Via het Ahrdal en restanten van de Strategischer Bahndamm naar Trier [49]
Geplaatst: wo 20 jul 2016, 22:06
Eind april ben ik met de trein naar Trier gereisd. Omdat ik geen haast heb en van de reisdag ook een vakantiedag wil maken, gaat mijn reis niet via de meest directe en snelste route. De Regierungsbunker en het Ahrdal staan al een tijd op mijn wensenlijstje, dit valt goed te combineren met deze reis.
In Nederland reis ik met mijn Weekend Vrij-abonnement, in Duitsland met een Sparpreis. Omdat het prijsverschil tussen de tweede klas en eerste klas vrij klein was, heb ik er voor gekozen om eens voor luxe te gaan en eerste klas te reizen in Duitsland. Bovendien zijn bij een Sparpreis eerste klas de reserveringen inbegrepen.
Ik neem de eerste IC Berlijn van de dag, die om 6.03 uur van station Apeldoorn vertrekt. Omdat er zo vroeg nog geen bus rijdt en ik mijn fiets liever niet voor langere tijd op het station laat staan, loop ik naar het station. Mijn treinkaartje naar Bad Bentheim had ik vooraf al gekocht, dus ik hoef alleen nog maar in te checken. Tegenwoordig betaal je voor het stukje vanaf de grens naar Bad Bentheim het Duitse intercitytarief, namelijk 6 euro. Dat vind ik een behoorlijke prijs voor dit kleine stuk, maar niets aan te doen helaas...
De af te leggen route vanaf Bad Bentheim
TBP die mijn IC naar Duitsland aankondigt
Station Apeldoorn in de vroegte
Het rijtuig waar ik instap is helemaal leeg, na de stop in Deventer komt hieraan een einde. Tot Bad Bentheim reis ik tweede klas, maar deze stoelen zijn ook erg comfortabel.
Het is nog uitgestorven in mijn rijtuig
Het uitzicht vanuit de trein op Deventer en de IJssel
In Bad Bentheim vindt een locomotiefwissel plaats. Aangezien de trein hier ongeveer 10 minuten stilstaat, kan ik even de benen strekken op het perron. Het valt me op dat het perron hier wordt opgehoogd.
De Nederlandse loc wordt gewisseld...
...voor een Duitse loc.
Omdat ik vanaf station Bad Bentheim met de Sparpreis reis, stap ik in bij het 1e klas-rijtuig alwaar ik een coupeetje voor mezelf heb. Met een kleine vertraging vertrekken we vanuit Bad Bentheim. Op het volgende station mag ik alweer de trein verlaten, omdat ik in Rheine een overstap heb op de trein naar Münster Hbf.
Mijn privecoupé tot Rheine
De overstaptijd in Rheine is bijna een uur, dus ik heb even de tijd om de stad te bekijken. Het centrum ligt dichtbij het station en is gemakkelijk te voet te bereiken.
Het stationsgebouw van Rheine
Het centrum van Rheine met de Stadtkirche
Het centrum vind ik wel aardig, maar niet heel bijzonder. Het helpt waarschijnlijk ook niet mee dat ik er rond 8 uur 's morgens ben en het dus nog behoorlijk uitgestorven is.
Na een rondje centrum breng ik nog een bezoek aan de nabijgelegen supermarkt en de bakkerij op het station om een ontbijt te scoren, om daarna in de trein naar Münster Hbf te stappen. Deze trein wordt gereden door een FLIRT-3 van de Westfalenbahn.
De trein naar Münster Hbf
Mijn allereerste rit met een FLIRT heb ik destijds bij de Westfalenbahn gemaakt, toevallig maak ik ook de eerste rit met een FLIRT-3 bij deze maatschappij. Mijn indruk van de FLIRT-3 is positief, ik heb dus geen problemen mee dat deze treinen in Nederland komen te rijden.
Bij aankomst in Münster regent het, maar gelukkig heb ik hier een korte overstap en is er een perronoverkapping aanwezig. Hier stap ik over op de EuroCity die mij naar Bonn Hbf zal brengen. De trein bestaat uit rijtuigen van de SBB en wordt getrokken door een locomotief van de DB. De reis voert door het Ruhrgebied door plaatsen als Bochum en Essen.
Helaas vallen de stoelen in de eerste klas me wat tegen. Aangezien ik onderweg wel dorst begin te krijgen, besluit ik bij Düsseldorf om de restauratiewagen op te zoeken. Een mooi ingericht rijtuig, maar helaas hanteren ze Zwitserse prijzen. Voor een bak cappucuino ben ik hier maar liefst € 4,50 kwijt, hierbij is de Duitse Bordbistro dus nog goedkoop. Gelukkig smaakt het wel uitstekend!
Mobielfoto van de Zwitserse restauratiewagen
Uitzicht op de Rijn en de Hohenzollernbrücke in Köln
De Dom bij Köln Hbf
De trein gezien vanuit mijn zitplaats na het verlaten van Köln Hbf. Links is een zogenaamde IC 2 Dosto te zien, een dubbeldeks IC.
Op Bonn Hbf heb ik een overstap van een kwartier. Aangezien het zo ongeveer lunchtijd is, haal ik hier weer wat te eten. Keuze genoeg en bovendien hanteren ze hier wel normale prijzen...
Bij het uitlopen van de stationstunnel kom ik hier uit, niet het meest mooie deel van Bonn Hbf
Bonn Hbf, weer boven de grond
Mijn eerste bestemming is Dernau, om hier te komen kan ik kiezen uit een rechtstreekse trein vanuit Bonn Hbf of een reis met overstap op station Remagen. Aangezien ik met overstap sneller in Dernau ben, is de keuze niet zo moeilijk. Mijn trein naar Remagen wordt door de Mittelrheinbahn gereden, onderdeel van trans regio. Deze maatschappij rijdt hier met Desiro ML's.
In de trein neem ik plaats aan de linkerzijde, omdat deze zijde uitzicht geeft op de Rijn. Na een mooie rit van ca. 20 minuten kom ik aan op station Remagen. Helaas komt de trein met een kleine vertraging aan, waardoor de overstap erg krap wordt. Gelukkig staat de aansluitende trein aan de overzijde en wacht deze totdat alle overstappers zijn ingestapt.
Station Dernau ligt aan de Ahrtalbahn, een zogenaamde Nebenbahn die grotendeels het riviertje de Ahr volgt. Langs de lijn zijn nog armseinen te vinden en veel stations zijn nog niet gemoderniseerd. Nebenbahnsfeer ten top! Ook station Dernau is nog ontzien van de modernisering. Bij het station zijn nog telegraafmasten en armseinen te vinden, ook is het perron nog niet bepaald op instaphoogte gebracht. Beetje jammer dat er dan wel moderne treinen rijden
.
Kort na aankomst komt vanuit Ahrbrück de trein naar Bonn Hbf binnen. De wolken in de heuvels zijn nog niet helemaal opgelost.
De trein die mij in Dernau heeft gebracht staat weer gereed voor de terugreis naar Remagen
Station Dernau is niet het dichtsbijzijnde station bij de Regierungsbunker, maar Dernau is gekozen als uitstapstation omdat ik ook graag een stuk van de Rotweinwanderweg wil bewandelen. De Rotweinwanderweg bevat soms aardig steile klimmetjes. Tijdens de tocht heb je steeds een prachtig uitzicht op de Ahr en de heuvels met wijnbouw.
Bewegwijzering van de Rotweinwanderweg
Dernau met de Ahr
Het wandelpad met de klosterruïne Marienthal
En zo af en toe komt er een treintje langsrijden:
Treintje was er ineens, helaas had mijn camera een hoge ISO-waarde gepakt
En nogmaals een LINT
Dezelfde LINT iets verderop
Vlak voor aankomst bij de Regierungsbunker heb je dit prachtige uitzicht op Bad Neuenahr/Ahrweiler:
Het uitzicht, met rechts Kloster Kalvarienberg
Nogmaals het uitzicht op op Bad Neuenahr/Ahrweiler
De Regierungsbunker is in het geheim gebouwd in de Koude Oorlog en was bestemd voor de Bundesregierung en autoriteiten van de voormalige BRD in het geval van een crisissituatie. Voor de aanleg van de bunker is gebruik gemaakt van twee tunnels die in het kader van de Strategischer Bahndamm al aanwezig waren. Dit was een strategische aan te leggen spoorlijn tussen het Ruhrgebied en ZW-Duitsland. Deze spoorlijn is echter nooit voltooid.
Na aankomst bij de Regierungsbunker blijk ik nog net mee te kunnen met de rondleiding, dus ik hoef niet te wachten. Het is een indrukwekkend complex dat vroeger ruim 17 kilometer lang was, hiervan is 203 meter behouden gebleven. De foto's hier zijn met mijn mobiel gemaakt, dus de kwaliteit is niet echt denderend.
De Kommandozentrale in de Regierungsbunker
Gang in de Regierungsbunker
De Regierungsbunker was bevoorraad om maximaal een maand in door te brengen had allerlei voorzieningen. Zo was er een kapper aanwezig en zelfs een operatiekamer. Daarnaast was er een tandarts aanwezig, de boor moest echter met een voetpedaal worden bediend... De Regierungsbunker is het duurste bouwwerk dat is aangelegd in de BRD, de kosten waren ongeveer 3 miljard D-Mark.
De operatiekamer in de Regierungsbunker
Een van de slaapzalen
Na het bezoek aan de Regierungsbunker wil ik ook nog graag de nabijgelegen Römervilla bekijken, maar helaas is het intussen alweer vier uur geweest. Ik besluit daarom naar Ahrweiler te lopen.
Uitzicht op het ommuurde Ahrweiler
En er passeert mij weer eens een trein, deze gaat richting Remagen
Achterkant van dezelfde trein, ver op de achtergrond is station Ahrweiler Markt te zien
Onderweg naar Ahrweiler zijn er nog meer restanten te zien van de niet voltooide Strategischer Bahndamm. Zo is in het tunnelportaal van de Silberbergtunnel een monument te vinden ter herinnering aan de schuilfunctie die deze tunnel had aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. En het viaduct over het Adenbachtal is nooit voltooid, maar de pijlers staan er nog altijd.
Ingang van de Silberbergtunnel
Informatiebord
Pijler die was bedoeld voor het spoorviaduct over het Adenbachtal
Vanaf hier is het nog een kort stukje lopen tot Ahrweiler, van deze oude stad zijn de Middeleeuwse stadsmuren behouden gebleven.
Stadsmuur en toegangspoort van Ahrweiler
Het centrum van Ahrweiler
En de andere kant op gekeken
Ahrweiler vind ik een leuk en mooi stadje om te bezoeken. Het station dat bij het oude centrum van Ahrweiler ligt, is Ahrweiler Markt. Ook hier is nog totaal geen sprake van modernisering, het perron is slechts enigszins verhard en het uiteinde is aardig begroeid.
Van een gelijkvloerse instap is ook totaal geen sprake
Met bovenstaande trein ga ik weer terug naar Remagen. Eerst wilde ik hier nog het museum bezoeken dat bij de zogenaamde Brücke van Remagen hoort, maar het is al bijna zes uur en het museum gaat al bijna sluiten. Iets voor een volgende keer dus, een goede reden om hier nog eens terug te komen.
De trein na aankomst in Remagen, op de achtergrond is de Apollinariskirche te zien
Een Desiro ML van de Mittelrheinbahn, in een soortgelijke trein ben ik ook naar Remagen gekomen
De reis wordt na een korte wandeling door het regenachtige Remagen voortgezet naar Koblenz. Ik neem de RE, welke wordt gereden met Dostos van de DB. Omdat ik op Koblenz Hbf niet direct aansluiting zou hebben op de RE naar Trier Hbf, stap ik uit bij station Koblenz Stadtmitte. Dit station ligt vlakbij het centrum.
De eerste klas heb ik helemaal voor mezelf
Station Bad Breisig, een van de oude stationnetjes onderweg
De reis voert langs de prachtige Mittelrhein
Bij Koblenz Lützel is het DB Museum Koblenz te vinden
De trein na aankomst op station Koblenz Stadtmitte
Na aankomst loop ik het centrum in, op zoek naar iets te eten. Ik vind een Bistro, waar de Currywurst met Pommes er erg goed ingaat. Mede omdat ik al vaker in Koblenz ben geweest, houd ik het bezoek kort. Vanaf station Koblenz Stadtmitte neem ik de trein naar Koblenz Hbf. In de overstaptijd op Koblenz Hbf kan ik mooi nog even geld pinnen en een McFlurry halen. Op de een of andere manier schiet het nooit op bij deze Mac op het station, zo ook deze keer niet.
De trein naar Trier Hbf bestaat uit een Luxemburgse dubbeldeks KISS en een Duitse enkeldeks FLIRT-3. Deze treinstellen kunnen gecombineerd rijden, er wordt gesplitst op Trier Hbf. Ik neem net als vorig jaar weer plaats in de CFL KISS, ik vind het fijne treinen. De rit naar Trier duurt ruim anderhalf uur, maar dit gaat met het uitzicht op de Moezel snel om. Wel is het jammer dat het onderweg donker wordt en er dus steeds minder te zien is buiten.
Na aankomst op Trier word ik opgehaald, waarmee ook dit verslag eindigt.
De gebruikte kaartjes: een homeprint Sparpreis en een treinkaartje voor het gedeelte tot Bad Bentheim
In Nederland reis ik met mijn Weekend Vrij-abonnement, in Duitsland met een Sparpreis. Omdat het prijsverschil tussen de tweede klas en eerste klas vrij klein was, heb ik er voor gekozen om eens voor luxe te gaan en eerste klas te reizen in Duitsland. Bovendien zijn bij een Sparpreis eerste klas de reserveringen inbegrepen.
Ik neem de eerste IC Berlijn van de dag, die om 6.03 uur van station Apeldoorn vertrekt. Omdat er zo vroeg nog geen bus rijdt en ik mijn fiets liever niet voor langere tijd op het station laat staan, loop ik naar het station. Mijn treinkaartje naar Bad Bentheim had ik vooraf al gekocht, dus ik hoef alleen nog maar in te checken. Tegenwoordig betaal je voor het stukje vanaf de grens naar Bad Bentheim het Duitse intercitytarief, namelijk 6 euro. Dat vind ik een behoorlijke prijs voor dit kleine stuk, maar niets aan te doen helaas...
De af te leggen route vanaf Bad Bentheim
TBP die mijn IC naar Duitsland aankondigt
Station Apeldoorn in de vroegte
Het rijtuig waar ik instap is helemaal leeg, na de stop in Deventer komt hieraan een einde. Tot Bad Bentheim reis ik tweede klas, maar deze stoelen zijn ook erg comfortabel.
Het is nog uitgestorven in mijn rijtuig
Het uitzicht vanuit de trein op Deventer en de IJssel
In Bad Bentheim vindt een locomotiefwissel plaats. Aangezien de trein hier ongeveer 10 minuten stilstaat, kan ik even de benen strekken op het perron. Het valt me op dat het perron hier wordt opgehoogd.
De Nederlandse loc wordt gewisseld...
...voor een Duitse loc.
Omdat ik vanaf station Bad Bentheim met de Sparpreis reis, stap ik in bij het 1e klas-rijtuig alwaar ik een coupeetje voor mezelf heb. Met een kleine vertraging vertrekken we vanuit Bad Bentheim. Op het volgende station mag ik alweer de trein verlaten, omdat ik in Rheine een overstap heb op de trein naar Münster Hbf.
Mijn privecoupé tot Rheine
De overstaptijd in Rheine is bijna een uur, dus ik heb even de tijd om de stad te bekijken. Het centrum ligt dichtbij het station en is gemakkelijk te voet te bereiken.
Het stationsgebouw van Rheine
Het centrum van Rheine met de Stadtkirche
Het centrum vind ik wel aardig, maar niet heel bijzonder. Het helpt waarschijnlijk ook niet mee dat ik er rond 8 uur 's morgens ben en het dus nog behoorlijk uitgestorven is.
Na een rondje centrum breng ik nog een bezoek aan de nabijgelegen supermarkt en de bakkerij op het station om een ontbijt te scoren, om daarna in de trein naar Münster Hbf te stappen. Deze trein wordt gereden door een FLIRT-3 van de Westfalenbahn.
De trein naar Münster Hbf
Mijn allereerste rit met een FLIRT heb ik destijds bij de Westfalenbahn gemaakt, toevallig maak ik ook de eerste rit met een FLIRT-3 bij deze maatschappij. Mijn indruk van de FLIRT-3 is positief, ik heb dus geen problemen mee dat deze treinen in Nederland komen te rijden.
Bij aankomst in Münster regent het, maar gelukkig heb ik hier een korte overstap en is er een perronoverkapping aanwezig. Hier stap ik over op de EuroCity die mij naar Bonn Hbf zal brengen. De trein bestaat uit rijtuigen van de SBB en wordt getrokken door een locomotief van de DB. De reis voert door het Ruhrgebied door plaatsen als Bochum en Essen.
Helaas vallen de stoelen in de eerste klas me wat tegen. Aangezien ik onderweg wel dorst begin te krijgen, besluit ik bij Düsseldorf om de restauratiewagen op te zoeken. Een mooi ingericht rijtuig, maar helaas hanteren ze Zwitserse prijzen. Voor een bak cappucuino ben ik hier maar liefst € 4,50 kwijt, hierbij is de Duitse Bordbistro dus nog goedkoop. Gelukkig smaakt het wel uitstekend!
Mobielfoto van de Zwitserse restauratiewagen
Uitzicht op de Rijn en de Hohenzollernbrücke in Köln
De Dom bij Köln Hbf
De trein gezien vanuit mijn zitplaats na het verlaten van Köln Hbf. Links is een zogenaamde IC 2 Dosto te zien, een dubbeldeks IC.
Op Bonn Hbf heb ik een overstap van een kwartier. Aangezien het zo ongeveer lunchtijd is, haal ik hier weer wat te eten. Keuze genoeg en bovendien hanteren ze hier wel normale prijzen...
Bij het uitlopen van de stationstunnel kom ik hier uit, niet het meest mooie deel van Bonn Hbf
Bonn Hbf, weer boven de grond
Mijn eerste bestemming is Dernau, om hier te komen kan ik kiezen uit een rechtstreekse trein vanuit Bonn Hbf of een reis met overstap op station Remagen. Aangezien ik met overstap sneller in Dernau ben, is de keuze niet zo moeilijk. Mijn trein naar Remagen wordt door de Mittelrheinbahn gereden, onderdeel van trans regio. Deze maatschappij rijdt hier met Desiro ML's.
In de trein neem ik plaats aan de linkerzijde, omdat deze zijde uitzicht geeft op de Rijn. Na een mooie rit van ca. 20 minuten kom ik aan op station Remagen. Helaas komt de trein met een kleine vertraging aan, waardoor de overstap erg krap wordt. Gelukkig staat de aansluitende trein aan de overzijde en wacht deze totdat alle overstappers zijn ingestapt.
Station Dernau ligt aan de Ahrtalbahn, een zogenaamde Nebenbahn die grotendeels het riviertje de Ahr volgt. Langs de lijn zijn nog armseinen te vinden en veel stations zijn nog niet gemoderniseerd. Nebenbahnsfeer ten top! Ook station Dernau is nog ontzien van de modernisering. Bij het station zijn nog telegraafmasten en armseinen te vinden, ook is het perron nog niet bepaald op instaphoogte gebracht. Beetje jammer dat er dan wel moderne treinen rijden
.Kort na aankomst komt vanuit Ahrbrück de trein naar Bonn Hbf binnen. De wolken in de heuvels zijn nog niet helemaal opgelost.
De trein die mij in Dernau heeft gebracht staat weer gereed voor de terugreis naar Remagen
Station Dernau is niet het dichtsbijzijnde station bij de Regierungsbunker, maar Dernau is gekozen als uitstapstation omdat ik ook graag een stuk van de Rotweinwanderweg wil bewandelen. De Rotweinwanderweg bevat soms aardig steile klimmetjes. Tijdens de tocht heb je steeds een prachtig uitzicht op de Ahr en de heuvels met wijnbouw.
Bewegwijzering van de Rotweinwanderweg
Dernau met de Ahr
Het wandelpad met de klosterruïne Marienthal
En zo af en toe komt er een treintje langsrijden:
Treintje was er ineens, helaas had mijn camera een hoge ISO-waarde gepakt
En nogmaals een LINT
Dezelfde LINT iets verderop
Vlak voor aankomst bij de Regierungsbunker heb je dit prachtige uitzicht op Bad Neuenahr/Ahrweiler:
Het uitzicht, met rechts Kloster Kalvarienberg
Nogmaals het uitzicht op op Bad Neuenahr/Ahrweiler
De Regierungsbunker is in het geheim gebouwd in de Koude Oorlog en was bestemd voor de Bundesregierung en autoriteiten van de voormalige BRD in het geval van een crisissituatie. Voor de aanleg van de bunker is gebruik gemaakt van twee tunnels die in het kader van de Strategischer Bahndamm al aanwezig waren. Dit was een strategische aan te leggen spoorlijn tussen het Ruhrgebied en ZW-Duitsland. Deze spoorlijn is echter nooit voltooid.
Na aankomst bij de Regierungsbunker blijk ik nog net mee te kunnen met de rondleiding, dus ik hoef niet te wachten. Het is een indrukwekkend complex dat vroeger ruim 17 kilometer lang was, hiervan is 203 meter behouden gebleven. De foto's hier zijn met mijn mobiel gemaakt, dus de kwaliteit is niet echt denderend.
De Kommandozentrale in de Regierungsbunker
Gang in de Regierungsbunker
De Regierungsbunker was bevoorraad om maximaal een maand in door te brengen had allerlei voorzieningen. Zo was er een kapper aanwezig en zelfs een operatiekamer. Daarnaast was er een tandarts aanwezig, de boor moest echter met een voetpedaal worden bediend... De Regierungsbunker is het duurste bouwwerk dat is aangelegd in de BRD, de kosten waren ongeveer 3 miljard D-Mark.
De operatiekamer in de Regierungsbunker
Een van de slaapzalen
Na het bezoek aan de Regierungsbunker wil ik ook nog graag de nabijgelegen Römervilla bekijken, maar helaas is het intussen alweer vier uur geweest. Ik besluit daarom naar Ahrweiler te lopen.
Uitzicht op het ommuurde Ahrweiler
En er passeert mij weer eens een trein, deze gaat richting Remagen
Achterkant van dezelfde trein, ver op de achtergrond is station Ahrweiler Markt te zien
Onderweg naar Ahrweiler zijn er nog meer restanten te zien van de niet voltooide Strategischer Bahndamm. Zo is in het tunnelportaal van de Silberbergtunnel een monument te vinden ter herinnering aan de schuilfunctie die deze tunnel had aan het eind van de Tweede Wereldoorlog. En het viaduct over het Adenbachtal is nooit voltooid, maar de pijlers staan er nog altijd.
Ingang van de Silberbergtunnel
Informatiebord
Pijler die was bedoeld voor het spoorviaduct over het Adenbachtal
Vanaf hier is het nog een kort stukje lopen tot Ahrweiler, van deze oude stad zijn de Middeleeuwse stadsmuren behouden gebleven.
Stadsmuur en toegangspoort van Ahrweiler
Het centrum van Ahrweiler
En de andere kant op gekeken
Ahrweiler vind ik een leuk en mooi stadje om te bezoeken. Het station dat bij het oude centrum van Ahrweiler ligt, is Ahrweiler Markt. Ook hier is nog totaal geen sprake van modernisering, het perron is slechts enigszins verhard en het uiteinde is aardig begroeid.
Van een gelijkvloerse instap is ook totaal geen sprake
Met bovenstaande trein ga ik weer terug naar Remagen. Eerst wilde ik hier nog het museum bezoeken dat bij de zogenaamde Brücke van Remagen hoort, maar het is al bijna zes uur en het museum gaat al bijna sluiten. Iets voor een volgende keer dus, een goede reden om hier nog eens terug te komen.
De trein na aankomst in Remagen, op de achtergrond is de Apollinariskirche te zien
Een Desiro ML van de Mittelrheinbahn, in een soortgelijke trein ben ik ook naar Remagen gekomen
De reis wordt na een korte wandeling door het regenachtige Remagen voortgezet naar Koblenz. Ik neem de RE, welke wordt gereden met Dostos van de DB. Omdat ik op Koblenz Hbf niet direct aansluiting zou hebben op de RE naar Trier Hbf, stap ik uit bij station Koblenz Stadtmitte. Dit station ligt vlakbij het centrum.
De eerste klas heb ik helemaal voor mezelf
Station Bad Breisig, een van de oude stationnetjes onderweg
De reis voert langs de prachtige Mittelrhein
Bij Koblenz Lützel is het DB Museum Koblenz te vinden
De trein na aankomst op station Koblenz Stadtmitte
Na aankomst loop ik het centrum in, op zoek naar iets te eten. Ik vind een Bistro, waar de Currywurst met Pommes er erg goed ingaat. Mede omdat ik al vaker in Koblenz ben geweest, houd ik het bezoek kort. Vanaf station Koblenz Stadtmitte neem ik de trein naar Koblenz Hbf. In de overstaptijd op Koblenz Hbf kan ik mooi nog even geld pinnen en een McFlurry halen. Op de een of andere manier schiet het nooit op bij deze Mac op het station, zo ook deze keer niet.
De trein naar Trier Hbf bestaat uit een Luxemburgse dubbeldeks KISS en een Duitse enkeldeks FLIRT-3. Deze treinstellen kunnen gecombineerd rijden, er wordt gesplitst op Trier Hbf. Ik neem net als vorig jaar weer plaats in de CFL KISS, ik vind het fijne treinen. De rit naar Trier duurt ruim anderhalf uur, maar dit gaat met het uitzicht op de Moezel snel om. Wel is het jammer dat het onderweg donker wordt en er dus steeds minder te zien is buiten.
Na aankomst op Trier word ik opgehaald, waarmee ook dit verslag eindigt.
De gebruikte kaartjes: een homeprint Sparpreis en een treinkaartje voor het gedeelte tot Bad Bentheim
