Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Dit is het forumdeel voor jouw mooie foto's. Plaats dus al je reisverslagen hier. Ook overige foto's zijn welkom, mits ze voorzien zijn van een omschrijving waarom je die foto graag wil laten zien.
Plaats reactie
Polaroyd7
Berichten: 134
Lid geworden op: ma 03 dec 2018, 00:09
Locatie: Kennemerland

Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door Polaroyd7 »

Deel 1 staat hier
Conventie, een soort herinnering, is het grootste beletsel om te genieten van leven en kunst.

Eindhoven Centraal (Piet Mondriaan)
Na de Bodensee en een dagje Hongarije en Slowakije ben ik in het eerste deel geëindigd in een nachttrein met eindbestemming Berlin. Ik ga zo ver niet (net als die nachttrein naar Budapest die ik niet genomen heb tot Budapest): ik stap in Dresden uit, voor het vervolg van het tweede deel van dit reisverslag, waarbij ik met een omweg richting Tsjechië toe ga.

De route voor het tweede deel van deze tocht: 🇩🇪 Dresden, Weimar, Leipzig, Nürnberg, Passau, 🇦🇹 Wels, 🇩🇪 Görlitz, 🇵🇱 Zgorzelec, 🇩🇪 Bautzen, 🇨🇿 Ústí nad Labem, Litoměřice, Ústí nad Labem, Krupka, Teplice v Čechách, Chomutov.
Spoiler: show
Van rood naar oranje naar geel naar groen. Een raar cirkeltje, zo je wilt.

Afbeelding
Dag 4, 26 juli 2017

1. Dresden Hbf, met mijn rijtuig op de nachttrein "Metropol", die de reis begon in Budapest.

Afbeelding

2. Ogenschijnlijk is dit een treinfile onder de overkapping van Dresden Hbf.

Afbeelding

Ik heb erachter kunnen komen dat er grafweer voorspeld is in de buurt van Dresden en ik ben eigenlijk kapot. In Bratislava zelf was ik al moe bij aankomst en nu in Dresden was dat gevoel des te straffer. Ik ben het gewicht van de rugtas beu: ik heb bij het verlaten van Nederland wel nog gezegd dat ik de tas dit jaar een stuk minder zwaar vond dan vorig jaar… Ik heb nog het ontbijt over van de nachttrein, bestaand uit de klassieke zachte croissant en een pakje sinaasappelsap. Twee nachttreinen achter elkaar is eigenlijk toch best vermoeiend, zelfs in een (couchette)bed. De vermoeidheid is te bestrijden door een tijdje te zitten en wat ontbijt te nuttigen.

Deze dag zou ik volledig in het teken zetten van Oost-Duitsland, waarbij ik de stad Dresden zelf zou ontdekken met een stuk Weimar (de naamgever van de toenmalige interbellumse Weimarrepubliek), Erfurt en Leipzig. Ik overwoog heel even om deze dag een rustdag te maken, mede met het oog op het slechte voorspelde weer, maar ik besloot het aan te zien.

3, 4. Dresden is een mooie stad die zeker het bezoeken waard is.

Afbeelding

Afbeelding

5. Een S-Bahn treinstel komt hier over een brug gereden, over de Elbe.

Afbeelding

Ik wandel van het Hauptbahnhof naar het station Dresden-Neustadt. Het was vanaf hier dat er een stiekem nieuw doel ontstond: om ooit alle stations met Neustadt er in te hebben aangedaan.

6. De grote, machtige stationshal van Dresden-Neustadt.

Afbeelding

7. Het naambord van Dresden-Neustadt heeft toch wel iets kenmerkends.

Afbeelding

8. Terug op het Hauptbahnhof met het treintje hier onderaan van de SBS. Zeg nu zelf, wat voor een halve ruïne zijn die perrons toch eigenlijk. Vandaag de dag schijnen die intussen opgeknapt te zijn.

Afbeelding

9. Tijd voor de volgende trein naar Leipzig met een IC2 als deze. In Leipzig stap ik over op een ICE naar Erfurt, om daarna een kort stukje per Abellio-hamster af te leggen naar Weimar.

Afbeelding

10. Hier station Weimar.

Afbeelding

11. Weimar, bekend als de naamgever van de Weimar-republiek, mede bekend van het Bauhausmuseum.

Afbeelding

12. Een eindje verderop weer: Erfurt Hbf.

Afbeelding

13. Anger. Da's hoe 't hier heet.

Afbeelding

14. Ah, een herkenning vanuit ergens westerlijker.

Afbeelding

15. Combino's, in korte vorm.

Afbeelding

16. Weer terug op Leipzig Hbf, nu met foto's. Grappig genoeg is er ook een walvis te zien.

Afbeelding

17. Ergens vind ik dit wel een Milano-Centrale-eske uitstraling hebben.

Afbeelding

18. Majestueus, wel.

Afbeelding

19. Drie trams naast elkaar, dat heb ik niet zo heel lang geleden ook gezien...

Afbeelding

20. Die Mauer muss weg!

Afbeelding

21. De 'Paulitaner', terwijl er een tram voorbijrijdt. Op de plek waar dit modernistische bouwwerk staat (dat ontworpen is door een Nederlandse architect), stond vroeger een kerk, die niet tijdens de Tweede Wereldoorlog gebombardeerd is geweest, maar in plaats daarvan door de DDR-leider van toen, Walter Ulbricht, opgeblazen moest worden. Na die Wende wilde men die kerk heropbouwen in oorspronkelijke vorm, maar daar werd van af gezien. Het is dit geworden, met vandaag de dag een multifunctionele bestemming.

Afbeelding

22. Dit is een ander soort spoorwegbunker waar ik de afgelopen twee nachten in geweest ben. Was heisst: Leipzig Markt.

Afbeelding

In Leipzig kon ik, net als in Bratislava, twee uur wachten op de volgende nachttrein (jawel, het houdt nog niet op). Het is dit keer weer even terugvallen naar oude gewoontes: het wordt de intercity naar München, die ‘toevallig’ in de nacht rijdt. Tijdens die twee uur wachten ga ik in het ondergrondse stationswinkelcentrum zitten omdat daar de wifi gratis is (en werkt) en ik pleeg nog een telefoontje. Wanneer dat telefoontje is afgerond wil ik een smoothie halen, maar de zaak die deze verkopen is net aan het sluiten. Ik vraag dan of ik niet gewoon wat losse bananen mag, en dat mag – gratis zelfs. Die dingen worden anders toch weggegooid omdat ze niet meer vers zijn, maar dat zal mij wat – ik heb gratis eten gescoord en dat liet ik me goed smaken.

In de intercity heb ik wat zitten babbelen met iemand uit de VS die na een paar maanden in Leipzig te hebben gezeten weer terug naar huis ging via Frankfurt (Main) Flughafen.

Dag 5, 27 juli 2017

23. Goeiemoggel, München Hbf, donderdagochtend, daar zijn we weer, met de intercity en z'n stoelen.

Afbeelding

Ik heb zo ontzettend kut geslapen (wat een verrassing). De Saturday Night Pally heeft weer een rol gespeeld. Ik moest eigenlijk wakker gemaakt worden door andere reizigers in München Hbf, of ik was er helemaal niet uit gekomen. De overstap van München naar Nürnberg was des te moeizamer.

De wandeling zelf in Nürnberg zou me wel goed opkwikken for the time being. Het overgebleven (of heropgebouwde) oude stadshart, het kasteel en een rijtje aan wetenswaardigheden in een souvenirswinkel waar ik weer vlaggetjes vandaan toverde voor een verrassend laag bedrag van 2 euro per stuk, kon me wel doen ontwaken.

24. Ach kijk, de 'ramparts' van Nürnberg. Voor dat soort dingen ben ik altijd wel warm te krijgen.

Afbeelding

25. De rivier Pegnitz, met de Schlayerturm.

Afbeelding

Ik heb energie genoeg herwonnen om nog te besluiten om, in het kader van de dienstregeling van de trein naar Wenen (via Passau, mijn volgende bestemming) nog vlug een bezoekje aan het Zeppelinfeld te maken. Er rijdt driemaal per uur een S-Bahn naar het station Frankenstadion, dat in de buurt van dat Zeppelinfeld ligt. Ik heb eigenlijk heel weinig tijd en veel heb ik er niet van kunnen zien, maar ik heb ondanks een paar minuten aanlooptijd wel het hoofdpodium kunnen bekijken van waaraf Hitler wat gebrald heeft voor een zootje mensen.

26. Het hoofdpodium van het Zeppelinfeld, voor wie zich eventjes op het podium zelf een Hitler wil wanen.

Afbeelding

Ik moest eigenlijk zelfs rennen om op tijd terug in de trein te zijn om de aansluiting met de trein naar Wenen niet in gevaar te laten komen, maar zelfs het haasten bleek niet nodig omdat de trein naar Wenen zo’n 10 minuten vertraagd was. Die hele rit in de ICE was ik voortdurend aan het knikkebollen, dus echt veel heb ik niet van die tocht meegekregen, op een groepje babbelende oudere dames na.

Passau is net als Nürnberg grijs en druilerig, maar het is droog. Het is een grensstation met Oostenrijk en de stad is een schiereiland die de scheiding vormt tussen de Inn, de Donau en de wat kleinere Ilz. Het bestaat uit een historische, maar wat braafjes ogende binnenstad en een paar andere wijken aan beide zijden van ieder water, met een paar kastelen die zicht hebben over alles wat binnenvaart.

27. Diverse bussen in Passau.

Afbeelding

28. Veste Oberhaus, bovenaan de heuvel, met op de voorgrond de Donau.

Afbeelding

29. Kleurrijke steentjes, dunne steegjes.

Afbeelding

Ik merk eigenlijk aan het einde van de wandeling dat ik betrekkelijk weinig gedronken heb: een kwart van een halfliterfles water en een paar slokjes Zwitserse ijsthee – dat kan niet genoeg zijn, dus moet ik toch echt even wat meer te drinken gaan halen.

30. Mijn wandeling is vlotter verlopen dan ik gedacht heb, dus kan ik zelfs met een kleine inkoopronde nog een trein van een uur eerder halen, namelijk de REX naar Wien Franz-Josefsbahnhof van 17:47. Een rit in een oud rijtuig met een onverstaanbare conductrice.

Afbeelding

31. De trein van een uur eerder maakt dat ik nog ergens kan uitstappen onderweg waar ik nog niet geweest ben en dat is uiteindelijk Wels geworden.

Afbeelding

Ondanks dat het station er erg modern uitziet, als je “Wels Oostenrijk” opzoekt op eender welke zoekmachine en daar afbeeldingen bij gaat zoeken is meer dan de helft van de afbeeldingen die getoond worden niet eens in Wels genomen (eerder in Hallstatt, wat niet echt naast de deur ligt) en voor de rest wordt hetzelfde plein met dezelfde toren getoond. Toch wil ik me laten verrassen en ik loop in een uurtje, na wat aanvullende boodschapjes gedaan te hebben bij een nabijgelegen supermarkt, naar de stad toe. Ik heb op dat moment niets voorbereid, op een snelle scan met de Railjet-wifi na van hoe ik moet lopen naar het centrum (en weer terug).

32. Wels valt uiteindelijk wel mee. Niet echt spetterend of sprankelend, maar het kan ermee door als je niks anders te doen hebt in de omgeving.

Afbeelding

Ik zit aan een planning, waardoor ik op een gegeven moment met een Railjet wel naar Wenen toe moet, die aansluiting biedt met - opnieuw - de nachttrein naar Dresden.

33. Daar gaan we nog een keer!

Afbeelding

In de nachttrein krijg ik voor het eerst te maken met het Tsjechisch, tijdens een grenscontrole. Het is niet veel, maar toch.

Dag 6, 28 juli 2017

Na een nacht waarvan ik eigenlijk niks meer kan herinneren ontwaak ik opnieuw in Dresden. Ik ben een stuk energieker dan de vorige keer en alles behalve moe, dus zal ik wel beter geslapen hebben zeker, voor de verandering?

34. Tijd voor een ritje met een dieseltalent van de Vogtlandbahn die onder de noemer Trilex rijdt, richting Görlitz.

Afbeelding

35. Het station van Görlitz is een pareltje. Een overkapping, gekleurd glas...

Afbeelding

36. Een indrukwekkende architectuur van binnen vlak voor de spoortunnel...

Afbeelding

37. Moet je kijken joh. Das isch do' grossartig oder?

Afbeelding

38. Het stationsgebouw mag er ook zijn.

Afbeelding

39. Om het nog leuker te maken: oude trams, met van die schelle eierkoker-belletjes die waarschuwen dat de deuren dicht gaan enzo.

Afbeelding

40. Ik heb Görlitz sinds mijn bezoek her en der wat voorbij zien komen, maar het verdient meer aandacht.

Afbeelding

41, 42. Mooie oude trams.

Afbeelding

Afbeelding

43. Nog eentje dan.

Afbeelding

Net als Komárom/Komárno is dit ook zo'n door de politiek opgedeelde stad, want naast Görlitz ligt de Poolse evenknie Zgorzelec, gelukkig zonder rare diakritische tekens die ik toch niet kan typen (althans, waarvoor ik niet als een dolle moet copy-pasten). In plaats van de Donau is de opdelingslijn dan hier de rivier de Neisse. Wel zitten er wat grotere verschillen: waar Komárno voornamelijk Hongaren had (heeft?), werden alle Duitsers uit Zgorzelec (en de rest van west-Polen) verdreven en zijn daarbij meer dan honderdduizend Duitsers gestorven. Vandaag de dag is er een stedenband tussen die twee steden en een aantal bruggen bijgekomen die die twee steden verbindt. Ze claimen samen een “Europese stad” te zijn, met een internationale treinverbinding (Dresden - ) Görlitz – Zgorzelec ( - Wegliniec ( - Wroclaw)).

44. Nog steeds Görlitz, maar achter die muur ligt Zgorzelec, Polen.

Afbeelding

45. Een voetgangersbrug over de Neisse, met hier blik op Zgorzelec.

Afbeelding

46, 47. En jawel, grenspaaltjes. Het geheim achter de Duitse grenspalen is dat wat je ziet gewoon een omhulsel is die om de oorspronkelijke grenspaal geplaatst is. Kiekeboe.

Afbeelding

Afbeelding

Zgorzelec ziet er af en toe wat afgelabberd uit, maar verder heeft het een degelijke uitstraling.

48. Het meest opvallende is een park met daarnaast het enorme, haast verplichte “Dom Kultury” (huis van cultuur) ernaast.

Afbeelding

49. Zgorzelec.

Afbeelding

Het stadje heeft qua OV wel iets te bieden. Er is een verkrot busstation en er is een grensoverschrijdende buurtbus. Ook heeft het twee treinstations: Zgorzelec en Zgorzelec Miasto. Zgorzelec ligt iets verder weg van het centrum dan het andere, maar het is wel mooi gerestaureerd. Maar, over verkrotting gesproken, wat ook verkrot is, is het station Zgorzelec Miasto.

50. Het station Zgorzelec Miasto. Het is een bouwval, wat men gewoon laat verkrotten. Nobody cares.

Afbeelding

51. In het oorspronkelijke grote stationsgebouw is al jaren geen ticketverkoop meer; dat is verplaatst naar dit kleine containertje tegenover de eveneens nauwelijks onderhouden parkeerplaats.

Afbeelding

52. De perrons zijn dan wel weer vernieuwd. Utilisme ten top. Tja, wat zouden ze toch zonder dat EU-geld moeten? Als ze nou een keer niet zo bijdehand en brutaal zouden doen met de rechtstaat en vrijheden van hun eigen bevolking, zou ik nog begrip kunnen krijgen voor dit soort verbouwingen.

Afbeelding

De dienstregeling vandaag is niet veel soeps. Het duurt nog wel twee uur voordat de eerste de beste trein terug naar Görlitz vertrekt en ik heb geen zin om terug te gaan lopen. Wel komt er vrij binnenkort een trein aan met bestemming Węgliniec van de lokale vervoerder Koleje Dolnośląskie.

53. Dat motorwagentje besluit ik maar gewoon eens te nemen, helemaal tot aan Węgliniec, omdat diezelfde trein in Węgliniec meteen weer terugkeert richting Görlitz. Zo'n ritje is op zich prettiger en interessanter dan om hier maar een paar uur te moeten gaan zitten.

Afbeelding

54. Het glorieuze station Węgliniec. Gelukkig heel snel weer weg hier! Ik werd wel met een scheef oog aangekeken toen ik meteen weer terug in dezelfde trein stapte.

Afbeelding

55. Het station Zgorzelec, dat andere stationnetje dus. Dit ziet er toch iets minder verkrot, maar toch kunnen ze niet voorkomen dat er al 1 raam dichtgetimmerd is.

Afbeelding

56. Het Poolse stoptreintje heeft me zonet in Görlitz afgezet.

Afbeelding

57. De volgende bestemming is Bautzen, en ook hier rijd ik weer met een dieseltalent met nietnormaalgrote ramen en een ligt deprimerende, akelige grauw-groene bekleding.

Afbeelding

58. De titel op het stationsgebouw is tweetalig: in het Duits (“Bahnhof Bautzen”), en ogenschijnlijk in het Pools (“Dwórnisćo Budyšin”), maar nee, het is Oppersorbisch, een stilaan uitstervend taaltje waar ik nog nooit van gehoord heb. Het schijnt op het Tsjechisch te lijken, maar puur hoe het geschreven is zou ik eerder denken dat het Pools is.

Afbeelding

Het stadje vond ik per toeval van wat foto’s die een enorm uitzocht boden op een groep torens aan het water, langs een heuvel, vanaf een brug. Dat uitzicht is precies waar ik ook als eerste naartoe gegaan ben. Het weer is gelukkig al een aantal dagen uitstekend.

59. De torens in kwestie. Er waren wat werkzaamheden beneden, maar desondanks zijn de twee grote torens op de voorgrond ongehinderd te zien.

Afbeelding

60. Over de stadsmuren van Bautzen.

Afbeelding

61. Meer richting het centrum.

Afbeelding

62. Eenmaal terug op het station van Bautzen viel mij een stoomtrein op die ik nog niet gezien had toen ik hier aankwam. Een zichzelf respecterend oud-communistisch oord heeft wel een stoomlocomotief ergens geparkeerd staan aan het treinstation.

Afbeelding

Ik moet lang wachten op de volgende trein. Ik kon de trein naar Görlitz nog voorbij zien komen, maar het werd me wat te veel en opeens viel ik op het bankje op het perron in slaap met mijn tas onbeheerd naast me! Het was een flink dutje wat ik blijkbaar gedaan heb, want ik de directe trein naar Dresden die ik wou nemen van 15:15 gemist, maar bij het ontwaken was ik eerder bezorgd over mijn bagage. De zak was niet weg en er bleek niets uit gestolen te zijn. Even een hartverzakking minder... Daarna kon ik me weer om andere dingen zorgen maken, zoals of ik nog op tijd in Dresden aan kom komen voor aansluitende EuroCity naar Tsjechië. Met een beetje research in de offline reisplanner van Interrail vond ik dat ik nog een trein kon nemen van 15:56 nemen naar Bischofswerda (geen Trilex-Desiro maar een Oberpfalzbahn-Lint voor de verandering), waar ik overstappen moest op een andere trein naar Dresden die uit Zittau kwam. Vertraging: een uur, maar als ik wel de directe trein naar Dresden had genomen, had ik een overstaptijd van meer dan een uur in Dresden gehad, dus ergens kwam die reserve die ik er (on)bedoeld had ingebouwd wel van pas. Die reserve zat er niet in omdat ik mogelijkerwijs op stations in slaap zou kunnen flikkeren, maar eerder omdat de wandelingen misschien wel eens langer hebben kunnen duren dan ingeschat. 't Is uiteindelijk prima zo. De overstaptijd in Dresden is nu gekrompen tot 19 minuten. De treinen naar Dresden bleven op tijd en zo haalde ik de tweeuurlijkse Eurocity naar Tsjechië met eenvoud.

63. Van die hele route van Bischofswerda naar Tsjechië is dit de enige foto die ik nog daarvan heb. Lees vooral verder.

Afbeelding

Voor het eerst tijdens deze trip sinds Essen overnacht ik een keer niet op wielen, maar gewoon in een stilstaand gebouw, in een zacht bed. Daarvoor moet ik naar Litoměřice en om daar te komen moet ik overstappen in Ústí nad Labem.

Nu is het zo dat ik wel een Interrail-pass heb, maar ik ga niet daar kostbare dagen verspillen aan binnenlandse tochtjes binnen Tsjechië. Ik heb wel op de site van České dráhy (de Tsjechische spoorwegen) gezien dat ze een speciaal zomerticket hebben voor jongeren die het me mogelijk maken om twee weken lang te kunnen reizen met alle treinen van ČD. Gezien de duur van mijn reis en de prijs van dat ticket (1190 Tsjechische kronen, toen omgerekend zo'n 45,75 euro) was dit gunstiger dan wanneer ik continu losse kaartjes zou kopen én wijzer dan wanneer ik alles met die Interrail-pass zou doen. Het biedt gewoonweg ook veel meer flexibiliteit. Het kan alleen gekocht worden aan een loket of online, maar omdat ik toen nog geen creditcard had, moest ik het wel aan het loket kopen en Ústi nad Labem hl.n. heeft twee loketten die open waren op het moment dat ik daar aankwam.

Hier komt de vuurdoop: hoe bemachtigt men het Tsjechisch terwijl men het nog nooit gebruikt heeft? Onderweg rudimentair wat zinnetjes aan elkaar knopen, gewoon proberen en dan hopeloos falen. Ik ga naar een willekeurig loket toe, begroet de man erachter in het Tsjechisch en vraag aan de man of 'ie Engels spreekt. Het antwoord erop is nee, maar wanneer ik vraag of 'ie Duits spreekt, springt 'ie al iets enthousiaster op en zo kunnen we in het Duits communiceren. Tot zover de eerste poging om Tsjechisch te praten. Af en toe gooi ik wat Tsjechische woorden tussendoor om wat goodwill te kweken (of om interessant te doen, ligt er aan hoe je het lezen wilt) maar uiteindelijk is er succes: ik krijg mijn jízdenka na léto (zomerticket) en ik kan vlak daarna contant geld te plukken aan de geldklimop voor whatever. Het is voor het eerst dat ik te maken krijg met de conversion fee. Als je dat nog niet kent: altijd de conversie weigeren en alles lekker in de lokale valuta houden.

Met Tsjechische kronen loop ik de stad in. Het ziet er een pak rauwer uit en vieziger dan Duitsland, alhoewel het echt vies nu ook weer niet was. Het is gewoon overduidelijk weer eens iets anders. Er rijden trolleybrussen rond en je bent overgeleverd aan de Tsjechische taal. Dat concept van pure afhankelijkheid van het Tsjechisch is precies wat me de hele reis zal achtervolgen. Hoe dan ook: ik besluit ook nu weer niet op het hoofdstation op te stappen, maar te gaan lopen naar een ander station waar een trein naar Litoměřice onderweg ook stopt en dat is Ústi nad Labem západ (západ betekent west). Een stopplaats, aan de rand van een enorm opstelterrein, met een klein huisje aan de kleine, dunne perronnetjes zoals in Komárno, dat dienstdoet als cafeetje. Mij is alles nog best nieuw, dus echt spontaan ergens naar binnen lopen om meteen overladen te worden met Tsjechisch zonder er iets van te verstaan durf ik nog niet. Ik wacht op het ‘balkon’, de veilige ruimte die in de open lucht, onder het afdak van het stationsgebouw, om daar de treinen die er langsrijden (vooral goederentreinen) te bekijken. In de tussentijd komen er allerlei omroepmuziekjes voorbij die ik niet kan plaatsen qua wat ze nu allemaal betekenen, maar ach, er is een display die aangeeft wanneer de volgende treinen komen en vanaf welk spoor ze vertrekken. Er zijn geen aanduidingen die laten zien wat welk spoor is, maar ja... I guess I have to find out. Misschien zit er wel een zekere logica in, net zoals dat in Luxemburg het spoor aan de stationsgebouwkant in Mersch en Clervaux spoor 2 is, gevolgd voor 1 en dan 3.

Op het balkon staan twee treinspotters uit Duitsland. Ik maak er een babbeltje mee en het valt me steeds toch wel op hoe goed voorbereid ze zijn en wat voor bronnen ze hebben om te weten wat er – in hun ogen – voor bijzondere treinen aankomen. Er komen na een tijdje een paar reizigerstreinen aanrijden. Eén moet de trein naar Chomutov voorstellen en de ander de trein naar Lýsa nad Labem (de trein die ik moet hebben). Ik weet de juiste er uit te pikken en ik weet bij de tussenhalte Litoměřice město uit te stappen en mijn te vinden weg naar het hostel. Onderweg passeer ik een ogenschijnlijk gezellig stadje met erg mooie gebouwen en straatjes. In het hostel krijg ik te maken met een sterke haringlucht op de donkere gangen, een flinke staander van een klok, een enorm jezusbeeld en een slaapzaal waar ik de enige in ben. Lekker rustig zo. Het is op dat moment dat ik twee blunders bega: ten eerste ben ik in deze stad en heb ik niet door dat het oord Theresienstadt, wat hier vlak onder ligt, een voormalig concentratiekamp was, gebouwd in een enorme vesting. Hoe ik dat niet heb kunnen weten? Dat weet ik tot op de dag van vandaag niet. Eeuwig spijt van, maar ja, ik kan altijd nog een keer naartoe gaan, zo simpel is dat. Over 'ik kan er nog een keer naartoe gaan' gesproken, ik kom bij de tweede blunder: bij het overzetten van de foto's van vandaag verwijder ik de foto's van mijn geheugenkaart voordat ik die überhaupt heb overgezet naar mijn laptop. OEPS escape backspace ctrl+z voor mijn leven, maar helaas, alle foto's die kwamen na foto 63 zijn foetsie. Geen Ústi nad Labem, geen Litoměřice, maar nu komt het leuke: ik plan gewoon om de dag erna precies die oorden nog eens te bezoeken, om precies dezelfde routes te volgen, om precies dezelfde foto's te maken die ik kwijt ben. Dat noem ik wholesome en daarnaast kan ik nog altijd mijn oorspronkelijke plan blijven volgen. Ik vind helemaal prima, ik drink er wat op en ik ga slapen in vrede.

Dag 7, 29 juli 2017

Opstaan, ontbijt, the usual things en hup naar buiten om de schade van gisteren in te halen. 't Is zaterdag, 't begint lekker rustig. Eigenlijk kun je vanaf nu het lange verhaal wat ik hierboven heb getypt stilaan terugdraaien.

64. Een mooi onderhouden centrum met kasseitjes, dat is wat Litoměřice hier heeft. Op het plein vraagt iemand wat aan me, ik begrijp diegene natuurlijk niet en de man klopt me op mijn schouder uit een vergelijkbaar medelijden als in Komárom. Joepie!

Afbeelding

65. Erg degelijk. Als dit een eerste-volle-dag-impressie is van Tsjechië is, begint dit alvast visueel goed.

Afbeelding

66. Iemand vond dat er een paar torens op deze kerk gebouwd moesten worden.

Afbeelding

67. Onderweg naar het treinstation na een korte, verfrissende wandeling. Als hier nou nog een trein voorbij zou rijden had je hier wel een aardige foto gehad.

Afbeelding

68. Het treinstation waar ik aankwam gisteravond, maar nu niet van zal vertrekken: Litoměřice město (centrum). Groot gebouw, verlaten indruk.

Afbeelding

69. Op zich degelijke perrons, met een prima dak erboven. Het heeft zowaar een passage onder de sporen door. Vraag me af hoe veel mensen daar gemiddeld genomen gebruik van maken.

Afbeelding

70. Waar ik wel van zal gaan vertrekken is dit hier: Litoměřice horní nádraží (vrij vertaald als het hooggelegen station)
Afbeelding

71. Een beste buurt, waar dat station aan ligt.

Afbeelding

72. Terug naar het station, waar ik voor 't eerst probeer om iets te kopen in zo'n stationscafeetje. Ik leer hier een beetje de Tsjechische aard kennen: vroeg in de ochtend al aan het bier, en niet zuinig ook. Enfin: dit is de perronindeling van het station. Treinen rijden hier naar Lovosice (waar ik naartoe ga) en Česka Lipa, niet te verwarren met Dua Lipa.

Afbeelding

73. Na een tijdje komt dit bakbeest aan: een regionova. Mijn eerste van (voor mijn doen) vele ontmoetingen. Een maf tweebakstreintje met een gedeelte dat het geheel rolstoelvriendelijk zou moeten en kunnen maken.

Afbeelding

74. Aangekomen op station Lovosice. Hier stap ik over op een trein naar Ústí nad Labem.

Afbeelding

75. Even de stationshal. Tegeltjes, wit, wat donker-ish. Old-fashioned. Van die typische oude kleine vierkante raampjes waar je niet doorheen kunt kijken die je op Blaak ook hebt. Geen idee of die een naam hebben eigenlijk.

Afbeelding

76. Alvast een kennismaking met wat stationsjargon. Voor degenen die het niet kennen: nástupiště betekent zoiets als perron (je zou het beter kunnen beschouwen als eiland waar sporen aan liggen) en kolej betekent spoor. Een nástupiště kan dus meerdere kolejs hebben. Vaak worden die twee getallen allebei weergegeven op wat grotere stations.

Afbeelding

77. Een vergelijkbaar ding als in Slowakije tussen Nové Zamky: hier een CityElefant geheten. Merkwaardige spelling, maar vooruit. Deze dingen zijn gebouwd door Škoda Transportation, wat verder niets met Škoda Auto te maken heeft.

Afbeelding

78. Daar ben ik weer, in Ústí nad Labem hlavní nádraží (in het Duits heet(te) dit oord schijnbaar Aussig an der Elbe). Weer zo'n oord waar het meerendeel der reizigers per EC nooit naartoe gaat.

Afbeelding

79. Waar dit oord misschien bekend van is is de brug in de achtergrond (Mariánský most), een kasteel ergens verderop (de andere kant op, buiten beeld) en een intussen afgebroken muur die ooit gebouwd was om de plaatselijke roma weg te houden van de rest van de bevolking. Een beetje zoals in Slowakije her en der.
Afbeelding

80. EuroCity 173 Hungaria komt aan op Ústí nad Labem hl.n.

Afbeelding

81. Straatbeeld in 'Ústí', waar trolleybussen her en der rondrijden.

Afbeelding

82. Eenmaal bij 'západ' hoef ik hier niet nog eens de tunnel door: daarvoor moet ik de brug over.

Afbeelding

83. Wat een contrast hè?

Afbeelding

84. Het weststation dan, met het balkon en het stationsgebouw.

Afbeelding

85. Ondertussen komt her en der wat goederentreinen voorbij.

Afbeelding

86. Vergeleken met die Slowaakse loc is dit andere koek. Trommel.

Afbeelding

87. De perronnetjes stellen weinig voor hier. Een stook asfalt op een verhoginkje en voila klaar is Karl.

Afbeelding

88. Ik vervolg mijn reis in zo'n trein: een RegioPanter. Deze gaat naar Děčín, de stad die Google jarenlang als D??ín liet zien. Ik ga de andere kant op, richting het westen.

Afbeelding

89. Het is weer stap-uit-op-een-willekeurig-station-dag zeker? Ik besloot maar hier uit te stappen in Krupka-Bohosudov, met links mijn RegioPanter die nog verder zal rijden naar Most. Tja, wat valt erover te zeggen? De perrons stellen net zo weinig voor als in Ústí nad Labem západ, maar de klok werkt wel nog altijd. Dat kun je van een oord als Montmédy in Frankrijk niet zeggen!

Afbeelding

90. Het 'stationsplein' van Krupka-Bohosudov. Dit is echt afgelegen.

Afbeelding

Aan het station staat een informatiebord met zowaar tekst in het Duits. Da's niet geheel gek eigenlijk, want dit oord ligt op 10 kilometer van de Duitse grens. Het is onderdeel geweest van het vroegere Sudetenland, waar vóór de Tweede Wereldoorlog een groot aantal Duitsers woonde. Na de Tweede Wereldoorlog heeft de Tsjechoslowaakse regering alle Sudetenduitsers (net als hoe de Polen dat in Zgorzelec e.d. deden: hardhandig) het land uitgetrapt uit wraak en alles getsjechoslowaakt. Vandaag de dag met de open grenzen en omdat alles zo goedkoop is in Tsjechië wordt deze streek zo nu en dan bezocht door Duitsers. Als ik zo rondkijk op de kaart van Tsjechië, wat ik wel vaak gedaan heb nog voor deze tocht plaatsvond, spotte ik het dorpje Krupka (in het Duits Graupen geheten), met een pitoresk kerkje en een ruïne van een kasteel.

91. Maps gaf aan dat er een treinstationnetje nabij dat oude centrum ligt, genaamd Krupka město, maar dat station wordt al heel wat jaren niet meer gebruikt: geen enkele railplanner kent het station en het stationnetje is, vergeleken met de beelden die op Google Streetview te vinden zijn (die dateren van 2012, waar ogenschijnlijk mensen zelfs staan te wachten), rigoureus veranderd. Het spoor dat in 2012 nog vrij zichtbaar was en zelfs toegankelijk, is nu helemaal overwoekerd, volgegroeid en gelaten zoals het was.

Afbeelding

Zodoende ben ik, om in het dorpje Krupka te komen, aangewezen op het station Krupka-Bohosudov dat verderop ligt en een bus. Het is lastig om informatie over het OV te vinden in Tsjechië als je de taal niet kent en verder ook niet weet hoe bepaalde termen heten. Het is zo dat een bus gewoon een bus is, maar vind dan maar eens een planner. De planner die ik gevonden heb (en die me ook is aangeraden) is http://jizdnirady.idnes.cz/ die het meest compleet is. Later vind ik nog als kaartenapp die accurater is dan Google Maps èn offline kan werken https://mapy.cz/ die als app te downloaden is. Met Mapy vind ik een bushalte waar een bus vertrekt richting Krupka, en daar staan twee jongeren. Zij spreken 0 Engels of Duits, of ze willen gewoon niet, dus probeer ik wat aan te kloten in het Tsjechisch om iets van een gesprek met ze te beginnen, maar echt veel wederzijdse interesse is er niet voor een jonge toerist met een backpack.

Een groengele bus komt, en het is een raar uitziend ding met moeilijk hoge vensters waar je nauwelijks vanuit naar buiten kan kijken. Het is ook hier weer Tsjechische makelij van het merk SOR Libchavy waar ik nog nooit van gehoord heeft, zo heb ik het idee. Het meest opvallende aan het ding: het heeft een aanhanger voor fietsen en er zitten zowaar fietsen aan! Er is zelfs iemand in de bus die speciaal aangesteld is om de fietsen aan die aanhanger vast te maken om alles vlot te laten verlopen. Het is ook nog eens druk in die bus. Er is er een beeldscherm aan boord waarop ik kan zien welke haltes aanstaande zijn – daar kunnen zowel TEC als De Lijn wel wat van leren!

92. Het groengele beest heeft me hier ergens op een keerlus bovenop een heuvel afgezet, ergens in Krupka.

Afbeelding

93. Van bovenaf wandel ik rustig naar beneden, door het mooie 'berg'dorpje.

Afbeelding

94. Ziet er wel kek uit zo.

Afbeelding

95. Van bovenop de ruïnes een uitzicht op de streek en de rest van Krupka.

Afbeelding

96. En nog een blik de heuvel op, met links een deel van de ruïne.

Afbeelding

Na al dat gewandel krijg je dorst en is het tijd voor een anderhalf liter water voor nop. Ik wandel tot aan Bohosudov, de mede-naamgever van het treinstation waar ik aankwam, waar een groot klooster staat. Een enorm bouwwerk met een heuze omwalling, in de vorm van een cirkel.

97. Het kloosterbouwwerk van Bohosudov. Die muren mogen wel wat meer liefde krijgen.

Afbeelding

98. Het is weer bustijd. Met precies zo'n ding ga ik nu richting Teplice v Čechách.

Afbeelding

99. Het stationsgebouw van Teplice v Čechách, waar ik zonet afgezet ben.

Afbeelding

100. Teplice heeft een spa, en zou eigenlijk hier zo'n groene haag moeten hebben, maar nee, niet vandaag.

Afbeelding

101. In de spa-sferen: diepturkooise huizen.

Afbeelding

102. Nu zal ik wel in een kerk geweest zijn? Nee, dit is de stationshal van het treinstation Teplice v Čechách.

Afbeelding

103. De perrons. Ondanks dat het er wat belabberd bijligt, is het toch een bijzonder bouwwerk met aparte tierelantijnen.

Afbeelding

Ik ga vanaf hier naar mijn eindbestemming voor vandaag: Chomutov. Ik stap hier niet uit aan het hoofdstation, maar wel en halte ervoor: Chomutov město, omdat dat dichter bij mijn hotel ligt.

104. Chomutov město. Denk er zelf maar een beschrijving bij.

Afbeelding

In het hotel wordt Duits gesproken en daar neem ik maar wat bier omdat het Tsjechië is, alhoewel ik niet gek ben op bier. Een eerste glas is nog wel prima, maar na wat half aandringen komt er nog een aanvullend ijstheetje om de dag mee af te sluiten. Bij het afrekenen van het geheel blijkt de prijs initieel hoger te liggen dan waar ik akkoord ben mee gegaan, maar het blijkt dat zij er vanuit ging dat ik het hotel via booking.com heb besteld, maar ik heb het via hotel.cz besteld, waar de prijs schijnbaar significant lager ligt. Het bonnetje wordt gecorrigeerd en ik ben weer content. Het is een prima kamer, groot ook, met eigenlijk alles waar je voor 21 euro in Tsjechië (last minute) hetzelfde krijgt als je een kamer in Nederland voor meer dan 60 euro. Het slaapt wel lekker. Ik maak hier de eerste keer proper kennis met Tsjechische televisie. Heel ernstige televisie met geleuter over geschiedenis door een groep ernstige oude mannen, maar dan meer dan anderhalf uur, ononderbroken. Hoe kún je hier in alle ernst naar blijven kijken?

Hoe dan ook: ik heb Tsjechië eindelijk gevonden en hier ga ik nu lekker rondtuffen op mijn Tsjechische zomerticket en daarom een aantal dagen geen nachttrein zal gaan zien. Afwisseling muss sein, maar nu wordt 't even een week lang Tsjechië, Tsjechië en nog eens Tsjechië. Laten onderdompelen in het onbekende, de cultuur- en taalbarrière trotserend.

Deel 3 staat hier.
Laatst gewijzigd door Polaroyd7 op vr 13 aug 2021, 21:45, 2 keer totaal gewijzigd.
diederickx
Berichten: 1630
Lid geworden op: vr 02 sep 2016, 22:59

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door diederickx »

Horendol word ik van dit soort reisverslagen. Maar los daarvan: Foto 21 ontbreekt. En de tekst onder foto 22 is vast niet wat je bedoelde:
In Leipzig kon ik, net als in Leipzig,
Polaroyd7
Berichten: 134
Lid geworden op: ma 03 dec 2018, 00:09
Locatie: Kennemerland

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door Polaroyd7 »

De traditionele ontbrekende foto is weer in ere toegevoegd en inderdaad dat stukje tekst met tweemaal Leipzig verwees nog naar Bratislava.

Maareuh, horendol als helemaal beu?
waldo79
Berichten: 7602
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door waldo79 »

Het mag iets minder tekst, maar verder let ik meer op de foto's.
Gebruikersavatar
Daniel
OVNL-bestuurslid
Berichten: 39115
Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door Daniel »

Een hoop chaotische tekst inderdaad, maar verder een niet onaardig verslagje :)
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...

Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
ZO6176
Donateur
Berichten: 6000
Lid geworden op: wo 02 dec 2015, 20:20
Locatie: Eindhoven

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door ZO6176 »

Ik vond het een aardig verslag. Vind wel dat je jezelf soms aardig aan het pijnigen bent. Je slaapt hier slecht. Daar k#t etc.
Polaroyd7
Berichten: 134
Lid geworden op: ma 03 dec 2018, 00:09
Locatie: Kennemerland

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door Polaroyd7 »

Dan negeer je de tekst maar fijn en concentreer je je alleen op de foto's, simpel zat.
en-es
Berichten: 4413
Lid geworden op: zo 11 dec 2016, 14:11

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door en-es »

Niks mis met de tekst en mooie foto's ook. Ga zo door!
Gebruikersavatar
AppleMoose
Berichten: 6027
Lid geworden op: wo 12 mar 2008, 22:21
Locatie: Skogen

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door AppleMoose »

Inderdaad niks mis met de hoeveelheid tekst. En als je niet van (veel) lezen houdt of de schrijfstijl niet bevalt, dan kijk je inderdaad maar alleen foto's. Fraai verslag in ieder geval :pos:

Wat me trouwens iedere keer opvalt bij die voormalige oostbloklanden is dat de stadjes en dorpen er over het algemeen wel redelijk tot erg leuk uitzien, maar dat bus- en treinstations over het algemeen zwaar verpauperd zijn. Best zonde eigenlijk, want een aantal zijn in potentie wel mooie gebouwen, mits ze wat meer (en beter) onderhouden werden, zelfs de Communistische betonbouwwerken.
Vraag niet naar de weg, want iedereen is de weg kwijt.
en-es
Berichten: 4413
Lid geworden op: zo 11 dec 2016, 14:11

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door en-es »

Inderdaad. Ik was halverwege jaren 90 in Bratislava maar volgens mij is het nog steeds een lelijk station waar weinig aan veranderd is.
diederickx
Berichten: 1630
Lid geworden op: vr 02 sep 2016, 22:59

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door diederickx »

Polaroyd7 schreef: za 31 jul 2021, 17:25Maareuh, horendol als helemaal beu?
Nee; excuses als ik die indruk heb gewekt. Het is allemaal best vermakelijk. Waar ik op doelde is het kris-kras reisplan, vermeerderd met de improvisaties onderweg.
waldo79
Berichten: 7602
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door waldo79 »

Dat geïmproviseerde vind ik juist wel leuk om te lezen.
ZO6176
Donateur
Berichten: 6000
Lid geworden op: wo 02 dec 2015, 20:20
Locatie: Eindhoven

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door ZO6176 »

Daar ben ik het wel mee eens. Lekker gaan waar je op dat moment zin in hebt.
Gebruikersavatar
Cookie
Oud-beheerder OVNL
Berichten: 1671
Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 17:06

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door Cookie »

Mooi verslag, dank weer :pos: . Ik vind het zelf wel fijn om wat meer achtergrondinformatie erbij te hebben, dat maakt het meer een reisverslag.

Wat betreft slapen in treinen zou ik je de slaapwagen nog kunnen aanraden als je gebroken uit couchettes komt. Dan heb je een (soort van) echt bed met dekbed en dat slaapt toch net even wat lekkerder. Zeker wat meer richting Oost-Europa ook goed betaalbaar. In couchettes geef ik de voorkeur aan het middelste of bovenste bed (waarbij het bovenin in de zomer wel heet kan zijn), dat vind ik beter slapen dan onder.
umbusko
Donateur
Berichten: 5286
Lid geworden op: zo 28 okt 2018, 16:45
Locatie: Maastricht/Berlin

Re: Interrail 2017, deel 2: via een enorme omweg naar Tsjechië [104f]

Bericht door umbusko »

Leuk tweede deel weer, en met een voor mij niet zo bekend deel van Tsjechië. *O* Staat allemaal nog op de planning. :Y
en-es schreef: zo 01 aug 2021, 09:05 Inderdaad. Ik was halverwege jaren 90 in Bratislava maar volgens mij is het nog steeds een lelijk station waar weinig aan veranderd is.
Het station van Bratislava is een en al ellende. :X Plannen voor modernisering zijn er al lang, maar net zo lang is er de ruzie over wie welke grond bezit en wie moet betalen en dus gebeurt er niks. :') De perrons hebben niet eens roltrappen of een lift...
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten