Ardan on Tour #59: Railheritage am Niederrhein [11f]
Geplaatst: do 23 sep 2021, 21:55
Hoi, het nadeel van een automobiel hebben is dat het ook niet echt gratis is en je hier verketterd wordt, het voordeel is wel dat je wat makkelijker op plekjes komt waar je niet makkelijk met het OV komt. En dan ook gewoon wanneer je er zin in hebt: voor de reportage van vandaag ben ik om 14u van huis gegaan en was ik om 20u weer terug. En toch in Duitsland geweest, terwijl ik met de trein toch altijd een zo lang mogelijke dag wil hebben om alles uit die 30 euro te halen.
Ik besloot een bezoekje te brengen aan de oude spoorbrug bij Büderich, aan de overkant van de Rijn bij Wesel. De oude spoorlijnen uit Boxtel en uit Venlo naar Wesel kwamen hier bij elkaar en gingen gezamenlijk de Rijn over. Er lag een spoorbrug van meer dan een kilometer lang over de Rijn en de uiterwaarden. Nogal een kostbare aangelegenheid, hij is er ook pas gekomen toen de beide spoorlijnen aan de bouw zouden bijdragen. Eén maatschappij zou de kosten niet kunnen dragen, ook omdat eerst nog maar moest worden aangezien hoe groot de beide spoorlijnen zouden worden.
Voor de spoorlijn van Venlo naar Wesel waren in ieder geval grote ambities als internationale verbinding van Parijs naar Hamburg. Op het tegenwoordige Julianapark in Venlo lag vroeger het Hamburgse station aan het Hamburgerplein. In Hamburg lag daarentegen het Venloer Bahnhof.
De spoorlijnen waren echter niet echt rendabel, mede doordat het Ruhrgebied niet werd aangedaan. Na de nodige oorlogsbeschadigingen is besloten de enorme spoorbrug over de Rijn niet meer te herbouwen. De restanten van de brug uit 1873 liggen er echter nog steeds, en het is een indrukwekkend gezicht. Op de achtergrond de skyline van Wesel met de Dom en de "Lange Heinrich", zoals de tv-toren wel wordt genoemd.
Hier lijkt een oorlogsbunker te zitten, die te betreden is. Wat hier binnen is? Ik durfde eigenlijk niet in mijn eentje naar binnen, je weet maar nooit wie er binnen zit..
Ook aan de Weselse kant van de Rijn is nog een deel van de brug aanwezig, maar daar zijn de bogen wel in gebruik voor bedrijfjes, een beetje zoals bij de Hofpleinlijn. Het laatste stukje van de spoorlijn zelf is nog in gebruik als goederenlijn naar een autobedrijf, ik zag in de gauwigheid ook een trein staan toen ik de spoorlijn bij de Reeser Landstraße overstak.
Een uurtje rijden verderop ligt Kranenburg. Dat kennen we natuurlijk allemaal van de Railfiets waarmee je naar Groesbeek en Kleve kunt. Vroeger lag er een enorm emplacement, omdat het een grensstation was. Daar moesten natuurlijk douanefaciliteiten zijn en goederen gestald kunnen worden. Er waren twee perrons met perronkappen erop. Daar is nu allemaal nog maar weinig van te zien, eerlijk gezegd viel me dat een beetje tegen. Toch is het aardig er eens rond te kijken. Het grote stationsgebouw herinnert nog aan de tijden waarin het nog een groot station was.
Stalling van de railfietsen.
Het stationsnaambord midden op het perron is op elke historische foto te zien en waarschijnlijk wel origineel. In het stationsgebouw zit nu een restaurant.
En Kranenburg zelf? Dat is best een leuk stadje!
Even mijn rugzak volgegooid met Duitse boodschappen en mijn tankje met Duits geprijsde benzine (ik was niet de enige Nederlander bij het tankstation). Ik reed terug via Nijmegen en passeerde onderweg het Kranenburger Ei, een wegknooppunt midden in het laagland waar eigenlijk helemaal geen knooppunt van wegen is, alleen de Bundesstraße 9 die linksaf gaat van Kranenburg naar Nijmegen. Oorspronkelijk moest hier een doorgaande weg rechtdoor lopen uit de richting Nijmegen naar Kleve maar die is nooit gebouwd. Er ligt nu dus alleen een plak asfalt onderop, en je rijdt zelf over verbindingsbogen, die naar Duits gebruik nogal krap zijn. Zo ligt het er al sinds 1978 bij, tenminste, dan verschijnt het voor het eerst op de topografische kaart. Omdat je al autorijdend beter geen foto's kunt maken moet je maar googelen
Niet echt een uitgebreid verslag, maar toch een leuk kijkje buiten de deur. Wij danken U weer voor de aandacht
Ik besloot een bezoekje te brengen aan de oude spoorbrug bij Büderich, aan de overkant van de Rijn bij Wesel. De oude spoorlijnen uit Boxtel en uit Venlo naar Wesel kwamen hier bij elkaar en gingen gezamenlijk de Rijn over. Er lag een spoorbrug van meer dan een kilometer lang over de Rijn en de uiterwaarden. Nogal een kostbare aangelegenheid, hij is er ook pas gekomen toen de beide spoorlijnen aan de bouw zouden bijdragen. Eén maatschappij zou de kosten niet kunnen dragen, ook omdat eerst nog maar moest worden aangezien hoe groot de beide spoorlijnen zouden worden.
Voor de spoorlijn van Venlo naar Wesel waren in ieder geval grote ambities als internationale verbinding van Parijs naar Hamburg. Op het tegenwoordige Julianapark in Venlo lag vroeger het Hamburgse station aan het Hamburgerplein. In Hamburg lag daarentegen het Venloer Bahnhof.
De spoorlijnen waren echter niet echt rendabel, mede doordat het Ruhrgebied niet werd aangedaan. Na de nodige oorlogsbeschadigingen is besloten de enorme spoorbrug over de Rijn niet meer te herbouwen. De restanten van de brug uit 1873 liggen er echter nog steeds, en het is een indrukwekkend gezicht. Op de achtergrond de skyline van Wesel met de Dom en de "Lange Heinrich", zoals de tv-toren wel wordt genoemd.
Hier lijkt een oorlogsbunker te zitten, die te betreden is. Wat hier binnen is? Ik durfde eigenlijk niet in mijn eentje naar binnen, je weet maar nooit wie er binnen zit..
Ook aan de Weselse kant van de Rijn is nog een deel van de brug aanwezig, maar daar zijn de bogen wel in gebruik voor bedrijfjes, een beetje zoals bij de Hofpleinlijn. Het laatste stukje van de spoorlijn zelf is nog in gebruik als goederenlijn naar een autobedrijf, ik zag in de gauwigheid ook een trein staan toen ik de spoorlijn bij de Reeser Landstraße overstak.
Een uurtje rijden verderop ligt Kranenburg. Dat kennen we natuurlijk allemaal van de Railfiets waarmee je naar Groesbeek en Kleve kunt. Vroeger lag er een enorm emplacement, omdat het een grensstation was. Daar moesten natuurlijk douanefaciliteiten zijn en goederen gestald kunnen worden. Er waren twee perrons met perronkappen erop. Daar is nu allemaal nog maar weinig van te zien, eerlijk gezegd viel me dat een beetje tegen. Toch is het aardig er eens rond te kijken. Het grote stationsgebouw herinnert nog aan de tijden waarin het nog een groot station was.
Stalling van de railfietsen.
Het stationsnaambord midden op het perron is op elke historische foto te zien en waarschijnlijk wel origineel. In het stationsgebouw zit nu een restaurant.
En Kranenburg zelf? Dat is best een leuk stadje!
Even mijn rugzak volgegooid met Duitse boodschappen en mijn tankje met Duits geprijsde benzine (ik was niet de enige Nederlander bij het tankstation). Ik reed terug via Nijmegen en passeerde onderweg het Kranenburger Ei, een wegknooppunt midden in het laagland waar eigenlijk helemaal geen knooppunt van wegen is, alleen de Bundesstraße 9 die linksaf gaat van Kranenburg naar Nijmegen. Oorspronkelijk moest hier een doorgaande weg rechtdoor lopen uit de richting Nijmegen naar Kleve maar die is nooit gebouwd. Er ligt nu dus alleen een plak asfalt onderop, en je rijdt zelf over verbindingsbogen, die naar Duits gebruik nogal krap zijn. Zo ligt het er al sinds 1978 bij, tenminste, dan verschijnt het voor het eerst op de topografische kaart. Omdat je al autorijdend beter geen foto's kunt maken moet je maar googelen
Niet echt een uitgebreid verslag, maar toch een leuk kijkje buiten de deur. Wij danken U weer voor de aandacht