Ardan on Tour #57: Railheritage in Utrecht [15f]
Geplaatst: wo 23 jun 2021, 00:40
Het was een schitterende doordeweekse maandag in het einde van mei, toen ik lichtelijk geïnspireerd door mijn Atlas van Verdwenen Spoorlijnen (ja, die heb ik natuurlijk ook in de kast staan) de wandelschoenen aantrok en de trein naar Amersfoort nam. Bus 80 bracht me van daar over een mooie route naar Woudenberg, het beginpunt van mijn wandeling over een stukje van de voormalige Kersenlijn. Zowel de vroegere Staatsspoorwegen als de HIJSM hadden elk een eigen spoorverbinding van Amsterdam met Duitsland, de ene over de huidige route via Utrecht en Arnhem (de Rhijnspoorweg), de andere via Amersfoort, Kesteren en Nijmegen. Na samenvoeging van beide maatschappijen was het hebben van twee routes niet meer zo nodig, en toen in de oorlog de spoorbrug tussen Rhenen en Kesteren naar de puinpoeier werd geholpen, is de spoorlijn van Amersfoort naar Kesteren opgeheven.
Helemáál opgeheven? Neen, twee delen van deze lijn zijn nog steeds in gebruik. Van Amersfoort naar Leusden hebben we natuurlijk het PON-lijntje, waarover nog met enige regelmaat autotreinen rijden. En in 1981 is, nadat Veenendaal als groeikern is bestempeld, het baanvak van De Haar naar Rhenen opnieuw voor passagiersverkeer in gebruik genomen. Bij De Haar werd de spoorlijn op de lijn van Utrecht naar Arnhem aangesloten in plaats van deze met een viaduct over te steken.
Op de andere delen is het spoor min of meer weggehaald, maar buiten de verkeersbrug bij Rhenen is er niet zo heel veel meer veranderd aan de oude spoorlijn. Zo zien we in Woudenberg het stationsgebouw nog staan, waar sinds de opheffing zo te zien óók niet zo veel meer aan gedaan is, behalve het slopen van de linkervleugel..
Het is een beetje spookachtig zelfs.
Het gebouw is wel rijkelijk voorzien van details en versieringen, zie bijvoorbeeld deze windvaan met fenixkoppen en de letters SS.
(Staatsspoorwegen! Wat dacht je dan
)
Draaien we ons 180 graden om, dan zien we overigens dit
Desolaat en spookachtig is het dus allerminst. Je kunt hier prima lekkers inslaan voor een picknick tijdens je wandeling (witte chocoladebavarois met vruchtjes, jammie!). Het is alleen de vraag of het vervallen oude stationsgebouw nog wel mag blijven staan in al dit nieuwbouw-geweld. Ik hoop van ganser harte dat het intussen een monumentenstatus heeft en er een zakje geld wordt opgepot voor renovatie..
Eén van de zo vele Sikjes die in den lande opgesteld staan als spoormonumentje.
Hier recht tegenover begint een onopvallend paadje tussen twee huizen door. Daar voorbij heerst er direct serene rust...
Hoewel, je moet wel oppassen voor rupsen, teken, agressieve roofvogels, lieveheersbeesjes, egeltjes en loslopende dinosaurussen.
Het is heerlijk wandelen in een landelijke omgeving. Ik ben niemand tegengekomen.
De spoordijk gaat de hele tijd heel licht omhoog, net zo lang tot je bij de Rhijnspoorweg bent, waar de lijn vroeger met een viaduct overheen ging.
Bij wachtpost 38 is er een brug, waar dus niets meer overheen gaat behalve het wandelpad.
Zo ver ik kon zien was dit het enige oude kilometerbordje dat er nog te vinden is, 38,4. De kilometrering begint bij De Vork en loopt richting Amersfoort. Hoewel de Veenendaallijn eigenlijk nieuw is aangelegd en niets meer met de oude route naar Nijmegen te maken heeft, loopt de kilometrering ook langs die lijn nu nog hetzelfde als vroeger.
Ik hoorde al zachtjes wat treinen rijden in de verte, en een snelweg. Nabij het voormalige viaduct eindigt de dijk en kom je aan bij de Rhijnspoorweg, waar je ook de nieuwe aansluiting De Haar ziet. Helemaal rechts het hekwerk waar je dan doorheen loopt.
Vanaf hier volgde ik de Veenendaallijn naar het dichtstbijzijnde station. Een iets drukkere weg, maar nog steeds een mooie wandelomgeving met een erg aangename temperatuur.
Na een uurtje of twee wandelen kwam ik aan op één van de grootste architectonische mislukkingen van 1981: station Veenendaal West. Baksteen en beton, en dat was het wel zo'n beetje.
Mocht iemand zich afvragen waarom ik nog steeds geen echte treinenfoto heb geplaatst, terwijl ik wel langs spoorlijnen liep? Weten we nog wat voor dag 31 mei was? Ja? Juist, die van de Grote Treinstoring. Twee uur lang reed er zowat geen enkele trein in het hele land. Ik heb me ruim een uur moeten vermaken op Veenendaal West. Dat zou je je ergste vijand nog niet aandoen. Maar goed, ik kon terugkijken op een erg mooie wandeling en het was goed weer, het mocht de pret niet echt drukken. Na een uurtje wat rondharken op mijn telefoon en een beetje om me heen te lopen gapen kwam er dan toch een treintoestel die me naar de beschaafde wereld bracht. En toen gebeurden er weer allemaal andere dingen
Wij danken U weer voor de aandacht
Helemáál opgeheven? Neen, twee delen van deze lijn zijn nog steeds in gebruik. Van Amersfoort naar Leusden hebben we natuurlijk het PON-lijntje, waarover nog met enige regelmaat autotreinen rijden. En in 1981 is, nadat Veenendaal als groeikern is bestempeld, het baanvak van De Haar naar Rhenen opnieuw voor passagiersverkeer in gebruik genomen. Bij De Haar werd de spoorlijn op de lijn van Utrecht naar Arnhem aangesloten in plaats van deze met een viaduct over te steken.
Op de andere delen is het spoor min of meer weggehaald, maar buiten de verkeersbrug bij Rhenen is er niet zo heel veel meer veranderd aan de oude spoorlijn. Zo zien we in Woudenberg het stationsgebouw nog staan, waar sinds de opheffing zo te zien óók niet zo veel meer aan gedaan is, behalve het slopen van de linkervleugel..
Het is een beetje spookachtig zelfs.
Het gebouw is wel rijkelijk voorzien van details en versieringen, zie bijvoorbeeld deze windvaan met fenixkoppen en de letters SS.
(Staatsspoorwegen! Wat dacht je dan
)Draaien we ons 180 graden om, dan zien we overigens dit
Desolaat en spookachtig is het dus allerminst. Je kunt hier prima lekkers inslaan voor een picknick tijdens je wandeling (witte chocoladebavarois met vruchtjes, jammie!). Het is alleen de vraag of het vervallen oude stationsgebouw nog wel mag blijven staan in al dit nieuwbouw-geweld. Ik hoop van ganser harte dat het intussen een monumentenstatus heeft en er een zakje geld wordt opgepot voor renovatie..
Eén van de zo vele Sikjes die in den lande opgesteld staan als spoormonumentje.
Hier recht tegenover begint een onopvallend paadje tussen twee huizen door. Daar voorbij heerst er direct serene rust...
Hoewel, je moet wel oppassen voor rupsen, teken, agressieve roofvogels, lieveheersbeesjes, egeltjes en loslopende dinosaurussen.
Het is heerlijk wandelen in een landelijke omgeving. Ik ben niemand tegengekomen.
De spoordijk gaat de hele tijd heel licht omhoog, net zo lang tot je bij de Rhijnspoorweg bent, waar de lijn vroeger met een viaduct overheen ging.
Bij wachtpost 38 is er een brug, waar dus niets meer overheen gaat behalve het wandelpad.
Zo ver ik kon zien was dit het enige oude kilometerbordje dat er nog te vinden is, 38,4. De kilometrering begint bij De Vork en loopt richting Amersfoort. Hoewel de Veenendaallijn eigenlijk nieuw is aangelegd en niets meer met de oude route naar Nijmegen te maken heeft, loopt de kilometrering ook langs die lijn nu nog hetzelfde als vroeger.
Ik hoorde al zachtjes wat treinen rijden in de verte, en een snelweg. Nabij het voormalige viaduct eindigt de dijk en kom je aan bij de Rhijnspoorweg, waar je ook de nieuwe aansluiting De Haar ziet. Helemaal rechts het hekwerk waar je dan doorheen loopt.
Vanaf hier volgde ik de Veenendaallijn naar het dichtstbijzijnde station. Een iets drukkere weg, maar nog steeds een mooie wandelomgeving met een erg aangename temperatuur.
Na een uurtje of twee wandelen kwam ik aan op één van de grootste architectonische mislukkingen van 1981: station Veenendaal West. Baksteen en beton, en dat was het wel zo'n beetje.
Mocht iemand zich afvragen waarom ik nog steeds geen echte treinenfoto heb geplaatst, terwijl ik wel langs spoorlijnen liep? Weten we nog wat voor dag 31 mei was? Ja? Juist, die van de Grote Treinstoring. Twee uur lang reed er zowat geen enkele trein in het hele land. Ik heb me ruim een uur moeten vermaken op Veenendaal West. Dat zou je je ergste vijand nog niet aandoen. Maar goed, ik kon terugkijken op een erg mooie wandeling en het was goed weer, het mocht de pret niet echt drukken. Na een uurtje wat rondharken op mijn telefoon en een beetje om me heen te lopen gapen kwam er dan toch een treintoestel die me naar de beschaafde wereld bracht. En toen gebeurden er weer allemaal andere dingen
Wij danken U weer voor de aandacht
