Reisverslag Zwitserland - deel 7/7: Lötschberg-/Simplonroute
Geplaatst: do 18 sep 2008, 22:34
Het zevende, en tevens laatste, deel van het Zwitserland-reisverslag speelt zich af rondom de Simplon- en Lötschbergroute, waarvan Brig zo’n beetje het middelpunt is.
Hier kun je de eerdere delen lezen:
* Deel 1: Inleiding+heenreis
* Deel 2: Chur en Arosa
* Deel 3: Van Chur naar Tirano: Bernina-Express
* Deel 4: Rondje met de Rhätische Bahn door Graubünden
* Deel 5: Van Chur naar Brig (Furka- en Oberalproute)
* Deel 6: Zermatt/Matterhorn
Vandaag (woensdag 3 september 2008) ga ik met de bus (Postauto) over de Simplonpas naar Domodossola in Italië. Vandaar weer terug naar Brig door de bijna 20 km lange Simplontunnel en verder door de nieuwe Lötschberg-Basistunnel naar Spiez, aan de Thunersee. Het laatste deel van de route, terug naar Brig, leg ik af over de “oude” Lötschbergroute. Met al die tunnels reis ik in totaal dus een uur in het donker vandaag .
Hieronder een kaartje met de route:
En een overzicht met de gebruikte bus en treinen:
De plaats Brig is op zich ook wel even het bekijken waard. Brig is altijd al een belangrijke handelsplaats geweest door de strategische ligging bij de Simplonpas, welke een belangrijke handelsroute is tussen Noord- en Zuid-Europa. Al in de 2e eeuw liep er over deze pas een transportroute.
Erg fraai is dit slot, waar tegenover mijn hotel zich bevindt. Het zgn. “Stockalper Schloss” ligt direct aan de route over de Simplonpas en is in de 17e eeuw laten bouwen door de familie Stockalper. Deze familie verdiende in die tijd een vermogen met de organisatie en controle van het handelsverkeer over de Simplonpas.
Het slot heeft een fraaie kasteeltuin en een mooie binnenplaats.
Ook staat er een aantal van deze oude postkoetsen.
Ook Napoleon heeft zich nog beziggehouden in deze streek. Die zag het strategisch belang van de Simplonpas ook wel in en liet begin 1800 hier een nieuwe weg over aanleggen.
Dit is de “oude” Simplonroute, tegenwoordig ligt er een mooie asfaltweg buiten de stad om.
Brig heeft verder ook nog een aantal mooie gebouwen, zoals het “Perrighaus”, waaronder een (overigens :pos: ) restaurant is gevestigd.
Verder is er een aantal fraaie pleintjes, die ook een tamelijk “zuidelijke” uitstraling hebben. Je zit hier niet voor niets nauwelijks 15 km van Italië af ...
Laten we maar weer eens op pad gaan vandaag. Om 10.00 uur sta ik bij het station van Brig om met deze moderne variant van de postkoets de Simplonpas te bedwingen.
Het busstation van Brig is momenteel niet zo fraai, maar er wordt flink gebouwd aan het station dus misschien komt hier later verbetering in.
Ook op dit bustraject is de Swiss Pass geldig, alleen op het Italiaanse deel naar Domodossola is een toeslagkaartje vereist voor 6 Zwitserse franken.
Mooi op tijd vertrekt om 10.18 uur de redelijk gevulde bus vanaf het station van Brig. De Setra-bussen zien er goed uit en zijn behoorlijk comfortabel.
Even buiten Brig rijden we de autoweg op die over de Simplonpas gaat. Direct begint het klimmen en is er een mooi uitzicht over Brig en omgeving.
De rit gaat over een zeer fraaie route, door diverse tunnels en lawinegalerijen .
Na ruim een half uur klimmen vanuit Brig komen we aan op het hoogste punt van de rit, de Simplonpas met een hoogte van 2005 m.
Halte “Simplonblick” met bovenop een monument.
Bovenop de Simplonpas stopt de bus even, er stappen wat wandelaars uit. Direct na vertrek begint de lange afdaling richting Italië. Even later wordt Simplon Dorf zichtbaar, met nog behoorlijk wat bewolking dat tussen de bergen hangt.
In Simplon Dorf bij de halte voor het postkantoor staat de bus even tien minuten stil. Dit geeft nog even mooi de mogelijkheid om de bus op de foto te zetten.
Nadat we nog even op een reiziger te hebben gewacht die dacht dat de pauze van de bus iets langer zou duren :? gaan we weer verder met de afdaling en rijden we door de “Gondoschlucht”, een zeer steil en ruig gedeelte van het dal. Meerdere keren klinkt de meertonige toeter van de bus bij een scherpe bocht. Fraai geluid, helaas geen voorbeeld ervan ...
Bij Gondo rijdt de bus Italië binnen. Het is net of je vanuit Nederland België inrijdt, meteen is de weg smaller en slechter en zijn de huizen rommeliger (maar dat heeft ook wel weer wat). We zijn aangekomen in het Val d’Ossola, waar we via een stuk autoweg in de buurt komen van de eindbestemming Domodossola.
Om 12.00 uur komt de bus aan in Domodossola, waar de zon inmiddels is doorgebroken en het ineens behoorlijk warm is. Hieronder het busstation bij het treinstation van Domodossola.
Ik neem even een uurtje de tijd om Domodossola te bekijken. Een leuk plaatsje met een aantal mooie pleintjes die (voor mij althans) weer typisch Italiaans aandoen.
Na een rondje door het stadje kom ik weer terug bij het station.
Het ziet er allemaal net een beetje minder verzorgd uit dan in Zwitserland.
Dat geldt zeker ook voor de treinen. Hieronder de stoptrein naar Milaan.
De regionale trein naar Novara staat op het punt van vertrekken.
Ik ben van plan met de trein terug naar Brig te reizen door de Simplontunnel. Deze tunnel is bijna 20 km lang en aan het begin van de 20e eeuw aangelegd. Ook rijden er autotreinen door deze tunnel tussen Brig en Iselle di Trasquera, om een autorit over de Simplonpas te vermijden.
Om 12.48 uur komt de CisAlpino-trein uit Milaan naar Basel binnen op perron 2. Hier steken de oude stoptreintjes wel erg schril bij af.
De CisAlpino is een netwerk van snelle treinen in het grensgebied van Zwitserland en Italie. Ze rijden bijvoorbeeld tussen Basel, Milaan, Genève en Venetië.
Ook van binnen zijn de treinen erg comfortabel en ingericht voor de lange afstanden.
Het ritje naar Brig duurt een half uur, aanmerkelijk sneller dan met de bus over de pas, maar je ziet wel een stuk minder.
Terug in Brig besluit ik in deze trein te blijven zitten, welke verder gaat door de nieuwe Lötschberg-basistunnel richting Basel.
De Lötschberg-basistunnel is bijna 35 km lang en (tot nog toe) de langste landtunnel ter wereld. De tunnel is in december 2007 geopend en vervangt het oude Lötschbergtraject. De nieuwe tunnel versnelt de verbinding tussen Wallis (en Italië) en het noorden van Zwitserland behoorlijk. Er kan tot 250 km/u gereden worden, veel sneller dan het slingerende bergtraject waarin de oude Lötschbergtunnel ligt. De oude tunnel wordt sindsdien alleen nog gebruikt door autotreinen en de regionale treinen.
Na Visp begint de tunnel, de rit door de tunnel duurt nauwelijks een kwartiertje. Het lijkt met wel leuk om uit te stappen in Spiez, aan de Thunersee. Even voor twee uur komt de CisAlpino-trein hier aan.
In een keer realiseer ik me dat dit het eerste ritje sinds bijna een week was op normaalspoor in plaats van smalspoor, maar daar merk je in de trein natuurlijk niets van .
Spiez ligt in het domein van de BLS, ofwel de Bern-Lötschberg-Simplonbahn. Deze spoorwegmaatschappij rijdt een groot aantal regionale treindiensten in het midden van Zwitserland rondom Bern, en rijdt ook de treinen over het “oude” Lötschbergtraject.
Hieronder een regiotrein van de BLS, afkomstig uit Zweisimmen.
Spiez ligt, zoals gezegd, aan de Thunersee. Het station ligt wat hoger, dit geeft een mooi uitzicht :D . De Thunersee is een langgerekt meer waaraan ook de bekende steden Thun en Interlaken liggen.
In een kwartiertje loop ik naar het haventje aan het meer, wat weer mooie vergezichten oplevert.
De BLS onderhoudt ook een lijndienst per boot over de Thunersee. Zeer regelmatig vertrekken er boten uit Interlaken en Thun, en doen hiermee diverse plaatsen aan beide zijden van de oevers aan.
Spiez heeft ook een klein jachthaventje ...
... en een middeleeuws kasteel dat op de rand van de oever van het meer staat.
Tegen vier uur loop ik terug naar het station, waar deze (volgens mij) vrij oude BLS-locomotief staat.
Een paar minuten later komt mijn trein binnen. Deze trein zal over de “oude” Lötschbergroute naar Brig rijden.
Deze rit is (vanzelfsprekend) een stuk fraaier dan door de nieuwe tunnel, dit soort uitzichten mis je dan
Onderweg staat deze goederenwagen, die net als ik ook behoorlijk ver van huis is
De Lötschbergtunnel is 14 kilometer lang en begint bij Kandersteg. Vanaf hier is ook een autotransport door de tunnel. Een zeer belangrijke verbinding, een andere mogelijkheid om per auto dit deel van de Alpen te kruisen is er niet. Hieronder een foto van een autotrein.
Het kwartiertje in het donker geeft mooi de gelegenheid om wat vreemde woordjes te leren, die zijn aangebracht op het tafeltje.
Na een kwartier in het donker (en met een rijkere woordenschat ) komen we aan in Goppenstein, aan de andere kant van de tunnel. Even later verschijnt aan de rechterkant een geweldig uitzicht over het Rhonedal :pos: .
Na een lange afdaling worden de plaatsen in het dal steeds groter, uiteindelijk komt dan ook Brig in zicht.
Einde van de trein- en busritjes van vandaag. Ik loop nog even rond op het station van Brig voor een aantal foto’s.
De BLS-trein na aankomst in Brig.
Een wat ouder BLS-treinstelletje.
Achter het station van Brig, bij het spooremplacement, vertrekken de autotreinen door de Simplontunnel naar Iselle di Trasquera. Deze treinen bestaan ook uit één personenrijtuig, die gewoon als lokale trein te gebruiken is.
Wat ik ook regelmatig zag, zijn deze “vrachtwagentreinen”. Deze rijden de vrachtwagens op een snelle (en schone) manier een eind door de Alpen.
Tenslotte nog een foto van het MGB-station aan de voorzijde.
De reisdagen zitten erop, de volgende dag (donderdag 4 september) is de thuisreis gepland.
Met deze treinen zal ik weer terug naar Nederland reizen:
De volgende ochtend heb ik nog even tijd, dus neem ik weer de “oude” Lötschbergroute naar Spiez, waar ik overstap op de (zeer comfortabele) IC-trein naar Basel.
Om 15.12 uur vertrekt de ICE International terug naar Nederland ...
... waarmee er aan dit geweldige Zwitserland-treinen-avontuur een einde komt .
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zo, dit was dan ook het laatste deel van het (toch wel een beetje lang geworden ) Zwitserland-reisverslag. Ik heb het niet voor niets maar opgedeeld in een aantal stukjes, dan kun je op een regenachtige zondagmiddag nog eens een stukje nalezen zonder het hele verslag te hoeven laden .
Voor degene die de moeite genomen hebben om het verslag tot hier (of een stukje ervan) gelezen en/of bekeken te hebben, bedankt voor de belangstelling Ik hoop dat het verslag een beetje een indruk gegeven heeft van dit zeer fraaie treinenland. Echt een aanrader, ik ga zeker nog een keer terug!
Hier kun je de eerdere delen lezen:
* Deel 1: Inleiding+heenreis
* Deel 2: Chur en Arosa
* Deel 3: Van Chur naar Tirano: Bernina-Express
* Deel 4: Rondje met de Rhätische Bahn door Graubünden
* Deel 5: Van Chur naar Brig (Furka- en Oberalproute)
* Deel 6: Zermatt/Matterhorn
Vandaag (woensdag 3 september 2008) ga ik met de bus (Postauto) over de Simplonpas naar Domodossola in Italië. Vandaar weer terug naar Brig door de bijna 20 km lange Simplontunnel en verder door de nieuwe Lötschberg-Basistunnel naar Spiez, aan de Thunersee. Het laatste deel van de route, terug naar Brig, leg ik af over de “oude” Lötschbergroute. Met al die tunnels reis ik in totaal dus een uur in het donker vandaag .
Hieronder een kaartje met de route:
En een overzicht met de gebruikte bus en treinen:
De plaats Brig is op zich ook wel even het bekijken waard. Brig is altijd al een belangrijke handelsplaats geweest door de strategische ligging bij de Simplonpas, welke een belangrijke handelsroute is tussen Noord- en Zuid-Europa. Al in de 2e eeuw liep er over deze pas een transportroute.
Erg fraai is dit slot, waar tegenover mijn hotel zich bevindt. Het zgn. “Stockalper Schloss” ligt direct aan de route over de Simplonpas en is in de 17e eeuw laten bouwen door de familie Stockalper. Deze familie verdiende in die tijd een vermogen met de organisatie en controle van het handelsverkeer over de Simplonpas.
Het slot heeft een fraaie kasteeltuin en een mooie binnenplaats.
Ook staat er een aantal van deze oude postkoetsen.
Ook Napoleon heeft zich nog beziggehouden in deze streek. Die zag het strategisch belang van de Simplonpas ook wel in en liet begin 1800 hier een nieuwe weg over aanleggen.
Dit is de “oude” Simplonroute, tegenwoordig ligt er een mooie asfaltweg buiten de stad om.
Brig heeft verder ook nog een aantal mooie gebouwen, zoals het “Perrighaus”, waaronder een (overigens :pos: ) restaurant is gevestigd.
Verder is er een aantal fraaie pleintjes, die ook een tamelijk “zuidelijke” uitstraling hebben. Je zit hier niet voor niets nauwelijks 15 km van Italië af ...
Laten we maar weer eens op pad gaan vandaag. Om 10.00 uur sta ik bij het station van Brig om met deze moderne variant van de postkoets de Simplonpas te bedwingen.
Het busstation van Brig is momenteel niet zo fraai, maar er wordt flink gebouwd aan het station dus misschien komt hier later verbetering in.
Ook op dit bustraject is de Swiss Pass geldig, alleen op het Italiaanse deel naar Domodossola is een toeslagkaartje vereist voor 6 Zwitserse franken.
Mooi op tijd vertrekt om 10.18 uur de redelijk gevulde bus vanaf het station van Brig. De Setra-bussen zien er goed uit en zijn behoorlijk comfortabel.
Even buiten Brig rijden we de autoweg op die over de Simplonpas gaat. Direct begint het klimmen en is er een mooi uitzicht over Brig en omgeving.
De rit gaat over een zeer fraaie route, door diverse tunnels en lawinegalerijen .
Na ruim een half uur klimmen vanuit Brig komen we aan op het hoogste punt van de rit, de Simplonpas met een hoogte van 2005 m.
Halte “Simplonblick” met bovenop een monument.
Bovenop de Simplonpas stopt de bus even, er stappen wat wandelaars uit. Direct na vertrek begint de lange afdaling richting Italië. Even later wordt Simplon Dorf zichtbaar, met nog behoorlijk wat bewolking dat tussen de bergen hangt.
In Simplon Dorf bij de halte voor het postkantoor staat de bus even tien minuten stil. Dit geeft nog even mooi de mogelijkheid om de bus op de foto te zetten.
Nadat we nog even op een reiziger te hebben gewacht die dacht dat de pauze van de bus iets langer zou duren :? gaan we weer verder met de afdaling en rijden we door de “Gondoschlucht”, een zeer steil en ruig gedeelte van het dal. Meerdere keren klinkt de meertonige toeter van de bus bij een scherpe bocht. Fraai geluid, helaas geen voorbeeld ervan ...
Bij Gondo rijdt de bus Italië binnen. Het is net of je vanuit Nederland België inrijdt, meteen is de weg smaller en slechter en zijn de huizen rommeliger (maar dat heeft ook wel weer wat). We zijn aangekomen in het Val d’Ossola, waar we via een stuk autoweg in de buurt komen van de eindbestemming Domodossola.
Om 12.00 uur komt de bus aan in Domodossola, waar de zon inmiddels is doorgebroken en het ineens behoorlijk warm is. Hieronder het busstation bij het treinstation van Domodossola.
Ik neem even een uurtje de tijd om Domodossola te bekijken. Een leuk plaatsje met een aantal mooie pleintjes die (voor mij althans) weer typisch Italiaans aandoen.
Na een rondje door het stadje kom ik weer terug bij het station.
Het ziet er allemaal net een beetje minder verzorgd uit dan in Zwitserland.
Dat geldt zeker ook voor de treinen. Hieronder de stoptrein naar Milaan.
De regionale trein naar Novara staat op het punt van vertrekken.
Ik ben van plan met de trein terug naar Brig te reizen door de Simplontunnel. Deze tunnel is bijna 20 km lang en aan het begin van de 20e eeuw aangelegd. Ook rijden er autotreinen door deze tunnel tussen Brig en Iselle di Trasquera, om een autorit over de Simplonpas te vermijden.
Om 12.48 uur komt de CisAlpino-trein uit Milaan naar Basel binnen op perron 2. Hier steken de oude stoptreintjes wel erg schril bij af.
De CisAlpino is een netwerk van snelle treinen in het grensgebied van Zwitserland en Italie. Ze rijden bijvoorbeeld tussen Basel, Milaan, Genève en Venetië.
Ook van binnen zijn de treinen erg comfortabel en ingericht voor de lange afstanden.
Het ritje naar Brig duurt een half uur, aanmerkelijk sneller dan met de bus over de pas, maar je ziet wel een stuk minder.
Terug in Brig besluit ik in deze trein te blijven zitten, welke verder gaat door de nieuwe Lötschberg-basistunnel richting Basel.
De Lötschberg-basistunnel is bijna 35 km lang en (tot nog toe) de langste landtunnel ter wereld. De tunnel is in december 2007 geopend en vervangt het oude Lötschbergtraject. De nieuwe tunnel versnelt de verbinding tussen Wallis (en Italië) en het noorden van Zwitserland behoorlijk. Er kan tot 250 km/u gereden worden, veel sneller dan het slingerende bergtraject waarin de oude Lötschbergtunnel ligt. De oude tunnel wordt sindsdien alleen nog gebruikt door autotreinen en de regionale treinen.
Na Visp begint de tunnel, de rit door de tunnel duurt nauwelijks een kwartiertje. Het lijkt met wel leuk om uit te stappen in Spiez, aan de Thunersee. Even voor twee uur komt de CisAlpino-trein hier aan.
In een keer realiseer ik me dat dit het eerste ritje sinds bijna een week was op normaalspoor in plaats van smalspoor, maar daar merk je in de trein natuurlijk niets van .
Spiez ligt in het domein van de BLS, ofwel de Bern-Lötschberg-Simplonbahn. Deze spoorwegmaatschappij rijdt een groot aantal regionale treindiensten in het midden van Zwitserland rondom Bern, en rijdt ook de treinen over het “oude” Lötschbergtraject.
Hieronder een regiotrein van de BLS, afkomstig uit Zweisimmen.
Spiez ligt, zoals gezegd, aan de Thunersee. Het station ligt wat hoger, dit geeft een mooi uitzicht :D . De Thunersee is een langgerekt meer waaraan ook de bekende steden Thun en Interlaken liggen.
In een kwartiertje loop ik naar het haventje aan het meer, wat weer mooie vergezichten oplevert.
De BLS onderhoudt ook een lijndienst per boot over de Thunersee. Zeer regelmatig vertrekken er boten uit Interlaken en Thun, en doen hiermee diverse plaatsen aan beide zijden van de oevers aan.
Spiez heeft ook een klein jachthaventje ...
... en een middeleeuws kasteel dat op de rand van de oever van het meer staat.
Tegen vier uur loop ik terug naar het station, waar deze (volgens mij) vrij oude BLS-locomotief staat.
Een paar minuten later komt mijn trein binnen. Deze trein zal over de “oude” Lötschbergroute naar Brig rijden.
Deze rit is (vanzelfsprekend) een stuk fraaier dan door de nieuwe tunnel, dit soort uitzichten mis je dan
Onderweg staat deze goederenwagen, die net als ik ook behoorlijk ver van huis is
De Lötschbergtunnel is 14 kilometer lang en begint bij Kandersteg. Vanaf hier is ook een autotransport door de tunnel. Een zeer belangrijke verbinding, een andere mogelijkheid om per auto dit deel van de Alpen te kruisen is er niet. Hieronder een foto van een autotrein.
Het kwartiertje in het donker geeft mooi de gelegenheid om wat vreemde woordjes te leren, die zijn aangebracht op het tafeltje.
Na een kwartier in het donker (en met een rijkere woordenschat ) komen we aan in Goppenstein, aan de andere kant van de tunnel. Even later verschijnt aan de rechterkant een geweldig uitzicht over het Rhonedal :pos: .
Na een lange afdaling worden de plaatsen in het dal steeds groter, uiteindelijk komt dan ook Brig in zicht.
Einde van de trein- en busritjes van vandaag. Ik loop nog even rond op het station van Brig voor een aantal foto’s.
De BLS-trein na aankomst in Brig.
Een wat ouder BLS-treinstelletje.
Achter het station van Brig, bij het spooremplacement, vertrekken de autotreinen door de Simplontunnel naar Iselle di Trasquera. Deze treinen bestaan ook uit één personenrijtuig, die gewoon als lokale trein te gebruiken is.
Wat ik ook regelmatig zag, zijn deze “vrachtwagentreinen”. Deze rijden de vrachtwagens op een snelle (en schone) manier een eind door de Alpen.
Tenslotte nog een foto van het MGB-station aan de voorzijde.
De reisdagen zitten erop, de volgende dag (donderdag 4 september) is de thuisreis gepland.
Met deze treinen zal ik weer terug naar Nederland reizen:
De volgende ochtend heb ik nog even tijd, dus neem ik weer de “oude” Lötschbergroute naar Spiez, waar ik overstap op de (zeer comfortabele) IC-trein naar Basel.
Om 15.12 uur vertrekt de ICE International terug naar Nederland ...
... waarmee er aan dit geweldige Zwitserland-treinen-avontuur een einde komt .
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zo, dit was dan ook het laatste deel van het (toch wel een beetje lang geworden ) Zwitserland-reisverslag. Ik heb het niet voor niets maar opgedeeld in een aantal stukjes, dan kun je op een regenachtige zondagmiddag nog eens een stukje nalezen zonder het hele verslag te hoeven laden .
Voor degene die de moeite genomen hebben om het verslag tot hier (of een stukje ervan) gelezen en/of bekeken te hebben, bedankt voor de belangstelling Ik hoop dat het verslag een beetje een indruk gegeven heeft van dit zeer fraaie treinenland. Echt een aanrader, ik ga zeker nog een keer terug!