Een paar dagen voor vertrek hebben we Google Maps en Minbuza Maps er eens bij gepakt en gekeken wat nog mogelijk was. Gezien de vrij constante besmettingscijfers en de (nog) beschikbare route erheen hebben we ervoor gekozen om net als vorig jaar in september naar Italië te gaan en te eindigen in de bergen in Oostenrijk. Bij het loket in Arnhem hebben we Interrailkaarten gekocht, maar reserveringen maken lukte daar niet omdat het systeem niet werkte 
Je tip van vorig jaar om de Interrail tickets bij het loket te halen hier ben ik niet vergeten, Suus Via internet kun je veel reserveringen wel regelen, dus daar hebben we het nodige dan maar geregeld en toen was het al direct tijd om in te pakken 
Een heel spannende/exotische ronde is het niet geworden, maar toch hebben we veel nieuwe plekken gezien. Uiteindelijk zijn we eerst naar Firenze en Venezia geweest en hebben we de reis afgesloten met een paar dagen wandelen in de Alpen in Oostenrijk. Een kaartje van de hele rit staat hier, het verslag bestaat uit 83 foto's.De eindbestemming voor de eerste reisdag is het Zwitserse Luzern. De makkelijkste route om hier te komen is met de Basel-ICE om 9:07, waarmee Luzern met één overstap te bereiken is. Om toch iets eerder ter plekke te zijn vertrekken we echter al met de eerste ICE van de dag uit Arnhem, die om 7:37 vertrekt. De rit met de trolleybus naar het station gaat soepel, een minuut of 20 voor vertrek zijn we er. Ook de ICE komt op tijd opdagen en vertrekt zowaar 10 seconden te vroeg
De rit naar Frankfurt am Main is relaxed, heel rustig en buitengewoon punctueel. Vanwege werkzaamheden rijden we niet via Köln Hbf maar via spoor 11/12 van Messe Deutz, waar we een stop van 10 minuten hebben. Omdat we 10 minuten te vroeg aankomen in Messe/Deutz is er zowaar een stop van 20 minuten aldaar 
1. Iets na half 11 staan we keurig op tijd op Frankfurt (Main) Hbf, waar de perspectieflijnen van de bordjes op één perron onderbroken worden.
Frankfurt (Main) Hbf train station by Timon91, on Flickr
De volgende trein is de ICE naar Basel SBB, die al wat drukker is. Het is te merken dat de spoorlijn richting Karlsruhe, Freiburg en Basel overbelast is en gevoelig is voor vertragingen. We rijden veel stukken langzaam en bouwen langzaam minuten vertraging op. Op het laatste stuk maken we weer iets goed, maar tussen Basel Bad Bf en Basel SBB gaat het tergend langzaam en moeten we meermaals stoppen om andere treinen voor te laten - ik kan me goed voorstellen dat de SBB niet wil dat de regelmatig vertraagde treinen van de DB de eigen treinen in de weg zitten. Met +14 staan we uiteindelijk op Basel SBB, waar we met een klein sprintje de overstap van oorspronkelijk 16 minuten op de IR richting Luzern nog halen. Zodoende staan we toch om 15:05 in Luzern, zoals gepland. Een paar dagen voor vertrek hebben we voor 95 euro nog een appartement in het centrum gevonden, wat voor Zwitserse begrippen natuurlijk spotgoedkoop is
2. Tijd om Luzern te verkennen. De stad ligt aan een meer, op het punt waar de rivier de Reuss het meer uit stroomt richting het noorden.
View of the Reuss river, Luzern by Timon91, on Flickr
3. De Kapellbrücke is het bekendste plaatje van Luzern. Deze markante houten brug uit de 14e eeuw kruist de Reuss en bepaalt het stadsgezicht langs de rivier. Overigens is de brug meerdere malen afgebrand, de laatste keer in 1993.
Kapellbrücke, Luzern by Timon91, on Flickr
4. In Luzern rijden ook trolleybussen rond, waaronder deze driedelige varianten.
Trolleybus, Luzern by Timon91, on Flickr
5. Alle wegen leiden naar Emmen
Ik kan me zo voorstellen dat het Zwitserse Emmen wat vrolijker erbij ligt dan de variant in eigen land 
All roads lead to Emmen, Luzern by Timon91, on Flickr
6. Uitzicht over Luzern. Het grote gebouw aan het meer is het KKL, een cultuur- en congrescentrum, met rechts daarvan het treinstation. Luzern is een kopstation met een ideale ligging dichtbij het centrum.
View over Luzern by Timon91, on Flickr
Na een biertje aan het water, waarbij we maar even zonder op het bonnetje te kijken pinnen
halen we bij een alom bekende budgetgrootgrutter wat avondeten, wat we in het appartement nuttigen. Coronamaatregelen zijn nauwelijks zichtbaar in Zwitserland. Mondkapjes op binnen, maar afstand houden gebeurt nauwelijks en de terrastafeltjes staan nog als vanouds dicht op elkaar. We hebben maar een wat rustiger terrasje opgezocht 
Na een goede nacht is het alweer tijd om Zwitserland te verlaten, vandaag gaan we door naar Firenze. Eerst met de IC van 8:18 naar Bellinzona, die uiteraard op de seconde op tijd vertrekt. Onderweg moeten we in het station van Meggen op een tegentrein wachten, waarna de conducteur via de intercom uitgebreid in drie talen z'n excuses maakt voor het feit dat we later dan gepland in Arth-Goldau gaan aankomen. Nadat we weer gaan rijden staan we overigens alsnog drie minuten te vroeg in Arth-Goldau. Lezen we even mee, DB?
7. De stop in Arth-Goldau zou toch al 16 minuten duren, dus tijd zat hier. Vanaf hier vertrekt ook een bergtreintje - waar niet in Zwitserland - de Arth-Rigi-Bahn, die ruim 1200 meter hoger eindigt in Rigi Kulm.
Arth-Rigi Bahn, Arth-Goldau train station by Timon91, on Flickr
8. Onze trein, de IC Basel-Locarno. Na vertrek uit Luzern kwam de conducteur al vrolijk vragen of we "mit'm Zügli durch'm Tünneli mitfahr'n" - het blijft toch een mooi taaltje dat Zwitserduits
IC Basel-Locarno at Arth-Goldau train station by Timon91, on Flickr
9. De oude Gotthard-route heb ik al wel eens gedaan, de basistunnel wordt nieuw voor mij. Met ingang van de nieuwe dienstregeling gaat ook de Ceneri-basistunnel open tussen Bellinzona en Lugano, zodat je straks nog sneller van Zürich naar Milano kunt (en nog minder kunt zien onderweg). De treinen zijn er flink mee bestickerd in ieder geval.
Base tunnel stickers on a Swiss train by Timon91, on Flickr
10. Voordat we voor bijna 60 km ondergronds duiken hebben we eerst nog uitzicht op de Vierwaldstättersee.
Vierwaldstättersee seen from the train by Timon91, on Flickr
11. Bellinzona bereiken we iets na tienen, hier stappen we over op de RE naar Milano Centrale.
Bellinzona train station by Timon91, on Flickr
12. De RE is redelijk druk, maar we hebben de hele rit een vierzitter voor onszelf. Na station Giubiasco klimmen we omhoog, onder ons zie we de nieuwe sporen naar de Ceneri-basistunnel verdwijnen.
View from the train between Bellinzona and Lugano by Timon91, on Flickr
13. Na Lugano rijden we langs de kust van het Meer van Lugano, vlak voordat we in Chiasso stoppen en Zwitserland alweer gaan verlaten.
Lago di Lugano seen from the train by Timon91, on Flickr
De stop in Chiasso duurt een paar minuten, maar de Zwitsers en Italianen komen wel steekproefsgewijs de trein controleren. Daarna vervolgen we onze weg Italië in, kort na Como maken we een noodremming en staan we een kleine tien minuten naar een verdord maïsveld te staren. Gelukkig is er niets aan de hand en vervolgen we onze weg naar Milano, waar we met +7 aankomen. Het is heerlijk om weer gewoon een cappuccino voor €1,50 te kunnen drinken
14. Milano Centrale is als altijd druk en chaotisch, maar we vinden een prettig plekje om een half uurtje te zitten voordat we onze volgende trein opzoeken. Er staat een heel scala aan regionale en hogesnelheidstreinen hier. Ook spot ik nog een oude Fyra, maar pas als we in onze volgende trein zitten - helaas geen foto
Milano Centrale train station by Timon91, on Flickr
15. Veel mondkapjes hier, het verschil in aanpak tussen Zwitserland en Italië is goed merkbaar. Er wordt meer afstand gehouden en net als in Nederland zijn overal looproutes aangegeven. Het is duidelijk te zien dat de eerste golf Italië hard geraakt heeft.
Milano Centrale train station by Timon91, on Flickr
16. Tijd om te volgende trein op te zoeken. Het is de trein links en we zitten in rijtuig 10, wat een flink eind lopen is. Wel een mooie kans om even wat foto's richting stationshal te maken
Milano Centrale train station by Timon91, on Flickr
17. Bij de ticketcontrole voor het perron betreden mag worden krijgt elke reiziger een papieren tasje met daarin desinfectiedoekjes, een blikje water, een doekje om op de hoofdsteun te doen en een mondkapje. Handschoentjes worden inmiddels niet meer uitgedeeld, maar dat is eerder zo te zien wel gebeurd.
Health & Safety Kit from Trenitalia by Timon91, on Flickr
De reservering voor de Frecciarossa heb ik online gemaakt via Italiarail, wat prima werkte. Je kon alleen geen plekken kiezen en omdat we stoel 15D en 16C hadden dachten we eigenlijk dat we niet bij elkaar zouden zitten. Het blijkt dat überhaupt maar de helft van de plekken in de trein beschikbaar is, in elke vierzitter zijn alleen twee diagonaal tegenover elkaar liggende stoelen beschikbaar. We hebben dus een vierzitter met ons tweeën, wat stiekem heel erg prettig is. Italiaanse treinen - met name de hogesnelheidstreinen - vind ik erg krap, maar dit helpt aanzienlijk en maakt het een stuk prettiger reizen
De overige stoelen in de vierzitter zijn voorzien van rode lapjes op de hoofdsteun waarop duidelijk staat dat die stoel niet gebruikt mag worden. We vertrekken met +5 uit Milano Centrale en snellen al gauw in de richting van Bologna. De HSL Milano-Bologna is best een leuke lijn (ondanks dat het landschap totaal niet boeiend is) omdat die voor een groot deel langs de snelweg A1 ligt. Het snelheidsverschil met het wegverkeer is dan goed te zien en het schiet lekker op. Onderweg naar Bologna stoppen we buiten Milano Rogoredo één keer, in Reggio d'Emilia AV - de steden Piacenza, Parma en Mòdena doet de HSL niet aan. Bologna Centrale bereiken we met +10, waarna het nog een kleine 40 minuten naar Firenze is via de tunnel-HSL. Om forumgebruiker Accelerat maar even te quoten: "doe de betonplaat bij km 35,6 de hartelijke groeten" Veel is er onderweg niet te zien, ik blijf het een bijzondere lijn vinden. Soms kom je even een paar seconden bovengronds, maar voor je goed en wel met je ogen geknipperd hebt zit je alweer in de volgende tunnel :')18. Firenze Santa Maria Novella bereiken we met +5, al met al was het een best aangename reis zo.
Firenze Santa Maria Novella train station by Timon91, on Flickr
We hebben een B&B vlak naast het station gereserveerd, waar we met enige moeite kunnen inchecken. In Firenze hebben we een namiddag en een hele dag, dus we gaan maar meteen de stad in. Het is nog behoorlijk warm hier, dus veel water mee
19. De bekendste attractie van Firenze is de Duomo, die zich hier achter wat andere gebouwen verschuilt. Naast de Duomo zijn er ontelbare andere dingen te zien, de kerk hier op de voorgrond blijkt ook een pareltje te zijn.
Chiesa di Santa Maria Maggiore, Florence by Timon91, on Flickr
20. Het is nog best druk, behalve de nog redelijk talrijke Europese toeristen valt het vooral op hoeveel Italiaanse toeristen je ziet. Veel Italianen gaan natuurlijk ook in eigen land op vakantie, het maakt de sfeer wel wat authentieker
Rondom de Duomo staan een aantal bordjes waarop staat waar de ingang voor welk deel van de dom is en waar je kaartjes kunt kopen. De ticketpunten blijken onvindbaar, navraag bij een bewaker leert dat het vanwege corona alleen mogelijk is om online kaartjes te koen, omdat er ook een tijdsslot aan hangt. De kerk zelf is gratis en kun je gewoon voor in de rij staan, maar die is al dicht. Voor de koepel zijn geen tickets meer beschikbaar vandaag, maar de toren naast de Duomo heeft nog plek zat.
Campanile di Giotto, Florence by Timon91, on Flickr
Om 17:15 gaan we naar binnen, bij binnenkomst krijg je een buzzer die je om je nek moet hangen. Als je te dicht bij anderen in de buurt komt gaat deze trillen. In theorie is het heel praktisch, in de praktijk blijkt mijn unit ontzettend hyperactief :') De buzzer van mijn vriendin trilt even vriendelijk bij activatie, die van mij gaat tekeer als een epileptische hommel, die behalve jezelf ook de mensen in de buurt een hartverzakking geeft :') Nog meer reden om afstand te houden dus, maar ik word er alsnog knettergek van want afstand houden is lang niet overal mogelijk en dat ding lijkt soms ook nog eens random af te gaan :')
21. Het uitzicht mag er wezen, het is de moeite waard om hier naar boven te gaan
View over Florence from Campanile di Giotto by Timon91, on Flickr
22. Gekeken richting treinstation.
View over Florence from Campanile di Giotto by Timon91, on Flickr
23. Terug beneden komen we nog een Lega Nord demonstratie tegen. Uiteraard wordt hier geen afstand gehouden, wat verder nog wel redelijk gaat in het drukke centrum van Firenze.
Lega Nord rally in Florence by Timon91, on Flickr
Veel doen we 's avonds niet meer, het was toch wel een vermoeiende dag zo. Onze B&B blijkt alleen een B te zijn, want Breakfast mogen ze niet serveren "vanwege corona". Het geboden alternatief van een voorverpakt croissantje op de kamer is niet echt een passende vervanging :') Dan maar wat halen bij een koffietentje op straat
De Duomo willen we ook nog wel van binnen zien, uiteraard staat er een flinke rij. Er zit gelukkig wel beweging in, maar door de beperkte capaciteit binnen staan we uiteindelijk toch nog bijna drie kwartier te wachten. Als we bijna vooraan staan komen twee mannen naar de bewaker toe die op een typisch Italiaanse manier met veel praten en handgebaren hem proberen duidelijk te maken dat ze een grote familie uit Napoli zijn die als toerist in Firenze zijn, kinderen en ouderen bij zich hebben en daarom niet in de rij kunnen staan. Gelukkig reageert de bewaker heel stoïcijns met "kijk, hier zijn nog meer toeristen, waarom zouden jullie anders zijn? De rij begint daar om de hoek"
24. Eerlijk gezegd is de Duomo van buiten interessanter dan van binnen.
Inside the Duomo, Florence by Timon91, on Flickr
25. Het centrum van Firenze is compact, binnen 20 minuten is alles wel te voet te bereiken. We struinen wat rond en gaan hier en daar een kerk in. Omdat je eigenlijk overal een mondkapje op moet is de nieuwste mode hier dat je dat ding om je arm draagt als je hem niet op hoeft, wat eigenlijk iedereen doet (zie de twee dames vooraan op de foto).
Square in Florence by Timon91, on Flickr
26. Uitzicht over de stad vanaf Piazzale Michelangelo, met de Ponte Vecchio duidelijk zichtbaar.
Ponte Vecchio seen from Piazzale Michaelangelo by Timon91, on Flickr
Na een vermoeiende dag in de hitte halen we de tassen op bij de B& en gaan richting station. In plaats van met de hogesnelheidstrein, die elk uur rijdt, gaan we met een gewone IC naar Venezia. Qua tijd scheelt het niet eens zo heel veel, het leek me leuk om Firenze-Bologna een keer bovengronds te doen en de reservering is maar 3 euro in plaats van 10
De IC vertrekt alleen niet vanaf Firenze S.M.N., maar vanaf Firenze Rifredi. 27. Met de stoptrein is dat een rit van 5 minuten, dus we zijn er zo.
Local train at Firenze Rifredi train station by Timon91, on Flickr
28. Firenze Rifredi is verder niet heel boeiend, behalve dat er veel treinen langskomen. We eten een stuk pizza bij de ingang van het station en wachten verder op het perron. Eerst komt er nog een IC naar Napoli langs, die een stop van 10 minuten heeft.
IC to Napoli Centrale at Firenze Rifredi train station by Timon91, on Flickr
29. Verder veel hogesnelheidstreinen, waaronder van de private vervoerder Italo. Deze stoppen hier allemaal niet. Vorig jaar, toen ik een HST van Verona naar Roma had, stopten we in Firenze op station Campo di Marte. Vanuit het hoofdstation (S.M.N.) gezien ligt Rifredi richting Bologna en Campo di Marte richting Roma. Een stop op één van die stations in plaats van op het hoofdstation betekent dat er geen kop gemaakt hoeft te worden te Firenze S.M.N., wat een hoop tijd scheelt. Als ik nu in de reisplanner kijk zie ik alleen nauwelijks nog hogesnelheidstreinen die in Firenze Campo di Marte stoppen, wellicht is dat gewijzigd. Nagenoeg alle hogesnelheidstreinen rijden dus gewoon naar het hoofdstation, Firenze S.M.N., en maken daar tijdens een stop van meestal zo'n 8 minuten kop.
Italo trains at Firenze Rifredi train station by Timon91, on Flickr
30. Frecciarossa van Trenitalia.
Frecciarossa at Firenze Rifredi train station by Timon91, on Flickr
Mooi op tijd komt onze IC richting Trieste Centrale binnen, ook hier is maar de helft van de plekken beschikbaar. Het eerste deel kunnen we nog wat buiten zien, maar tegen de tijd dat we in Bologna aankomen is het donker. De oude spoorlijn Firenze-Bologna loopt via Prato en verloopt wel bovengronds, maar hier zitten ook een aantal lange tunnels in. De langste is de "Grande galleria dell'Appennino", die 18,5 km lang is. Deze spoorlijn is in 1934 geopend om de reistijd tussen Firenze en Bologna te verkorten, en heet daarom de "Direttissima" (vertaald "de meest directe"), maar deze is inmiddels dus ook alweer ingehaald door een nóg snellere HSL. Kort gezegd zijn er dus drie spoorlijnen van Bologna naar Firenze:
- De oorspronkelijke berglijn via Pistóia uit 1864, waar alleen nog stoptreinen rijden. Bologna-Firenze zal je via deze route zo'n 3-3,5 uur kosten;
- De direttissima uit 1934, waar vooral stoptreinen en enkele IC's rijden. Bologna-Firenze kost je via deze route een ruim uur;
- De tunnel-HSL uit 2009, wat nu de hoofdlijn is. Bologna-Firenze kost je via deze route zo'n 40 minuten.
De direttissima is in ieder geval landschappelijk de moeite waard, het is leuk deze ook een keer te doen
Na Bologna is er niets meer te zien buiten en lees ik wat, om half 10 staan we op Venezia Mestre. We hebben een hotel naast dit station, dit is ongeveer een factor 4 goedkoper dan een hotel in het oude Venezia :')Na een heerlijke nacht is er in dit hotel wél gewoon ontbijt. Het mag allemaal gewoon, alleen kun je niet zelf langs het buffet lopen. Dat doet iemand van het hotel, die pakt wat je wilt hebben. "Dat er geen ontbijt geserveerd mag worden vanwege corona" was dus gewoon een smoesje van de B& in Firenze, maar dat vermoeden hadden we al :') Vanaf Venezia Mestre rijdt er ongeveer elke 10 minuten een stoptrein naar Venezia Santa Lucia, dus de verbinding is super makkelijk. We maken ruzie met een Italiaanse kaartautomaat, die tijdens het printen van de tickets vastloopt, maar weten uit een andere dan wel weer kaartjes te krijgen :') We zijn langer bezig geweest met kaartjes kopen dan we in de trein zitten
31. Venezia S.L. is niet een mooi oud Venetiaans gebouw, maar ligt wel in de oude stad.
Venezia Santa Lucia train station by Timon91, on Flickr
32. Tsja, wat moet je van Venezia zeggen? Ik had eigenlijk gezworen om hier nooit meer te komen, maar voor m'n vriendin wilde ik nog wel één keer een uitzondering maken
Als het toch moet, dan maar dit jaar. Ondanks de pandemie is het ook hier flink druk, maar lang niet zo druk als "normaal". Achteraf hebben we de verkeerde dag gekozen, een zondag is natuurlijk een dag met veel dagjesmensen :') Het heeft wel als resultaat dat je ook eens Italiaans hoort hier, want normaal is het vooral Chinees en Toeristisch wat er op straat gesproken wordt :')
Typical Venice by Timon91, on Flickr
33. Het San Marco plein. De basiliek is dicht "voor renovatie", maar het museum is wel open. Het museum geeft o.a. toegang tot het balkon van de basiliek en dat is best de moeite waard. De rij is wonderbaarlijk kort, in 5 minuten staan we binnen.
Piazza San Marco, Venice by Timon91, on Flickr
34. De smalle straatjes lenen zich niet voor afstand houden, maar dan heeft ook eigenlijk bijna iedereen wel een mondkapje op. Drukker dan dit hebben we het niet gezien.
Busy alley, Venice by Timon91, on Flickr
We houden siësta in het hotel in Mestre en gaan aan het eind van de middag weer terug naar de oude stad, wat weer een ruzie met een kaartautomaat oplevert :')
35. Deze keer missen we de trein er niet door.
Venezia Mestre train station by Timon91, on Flickr
36. Het is aan het eind van de dag een stuk rustiger en we lopen nu een andere kant op, waar het veel aangenamer is. Eerst zet ik nog een vuilnisboot op de foto.
Garbage boat in Venice by Timon91, on Flickr
37. En de politie natuurlijk
Local police in Venice by Timon91, on Flickr
We dwalen wat rond en belanden uiteindelijk in een restaurantje waar we inktvis in zwarte saus bestellen. Het is ongeveer net zo lekker als het klinkt en ziet eruit als stukjes autoband in motorolie, maar wel leuk om een keer te proberen
38. De volgende ochtend is het alweer tijd om Italië te verlaten, het stad-gedeelte van de vakantie zit erop. Tijd om naar de bergen te gaan! Vanaf hier hebben we meteen de langste treinreis van de vakantie, met de RailJet richting Wien reizen we in zo'n 5½ uur van Venezia Mestre naar Leoben Hbf. Hij kan elk moment binnenrijden
Venezia Mestre train station by Timon91, on Flickr
39. De trein is niet druk, maar omdat dit een Oostenrijkse trein is zijn hier wel alle zitplaatsen beschikbaar. Na Udine gaan we echt de bergen in, maar ook de spoorlijn richting Tarvisio en Villach bevat veel tunnels. Af en toe heb je mooi zicht op een smeltwaterrivier als deze.
Travelling by train from Udine to Villach by Timon91, on Flickr
40. Station Tarvisio Boscoverde is de laatste halte in Italië, hier halteren we acht minuten. Tijd voor een fotootje op het perron. De spoorlijn Villach-Udine is qua reizigersvervoer geen drukke. Tot een paar jaar geleden was een nachttrein de enige manier om deze grensovergang te gebruiken. Sinds een paar jaar rijden er drie REX treinen per dag van Udine naar Villach en inmiddels is er ook twee keer per dag een RailJet Venezia-Wien, waar we nu dus in zitten. Behalve de internationale treinen zijn er per dag nog enkele regionale treinen van Tarvisio richting Udine en verder, maar veel is het niet. Goederenvervoer is er wel vrij veel, maar aantallen ken ik niet.
RailJet Venezia-Wien at Tarvisio Boscoverde train station by Timon91, on Flickr
We vertrekken een paar minuten te laat uit Tarvisio, enkele minuten later passeren we de grens. In Villach wordt het iets drukker, maar er is ruim voldoende plek. Na Klagenfurt komt de Oostenrijkse kaartcontrole, en..... krijg ik een halve hartverzakking. Vandaag is Interrail-reisdag 4 van 5, en we hebben vanmorgen keurig 21 september ingevuld. Daarnaast hebben we een reservering voor deze trein en de Interrail-toeslag á 10 euro online bij de ÖBB geboekt voor 21 september. Het is ook 21 september. Echter heeft de Italiaanse conducteur vanmorgen eigenhandig reisdag 5 ingevuld als 22 september en ook de pas geknipt met deze datum. We kunnen het alleen vermoeden, maar we vermoeden dat hij het expres gedaan heeft. Hij keek namelijk eerst kort in onze passen en vroeg meteen naar de paspoorten. Het paspoort van m'n vriendin (niet Nederlands) werd kort bestudeerd, de mijne (wel Nederlands) lang en uitvoerig. Daarna begon hij te lachen en te schrijven in onze passen, aan z'n tang te draaien en de passen te knippen. Normaal gesproken kijk ik altijd wat een conducteur met m'n pas uitgespookt heeft, maar deze keer ben ik het uiteraard vergeten.... kutzooi. Volgens de ÖBB-conducteur kan het aan het loket gefixt worden, wat we van ganser harte hopen. Het is "gelukkig" duidelijk een fout omdat vandaag de 21e is, dus het is onlogisch als de 22e is ingevuld en er op die dag gestempeld is. We hebben gelukkig een uur overstaptijd in Leoben Hbf, maar echt chill zit het niet.
41. Het uitzicht mag er zeker wel wezen. De spoorlijn Klagenfurt-Leoben is bochtig en volgt een prachtige route, maar snel gaat het niet. Waar de Zwitsers al een tunnelstelsel gegraven hebben waar het gemiddelde drugskartel trots op zou zijn, zijn de Oostenrijkers nog niet zo ver. Een RailJet kan 230 km/h rijden, maar veel harder dan 70 rijden we op veel stukken niet
View from the train between Klagenfurt and Leoben by Timon91, on Flickr
42. Uitzicht onderweg, ergens voor Unzmarkt.
View from the train between Klagenfurt and Leoben by Timon91, on Flickr
Leoben Hbf bereiken we met een verwaarloosbare vertraging, gauw gaan we naar het loket. De beambte begrijpt het euvel gelukkig en weet hoe hij het moet fixen. Onderin, bij het Travel Report, schrijft hij dat de 22e als reisdag vervalt en dat de juiste laatste reisdag de 25e moet zijn. Voorzien van stempel en handtekening moet het goed komen zo. De laatste reisdag is dan al ingevuld, maar omdat we toch al een reservering hebben voor de nachttrein durven we die gok wel te nemen
Een heel dikke pluim voor de loketbeambte van Leoben Hbf 
In Leoben is verder niet veel te doen, maar tegenover het station zit een pizzeria waar we op het terras een biertje drinken.43. Om half 5 gaan we verder, nu nemen we een IC richting Linz Hbf.
Leoben Hbf train station by Timon91, on Flickr
44. Deze loks vind ik altijd wel wat hebben
IC “Bosrück” Graz-Linz at Leoben Hbf train station by Timon91, on Flickr
45. In Selzthal stoppen we 8 minuten omdat de trein hier gesplitst wordt. Het voorste deel gaat door naar Linz, het achterste deel rijdt door naar Salzburg. Die ÖBB-rijtuigen zitten echt goddelijk na 5½ uur in een RailJet :') Op de achtergrond zie je de bergen waar we naar op weg zijn
IC “Bosrück” Graz-Linz at Selzthal train station by Timon91, on Flickr
46. De trein bestaat eigenlijk uit twee treinstellen, elk bestaande uit een lok, drie IC-rijtuigen en een CityShuttle stuurstandrijtuig. Dat de trein hier gesplitst wordt snap ik, maar dat ze allebei tegelijk vertrekken naar hun respectievelijke eindbestemmingen snap ik niet helemaal. Dan bedenk ik me dat je vanuit Leoben richting Bischofshofen hier kop moet maken, en dan is het opeens wel logisch
IC “Bosrück” Graz-Linz at Selzthal train station by Timon91, on Flickr
47. Van Selzthal tot Windischgarsten, waar we uitstappen, is het nog zo'n 20 minuten. Eerst de 5 km lange Bosrücktunnel door, dan nog een stop in Spital am Pyhrn en tenslotte komen we met laagstaande zon aan in het idyllisch ogende Windischgarsten
IC “Bosrück” Graz-Linz at Windischgarsten train station by Timon91, on Flickr
48. Vanaf hier moeten we nog een half uurtje met de bus naar onze eindbestemming van de dag, het dorp Hinterstoder. De bus sluit niet bepaald aan op de trein, zodat we nog 45 minuten moeten wachten. Het is warm en de zon schijnt, dus dat is geen straf in het gras hier
Waiting for the bus, Windischgarsten by Timon91, on Flickr
49. Tijd genoeg om nog een paar foto's te maken op het lege perron.
Windischgarsten train station by Timon91, on Flickr
50. Stationsbordje. Windischgarsten ligt aan de Pyhrnbahn en wordt per richting ca. 1× per 2 uur bediend door een REX Linz-Selzthal-Liezen, met hier en daar een extra trein die een gat tussen twee treinen opvult. Tweemaal daags rijdt er in plaats van de REX een IC Linz-Selzthal-Graz en verder zijn er nog enkele S-Bahn treinen Linz-Kirchdorf a/d Krems die doorrijden naar Spital am Pyhrn of Selzthal. Al met al is er geen uursdienst, maar komt het redelijk in de buurt.
Windischgarsten train station by Timon91, on Flickr
51. In de wachtkamer staat zowaar een modeltreintje, die met een druk op de knop gaat rijden
Windischgarsten train station by Timon91, on Flickr
De bus sluit wel aan op de REX vanuit Linz, waar nog twee reizigers uit komen die ook met de bus mee moeten. De rit naar Hinterstoder duurt een klein halfuur, om 7 uur 's avonds zijn we er. Het hotel hebben we zo gevonden, een lekkere schnitzel gaat er ook wel in na de inktvis gisteravond :') De rugzakken worden herpakt, want vanaf hier gaan we twee nachten naar een berghut en een deel van de bagage kunnen we in het hotel achterlaten. We staan bijtijds op en na het ontbijt - hier mag je wel zelf het ontbijtbuffet bedienen, alleen moet je dan wel handschoentjes aan - checken we uit en gaan we op pad.
52. Om 8 uur vertrekken we, het eerste stuk gaat door het dorpje en is het nog vlak. Het gaat een prachtige dag worden, maar nu is het nog mistig - het geeft het geheel een prachtige en mysterieuze look.
Hinterstoder on a foggy morning by Timon91, on Flickr
53. Een bergmeertje net buiten Hinterstoder met zicht op het Totes Gebirge, zoals het hier heet.
View of the Totes Gebirge from Hinterstoder by Timon91, on Flickr
54. Hier nogmaals het Totes Gebirge. De piek links is de Spitzmauer (2446 meter), de één na hoogste berg hier, de piek rechts is de hoogste, de Großer Priel (2515 meter). Dat is tevens het hoogste punt van Bundesland Oberösterreich. De mist is bijna weggetrokken en het begint op te warmen.
View of the Totes Gebirge from Hinterstoder by Timon91, on Flickr
55. De Spitzmauer.
Spitzmauer seen from the Prielschutzhaus by Timon91, on Flickr
Om kwart over 11 bereiken we het Prielschutzhaus, wat op 1420 meter hoogte ligt. De wandeling was steil omhoog en we zijn al aardig moe. Het plan was oorspronkelijk om vandaag hierheen te lopen, morgen de Großer Priel te beklimmen en overmorgen weer terug naar Hinterstoder te lopen. De weersverwachting voor morgen is alleen ronduit slecht, dus we hebben al stiekem gekeken of het niet mogelijk is om vandaag helemaal naar boven te lopen. Volgens de locals in Hinterstoder kan dat prima, maar die zijn natuurlijk flink geoefend
We zijn om die reden ook vroeg vertrokken, na geluncht te hebben en een deel van onze spullen in de berghut te hebben achtergelaten lopen we verder en zien we wel hoe ver we komen.56. Nog drie uur, volgens de bordjes.
Hiking in the Totes Gebirge by Timon91, on Flickr
57. Zicht op de berghut en het dal.
Prielschutzhaus and Hinterstoder seen from the Totes Gebirge by Timon91, on Flickr
58. De route is ontzettend steil en daardoor ook behoorlijk zwaar. Bovendien is het pad steeds minder pad en steeds meer losse stenen, dus gelukkig is het wel goed gemarkeerd. De route gaat eerst naar het zadel linksboven en daarna over het zadel verder naar de top (rechts buiten de foto).
Hiking towards the Großer Priel by Timon91, on Flickr
59. Het laatste stuk tot de Brotfallscharte (het zadel) is het meer klauteren dan lopen :') Het wordt nog leuk om dit naar beneden te doen :')
Hiking to the Großer Priel at the Brotfallscharte by Timon91, on Flickr
60. Het uitzicht aan de andere kant van het zadel. Nu snap je wel waarom dit het Totes Gebirge heet
Totes Gebirge seen from the Brotfallscharte by Timon91, on Flickr
61. De top is al in zicht! De Oostenrijkse vlaggetjes geven de wandelpad aan.
Großer Priel summit in a distance by Timon91, on Flickr
62. De top is bereikt! Omdat dit de hoogste piek van Oberösterreich is en omdat er naast het wandelpad ook een klettersteig naar boven is (de langste van Oostenrijk!) is dit nog een redelijk "drukke" top.
Großer Priel summit by Timon91, on Flickr
63. Het uitzicht is echt fantastisch! Rechtsonder is de berghut te zien, iets schuin links daarboven de alm vanaf waar foto 54 gemaakt is en op de achtergrond het dorp Hinterstoder. Het grijze vlakje links van de beboste top die het zicht op Hinterstoder in tweeën deelt midden in beeld is een grote parkeerplaats, waar het hotel waar we afgelopen nacht geslapen hebben naast ligt. Vanaf daar hebben we 1935 meter geklommen tot deze top, zoveel ben ik nog nooit lopend gestegen op één dag :') Nu nog 1100 meter naar beneden naar het Prielschutzhaus... Vanaf de hut was het 2:50 uur naar boven, dus dat gaat nog wel lukken
View towards Hinterstoder from Großer Priel by Timon91, on Flickr
De afdaling is zwaar en steil, maar om half 6 zijn we terug in de hut, moe maar voldaan. Die 35.000 stappen en de vele hoogtemeters hakken er natuurlijk wel in
Douchen kunnen we niet, want daar is niet genoeg water voor. Het eten is verder wel prima en we zijn blij met de oordopjes want we hebben een behoorlijk luid snurkende kamergenoot 64. De volgende dag is het weer nog niet zo slecht als voorspeld, maar de verwachting is dat het alleen "vormittags" nog droog blijft. De enige andere route vanaf hier loopt richting de Spitzmauer, dus we besluiten maar een stukje die kant op te lopen. Veel gemzen hier.
Chamois in the Totes Gebirge by Timon91, on Flickr
65. Ook hier niet veel leven, wat een ruigheid
We lopen nog een klein stukje verder het dal in, maar het is te merken dat men hier vooral voor de Großer Priel komt: we komen helemaal niemand tegen op de heenweg van onze wandeling.
Walking in the Totes Gebirge by Timon91, on Flickr
66. Het begint wel te betrekken, dus we besluiten om om te keren. Op het moment dat we overleggen over wat we doen komen we iemand tegen die zegt dat het achter de bergkam nog droog was, maar gezien de wolken besluiten we om toch maar om te draaien.
Back side of Spitzmauer, Totes Gebirge by Timon91, on Flickr
Nog geen 5 minuten later is het al tijd voor de poncho :') In anderhalf uur snellen we terug naar de hut, waar we de middag doorbrengen met een dutje, biertjes, kaartspellen en een stevig bord eten. Het weer wordt alleen maar slechter en het trekt helemaal dicht. We zijn blij dat we nog wat gelopen hebben maar zijn ook blij terug in de warme hut te zijn :')
67. De volgende ochtend is het weer opgeklaard, tijd om terug naar beneden te gaan! Het idee dat we vanmiddag weer kunnen douchen is heerlijk :')
View of the Totes Gebirge from the Prielschutzhaus by Timon91, on Flickr
68. Net als eergisteren is het in het dal nog mistig, wat een prachtig gezicht oplevert!
Morning fog in the Totes Gebirge by Timon91, on Flickr
69. De koffie bij een uitspanning in de alm van foto 54 voelt als "terug in de beschaving". Het is pas half 11, dus we gaan nog maar een rondje om Hinterstoder maken. Dat er ook krokussen zijn die in deze tijd van het jaar groeien wist ik niet
Totes Gebirge, Hinterstoder by Timon91, on Flickr
70. Vandaag is voorlopig de laatste mooie dag, hierna wordt het kouder en gaat het regenen. De toppen van het gebergte zijn gehuld in de wolken, maar komen af en toe wel tevoorschijn.
View of the Totes Gebirge, Hinterstoder by Timon91, on Flickr
Moe en tevreden komen we terug in het hotel waar we eergisteren vertrokken zijn. De douche voelt goddelijk en de tassen worden weer opnieuw ingepakt. Na het eten gaan we kijken wat we morgen gaan doen, want we hebben nog één dag - morgenavond hebben we de nachttrein terug naar huis. Een blik op het weerbericht voorspelt niet veel goeds, er is de hele dag regen voorspeld voor zowat alle plaatsen in de buurt. Villach, Salzburg, Graz, Wien, Bratislava, Linz, České Budějovice, Passau, München - het maakt niet uit, de voorspelling is 15 tot 25 mm regen en 0% kans op zon. Er blijkt een zwembad in Spital am Pyhrn te zijn waar we met onze Gästekarte, die je als hotelgast krijgt, gratis in kunnen. Zwemkleding hebben we niet mee, maar er zit een Intersport in het dorp en daar vinden we vast wel wat :')
Het is de volgende ochtend inderdaad behoorlijk treurig, maar de Intersport heeft nog net wel wat zwemkleding liggen. Het moest uit een doos in het magazijn komen, want de hele winkel is al ingericht op het winterseizoen.
71. Met de Gästekarte kunnen we ook gratis met de bus. De bus richting Windischgarsten rijdt ongeveer eens per 1-2 uur en eindigt meestal daar, maar het komt goed uit dat de bus van 10:26 door rijdt naar Spital am Pyhrn. Het is een minibusje, maar veel reizigers zijn er toch niet. Heb ik ook eens in een Oostenrijkse marshrutka gezeten
Minibus Hinterstoder-Spital am Pyhrn interior by Timon91, on Flickr
Het zwembad is nog niet open, maar we kunnen onze bagage al wel vast in een kluisje leggen. Het uurtje tot openingstijd doden we met een mooie kerk en een kop koffie, daarna gaan we het zwembad in. Behalve een 25 meter bad is er niet veel, maar oh wat is het heerlijk ontspannend zo
Het is een "Panorama-Hallenbad", maar waar het panorama normaal prachtig uitzicht op de bergen heeft, heb je nu een fantastisch uitzicht op een continue stroom hemelwater :')72. Na een paar lekkere uurtjes is het welletjes en gaan we richting station. Het station van Spital am Pyhrn ligt op slechts 5 minuten lopen van het zwembad maar het weer is dermate tragisch dat we de poncho's weer uitpakken.
Rain in Spital am Pyhrn by Timon91, on Flickr
73. Met een natte poncho komen we verder redelijk droog aan op het uitgestorven station. Over 10 minuten komt onze REX naar Linz, maar het perron gaan we straks wel heen :')
Spital am Pyhrn train station by Timon91, on Flickr
74. Eerst komt er nog een REX uit Linz opdagen, die hier eindigt.
REX from Linz Hbf at Spital am Pyhrn train station by Timon91, on Flickr
Zodra onze REX in zicht is sprinten we het perron op en stappen zo snel mogelijk in. Ook onze REX bestaat uit een lok, drie IC-rijtuigen en een CityShuttle stuurstandrijtuig. In het CityShuttle-rijtuig is plek voor fietsen, maar omdat die er niet zijn kunnen we mooi onze poncho's laten drogen :')
75. Onderweg passeren we station Hinterstoder. Huh? :') Ja, ook Hinterstoder heeft een station, alleen ligt dat 10 km van het dorp af :')
Hinterstoder train station by Timon91, on Flickr
Het valt wel op dat het een zeer authentieke spoorlijn is: nagenoeg alle stations zijn bemand, hier en daar zijn nog trekdraden te zien en de stationsgebouwen zijn oud en zien er mooi uit
76. Het voordeel van het CityShuttle-rijtuig is dat de ramen open kunnen
Nu nodigt het weer niet uit tot raamhangen, maar voor een foto af en toe kan het wel Hier kruisen we een andere REX.
Train crossing at Hinterstoder train station by Timon91, on Flickr
77. Mooi dit
View from the REX Liezen-Linz by Timon91, on Flickr
78. De Steyr kruisen we meermaals, wat een prachtig gezicht is!
Steyr river on the Pyhrnbahn by Timon91, on Flickr
79. Iets na vijven arriveren we in Linz, waar onze trein keert als IC naar Graz.
IC to Graz at Linz Hbf train station by Timon91, on Flickr
80. We besluiten de laatste uurtjes tot sluitingstijd maar aan winkelen te besteden - veel meer kun je toch niet doen in dit weer :') Het regent nog steeds flink.
Landstraße, Linz by Timon91, on Flickr
81. Op het Hauptplatz is een anti-coronamaatregelendemonstratie aan de gang, voor de echte die-hards in dit weer :')
Hauptplatz, Linz by Timon91, on Flickr
Wij besluiten om toch maar niet mee te gaan demonstreren
en gaan wat eten bij een restaurantje. Omdat er verder echt niks te doen is zijn we om 8 uur alweer terug op het station. Bij een bar drinken we een biertje om tijd te doden, maar het wachten is niet chill. We zijn moe en willen de trein in, maar die komt pas om kwart over 10. Eigenlijk hadden we 's middags moeten besluiten om niet naar Linz, maar naar St. Pölten te gaan. Dat had een uurtje wachten gescheeld, maar daar is het nu een beetje laat voor. De nachttrein komt gelukkig op tijd, we hebben de benedenbedden in een vierpersoons couchette. Met de Interrailpas hebben we geen problemen gehad gelukkig Één bed is al bezet, de vierde reiziger stapt ook in Linz in en blijkt uit twee personen te bestaan: een lange man met een klein jochie. Hoe het samen in één bed past weet ik niet, maar het lukt :') De zeer vriendelijke provodnik van Newrest geeft ons de instructies, waarschuwt alvast om de paspoorten gereed te houden voor controle en wenst ons een goede nacht. In Passau worden we inderdaad - hoe stereotiep het ook mag zijn - met luid gebonk, "AUFMACHEN" en een felle zaklamp in de bakkes verwelkomd in Duitsland. De passen worden uitvoerig bekeken, vragen worden niet gesteld. We slapen verder redelijk goed, maar de bedden zijn een stuk harder dan ik me kan herinneren van mijn laatste NightJet-reis een jaar geleden.82. Ook in Duitsland is het weer niet best, de twee torens van de Keulse Dom zijn nog net te herkennen.
Towers of the Kölner Dom on a rainy morning by Timon91, on Flickr
83. De NightJet heeft de hele reis perfect op tijd gereden, maar toch krijgen we het nog voor elkaar om vlak voor Düsseldorf Hbf ruim 20 minuten voor een rood sein te moeten wachten. Met +23 staan we dan op Düsseldorf Hbf, waar we oorspronkelijk - gelukkig - 45 minuten overstaptijd hadden.
NightJet from Wien Hbf at Düsseldorf Hbf train station by Timon91, on Flickr
Het is stervensdruk op het station en er staat waarschijnlijk een of andere comic con gepland in de stad, want het wemelt op het station van de vaag verklede mensen :') Wij nemen we RE van 9:26 naar Arnhem, waar we eerst nog een los kaartje voor halen. Voor het middaguur zijn we weer thuis, na een intensieve maar heel leuke vakantie
Het was interessant om deze tijd op reis te zijn, maar we hadden echt het gevoel "net op tijd" te zijn. Twee dagen na thuiskomst ging Zwitserland op slot voor Nederlanders, tijdens onze reis werden Wien en Innsbruck op oranje gezet. Inmiddels vraagt ook Duitsland een negatieve coronatest en gaat het met de besmettingen weer behoorlijk de verkeerde kant op. We zijn blij weer thuis te zijn
Naast dat was het ook qua weer precies op tijd: twee dagen na ons vertrek is er bij het Prielschutzhaus een halve meter sneeuw gevallen Rest mij nog om jullie te bedanken voor het meelezen, hopelijk vonden jullie het wat
Het was geen heel exotische bestemming dit keer, maar we hebben ons prima vermaakt en we zijn heel blij dat we überhaupt nog naar het buitenland hebben kunnen gaan :')Voetnoot: na het typen van dit verslag zie ik dat de ":')" niet meer bestaat. Kutzooi :') Gaat deze nog terugkomen?
