Ardan on Tour #60: Een paar daagjes in Parijs [21f]
Geplaatst: za 23 okt 2021, 17:31
Hoi, ik had twee weekjes vakantie en ik MOEST even een paar dagen weg. Ik ben sinds corona niet meer op vakantie geweest, afgezien van wel heel veel losse dagjes weg. Mijn beste vriend wilde wel mee en afgelopen zondag pakten we de auto in en reden we naar Parijs! Inclusief tol en vooral niet in Nederland tanken kostte de reis 65 euro pp heen en weer, kun je niks van zeggen. Wel word je op de Franse A1 regelmatig ingehaald door treinen op de HSL, waaronder de Thalys uit Amsterdam. "Die is eerder in Parijs dan wij!"
Vooral ook omdat ik niet Parijs in wilde rijden, zetten we de auto neer op de P+R in Louvres en dan met de RER D naar Parijs. Maar bij het inrijden van het dorp zag ik al bussen rijden met 'Je remplace le train', en inderdaad, er bleken werkzaamheden te zijn. Dat had ik niet uitgezocht van te voren. Met de bus helemaal naar het Stade de France in langzaam druk verkeer, gelukkig was de bus nog rustig toen we instapten, later was de bus vol staanplaatsen.
Vanaf Stade de France konden we met de RER naar Gare de Nord, waar ons hotelletje vlak bij was.
Voor mij was het de eerste keer in Parijs, ik was alleen nog als kind in Disneyland geweest en twee jaar terug op Charles de Gaulle om over te stappen. Volgens mij had ik de Eiffeltoren toen wel uit het vliegtuig gezien, maar verder kende ik Parijs nog niet. Maar wat is het een mooie stad! We hebben ons uitstekend vermaakt, en ik heb natuurlijk ook de metro verkend. Hier wat plaatjes zonder samenhangend verhaal.
Het bovengrondse Barbès-Rochechouart aan lijn 2 was ons thuisstation. Het ligt aan de soort-van-ringlijn die wordt gevormd door de lijnen 2 en 6. Deze ringlijn heeft relatief veel bovengrondse trajecten. Op lijn 2 rijden net als op lijn 5 en 9 moderne MF2000-treinen.
Het westelijke eindpunt van lijn 2 is Porte Dauphine. Een aantal eindpunten hebben keerlussen, volgens mij iets vrij unieks voor een metro. Op Nation, Charles de Gaulle-Étoile en Place d'Italie ligt het perron in de lus en rijden de treinen snel weer door, maar op dit station zijn er twee perrons en rijdt de trein leeg door de erg krappe lus.
De metro van Parijs heeft maar liefst 16 lijnen die een behoorlijk ingewikkeld netwerk vormen. Het grootste deel is erg snel gebouwd, tussen 1900 en 1930. In de loop van de tijd is er het één en ander gesleuteld aan het netwerk, waardoor er twee buitenbeentjes zijn ontstaan in de vorm van de lijnen 3bis en 7bis.
Lijn 3 liep oorspronkelijk van Pont de Levallois naar Porte de Lilas, maar in 1971 is lijn 3 bij Gambetta naar het oosten afgetakt. Het oorspronkelijke deel van Gambetta naar Porte de Lilas is een pendellijntje van slechts 1,3 km lang geworden met 4 stations: lijn 3bis.
Twee driedelige metro's type MF67 rijden heen en weer en gaan na Porte de Lilas door een keerlus. Hier bestaat een ongebruikte verbinding naar lijn 7bis bij Pré St-Gervais met één ongebruikt tussenstation Haxo. De pendellijn die dit stukje bereed is in 1939 opgeheven. Er zijn vage plannen om de lijnen 3bis en 7bis via dit spoortje aan elkaar te knopen.
Place des Fêtes aan lijn 7bis, die een keerlus heeft met een paar stations erin. Dit station wordt dus in één richting bediend en is één van de weinige met een eilandperron.
5 van de 16 lijnen zijn bandenmetro's (1, 4, 6, 11 en 14). Bij Bastille komt lijn 1 heel even bovengronds in een aantal erg krappe bogen. De lijnen 1 en 14 rijden automagisch, en daar kun je dus voorin zitten. Leuk!
Lijn 14 is een nieuw gebouwde lijn met weinig tussenstations. Het is bedoeld als een snelle verbinding door de stad om de andere lijnen mee te ontlasten. Zoals het hoort bij automatisch rijdende lijnen zijn er perrondeuren (net als op lijn 1, 4 en 13, waarvan lijn 4 en 13 dan weer niet automatisch rijden)
Veel Parijse metrostations lijken erg op elkaar. Zijperrons, standaardlengte voor 5 wagons, volledig bedekt met glanzende witte tegeltjes en grote blauwe naamopschriften. Toch zijn er een paar stations die eruit springen in hun verschijnen. Hier zien we bijvoorbeeld station Cluny-La Sorbonne aan lijn 10.
Arts et Métiers aan lijn 11.
Lijn 12 en 13 zijn door andere maatschappijen aangelegd en heeft iets meer versieringen. Hier station Abbesses aan lijn 12, in de mooie wijk Montmartre, met de diepste ligging onder straatniveau (36 meter).
Op lijn 7 hebben de meeste treinen een afwijkende kleurstelling ten opzichte van het RATP-wit-groenig. Ik denk dat dit een nieuwe algemene kleurstelling wordt voor alle OV in de regio Parijs, je ziet het ook op bussen en sommige treinen.
Er is in Parijs nog meer te zien dan alleen de metro. De RER vult het netwerk aan met een paar doorgaande verbindingen door de stad en verder als S-Bahn naar de regio. Het zijn lange treinen waarbij elke afzonderlijke zijtak zijn eigen niet te begrijpen lettercode heeft.
Het grote en fraaie Gare du Nord, met de Thalys uit Brussel en Amsterdam.
En nog wat andere treinen in vrolijke kleurtjes.
En uiteraard is er voor de gewone cultuurtoerist HEEL VEEL te zien en te doen in Parijs. Wat een stad! Alle clichés moesten natuurlijk even worden bezocht. Montmartre..
Eiffeltoren...
Hoooooooog!
Louvre..
Stadhuis...
3 volle dagen is te kort om alles uitgebreid te gaan bezoeken. Dat zou ook erg duur worden natuurlijk. Maar hier kom ik zéker terug! Frankrijk kon me lang niet zo heel erg boeien, maar ik ben helemaal om. Wordt dus vervolgd!
Donderdag rond 12 uur kwamen we aanlopen op Gare du Nord om de RER naar de auto te nemen, alleen was er behoorlijk wat stormschade door slecht weer de nacht ervoor. Ik had er eigenlijk weinig van gemerkt, jullie in Nederland des te meer. RER D bleek pas om 14u weer te rijden, maar er waren wel treinen die voorbij ons station bleken te rijden over de perronloze sporen. Het duurde alleen even voor we dat in de gaten hadden, op station Stade de France vroegen we hulp waarbij ons werd verteld dat we door mochten rijden naar Orry-de-Ville en we dan terug moesten steken. We kwamen net uit zo'n trein en moesten nu iets van driekwartier in de kou wachten op de volgende. Daarna bij Goussainville wisselden we door naar de perronsporen en bleken we gewoon weer overal te gaan stoppen. Om 14:30 waren we bij de auto en kon ik gaan rijden.
Na een flinke rit rijden, mijn reisgenoot heeft geen rijbewijs dus ik moest het zelf doen, kwamen we rond 21:30 weer thuis. We hebben dit erg last-minute gepland maar de volgende keer zou ik dit wel graag met de trein doen. Misschien sneller, iets ruimer vantevoren volgens mij ook goed betaalbaar, maar 550 km rijden is vooral wel even een klusje dus het lijkt me minstens zo comfortabel.
Wij danken U weer voor de aandacht
Vooral ook omdat ik niet Parijs in wilde rijden, zetten we de auto neer op de P+R in Louvres en dan met de RER D naar Parijs. Maar bij het inrijden van het dorp zag ik al bussen rijden met 'Je remplace le train', en inderdaad, er bleken werkzaamheden te zijn. Dat had ik niet uitgezocht van te voren. Met de bus helemaal naar het Stade de France in langzaam druk verkeer, gelukkig was de bus nog rustig toen we instapten, later was de bus vol staanplaatsen.
Vanaf Stade de France konden we met de RER naar Gare de Nord, waar ons hotelletje vlak bij was.
Voor mij was het de eerste keer in Parijs, ik was alleen nog als kind in Disneyland geweest en twee jaar terug op Charles de Gaulle om over te stappen. Volgens mij had ik de Eiffeltoren toen wel uit het vliegtuig gezien, maar verder kende ik Parijs nog niet. Maar wat is het een mooie stad! We hebben ons uitstekend vermaakt, en ik heb natuurlijk ook de metro verkend. Hier wat plaatjes zonder samenhangend verhaal.
Het bovengrondse Barbès-Rochechouart aan lijn 2 was ons thuisstation. Het ligt aan de soort-van-ringlijn die wordt gevormd door de lijnen 2 en 6. Deze ringlijn heeft relatief veel bovengrondse trajecten. Op lijn 2 rijden net als op lijn 5 en 9 moderne MF2000-treinen.
Het westelijke eindpunt van lijn 2 is Porte Dauphine. Een aantal eindpunten hebben keerlussen, volgens mij iets vrij unieks voor een metro. Op Nation, Charles de Gaulle-Étoile en Place d'Italie ligt het perron in de lus en rijden de treinen snel weer door, maar op dit station zijn er twee perrons en rijdt de trein leeg door de erg krappe lus.
De metro van Parijs heeft maar liefst 16 lijnen die een behoorlijk ingewikkeld netwerk vormen. Het grootste deel is erg snel gebouwd, tussen 1900 en 1930. In de loop van de tijd is er het één en ander gesleuteld aan het netwerk, waardoor er twee buitenbeentjes zijn ontstaan in de vorm van de lijnen 3bis en 7bis.
Lijn 3 liep oorspronkelijk van Pont de Levallois naar Porte de Lilas, maar in 1971 is lijn 3 bij Gambetta naar het oosten afgetakt. Het oorspronkelijke deel van Gambetta naar Porte de Lilas is een pendellijntje van slechts 1,3 km lang geworden met 4 stations: lijn 3bis.
Twee driedelige metro's type MF67 rijden heen en weer en gaan na Porte de Lilas door een keerlus. Hier bestaat een ongebruikte verbinding naar lijn 7bis bij Pré St-Gervais met één ongebruikt tussenstation Haxo. De pendellijn die dit stukje bereed is in 1939 opgeheven. Er zijn vage plannen om de lijnen 3bis en 7bis via dit spoortje aan elkaar te knopen.
Place des Fêtes aan lijn 7bis, die een keerlus heeft met een paar stations erin. Dit station wordt dus in één richting bediend en is één van de weinige met een eilandperron.
5 van de 16 lijnen zijn bandenmetro's (1, 4, 6, 11 en 14). Bij Bastille komt lijn 1 heel even bovengronds in een aantal erg krappe bogen. De lijnen 1 en 14 rijden automagisch, en daar kun je dus voorin zitten. Leuk!
Lijn 14 is een nieuw gebouwde lijn met weinig tussenstations. Het is bedoeld als een snelle verbinding door de stad om de andere lijnen mee te ontlasten. Zoals het hoort bij automatisch rijdende lijnen zijn er perrondeuren (net als op lijn 1, 4 en 13, waarvan lijn 4 en 13 dan weer niet automatisch rijden)
Veel Parijse metrostations lijken erg op elkaar. Zijperrons, standaardlengte voor 5 wagons, volledig bedekt met glanzende witte tegeltjes en grote blauwe naamopschriften. Toch zijn er een paar stations die eruit springen in hun verschijnen. Hier zien we bijvoorbeeld station Cluny-La Sorbonne aan lijn 10.
Arts et Métiers aan lijn 11.
Lijn 12 en 13 zijn door andere maatschappijen aangelegd en heeft iets meer versieringen. Hier station Abbesses aan lijn 12, in de mooie wijk Montmartre, met de diepste ligging onder straatniveau (36 meter).
Op lijn 7 hebben de meeste treinen een afwijkende kleurstelling ten opzichte van het RATP-wit-groenig. Ik denk dat dit een nieuwe algemene kleurstelling wordt voor alle OV in de regio Parijs, je ziet het ook op bussen en sommige treinen.
Er is in Parijs nog meer te zien dan alleen de metro. De RER vult het netwerk aan met een paar doorgaande verbindingen door de stad en verder als S-Bahn naar de regio. Het zijn lange treinen waarbij elke afzonderlijke zijtak zijn eigen niet te begrijpen lettercode heeft.
Het grote en fraaie Gare du Nord, met de Thalys uit Brussel en Amsterdam.
En nog wat andere treinen in vrolijke kleurtjes.
En uiteraard is er voor de gewone cultuurtoerist HEEL VEEL te zien en te doen in Parijs. Wat een stad! Alle clichés moesten natuurlijk even worden bezocht. Montmartre..
Eiffeltoren...
Hoooooooog!
Louvre..
Stadhuis...
3 volle dagen is te kort om alles uitgebreid te gaan bezoeken. Dat zou ook erg duur worden natuurlijk. Maar hier kom ik zéker terug! Frankrijk kon me lang niet zo heel erg boeien, maar ik ben helemaal om. Wordt dus vervolgd!
Donderdag rond 12 uur kwamen we aanlopen op Gare du Nord om de RER naar de auto te nemen, alleen was er behoorlijk wat stormschade door slecht weer de nacht ervoor. Ik had er eigenlijk weinig van gemerkt, jullie in Nederland des te meer. RER D bleek pas om 14u weer te rijden, maar er waren wel treinen die voorbij ons station bleken te rijden over de perronloze sporen. Het duurde alleen even voor we dat in de gaten hadden, op station Stade de France vroegen we hulp waarbij ons werd verteld dat we door mochten rijden naar Orry-de-Ville en we dan terug moesten steken. We kwamen net uit zo'n trein en moesten nu iets van driekwartier in de kou wachten op de volgende. Daarna bij Goussainville wisselden we door naar de perronsporen en bleken we gewoon weer overal te gaan stoppen. Om 14:30 waren we bij de auto en kon ik gaan rijden.
Na een flinke rit rijden, mijn reisgenoot heeft geen rijbewijs dus ik moest het zelf doen, kwamen we rond 21:30 weer thuis. We hebben dit erg last-minute gepland maar de volgende keer zou ik dit wel graag met de trein doen. Misschien sneller, iets ruimer vantevoren volgens mij ook goed betaalbaar, maar 550 km rijden is vooral wel even een klusje dus het lijkt me minstens zo comfortabel.
Wij danken U weer voor de aandacht
Keerlussen bij metro's komen trouwens ook nog in Londen voor, maar verder eigenlijk nooit wat over gelezen. Zal wel een dingetje zijn van oude metronetwerken.
Heerlijke stad, er gewoon zijn vind ik al zo fijn. Er is altijd wat nieuws te ontdekken, zowel in de stad als op OV-gebied, dat staat daar ook niet bepaald stil 
): "ik leg mijn poststuk op de weegschaal", "ik kies de bestemming van mijn poststuk", "ik betaal 1,50" 
