Ik begin dus aan de Amalfikust. Hier kwam ik na een tocht van 1950 km (verdeeld over 2 dagen) aan in Amalfi. Vanuit Amalfi ging het op de eerste dag per boot naar Capri. Naar Capri varen 2 maatschappijen een aantal keer per dag op en neer. Ik had dit schip van Alicost die hier aankomt vanuit Salerno:
Vanuit Amalfi vertrekken ook nog andere veerdiensten, zoals deze naar het eveneens fraaie Positano:
Na plaats te nemen genomen op een goed plekje in de zon vertrok ik, zoals te doen gebruikelijk hier, net na de geplande vertrektijd 9:30 uur voor een mooie tocht van 5 kwartier naar het eiland Capri. Na aankomst in de haven ging ik na het kopen van een kaartje met de Funicolare naar boven, naar de hoofdstad van het eiland, het gelijknamige Capri. De Funicolare gaat met 2 treintjes heen-en-weer:
Boven kom je meteen op het centrale plein uit en daar was het best druk. Ik ging daarom maar gelijk een stukje lopen en kwam ik al vrij snel langs het busstation waar alle 3 de lijnen van het eiland samen komen. Elke lijn heeft een eigen perron:
De busjes waren goed gevuld en een busritje liet ik dus even schieten. Op de foto gingen de busjes uiteraard wel. Hier komen er 2 langs voor hun laatste meters naar het busstation:
Daarna was het tijd voor een lekkere wandeling langs de oostkust van het eiland. De tocht begon in het stadje met soms fraaie uitzichten op de zee:
Daarna werd het steeds rustiger en ook ruiger met veel hoogteverschillen die vooral met veel traptreden overwonnen werden. Ik kon dus voorlopig even geen trap meer zien
. Uiteindelijk kwam ik halverwege de middag weer terug in het stadje Capri. Daar kon ook 1 van de vele kenmerkende taxi's van dit eiland op de foto. Dit is bijvoorbeeld een Opel Zafira maar dan zonder echt dak erop:Na nog een foto van een busje:
Ging ik met de Funicolare weer naar beneden, naar de haven:
Waar ik rustig op een bankje ging genieten van het uitzicht op de levendige haven. Het grootste schip wat langs kwam was de ferry naar Napoli, waar ook auto's mee mogen:
Om 17:30 uur was het weer de hoogste tijd voor de terugreis naar Amalfi. Opnieuw lekker in het zonnetje, alleen met nu wat meer wind erbij, ging het weer in 5 kwartier langs de Amalfikust terug. In Amalfi maakte ik nog een foto van het schip wat mij hier bracht met een mooi zeilschip erbij:
Daarna ging ik met het busje van het hotel weer terug om na een goede nacht de volgende dag met de auto naar het Romeinse stadje Paestum te gaan:
Na de rust van Paestum ging ik de volgende dag opzoek naar de hectiek van Napoli. Met het busje van het hotel ging ik naar het centrum van Amalfi om vanaf daar met de streekbus van Sita naar Sorrento te gaan. Vanaf Sorrento ging ik dan met de trein naar Napoli. De rit van Amalfi naar Sorrento was een schitterende rit langs de kust. Hier een beetje te zien vanuit de bus:
Van de streekbussen was overigens een mooi schema te vinden in het hotel:
Na aankomst in Sorrento en het kopen van een kaartje voor de trein naar Napoli voor € 3,70 per enkele reis had ik nog een klein half uurtje tot het vertrek van de trein. Daarom liep ik nog even naar de kust voor dit fraaie uitzicht:
Daarna dus de treinrit naar Napoli. Een treintje zonder airco, maar met gelukkig wel ramen die open stonden, zodat er tijdens het rijden nog wat frisse lucht binnenkwam. Na aan de rand van de stad nog wat krottenwijken te hebben gezien kwam ik aan bij station Piazza Garibaldi, gelegen naast Napoli Centrale. Buiten werden meteen alle vooroordelen bevestigd. Hoop getoeter, de hectiek in het verkeer met heel veel scooters die nergens naar kijken en de niet al te schone straatjes achter de drukke straatjes. Leuk om die hectiek eens te zien, maar het lijkt mij geen doen om je hier elke dag doorheen te wurmen. In het oude centrum rijden wat kleine busjes, zoals deze Otokar:
Ook rijdt er een trolleylijn. Foto's van de voorkant gingen telkens de mist in door het andere verkeer, dus deze foto van de achterkant was het maximale resultaat:
Napoli heeft ook een metro, dus daarmee werd een ritje gemaakt. Na een veroudere stationsingang van station Museo kwam ineens deze moderne loopband tevoorschijn:
Daarna was het echter weer een grauwe boel. Ook was de reizigersinformatie verouderd. Nergens was de metrolijn doorgetrokken naar station Garibaldi, terwijl dit toch al even het geval is. Vertrektijden zijn ook nergens te vinden en uiteindelijk kwam de metro op lijn 1 na 8 minuten voor een ritje naar station Municipio:
Rondom dit station wordt flink gebouwd aan de uitbreiding van de metro. Hier goed te zien, met in de verte een bekend schip voor Rotterdam, de Harmony of the Seas die begin mei een bezoek bracht aan Rotterdam:
Op de boulevard liggen tramrails en is een tramhalte. Hier stonden ook mensen te wachten, maar in een half uur tijd heb ik hier geen tram gezien. Uiteraard waren er ook hier geen vertrektijden te zien. Na een wandeling langs de kade ging ik met de metro weer terug naar station Garibaldi. Tussen dit recent geopende metrostation en Napoli Centrale ligt deze winkelpromenade met reuzenslakken:
Boven aangekomen op het plein voor het station was het een komen en gaan van taxi's:
Met dit uitzicht was het de hoogste tijd voor de specialiteit van Napoli de Pizza Magherita.
Na dit lekkere avondeten ging ik met de trein weer terug naar Sorrento. Na een foto van de trein in Sorrento:Ging ik direct naar de al klaarstaande bus naar Amalfi. Opnieuw een Iveco die al wat jaartjes oud was, maar wel airco aan boord heeft. Na opnieuw een mooie rit, stonden in Amalfi vrijwel alle verschillende soorten busmaterieel van Sita naast elkaar op het busstation. Mijn bus was de 2e van rechts:
Na de drukte van Napoli was het de volgende dag een mooie dag voor een rustdag op het dakterras van het hotel. Met een lekker briesje was dit uitstekend vol te houden.
Op de zondag ging ik naar het pittoreske Ravello. Vanuit Amalfi rijdt hier overdag vrijwel altijd 2x per uur een bus naartoe. Hier mijn busje vanuit Amalfi:In Ravello zijn naast het leuke centrum ook verschillende vergezichten op de kust. Deze is bijvoorbeeld op sommige anzichtkaarten te zien:
Dan de maandag. Dat was een pittige klimdag naar de top van de Vesuvius. Hier een deel van de krater:
Een deel van de route naar de top is met de auto te doen. Hier rijden echter ook de nodige touringcars. Vaak gaat dit goed, omdat de Italianen over het algemeen niet de grootste bussen hierheen laten gaan. Soms duurt het echter even totdat er ruimte gemaakt wordt. De bus links (een Rus) kan nog een stukje naar achteren om de berm in de gaan, maar met typische Italiaanse woordenwisselingen ging dit niet al te snel. Ik zat hier in mijn auto met koud drinken echter wel prima
:Na ook nog een bezoekje aan Pompeii (wat ik wat tegen vond vallen):
Zat ook deze dag erop en zat ook deze eerste Italiaanse week erop. De volgende dag reed ik daarom van Amalfi naar Rome voor deel 2 van deze vakantie. Om precies te zijn naar een voorstadje van Rome, Tor Vergata. Hier rijdt sinds kort de volautomatische metrolijn C, maar daarover straks meer.
Met lijn C ging ik naar station Lodi. Vooralsnog het eindpunt in Rome. Na een klein stukje lopen kwam ik bij lijn A voor het laatste stukje naar de halte vlakbij Vaticaanstad. Het perron van het station San Giovanni kwam wel vrij troosteloos over:Tussen mij aankomststation (Ottaviano) en het Sint-Pieterplein kwam deze tram op lijn 19 langs:
Om daarna op het wel bekende plein uit te komen:
Via het Stadio Olimpico (waar weinig te zien was) ging ik naar het historische centrum van de stad. Na een busje:
Kwam ik langs een aantal bekende toeristische locaties, zoals bijvoorbeeld de Trevi fontein:
En ook het Foro Romano met het Altare della Patria:
En het Palazzo Valentini met een Citaro er net voor:
Met als laatste toeristische trekpleister het Colosseum:
Aan het begin van de avond ging ik met de al genoemde metrolijn C weer terug naar het hotel. Zoals al verteld rijdt deze lijn zonder bestuurder rond. Hier het zicht op de baan vanuit in dit geval de achterruit:
En met een station erbij:
Vanuit deze achterruit was ook mooi een ander metrostel te zien opweg naar het centrum van Rome:
Uiteindelijk komt de lijn zelfs in landelijk gebied uit bij de laatste halte, Pantano:
Vanaf station Lodi in Rome wordt de lijn over niet al te lange tijd verlengd met nog 3 stations. In tegenstelling tot Napoli is alles hier al wel daarop voorbereid, zoals hier te zien is binnen en buiten de voertuigen:
Zo zien de voertuigen er van binnen uit. Een aantal zitplaatsen en vooral veel staanplaatsen:
In de wanden naast de deuren zit de reisinformatie verwerkt. Hierop is de info in het Italiaans en Engels te zien:
Als laatste de metrolijn van buiten het station. Hier bijvoorbeeld bij Torre Gaia met de metro M en een andere welbekende M in beeld:
En van wat verderaf met links een gigantisch bord voor de naastgelegen bushalte met daarop de 6 lijnen die hier vertrekken:
Als laatste van deze serie over lijn C een foto van de lijn door Tor Vergata. Deels bovengronds en deels net ondergronds. Hier het bovengrondse deel:
Vanaf dit station was het nog geen 5 minuten lopen naar mijn hotel door een niet al te schone buurt. Wel kwam er onderweg nog een stadsbus langs:
Na aankomst in het hotel was het al vrij snel tijd voor de nachtrust en de volgende dag vertrok ik voor de laatste etappe van deze reis, naar La Spezia. Meer daarover in deel 2.
