In de vorige afleveringen brachten we al bezoeken aan:
1 - Obdam Centraal
2 - Hemmen-Dodewaard
3 - Enschede de Eschmarke
4 - Houthem St. Gerlach
En het is alweer zaterdagavond! In de aflevering van vandaag gaan we naar Krabbendijke!
*Noot vooraf: deze reportage is eerder opgenomen, toen we nog niet in lockdown zaten. Hoewel ik snap dat jullie na het lezen van dit verslag staan te trappelen om naar Krabbendijke af te reizen, is het beter om pretrondjes nu even achterwege te laten. Hoe meer voorpret, hoe leuker de uiteindelijke reis zal zijn als we weer mogen!
Ik ken Zeeland niet heel goed. Ik ben twee keer de enige reguliere passagierslijn afgereisd naar Vlissingen, daar misschien eens een half uurtje rondgescharreld, en dat was het. Het was nu tijd eens ergens anders uit te stappen. Toen ik op de kaart een voorverkenning deed van Krabbendijke, bleek station Rilland-Bath niet ver weg te liggen. Ik stippelde een wandeling van 6 kilometer uit van Rilland-Bath naar Krabbendijke.
Zodoende was ik op een mooie middag te vinden in Rilland-Bath (uit te spreken als Bat, hoewel Jay Foreman nog wel andere manieren van uitspraak kent).
Een paar deuren verderop is vanmiddag een topic verschenen over 'je ideale stationsgebouw'. Ik bedenk me nu dat ik straal ben vergeten het stationsareaal van Rilland-Bath daar op te noteren. Let vooral op het kunstwerk op het gebouw, gevormd door drie diagonalen. Plak er een banaan onder en het is 120.000 euro waard!
Op de wat meer decentrale hoofdlijnen vinden we nog wel eens een routestrip terug, volgens mij wel een zeldzamer wordend fenomeen.
Alleen, not sure if trolling, or... (wie ziet het?)
Het in 2018 gemiddeld 465 reizigers per dag tellende station Rilland-Bath ligt niet in Rilland, en ook niet in Bath. Rilland ligt een kilometer verderop, en het maar liefst NEGENTIG zielen tellende Bath ligt zo ver weg dat het niet eens een directe link heeft op de wikipediapagina dat over dit station gaat.
Het station ligt in bajonetligging met perrons ná de overweg.
Zo'n beetje alle stationsvoorzieningen op één photo bij elkaar. Het stationsgebouw uit 1951 is in 2006 afgebroken.
Voor we weglopen, doen we al het eerste faciliteitenlijstje, omdat dit station toch een beetje een bonus is.
Bin Bag blowing in the breeze: nee
TBP-schermen: nee
TB7-scherm: ja
Barrièrevrij toegankelijk: ja
Blindengeleidelijn: ja
Gelijkvloerse instap: nee want VIRM, maar er is wel een instapbrug aanwezig
Gemoderniseerd perronmeubilair: nee
Toilet: nee
Zen geworden door serene rust: mjeh, er ligt wéér een snelweg dichtbij.
Overstap op overig OV: ja
Overpad beveiligd: ja
Overdekte wachtruimte: halfopen, met kunstwerk, mogelijk gemaakt door lokale kolderieke kunstenaars
Omgevingsplattegrond: ja
Gedrukte dienstregeling van dit jaar, in een vitrine: ja
Watertap: nee
Extra spitstreinen: nee
Perronlengte in Vicki Feet: precies genoeg voor 6 bakken VIRM
Schaapjes: ja, een stukje verderop
Mag je aanbellen voor N.S.-aangelegenheden: dat kan sinds 2006 niet meer
Het werd tijd om de zes kilometer lange wandeling naar Krabbendijke aan te vangen! Bij de gedachte aan zo'n onderneming moest ik wel even slikken.
(hier zijn dus de schaapjes)
Het is hier een beetje plat en weids. De dijk lijkt het einde van de wereld te zijn.
Steek je je hoofd boven de dijk uit, dan zie je ineens dit.
Je bent even overdonderd door het uitzicht over de Oosterschelde. Door het water, dat zijn gang gaat, de vogels, de wind. Heel in de verte zie je de overkant. En ergens in het water, uit de tijd dat de Nederlanders het water nog niet onder controle hadden, ligt het verloren dorp Nieuwlande, waarvan de fundamenten van de kerk nog zichtbaar zijn.
Het is een natuurgebied, je mag niet de hele tijd over de dijk lopen, een stukje moet je binnendijks wandelen langs kwekerijen in ruste. We krijgen hier al zicht op de indrukwekkende skyline van Krabbendijke.
Bij Roelshoek (wie kent het niet?) kun je een stukje wadlopen.
En ineens ben je er. Krabbendijke! Je wordt enthousiast begroet door de lokale bebording.
En na een wandeling van anderhalf uur doemt De Bestemming op, het station! Ik heb het gehaald! *pinkt een traantje weg*
In het 4345 inwoners tellende Krabbendijke is veel te doen. De echte party-hardy kan naar hartelust feesten in het StationsKoffieHuis.
Krabbendijke ging vanaf 1 juli 1868 mee in de vaart der volkeren, toen het een station kreeg. Het stationsgebouw is slechts een standaardtype SS Vijfde Klasse. Toch wel wat miniem, zelfs na aanbouw van een zijvleugel heeft het nog zo veel voorzieningen dat ze zelfs aan de buitenkant geplaatst moesten worden.
Ook hier weer bajonetligging. De 672 reizigers per dag beschikken over twee cico's, en slagbomen behoeden ze voor gevaar.
Gevaar in de vorm van dubbeldeks-treintoestellen.
Ik nam het treintoestel van 15:30 uur richting de Randstad. Ik was de enige instapper, en er waren maar liefst vijf uitstappers uit de richting Goes.
Bin Bag blowing in the breeze: nee
TBP-schermen: nee
TB7-scherm: ja
Barrièrevrij toegankelijk: ja
Blindengeleidelijn: ja
Gelijkvloerse instap: nee, maar er is een instapbrug
Gemoderniseerd perronmeubilair: nee
Toilet: ja, maar hoe kom je erin?
Zen geworden door serene rust: ja, de Oosterschelde is slechts 10 minuten lopen
Overstap op overig OV: schijnt van wel
Overpad beveiligd: ja
Overdekte wachtruimte: halfopen
Omgevingsplattegrond: ja
Gedrukte dienstregeling van dit jaar, in een vitrine: ja
Watertap: nee
Extra spitstreinen: nee
Perronlengte in Vicki Feet: een stuk of wat
Schaapjes: nee
Mag je aanbellen voor N.S.-aangelegenheden: misschien bij het StationsKoffieHuis
Wij danken U voor de aandacht! Volgende week een nieuwe aflevering!
.