Mikos op Reis: Oostenrijk

Dit is het forumdeel voor jouw mooie foto's. Plaats dus al je reisverslagen hier. Ook overige foto's zijn welkom, mits ze voorzien zijn van een omschrijving waarom je die foto graag wil laten zien.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door Mikos »

Mikos op Reis: Oostenrijk

Het was alweer drie weken geleden dat ik voor het laatst op reis was, hoog tijd om weer op pad te gaan!

Zaterdagavond 18 september
Een Zwolse collega zet me na een rustige rit vanuit Zwolle af in Arnhem. Hij gaat door naar Den Bosch, ik stap op een andere trein voor een heel ander soort avontuur: om 20.37 uur zal hiervandaan NightJet 421 vertrekken met rijtuigen naar Wenen, maar voor mij nog belangrijker: ook met rijtuigen naar Innsbruck.

Afbeelding

Ik heb een privécoupé voor mezelf geboekt met een slaapplaats rechtstreeks naar Innsbruck in Oostenrijk. Privé omdat ik dat zelf nu eenmaal het meest prettig vind, rechtstreeks omdat dat het meest comfortabel is. Ik kan ook 8 minuten later vertekken vanuit Arnhem en dan ben ik slechts een half uur later in Innsbruck. Maar dan moet ik onderweg midden in de nacht wel 5 keer overstappen, dus dat sla ik maar over.

Mooi op tijd komt de lange trein in Arnhem voor gereden, de Oostenrijkse stewardess (dat is de benaming die de ÖBB ze zelf geeft) heet me vriendelijk welkom. Bed nummer 11 is snel gevonden, mijn spullen al rap geparkeerd. Volgens dienstregeling rijden we Arnhem om 20.37 uur uit, op weg naar Duitsland en Oostenrijk, terwijl ik de ontbijtkaart bekijk. Ik mag kiezen wat ik voor het ontbijt wens, een aantal dingen zijn bij de prijs inbegrepen. Elk extraatje kost 1,40. De keuze is beperkt tot twee broodjes, wat beleg, yoghurt en koffie, thee, chocolademelk of sinaasappelsap.

Afbeelding

Wanneer ik naar het toilet ben geweest, staat de Oostenrijkse stewardess al naast mijn coupé om me om mijn treinkaartje te vragen. Terwijl ik die in mijn telefoon opzoek, grap ik:
"Ich fahre Umsonst."
Ze blikt of bloost niet en zegt alleen:
"Warum auch nicht?"
Mooi, niet op haar mondje gevallen. Maar nadat ze mijn kaartje heeft goedgekeurd, is daar mijn eerste kennismaking met het Oostenrijkse Duits. Mijn Duits is prima, maar deze spraakwaterval heeft een heerlijk Oostenrijks accent dat het erg vermakelijk maakt om naar te luisteren, maar niet gemakkelijker. De vraag of ik al eens met een nachttrein heb gereisd moet ze twee keer stellen voor ik haar begrijp, waarna ze uitlegt dat het in principe hetzelfde is als bij de nachttreinen van de Duitsers. Kennelijk gaat ze er van uit dat ik daarmee heb gereisd, ik heb maar niet geprobeerd uit te leggen dat ik met nachttreinen van de Russen, Oekraïners, Mongolen, Chinezen, Amerikanen en Australiërs heb gereisd, want inderdaad komt het allemaal wel aardig op hetzelfde neer. Al snel is ze weer vertrokken en kan ik me richten op de vooruitzichten van de komende dagen.

Afbeelding

Op de een of andere manier lopen we al snel ergens vertraging op, want onze eerste stop na Arnhem is in Düsseldorf en daar vertrekken we 20 minuten te laat. Gelukkig is het voor mij vakantie en hoef ik me er verder niet mee bezig te houden. Bovendien lopen we dat tijdens de lange stop in Nürnberg, waar de trein uit elkaar gehaald, wordt ongetwijfeld weer in. En anders kan ik morgen wat langer uitslapen, want de aankomst is voorzien om 09.14 uur en dat is voor mijn doen vrij vroeg. Zeker als de vriendelijke stewardess een uur voor aankomst het ontbijt komt brengen. In Köln staan we tijdens de locwissel en het aankoppelen met het gedeelte uit Brussel erg lang stil en zo loopt de vertraging op naar anderhalf uur. Tijd om te gaan slapen.

Zondag 19 september
Wanneer ik de volgende ochtend uit mezelf om kwart over acht wakker word, rijden we net München uit. De vertraging is teruggelopen tot 45 minuten, alle tijd om rustig wakker te worden en van het uitzicht te genieten. Drie kwartier na de afgesproken tijd komt de stewardess mijn ontbijt brengen, geheel conform de vertraging; wie nog slaapt kan dankzij de vertraging langer blijven liggen.

Afbeelding
Vreemd genoeg geen heuvels of bergen te zien...

Afbeelding

Afbeelding
Innsbruck Hauptbahnhof

Om 1 minuut over 10, 46 minuten na de oorspronkelijke aankomsttijd, stap ik in Innsbruck uit. Mijn hotel ligt op 2 minuten lopen vanaf het station en daar parkeer ik eerst mijn koffer. Daarna wandel ik de stad in en ontdek dat het hier op zondagochtend uitgestorven is. Ik heb al een en ander gezien, wanneer ik mijn GPS vraag om wat informatie. Er ligt op anderhalve kilometer lopen een Geocache wandeling waar ik na 12 uur stilgezeten en gelegen te hebben wel zin in heb. Geheel volgens traditie is die anderhalve kilometer op het oog niet zo spannend, maar wel zo steil. Ik maak een leuk rondje door het bos en daarna zak ik terug af naar het station om nog even wat rond te kijken.

Afbeelding

Afbeelding
Rivier de Inn, waar een brug overheen werd gebouwd. Ziedaar: Innsbruck.

Afbeelding

Afbeelding
Overgroeide bushalte.

Om 14 uur kan ik mijn kamer in en duik ik eerst onder de douche. Even bijkomen, want hoe makkelijk de nachttrein ook in het gebruik is, het blijft toch een beetje kamperen. Daarna bekijk ik de kaart nog eens en wandel ik nog eens langs de hoogtepunten die deze stad te bieden heeft.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Eten doe ik in het hotelrestaurant, waar na een tijdje een vrouw aan het tafeltje naast me komt zitten. Ze reist alleen en is duidelijk niet in haar comfortzone, wat ze ook hardop zegt. Ze is ook een beetje op zoek naar contact, maar daar heb ik terwijl ik aan mijn voorgerecht zit net even geen trek in. De rest van het eten gaat bij haar zoals het bij mij ging toen ik net begonnen was met alleen reizen; snel, snel, snel. Ik heb mijn hoofdgerecht nog niet op of ze is alweer vertrokken. Dat heb ik gelukkig wel geleerd; ook het eten mag tijd kosten, het is onderdeel van de reis.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Interessante straatjes...

Afbeelding

Daarna is de dag voor mij wel om; ik heb wel geslapen in de trein, maar zeker niet zo lang als ik zou willen.

Maandag 20 september
Op maandag begint de dag met het checken van het weerbericht tijdens het ontbijt. In Innsbruck is er een Innsbruck Card die 49 euro kost en daarmee toegang geeft tot een aantal musea, maar ook tot de Nordkettebahn, een serie kabelbanen die tot hoog boven de stad reiken. "Het mooiste uitzicht over de stad," aldus alle advertenties die er over te vinden zijn. Maar dan moet het wel onbewolkt zijn... Het weerbericht heeft het over bewolking, maar ook heldere momenten. Daar gok ik het dan maar op. In het hotel koop ik de kaart, waarmee ik me direct begeef naar het startpunt van de onderste kabelbaan.

Afbeelding
Hafelekar.

Na twee keer overstappen sta ik op de Hafelekar, het hoogste punt van Innsbruck op 2334 meter. Midden in de bewolking, er is geen hand voor ogen te zien.
"Schade," zegt een vrouw die met dezelfde kabelbaan naar boven is gekomen.
Maar ik ken de bergen en het weer onderhand; geef het even de tijd en voor je het weet kan het beter zijn. Ik zoek en vind een verstopte Geocache en eet vervolgens op een bankje de lunch die ik in een Turkse bakkerij in de stad heb gekocht op weg naar het dalstation. En ik had al wat blauwe plekken in de lucht gezien; het trekt open en ik kan zowaar Innsbruck zien liggen. De vrouw in de roze jas kijkt ondertussen een stuk verderop in de andere richting, ik denk niet dat ze Innsbruck uiteindelijk heeft gezien.

Afbeelding

Afbeelding

Ik had voorafgaand aan de reis een tweede nacht in Innsbruck geboekt, omdat ik een wandeling in de bergen wilde maken. Het weer valt me mee en dus zoek ik een van de bekende gele bordjes die verwijzen naar een wandeling. Ik kies voor de wandeling vanaf het hoogste punt naar het bergstation van de tweede kabelbaan. Volgens het bordje een wandeling van een uur en dat zie ik wel zitten. Stiekem is het meer heen en weer lopen om af te kunnen dalen dan dat het echt een wandeling is, maar het uitzicht dat zich af en toe tentoon stelt maakt dat ruimschoots goed.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Wiens broek? Innsbruck.

Afbeelding
Innsbruck van boven.

Na een uur ben ik inderdaad bij de kabelbaan, waarmee ik afdaal. De kaart die ik heb gekocht geeft ook gratis toegang tot de AlpenZoo, een dierentuin met alleen maar alpendieren. De onderste kabelbaan stopt ernaast en ik besluit daar uit te stappen.

Afbeelding
De onderste kabelbaan van Innsbruck.

"Waar zijn de tijgers?" begroet een bord in de dierentuin me zodra ik langs de kassa ben gekomen. "Die zijn hier niet, we laten alleen dieren zien die in de Alpen leven," aldus het antwoord dat er onder staat. Een hele verzameling bonte beesten, van alpenkoeien tot bruine beren (die overdag rusten en zich eigenlijk niet laten zien) en van steenbokken tot steenadelaars; ze zijn hier te zien. Een vermakelijk uurtje.

Daarna bekijk ik in de bus terug naar het stadscentrum wat de mogelijkheden zijn; het is inmiddels 16 uur en de meeste musea gaan om 17 uur dicht. Alle musea? Alle musea, op één museumpje na, dat bovendien niet in Innsbruck ligt. Er gaat wel een shuttlebus naar toe die een paar keer per dag rijdt en ook vandaag om 16.40 uur vanaf het Hauptbahnhof. Die keert pas om 19.30 uur terug, dus het lijkt me een goed idee bij de grote, gele M op het station even snel wat naar binnen te werken.

Stipt om 16.40 uur vertrekt de Shuttlebus naar Watten, 20 kilometer verderop. Er is één klant aan boord; een knappe Nederlander die eigenlijk niet zo heel goed weet waar hij aan begonnen is. 45 minuten later stap ik uit bij Swarovski Kristallwelten, een museum en enorme tuin naast de Swarovski fabriek. Er wordt me op het hart gedrukt met het museum te beginnen, aangezien de deuren daarvan sluiten om 18 uur. En zo wandel ik tegen stevig tempo door museum annex expositieruimte. Leuk om te zien, maar na een kwartier sta ik alweer buiten en daar heb ik stiekem een beetje spijt van, want ik kan niet opnieuw naar binnen en heb toch het idee niet alles gezien te hebben.

Afbeelding

Dan maar door de enorme tuin met speelterrein voor kinderen, doolhof en alpentuin wandelen. Dat heb ik al rap allemaal gezien, waarna ik nog eens door de Swarovski winkel loop. Je kunt je ogen uitkijken naar de mooie creaties hier, maar ook naar de bijbehorende prijskaartjes.
"Und es ist nur Glass?" hoor ik een man achterdochtig vragen, wiens vrouw behangen is met een mooi kristallen hangertje, terwijl hij naar het prijskaartje kijkt.
"Es ist die Arbeit wofür Sie bezahlen," is het keurig ingestudeerde antwoord van de verkoopster die bij ze staat. Daar kan ik wel om lachen.

Afbeelding

Afbeelding

Even later vraag ik aan een andere verkoopster of er werkelijk mensen zijn die dit soort spullen kopen, zeker tegen de prijzen die erbij staan. Dat bevestigt ze, maar het zijn slechts enkelen.
"Wie geld heeft..." vult ze aan. Ze vraagt zich vooral hardop af: waar moet je het laten?
"Zuhause ist für Schlafen, was muss Mann denn damit?"
Ook ik val niet binnen de doelgroep en verlaat het park uiteindelijk in de shuttlebus met lege handen. Wel leuk om een keer te hebben gezien, vooral omdat het bij de prijs was inbegrepen een goede deal.

Afbeelding

Afbeelding
Boven: 9000 euro, midden 28.000 euro, onder: 8000 euro. Koopje!

Daarmee is mijn bezoek aan Innsbruck voorbij. Tijd om in te pakken en de volgende dag door te reizen naar de volgende bestemming!

Afbeelding
Innsbruck Hauptbahnhof.

Dinsdag 21 september
Om kwart over elf vertrekt de RailJet naar Salzburg. Onderweg wordt er door een vriendelijke conducteur gecontroleerd, die een stempeltje op mijn vrij vervoer zet. Ook hier gaat zo goed als alles digitaal zie ik tijdens zijn controle in de coupé, de stempel die ik van hem krijg laat zien dat de stempeltang nog maar weinig wordt gebruikt, want de datum waarop die staat is van drie dagen eerder...

Het Oostenrijkse landschap trekt aan me voorbij en wat ik online al had gezien wordt in de trein bevestigd; de trein rijdt over Kufstein en dan Duitsland in. Daar hebben we nog maar een klein stuk gereden, wanneer we tot stilstand komen.
"Polizeieinsatz" wordt er gemeld, geen treinverkeer, afwachten. Maar we hebben geluk; na een kwartier rijden we alweer, treinen om ons heen hebben drie kwartier vertraging. We lopen het niet meer in en komen 18 minuten later dan gepland aan in Salzburg.

Afbeelding

Het hotel waar ik heb gereserveerd ligt direct naast het station en ondanks dat het nog anderhalf uur duurt voor ik mijn kamer in zou mogen, krijg ik direct de sleutel overhandigd. Kamer 214 biedt uitzicht op het perron, het oorspronkelijke stationsgebouw en een kantorencomplex, waar later 's avonds zal blijken niet alleen de lokale Bijsturing van het personeel maar ook de lokale treindienstleiding huist. Wanneer het donker is kun je er namelijk naar binnen kijken...

Afbeelding
Links kijkt u binnen bij de seinzaal.

Een bus brengt me naar de andere zijde van de stad, waar de meeste hoogtepunten lijken te liggen. Ik maak een rondje langs het Mozartplein, de Dom en de voormalige paardenwasplaats en kom uiteindelijk in de kabelbaan naar de vesting Hohensalzburg terecht. Daar maak ik een rondje langs de museumstukken die er zijn en geniet ik van het uitzicht over de stad aan de ene kant van het fort en de omgeving aan de andere kant.

Afbeelding

Afbeelding
Dom, Dom, Dom...

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Pferdeschwemme.

Afbeelding

Afbeelding
Hohensalzburg, omdat het zo hoog ligt.

Afbeelding
Hoog, zegt u?

Afbeelding

Afbeelding
Met kabelbaan voor de liefhebber. Of de luie toerist.

Dan steek ik de oever weer over en kom ik bij het Mirabell Schloss, met bijbehorende tuin. Een mooi uitzicht vanuit de tuin is er over de oude stad en de vesting aan de andere kant van de stad.

Afbeelding
Schloss Mirabell.

Afbeelding
Met nieuwe vrienden die wel wilden poseren voor de foto!

Afbeelding
Plaatje, hoor!

Afbeelding

Eten doe ik in Gasthof Alter Fuchs, vrij vroeg. Ik heb namelijk nog iets op het programma staan waarvoor ik volgens de lokale reisplanner even nodig heb om er te komen. De bus brengt me naar de 'andere kant' van het vliegveld, daar waar de reizigers niet komen. Na een stukje lopen kom ik bij een verder nietszeggend gebouw waar helemaal niets onthult dat hier iets te vinden is dat interessant zou kunnen zijn. Hangar 7 is echter in eigendom van Dietrich Mateschitz, de oprichter van Red Bull. Dit is geen fabriek met drankjes, maar wel een enorme ruimte waarin de belangrijkste objecten uit de geschiedenis van de sporttak van het bedrijf te zien zijn. Helikopters, vliegtuigen en uiteraard Formule 1-wagens. Op de achtergrond vliegt er een enkel vliegtuig naar zijn bestemming, terwijl ondertussen de zon onder gaat.

Afbeelding
Hangar 7.

Afbeelding

De bus brengt me vervolgens terug naar het Hauptbahnhof, waar een enkele trein naar verre oorden als München vertrekt.

Afbeelding
Een zeldzaamheidje tegenwoordig; een BR628. En dat in Oostenrijk!

Afbeelding
De oude kap hebben ze laten staan en de rest er op aan laten sluiten. Vind ik mooi.

Afbeelding
Salzburg Hauptbahnhof.

Woensdag 22 september
Op woensdagochtend vertrekt de RailJet iets na 11 uur 's morgens richting Wenen. Ik heb een stoel gereserveerd in het stilterijtuig waar het duidelijk minder rustig is als in het gewone rijtuig de dag ervoor. Wie gaat er dan ook met een baby in het stilterijtuig zitten? Maar dat terzijde.

Afbeelding

Geheel op tijd rollen we Wien Hauptbahnhof binnen. Voor het gemak heb ik ook hier een hotel dichtbij uitgekozen, waar ik direct mijn kamer in kan. Ik heb anderhalve dag om heel Wenen te bekijken en het is dus zaak om alles slim in te plannen, want Wenen is groot en heeft heel veel hoogtepunten. Op woensdag is het ook het slechtste weer van deze week; er wordt wat lichte regen voorspeld en het is stiekem aan de frisse kant.

En dus zoek ik iets uit voor binnen. Toevallig iets dat alleen op woensdag nog open is; Remise, het trammuseum van Wenen. Er staan oude trams, het stroomsysteem wordt op simpele wijze uitgelegd, er is een metrosimulator en voor je het weet ben je een uur verder.

Afbeelding

Afbeelding

Daarna vervolg ik mijn tour door de stad door naar Stephansplatz te reizen, midden in het centrum van de stad. Ik bekijk de Sint Pieter en wandel wat door de stad. De ringtrams voeren langs een aantal andere bezienswaardigheden, waaronder het Rathaus, Hofburgtheater en de Staatsopera. Na het diner in visrestaurant Nordsee (daar had ik spontaan zin in toen ik er aan voorbij kwam) voert de metro me naar Wien Praterstern. Daar tegenover ligt namelijk het Prater, een openbaar pretpark (meer een permanente kermis) sinds 1766. Daar heb ik zelf weinig mee, alhoewel ik met plezier heb staan kijken naar een jongetje dat stoer met zijn tante in de attractie stapte die je naar een vijftigtal meters hoogte brengt en dan ineens via een vrije val terug naar beneden brengt. Toen het plateau net naar beneden kwam was hij toch wel even van zijn stuk gebracht en zijn tante misschien stiekem nog wel wat meer...

Afbeelding
Stephansdom op Stephansplatz.

Afbeelding
Sint Pieter van binnen.

Afbeelding
De Pestsäule, ter nagedachtenis van de pest die hier ooit heerste.

Afbeelding
Stephansdom van binnen.

Afbeelding
Hofburgtheater.

Afbeelding
Rathaus in de steigers.

Ikzelf kom voor het Riesenrad, het reuzenrad dat bestaat uit pipo-wagens en dat je in 20 minuten een rondje de lucht in geeft en daarbij mooi uitzicht geeft op de stad. Net donker genoeg om de lichtjes kilometers ver te kunnen zien, nog licht genoeg om daadwerkelijk iets te kunnen zien.

Afbeelding
Prater.

Afbeelding

Afbeelding
Wenen van boven.

Afbeelding
Prater van boven.

Afbeelding
Wien Praterstern van boven.

Daarna zit de dag er alweer op en brengt de S-bahn me weer terug naar het Hauptbahnhof waar de Nightjet naar Amsterdam net wordt voorgebracht. Dat is voor mij nog een dag te vroeg, dus ik loop na vertrek ervan naar het hotel.

Afbeelding
Wadlopers!

Donderdag 23 september
De donderdag is alweer de laatste dag van deze korte reis. Om 11.00 uur moet ik mijn kamer uit en nadat ik mijn koffer heb afgegeven, vertrek ik op deze stralend zonnige dag richting Schloss Schönbrunn. Een enorm kasteel dat diende als zomerpaleis voor vele vorsten, waaronder keizer Frans Jozef en Elisabeth (Sisi voor vrienden). Ik boek de korte tour door het pand dat slechts 20 van de 1441 vertrekken laat zien. De lange tour voert door maar liefst 40 vertrekken, maar dat is me wat te gortig. Voordat ik naar binnen mag, loop ik eerst door de enorme tuin, het Schlosspark. Dat is vrij toegankelijk en wordt gebruikt als stadspark. Op een zonnige dag als deze wordt er volop gewandeld en gejogd.

Afbeelding

Afbeelding
Schönbrunn.

Afbeelding
Gloriette.

Ook heb ik er een geluksmomentje. Er komt een stelletje voorbij dat aan alle kanten duidelijk ruzie heeft; ze zeggen geen woord tegen elkaar, hij loopt een meter of 3 achter haar, ze kijken oppervlakkig naar de vele dingen die in de tuin te zien zijn en waar ze aan voorbij lopen en op een bepaald moment zitten ze op hetzelfde bankje, met een meter of twee afstand tussen elkaar. Hij op zijn telefoon, zij kijkt stoïcijns voor zich uit.
Dat heb ik allemaal niet; al dat drama er omheen waardoor je meer daarmee bezig bent dan met de plek waar je bent. Nee, het heeft zeker voordelen om alleen te reizen!

Dan mag ik het slot in. Het is overal met goud overladen en de audiotour vertelt op vrij langzame wijze over wat er allemaal te zien is. Er mogen geen foto's gemaakt worden, maar over één foto hebben ze het niet gehad, dus neem ik die stiekem toch. Na een half uur sta ik weer buiten in de zon.

Afbeelding

Ik wandel door het park naar de top van de heuvel, waar triomfboog Gloriette een mooi uitzicht over Schönbrunn en de achterliggende stad biedt.

Afbeelding

Afbeelding

Dan brengen de metro en de tram me naar de andere kant van de stad, waar het Hundertwasserhaus te vinden is. Een kunstenaar en architect, Hundertwasser, hield niet van saai en rechttoe-rechtaan en dus bouwde hij graag aparte gebouwen. Het bekendste voorbeeld is het Hundertwasserhaus uit 1986, dat een toeristisch hoogtepunt werd.

Afbeelding
Hundertwasserhaus.

Afbeelding

Afbeelding

Terwijl ik vervolgens door de hoofdstraat van de stad loop en op een bankje ga zitten om te oriënteren wat ik verder nog ga doen, ben ik getuige van een wel heel opzichtig spelletje Balletje-balletje. Er staat een groepje -ik vermoed Roemenen- bij elkaar waarvan je al van verre kunt zien dat ze bij elkaar horen, al was het maar hun uiterlijk; typisch Oostblok. Er staat één meisje tussen dat het spelletje meespeelt, ook zij hoort erbij. En het gaat allemaal opzichtig en luid in het Engels, wat sowieso vreemd is in een stad waar iedereen Duits (en opvallend genoeg veel Italiaans) spreekt. En toch is er een sukkel die er bij gaat staan en zich in een paar minuten honderd euro af laat troggelen. Hebben die afleveringen van Kees van der Speks Oplichters in het buitenland toch voor wat inzicht gezorgd.

Afbeelding
"Als jij nou zegt dat hij onder die linker ligt, trappen die toeristen er vast in!"

Ik wandel via de Staatsopera naar de laatste toeristische hotspot van deze reis: Slot Belvedere, wederom een pronkstuk bestaande uit twee paleizen met bijbehorende vijvers en park.

Afbeelding
Karlskirche. Met filmopnames.

Afbeelding
Belvedere.

Afbeelding
"Als ik op mijn hurken ga zitten, val ik dan niet op?"

Afbeelding

Dan is het gedaan met de pret; de metro brengt me terug naar Schwedenplatz waar ik dichtbij een Grieks restaurant heb zien zitten dat me wel wat lijkt. Een flinke maaltijd later is het tijd om mijn koffer op te gaan halen in het hotel en naar het Hauptbahnhof te vertrekken. De trein wordt op tijd voorgezet en op tijd vertrekken we vanuit Wenen.

Afbeelding

Op deze terugreis waren alle slaapcoupés al uitverkocht. En aangezien ik twaalf uur zittend in een stoel niet zie zitten, heb ik gekozen voor het ligrijtuig. Maar dan wel met een privécoupé, het moet wel leuk blijven. Ik heb een zespersoonscoupé voor mezelf. De steward heeft er zin in en heeft geluk dat hij me op de terugreis treft; het accent dat hij heeft had ik op de heenweg waarschijnlijk niet helemaal kunnen volgen. Het is ook een grappenmaker, want wanneer hij zich voor komt stellen begint hij met:
"Ha, hier ist es luxe! Nur ein Person!"
Ik wijs hem op een leeslampje dat niet werkt wanneer hij de plekken van het licht laat zien.
"Die wüsste schon es gab nur ein Person!"
Jup, we hebben een grappenmaker aan boord.

Afbeelding
Hostel op wielen.

De steward vraagt me of ik een uur voor aankomst in Arnhem gewekt wil worden met het ontbijt. Ik vraag hem voor de zekerheid of dat uur mee opschuift mochten we onderweg vertraging oplopen.
"Ik noem expres geen tijd, het is altijd afwachten wanneer we aankomen."
Wanneer ik Duitsland als antwoord geef, geeft hij me een veelzeggende blik.
"Op de een of andere manier is er altijd wel wat zodra we de grens over zijn," zegt hij erbij.
Dat weet ik kracht bij te zetten met het voorbeeld van de rit van Innsbruck naar Salzburg.
"Het is alsof ze ons maar geen prioriteit geven," verzucht hij. "Alsof ze ons niet mogen," knipoogt hij erbij.
Controle van de Duitse politie in Passau zorgt er al voor dat we 5 minuten te laat vertrekken. Ik sluit mijn ogen en wacht af.

Om vijf over acht krijg ik mijn ontbijt aangeboden, twintig minuten later dan de bedoeling. We rijden op dat moment net Duisburg uit. Wanneer een tijdje later de steward het dienblad van het ontbijt op komt halen, meld ik hem dat dat de allersmerigste kop chocolademelk was die ik in mijn leven heb gehad. Hij kijkt me verbaasd aan, waarna ik eraan toevoeg:
"Ich glaube, auf Deutsch heisst es Kaffee..."
Het duurt heel even voor het kwartje valt en hij begint te lachen:
"Heb ik je koffie gegeven in plaats van de bestelde choco? Ik ga direct chocomelk voor je halen!"
Waar hij twee minuten later mee terugkomt. Die neem ik aan en terwijl hij weg loopt hoor ik hem nog lachen:
"Wirklich slechteste Schoko meines Lebes..."

Afbeelding
De allersmerigste bak chocolademelk zat er in dat bekertje...

De vertraging loopt uiteindelijk op tot dertig minuten en daarmee mis ik de trein naar Zwolle. Op het perron praat ik een tijdje met een Zwolse collega die met de Sprinter uit Nijmegen is gekomen. De volgende trein naar Zwolle is op volle oorlogssterkte en er is plek zat om me naar Zwolle te brengen. Het was een mooie, maar stiekem veel te korte trip!

Afbeelding
Gebruikersavatar
Daniel
OVNL-bestuurslid
Berichten: 39115
Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door Daniel »

Leuk verslagje hoor :pos:
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...

Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Gebruikersavatar
Hainje
Berichten: 12803
Lid geworden op: za 31 aug 2013, 14:40
Locatie: Tilburg

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door Hainje »

Vond de verlofregelingen bij AH al riant, maar dat van NS mag er ook wezen geloof ik. Plus je verdient bij NS ook nog eens voldoende geld om daadwerkelijk alleen op vakantie te gaan. Misschien toch maar eens bij NS gaan solliciteren. :lol:

Leuk verslag uiteraard verder, zoals ik van je gewend ben. :pos:
🍉
waldo79
Berichten: 7602
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door waldo79 »

Je weet heel wat te maken van korte reizen :Y
en-es
Berichten: 4413
Lid geworden op: zo 11 dec 2016, 14:11

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door en-es »

Mooi reisverslag. Ik had Innsbruck-Salzburg via Zell am See gedaan. Is een stuk langer maar ook een veel mooier traject.
Etienne
Donateur
Berichten: 7907
Lid geworden op: vr 26 dec 2008, 14:01
Locatie: Gouda
Contacteer:

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door Etienne »

Leuk verslag
Elke dag van Gouda naar Spijkenisse v.v.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
umbusko
Donateur
Berichten: 5286
Lid geworden op: zo 28 okt 2018, 16:45
Locatie: Maastricht/Berlin

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door umbusko »

Een tijd geleden was ik een verslag door Schotland aan het voorbereiden, en natuurlijk had Mikos een verslag van een reis naar Schotland. Pas geleden kwam ik door Salzburg (verslag volgt nog), plaatst 'ie een verslag met een bezoek aan Salzburg. :mrgreen: Maar zoals ook toen vullen we elkaar mooi aan, denk ik. Je had daar dan ook veel meer tijd dan ik.

Leuke reis gemaakt zo! Er zitten een aantal prachtige foto's tussen. En die dingen van Swarovski zouden niet misstaan in een van de vele dictatoriale *stannen geloof ik, als ik op de verslagen van Timon afga. :')
erka
Berichten: 111
Lid geworden op: ma 11 apr 2016, 21:13
Locatie: Groningen

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door erka »

Inderdaad leuk verslag! Wat ik mooi aan Innsbruck vond is dat de bergen zo dicht tegen de stad aan liggen. Dat heb je bijna nergens in Europa bij zo'n grote stad. Ben toen nog bovenop de Olympia-skispringschans geweest, ook bekend van de Vierschansentournee. Gigantisch steil.
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door Mikos »

Dank voor uw reacties! :)
Hainje schreef: vr 24 sep 2021, 18:42 Vond de verlofregelingen bij AH al riant, maar dat van NS mag er ook wezen geloof ik. Plus je verdient bij NS ook nog eens voldoende geld om daadwerkelijk alleen op vakantie te gaan. Misschien toch maar eens bij NS gaan solliciteren. :lol:
Keuzes, keuzes, keuzes! Verlof bijkopen is niet gratis, maar wel mogelijk. We hebben momenteel veel vacatures openstaan in verschillende categorieën, dus schroom niet. :pos:
waldo79 schreef: vr 24 sep 2021, 20:03 Je weet heel wat te maken van korte reizen :Y
Ik probeer er altijd zo veel mogelijk van te maken, tijd is eindig! En als ik er dan toch ben, kan ik er maar beter van profiteren, niet?
en-es schreef: vr 24 sep 2021, 20:24 Ik had Innsbruck-Salzburg via Zell am See gedaan. Is een stuk langer maar ook een veel mooier traject.
Met in dit geval weinig tijd en veel zien is het een kwestie van keuzes maken, wellicht dat ik dat traject ook nog eens afleg!
umbusko schreef: vr 24 sep 2021, 22:10 Een tijd geleden was ik een verslag door Schotland aan het voorbereiden, en natuurlijk had Mikos een verslag van een reis naar Schotland. Pas geleden kwam ik door Salzburg (verslag volgt nog), plaatst 'ie een verslag met een bezoek aan Salzburg. :mrgreen:
Waar gaat je volgende reis heen? :mrgreen:
Milco
OVNL-beheerder
Berichten: 8602
Lid geworden op: ma 13 jul 2009, 23:07
Locatie: Almere
Contacteer:

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door Milco »

Mooi verslag Mikos!
Payroll Officer bij RGF Staffing The Netherlands.

Website:
http://ov-almere.weebly.com/
Laatste update: 27-03-2024

Youtube:
https://www.youtube.com/ovinalmere1
Laatste update: 10-09-2023

Keolis Almere:
http://ov-almere.weebly.com/keolis-almere.html
Gebruikersavatar
ICE11
Berichten: 2816
Lid geworden op: ma 05 mei 2014, 23:57
Locatie: Aken

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door ICE11 »

Om je gerust te stellen, zelfs voor iemand met Duits als moedertaal is het soms moeilijk, Oostenrijkers te verstaan! :Y Ik weet bij voorbeeld nog hoe lang ik eens geraden heb tot ik erachter kwam dat "Paradeiser" tomaten zijn (Duits: Tomate).....
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door Mikos »

Er kwam een Duitse spelshow voorbij waarin gevraagd werd hoe Oostenrijkers 'kartoffel' noemen. Het wel zeer Nederlands gelijkende Erdapfel. :mrgreen:
Timon91
Berichten: 871
Lid geworden op: ma 29 jun 2009, 14:24
Locatie: Arnhem

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door Timon91 »

Tof verslag Mikos! Je had meer geluk met de NightJet dan ik zo te lezen :mrgreen:
Mijn Flickr account.
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door Mikos »

Ik was erg blij dat we de Duitse grens over gingen, vanaf dat punt maakte het me allemaal niet zo veel meer uit. Dat we 46 minuten te laat in Innsbruck aankwamen voelde als een cadeautje :mrgreen:
Laatst gewijzigd door Mikos op zo 26 sep 2021, 11:30, 1 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
ODRAIL
Berichten: 15329
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 22:06

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door ODRAIL »

Een herkenbaar (Innsbruck en Salzburg) en mooi verslag ;) .
ZO6176
Donateur
Berichten: 6000
Lid geworden op: wo 02 dec 2015, 20:20
Locatie: Eindhoven

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door ZO6176 »

ICE11 schreef: za 25 sep 2021, 19:39 Om je gerust te stellen, zelfs voor iemand met Duits als moedertaal is het soms moeilijk, Oostenrijkers te verstaan! :Y Ik weet bij voorbeeld nog hoe lang ik eens geraden heb tot ik erachter kwam dat "Paradeiser" tomaten zijn (Duits: Tomate).....
Ik heb in 1995 mijn stage in Wenen gedaan. Ik dacht dat ik wel wat Duits sprak maar dat viel daar dus tegen. Eigenlijk had ik hetzelfde als ICE11 in Leuven. Dat taaltje is ook heel anders dan de rest van Vlaanderen.
Verder leuk verslag met veel herkenbare punten. Het Hundertwasser Haus vond ik zelf tegenvallen.
waldo79
Berichten: 7602
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door waldo79 »

In Zwitserland spreken ze nog minder verstaanbaar, maar de woordkeus in Oostenrijk wijkt af van het Duits wat wij gewend zijn.
Aking
Berichten: 15598
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 10:20
Locatie: --

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door Aking »

Ik heb in Oostenrijk eigenlijk nooit problemen met verstaan of verstaanbaar zijn. Maar ik neem dan ook best achterlijk snel accentjes enzo over :')
Gebruikersavatar
Z2N
Donateur
Berichten: 13109
Lid geworden op: za 10 mar 2012, 23:51
Locatie: Zeist

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door Z2N »

Tof verslag! :)
Aking schreef: di 28 sep 2021, 11:12 Ik heb in Oostenrijk eigenlijk nooit problemen met verstaan of verstaanbaar zijn. Maar ik neem dan ook best achterlijk snel accentjes enzo over :')
Ik denk dat het een kwestie is van gewenning, als je vaker talen leert wordt je vanzelf taliger. En van auf wiedersehen naar auf wiederschaun of uf wiederluege overschakelen leer je 1 keer en doe je daarna goed. :Y
Acla da Fontauna, fermada sin damonda.
Flickr!
waldo79
Berichten: 7602
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Mikos op Reis: Oostenrijk

Bericht door waldo79 »

In Oostenrijk lukt het me doorgaans prima me verstaanbaar te maken en anderen te begrijpen.
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten