De voorgaande delen staan hier:
Utrecht - Wien - Budapest
Deva - Simeria - Hunedoara (Roemenië)
Wien - Payerbach-Reichenau v.v.
Een kaartje van dit verslag (oranje is heenweg, wit is de terugweg)
Het vorige deel eindigde 's avonds op Wien Hbf, waar ik de nachttrein naar Berlin Hbf in stapte.
Om 5.58 uur arriver ik in Děčín, het laatste station in Tsjechië.
EN 60406 at Děčín hl.n. by Zugführer, on Flickr
Wat treinen op het station.
Děčín hl.n. train station by Zugführer, on Flickr
Met behoorlijke spierpijn van mijn te snelle afdaling vanuit de bergen gisteren besluit ik toch een rondje te lopen. De Pastýřská stěna, ongeveer naast het station, ziet er wel aanlokkelijk uit. Het is een heuveltje met leuk uitzicht over Děčín.
Děčín, view from Pastýřská stěna by Zugführer, on Flickr
Over deze spoorbrug zal ik mijn reis over een uurtje gaan vervolgen.
Děčín, view from Pastýřská stěna by Zugführer, on Flickr
Deze kant op gaat het verder naar Bad Schandau en Dresden.
Děčín, view from Pastýřská stěna by Zugführer, on Flickr
Om kwart voor 8 vertrekt de volgende trein, naar Liberec. Zo'n beetje alle reisplanners adviseren me terug te reizen richting Praha omdat dat sneller is, maar mijn voorkeur gaat uit naar deze route. En terecht blijkt, want het is een erg leuk spoorlijntje waar we over naar Liberec rijden. Door bossen en velden kronkelen we door het landschap.
Alle treinen op deze verbinding gaan maar eens per 2 uur, dus in Liberec moet ik óf meteen verder, of tenminste 2 uur wachten. Ik kies op meteen overstappen en bewaar het bekijken van Liberec voor een volgende keer.
Liberec train station with R 1267 by Zugführer, on Flickr
Spoor 4A is ook mooi uitgevoerd
Liberec station, platform 4A by Zugführer, on Flickr
De volgende trein brengt me naar Stará Paka
Stará Paka train station by Zugführer, on Flickr
Stará Paka is een dorpje van niks, maar het is een relatief groot spoorknooppunt. Er komen en gaan hier treinen naar wel 5 verschillende richtingen. De meesten rijden eens in de twee uur. Ik moet ruim een uur wachten, de aansluitende trein heeft een half uurtje vertraging.
Stará Paka train station by Zugführer, on Flickr
Dit plaatje geeft wel een goed beeld van de spoorwegen in Tsjechië.
Train between Stará Paka and Kuncice nad Labem by Zugführer, on Flickr
En het station van Podhůří dat we passeren een goed beeld van een groot deel van de stations...
Podhůří train station by Zugführer, on Flickr
In Kuncice nad Labem moet ik nog een laatste keer overstappen, hoewel we bijna een half uur vertraging hebben staat het treintje dat op en neer pendelt naar Vrchlabí nog netjes te wachten, andere reizigers zijn er toch niet...
De treinen worden steeds kleiner, toch is het van binnen nog verrassend ruim.
ČD Class 810 interior by Zugführer, on Flickr
Dat is 'm dan, bij aankomst in Vrchlabí
ČD Class 810 at Vrchlabí train station by Zugführer, on Flickr
Het is nog 7 kilometer naar Černý Důl, waar ik de komende week in een soort vakantiepark verblijf. De eerste dagen doen we niet veel meer dan cryptogrammen oplossen, niet vervelend, maar ook niet helemaal mijn stijl van vakantie
De laatste dagen doen we gelukkig wat meer. Toch is het echt een wintersportgebied, echt veel zomertoerisme is er niet. Op wat Nederlanders na, die op een mysterieuze manier allemaal hier in deze regio uitkomen.
----------------------------------
Een klein weekje later begint de reis terug naar Nederland. Daar heb ik twee dagen voor uit getrokken en ik maak een tussenstop in Plzen (Pilsen). Op het station van Vrchlabí staat weer een klein treintje klaar voor het eerste stukje naar Kuncice nad Labem, deze is nog in de oude kleurstelling van de ČD.
ČD Class 810 at Vrchlabí train station by Zugführer, on Flickr
In Kuncice nad Labem heb ik een weer een vlotte overstap (wederom te kort om een foto te maken) en reis dan naar Chlumec nad Cidlinou.
Change at Chlumec nad Cidlinou by Zugführer, on Flickr
Ook daar hoef ik maar een paar minuten te wachten voor de sneltrein naar Praha hl.n. vertrekt.
Vanuit de vertrekkende trein kijk ik nog even terug naar het treintje dat me net hierheen heeft gebracht.
Sp 1806 at Chlumec nad Cidlinou by Zugführer, on Flickr
Na aankomst in Praha heb ik ruim 2 uur om de stad te bekijken. Ik ken Praha gelukkig al redelijk goed. Ik loop een stuk langs de Vltava a.k.a. Moldau en worstel me door de toeristenmassa bij de Karlův most.
Charles Bridge Praha by Zugführer, on Flickr
Er rijden ook trams door Praha, die mogen voor de afwisseling ook wel eens op de foto
Zoals te zien aan het wegdek is het redelijk nat, het miezert voortdurend sinds ik hier ben.
Trams in Praha by Zugführer, on Flickr
En nog even over het Starometské námesti natuurlijk, het centrale plein van Praha.
Starometské námesti Praha by Zugführer, on Flickr
Dan keer ik weer terug naar het station, dat wel wat weg heeft van een luchtvaart terminal.
Praha hl.n. (main train station) by Zugführer, on Flickr
Van binnen ook vooral. Dat komt overigens omdat deze hal onder het oude stationsgebouw gebouwd is. Boven de hal bevinden zich ook een autoweg en parkeerplaats.
Praha hl.n. (main train station) by Zugführer, on Flickr
Dan neem ik de laatste trein voor vandaag, naar Plzen hl.n. Hier staat hij net na aankomst nog aan het perron.
Plzeň hl.n. (main train station) by Zugführer, on Flickr
Het stationsgebouw, in het midden van de sporen gelegen.
Plzeň hl.n. (main train station) by Zugführer, on Flickr
De belangrijkste bezienswaardigheid van Plzen is de Urquell brouwerij, waar de originele pilsner gebrouwen wordt.
Pilsner Urquell brewery by Zugführer, on Flickr
Plzen is best een aardige stad, ik had er nog wel wat langer rond willen kijken en het is eigenlijk jammer dat ik na sluitingstijd van een aantal interessant uitziende brouwerijen en musea pas in de stad ben aangekomen. Ik vind een leuke kleine craft beer bar in het centrum van Plzen waar ik een tijdje zit, maar maak het niet te laat, want morgen moet ik weer vroeg op.
De eerste trein vertrekt namelijk iets na achten al. Ik heb niet voor de reguliere route naar Duitsland gekozen, die zou via Cheb lopen. In plaats daarvan ga ik eerst naar het zuiden, om de grens te voet over te steken op station Bayerisch Eisenstein/Železná Ruda-Alžbětín.
Na wat boodschappen te hebben gedaan ben ik gelukkig ruim op tijd op het station, want ik moet een hele trip afleggen voor ik op het tijdelijke perron ben waar mijn trein vertrekt. Er wordt flink verbouwd.
Construction works at Plzen hl.n. by Zugführer, on Flickr
Ik ben blij verrast als ik deze trein zie, ik had geen rijtuigen verwacht voor een stoptrein naar de Duitse grens.
Os 7504 at Plzen hl.n. by Zugführer, on Flickr
Zo ziet het er van binnen uit. Het is niet erg druk, maar de trein bestaat dan ook uit een stuk of 5 rijtuigen.
Os 7504 interior by Zugführer, on Flickr
Het is een rit van ruim 2 uur naar de grens. Halverwege, op het station van Klatovy, wordt de locomotief van de trein gewisseld. Tot aan Klatovy werden we getrokken door een elektrische locomotief, maar na Klatovy begint dat erg lastig te worden door gebrek aan bovenleiding... Wel efficiënt materieelgebruik zo.
De loc die ons hier heen heeft gebracht staat op deze foto al op het naastgelegen spoor.
Klatovy train station by Zugführer, on Flickr
De trein met diesellocomotief bij aankomst in Železná Ruda-Alžbětín.
Bayerisch Eisenstein/Železná Ruda-Alžbětín train station by Zugführer, on Flickr
Železná Ruda-Alžbětín dus, de Tsjechische naam van dit aparte grensstation. De toevoeging Alžbětín bestaat sinds 2006 pas.
Bayerisch Eisenstein/Železná Ruda-Alžbětín train station by Zugführer, on Flickr
Ik heb slechts 10 minuten voor de volgende trein vertrekt, dus veel tijd om foto's te maken op dit bijzondere station is er niet.
Ooit was deze spoorlijn bedoeld als de snelste verbinding tussen Praha en München, maar door de steile hellingen op delen van het tracé is dat doel nooit gehaald. In 1953 werd er een prikkeldraadhek aangelegd dwars door het station heen, het Tsjechische deel van het station werd verlaten, de DB bleef doorrijden naar het Duitse deel van het station. Na de val van de muur werd in 1991 de Tsjechische treindienst naar de grens weer hersteld, de grens met Duitsland die dus dwars door het stationsgebouw heen loopt wordt nog steeds erg prominent aangegeven.
Bayerisch Eisenstein/Železná Ruda-Alžbětín train station by Zugführer, on Flickr
De Duitse trein bestaat wel uit lightrailmeuk. Op de achtergrond staat in Tsjechië dus de trein uit Plzen, op de voorgrond in Duitsland de trein die verder Duitsland in zal gaan rijden. Sinds 2006 reed een aantal treinen van de Duitse treinen door tot Špičàk in Tsjechië (de eerste grensoverschrijdende passagiersdienst hier sinds de opening van het station), maar dat is met ingang van dienstregeling 2016 blijkbaar weer ongedaan gemaakt.
Bayerisch Eisenstein/Železná Ruda-Alžbětín train station by Zugführer, on Flickr
De locomotief van mijn vorige trein rangeert hier naar de andere kant van de trein, waarvoor hij de landsgrens even oversteekt.
Bayerisch Eisenstein/Železná Ruda-Alžbětín train station by Zugführer, on Flickr
De treindienst naar Plattling wordt uitgevoerd als "Waldbahn" en als ik naar buiten kijken kan ik begrijpen waarom. Het is overwegend naaldbos, wat er buiten te zien is.
Met 2 minuten vertraging komen we in Plattling aan. De Deutsche Bahn planner had bedacht dat ik de ICE naar Frankfurt wel kon halen, maar in de praktijk is dat toch erg krap. Tegelijk als we binnen rijden komt de ICE ook binnen rijden. Gelukkig aan de overkant van het perron, dus snel een foto maken en instappen. Scheelt toch weer een kleine 2 uur reistijd.
Cross platform change to ICE 28 at Plattling by Zugführer, on Flickr
Ruim 3,5 uur later zijn we in Frankfurt.
ICE 28 at Frankfurt Hauptbahnhof by Zugführer, on Flickr
Ik moet kiezen tussen een snelle ICE over de HSL naar Köln, of de langzamere IC over de oude route langs de Rijn. In de ICE begin ik al door te krijgen dat een groot deel van de reizigers moest overstappen op die langzamere IC, dus ik begin een beetje bang te worden dat die intercity erg vol gaat zitten. Toch heb ik wel zin in de route langs de Rijn, dus ik besluit gewoon te gaan kijken hoe druk het is.
Dat blijkt dus behoorlijk mee te vallen :')
Interior of IC 2022 by Zugführer, on Flickr
En hierom wilde ik dus zo graag deze trein :D
Pfalzgrafenstein Castle from the train by Zugführer, on Flickr
De Lorelei
Lorelei from the train by Zugführer, on Flickr
En dan... stoppen we plots op Boppard Hbf, met de mededeling dat we voorlopig niet verder gaan rijden omdat er iemand een poging tot zelfmoord aan het doen zou zijn.
IC 2022 at Boppard Hbf by Zugführer, on Flickr
Na een half uurtje begin ik toch wel een beetje zenuwachtig te worden, ik heb niet zo veel zin om de laatste ICE naar Nederland te missen.
Dan is er eindelijk weer een update, het zal nog een half uurtje duren, maar dan zullen we weer verder gaan rijden. Nog geen minuut later wordt er opnieuw omgeroepen; we gaan nu vertrekken en rijden op aangepaste snelheid naar Köln. Als iedereen weer in de trein zit rijden we weer aan en rijden vanaf dit moment weer op volle snelheid verder.
Zo komen we slechts een ruim half uur te laat aan in Köln. Precies genoeg tijd om mezelf te voorzien van een currywurst, bak salade en Kölsch voor de terugweg.
Zo te zien heeft men in Duitsland wel doorgekregen dat Arnhem nu Arnhem Centraal heet, maar dat dat voor Utrecht en Amsterdam ook geldt is niet helemaal doorgekomen blijkbaar :')
Timetable at Köln Hbf by Zugführer, on Flickr
Daar is hij dan. Het voorste deel van de trein rijdt als versterking van Basel naar Utrecht en wordt eerst afgerangeerd voor we verder kunnen rijden naar Nederland.
ICE 504/104 at Köln Hbf by Zugführer, on Flickr
We worden wederom omgeleid via Eindhoven. Anders dan op de heenweg rijden we nu echt non-stop Venlo-Utrecht en komen rond 10 uur aan op Utrecht Centraal.
Tot mijn verbazing rijdt er een trein naar Maarssen, dat gebeurt de laatste tijd niet zo vaak in het weekend.
En zo arriveer ik op Maarssen Hbf, eindbestemming van deze reis.
Maarssen train station by Zugführer, on Flickr
Bedankt voor jullie belangstelling en tot de volgende keer :)
Denk je op vakantie te zijn...
