouwd. De bergpas vlak voor Septemvri is goed mistig door de vele wolken, maar aan de andere kant is het in ieder geval droog.
50. Station Pazardzhik, waar vorig jaar ook al verbouwd werd. Veel mensen stappen uit hier.

Pazardzhik train station by Timon91, on Flickr
51. Het brede dal, niet ver voor Plovdiv.

Landscape near Plovdiv by Timon91, on Flickr
52. Na 2 uur en 48 minuten arriveren we op tijd op station Пловдив, hier de trein op het station van Plovdiv.

”Plovdiv-Express” from Sofia at Plovdiv train station by Timon91, on Flickr
Ook in Plovdiv blijf ik twee nachten, tot nu toe ben ik er alleen doorheen gereden. Bulgarije ben ik al een aantal keer geweest, maar ondanks de mooie natuur trekt het me niet echt. De Bulgaren zijn in mijn beleving ook niet de vriendelijkste mensen, een beetje de Fransen van de Balkan. Met name in Sofia heb ik geen goede ervaringen met ze. Plovdiv is wat kleiner en hopelijk ook wat gemoedelijker, evenals Thessaloniki is het de tweede stad van het land. Met enige moeite vind ik de bushalte vanaf waar ik een bus naar het centrum kan nemen. De hostel vind ik zonder moeite, het is een prachtig hostel (eigenlijk een B&B) en omdat de dorm die ik geboekt hebt vanavond vol zit krijg ik een eigen kamer. Boven is er een mooie woonkamer waar ik het grootste deel van de avond doorbreng. Tussendoor haal ik in het centrum nog een heerlijke döner (djoener) bij Alex Дюнер, die ook bij de lokale jeugd erg populair is. In de woonkamer van de hostel tref ik Kaaren, een Nieuw-Zeelandse dame, die alleen op reis is. Al gauw komen we op Iran, waar we veel over praten. Een leuke bijkomstigheid is dat ze een week lang met Adam (uit de hostel in Thessaloniki) door Macedonië gereisd heeft, wat is de wereld toch klein
Om een uur of 11 vind ik het mooi geweest en duik ik m'n bed in. Ik slaap prima en na een heerlijke douche en een prima ontbijt ga ik rond half 11 de stad in. Mooi weer is het niet, maar het is wel droog. In Plovdiv heb ik de hele dag vandaag, ik moet alleen nog even vervoer regelen voor morgen. De 39 foto's van Plovdiv zijn hier te vinden, een selectie van 11 foto's staat hier:
53. Ook Plovdiv heeft een duidelijk in tweeën gedeeld centrum. Op een heuvel ligt Oud Plovdiv, met dit soort straatjes. Ook mijn hostel ligt hier. Lager ligt het wat meer gepolijste centrum, wat ook de moeite waard is. Qua historie heeft Bulgarije overigens veel te bieden, de historie van Plovdiv gaat meer dan 6000 (!) jaar terug en daarmee is het één van de oudste steden ter wereld.

Old Plovdiv by Timon91, on Flickr
54. Katten, ik moet het er toch even over hebben. Zowel Thessaloniki als Plovdiv zitten vol met katten, sommige zwaar verwaarloosd, andere beestjes zien er mooi uit. Katten op straat zijn lang niet zo irritant als honden, ik vond het over het algemeen niet hinderlijk. Dit exemplaar blijft mij zo lang stokstijf aanstaren dat ik er wel een foto van moet nemen ;)

Cat in Old Plovdiv by Timon91, on Flickr
55. Ulitsa "Knyaz Alexander I" is de hoofdstraat in het lager gelegen centrum. Het is een lange voetgangerstraat die van het Tsentralenplein naar het noorden loopt, tot aan de brug over de Maritsa-rivier.

Ulitsa Knyaz Alexander I, Plovdiv by Timon91, on Flickr
56. Het ietwat vervallen Tsentralenplein, met een heel erg overgedimensioneerd postkantoor uit de communistische tijd. Plovdiv wordt in 2019 de Europese hoofdstad van Cultuur, een mooi staaltje subsidieverkwisting. De industrie aan de rand van de stad verkeert in deplorabele staat en kan hard investeringen gebruiken, maar het park wat links van mij ligt heeft wél gratis wifi! Eigenlijk is het te treurig om grappig te zijn

Ploshchad Tsentralen, Plovdiv by Timon91, on Flickr
Morgen ga ik richting Turkije, bij het station vraag ik hoe het momenteel zit met de Balkan-Express (Sofia-İstanbul), aangezien er nogal wat werkzaamheden zijn in zowel Bulgarije als Turkije. Van de vriendelijke dame bij het internationale loket krijg ik een briefje met daarop een reisschema, op het moment van reizen (eind oktober) kwam het erop neer dat je van Plovdiv naar Yabalkovo met de trein gaat, vanaf daar met een bus naar Kapıkule (grensplaats aan de Turkse kant), vervolgens met een trein naar Çerkezköy en tenslotte met een andere bus naar İstanbul. In de praktijk komt het erop neer dat de TCDD geen zin heeft om voor die paar reizigers een trein te laten rijden dus dat je van Kapıkule tot İstanbul in een TCDD-bus zit. Verder gaat het morgen heel erg slecht weer worden, dus ik besluit om maar gewoon met de bus te gaan. Niet gratis, zoals de trein, maar wel een heel stuk makkelijker en comfortabeler. Bij het kantoortje van Metroturizm haal ik een ticket voor de bus van 11 uur, daarna ga ik terug de stad in.
57. Plovdiv staat bekend als de stad van zeven heuvels, waarvan er inmiddels één is afgegraven. De hoogste is Bunardzhika-heuvel, waar ik via Bulevar Rusky heen loop. Het is een stevige klim, maar omdat het vrij fris is is het geen onprettige klim. Bovenop de heuvel staat het Alyosha monument van een Sovjetsoldaat, die uitkijkt over de stad.

Aliosha monument, Bunardzhika, Plovdiv by Timon91, on Flickr
58. Uitzicht over Phillippopolis, zoals de stad in het Grieks bekend staat. De naam "Plovdiv" is hier van afgeleid.

View over Plovdiv from Bunardzhika by Timon91, on Flickr
Op de heuvel kom ik een Brits stel uit m'n hostel tegen, die ook m'n kamergenoten blijken te zijn (ik ben inmiddels verhuisd naar de vierpersoonsdorm), we praten wat en ze blijken morgen met dezelfde bus naar İstanbul te gaan, leuk! :) Ze vertellen ook dat er een FWT is om 2 uur 's middags, wellicht dat dat ook iets voor mij is.
59. Uitzicht vanaf een andere heuvel, rechts de Bunardzhika-heuvel.

View over Plovdiv from Bunardzhika by Timon91, on Flickr
60. Plakkaat op een torentje op deze heuvel. Of het nou Hebreeuws, Arabisch of Perzisch is durf ik ook niet te zeggen

Danov halm, Plovdiv by Timon91, on Flickr
61. Beetje gare voetgangersbrug met een hoop winkeltjes over de Maritsa-rivier, aan het einde van ulitsa Knyaz Alexander I. Aan de overkant haal ik wat lunch. De mensen hier zijn overigens nog steeds vrij nors, maar al stukken vriendelijker dan in Sofia. Bulgarije stijgt toch weer wat in m'n aanzien ;)

Bridge over the Maritsa river, Plovdiv by Timon91, on Flickr
62. 's Middags ga ik toch maar mee met de FWT, gids Boris vertelt veel over de stad en met name ook over de geschiedenis. Kaaren - die overigens het laatste bed op de dorm bezet - is er ook bij. Op de zijkant van de heuvel van foto's 59 en 60 zijn er door een straatartiest portretten geschilderd van bekende Bulgaren. In eerste instantie illegaal, maar gezien de populariteit ervan zijn ze inmiddels wél legaal.

Streetart in Plovdiv by Timon91, on Flickr
63. Op de heuvel van Oud Plovdiv is er een jaar of 30-40 geleden bij bouwwerkzaamheden een compleet Romeins theater gevonden. Godzijdank hebben de communisten het uitgegraven en bewaard en niet gesloopt. Inmiddels is het deels gerestaureerd en wordt het in de zomermaanden weer als theater gebruikt :) Onder de heuvel loopt trouwens een tunnel van een drukke weg, die gaat ook precies onder het theater door.

Roman theater, Plovdiv by Timon91, on Flickr
Deel 2: Rovaniemi-Tallinn-Riga-Warszawa
Deel 3: Warszawa-Łódź-Praha-České Budějovice-Český Krumlov
Deel 4: České Budějovice-Zagreb-Beograd
Na een zeer toffe en evenzo onverwachte dag in Beograd met de vijf DB-Duitsers sta ik op het punt om weer te vertrekken uit Servië. De Duitsers gaan met een nachttrein naar Sofia, ik neem de Hellas-Express naar Thessaloniki. Dat deze trein weer rijdt is niet vanzelfsprekend. In verband met de economische crisis in Gri€k€nland gedurende de laatste jaren zijn de Griekse spoorwegen gedwongen geweest om flink te bezuinigen, bij die acties zijn onder meer alle internationale treinen opgeheven. De bekendste hiervan was wel de "Hellas-Express", de nachttrein die de ca. 700 km tussen Beograd en Thessaloniki aflegde. De tijd dat er vanuit West-Europa nog nachttreinen naar Griekenland reden is allang voorbij, maar na 2011 was er dus helemaal niets meer over. In mei van dit jaar was er gelukkig sprake van een lichte kentering, aangezien vanaf dat moment de Hellas-Express tussen Beograd en Thessaloniki alsmede de dagtrein tussen Sofia en Thessaloniki weer terugkeerden. Voor mij een reden om Griekenland eens met een bezoekje te vereren, waar ik sinds een vakantie op Kreta zo'n 10 jaar geleden niet meer geweest ben. Het Griekse vasteland is nog volledig onbekend terrein voor mij, tijd om daar eens verandering in te brengen. Daarnaast heb ik nog cash euro's nodig, zoals in de volgende delen wel aan bod zal komen.
In dit deel sluiten we het Interrailgedeelte van de reis af, wat precies 22 dagen geduurd heeft - precies de geldigheidsduur van m'n pass. Ik had als doel gesteld om in die 22 dagen naar Ankara te reizen, daar een paar dagen buffer/rust in te bouwen en vervolgens door te gaan. In dit deel reizen we vanuit Servië via Macedonië, Griekenland en Bulgarije naar Turkije, waar we met een paar dagen Ankara gaan eindigen. Het kaartje van deze etappe staat hier, die van de gehele reis tot nu toe is hier te vinden. Dit is overigens het langste deel tot nu toe, met 98 foto's, maar zo komt het wel beter uit voor het volgende deel ;) Tijd voor vertrek, veel leesplezier!
Na een fijn afscheid van de Duitsers op het station van Beograd ben ik rond half 7 in de Hellas-Express gestapt, een kwartiertje voor vertrek. De trein bestaat uit drie rijtuigen: een Servisch zitrijtuig, een Grieks zitrijtuig en een Macedonisch couchetterijtuig, in welke ik heb gereserveerd. Ik deel mijn coupé met een Zwitsers echtpaar dat net als ik naar Thessaloniki reist, en met Alex, een in Beograd woonachtige Brit die even het land uit en in moet zodat hij weer drie maanden kan blijven. Hij gaat een dagje Skopje doen en zal er morgenochtend vroeg uit moeten. Samen met Alex sta ik bij het raam op het gangpad, waar we met een biertje in de hand praten terwijl we extreem langzaam Beograd uitrollen.
1. We zijn op tijd vertrokken, bij vertrek is het al donker. Het eerste station na Beograd is Rakovica, dit is in een bocht vlak ervoor. We trappen niet af met de beste foto ;)

Leaving Beograd for Thessaloniki on the “Hellas-Express” by Timon91, on Flickr
2. Rakovica dus, waar nog wel wat reuring is.

Rakovica train station by Timon91, on Flickr
3. Het gangpad van het redelijk gevulde rijtuig. Twee jaar geleden ben ik van Skopje naar Sofia gegaan in eenzelfde rijtuig van de Macedonische spoorwegen, maar het is een wereld van verschil. Ik had wel gehoord dat de toestand van de Macedonische couchettes drastisch verslechterd was, maar nu heb ik het ook gezien. De lampen zijn grotendeels kapot, net als de sloten op de wc-deuren, die overigens al geruime tijd niet schoongemaakt zijn. Toiletpapier en water is er niet, de hokjes met wasbakken zijn afgesloten. Verder mist bij sommige coupeetjes het tweede slot op de deur, zijn sommige banken doorgezakt en kunnen sommige ramen niet open of juist niet dicht. De verwarming doet het sporadisch en kent daarbij alleen de stand Qatar in juli. Tenslotte zijn twee van de vier rijtuigdeuren kaduuk, maar wat dat betreft doet dit rijtuig het dus al beter dan dat van de ShittyNightLine


”Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki interior by Timon91, on Flickr
4. Een station waar we niet stoppen, volgens mij Resnik.

Resnik train station by Timon91, on Flickr
5. Station Palanka op 80 km buiten Beograd, wat we na zo'n 2:15 uur rijden met +15 bereiken.

Palanka train station by Timon91, on Flickr
6. In Lapovo staan we een paar minuten stil, de nachttrein naar Bar die 40 minuten voor de Hellas-Express uit Beograd is vertrokken vertrekt op het moment dat wij het station binnenrijden. Die rijdt vanaf hier naar het zuidwesten naar Kraljevo, wij gaan rechtdoor op de hoofdlijn richting Niš. Ondanks de vele gebreken van het rijtuig heeft de kettingrokende provodnik wél een werkende koelkast in z'n dienstcoupé, met koud bier erin. Dus, zodra Alex en ik door onze zelf meegenomen voorraad heen zijn is er een goede bestemming gevonden voor de dinars die we nog hebben en dus proosten we vrolijk verder :D Met 40 km/h in een zwaar ontbindend rijtuig langs gezellige, licht vervallen, authentieke stationnetjes met strak geklede stationschefs boemelen, half uit het raam hangend met een blik Jelen of Skopsko: ja, dit is de Balkan!


Lapovo train station by Timon91, on Flickr
De Zwitsers zijn al aan het slapen, wij hebben al eerder ons bed op gemaakt zodat we ze niet meer zoveel hoeven te storen straks. Zodra wij het ook welletjes vinden gaan we ook slapen. Ik heb eigenlijk een bovenbed, maar aangezien er nog één middenbed vrij is claim ik die maar, qua lengte scheelt dat wel. Ik word vrij snel in slaap gewiegd en word de volgende ochtend ruw uit m'n slaap gewekt door een in deze regio niet onbekend "PASOSH, PASSPORT!!!!". De Servische politie in Preševo en hun Macedonische collega's in Tabanovce controleren niet streng, maar voor de nachtrust is het niet zo best. Kort erna gaat Alex eruit in Skopje, waar we voor m'n gevoel midden in de nacht aankomen. Daarna slaap ik nog een paar uur, rond half 8 vind ik het ook wel best.
7. We rijden hier lekker door, met de frisse lucht buiten is prima wakker worden. Het zonlicht is heel fel, de brede vallei ligt er mooi bij. Verrassend genoeg is de vertraging ingehaald en rijden we gewoon op tijd.

Landscape in Macedonia near Gevgelija by Timon91, on Flickr
8. Mijn coupeetje, de twee Zwitsers slapen nog beneden.

”Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki interior by Timon91, on Flickr
9. Vlak voor grensdorp Gevgelija. Het rijtuig is inmiddels vrijwel uitgestorven, een Servische man die op het gangpad staat te wachten met z'n bagage - hij moet er in Gevgelija uit - legt wat uit over de omgeving en wat er veranderd is het met uiteenvallen van Joegoslavië. Interessant om naar te luisteren, hij weet er aardig wat van af! :D

Landscape in Macedonia near Gevgelija by Timon91, on Flickr
10. Stipt op tijd rijden we het station van Gevgelija in, waar we ruim 40 minuten blijven staan.

Entering Gevgelija train station by Timon91, on Flickr
11. Rangeerterrein bij het station. Gevgelija is het Macedonische grensstation, rangeeractiviteiten genoeg dus.

Gevgelija train station by Timon91, on Flickr
12. Dat er nauwelijks personenvervoer plaatsvindt via deze spoorlijn zegt natuurlijk niks over de spoorbewegingen; er rijden redelijk wat goederentreinen hier.

Gevgelija train station by Timon91, on Flickr
13. Na de snelle Macedonische paspoortcontrole kan ik even de trein uit, op het perron maak ik een praatje met de Duitssprekende stationschef. Foto's maken is geen probleem gelukkig, hier het spoor richting Griekenland.

Gevgelija train station by Timon91, on Flickr
14. De lokwissel vindt hier plaats en is snel gebeurd, hier de trein in vol ornaat en inmiddels voorzien van een Griekse machine.

”Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki at Gevgelija train station by Timon91, on Flickr
15. Op tijd rijden we Gevgelija uit, op weg naar de EU ;) Achteraan is het Griekse zitrijtuig goed zichtbaar.

”Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki leaving Gevgelija train station by Timon91, on Flickr
16. Een opgedroogde rivier net buiten Gevgelija. Ik dacht eerst dat dit de echte grens was, maar dat blijkt niet zo te zijn. Dit is gewoon nog Macedonië ;)

Macedonian-Greek border area near Gevgelija by Timon91, on Flickr
17. Griekenland, we rijden grensstation Idomeni (Ειδομένη) in. Hier een ietwat verroest bord wat bij het inrijden van het station tussen de sporen staat.

Entering Idomeni train station in the “Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki by Timon91, on Flickr
18. Station Idomeni. Er is een perron bij het stationsgebouw en een eilandperron, redelijk overkill voor die ene passagierstrein per dag.

Entering Idomeni train station in the “Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki by Timon91, on Flickr
19. Het stationsgebouw. Ook hier staan we een tijdje stil, volgens de dienstregeling 35 minuten. Op dit punt zitten er nog vier mensen in het rijtuig, er is slechts één andere reiziger naast de Zwitsers en mij. De Zwitserse dame haalt in het stationsgebouw koffie voor ons drieën, de grenscontrole laat op zich wachten. Merk verder het blauwe bordje linksonder op, waar o.a. "Makedonia" op staat, de naam van de regio waar we ons in bevinden. Dat het land Macedonië officieel "Voormalige Joegoslavische Republiek Macedonië" heet is aan de Grieken te danken, die de naam Macedonië vetoën. Slechts een deel van de regio Macedonië omvat het land Macedonië, de grootste stad van de regio Macedonië is Thessaloniki. Dat er in het land Macedonië gedaan wordt alsof dat hét Macedonië is steekt de Grieken nogal en is ook momenteel nogal een issue. In Thessaloniki zou ik hier later nog meer over horen, als je een Griek chagrijnig wil krijgen moet je hierover beginnen ;) In Idomeni is er verder niet zoveel van te merken, wat wél opvalt is dat de trein bewaakt wordt door vier politieagenten.

Idomeni train station by Timon91, on Flickr
Waarom blijkt al snel, het perron bij het stationsgebouw stroomt steeds voller. Het blijkt om een groep van zo'n 50 vluchtelingen uit Syrië te gaan, die in Albanië aan het Europese vasteland zijn gekomen, daarna illegaal Macedonië zijn ingegaan (de Albanees-Griekse grens is nogal onherbergzaam en wordt zeer streng bewaakt) en hier vervolgens de EU in willen. Vlak voor vertrek komt de grenspolitie langs en kort daarna wordt de trein echt door de groep bestormd, er is één agent die een stapel papieren heeft. In een chaotische situatie krijgen de Syriërs één voor één een papiertje en mogen daarna de trein in, in het Griekse zitrijtuig.
20. Door deze situatie, die er vrij wanhopig en treurig uitziet, vertrekken we met 10 minuten vertraging uit Idomeni. Eerst door een mooi stukje langs een rivier en door een bos, daarna vlakt het uit. Veel heuvels zijn er niet meer zichtbaar, verder rijden we hier flink door. Een hostel heb ik nog niet, maar via een paar smsjes met forumgebruiker Accelerat van het WOR forum kom ik aan een telefoonnummer van een volgens hem redelijk hostel, die na een kort telefoontje bevestigen dat ze vanavond nog plek hebben. Mooi, is dat ook geregeld ;)

Landscape between Idomeni and Thessaloniki by Timon91, on Flickr
21. Het resultaat van gisteravond.

Fun in the “Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki by Timon91, on Flickr
22. Thessaloniki wordt iets voor half 12 met ruim 10 minuten vertraging bereikt, wat me heel erg meevalt. Het blijft de Balkan, ik was toch van minstens twee uur vertraging uitgegaan. De klok is bij Gevgelija/Idomeni overigens een uurtje vooruit gegaan.

”Hellas-Express” Beograd-Thessaloniki at Thessaloniki train station by Timon91, on Flickr
Ik haal bij de balie een mooie handgeschreven CIV-reservering voor de trein naar Sofia van overmorgen (is verplicht) en begeef me dan richting hostel, wat ik zonder problemen vind. Het ligt op 15 minuten lopen, maar wel heuvelopwaarts. In de hostel kan ik nog niet inchecken, maar ik kan wel bij de receptie zitten. Als welkomstdrankje krijg ik een heerlijke frappuccino, waar Thessaloniki bekend om staat. Ik praat wat met de eigenaar over Thessaloniki en Griekenland en kan na een klein uurtje dan toch inchecken. Ik installeer me rustig en kan na lang wachten op de boiler een douche nemen. Ik heb twee nachten hier en weet niet echt wat ik van Thessaloniki moet verwachten, ik doe het rustig aan. Na een ruim uurtje chillen ga ik maar eens een wandeltje maken. De 42 foto's van Thessaloniki zijn in dit album te vinden, in het verslag zijn er 13 daarvan opgenomen.
23. Het centrum van Thessaloniki bestaat redelijk duidelijk uit twee delen: op de steile berghelling ligt de hoge stad (Ano Poli), welke op de werelderfgoedlijst staat, en in het iets minder steile deel aan de kust ligt de lage stad, welke bij een gigantische brand in 1917 vrijwel volledig verwoest is. Mijn hostel ligt in Ano Poli, wat vooral bestaat uit kleine, smalle en steile straatjes, maar waar desondanks genoeg auto's doorheen scheuren. Ano Poli is heerlijk om doorheen te dwalen, het is lang niet zo'n chaos als de lage stad en bovendien heb je vaak mooie uitzichten tussendoor, zoals hier.

View towards the sea from Ano Poli, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
24. Een deel van de oude stadsmuur staat nog, in de noordoosthoek is er een toren waar je op kunt. Echter, Griekse kantooruren zijn wel wat anders dan de onze. Mij is verteld dat de toren om 3 uur dicht gaat, maar in de praktijk houdt dat in dat iedereen om half 3 wel vertrokken is. Helaas, maar gelukkig is het uitzicht vanaf de ingang ook niet slecht :)

View over Thessaloniki from Ano Poli by Timon91, on Flickr
De middag breng ik in Ano Poli door, ik lunch in een gezellig klein restaurantje en langzaamaan ga ik de stedelijke chaos van Thessaloniki wel waarderen :) Ik spreek geen woord Grieks, maar ik kan dankzij m'n studie wel alle bordjes lezen. Een technische opleiding voegt wat talen betreft weinig toe, maar Grieks is daarop eigenlijk de enige uitzondering

Na een biertje met wat mensen in de hostel vertrek ik 's avonds alleen richting centrum, er wordt een zogenaamde Free Walking Tour gegeven in het lage gedeelte van de stad. FTW's zijn een bekend principe in veel steden, de gidsen verdienen wat bij met de fooien die ze krijgen. Meestal doe ik geen wandeltours, maar omdat ik eigenlijk helemaal niets weet van Thessaloniki en ook geen reisgids heb leek het me hier wel leuk. Naast mij zijn er nog drie Tsjechische dames (een docente en twee studentes) uit Ostrava uit dezelfde hostel die op een of ander door de EU gesponsord reisje zijn (Youth in Action) die mee gaan. Het is een hele leuke tour, de gids vertelt veel onderweg.
25. Veel foto's maak ik niet, het is immers al donker en ik vind het interessanter om naar de gids te luisteren. Slechts één plaatje maak ik, hier op Platia Aristotelous, het hoofdplein in het lage gedeelte van de stad.

Platia Aristotelous, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
Overigens zijn FWT's in Thessaloniki verboden, de gids heeft al een aantal keer een probleem gehad met de politie hierdoor. Die komen we nu gelukkig niet tegen, we sluiten de tour af op een terrasje waar we aardig wat rakomelo wegwerken, die prima smaakt en totaal niet duur is. Samen met de Tsjechische dames eet ik wat op de terugweg naar de hostel, in de hostel drinken we samen nog een biertje. Zij gaan morgen door naar een of ander eiland en moeten er vroeg uit, ik kan uitslapen. Om half 12 lig ik op bed na een mooie dag.
De volgende dag ga ik het lage gedeelte van de stad maar eens bij daglicht verkennen, rond half 11 vertrek ik bij de hostel.
26. Typisch straatbeeld in de lage stad, hier op Agiou Dimitrou.

Agiou Dimitrou, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
27. De Agia Sofia - niet alleen in İstanbul, ook hier.

Agia Sofia, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
28. Overal in het centrum kom je opgravingen tegen, meestal omringd door de standaardgebouwen die je hier tegenkomt.

Old ruins, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
29. Rotunda, één van de vele oeroude Byzantijnse kerken in Thessaloniki. Deze koepelkerk is bijna net zo oud als het Pantheon in Roma.

Rotunda, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
30. De witte toren, een 16e-eeuws geval aan het waterfront. Links zie je boten liggen die rondvaarten maken door de haven. De gids van de FWT gisteren waarschuwde om vooral niet mee te gaan daarop. Het is dan wel gratis, maar je wordt heel hard gepusht om vooral veel drankjes te kopen aan boord, die natuurlijk zeer stevig aan de prijs zijn zodat je alsnog vrij veel geld kwijt bent. Het heeft inderdaad een aardig hoog "special price for you my friend"-gehalte hier. Met enige moeite kom ik van twee Jamaicanen af die me naar een of ander feest willen lokken, langs de waterkant loop ik verder.

Seafront, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
31. Het waterfront, niet heel bijzonder verder. Het water is dankzij de haven redelijk smerig, de weg langs de kust is vooral erg druk met verkeer. Gelukkig is er nog wel een brede stoep, zodat het niet heel onprettig lopen is hier :) Het zonnetje doet het ook hier goed trouwens, overdag is het een graadje of 25


Seafront, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
32. Terwijl ik hier rondhang vliegen er een aantal keer een groep straaljagers over, gevolgd door een regeringsvliegtuig wat geëscorteerd wordt door vier andere straaljagers. Ze komen niet één keer langs, maar wel vijf keer. Ik heb geen idee waar het voor is, maar het is wel indrukwekkend. Ondanks de hoge snelheid lukt het wel om de straaljagers een keer te platen :)

Fighter jets over Thessaloniki by Timon91, on Flickr
33. 's Middags besluit ik om toch nog maar een poging te wagen bij de toren in de stadsmuur, ditmaal heb ik meer geluk. Toeristische attracties in Thessaloniki zijn overigens vaak gratis, ook hier hoef ik geen entree te betalen :) Het uitzicht mag er wezen!

View over Thessaloniki by Timon91, on Flickr
34. Nog maar een keer dan. De stedelijke chaos van Thessaloniki is wel indrukwekkend om te zien vanaf hier :) Er wonen overigens ongeveer één miljoen mensen, vijf keer zo weinig als in Athina. Thessaloniki is de eerste tweede stad van het land die ik dit deel bezoek ;)

View over Thessaloniki by Timon91, on Flickr
35. Uitzicht op de stad vanuit de haven, ook de witte toren is nog te zien rechts. Thessaloniki is relatief gezien niet zo toeristisch, al met al een prima stad voor een paar dagen :)

Seafront, Thessaloniki by Timon91, on Flickr
De namiddag en avond breng ik door in de hostel, waar ik onder andere Adam tref, een Aussie die net als ik naar Iran gaat. Hij moet z'n visum nog regelen, maar we hebben genoeg om over te praten en wat informatie uit te wisselen. Hij is de eerste die ik tref die ook die kant op gaat. Samen met nog twee anderen gaan we naar een leuk restaurantje in Ano Poli, een minuut of 10 lopen vanaf de hostel. De moussaka smaakt er prima :) In de hostel kom ik er verder nog achter dat Simon, een Britse kamergenoot, morgen ook met de trein naar Sofia gaat. Sterker nog, hij heeft een reservering voor de stoel tegenover die van mij. Toeval, laten we maar zeggen :D Hij heeft z'n reservering ongeveer een half uur voor mij gemaakt en aangezien de reserveringen hier heerlijk ouderwets gaan (handgeschreven, de gereserveerde stoelen worden afgevinkt in een map) is het natuurlijk niet geheel onlogisch. We spreken af om samen naar het station te lopen, aangezien we toch tot Sofia samen zullen reizen.
Ik word 's ochtends wakker van de regen die op het raam slaat. Kutzooi, maar voor een reisdag wederom niet slecht. Het is bovendien een graad of 15 kouder dan gisteren. Samen met Simon lopen we in alle vroegte richting station, de trein naar Sofia vertrekt al om 06:55. Iets voor half 7 zijn we op het station, waar we wat ontbijt en een broodnodige kop koffie halen.
36. De trein staat al klaar, het is de trein naar Alexandroupoli, helemaal in het noordoosten. De achterste twee rijtuigen rijden naar Sofia en worden in Strimon afgekoppeld. Vanaf Thessaloniki is er nog een redelijke treindienst naar Athina (6 IC's per dag waarvan één 's nachts), Flórina (3 IC's) en Alexandroupoli (sneltrein en IC), wat lokaal verkeer en dus de recentelijk heringevoerde treinen naar Beograd en Sofia.

Train to Sofia and Alexandroupoli at Thessaloniki train station by Timon91, on Flickr
37. Een coupeetje, prima stoelen voor de rit naar Sofia. De ramen kunnen niet open, maar gezien het weer is dat niet zo'n punt.

Train Thessaloniki-Sofia interior by Timon91, on Flickr
38. We vertrekken op tijd, het blijft regenen. Tot ziens Thessaloniki, je hebt me positief verrast! :D De snelheid zit er in het begin nog goed in, daarna gaat het wat langzamer. Simon en ik praten veel onderweg, het coupeetje blijft verder leeg. Na twee uur bereiken we het station van Strimonochori, waar wij afgekoppeld worden en naar het noorden afbuigen. In de verte zie je al de locomotief staan die ons naar de Bulgaarse grens gaat brengen, slechts 14 kilometer verderop. Inmiddels is het weer droog, maar nog wel flink dreigend.

Strimonochori train station by Timon91, on Flickr
39. Na een korte stop rijdt de trein naar Alexandroupoli verder, wij wachten hier even. Dit is vlak voor vertrek van het deel naar Alexandroupoli, links het stationsgebouw van Strimonochori.

Strimonochori train station by Timon91, on Flickr
40. In een smal dal rijden we langzaam naast de snelweg richting Bulgarije, in het Griekse grensstation Promachonas slaan we de geplande stop over. In Kulata, net over de grens, vindt er weer een lokwissel plaats en worden de paspoorten gecontroleerd. Zo Schengen is Bulgarije dus nog niet. Hier station Kulata, waar er vier Bulgaarse rijtuigen worden aangekoppeld voor het stuk naar Sofia, je kan ze op de achtergrond nog net zien.

Kulata train station by Timon91, on Flickr
41. Het stationsgebouw van Kulata.

Kulata train station by Timon91, on Flickr
De grenspolitie laat lang op zich wachten, bovendien gaat het weer regenen. Er moeten schijnbaar een paar passen gestempeld worden, want de politie gaat met een paar paspoorten het stationsgebouw in. Daarna breekt de hel los buiten en gaat het bovendien keihard onweren, wat pas na 45 minuten stopt. De politie heeft het niet zo op regen en komt pas na de bui tevoorschijn met de passen, hetgeen betekent dat we met een half uur vertraging Kulata verlaten.....
De rit naar Sofia verloopt verder rustig, het weer blijft slecht. De omgeving is wel mooi, de 210 km van de grens naar Sofia leggen we in zo'n 3,5 uur af, we bereiken de Bulgaarse hoofdstad met 45 minuten vertraging. Simon blijft hier een paar dagen, ik ga meteen door naar Plovdiv. Ik laat Simon zien waar de metro zit waarmee hij bij z'n hostel komt, ik haal in de stationshal wat te eten. Ondanks de slechte staat van het Bulgaarse spoorwegnet is er nog wel een redelijke dienst met de tweede stad van het land, Plovdiv. Grofweg elke 1-2 uur gaat er wel een trein heen, ik moet een klein uurtje wachten op de volgende. Station Sofia wordt momenteel trouwens flink verbouwd, ik kan moeilijk ontkennen dat het erg nodig is. Wie weet is er nog wat hoop voor de toekomst, momenteel is het vooral een puinhoop.
42. Het perron aan het stationsgebouw. Het hele deel achter de blauwe hekken (ook binnen) wordt momenteel verbouwd. Links staat de trein uit Thessaloniki en Kulata nog.

Sofia train station by Timon91, on Flickr
43. De andere kant op gekeken. Let ook op de trein die op de achtergrond nog net zichtbaar is, half verscholen achter de pilaren van de perronoverkapping. Dat is een hele sleep gloednieuwe slaaprijtuigen die ik vorig jaar ook al een paar keer gespot heb. De rijtuigen zijn van Turkse makelij en rijden naar alle uithoeken van Bulgarije. Helaas mogen ze het land nog niet uit, dus voor internationaal verkeer kunnen ze nog niet ingezet worden.

Sofia train station by Timon91, on Flickr
44. Nog een sleep rijtuigen, aan het volgende perron de trein die over een ruim half uur terug zal rijden naar Griekenland.

Sofia train station by Timon91, on Flickr
45. Mijn volgende trein, de "Plovdiv-Express". Dit is een volledige 1e-klasse trein, dus daar moet ik een upgrade voor kopen. Deze kost gelukkig maar anderhalve euro, maar je moet het wel even weten.

Train to Plovdiv at Sofia train station by Timon91, on Flickr
46. De "Plovdiv-Ekspres" dus.

”Plovdiv-Express” at Sofia train station by Timon91, on Flickr
47. Het gangpad van het rijtuig.

”Plovdiv-Express” Sofia-Plovdiv interior by Timon91, on Flickr
48. En de ruime coupeetjes. De stoelen zijn erg laag maar wel zacht, je kan het er prima een paar uur op uithouden :)

”Plovdiv-Express” Sofia-Plovdiv interior by Timon91, on Flickr
49. Niet alleen het stationsgebouw wordt verbouwd, ook de perrons worden momenteel aangepakt. Het lijkt meer op oorlogsgebied nu, maar hopelijk wordt het wel een verbetering.

Sofia train station by Timon91, on Flickr
Langzaam loopt de trein vol, bij vertrek zitten we met z'n vijven in het coupeetje. We vertrekken op tijd en rijden door niet het mooiste stuk Sofia de stad uit. Bulgarije ziet er in het algemeen erg vervallen uit, met name buiten de stadscentra. Fabrieken liggen er vaak in deplorabele staat bij, net als de spoorwegen. Het stuk tussen Sofia en Plovdiv wordt wel flink aangepakt nu, tussen Septemvri en Plovdiv wordt het momenteel herbouwd. De bergpas vlak voor Septemvri is goed mistig door de vele wolken, maar aan de andere kant is het in ieder geval droog.
50. Station Pazardzhik, waar vorig jaar ook al verbouwd werd. Veel mensen stappen uit hier.

Pazardzhik train station by Timon91, on Flickr
51. Het brede dal, niet ver voor Plovdiv.

Landscape near Plovdiv by Timon91, on Flickr
52. Na 2 uur en 48 minuten arriveren we op tijd op station Пловдив, hier de trein op het station van Plovdiv.

”Plovdiv-Express” from Sofia at Plovdiv train station by Timon91, on Flickr
Ook in Plovdiv blijf ik twee nachten, tot nu toe ben ik er alleen doorheen gereden. Bulgarije ben ik al een aantal keer geweest, maar ondanks de mooie natuur trekt het me niet echt. De Bulgaren zijn in mijn beleving ook niet de vriendelijkste mensen, een beetje de Fransen van de Balkan. Met name in Sofia heb ik geen goede ervaringen met ze. Plovdiv is wat kleiner en hopelijk ook wat gemoedelijker, evenals Thessaloniki is het de tweede stad van het land. Met enige moeite vind ik de bushalte vanaf waar ik een bus naar het centrum kan nemen. De hostel vind ik zonder moeite, het is een prachtig hostel (eigenlijk een B&B) en omdat de dorm die ik geboekt hebt vanavond vol zit krijg ik een eigen kamer. Boven is er een mooie woonkamer waar ik het grootste deel van de avond doorbreng. Tussendoor haal ik in het centrum nog een heerlijke döner (djoener) bij Alex Дюнер, die ook bij de lokale jeugd erg populair is. In de woonkamer van de hostel tref ik Kaaren, een Nieuw-Zeelandse dame, die alleen op reis is. Al gauw komen we op Iran, waar we veel over praten. Een leuke bijkomstigheid is dat ze een week lang met Adam (uit de hostel in Thessaloniki) door Macedonië gereisd heeft, wat is de wereld toch klein

53. Ook Plovdiv heeft een duidelijk in tweeën gedeeld centrum. Op een heuvel ligt Oud Plovdiv, met dit soort straatjes. Ook mijn hostel ligt hier. Lager ligt het wat meer gepolijste centrum, wat ook de moeite waard is. Qua historie heeft Bulgarije overigens veel te bieden, de historie van Plovdiv gaat meer dan 6000 (!) jaar terug en daarmee is het één van de oudste steden ter wereld.

Old Plovdiv by Timon91, on Flickr
54. Katten, ik moet het er toch even over hebben. Zowel Thessaloniki als Plovdiv zitten vol met katten, sommige zwaar verwaarloosd, andere beestjes zien er mooi uit. Katten op straat zijn lang niet zo irritant als honden, ik vond het over het algemeen niet hinderlijk. Dit exemplaar blijft mij zo lang stokstijf aanstaren dat ik er wel een foto van moet nemen ;)

Cat in Old Plovdiv by Timon91, on Flickr
55. Ulitsa "Knyaz Alexander I" is de hoofdstraat in het lager gelegen centrum. Het is een lange voetgangerstraat die van het Tsentralenplein naar het noorden loopt, tot aan de brug over de Maritsa-rivier.

Ulitsa Knyaz Alexander I, Plovdiv by Timon91, on Flickr
56. Het ietwat vervallen Tsentralenplein, met een heel erg overgedimensioneerd postkantoor uit de communistische tijd. Plovdiv wordt in 2019 de Europese hoofdstad van Cultuur, een mooi staaltje subsidieverkwisting. De industrie aan de rand van de stad verkeert in deplorabele staat en kan hard investeringen gebruiken, maar het park wat links van mij ligt heeft wél gratis wifi! Eigenlijk is het te treurig om grappig te zijn


Ploshchad Tsentralen, Plovdiv by Timon91, on Flickr
Morgen ga ik richting Turkije, bij het station vraag ik hoe het momenteel zit met de Balkan-Express (Sofia-İstanbul), aangezien er nogal wat werkzaamheden zijn in zowel Bulgarije als Turkije. Van de vriendelijke dame bij het internationale loket krijg ik een briefje met daarop een reisschema, op het moment van reizen (eind oktober) kwam het erop neer dat je van Plovdiv naar Yabalkovo met de trein gaat, vanaf daar met een bus naar Kapıkule (grensplaats aan de Turkse kant), vervolgens met een trein naar Çerkezköy en tenslotte met een andere bus naar İstanbul. In de praktijk komt het erop neer dat de TCDD geen zin heeft om voor die paar reizigers een trein te laten rijden dus dat je van Kapıkule tot İstanbul in een TCDD-bus zit. Verder gaat het morgen heel erg slecht weer worden, dus ik besluit om maar gewoon met de bus te gaan. Niet gratis, zoals de trein, maar wel een heel stuk makkelijker en comfortabeler. Bij het kantoortje van Metroturizm haal ik een ticket voor de bus van 11 uur, daarna ga ik terug de stad in.
57. Plovdiv staat bekend als de stad van zeven heuvels, waarvan er inmiddels één is afgegraven. De hoogste is Bunardzhika-heuvel, waar ik via Bulevar Rusky heen loop. Het is een stevige klim, maar omdat het vrij fris is is het geen onprettige klim. Bovenop de heuvel staat het Alyosha monument van een Sovjetsoldaat, die uitkijkt over de stad.

Aliosha monument, Bunardzhika, Plovdiv by Timon91, on Flickr
58. Uitzicht over Phillippopolis, zoals de stad in het Grieks bekend staat. De naam "Plovdiv" is hier van afgeleid.

View over Plovdiv from Bunardzhika by Timon91, on Flickr
Op de heuvel kom ik een Brits stel uit m'n hostel tegen, die ook m'n kamergenoten blijken te zijn (ik ben inmiddels verhuisd naar de vierpersoonsdorm), we praten wat en ze blijken morgen met dezelfde bus naar İstanbul te gaan, leuk! :) Ze vertellen ook dat er een FWT is om 2 uur 's middags, wellicht dat dat ook iets voor mij is.
59. Uitzicht vanaf een andere heuvel, rechts de Bunardzhika-heuvel.

View over Plovdiv from Bunardzhika by Timon91, on Flickr
60. Plakkaat op een torentje op deze heuvel. Of het nou Hebreeuws, Arabisch of Perzisch is durf ik ook niet te zeggen


Danov halm, Plovdiv by Timon91, on Flickr
61. Beetje gare voetgangersbrug met een hoop winkeltjes over de Maritsa-rivier, aan het einde van ulitsa Knyaz Alexander I. Aan de overkant haal ik wat lunch. De mensen hier zijn overigens nog steeds vrij nors, maar al stukken vriendelijker dan in Sofia. Bulgarije stijgt toch weer wat in m'n aanzien ;)

Bridge over the Maritsa river, Plovdiv by Timon91, on Flickr
62. 's Middags ga ik toch maar mee met de FWT, gids Boris vertelt veel over de stad en met name ook over de geschiedenis. Kaaren - die overigens het laatste bed op de dorm bezet - is er ook bij. Op de zijkant van de heuvel van foto's 59 en 60 zijn er door een straatartiest portretten geschilderd van bekende Bulgaren. In eerste instantie illegaal, maar gezien de populariteit ervan zijn ze inmiddels wél legaal.

Streetart in Plovdiv by Timon91, on Flickr
63. Op de heuvel van Oud Plovdiv is er een jaar of 30-40 geleden bij bouwwerkzaamheden een compleet Romeins theater gevonden. Godzijdank hebben de communisten het uitgegraven en bewaard en niet gesloopt. Inmiddels is het deels gerestaureerd en wordt het in de zomermaanden weer als theater gebruikt :) Onder de heuvel loopt trouwens een tunnel van een drukke weg, die gaat ook precies onder het theater door.

Roman theater, Plovdiv by Timon91, on Flickr