Na een rondje door Tirano gelopen te hebben en Italiaans geluncht te hebben, stap ik in de trein naar Lecco. De trein wordt gereden door een treinstel van het type ETR 425 (niet te verwarren met de Duitse BR 425). Deze is van Trenord, een samenwerking tussen Trenitalia en Ferrovie Nord Milano.
Stationsbordje Tirano
De trein langs het perron in Tirano
Dit treinreis naar Lecco duurt iets minder van twee uur, waarbij de trein voor een deel van de reis langs het Comomeer rijdt. Een erg mooie route, en onderweg is het zicht gelukkig beter dan op de Berninapas.
Interieur treinstel
Uitzicht onderweg op het Comomeer
Uitzicht onderweg op Olcio
Trein na aankomst in Lecco
Lecco ligt aan de zuidoostelijke punt van het Comomeer en het is na Como de grootste stad aan dit meer. Na ingecheckt te hebben in het hostel, ga ik de stad in om wat rond te kijken en iets te eten. Ook de volgende dag heb ik nog even de tijd op deze tussenstop, ik hoef namelijk pas aan het begin van de middag de trein te hebben.
Prachtig uitzicht vanuit het hostel
Stationsgebouw Lecco
Santuario di Nostra Signora della Vittoria
Naast het stad zelf kan je in Lecco genieten van een erg mooi uitzicht op het Comomeer:
Uitzicht Comomeer I
Uitzicht Comomeer II
Lecco ligt ook aan de rivier de Adda, deze verlaat hier het Comomeer en mondt uiteindelijk uit in de Po.
Uitzicht op Lecco met de Adda
Piazze Cermenati
Piazza XX Settembre
Aan het begin van de middag reis ik door naar Florence, daarvoor pak ik eerst de trein naar Milaan. Deze keer rijdt er getrokken materieel waarvan de ramen open kunnen, toch net wat leuker dan een treinstel. De rit naar Milaan duurt ongeveer 40 minuten.
Trein staat klaar voor vertrek in Lecco
Interieur rijtuig
Kort voor Milano C
Emplacement Milano C
Op het grote kopstation van Milano Centrale stap ik over op de hogesnelheidstrein naar Florence. Dit is een zogenaamde Frecciarossa, een naam die door de Italiaanse spoorwegen wordt gebruikt voor treindiensten waarbij er 300 km/h wordt gereden.
Trein na aankomst
Voorzijde trein (of eigenlijk alweer de achterzijde)
Een dubbeldekkertrein op Milano C
Frecciarossa naar Firenze SMN
De treinreis vanuit Milaan gaat snel en nog geen twee uur later sta ik in Florence, door de Italianen Firenze genoemd. De stad is in 59 voor Christus gesticht door Julius Caesar en wordt ook wel gezien als de bakermat van de Renaissance. Het is tevens de hoofdstad van de regio Toscane. Na het inchecken in het hostel ga ik gelijk Florence verkennen.
Cattedrale di Santa Maria del Fiore
Campanile di Giotto
Palazzo Vecchio
Piazza della Signoria I
Piazza della Signoria II
Uffizi, hier bevindt zich een van de meest vooraanstaande kunstmusea ter wereld
Ponte Vecchio en de rivier de Arno
Ponte Vecchio vanaf de overzijde van de Arno gezien
Straatje in Florence met uitzicht op de dom
Het hoofdstation van de stad, Firenze Santa Maria Novella (Firenze SMN), is genoemd naar de nabijgelegen basiliek. Het huidige stationsgebouw is in 1934 opgeleverd en is een typisch voorbeeld van het modernisme van die tijd.
Stationshal Firenze FMN I
Stationshal Firenze FMN II
Stationsgebouw Firenze SMN
Sinds 2010 rijdt er weer een tram in Florence, al is het netwerk nog minimaal. Er zijn plannen om het tramnetwerk verder uit te breiden.
Tram naar Villa Costanza bij Firenze SMN
Tijdens mijn verblijf bezoek ik ook het Piazzale Michelangelo, gelegen op een heuvel waarvandaan je een mooi uitzicht hebt over Florence en de wijde omgeving.
Uitzicht over Florence vanaf het Piazzale Michelangelo I
Uitzicht over Florence vanaf het Piazzale Michelangelo II
Uitzicht over omgeving Florence vanaf het Piazzale Michelangelo I
Uitzicht over omgeving Florence vanaf het Piazzale Michelangelo II
Replica van de David als gedenkteken voor Michelangelo op het Piazzale Michelangelo
Op mijn laatste dag in Florence maak ik nog een uitstapje naar Siena, een stad waar ik veel mensen over heb gehoord. De treinreis hierheen gaat deels over een traject zonder bovenleiding, daarom worden er dieseltreinen ingezet op deze verbinding.
Mijn treinkaartje naar Siena koop ik bij een van de kaartjesautomaten op het station. Bij Italiaanse papieren treinkaartjes moet je er overigens altijd aan denken om deze vooraf af te stempelen, ook al staat er een datum op.
Trein naar Sienna op Firenze SMN
Trein na aankomst in Siena
Stationsgebouw Siena
Omdat de binnenstad van Siena op een heuvel ligt, hebben ze vanuit het station een roltrap hierheen aangelegd. Siena is met name bekend om het ronde plein, het Piazza del Campo. Daarnaast is het middeleeuwse stadsbeeld goed bewaard gebleven.
Straatje in Siena
Piazza Salimbeni
Ook de kathedraal van Siena is in de Middeleeuwen gebouwd. Een bezoek is zeer aan te raden, het interieur ervan is prachtig om te zien.
Cattedrale di Santa Maria Assunta
Torre del Mangia (102 meter hoog)
Piazza del Campo
Na een aantal uur ga ik weer naar het station om de trein terug naar Florence te pakken. Siena is een mooie stad en zeker de moeite waard om een dagje te bezoeken.
Trein naar Florence op station Siena
Aangekomen in Florence maak ik nog een rondje door de stad, mijn nachttrein naar München vertrekt namelijk pas om 22.14 uur.
Florence bij het invallen van de avond
Basilica di Santa Croce
Na de avondwandeling ga ik terug naar het station voor de nachttrein. Omdat Firenze SMN een kopstation is en de nachttrein vanuit Rome komt, moet deze hier kopmaken. De trein staat daarom een tijdje stil, waardoor er alle tijd is om rustig mijn rijtuig op te zoeken en in te stappen.
EN 484 op Firenze SMN
Koersbord EN 484
In de nachttrein heb ik een couchetteplaats geboekt in een gedeelde coupé. Ik ben echter nog niet echt moe en ga dus nog niet direct mijn bed in. Daarom zoek ik later op de avond het gangpad op om zo mijn coupégenoten niet te storen. Bij een open raam geniet ik nog even van de voorbijgaande omgeving bij nacht. De conductrice is helaas niet zo blij met het open raam, de ramen moeten volgens haar dichtblijven om de klimaatregeling van het rijtuig niet in de war te brengen.
De trein rijdt via de Brennerspoorlijn naar München. 's Nachts in Oostenrijk word ik gewekt vanwege een politiecontrole, niet heel fijn. En ook de Duitse politie neemt later een kijkje in de trein.
Bij aankomst in München staat er een BR 103 in de stationshal, deze moet uiteraard even worden vastgelegd:
BR 103 met rijtuigen in München Hbf
De nachttrein op eindbestemming München Hbf
Ik heb een aantal uur in München voordat ik verder reis naar Nederland. Omdat ik de stad zelf al wel ken en het weer niet heel goed is, kies ik ervoor om het Deutsches Museum te bezoeken. Dit is een museum over de geschiedenis van de techniek en natuurwetenschap. Er is echt gigantisch veel te zien, je kunt er gemakkelijk een hele dag doorbrengen zonder je te vervelen. Op een andere plek in München is ook nog een verkeersafdeling, deze staat op mijn to-do-lijst voor een volgende keer.
Aan het begin van de middag ga ik terug naar München Hbf voor het laatste gedeelte van mijn reis. Met de ICE reis ik naar Hannover Hbf, waar ik overstap op de IC Berlijn naar Apeldoorn. Ik mis echter een kaartje Bad Bentheim - Bad Bentheim grens: voor het Nederlandse deel heb ik namelijk nog een wegwerpchipkaart en het Duitse treinkaartje is slechts geldig tot Bad Bentheim. Het lukte jammer genoeg niet bij het loket in München om het ontbrekende treinkaartje voor het grenstraject te kopen, dit zat niet in het Duitse verkoopsysteem. Ik meld me daarom bij de conducteur na de conducteurswissel in Bad Bentheim, hij zegt later langs te komen om een kaartje te verkopen. Ik heb hem echter meer gezien daarna, dus dat scheelde weer wat geld
.Met de aankomst in Apeldoorn is helaas ook een einde gekomen aan mijn zomervakantiereis. Uiteindelijk had ik liever wat minder tijd in Florence gehad en meer tijd in de Alpen. Hoewel iedereen voor mijn gevoel altijd enthousiast is over Florence, viel de stad mij enigszins tegen. Ik vond het er erg druk (en dan was het in september nog niet eens het ultieme hoogseizoen) en op de een of andere manier had ik niet echt iets met de stad. Desondanks: leuk om Florence een keer gezien te hebben.
Tot slot de gebruikte kaartjes:
.
