Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Grüezi mitenand! Al bijna een jaar is mijn onderschrift in het Reto-Romaans, de kleinste van de vier talen van Zwitserland. Ik interesseer me al een paar jaar in het Reto-Romaanse taaltje, en het onderschrift was dan ook een goede willekeurige taaloefening: een omroepbericht van de Matterhorn Gotthardbahn. Maar ik koos specifiek voor Acla da Fontauna omdat dat rijmde, ik was er zelf nog nooit geweest. Maar nu de grenzen weer open zijn, en zowel Plan-V444 als ik een kleine week vrij hadden, hadden we voldoende reden om toch maar eens die kant op te gaan. De reis vond plaats vanaf 28 juli, met inachtneming van alle toen van kracht zijnde coronaregels.
Aangezien wij beiden op onze vertrekdag 's ochtends andere plannen hadden konden we de logische route met trein 105 niet nemen. In plaats daarvan begint de reis pas om 13:07, met ICE 125.
Op 28 juli werd ICE International omgeleid via Uerdingen en Neuss, en dus had ik eens ander uitzicht over de Rijn.
Krefeld-Linn, ook hier kom je normaal gesproken niet met de ICE.
Kölle! In Keulen moest ik nog even wachten op Plan-V444, die 's ochtends nog aan de slag was in Maastricht. Dat doe ik dan liever op het stationsplein, gelukkig mag dat daar tegenwoordig weer zonder mondkapje op.
Kort na de komst van Plan-V444 was de aansluitende ICE al ter plaatse, en dus hebben we niet veel later uitzicht over de Harkortsee.
En na drie uurtjes zijn we dan op de meest logische overstapplek vanuit Nederland richting Zwitserland: Bremen Hbf!
Voor wie nog nooit in de stationshal van Bremen is geweest: de kunst is kankerverwekkend.
Bremen ligt in Oost-Friesland, en het is dus logisch dat tussen station en centrum een windmolen staat.
Waar Bremen ook in ligt: Moin-land. Moin moin!
Maar Bremen is vooral bekend als Hanzestad, het is niet voor niets een eigen deelstaat binnen de Bondsrepubliek Duitsland (Vrije Hanzestad Bremen). Die historische rijkdom is nog goed te herkennen aan de architectuur, al is een goed deel daarvan een replica als gevolg van de Tweede Wereldoorlog.
Bremen gebruiken we echter vooral als een plek om te avondeten, de Bremer Ratskeller kan van harte worden aanbevolen.
Kort na het avondeten breekt er noodweer uit boven de stad, en trekken we dus snel weer richting station.
Op het Hauptbahnhof is het een chaos, eerder in de middag was het treinverkeer gestaakt tussen Hamburg-Harburg en Hamburg Hbf na de vondst van een bom uit WO II. Dus: kwart voor tien 's avonds, en op spoor zeven is net de IC naar Frankfurt van 18:44 binnengekomen. De Bingokaart komt snel vol zo.
Nadat er nog een ICE uit Hamburg komt, onder het laatste beetje daglicht van de avond...
...is even later onze aansluiting er: de Nightjet naar Zürich HB.
Het is wat onorthodox, maar zolang de Nightjet Amsterdam - Zürich nog niet rijdt is dit een verrassend comfortabele reisoptie naar Zwitserland (buiten het ommetje via Keulen, wat niet had gehoeven). Andersom werkt deze route trouwens niet, Bremen wordt alleen richting Zürich bediend. We hebben een slaapplek in het Dubbeldeks-slaaprijtuig geboekt, en na het installeren houden we het al snel voor gezien.
Wakey-Wakey, rise and shine, it's the end of the Rheintal-line. Wakker worden als je al in Zwitserland bent is erg fijn, zelfs al is het slechts Basel Badischer Bahnhof.
En nadat het ontbijt naar binnen gewerkt is stappen we uit op Zürich HB, stipt optijd.
Voordat we de Alpen ingaan wou Plan-V444 inkopen doen in Luzern (i know, mijn idee was het niet ), en aangezien ook die stad nog erg rustig is qua toeristen door de coronacrisis is het ook niet heel erg. We stappen dan ook in de eerste de beste trein, een Twindexx Swiss Express.
Het kan aan mij liggen, maar een fietsenrek dat met een A4'tje moet worden uitgelegd is volgens mij een té gecompliceerd fietsenrek.
09:51, en we zijn al in Luzern! Zodra de NJ Amsterdam - Zürich rijdt kan dit trouwens nog een uurtje eerder, wat helpt als je nog een zitplek wilt bemachtigen op de rondvaartboot van 10:00.
Wat kan er verder gezegd worden over Luzern in 2021? Het is leeg. Meerdere winkels zijn 'tot nader orde' gesloten, en dat wat open is heeft het duidelijk erg rustig. Ideaal voor het winkelend publiek, dat het concept 'geld bezitten' niet hoog heeft zitten.
De Kapellbrücke is wereldberoemd, de Spreuerbrücke even verderop minder. Mijn voorkeur gaat echter uit naar de tweede, want het is hier rustiger (vooral als er hordes toeristen in de stad zijn).
Verder valt vooral de hoge waterstand op, zowel Plan-V444 als ik zijn hier vaker geweest maar hebben het nooit zo hoog gezien in de zomer. Ook Zwitserland heeft een natte zomer gehad.
Nadat één van ons twee veel Franken lichter is geworden stappen we op de trein naar Brunnen, deze Flirt brengt ons tot Arth-Goldau.
En even later rijdt daar de nieuwste sneltrein van Zwitserland binnen, de IR46 'Treno Gottardo', gereden door een SOB Traverso. Sinds december 2020 rijden deze stellen de treindienst over de traditionele Gotthardpas, wat de terugkeer betekende van de doorgaande treindiensten Basel - Locarno en Zürich - Locarno. De treinen zijn van de Südostbahn (SOB), die de treinen samen met de SBB rijden.
De Traverso-treinstellen zijn verrassend comfortabel, en hebben zelfs catering. Helaas geen boordrestaurant, maar wel snack, koffie-, en drankautomaten mét Traverso-bier en Traverso-wijn. Z2N-drankrecensie: Traverso-bier is het beste treinspecifieke bier van Zwitserland.
Mogelijk uniek op deze aardbol: ongekookte rijst, in het aanbod van de treincatering. Als de NS Railcatering nou op dat idee gekomen was...
Het uitzicht blijft prachtig op de Gotthardpas.
En toen waren we in Göschenen. Onze IR-trein was vier minuten vertraagd, in Arth-Goldau was de aansluitende EC uit Frankfurt en Basel te laat en die aansluiting moest worden afgewacht. Maar in Zwitserland is dat niet erg, want in Göschenen wacht de Matterhorn Gottardbahn óók de aansluting (van gepland vier minuten) af. Een spoorwegnetwerk waarbij de reizigers en niet alleen de treinen op tijd zijn, NS zou hier echt van kunnen leren...
De reis gaat verder naar Andermatt, en dat gaat steil omhoog: op 3,7 kilometer klimmen we 330 meter. Prachtig uitzicht gegarandeerd, net als de kaartcontrole trouwens (ook hier geldt: NS, watch and learn).
Andermatt, de plek waar noord-zuid- en oost-west-verkeer al eeuwen kruisen, en waar we moeten wachten op de trein over de Oberalppass. Welke taal aan de overkant daarvan gesproken wordt moge duidelijk zijn (en nee, het is niet Japans).
Kort na Andermatt krijg je goed uitzicht over het dorpje, richting de Oberalppass moeten weer veel hoogtemeters gemaakt worden.
Oberalppass ligt op 2033 meter boven zeeniveau, boven de bomengrens.
Aan de top van de pas ligt de Oberalpsee, de laatste meters op Duitstalig Zwitserland voor deze treinrit.
Na Oberalppass steken we de kantonsgrens over, en rijden we in Graubünden (Grischun). Parallel ligt hier de Rijn, al is deze hier onherkenbaar.
En dan opeens hoor ik mijn onderschrift door de omroep: Acla da Fontauna, fermada sin damonda. Niet dat het broodnodig is dat wij specifiek op de knop drukken, het is verrassend druk voor een verzoekshalte.
Maar: Acla da Fontauna dus, feitelijk een voorstadshalte in het westen van Disentis (Duits)/Mustér (Reto-Romaans). Voor een stationsnaam die ik alleen maar koos omdat het rijmde ben ik eigenlijk best tevreden, het is hier paradijselijk mooi.
Mustér is officiëel ééntalig Reto-Romaans, het "Duitstalige" Disentis is echter bekender als naam in de rest van Zwitserland en dus officiëel deel van de plaatsnaam. Dus als je met middelbare school-Duits hier terecht denkt te kunnen: nope, sorry. Zelfs de PostAuto heet hier anders.
Na het inchecken in het hotel (in Acla da Fontauna zelf) is het tijd om te wandelen. Een 'lichte' aanslag op de Long Covid-longen, maar wel erg gezond.
Daarna is het tijd om de lokale cuisine te verkennen. Dat valt best zwaar op de maag, maar is wel erg lekker.
Na het eten is het donker, en lopen we terug de berg op richting hotel. De eerste dag in het verrassend mooie Acla da Fontauna zit erop.
Daarmee zit ook deel 1 van dit tweeluik erop. In het volgende deel gaat het stroomafwaarts, bergafwaarts, en bevinden we ons op Ijs-ijs. Tot die tijd worden op- en aanmerkingen, zoals altijd, erg gewaardeerd!
Aangezien wij beiden op onze vertrekdag 's ochtends andere plannen hadden konden we de logische route met trein 105 niet nemen. In plaats daarvan begint de reis pas om 13:07, met ICE 125.
Op 28 juli werd ICE International omgeleid via Uerdingen en Neuss, en dus had ik eens ander uitzicht over de Rijn.
Krefeld-Linn, ook hier kom je normaal gesproken niet met de ICE.
Kölle! In Keulen moest ik nog even wachten op Plan-V444, die 's ochtends nog aan de slag was in Maastricht. Dat doe ik dan liever op het stationsplein, gelukkig mag dat daar tegenwoordig weer zonder mondkapje op.
Kort na de komst van Plan-V444 was de aansluitende ICE al ter plaatse, en dus hebben we niet veel later uitzicht over de Harkortsee.
En na drie uurtjes zijn we dan op de meest logische overstapplek vanuit Nederland richting Zwitserland: Bremen Hbf!
Voor wie nog nooit in de stationshal van Bremen is geweest: de kunst is kankerverwekkend.
Bremen ligt in Oost-Friesland, en het is dus logisch dat tussen station en centrum een windmolen staat.
Waar Bremen ook in ligt: Moin-land. Moin moin!
Maar Bremen is vooral bekend als Hanzestad, het is niet voor niets een eigen deelstaat binnen de Bondsrepubliek Duitsland (Vrije Hanzestad Bremen). Die historische rijkdom is nog goed te herkennen aan de architectuur, al is een goed deel daarvan een replica als gevolg van de Tweede Wereldoorlog.
Bremen gebruiken we echter vooral als een plek om te avondeten, de Bremer Ratskeller kan van harte worden aanbevolen.
Kort na het avondeten breekt er noodweer uit boven de stad, en trekken we dus snel weer richting station.
Op het Hauptbahnhof is het een chaos, eerder in de middag was het treinverkeer gestaakt tussen Hamburg-Harburg en Hamburg Hbf na de vondst van een bom uit WO II. Dus: kwart voor tien 's avonds, en op spoor zeven is net de IC naar Frankfurt van 18:44 binnengekomen. De Bingokaart komt snel vol zo.
Nadat er nog een ICE uit Hamburg komt, onder het laatste beetje daglicht van de avond...
...is even later onze aansluiting er: de Nightjet naar Zürich HB.
Het is wat onorthodox, maar zolang de Nightjet Amsterdam - Zürich nog niet rijdt is dit een verrassend comfortabele reisoptie naar Zwitserland (buiten het ommetje via Keulen, wat niet had gehoeven). Andersom werkt deze route trouwens niet, Bremen wordt alleen richting Zürich bediend. We hebben een slaapplek in het Dubbeldeks-slaaprijtuig geboekt, en na het installeren houden we het al snel voor gezien.
Wakey-Wakey, rise and shine, it's the end of the Rheintal-line. Wakker worden als je al in Zwitserland bent is erg fijn, zelfs al is het slechts Basel Badischer Bahnhof.
En nadat het ontbijt naar binnen gewerkt is stappen we uit op Zürich HB, stipt optijd.
Voordat we de Alpen ingaan wou Plan-V444 inkopen doen in Luzern (i know, mijn idee was het niet ), en aangezien ook die stad nog erg rustig is qua toeristen door de coronacrisis is het ook niet heel erg. We stappen dan ook in de eerste de beste trein, een Twindexx Swiss Express.
Het kan aan mij liggen, maar een fietsenrek dat met een A4'tje moet worden uitgelegd is volgens mij een té gecompliceerd fietsenrek.
09:51, en we zijn al in Luzern! Zodra de NJ Amsterdam - Zürich rijdt kan dit trouwens nog een uurtje eerder, wat helpt als je nog een zitplek wilt bemachtigen op de rondvaartboot van 10:00.
Wat kan er verder gezegd worden over Luzern in 2021? Het is leeg. Meerdere winkels zijn 'tot nader orde' gesloten, en dat wat open is heeft het duidelijk erg rustig. Ideaal voor het winkelend publiek, dat het concept 'geld bezitten' niet hoog heeft zitten.
De Kapellbrücke is wereldberoemd, de Spreuerbrücke even verderop minder. Mijn voorkeur gaat echter uit naar de tweede, want het is hier rustiger (vooral als er hordes toeristen in de stad zijn).
Verder valt vooral de hoge waterstand op, zowel Plan-V444 als ik zijn hier vaker geweest maar hebben het nooit zo hoog gezien in de zomer. Ook Zwitserland heeft een natte zomer gehad.
Nadat één van ons twee veel Franken lichter is geworden stappen we op de trein naar Brunnen, deze Flirt brengt ons tot Arth-Goldau.
En even later rijdt daar de nieuwste sneltrein van Zwitserland binnen, de IR46 'Treno Gottardo', gereden door een SOB Traverso. Sinds december 2020 rijden deze stellen de treindienst over de traditionele Gotthardpas, wat de terugkeer betekende van de doorgaande treindiensten Basel - Locarno en Zürich - Locarno. De treinen zijn van de Südostbahn (SOB), die de treinen samen met de SBB rijden.
De Traverso-treinstellen zijn verrassend comfortabel, en hebben zelfs catering. Helaas geen boordrestaurant, maar wel snack, koffie-, en drankautomaten mét Traverso-bier en Traverso-wijn. Z2N-drankrecensie: Traverso-bier is het beste treinspecifieke bier van Zwitserland.
Mogelijk uniek op deze aardbol: ongekookte rijst, in het aanbod van de treincatering. Als de NS Railcatering nou op dat idee gekomen was...
Het uitzicht blijft prachtig op de Gotthardpas.
En toen waren we in Göschenen. Onze IR-trein was vier minuten vertraagd, in Arth-Goldau was de aansluitende EC uit Frankfurt en Basel te laat en die aansluiting moest worden afgewacht. Maar in Zwitserland is dat niet erg, want in Göschenen wacht de Matterhorn Gottardbahn óók de aansluting (van gepland vier minuten) af. Een spoorwegnetwerk waarbij de reizigers en niet alleen de treinen op tijd zijn, NS zou hier echt van kunnen leren...
De reis gaat verder naar Andermatt, en dat gaat steil omhoog: op 3,7 kilometer klimmen we 330 meter. Prachtig uitzicht gegarandeerd, net als de kaartcontrole trouwens (ook hier geldt: NS, watch and learn).
Andermatt, de plek waar noord-zuid- en oost-west-verkeer al eeuwen kruisen, en waar we moeten wachten op de trein over de Oberalppass. Welke taal aan de overkant daarvan gesproken wordt moge duidelijk zijn (en nee, het is niet Japans).
Kort na Andermatt krijg je goed uitzicht over het dorpje, richting de Oberalppass moeten weer veel hoogtemeters gemaakt worden.
Oberalppass ligt op 2033 meter boven zeeniveau, boven de bomengrens.
Aan de top van de pas ligt de Oberalpsee, de laatste meters op Duitstalig Zwitserland voor deze treinrit.
Na Oberalppass steken we de kantonsgrens over, en rijden we in Graubünden (Grischun). Parallel ligt hier de Rijn, al is deze hier onherkenbaar.
En dan opeens hoor ik mijn onderschrift door de omroep: Acla da Fontauna, fermada sin damonda. Niet dat het broodnodig is dat wij specifiek op de knop drukken, het is verrassend druk voor een verzoekshalte.
Maar: Acla da Fontauna dus, feitelijk een voorstadshalte in het westen van Disentis (Duits)/Mustér (Reto-Romaans). Voor een stationsnaam die ik alleen maar koos omdat het rijmde ben ik eigenlijk best tevreden, het is hier paradijselijk mooi.
Mustér is officiëel ééntalig Reto-Romaans, het "Duitstalige" Disentis is echter bekender als naam in de rest van Zwitserland en dus officiëel deel van de plaatsnaam. Dus als je met middelbare school-Duits hier terecht denkt te kunnen: nope, sorry. Zelfs de PostAuto heet hier anders.
Na het inchecken in het hotel (in Acla da Fontauna zelf) is het tijd om te wandelen. Een 'lichte' aanslag op de Long Covid-longen, maar wel erg gezond.
Daarna is het tijd om de lokale cuisine te verkennen. Dat valt best zwaar op de maag, maar is wel erg lekker.
Na het eten is het donker, en lopen we terug de berg op richting hotel. De eerste dag in het verrassend mooie Acla da Fontauna zit erop.
Daarmee zit ook deel 1 van dit tweeluik erop. In het volgende deel gaat het stroomafwaarts, bergafwaarts, en bevinden we ons op Ijs-ijs. Tot die tijd worden op- en aanmerkingen, zoals altijd, erg gewaardeerd!
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
De enige echte eigen Zwitserse taal
En dan ook nog met de nodige varianten.
Leuk tochtje trouwens, vanuit die hoek ken ik Graubünden niet.
Non oltrepassare la linea gialla
________________________________________________________________________________________________
________________________________________________________________________________________________
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Leuk verslagje hoor.
Maarreehhh, hoezo is de kunst in de stationshal van Bremen kankerverwekkend?
Maarreehhh, hoezo is de kunst in de stationshal van Bremen kankerverwekkend?
🍉
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
"Roken doodt U en allen die U lief hebt". En tabaksreclame is niet voor niets verboden in Nederland.
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Het is me nog niet helemaal duidelijk waaróm jullie zo om zijn gegaan via Bremen, maar het is wel leuk! Ik moet toch ook maar weer eens naar Zwitserland, het is voor mij alweer 22 jaar geleden en wat is het er mooi.
Ik doe ook maar wat
-
- OVNL-beheerder
- Berichten: 8664
- Lid geworden op: ma 13 jul 2009, 23:07
- Locatie: Almere
- Contacteer:
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Mooi verslag! Ben benieuwd naar het volgende deel
Payroll Officer bij RGF Staffing The Netherlands.
Website:
http://ov-almere.weebly.com/
Laatste update: 27-03-2024
Youtube:
https://www.youtube.com/ovinalmere1
Laatste update: 10-09-2023
Keolis Almere:
http://ov-almere.weebly.com/keolis-almere.html
Website:
http://ov-almere.weebly.com/
Laatste update: 27-03-2024
Youtube:
https://www.youtube.com/ovinalmere1
Laatste update: 10-09-2023
Keolis Almere:
http://ov-almere.weebly.com/keolis-almere.html
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Eigenlijk is het best simpel: om 13:07 is de laatste verbinding van de dag naar Acla da Fontauna al vertrokken, dus moet je ergens overnachten. Idealiter overnacht je dan terwijl je verder reist, en zolang de NJ Amsterdam - Zürich niet rijdt is de NJ Bremen -> Zürich dan een goede manier om kilometers te maken en nog iets aan je vertrekdag te hebben (in theorie kan je om 17:18 weg uit Utrecht en 's ochtends in de Alpen staan dan).
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Duidelijk waarom dat ommetje via Bremen.
Verder leuke plaatjes.
Verder leuke plaatjes.
Elke dag van Gouda naar Spijkenisse v.v.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
-
- Berichten: 736
- Lid geworden op: do 02 jul 2009, 10:41
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
>>De reis gaat verder naar Andermatt, en dat gaat steil omhoog: op 3,7 kilometer klimmen we 330 meter. Prachtig uitzicht gegarandeerd, net als de kaartcontrole trouwens (ook hier geldt: NS, watch and learn). <<
Afgelopen weekend 4x op en neer met dit treintje gereden en niet één keer gecontroleerd. Staat ook aangegeven in de trein : selbstcontrolle. In het verleden wel altijd controle hier gehad maar nu niet, zelfs geen conducteur aanwezig.
In de andere BVZ treinen wel altijd controle gehad.
Verder complimenten voor je foto's en beschrijving, leuk om te lezen en heel herkenbare foto's.
Afgelopen weekend 4x op en neer met dit treintje gereden en niet één keer gecontroleerd. Staat ook aangegeven in de trein : selbstcontrolle. In het verleden wel altijd controle hier gehad maar nu niet, zelfs geen conducteur aanwezig.
In de andere BVZ treinen wel altijd controle gehad.
Verder complimenten voor je foto's en beschrijving, leuk om te lezen en heel herkenbare foto's.
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Prachtige impressie van een onbekende hoek van Graubunden. Kleine aanvulling: er gaan geen treinen over de Gotthardpass, de route via Göschenen voert door de klassieke Gotthardtunnel uit 1882.
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Leuk verslagje! Krijg ook Zwitserland-kriebels hierbij, maar ik zit volgende week in een meer Mediterrane omgeving
Het ziet er heerlijk uit, maar waar kijken we hier eigenlijk naar?
Mijn foto's
This user loves deadlines. He loves the whooshing sound they make as they go by.
This user loves deadlines. He loves the whooshing sound they make as they go by.
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Volgens mij was dit de Maluns, als dat je helpt.
Vandaar 'klassieke Gotthardpas', wat ik bedoelde als contrast tegenover de Gotthard-Basistunnel (waarmee je bar weinig van de pas ziet.
-
- Berichten: 1637
- Lid geworden op: vr 02 sep 2016, 22:59
- Daniel
- OVNL-bestuurslid
- Berichten: 39181
- Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
- Locatie: Amersfoort
- Contacteer:
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Leuk hoor
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...
Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...
Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Mijn foto's
This user loves deadlines. He loves the whooshing sound they make as they go by.
This user loves deadlines. He loves the whooshing sound they make as they go by.
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Leuk verslag.
De kunst in de hal van Bremen heb ik ooit nog als quizvraag gebruikt op deze site. Uiteraard in no-time geraden.
De kunst in de hal van Bremen heb ik ooit nog als quizvraag gebruikt op deze site. Uiteraard in no-time geraden.
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Mooie reis en leuke foto's! Ben benieuwd naar het tweede deel!
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Mooie foto's van erg bekend terrein. Leuk om het eens met zon te zien, in plaats van regen of een ruime meter sneeuw.
Maluns ziet er goed uit, die ga ik ook eens maken. De Capuns zijn echter ook erg lekker.
Maluns ziet er goed uit, die ga ik ook eens maken. De Capuns zijn echter ook erg lekker.
Re: Naar het onderschrift van Z2N (deel 1) [50f]
Een mooi, leuk en herkenbaar verslag .
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 33 gasten