Z2N doet hooglanden in herfstkleuren (deel 1) [66]
Geplaatst: za 24 okt 2015, 22:43
Gruëzi all! Voor Nederlanders is het niet altijd een bekend gegeven, maar Frankrijk is een vervelend spoorland. Door jaren van focus op de TGV zijn de regionale spoorlijnen in de vergetelheid geraakt, en pas in de laatste paar jaren is er meer aandacht voor regionaal spoorverkeer. Veel lijnen worden daarom opgeknapt, maar voor sommige rustige lijnen komt de opknapbeurt te laat, in de komende paar jaren gaan nog een aantal spoorlijnen sluiten. Veel van deze lijnen lopen door het Centraal Massief, een dunbevolkt maar prachtig gebied. Deze zomer kreeg ik bericht dat één van deze spoorlijnen zomaar eind december zou kunnen sneuvelen, doordat de enige trein per dag die er nu rijdt in het beheer van de regio gaat komen, en die kan besluiten om deze trein te verbussen. Voordat het te laat is wou ik deze mooie lijn nog doen, maar om nou voor één lijn naar Frankrijk te trekken is ook zo iets, en dus maakte ik er een vijfdaagse reis van, met een omweg via het Saarland en de Elzas.
De reis begon op 18 oktober, ik vertrok met de eerste trein van de dag naar Utrecht. Alphen was nog rustig, donker en mistig op dit tijdstip, het was dan ook zondagochtend tegen half acht... (A)
Met de IC ging het naar Utrecht, alwaar ik overstapte op de ICE 105 om naar Keulen te reizen. Dat de 105 maar tot Karlsruhe reed kon echter niet doorgegeven worden. :6
Een rustig ritje volgde, en voor ik het wist was ik alweer in Keulen. Alhier kwam, ietwat later door de seinhuisbrand bij Mülheim-Styrum, de EC 9 binnen.
De EC 9 was overvol, met staplaatsen in de tweede klasse. -o- (Phonepic)
Bij de binnenkomst in Bonn kon ik nog even snel een zitplaats bemachtigen, het stuk tot Koblenz kon zelfs nog aan het raam doorgebracht worden. :)
In Koblenz stapte ik over op de gecombineerde RE naar Saarbrücken en Luxemburg, door problemen met het aankoppelen ontbrak echter mijn treindeel naar Saarbrücken. Ik zat dan ook maar in het deel naar Luxemburg, een KISS-stel van de CFL.
Een prachtige rit door de Moezelvallei volgde, met helaas wel wat bewolking. Overigens niets te klagen over het Comfort, er kwam zelfs nog catering langs. :')
In Trier stond het vervangende deel naar Saarbrücken klaar, een SüWex-Flirt van de DB. Doordat het stel aan de overkant van het perron klaarstond was iedereen binnen twee minuten overgestapt, en ontstond er geen vertraging.
Na Trier loopt de route door de vallei van de Saar, richting Saarbrücken is er daarnaast ook veel industrie langs de lijn.
Mijn stel, na aankomst in Saarbrücken.
In Saarbrücken deed ik boodschapjes, en daarnaast maakte ik nog even een wandeling door het verder wat saaie stadje. Daarbij kwam ik ook nog dit kleine goederentreintje tegen.
Na een uurtje ging ik met de tram verder, omdat deze deels over een spoorlijn loopt mag er ten oosten van het Hbf legaal met een Interrail-kaart gereisd worden.
Bij de eerstvolgende Saar-passage werd tegelijkertijd Frankrijk bereikt! *O*
En na nog een minuutje stond ik in Sarreguemines, endbahnhof, gare terminus!
Sarreguemines is het beginpunt van de lijn naar Straatsburg, een lijn die in de spitsuren en op zondagavond veel studentenverkeer kent. Voor de drukste treinen worden Corail-rijtuigen gebruikt, en deze staan het hele weekend in Sarreguemines.
Na 20 minuten kwamen mijn Walvisjes naar Straatsburg binnen, vanwege de zondagmiddagdrukte waren er drie stellen.
De rit naar Straatsburg voert door de Noordelijke Vogezen, een prachtig en bosrijk gebied.
Na een ruim uur in een drukke trein was ik in Straatsburg, het eindpunt voor de dag.
Na aankomst in Straatsburg trok ik direct naar mijn slaapplaats, en na het maken van het avondeten was ik in no time weggedommeld. Ik werd pas de volgende ochtend tegen negenen wakker, en na een snel ontbijt was ik tegen tienen op het station.
Op het station van Straatsburg komen veel treinen langs, nationaal en internationaal, maar voor deze twee treinstellen moest ik even goed in de ogen wrijven: in de tuin van Straatsburg stonden twee Normandische Walvisjes! :')
Voordat mijn volgende trein klaargezet werd kwam eerst een TGV München - Parijs langs, met ruim een kwartier vertraging.
20 minuten voor vertrek werd mijn trein klaargezet, de regionale sneltrein TER 200 naar Mulhouse en Basel.
Met deze trein ging ik naar Mulhouse (115 km en 50 minuten verderop), waar ik overstapte op de trein naar Kruth.
De spoorlijn Mulhouse - Lutterbach - Kruth is een van de oudste spoorlijnen van Frankrijk, en loopt na de industriestad Thann door de Vogezen-vallei van de rivier de Thur. Een prachtig lijntje, met (geholpen door de net doorgebroken opklaringen) prachtige uitzichten.
In Kruth (een klein nietszeggend dorpje, vlak voor het einde van de vallei), ligt het eindpunt. De Elzas is in vele opzichten een positieve uitzondering op de rest van Frankrijk, zo ook op de kwaliteit van het OV, wat bijna Duitse standaarden aanneemt. De trein (die op deze lijn in uursdienst rijdt) sluit in Kruth aan op de bus, naar de laatste dorpen van de vallei.
Na een halfuurtje wachten ging ik weer terug, dit keer ging ik mee tot Thann.
In Thann kwam nog een Walvisje langs, dat weer terug de vallei in ging.
Thann heeft eind 2011 een primeur gehad, door het eindpunt te worden van de eerste tramtrein van Frankrijk. Twee keer per uur (voor Franse begrippen een uitzonderlijk hoge frequentie) stopt in Thann een tram, die direct doorrijdt naar het centrum van Mulhouse. De trams rijden vanaf Lutterbach en tot Thann Saint Jacques over de gewone (enkelsporige) spoorlijn, die speciaal geëlektrificeerd is. Omdat deze tram nog steeds van de SNCF is, is (net als in Saarbrücken) de Interrail-kaart geldig op deze trams.
Ik stapte in Thann over op de tram naar Mulhouse, eerst kwam nog de tram naar Thann Saint Jacques langs.
Ondanks dat het een tram is, wordt er nog wel lekker doorgereden op een snelheid van 100 km/h.
Na een rit, waarin onder andere nog vijf (jonge) SNCF-conductrices langskwamen om te constateren dat 20% van de tramreizigers reisde zonder kaartje, werd uiteindelijk halte Musées bereikt.
Als je uit de tram stapt kom je al snel bij het Elektriciteitsmuseum (mede mogelijk gemaakt door oud-staatsbedrijf EDF)...
...maar ik liep nog even 100 meter door, naar het Cité du Train (mede mogelijk gemaakt door het staatsbedrijf SNCF).
Het Cité du Train is het nationale spoorwegmuseum van Frankrijk. Het is een stuk groter dan het Nederlandse, alhoewel het wel iets minder interactief is. Wel hebben ze (en dat heeft natuurlijk ook wel wat) een werkende 1:5 stoomloc (niet op de foto)!
Het moment dat je weet dat je ouder wordt? Als je in een museum een trein ziet staan waarmee jij nog gereisd hebt... :X
Het bezoek duurde een paar uur, en daarna was het tijd om weer terug te keren naar Straatsburg. Voordat mijn tram kwam, kwam eerst nog een stadstram langs. Deze rijdt hier overigens officieel over treinspoor, en heeft dan ook een SNCF-ritnummer en aankondiging door de ingeblikte omroep.
Met de tram-trein ging ik naar station Mulhouse, maar alhier bleek dat mijn trein naar Straatsburg (de EC naar Brussel nota bene) over zijn gehele route uit was gevallen door een defecte locomotief. Hierdoor had ik wel nog de kans om de TGV 4402 te zien, het treinstel dat in 2007 het snelheidsrecord verbrak door 574,8 km/h te rijden. Tegenwoordig rijdt het stel als TGV Lyria op de dienst naar Zwitserland.
Na een halfuur was de volgende sneltrein naar Straatsburg er, en hier bleek dat de Elzassische aanpak voor het regionale treinverkeer (in plaats van weinig, veel treinen laten rijden) een succes was: samen met de uitgevallen trein was de sneltrein gewoon afgeladen vol!
's Avonds at ik in Straatsburg buiten de deur, hiervoor nam ik de tram. In Straatsburg rijden vrij unieke trams rond, van Italiaanse makelij en met grote enkelbladsdeuren.
Daar ik in de Elzas was, kon het niet gebeuren dat ik het niet at: Choucroute Alsacienne! :D (phonepic)
Na het eten ging ik terug naar de slaapplaats, en na het bekijken van de voetbalsamenvattingen op Canal+ ging het naar bed toe.
De volgende ochtend stond werd het tijd om toch maar eens de stad Straatsburg te bekijken. Nog voor ik goed en wel op pad was zag ik buiten het hotel een treinstel van de Ortenau S-Bahn langskomen, met reclame voor het 3-lowen takt. Het gras is in dit geval trouwens wel groener aan de overkant.
Vlak bij mijn hotel loopt de route van tramlijn B en F, van die eerste kwam een tram langs met reclame voor de Europese gebouwen die in de stad gehuisvest zijn.
Persoonlijk vond ik de Straatsburg (in vergelijking met Colmar en Obernai waar ik deze zomer was) door de grootte wat tegenvallen, maar nog steeds was het natuurlijk veel mooier dan bijvoorbeeld Brussel of Deventer. :D
In het centrum was er ondertussen ook nog tramchaos ontstaan, op een steenworp afstand van de knooppunthalte Homme de Fer had een tram de bovenleiding naar beneden gehaald. :N
Aangezien Straasburg mij wat tegenviel, besloot ik naar Basel te trekken. Dat gaat door de snelle en frequente treindienst vrij makkelijk, al was het nog even een uitdaging om op het station te komen. Voor het vertrek van mijn trein naar Basel zag ik eerst opnieuw de TGV München-Straatsburg langskomen, in vergelijking met de dag ervoor had hij met zijn +30 maar tien minuten meer vertraging! *O*
Met de TER 200 ging het naar Basel, alwaar het station aardig vol stond, met twee TER 200-stammen, een AGC-stel voor de stoptrein naar Mulhouse en een Eurocity naar Brussel.
Basel is net een slagje groter dan Straatsburg, maar als stad bevalt het mij beter, door de prachtige ligging aan de Rijn.
Ondertussen was ik (voor de mensen die het niet op was gevallen) in Zwitserland beland, en daar spreekt men toch echt mijn soort Duits. (A)
Basel is vrij uniek, in het feit dat het twee vervoerders heeft op zijn stadstram-netwerk, BVG en BLT. BVG is het grootst, alhoewel ikzelf de trams van de BLT comfortabeler vind.
In de stad kreeg ik via-via een leuke tip van een treinspotter door, en dus trok ik naar het station Basel Bad. Alhier werd er aan het spoor gewerkt, en dus werd de S-Bahn dienst van de SBB hier geknipt. Daardoor kon dit plaatje gemaakt worden, van een Flirt op de pendeldienst naar Basel SBB, en twee Duitse Walvisjes naar Lauchringen.
De tip bleek te kloppen, en dus spotte ik het transport van een nieuw Flirt-treinstel voor de Noorse NSB! *O*
En nadat deze ICE uit Interlaken Ost en naar Berlijn langskwam...
...trok ik via Basel SBB weer de grens over.
Met de stoptrein trok ik vervolgens naar Mulhouse, alwaar ik nog even de stationswijk in trok om een avondmaaltijd te scoren.
En daarna was het tijd om naar het zuiden te trekken, ik was oorspronkelijk gekomen voor een bedreigd spoorlijntje. Zoals dat hoort in Frankrijk, reis je vanuit Oost-Frankrijk naar Zuid-Frankrijk via Parijs. Mijn TGV naar Parijs was trouwens echt opvallend rustig.
Bij aankomst in Parijs was het ondertussen kwart voor negen, ik was nog nooit op zo'n laat tijdstip op het Gare de Lyon geweest.
Vanaf het Gare de Lyon liep ik de Seine over naar het Gare Austerlitz, en aldaar stapte ik op de nachttrein.
En precies bij die nachttrein eindigt dit deel, ik vind het met 66 afbeeldingen wel voldoende lang geworden voor één deel. In het volgende deel komt een andere zijde van de SNCF in beeld, met een achtergrond van Paturain-reclames en nog meer hooglanden. Tot die tijd worden op- en aanmerkingen gewaardeerd! :D
De reis begon op 18 oktober, ik vertrok met de eerste trein van de dag naar Utrecht. Alphen was nog rustig, donker en mistig op dit tijdstip, het was dan ook zondagochtend tegen half acht... (A)
Met de IC ging het naar Utrecht, alwaar ik overstapte op de ICE 105 om naar Keulen te reizen. Dat de 105 maar tot Karlsruhe reed kon echter niet doorgegeven worden. :6
Een rustig ritje volgde, en voor ik het wist was ik alweer in Keulen. Alhier kwam, ietwat later door de seinhuisbrand bij Mülheim-Styrum, de EC 9 binnen.
De EC 9 was overvol, met staplaatsen in de tweede klasse. -o- (Phonepic)
Bij de binnenkomst in Bonn kon ik nog even snel een zitplaats bemachtigen, het stuk tot Koblenz kon zelfs nog aan het raam doorgebracht worden. :)
In Koblenz stapte ik over op de gecombineerde RE naar Saarbrücken en Luxemburg, door problemen met het aankoppelen ontbrak echter mijn treindeel naar Saarbrücken. Ik zat dan ook maar in het deel naar Luxemburg, een KISS-stel van de CFL.
Een prachtige rit door de Moezelvallei volgde, met helaas wel wat bewolking. Overigens niets te klagen over het Comfort, er kwam zelfs nog catering langs. :')
In Trier stond het vervangende deel naar Saarbrücken klaar, een SüWex-Flirt van de DB. Doordat het stel aan de overkant van het perron klaarstond was iedereen binnen twee minuten overgestapt, en ontstond er geen vertraging.
Na Trier loopt de route door de vallei van de Saar, richting Saarbrücken is er daarnaast ook veel industrie langs de lijn.
Mijn stel, na aankomst in Saarbrücken.
In Saarbrücken deed ik boodschapjes, en daarnaast maakte ik nog even een wandeling door het verder wat saaie stadje. Daarbij kwam ik ook nog dit kleine goederentreintje tegen.
Na een uurtje ging ik met de tram verder, omdat deze deels over een spoorlijn loopt mag er ten oosten van het Hbf legaal met een Interrail-kaart gereisd worden.
Bij de eerstvolgende Saar-passage werd tegelijkertijd Frankrijk bereikt! *O*
En na nog een minuutje stond ik in Sarreguemines, endbahnhof, gare terminus!
Sarreguemines is het beginpunt van de lijn naar Straatsburg, een lijn die in de spitsuren en op zondagavond veel studentenverkeer kent. Voor de drukste treinen worden Corail-rijtuigen gebruikt, en deze staan het hele weekend in Sarreguemines.
Na 20 minuten kwamen mijn Walvisjes naar Straatsburg binnen, vanwege de zondagmiddagdrukte waren er drie stellen.
De rit naar Straatsburg voert door de Noordelijke Vogezen, een prachtig en bosrijk gebied.
Na een ruim uur in een drukke trein was ik in Straatsburg, het eindpunt voor de dag.
Na aankomst in Straatsburg trok ik direct naar mijn slaapplaats, en na het maken van het avondeten was ik in no time weggedommeld. Ik werd pas de volgende ochtend tegen negenen wakker, en na een snel ontbijt was ik tegen tienen op het station.
Op het station van Straatsburg komen veel treinen langs, nationaal en internationaal, maar voor deze twee treinstellen moest ik even goed in de ogen wrijven: in de tuin van Straatsburg stonden twee Normandische Walvisjes! :')
Voordat mijn volgende trein klaargezet werd kwam eerst een TGV München - Parijs langs, met ruim een kwartier vertraging.
20 minuten voor vertrek werd mijn trein klaargezet, de regionale sneltrein TER 200 naar Mulhouse en Basel.
Met deze trein ging ik naar Mulhouse (115 km en 50 minuten verderop), waar ik overstapte op de trein naar Kruth.
De spoorlijn Mulhouse - Lutterbach - Kruth is een van de oudste spoorlijnen van Frankrijk, en loopt na de industriestad Thann door de Vogezen-vallei van de rivier de Thur. Een prachtig lijntje, met (geholpen door de net doorgebroken opklaringen) prachtige uitzichten.
In Kruth (een klein nietszeggend dorpje, vlak voor het einde van de vallei), ligt het eindpunt. De Elzas is in vele opzichten een positieve uitzondering op de rest van Frankrijk, zo ook op de kwaliteit van het OV, wat bijna Duitse standaarden aanneemt. De trein (die op deze lijn in uursdienst rijdt) sluit in Kruth aan op de bus, naar de laatste dorpen van de vallei.
Na een halfuurtje wachten ging ik weer terug, dit keer ging ik mee tot Thann.
In Thann kwam nog een Walvisje langs, dat weer terug de vallei in ging.
Thann heeft eind 2011 een primeur gehad, door het eindpunt te worden van de eerste tramtrein van Frankrijk. Twee keer per uur (voor Franse begrippen een uitzonderlijk hoge frequentie) stopt in Thann een tram, die direct doorrijdt naar het centrum van Mulhouse. De trams rijden vanaf Lutterbach en tot Thann Saint Jacques over de gewone (enkelsporige) spoorlijn, die speciaal geëlektrificeerd is. Omdat deze tram nog steeds van de SNCF is, is (net als in Saarbrücken) de Interrail-kaart geldig op deze trams.
Ik stapte in Thann over op de tram naar Mulhouse, eerst kwam nog de tram naar Thann Saint Jacques langs.
Ondanks dat het een tram is, wordt er nog wel lekker doorgereden op een snelheid van 100 km/h.
Na een rit, waarin onder andere nog vijf (jonge) SNCF-conductrices langskwamen om te constateren dat 20% van de tramreizigers reisde zonder kaartje, werd uiteindelijk halte Musées bereikt.
Als je uit de tram stapt kom je al snel bij het Elektriciteitsmuseum (mede mogelijk gemaakt door oud-staatsbedrijf EDF)...
...maar ik liep nog even 100 meter door, naar het Cité du Train (mede mogelijk gemaakt door het staatsbedrijf SNCF).
Het Cité du Train is het nationale spoorwegmuseum van Frankrijk. Het is een stuk groter dan het Nederlandse, alhoewel het wel iets minder interactief is. Wel hebben ze (en dat heeft natuurlijk ook wel wat) een werkende 1:5 stoomloc (niet op de foto)!
Het moment dat je weet dat je ouder wordt? Als je in een museum een trein ziet staan waarmee jij nog gereisd hebt... :X
Het bezoek duurde een paar uur, en daarna was het tijd om weer terug te keren naar Straatsburg. Voordat mijn tram kwam, kwam eerst nog een stadstram langs. Deze rijdt hier overigens officieel over treinspoor, en heeft dan ook een SNCF-ritnummer en aankondiging door de ingeblikte omroep.
Met de tram-trein ging ik naar station Mulhouse, maar alhier bleek dat mijn trein naar Straatsburg (de EC naar Brussel nota bene) over zijn gehele route uit was gevallen door een defecte locomotief. Hierdoor had ik wel nog de kans om de TGV 4402 te zien, het treinstel dat in 2007 het snelheidsrecord verbrak door 574,8 km/h te rijden. Tegenwoordig rijdt het stel als TGV Lyria op de dienst naar Zwitserland.
Na een halfuur was de volgende sneltrein naar Straatsburg er, en hier bleek dat de Elzassische aanpak voor het regionale treinverkeer (in plaats van weinig, veel treinen laten rijden) een succes was: samen met de uitgevallen trein was de sneltrein gewoon afgeladen vol!
's Avonds at ik in Straatsburg buiten de deur, hiervoor nam ik de tram. In Straatsburg rijden vrij unieke trams rond, van Italiaanse makelij en met grote enkelbladsdeuren.
Daar ik in de Elzas was, kon het niet gebeuren dat ik het niet at: Choucroute Alsacienne! :D (phonepic)
Na het eten ging ik terug naar de slaapplaats, en na het bekijken van de voetbalsamenvattingen op Canal+ ging het naar bed toe.
De volgende ochtend stond werd het tijd om toch maar eens de stad Straatsburg te bekijken. Nog voor ik goed en wel op pad was zag ik buiten het hotel een treinstel van de Ortenau S-Bahn langskomen, met reclame voor het 3-lowen takt. Het gras is in dit geval trouwens wel groener aan de overkant.
Vlak bij mijn hotel loopt de route van tramlijn B en F, van die eerste kwam een tram langs met reclame voor de Europese gebouwen die in de stad gehuisvest zijn.
Persoonlijk vond ik de Straatsburg (in vergelijking met Colmar en Obernai waar ik deze zomer was) door de grootte wat tegenvallen, maar nog steeds was het natuurlijk veel mooier dan bijvoorbeeld Brussel of Deventer. :D
In het centrum was er ondertussen ook nog tramchaos ontstaan, op een steenworp afstand van de knooppunthalte Homme de Fer had een tram de bovenleiding naar beneden gehaald. :N
Aangezien Straasburg mij wat tegenviel, besloot ik naar Basel te trekken. Dat gaat door de snelle en frequente treindienst vrij makkelijk, al was het nog even een uitdaging om op het station te komen. Voor het vertrek van mijn trein naar Basel zag ik eerst opnieuw de TGV München-Straatsburg langskomen, in vergelijking met de dag ervoor had hij met zijn +30 maar tien minuten meer vertraging! *O*
Met de TER 200 ging het naar Basel, alwaar het station aardig vol stond, met twee TER 200-stammen, een AGC-stel voor de stoptrein naar Mulhouse en een Eurocity naar Brussel.
Basel is net een slagje groter dan Straatsburg, maar als stad bevalt het mij beter, door de prachtige ligging aan de Rijn.
Ondertussen was ik (voor de mensen die het niet op was gevallen) in Zwitserland beland, en daar spreekt men toch echt mijn soort Duits. (A)
Basel is vrij uniek, in het feit dat het twee vervoerders heeft op zijn stadstram-netwerk, BVG en BLT. BVG is het grootst, alhoewel ikzelf de trams van de BLT comfortabeler vind.
In de stad kreeg ik via-via een leuke tip van een treinspotter door, en dus trok ik naar het station Basel Bad. Alhier werd er aan het spoor gewerkt, en dus werd de S-Bahn dienst van de SBB hier geknipt. Daardoor kon dit plaatje gemaakt worden, van een Flirt op de pendeldienst naar Basel SBB, en twee Duitse Walvisjes naar Lauchringen.
De tip bleek te kloppen, en dus spotte ik het transport van een nieuw Flirt-treinstel voor de Noorse NSB! *O*
En nadat deze ICE uit Interlaken Ost en naar Berlijn langskwam...
...trok ik via Basel SBB weer de grens over.
Met de stoptrein trok ik vervolgens naar Mulhouse, alwaar ik nog even de stationswijk in trok om een avondmaaltijd te scoren.
En daarna was het tijd om naar het zuiden te trekken, ik was oorspronkelijk gekomen voor een bedreigd spoorlijntje. Zoals dat hoort in Frankrijk, reis je vanuit Oost-Frankrijk naar Zuid-Frankrijk via Parijs. Mijn TGV naar Parijs was trouwens echt opvallend rustig.
Bij aankomst in Parijs was het ondertussen kwart voor negen, ik was nog nooit op zo'n laat tijdstip op het Gare de Lyon geweest.
Vanaf het Gare de Lyon liep ik de Seine over naar het Gare Austerlitz, en aldaar stapte ik op de nachttrein.
En precies bij die nachttrein eindigt dit deel, ik vind het met 66 afbeeldingen wel voldoende lang geworden voor één deel. In het volgende deel komt een andere zijde van de SNCF in beeld, met een achtergrond van Paturain-reclames en nog meer hooglanden. Tot die tijd worden op- en aanmerkingen gewaardeerd! :D
)