Het werd een tocht van 65 kilometer van Santpoort-Noord naar Amsterdam Noord, waarbij ik onderweg ook de nodige spoorse zaken tegenkwam die met het openbaar vervoer wat lastiger te zien cq te bereiken zijn.
We beginnen in IJmuiden. Iedereen kent natuurlijk de Vislijn, die in 1983 buiten gebruik is gesteld, afgezien van tussendoor wat gependel van Lovers Rail. De lijn was nooit helemaal opgeruimd. Eén van de twee sporen is altijd blijven liggen, samen met de perrons van de voormalige stations, en het stationsgebouw van Velsen Zeeweg.
Een paar jaar geleden is de boel toch weggehaald. Op een groot deel is een busbaan gekomen, het andere deel is 'opgeknapt' tot wandelpad.
Het voormalige station IJmuiden Casembrootstraat ziet er dus tegenwoordig zo uit.
Waar het Noordzeekanaal in de Noordzee uitmondt vinden we de sluizen van IJmuiden. Eind 19e eeuw zijn de zuidelijkste eerste sluizen aangelegd, maar het kanaal en de schepen werden groter en groter. Na de later bijgebouwde Middensluis en Noordersluis gaat volgend jaar de
Aan de noordzijde liggen de enorme industriële complexen van Tata Steel, dat ook al erg oud is en alleen maar is gegroeid. Er klinkt een constant zacht gezoem hier. Maar de enorme industrie maakt samen met de wuivende grassen, de rondvliegende meeuwen, het kabbelende water én zelfs een zeehond hier toch een bijzondere plek van. Prima om even op de rand te zitten en je proviand naar binnen te knagen.
Tata Steel heeft een aantal havens aan het kanaal, en een waanzinnig uitgebreid netwerk van industriesporen die van het HRN aftakken bij Beverwijk. Op het kruispunt van de Noordersluisweg en de Staalhavenweg krijg ik zicht op iets dat op een stationnetje lijkt. Er staan wat wagens van de Excursietrein Hoogovens. Waren er vroeger rondritten hier? (edit: ja, nog steeds zelfs)
Het industriële complex van Tata Steel is al erg oud, het is net zo oud als het Noordzeekanaal zelf. Sommige bruggen komen misschien wel nog uit deze tijd..
Iets verderop ligt het punt waar het industriespoor aftakt van het oorspronkelijke tracé van de Kennemerlijn, die tot 1957 hier met een brug over het Noordzeekanaal ging. Er liggen stokoude wissels (let op het pijltje!) en stokoude seinen, die het nog wel doen!
Ter hoogte van de Grote Hout- of Koningsweg in Velsen Noord liggen een aantal oude wachtposten, nummer 11 en 11a. Mét een oud naamopschrift 'Velsen' en wat leuke andere bordjes en spoorse zaken.
Bij de Andreaweg maakt het niet-geëlektrificeerde spoor een scherpe boog met gek genoeg een soort geluidswal tussen de sporen.
Draaien we ons op dit punt om, dan zien we het geëlektrificeerde spoor uit Beverwijk samenkomen met deze sporen. Ik heb zelf het idee dat de niet-geëlektrificeerde sporen niet echt meer gebruikt worden maar de wel geëlektrificeerde, die het terrein aan de noordzijde bedienen, wel.
Vanaf Beverwijk reed ik verder richting de Hempont naar Amsterdam. Onderweg vanaf de dijk langs het Noordzeekanaal hebben we uitzicht op de polder, met de TV-toren van Wormerveer heel in de verte. Een Hollandser landschap dan dit kan toch haast niet met deze wolkenluchten, afgezien van wat molens en koeien?
De Hempont is een beetje een pont van niks naar nergens. Van het ene enorme industrieterrein waar je niet wil zijn naar het andere enorme industrieterrein waar je niet wil zijn. Tot eind 1980 lag hier echter de spoorlijn van Amsterdam naar Zaandam, tot die werd vervangen door het tracé door de Hemtunnel. De sporen zijn wel blijven liggen als industriespoor, en worden nog steeds gebruikt. Af en toe zie je wat ge-heen-en-weer met wagonnetjes.
Ik heb me niet echt in de geschiedenis verdiept, ik kwam er ook maar gewoon toevallig langs maar vond het wel leuk om te zien. Er komt een apart sfeertje af van deze sporen en de industrie.
Wij danken U weer voor de aandacht