En dus moeten we het dit jaar doen met de archieven, en als je daar dan toch iets uit trekt, kan het maar beter kerstig zijn. En dus gaan we terug naar de kerst van 2019, toen Plan-V444 en ik naar een kerstmarkt gingen. Op 1 dag kwamen we veertig jaar oude hogesnelheidstreinen, duivelse kerstmannen, en het reuzenrad bij de 'stem van het noorden' tegen. We trekken vandaag naar het zuiden, we schrijven 11 december 2019.
De dag begint om 07:09, vanuit Alphen aan den Rijn gaat de reis met Klaas de R-net Flirt en een InterCity naar Rotterdam. Even na achten zit ik dan in de Beneluxtrein.
Nog voor Breda krijg ik van de Railcatering een kop koffie, en na Breda stapt Plan-V444 in. Niet veel later staan we in Antwerpen, de dag is ondertussen aangebroken.
Op spoor 1 staat een typische NMBS-combi: een Klassiek Motorstel met een gerenoveerde Varkensneus.
We stappen echter in de trein op spoor 2, en reizen verder zuidwaarts. We stappen niet uit voor de autospiegels van Gent Dampoort...
... maar blijven zitten, totdat we de TGV 01 tegenkomen, de eerste TGV die in de commerciële dienst is gegaan. Even voor de duidelijkheid, we zijn in Frankrijk!
En met de goedkoopste en frequentste optie vanuit Nederland, zijn we voor het einde van de ochtend in Lille, hoofdstad van de Ch'nord.
Het verbaast mogelijk niemand, maar de SNCF zaten op dit moment middenin een grote staking. Het station was dan ook vrijwel uitgestorven.
En dus trekken we de stad in, op zoek naar lunch. Tip van Z2N: Lille is mooi, maar zeker ook rond de kerst!
Warempel: lunch!
Na de lunch spelen we eventjes voor metrobestuurder...
... en daarna gaan we met het tramnetwerk van Lille mee. Dat verdient wel wat aandacht, want in tegenstelling tot de meeste Franse trams is het geen nieuw netwerk. Het huidige netwerk is constant in dienst geweest sinds 1874, anders dan bijna overal in Europa is het tramnetwerk niet opgedoekt na de Tweede Wereldoorlog. Het netwerk werd dan wel kleiner maar bleef bestaan, en dus heeft Lille tot de dag vandaag een tramnetwerk naar de buursteden Roubaix en Tourcoing. De trams rijden (vrij uniek voor Frankrijk) op meterspoor, de trams komen van het altijd reputabele AnsaldoBreda.
Het takje naar Roubaix had ik in het verleden al eens gedaan, maar naar Tourcoing nog niet. Een half uur in de tram later, komen we uit in het centrum van Tourcoing.
De tram rijdt niet verder dan het centrum in Tourcoing, de later gebouwde metro doet dat wel en rijdt verder tot het Universitair Ziekenhuis. Dat ligt niet alleen aan de rand van de stad maar ook aan de rand van het land, de heuvel verderop is al België.
Stereotypen moeten wel onderhouden worden, gelukkig waren de Franse medici ook al vóór de coronacrisis boos.
Hierna gaan we terug naar Lille, met de automagische metro.
Deze tijd van het jaar kent de vroegste zonsondergangen van het jaar (in Lille om 16:42), en dus naderen alweer het einde van de dag. Voor het begin van de avondspits keren we nog terug naar station Lille Flandres. Onder de kap staat dit Sud-Est treinstel te wachten op nieuwe klanten, vanwege de staking zal dat op een andere dag zijn.
Een trein die nog wel reizigers mee gaat nemen (al zijn het er niet veel): deze VR2N-stam, die wacht op vertrek naar
Stiekem bleek de SNCF gewoon een visionair: al dat staken zorgde ervoor dat op een woensdagavond om 17:21 dít het aantal wachtende reizigers was op het drukste treinstation van Noord-Frankrijk. Heel moeilijk is het niet om 1,5 meter afstand te houden.
En dus laten we de spoorhobby voor wat het is. De geplande rit naar Comines moet achterwege blijven, enkele dagen later werd die route met terugwerkende kracht al voor ons bezoek gesloten. Het is donker, en dus gaan we naar de Kerstmarkt.
Er is eten, en
... en niet ontbreken mag het reuzenrad op het General De Gaulle-plein, bij het gebouw van La Voix du Nord (De stem van het noorden). Boeiende anekdote: momenteel staat dat reuzenrad er ook, zoals vanouds, alleen mag niemand erin vanwege de coronaregels (La Voix du Nord).
Het goede nieuws is: we vonden de kerstman. Kleine tip aan Lille: volgende keer mag hij ietsjes kerstiger...
De kerstmarkt van Lille is verder sfeervol. Evenals de stad Lille zelf, mits 's avonds, in december, en pre-coronavirus.
Om half zeven 's avonds moeten we denken aan naar huis reizen, we nemen de NMBS-intercity van 19:08 naar Antwerpen terug (aldus de SNCF maar tot Kortrijk/Courtrai). De NMBS verzorgt door de staking het grootste deel van de treinen op het grootste station van Noord-Franrijk op dit tijdstip, de laatste 'echte' SNCF-trein gaat om 20:19 vertrekken richting Lens.
Even voor zevenen rolt de trein naar Antwerpen binnen.
In Mouscron/Moeskroen stopt de trein planmatig circa tien minuten, dus kan ik nog zeggen dat ik op Waalse grond heb gestaan.
Tegen half tien 's avonds zijn we in Antwerpen, we wachten de laatste Beneluxtrein af. Het station is leeg, en versierd met kerstverlichting.
In Breda neem ik weer afscheid van Plan-V444, en in Rotterdam stap ik weer over op de SLT naar Gouda en daarna op de Klaas naar Alphen a/d Rijn.
En daarmee kwam een lange reisdag weer ten einde. In 2019 was het nog 'gewoon' mogelijk om voor een paar tientjes een dagje naar Frankrijk te reizen, en daar naar de Kerstmarkt te gaan. Ik hoop echt dat dat in 2021 weer mogelijk is, de luxe van kort voor vertrek treinkaartjes boeken en daarna zonder gevoelde grenzen een dagje 'anders' leven kan niet voldoende gewaardeerd worden. Ik kijk nu al uit naar de dag dat we deze dag na kunnen doen, met wijn, gesmolten kaas, als het nodig is zelfs mét SNCF-staking. Tot die tijd zullen we het maar met het archief moeten doen, om de kerststemming te krijgen. Ik hoop dat deze trip down south to memory lane beviel, op- en aanmerkingen worden zoals altijd gewaardeerd.
