Mijn eerste Interrailtrip door Europa in een bizarre tijd #DiscoverEU (deel 1)

Dit is het forumdeel voor jouw mooie foto's. Plaats dus al je reisverslagen hier. Ook overige foto's zijn welkom, mits ze voorzien zijn van een omschrijving waarom je die foto graag wil laten zien.
Plaats reactie
Ferdinand
Berichten: 2054
Lid geworden op: ma 28 aug 2017, 20:39
Contacteer:

Mijn eerste Interrailtrip door Europa in een bizarre tijd #DiscoverEU (deel 1)

Bericht door Ferdinand »

Leeswijzer:
Dit is een uitgebreid verslag van mijn interrailtrip, dus is het opgesplitst in twee delen. In het eerste deel de voorgeschiedenis en het bezoek aan Zürich, Wenen en Boedapest. Het tweede deel zal ik later plaatsen. Als het te veel tekst is kun je je ook beperken tot de korte samenvatting van de stad en beschrijving van de treinrit die je elke keer vindt vlak vóór de volgende stad. Het verslag gaat niet alleen maar over OV, maar voornamelijk wat we gezien hadden aangezien we daarvoor op reis gingen. Het is dan ook niet per se alleen gericht aan OV-Fans. Veel leesplezier!


Voorgeschiedenis:

In november 2019 heb ik meegedaan aan een actie van de Europese Unie waarbij ze Interrail-tickets verlootten onder 18-jarige EU-inwoners om jongeren te stimuleren Europa te ontdekken. Om mee te kunnen doen moest je enkele vragen beantwoorden over de EU (de antwoorden waren makkelijk te googelen). Tot slot was er nog een schattingsvraag, die luidde als volgt: ‘Hoeveel jongeren die geboren zijn in november 2001 zullen zich aanmelden voor deze ronde?’ Aan de hand van de gegevens van de vorige keer en nog wat info van het CBS kwam ik uit op zo’n 8000.
Wat het antwoord op de schattingsvraag nou uiteindelijk was, heb ik nooit kunnen achterhalen. Ik vermoed wel dat een enigszins goed antwoord op de schattingsvraag essentieel was om te kunnen winnen aangezien die andere vragen natuurlijk iedereen goed had.

Afbeelding

In januari 2020 kreeg ik dan het goede nieuws van de Europese Unie dat ik de Interrail Pass zou krijgen van ‘DiscoverEU’. Ik was natuurlijk hartstikke blij en ging me meteen verdiepen in hoe het allemaal werkt. Ik had ergens gelezen dat je ook gratis het vliegtuig kon pakken naar Cyprus, dus ik begon al met de wildste plannen voor een rondreis. Uiteindelijk bleek dat net iets anders te liggen en ben me gaan focussen op het vasteland van Europa.
Ondertussen had ik ook al een vriend van school kunnen strikken om mee te gaan. Hij had weliswaar geen pas van de EU gekregen, maar dat was geen probleem voor hem. Eerst leek het ons leuk om nog met meer mensen te gaan, maar dan krijg je toch vaak weer meer gezeik met wat iedereen wel/niet leuk vindt. Uiteindelijk hebben we dus besloten om met z’n tweeën op interrail te gaan.

De planning
Half februari begon dan echt de voorpret; de planning. De EU heeft een pas voor zeven reisdagen gegeven, dus we kunnen maximaal zes steden bezoeken. Al snel kwamen we tot de conclusie dat we het beste naar Oost-Europa konden gaan. Enerzijds omdat het prijsniveau daar lager ligt, maar anderzijds ook omdat we daar beiden nog nauwelijks eerder waren geweest.
Uiteraard wilden we graag naar de klassiekers in Oost-Europa; Wenen, Praag en Berlijn. Daarnaast kwam Boedapest er ook nog bij (die kun je misschien ook wel tot de klassiekers rekenen). Aangezien Wenen een beetje ver is om in één keer naartoe te gaan en de vriend waarmee ik reis ook niet zo’n grote fan van de trein is besloten we uiteindelijk ook nog om Zürich toe te voegen. Dat is geloof ik de duurste stad van Europa, maar dat compenseren we dan weer een beetje met de rest van de reis. Daarnaast is het ook nog eens heel relaxt dat je rechtstreeks van Utrecht naar Zwitserland kan met de ICE. Stiekem was wel de belangrijkste reden voor mij om Zürich toe te voegen dat we dan een mooie rit zouden hebben door de Alpen naar Wenen.

Afbeelding

Een datum prikken was niet zo’n gedoe; ná de examens en de examenreis en vóór de diploma-uitreiking. Zo kwamen we uiteindelijk uit op 20 juni t/m 5 juli, niet wetende dat dat later een heel slim gekozen datum bleek te zijn. Vervolgens hebben we alle hotels geboekt op de schrikkeldag van 2020 omdat we dachten ‘als we nu boeken, is het vast goedkoper uiteindelijk’. Uiteraard zonder annuleren want dat is ook goedkoper! :’)
Hotels boeken hebben we overigens via Hotels.com gedaan. Ik had ook hostelworld.com gecheckt, maar voor twee personen was het prijsverschil zo klein tussen hotel en hostel dat we bijna overal voor hotel gekozen hebben. Slaapzalen hadden we beide geen behoefte aan.

Corona-time!
Tja, wat er toen gebeurde zag niemand aankomen. Half maart ging bijna de hele wereld op slot door een virus; de kans dat de interrail-trip zou doorgaan, was kleiner dan ooit. Aan de andere kant zou het nog drie maanden duren voordat we zouden vertrekken; er kon dus nog een hoop gebeuren en ik hield hoop in het doorgaan.

De situatie verbeterde rond mei significant in Nederland en de rest van Europa en dus leek de interrail-trip weer wat dichterbij te komen. Half mei trok ik dan de conclusie dat de interrail-trip wel zou doorgaan, gezien er werd aangekondigd dat veel grenzen binnen het Schengen-gebied vanaf 15 juni open zouden gaan.
Alleen Tsjechië en Hongarije waren nog onzeker; Tsjechië ging gelukkig al vrij snel daarna open voor Nederlanders. Boedapest hadden we eigenlijk al opgegeven en dus wilden we een andere stad toevoegen; dat werd Gdansk in Polen aangezien dat land ook alweer open was. 18 juni als ik me niet vergis opende Hongarije dan op de valreep toch de grenzen waardoor we wel degelijk naar Boedapest konden gaan.
Het internationale treinverkeer was ondertussen alweer overal opgestart behalve tussen Boedapest en Praag. Via een omweg zouden we die verbinding echter ook kunnen afleggen.


De trip:

Zeist

20-6

20 juni 2020 begon de interrail-trip dan echt. Rond 8 uur in de ochtend troffen we elkaar op station Driebergen-Zeist. We stapten met mondkapjes op in de sprinter naar Utrecht en vulden de travel-diary in. Even later kwamen we voor de tweede keer op station Driebergen-Zeist, maar dan nu zonder te stoppen en in de ICE naar Basel SBB. De vriend had twee zitplaatsen gereserveerd (wat ik had afgeraden), maar uiteindelijk gingen we gewoon ergens zitten aangezien het best wel rustig was. Vanaf Arnhem werd het wel een stukje drukker en had je niet heel veel vrijheid meer om te kiezen.

Na het Ruhrgebied werd het pas echt genieten; de snelheid ging flink omhoog en geen grauwe gebouwen meer. Na Bonn bereikten we geloof ik de topsnelheid van 300km/u. Het was wel echt heel gaaf om eindelijk eens een keer over dat spoor te razen wat ik normaal gesproken vanuit de auto continu voorbij zie komen wanneer we via de A3 naar het zuiden rijden.

Op de DB-navigator app staat ondertussen dat onze trein opgeheven zal worden tussen Mannheim en Basel SBB door een storing. De conductrice meldt ons gelukkig later dat de storing verholpen is en dat we gewoon doorgaan naar het eindstation.
Een andere ICE-trein gaat echter niet door naar Basel SBB en dat is juist de trein waarop wij straks moeten overstappen. Deze trein zou oorspronkelijk naar Zürich rijden, maar rijdt door te hoog opgelopen vertraging slechts tot Basel Bad.
In de trein wordt zeer netjes omgeroepen dat reizigers voor in de richting Zürich niet moeten overstappen in Basel Bad, maar iets langer moeten blijven zitten tot aan Basel SBB waar een vervangende ICE klaar staat. Top geregeld in Zwitserland!
Die ICE is natuurlijk lekker rustig gezien hij begint in Bazel. We zien ook plotseling niemand meer met mondkapje op en ik vraag daarom aan iemand of het verplicht is. Tot mijn verbazing kom ik er zo achter dat het niet verplicht is in Zwitserland en dus kunnen we weer lekker vrij ademhalen. Dat was wel een verademing, net als de trein zelf; het was een erg nieuwe ICE 4.

Afbeelding

Zürich

In Zürich kwamen we netjes op tijd aan rond 16 uur en we besloten om eerst maar eens naar het hostel te gaan. De prijzen van de hotels lagen erg hoog, dus hebben we hier er wel voor gekozen om in een hostel te slapen. De kamer was voor zes personen, maar wij waren de enige gasten dus we sliepen toch met z’n tweeën in de kamer. Het hostel ligt zeer centraal in de stad en is niet duur en kan ik daarom wel aanraden; City Hostel Biber heette het.
Het hostel beschikte over een keuken, dus we hoefden ons niet te wagen in de extreem dure restaurants van Zürich. Na het eten zijn we een rondje door de stad gaan lopen. Het weer was nog erg mooi in de avond en langs de Limmatquai liepen we verder naar het Zürichmeer. De bergen rondom Zürich waren kleiner dan ik had verwacht. Ze stellen niks voor met wat de Alpen heeft, maar toch was het wel een mooi plaatje zo vanaf de Bürkliplatz.

Afbeelding

Op de terugweg werden we nog verrast door een gratis concert op het Münsterhof waar het leek alsof de Zwitsers aan het vieren waren dat ze steeds meer vrijheden teruggekregen hebben na de lockdown. Om toch even te testen of Zürich nou echt zo duur is, zijn we nog op een terrasje gaan zitten. Daar hebben we CHF 5,50 (€5,00) betaald voor een colaatje van 0,2L, dus ja ik kan bevestigen dat de stad duur is!

21-6

De volgende dag hebben we de stad verder bekeken en begonnen met een vaartocht op het Zürichmeer die ons nog naar Zollikon en Wollishofen heeft gebracht. Een mini-cruise van 45 min. is lang genoeg, daarna heb je het wel gehad.

Afbeelding

Vervolgens zijn we vanaf de Bürkliplatz gelopen naar pavillion le Corbusier. Een uniek huis met een moderne inrichting gericht op functionaliteit.
De tram moesten we ook maar eens een keer uitproberen en dit was het ideale moment want het was een heel stuk lopen naar het Landesmuseum (vlakbij Zürich HB). In dit museum waren mondkapjes verplicht, net als in bijna alle andere musea van de reis. Het deel dat over Zwitserland ging was zeer interessant en interactief ingericht, maar vervolgens was er nog een ellendig lange tentoonstelling over nonnen. Die kun je beter overslaan.

Op de kaart had ik ook nog een aantal funiculaires gezien. De heel korte in het centrum, de Polybahn, was dicht. Gelukkig zijn er nog meer en dus zijn we gaan lopen naar Rigiblick. De baan was een beetje verstopt en ik zag ook een enorme bouwplaats, maar gelukkig bleek dat een verlenging van de baan te zijn want hij was gewoon open. Met een normaal OV-kaartje kun je naar boven en de funiculaire stopt onderweg nog driemaal.
We waren nu best wel hoog en besloten daarom een stukje te gaan wandelen richting de FIFA met mooie uitzichten. Het hoofdkantoor van de FIFA is gevestigd in Zürich, maar het bleek nu dicht te zijn voor bezoekers. De tram van daarboven terug naar de stad was desondanks wel erg druk met dierentuinbezoekers.

Afbeelding

De rest van de dag rustig aan gedaan met een ijsje en een bezoek aan het park. Voor het eten nu McDonalds; dat was nog wel redelijk te betalen.

Zürich was mooier dan ik me bedacht had eigenlijk. Ik kende helemaal niets van de stad behalve dat het heel duur was. De oude binnenstad is erg mooi en de omliggende natuur ook. Het leek wel echt net alsof er gewoon geen Corona was in Zwitserland want er waren nauwelijks maatregelen tegen de verspreiding van het virus. Dat zien ze nu ook terug in de besmettingscijfers.
Voor Zürich zijn twee overnachtingen genoeg, dan heb je alle hoogtepunten wel gezien.

22-6

2 nachten later vertrokken we alweer uit Zürich; op naar Wenen! Tussen alle treinen van de SBB moesten wij de RailJet hebben van de ÖBB, de Oostenrijke spoorwegen. Bij mijn bezoeken aan Bad Gastein had ik er weleens eentje gezien en wist ik dus dat deze trein een erg bijzonder optrekgeluid heeft, maar ik had er nog nooit in gezeten. De trein kwam een halfuur voor vertrektijd aan op het kopstation Zürich HB. Wij namen alvast plaats.

Afbeelding

We vertrekken op tijd uit Zürich in een erg rustige trein. Comfortabel reizen we langs het Zürichmeer, op weg naar de (echte) Alpen. Onderweg komen we nog door naast Oostenrijk en Zwitserland ook door Liechtenstein en Duitsland. Opmerkelijk genoeg stoppen we niet in beide landen. De rit door de Alpen gaat traag, maar daardoor hebben we des te meer tijd om te genieten van het adembenemende uitzicht. Het weer is niet optimaal, maar dat mag de pret niet drukken.
We komen door dorpen die bekend staan/stonden als Coronabrandhaarden zoals Sankt Anton am Arlberg en het Ötztal, maar daar worden we niet bang van. Ondertussen hebben we ons mondkapje immers ook al weer opgedaan aangezien dat wel verplicht is in Oostenrijk; de conductrice had dat omgeroepen bij de grens. Ik had me van tevoren voorgesteld dat het dragen van een mondkapje de hele dag heel zwaar zou zijn, maar dat viel reuze mee eigenlijk.

Afbeelding

Afbeelding



Wenen


Na Salzburg wordt het eindelijk een beetje drukker in de trein en gaat de snelheid ook eindelijk omhoog. Een aantal kleine stukjes bereiken we onze topsnelheid van 220 km/u en zo bereiken wij Wien Hbf rond 18:30. Het centraal station van Wenen ligt helaas een heel stuk buiten het centrum, dus het is nog een eindje lopen naar ons hotel.
In Wenen was er ook nogal wat gedoe met ons hotel; oorspronkelijk zouden we slapen in een Ibis-hotel dichtbij de beurs, maar dat hotel zou gesloten blijven tot 1 juli. Daarom moesten we zoeken naar een nieuw hotel. Hotel Kolpinghaus ten westen van het centrum is het uiteindelijk geworden. Het hotel is enigszins gericht op jongeren en in het gebouw zitten ook studentenkamers.
Het was nog vroeg in de avond en dus hebben we na wat eten gehaald te hebben nog een rondje door de stad gelopen.

23-6

Bij een bezoek aan Wenen kan Schloss Schönbrunn uiteraard niet ontbreken. Het slot ligt nogal een eind buiten het centrum en dus hebben we de U-Bahn genomen om er te komen. Bij dit soort toeristische attracties valt het me altijd op dat ze je nog allerlei combitickets proberen te verkopen waarmee je andere attracties ook kan bezoeken tegen een ‘gereduceerd’ tarief. Bij Schloss Schönbrunn was dit heel erg en moest je best wel goed zoeken naar de tickets die alleen zijn om het slot te bezoeken. Hoewel wij geen kinderen meer waren, gaf de kassier ons toch dat tarief (scheelde een hoop geld).

Afbeelding

In het slot zelf mag je geen foto’s maken (vermoedelijk om de doorstroming te bevorderen), maar daarbuiten wel. De tuinen er omheen zijn ook echt prachtig!


Twee currywurst verder liepen we naar Wien Hetzendorf vanwaar we een heuse ‘Cityshuttle’ namen Belvedère, het volgende paleis van de dag!
Bij Belvedère zijn er twee gebouwen om te bezoeken; beneden en boven. Beiden waren echter nog dicht vanwege Corona, dus daar is het gebleven bij een wandeling door de tuin.

In de buurt bleek nog een ander wel interessant museum te zijn; het Heeresgeschichtliches Museum. Wij waren de enige bezoekers in dat hele museum, dus het enige wat je hoorde was het gekraak van de vloer die overal in erbarmelijke staat was. Het museum is een soort van Oostenrijks militair museum waarbij je boven begint met de late middeleeuwen e.d. en beneden verder gaat met de 1e en 2e wereldoorlog. Het gebouw is erg mooi, maar het museum vond ik niet heel bijzonder. Er is weinig interactie, waar ik zelf juist een fan van ben.

We liepen terug richting het centrum. Onderweg kwamen we nog langs de Karlskirche waar we ook nog in zijn gegaan. De koepel bleek in renovatie te zijn, maar dat was juist een voordeel aangezien de lift voor de werklui ook open was voor bezoekers. Je kon dus ook de lift nemen naar boven om vanaf daar de kerk te bekijken en van het uitzicht op Wenen te genieten.

Afbeelding

Nog een klein stukje door de stad gelopen hebbende, gingen we terug naar het hotel om uit te rusten. Gedurende de hele interrail hebben we dit wel aangehouden om rond 17:00 (soms eerder, soms later) na een volle dag bezienswaardigheden bezoeken te gaan rusten in het hotel/hostel.
Voor het avondeten houdt de vriend er meer van om lokale etenswaren te eten (mij interesseert dat niet echt). Ik liet hem zijn gang en hij had wat gevonden op Tripadvisor. Daarin verschillen we dus ook duidelijk kwam ik achter; ik ben meer van het ter plekke wat vinden en hij van het op internet wat opzoeken. Je leert iemand wel een stuk beter kennen tijdens zo’n reis moet ik zeggen.
‘Gasthof Elsner’ was het halfuur lopen niet waard, maar het eten was wel prima. Als je in Wenen bent kan de Wiener Schnitzel natuurlijk niet ontbreken! Met een welverdiende Pils erbij natuurlijk…

Afbeelding

24-6

De dag begint met een bezoekje aan mijn favoriete broodjeszaak, de Subway. Daar komen we in gesprek met de franchiser, die vertelt over zijn verleden en hoe hij uit Iran in Oostenrijk is beland. Hij had het ook zwaar gehad tijdens de lockdown en nog steeds aangezien er nog niet heel veel toeristen waren in Wenen.
We liepen verder naar het Museumquartier waar enkele musea bij elkaar zitten. De vriend heeft een wat bredere interesse voor musea, zoals je wellicht gemerkt hebt. Hij wilde graag het Leopold Museum bezoeken waar moderne kunst te zien is. Ik besloot een rondje door de buurt te lopen langs het imposante Rathaus en parlementsgebouw. Daarbij zag ik nog op een gegeven moment de vlag van Liechtenstein; kennelijk heeft een land met minder dan 50.000 inwoners ook ambassades nodig :’-) . Ik ben benieuwd hoeveel ambassades dit soort landen in totaal hebben over de wereld.

Op het Heldenplein kwam ik vervolgens nog een kleine demonstratie tegen. Een groepje 60+’ers zat te demonstreren tegen kernenergie. Hoewel ik het niet met hun eens was, nam ik toch maar een pamflet aan waarop allemaal gezeik stond hoe gevaarlijk het wel niet is.

Afbeelding

De vriend nam lekker de tijd, dus ik besloot nog even een terrasje te pakken. Almdudler zag ik overal staan, maar had ik nog niet gehad dus nam ik die. Het is geloof ik een typisch Oostenrijks drankje. Het flesje wat ik erbij kreeg was wel mooi en als ik de smaak zou beschrijven, zou ik het beschrijven als limonade met een vleugje citroen. Het is best wel lekker als je het koud drinkt.

Afbeelding

De binnenstad van Wenen hadden we eigenlijk nog helemaal niet bezocht, dus dat werd ook tijd. Via het Heldenplein liepen we naar de Stefansdom. In de kerk probeerde een heel trieste man mij met een heel lulverhaal geld af te troggelen. Ik heb de kerk maar wat sneller verlaten.

Ik had verwacht dat het Donau-kanaal ook nog wel mooi zou zijn, maar dat viel vies tegen. Er loopt een snelweg langs beide oevers van het kanaal en aan wal is de boel nogal verpauperd. Het schijnt wel hip enzo daar te zijn, maar dat was niet echt te zien. Er was wel een mooi strandje met ligstoelen waar je uitzicht had op de metrolijn (die loopt onder het straatniveau langs het water).

Na een flinke wandeling langs o.a. de Mozartwohnung splitsen onze wegen omdat onze interesses toch weer anders zijn. Ik had iets gelezen over een Liliputbahn in Prater, dus besloot ik daar naartoe te gaan en de vriend ging nog wat musea bezoeken.
De Liliputbahn is kennelijk onderdeel van het pretpark Prater. Goed om te weten is dat je geen ticket voor het hele park hoeft te kopen, maar per attractie betaalt. Ik wist niet dat het zo zou werken, dus ik was blij verrast! Elke attractie kost ongeveer vijf euro wat ik nog wel redelijk netjes vind.

Afbeelding

De Liliputbahn stelde niet zoveel voor; zeker niet als je al eerder geweest bent bij de Parkeisenbahn in Dresden. Het spoor was in zeer slechte staat en bij de bochten was er een verschrikkelijk gepiep. De stationnetjes zijn wel geinig, maar wat ook tegenviel was dat je heen-en-weer ging; ik dacht dat je een rondje ging maken. Dan had ik net zo goed een korte reis kunnen nemen. Er schijnt een stoomlocomotief te zijn, maar die heb ik niet gezien. Er reed vandaag een eenvoudige diesellocomotief.

Het pretpark (of eigenlijk kermis) wilde ik ook nog in. Het was een uitgestorven boel daar. Het was erg rustig ondanks dat het wel redelijk mooi weer was, nergens waren er wachttijden. Ik ben altijd fan van zweefmolens en ben daar dus ingegaan. Vanaf 60 meter hoogte heb je een mooi uitzicht op de stad.

Afbeelding

In de avond zijn we nog naar een pizzeria gegaan dichtbij het hotel waar we in gesprek raakten met een moeder en dochter uit een dorpje niet al te ver van Wenen, Stockerau. Belangrijkste gespreksonderwerp is natuurlijk Corona; ze vertelde dat ze het juist een stuk drukker dan normaal had. Ze haalt huizen van overledenen leeg en verkoopt die vervolgens door. We praatten nog wat over onze interrail-reis. Mooi moment om even wat van die Goethe B2-skills te laten zien… Toen ze wegging gaf ze ons 20 euro als zakcentje om goulash mee te kopen in Boedapest; die 20 euro is uiteindelijk naar het restaurant gegaan, maar goulash gaan we zeker eten in Boedapest!

25-6

De tijd vliegt voorbij! De tweede stad van het interrail-avontuur verlaten we vandaag alweer. Wenen was een erg mooie stad, al vond ik de bebouwing in de stad wat eentonig; de hele stad staat vol met dezelfde pastelkleurige woonblokken. De paleizen die de stad rijk is zijn echte must-sees. Misschien niet echt voor de hand liggend voor een toerist, maar pretpark Prater is ook echt de moeite waard om te bezoeken als je wat afwisseling wil met de musea-bezoeken. Wat ik wel jammer vond aan Wenen was dat er zo veel ruimte is gegeven aan de auto; bijna alle woonstraten staan vol met geparkeerde auto’s en de automobilist wordt ook niet aangemoedigd om zachter te rijden want de wegen zijn erg breed in rustige straatjes. Er staan ook verkeerslichten op plekken waar ze niet nodig zijn en dit geeft een vals gevoel van veiligheid.
De Corona-situatie in Oostenrijk was vergelijkbaar met die van Nederland. Mondkapjes verplicht op in het OV, maar verder was het wel redelijk soepel. Oostenrijk heeft vroeg maatregelen genomen waardoor ze ook eerder konden versoepelen.

De volgende stad was Boedapest! Hongarije had nog maar een paar dagen geleden de grenzen geopend voor Nederlanders, dus het was nog lang onzeker of we überhaupt naar Boedapest zouden kunnen gaan. Er waren ook nog maar weinig treinen die naar die andere stad aan de Donau reden; we hadden de keuze tussen 9:40 en 12:40. Uiteindelijk hebben we de ochtend gekozen omdat we wel klaar waren met Wenen.
Naar Boedapest hebben we weer een RailJet, de hogesnelheidstrein van de Oostenrijkse spoorwegen. Snel is hij niet echt op dit stukje, maar wel zeer comfortabel. De kleurstelling vind ik ook echt heel mooi en chique.

Afbeelding

De rit van 2,5 uur verliep voorspoedig en er was niet eens grenscontrole.


Boedapest


We kwamen aan op het hoofdstation van Boedapest, Budapest-Keleti. Er kwam toch nog wel redelijk wat volk uit de trein ondanks Corona. Zal er wel mee te maken hebben gehad dat er zo weinig treinen reden.

Het stukje van het station naar het hotel hadden we achteraf gezien beter met de metro kunnen doen want erg mooi waren die buitenwijken niet.
Net zoals in Wenen was het ook in Boedapest nogal wat gedoe met het hotel omdat ons oorspronkelijke hotel pas 1 juli zou opengaan. Het heeft nog heel lang geduurd voordat we dat geld terugkregen, maar uiteindelijk hebben we het wel ontvangen. Van dat geld hebben we een veel beter hotel geboekt en ook nog eens voor minder geld. Residence Baron was de keuze op gevallen, vlakbij de groene brug. De eigenaar van het hotel vertelde dat hij het erg zwaar had gehad de afgelopen en nu nog steeds slechts een bezetting van 25% had. Normaal gesproken zit hij helemaal vol in deze tijd natuurlijk.

Aangezien het nog niet zo laat was besloten we alvast de westoever van Boedapest te ontdekken. We staken de Donau over via de vrijheidsbrug (de groene brug). Daar kom je als eerst één van de bekendste thermale baden tegen; Gellért. Helaas was dit bad tot nader order gesloten net zoals alle andere thermale baden.

Afbeelding

Enigszins teleurgesteld liepen we verder een heuvel op waar de Citadel van Boedapest stond. Deze was helaas ook gesloten, maar het uitzicht was er niet minder om. Het was ook ontzettend rustig op de heuvel; nauwelijks andere mensen en alle toeristische winkeltjes waren gesloten.



Na een heel stuk verder lopen kwamen we dan aan bij de Boeda-burcht. Tip voor iedereen; er is aan de westzijde een best wel goed verstopte lift die je helemaal naar boven brengt. Dat scheelt een stuk klimmen.

Op de heuvel waren nog enkele musea en andere bezienswaardigheden te zien, maar helaas stond er weer bijna overal: zárva (gesloten). Boedapest is echt de eerste stad van de reis geweest waar je nog echt goed kon merken dat de eerste golf nog maar net achter de rug is. Desondanks was het wel mooi om een rondje te lopen rondom de heuvel.

Niet met de funiculaire (die was ook gesloten), maar te voet zijn we weer afgedaald naar de Donau. Ik heb toch nog een foto kunnen maken van de lege baan van de funiculaire.

Afbeelding

26-6

In Boedapest hadden we ook voor de eerste keer ontbijt inbegrepen bij het hotel. Normaalgesproken zou er een buffet zijn, maar door een gebrek aan gasten werd er nu een schaal met eten op ieders tafel gelegd. Dat werkte ook prima.

Deze dag was helaas nogal regenachtig en we zijn een beetje kriskras door de stad gegaan. In de ochtend zijn we naar het bekendste thermale bad gegaan; Széchenyi. Daar naartoe zijn we gegaan met de metro vanaf het beginpunt Vörösmarty waar we een heel schattige metro hadden te pakken. Gelijk maar een 72-uurspas aangeschaft voor zo’n 4000ft (11 euro). Dat is niks vergeleken met de prijzen in Nederland.

Afbeelding

Széchenyi zelf was helaas zarda, maar je kon wel een glimp opvangen van het zwembad door naar binnen te kijken. In het park dat er omheen ligt is ook nog een kasteeltje en het heldenplein is er ook niet ver vandaan. Verder nog wat kleine dingetjes door de stad bezocht.

27-6

Vandaag stonden er twee heel leuke dingen op de planning; de eerste daarvan was het bezoeken van de gyermekvasút in de bergen van Boedapest. Na de teleurstelling bij de Liliputbahn in Wenen wilde ik graag nog een echt goede mini-spoorbaan uittesten en de langste ter wereld ligt hier in Boedapest!

In de ochtend voelde ik mij even rijk; voor de gyermekvasút hadden we contant geld nodig en dus namen we gelijk maar 4000ft. Alleen weer jammer dat dat slechts 11 euro is…

Na een lange rit met de tram kwamen we dan aan in Hűvösvölgy, het beginpunt van de spoorbaan. Het is veel drukker dan ik had verwacht bij het station. De jongeman wilde ons wel een kinderkaartje verkopen voor de hele rit dus we waren met z’n tweeën slechts 800ft kwijt wat 2,50 euro is. Nadat we nog een kijkje genomen hebben in het museumpje en een foto gemaakt hebben van het Guinnes World Records bordje liepen we naar het perron.
De diesellocomotief moest eerst nog even wat rangeren om de andere kant op te gaan, maar om 11:45 vertrokken we met een afgeladen trein gewoon op tijd. Overal stonden bordjes waarop stond dat het verplicht was om mondkapjes te dragen, maar niemand droeg ze. Dat lijkt me ook niet echt nuttig in een open wagen.

Afbeelding

Wat ik eerder in Dresden had gezien met al die kinderen die hun werk zo serieus namen, zag ik hier in Boedapest ook. Deze baan was alleen wel heel anders; de baan ligt op een berg met uitdagend terrein en het is ook geen rondje, maar een rechte lijn. Bij elk station stonden de stationswachters ons op te wachten. Dat had waarschijnlijk ook iets te maken met het feit dat de lunch voor iedereen bij ons aan bord was.

Na ongeveer een halfuur ging het alleen helemaal fout. Vlak voor station Virágvölgy stond een sein nog niet op veilig waardoor we moesten stoppen. Nadat de machinist flink veel lawaai had gemaakt, ging het sein dan toch op veilig maar we kwamen niet meer vooruit. We stonden op een helling, dus de locomotief had het zwaar en er kwam erg veel rook van af. Daar eindigde de rit dus.

Afbeelding

Even later kwam een andere locomotief om ons de heuvel op te helpen, maar wij hadden geen zin meer om te wachten en gingen er dus vandoor.

Afbeelding

Niet al te ver van het station vertrok er ook een bus richting de stad, dus die namen we maar. Bij het grote tram-/bus-/metrostation Széll Kálmán tér moesten we uitstappen en gingen we gelijk maar even langs de snackbar uit Kentucky.

Het volgende hoogtepunt punt van de dag was het zwembad Palatinus op Margit-sziget. Dit is een openluchtzwembad op een eiland in de Donau. Het is niet echt een heel mooi bad zoals Gellert, maar er is wel veel te doen en er zijn veel soorten zwembaden. Er zijn glijbanen, een golfslagbad, een thermaal bad en nog grote normale zwembaden. Als de bekende oude thermale baden dicht zijn, is dit wel een leuk alternatief.
Het was erg druk, maar het was niet vervelend druk en het weer was perfect. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk nauwelijks gezwommen heb, maar vooral gewoon lekker gerelaxt heb en om me heen gekeken heb… Voor de eerste keer tijdens de interrail trip hoorde ik ook Nederlanders! Dat was dan wel weer jammer.

Bij Palatinus zijn we uiteindelijk nog erg lang gebleven. Het leek wel of iedereen hetzelfde moment als wij gekozen hadden om te vertrekken want de bus van het eiland af was afgeladen vol. Ook weer weinig mensen hadden een mondkapje op. Met nog een overstap op de tram kwamen we dan weer aan bij ons hotel.

Best wel vermoeid zijn we nog wat gaan eten bij onze favoriete tent in Boedapest: Up&Down. Dit was al de derde keer dat we daar gegeten, maar het was zo lekker dat we nog een keer zijn gegaan. In Oostenrijk had ik tijdens de skivakanties zoveel genoten van de Kaiserschmarrn dat ik hem nu ook bestelde als hoofdgerecht. Het is ook best wel machtig, dus je hebt er genoeg aan. Als ik die foto nu weer bekijk, krijg ik weer spontaan honger. Of het gerecht nou Oostenrijks of Hongaars is, wist de ober niet te vertellen. De twee landen hebben natuurlijk erg lang samen een rijk gevormd.

Afbeelding

Wat een uitzicht ook bij Up&Down! Echt een aanrader! Beneden is er ook enorme bar (vandaar up&down), maar die was helaas gesloten. Voor Hongaarse begrippen was het niet heel goedkoop, maar voor Nederlanders was het wel betaalbaar.

Afbeelding

28-6

Vandaag verlieten we Boedapest alweer. Ik had gemengde gevoelens over de stad; het was een erg mooie stad en er was veel te zien, maar door Corona was er nog erg veel gesloten. Alle belangrijke bezienswaardigheden kon je gelukkig wel gewoon van buiten bekijken. Ik had verwacht dat de maatregelen in Hongarije heel streng zouden zijn, maar dat viel reuze mee. De bevolking gooide er ook een beetje met de pet naartoe.

In tegenstelling tot de heenreis besloten we nu wel om de metro te pakken naar het station want dat scheelde een hoop gesjouw. De oorspronkelijk geplande nachttrein naar Praag was zowaar niet wegens Corona geannuleerd, maar wegens een landverschuiving op het traject. Ik had me best wel verheugd om voor de eerste keer in mijn leven met een slaaptrein te reizen, maar het was niet anders.

Met een EuroCity-trein gingen we nu weer terug naar Wenen om daar over te stappen op een trein richting Praag. Het was lekker rustig in de trein en we hebben bijna de hele rit een coupétje voor onszelf gehad. Door een grenscontrole bij het gehuchtje Nickelsdorf net in Oostenrijk waarbij de trein werd gestopt werd de overstaptijd in Wenen vrij krap, maar uiteindelijk is het wel gelukt.

Door de haast waren we vergeten de gegevens van de rit in te vullen op de Interrail-pas, maar gelukkig vond onze conductrice dat niet heel erg. Ze moest wel haar manager erbij halen om de pas te controleren wat hij ook zeer uitvoerig deed met ID-Check en echtheidscheck.

Voor het eerst tijdens de rit (ook voor het laatst) reisden we met een private vervoerder genaamd RegioJet. Dit bedrijf concurreert met de nationale Tsjechische spoorwegen op o.a. het traject Wenen-Praag. De trein is heel prettig aangezien er een entertainment-systeem aanwezig is, er comfortabele leren stoelen zijn en je gratis water krijgt. Het is alleen vervelend dat alle reguliere reizigers een gereserveerde zitplek krijgen en er dus mogelijk geen plek is voor interrailers. Het is vreemd genoeg ook niet mogelijk voor interrailers om een reservering te kopen; dan zul je een ticket moeten kopen. Het komt erop neer dat de hele trein na Brno vol zou zijn en dat wij vanaf daar moesten gaan staan. Uiteindelijk zijn we in Brno overgestapt op een trein van de Tsjechische spoorwegen omdat we geen zin hadden om de hele tijd te blijven staan. In deze trein was ook plek zat.

EINDE DEEL 1

In deel 2: Praag, Berlijn, Gdansk en ideeën en conclusie voor interrail
Laatst gewijzigd door Ferdinand op vr 17 jul 2020, 10:23, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Z2N
Donateur
Berichten: 13115
Lid geworden op: za 10 mar 2012, 23:51
Locatie: Zeist

Re: Mijn eerste Interrailtrip door Europa in een bizarre tijd #DiscoverEU (deel 1)

Bericht door Z2N »

Leuk verslag!

En balen dat je dan alsnog niet in een slaaprijtuig mee bent gereisd, dat is een comfort dat je elke hobbyist een keer gunt. :Y
Acla da Fontauna, fermada sin damonda.
Flickr!
Gebruikersavatar
ODRAIL
Berichten: 15329
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 22:06

Re: Mijn eerste Interrailtrip door Europa in een bizarre tijd #DiscoverEU (deel 1)

Bericht door ODRAIL »

Een mooi verslag :pos: :wink: .
Ferdinand
Berichten: 2054
Lid geworden op: ma 28 aug 2017, 20:39
Contacteer:

Re: Mijn eerste Interrailtrip door Europa in een bizarre tijd #DiscoverEU (deel 1)

Bericht door Ferdinand »

Bedankt voor de reacties!

Er ontbraken nog wat plaatjes van de Alpen en één foto was dubbel, dus dat heb ik even aangepast.

Zondag komt deel 2.
Tom523
Berichten: 143
Lid geworden op: ma 01 aug 2011, 20:06

Re: Mijn eerste Interrailtrip door Europa in een bizarre tijd #DiscoverEU (deel 1)

Bericht door Tom523 »

Je schrijft erg leuk, boeiend om te lezen!
Gebruikersavatar
ArrivaBas
Berichten: 8797
Lid geworden op: ma 20 apr 2015, 13:39
Locatie: Dordrecht
Contacteer:

Re: Mijn eerste Interrailtrip door Europa in een bizarre tijd #DiscoverEU (deel 1)

Bericht door ArrivaBas »

Je verhaal is een mooi voorproefje op mijn Interrail volgend jaar. Intussen smelten alle gevormde groepjes in mijn kring weer samen. :D
Wel vind ik de verhouding tussen tekst en foto's niet helemaal kloppen. Misschien komt dat doordat ik nu op mijn mobiele telefoon lees, maar het aantal foto's is laag ten opzichte van de hoeveelheid tekst.
Ik kijk uit naar deel twee.
"Wacht niet tot vandaag een goede dag wordt. Maak er vandaag een goede dag van." - Omdenken, 2022
Gebruikersavatar
Daniel
OVNL-bestuurslid
Berichten: 39115
Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Re: Mijn eerste Interrailtrip door Europa in een bizarre tijd #DiscoverEU (deel 1)

Bericht door Daniel »

Leuk verslagje hoor :pos: Maar zoals al aangegeven wel wat veel tekst in verhouding tot de hoeveelheid foto's.
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...

Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
umbusko
Donateur
Berichten: 5286
Lid geworden op: zo 28 okt 2018, 16:45
Locatie: Maastricht/Berlin

Re: Mijn eerste Interrailtrip door Europa in een bizarre tijd #DiscoverEU (deel 1)

Bericht door umbusko »

Leuk om te lezen wel! :)

Voor RegioJet kun je wél een losse reservering kopen (behalve op lijn R8 Brno-Bohumín, waar Interrail alleen in de 2de klas low cost geldig is zonder mogelijkheid tot reserveren). Zie (Tsjechisch, met prijzen in CZK) https://www.regiojet.cz/ceny-a-jizdenky ... index.html of (Engels, met prijzen in euro's) https://www.regiojet.com/prices-and-tickets/interrail/ Volgens mij mag je met een tweede klas Interrail dus ook van de "Relax"-klasse gebruikmaken, wat oude Oostenrijkse eersteklasrijtuigen zijn.
Gebruikersavatar
Zugführer
OVNL-beheerder
Berichten: 3406
Lid geworden op: di 04 dec 2012, 22:52
Locatie: Helmond-Noord

Re: Mijn eerste Interrailtrip door Europa in een bizarre tijd #DiscoverEU (deel 1)

Bericht door Zugführer »

Leuk tripje hoor :D Mijn eerste interrail in 2008 was een redelijk vergelijkbaar tripje. Voor je het weet ben je de tel kwijt.
Inmiddels is ook in Zwitserland een mondkapje verplicht las ik. Ik vind Utrecht - Eindhoven al lang met een mondkapje, dus voorlopig staan er helaas geen buitenlandse reisjes op het programma.
De verhouding tekst/foto's is voor mij overigens prima zo hoor.
Timon91
Berichten: 871
Lid geworden op: ma 29 jun 2009, 14:24
Locatie: Arnhem

Re: Mijn eerste Interrailtrip door Europa in een bizarre tijd #DiscoverEU (deel 1)

Bericht door Timon91 »

Je schrijft leuk en het is zeer goed leesbaar, ik stoor me niet aan de tekst/foto-verhouding - die is bij mij ook wel eens vrij groot :mrgreen: Leuk tripje hebben jullie gemaakt, ik kijk uit naar deel 2.

Een vraagje over de foto's: heb je ze verkleind? Sommige (maar lang niet alle) zijn een beetje korrelig geworden namelijk, bijvoorbeeld de foto van de RJ in Wien Hbf en de foto erna van het Gellértbad.
Mijn Flickr account.
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 16 gasten