Wraakreizen 2021, deel 4.1: Interrail van de Alpen tot aan Monaco [128f]

Dit is het forumdeel voor jouw mooie foto's. Plaats dus al je reisverslagen hier. Ook overige foto's zijn welkom, mits ze voorzien zijn van een omschrijving waarom je die foto graag wil laten zien.
Plaats reactie
Polaroyd7
Berichten: 134
Lid geworden op: ma 03 dec 2018, 00:09
Locatie: Kennemerland

Wraakreizen 2021, deel 4.1: Interrail van de Alpen tot aan Monaco [128f]

Bericht door Polaroyd7 »

Deel 3 over Bretagne is hier te vinden.
Als der Zug langsam in Feldkirch ­einfuhr und man die grellen Kegel der ­Scheinwerfer sah, hatte ich wenig ­Hoffnung (...) Der Tag dämmerte bereits, mein Puls klopfte mit dem Ticken der Uhr. Wenn man nur schon raus wäre. Jede Sekunde kann irgend eine neue Wendung bringen. Jede Ablösung eines Grenzbeamten eine neue Verdächtigung, die ganze Komödie war umsonst.
Carl Zuckmayer
Feldkirch
Na diverse tochten van een weekend en één van iets langer dan een weekend is het nu tijd voor de hoofdspijzen, waar Interrail eind vorig jaar voor gekocht is. Aangezien deze tocht 13 dagen duurt en deze reeks al in delen loopt maak ik nu hier deel 4.1 van, gewoon omdat het kan.

De route in dit deel is als volgt: 🇳🇱 Amsterdam - 🇩🇪 Köln - München - Simbach am Inn - 🇦🇹 Braunau am Inn - Salzburg - Zell am See - Feldkirch - 🇩🇪 Lindau - 🇨🇭 Neuhausen - Zürich - Montreux - 🇫🇷 Annemasse - Évian-les-Bains - 🇨🇭 Lausanne - Göschenen - Locarno - 🇮🇹 Domodossola - Milano - Torino - Cuneo - 🇫🇷 Breil-sur-Roya - 🇮🇹 Ventimiglia - 🇫🇷 Menton. Dat zijn best wat grenzen.

Dag 0

Amper twee dagen na terugkomst uit Bretagne gaat meneer alweer voor meerdere dagen onderweg. Zou ik opeens een cosmopoliet geworden zijn?

1. Het begint in Amsterdam. Met een beetje creativiteit kun je hier de trio zien: Eurostar (rechts); Thalys (die links komt aanrijden) en ICE (die links van de Thalys staat afgerangeerd) op één foto.

Afbeelding

2. Vanwege werkzaamheden wordt deze ICE via Venlo omgeleid en de halte in Köln is Köln-Ehrenfeld.

Afbeelding

3. Köln is de uitvalsbasis voor de aanloop naar de formele 'dag 1'. Vandaag is geen Interraildag; de rit ging per Sparpreisticket, omdat het plan voor morgen niet in een dag te doen was vanuit Nederland. In Köln is het wel een goed idee om, na het standbeeld van Bernd das Brot te hebben gezien in Erfurt, ook het standbeeld van Die Maus te bekijken in Köln.

Afbeelding

Dag 1

Voor het eerste deze van deze tocht begeef ik me richting Oostenrijk en later richting Frankrijk via Zwitserland, om wat lijnen en treinen af te strepen die al een tijd op de lijst staan. Je kunt al bijna raden welke.

4. Vlak voordat de lange tocht naar Oostenrijk aanvangt, tref ik hier de 111 111-1 aan op RB48, waar afgelopen zomer n-wagen op zaten i.v.m. materieeltekort bij National Express. Ik hoop dat ze in 2022 terugkomen, omdat ik dan eens de wagon met OFV-moquette kan vastleggen.

Afbeelding

Het plan is om naar München te rijden en daarna via Garmisch-Partenkirchen de Venice-Simplon-Orient-Express te zien in Innsbruck die tegen die tijd daar zou moeten zijn. Hiervoor was het plan om met een EC langs de Rijn te rijden (de mooie route zeg maar), maar er waren wat problemen: de EC is vertraagd en daarnaast is er een overstap in het altijd enge Mannheim. Ook heb ik vergeten de ICE naar München te reserveren en die trein is superdruk. De aansluiting zou bijzonder krap worden en ik durfde toch het risico niet te nemen, dus bleef ik maar zitten in de EC, die overigens ook naar München toe reed. Da's een lange tocht in een EC, van Köln naar München. Van een aansluiting op een trein naar Garmisch was dan natuurlijk al geen sprake meer en dan zou de VSOE al weg zijn. Tijd voor een alternatief.

5. In München Hbf maakt de EC (de trein links) kop, maar ik zal er niet meer mee gaan rijden.

Afbeelding

6. De tocht gaat verder in een Dosto naar Simbach (Inn). In deze Dosto wordt vast duidelijk gemaakt dat de trappen ook tot de 1e klas behoren en dat je daar met een 2e klas kaartje alvast niet mag gaan zitten. Een eerste klas trap, een eerste klas grap.

Afbeelding

7. Oude dieselrakkers. Bayern is er nog vol mee in deze vergeten uithoek.

Afbeelding

8. In Simbach (Inn) is het overstappen geblazen van een Duitse Dosto naar een Oostenrijkse CityShuttle. Het lijkt hier wel alsof je 50 jaar terug in de tijd bent gegaan: oude bordjes die opgehangen worden om te laten zien waar welke trein naartoe gaat... In 2014 was dat in Knokke ook nog het geval.

Afbeelding

9. Voort gaat de tocht naar Braunau am Inn met deze CityShuttle inclusief #FensterAuf. We steken de altijd merkwaardig groene Inn over en dan zijn we in Oostenrijk, op een toch wel wat andere plek dan oorspronkelijk bedacht!

Afbeelding

10. Deze trein gaat zometeen, nadat de machinist de nodige papieren heeft gezien, verder naar Neumarkt-Kallham.

Afbeelding

11. Braunau am Inn is een rustig stadje, waar Adolf Hitler geboren is. Het huis staat er nog en daar staat deze steen voor:

Afbeelding

12. Even wat minder rustig werd Braunau toen er een traumaheli over kwam vliegen.

Afbeelding

13. Vanuit Braunau am Inn kun je naar Linz en naar Salzburg, al is de frequentie niet top te noemen. Het kan er mee door, dat wel. De trein links gaat naar Neumarkt-Kallham/Linz en mt zo'n Desiro rechts rij ik naar Salzburg.

Afbeelding

14. De trein in kwestie bestaat uit twee Desiro's: één in Salzburg Verkehr-livrei en een andere in DB Regio-kleuren, alhoewel hier nu een Arriva sticker op zit, in de kostenbesparende traditie. Ik heb anders nog nooit gehoord van de Kneipp-Lechfeld-Bahn.

Afbeelding

15. Salzburg Hbf. Strictly for sleeping.

Afbeelding

Dag 2

Op dag 2 ga ik naar Feldkirch toe en dat gaat dit keer niet via Kufstein.

16. Met deze Cityjet ben ik vanuit de trolleybusstad naar Schwarzach St-Veit gereden.

Afbeelding

17. Schwarzach St-Veit is een klassiek overstapstation waar bijna niemand het in zijn/haar/hun hoofd haalt om echt het station te verlaten en het nabijgelegen oord eens te gaan bekijken. Vanaf de spoorkant ziet dat gebouw er wel een beetje uit als een ruimteschip.

Afbeelding

18. Een bus komt voorbij rijden richting het station, terwijl ik het centrum in ga.

Afbeelding

19. Hier is een algemener treinsymbool-stickertje over de Pflatsch heen geplakt. Dat is nog lang niet overal gebeurd, maar hier wel.

Afbeelding

20. Na even rondgekeken te hebben ga ik verder richting Zell am See. De route begint nu interessant te worden, terwijl we de loop van de Salzach volgen.

Afbeelding

21. Welkom in het neefje van Bregenz: het botanische tuinstation Zell am See.

Afbeelding

22. Als we het hebben over een botanische tuin: zeker weten met wat hinten turkoois op de steunpilaren en ook groeien de planten vrolijk naar binnen toe.

Afbeelding

23. Je loopt naar buiten en daar is de Zellersee al.

Afbeelding

24. De spoorlijn volgt een tijdje trouw de vorm van dit meer.

Afbeelding

25. Treintjes kijken.

Afbeelding

26. Zell am See is een prima oord om een uur of twee te doden.

Afbeelding

27. Een streekbus in Salzburg Verkehr-tooi op lijn 650 naar Ferleiten.

Afbeelding

28. Vanaf Zell am See vertrekt de Lokalbahn, een smalspoortrein, naar Krimml. Dit treintje wordt aangedreven door een diesellok die niet goed te zien is. Nadat ik deze foto nam, reed de trein weg. Interrail is overigens niet geldig op deze route.

Afbeelding

29. Terug op het station valt het me op dat hier een lift staat... naar nergens.

Afbeelding

30. En toen was het tijd voor EC 164 ('Transalpin') naar Feldkirch. Voor deze trein heb ik al ruim van tevoren een plek gereserveerd, maar er zat een ouwe knar op mijn plek die er niet uitwilde, want 'er is nog genoeg plek vrij'. Dan maar de treinbegeleider erbij halen, vermoeiend gedoe. Enfin, uiteindelijk zit ik op mijn plek. Het weer is matig geworden en dat veranderde in de loop van de route in onophoudelijk regen tot aan Feldkirch.

Afbeelding

Onderweg lopen we een half uur vertraging op in Innsbruck omdat we wachten op een evenredig vertraagde Railjet uit Wenen met bestemming Innsbruck die blijkbaar een solide aansluiting heeft op deze trein.

31. Aangekomen op station Feldkirch.

Afbeelding

32. Het busstation is vernieuwd met een twijfelachtig ontwerp. Ronde daken van schijnbaar beton dat snel bruin wordt en wat maffe begroeiing. Het zal wel geen lente meer zijn of zo. De bus links gaat naar Liechtenstein.

Afbeelding

33. Het busstation mag dan wel helemaal nieuw zijn, het stationsgebouw is zichtbaar afgetakeld.

Afbeelding

34. Ter vergelijking: in 2016 was er nog een werkende klok en minder 'betonrot'. Ik weet niet wanneer dit gebouw gebouwd is, maar ik zeg: geef dat hok ook een een nieuw likje verf als je het toch niet plat gaat walsen om opnieuw te beginnen!

Afbeelding

35. Na het inchecken bij het hostel is het tijd voor een busritje, want dat hostel (en het station) liggen niet echt naast de deur van het centrum. De bushalte aan het centrum ligt aan de Katzenturm.

Afbeelding

36. Feldkirch is een mooi oord, met een mooi slot.

Afbeelding

Dag 3

37. Vandaag zal Frankrijk de bestemming zijn, maar eerst moet ik nog op het station raken. Langs de hoofdweg passeren een aantal bussen, waaronder deze Landbus op lijn 68 naar Rankweil.

Afbeelding

38. Een tijdje later, na een rit in de Railjet Xpress 666, rijden we in een gewone elektrische Desiro naar Lindau.

Afbeelding

39. Geen Lindau Hbf meer...

Afbeelding

40. ...toch?

Afbeelding

41 ...toch??

Afbeelding

42. Neen, het is Lindau Insel geworden en deze RegioShuttle gaat het volk brengen naar Friedrichshafen Stadt, waar een overstap op een overvolle en veel te korte RE naar Basel Bad Bf wacht.

Afbeelding

43. Ik spoel even door naar het volgende noemenswaardige: Neuhausen Rheinfall. Deze GTW heeft me aan deze halte afgezet.

Afbeelding

Ik was hier al eens eerder en daar heb ik een verslagje over getikt met bijbehorende foto's. Waar ik toen uitstapte in Neuhausen Bad Bf ben ik nu dus een halte lager uitgestapt.

44. Er is hier wel iets veranderd: naast S33 Schaffhausen-Winterthur met Thurbo GTW's is er nu ook S12 Schaffhausen-Brugg AG bijgekomen met Zürich S-Bahn Dosto's. Daarbij rijden treinen nu ook na 19:00.

Afbeelding

45. Ook is het perron hier eindelijk eens opgehoogd. Ik neem vanaf hier de S33 naar Winterthur, die nu ook met Zürich S-Bahn Dosto wordt gereden.

Afbeelding

46. In Winterthur is het overstappen geblazen op S12 die Brugg AG als bestemming heeft. Het duurt alleen nog wel een klein tijdje voordat de trein er is, dus permitteer ik me een heel klein uitstapje om de stationsomgeving vast te leggen.

Afbeelding

47. Laten we het eens over beenruimte in de S-Bahn hebben.

Afbeelding

48. Vanuit Winterthur is het twee haltes tot Zürich Stadelhofen waar ik de trein verlaat. Het is een best stuk van Winterthur naar hier maar wat wil je, als je het grootste deel op volle snelheid door een tunnel knalt.

Afbeelding

49. Zürich Stadelhofen is het beginpunt van smalspoorlijn S18 die afwijkend rood is. Deze wordt niet door VBZ uitgevoerd, maar door Forchbahn.

Afbeelding

50. Na een wandeling door het centrum van Zürich ben ik uitgekomen op Zürich HB, waar deze Asturo gereed staat voor vertrek richting Ticino/Tessin.

Afbeelding

Het is tijd om naar de kelders te gaan van Zürich HB en op IC 1 te stappen naar Genève Aéroport. Ik neem de trein tot Freiburg/Fribourg, waar een overstap volgt op de RE naar Bulle van TPF. In deze uithoek weet je in ieder geval wel dat je in de eerste klas reist, omdat de stoelen significant verschillen met stoelen in de tweede. Comfortabel mogen de stoelen wel zijn, maar comfortabel is de aansluiting in Bulle niet. Van de 4 minuten overstap daar is er nog maar iets minder dan 2 over en dan moet het ergste nog komen: station Bulle is in tegenstelling tot 2019 verworden tot een enorme bouwval waardoor iedereen een lang stuk moet lopen door een krap aanvoelend pad richting de sporen waar onder meer mijn volgende trein S51 klaar staat voor vertrek. Rennen is het devies en net aan halen ik en een paar andere reizigers deze kritische overstap.

In het plan voor vandaag is het de bedoeling om de GoldenPass Belle Epoque te nemen en vanuit Feldkirch met een wandeling aan de Rheinfall is dat een behoorlijke onderneming. Deze aansluiting moest slagen omdat ik anders deze trein niet meer kon halen, die slechts tweemaal per dag rijdt.

51. Met deze grappige gelede broodrooster ben ik aangekomen in Montbovon, waar een volgende kritische aansluiting volgt.

Afbeelding

52. Namelijk op de GoldenPass Belle Epoque-trein.

Afbeelding

53. Dan te bedenken dat je hier zonder reservering of extra kosten mee kan met een 1e klas Interrail-pass. Een hele belevenis op zich!

Afbeelding

54. En zo begint de tocht naar Montreux... Ik heb wel mazzel gehad vandaag aangezien de trein reed, wat op zich niet raar zou moeten zijn. Toch had ik een lichte vrees dat dat niet zo zou zijn, omdat twee anderen waarvan ik wist dat zij ook deze trein wilden nemen, geen Belle Epoque-rijtuigen hadden vanwege defecten eraan. Ik heb van tevoren per e-mail nog aan de vervoerder MOB gevraagd of ze reden en al vlot antwoordden zij al dat dat vandaag het geval was. Mooi!

Afbeelding

55. Reizen als een vorst, of als arme stumpert in een luxe trein om decadent te wezen. Er is alleen geen on board service of wat dan ook. Overigens: hallo Meer van Genève en ondergaande zon!

Afbeelding

56. Een blik op een rijtuig van de Belle Epoque-trein.

Afbeelding

57. Na deze ervaring is het tijd om nu wel echt naar Genève toe te rijden met deze IR 90.

Afbeelding

58. Veel tijd zal ik niet spenderen in Genève, daar ik een directe overstap heb op een trein naar Annemasse in Frankrijk. Dit is een nieuwe verbinding die vorig jaar is geopend (onder de noemer Léman Express) met de opening van een nieuwe tunnel die onder de stad Genève door loopt.

Afbeelding

Dag 4

Ik heb in Annemasse overnacht omdat het in Frankrijk ligt en derhalve goedkoper is dan in Genève, maar voornamelijk is het omdat ik tot een dag van tevoren nog niet wist wat ik ging doen op die dag. De bestemming zou Domodossola worden, maar wat ik tussendoor zou gaan doen? Dat was een raadsel. Mijn eerste idee was om via Chamonix en Allorcine naar Martigny te gaan, maar het probleem van die route was dat tussen Saint-Gervais-les-Bains en Allorcine er bussen reden in plaats van treinen en ik had eerlijk gezegd geen zin om twee treinvervangende bussen te nemen op een grotendeels smalsporige route door de bergen. Het alternatief werd uiteindelijk ook een route die ik nog niet eerder gedaan had en evengoed was het een bijzondere[1]: naar Évian-les-Bains en Évians-les-Bains - Lausanne per veerboot. Klinkt ook wel leuk, dus allons-y !

59. Voorwaarde voor deze route was wel dat ik de eerste trein van de dag moest hebben, van iets na zevenen. Het was toen nog donker op station Annemasse.

Afbeelding

60. Het blauwe bakbeest van een Régiolis zal de rit naar Évians-les-Bains verzorgen, terwijl in de achtergrond een SBB-Flirt staat die naar Coppet zal rijden.

Afbeelding

61. Onderweg kan ik weinig anders dan een tukje doen en ik word wakker zodra we Évians-les-Bains binnenrijden. Best een mooi, statig station. De blauwe trein vloekt er wel behoorlijk onder.

Afbeelding

62. Het eerste wat in me opkomt is Frankrijk.

Afbeelding

63. Het oord is op zich niet zo spectaculair, als je het feit buiten beschouwing laat dat het op een heuvel gebouwd is en dat hier een paar prachtgebouwen staan (zoals dit casino), maar het is wat mij betreft wel net genoeg om er binnen drie kwartier op een rustig tempo doorheen te lopen, van het station bovenop de heuvel naar de veerhaven.

Afbeelding

64. Dit is de tijdelijke aanlegsteiger op dat moment, omdat de hoofdaanlegsteiger verbouwd wordt. Veerboten hier varen onregelmatig, maar wel verspreid over de dag. Op dit vroege tijdstip is de boot die ik nu ga nemen vooral een verbinding die werkenden in Lausanne naar hun werk toe brengt.

Afbeelding

65. Daar zul je het gevaarte op het water hebben.

Afbeelding

66. Wat meer over de boot: het betreft de verbinding N1 Évians-les-Bains - Lausane-Ouchy, waarbij de N voor de verandering niet staat voor 'nacht' maar voor 'navette' of zo. Het is een verbinding naar Zwitserland en daarom is het naar Zwitserse begrippen niet bepaald goedkoop, maar met een Interrail-pass krijg je 50% korting op de overtocht. Als je een ticket online koopt via sbb.ch, mag je in dit geval aangeven dat je Halbtax hebt, wat praktisch hetzelfde is. Net zoiets als dat je met een kaartje voor de Cremallera naar Montserrat in Catalonië je aan moet geven dat je een gezin vormt met kinderen of zo omdat dat dezelfde korting omvat. Je kunt voor deze verbinding trouwens in de eerste klas reizen, in een apart gedeelte die hier afgebeeld is. Tijdens de controle werd eigenlijk geeneens gevraagd naar een Halbtax (demi-tarif in het Frans) of iets wat die korting zou moeten rechtvaardigen.

Afbeelding

67. Los van alles is Évian-les-Bains bij de meesten natuurlijk bekend van... jawel. Ik begrijp ook meteen waar de drie bergen in dat logo vandaan komen. Wel ironisch: onderweg wordt er, naast koffie en thee, geen water van Évian zelf verkocht. Zal wel te duur zijn of zo, of ze zijn er niet al te trots op. Of ze hebben zelf ook zoiets van: nou en, water is water...

Afbeelding

68. Aangemeerd in Lausanne-Ouchy. Deze haven ligt bij het Olympisch museum in de buurt, maar voor het treinstation moet je nog een best stuk heuvelopwaarts.

Afbeelding

69. Met het oversteken van het Meer van Genève steek je een landsgrens over en dat betekent: douane. Best gek eigenlijk hè, voor een meer?

Afbeelding

70. Om boven te komen bij het station kun je in Lausanne opteren voor zoiets als de trolleybus...

Afbeelding

71. ...maar je kunt ook de bandenmetro nemen, vanaf de halte Ouchy-Olympique. Deze autonome metro's moeten wel met banden rijden omdat ze anders dit hellingspercentage niet eens kunnen bedwingen.

Afbeelding

72. Station Lausanne, bij het buitenkomen van de metro.

Afbeelding

71. Aan het perron staat een TGV klaar voor vertrek voor de tocht via Vallorbe naar Parijs.

Afbeelding

73. In Lausanne stap ik op de IR 90 richting Brig en ondanks dat ik niet via Chamonix en Vallorcine ben gereden ben ik toch even in Martigny uitgestapt. Hier staat een trein naar Le Châble klaar.

Afbeelding

74. Dat uitstappen in Martigny was eigenlijk vrij willekeurig; na aankomst met de veerboot viel ik net 'in het verkeerde half uur' voor een andere aansluiting later op de dag en of ik nu hier of in Visp of zo uitstapte, wachten moest ik toch... Helaas was Martigny net als Bulle ook een bouwput, maar gelukkig had ik hier geen zenuwknagende overstap.

Afbeelding

75. Je zal misschien denken: die moet naar Domodossola, da's via de Simplontunnel. Dat kan, maar daar opteer ik niet voor. Ik neem wel dit treintje van de Matterhorn-Gotthard-Bahn die Disentis-Mustér als eindbestemming heeft.

Afbeelding

76. Fenster auf-Schmalspurvergnugen.

Afbeelding

77. Ik ga niet de hele rit uitzitten: ik stap over in Andermatt op een tandradbaan naar Göschenen, voor een ritje naar beneden, langs steile rotswanden.

Afbeelding

78. Het treintje naar Göschenen passeert de Teufelsbrücke waar ik in 2016 ook al eens was in de stromende regen. Nu is het gelukkig zonnig en droog.

Afbeelding

79. Station Göschenen. Hier heb ik praktisch een cross-platform overstap op de RE naar Locarno.

Afbeelding

80. Eventueel kun je in het hoogseizoen ook overstappen op bus 411 naar Göscheneralp.

Afbeelding

81. Aan het eerste perron op het station van Göschenen is het wachten geblazen op de Traverso van SOB die nu de stoptreindienst over de klassieke Gotthardroute rijdt. De oorspronkelijke Gotthardtunnel is te zien op de achtergrond, terwijl links in beeld een andere trein van de SBB staat die als een soort van toeristentrein wordt aangeboden. De trein is zowat een uur sneller in Bellinzona dan de trein van de SOB, maar ja, als doorsnee toerist heb je ook niet echt iets te zoeken in al die kleiner haltes onderweg. Omdat het een speciale toeristentrein is, heb je een reservering nodig die smerig duur is, maar ja, je moet wat als Zwitserse vervoerder op een zeer toeristische route die toch wat aan betekenis heeft verloren sinds de opening van de Gotthard-Basistunnel... In ieder geval heb ik onderweg deze trein niet gezien. Een locomotief leek te ontbreken en onderweg zag ik dat deze trein een zootje vertraging had die opliep tot wel 48 minuten. Met je reservering...

Afbeelding

82. Aangekomen in Locarno met deze rakker die grotendeels een incorrecte reisinformatie aangaf en een zootje herrie maakte vanuit een koppelstuk. Voor de rest waren wij wel soort-van op tijd.

Afbeelding

83. Lang blijf ik niet in Locarno, ik duik meteen de kelder in waar het station ligt van de trein naar Domodossola van de FART, of all names...

Afbeelding

84. Het is net een soort bunker met funky crème-gelige en blauwe kleuren.

Afbeelding

85. Gelukkig, het is geen panoramatrein en dus kunnen de ramen open en heb je nog iets van beenruimte!

Afbeelding

86. Voor wie twijfelt: als je de mogelijkheid hebt, néém deze route een keer. Onderweg heb je ook nog wifi en een audioguide. In 2016 heb ik deze route ook al eens genomen, maar ik heb daar toen eigenlijk weinig van meegekregen omdat ik diep in gesprek was met mensen onderweg... Nu had ik daar geen 'last van' en kon ik eindelijk eens zien wat voor mooie route dit wel niet is.

Afbeelding

87. Het is een flinke zit, van iets van twee uur, maar vervelen kun je je moeilijk onderweg (en meer dan een uur zat ik ook niet, ik heb volgens mij vaker uit het raam gehangen), met 83 bruggen en 31 tunnels.

Afbeelding

88. Dit is zoiets als le Petit Train Jaune, maar dan veel frequenter waardoor je je nog wat wandelingen op één dag kunt permitteren.

Afbeelding

89. Onderweg passeren we nog wat andere treintjes, ook van het oudere soort, op diverse regionale diensten.

Afbeelding

90. Aangekomen op station Domodossola.

Afbeelding

91. Weer terug boven: het station is niet veranderd ten opzichte van vijf jaar geleden, op die groene stickers op de grond na dan.

Afbeelding

92. Domodossola is het belangrijke grensstation op deze route geweest en dus is dit gebouw behoorlijk uit de kluiten gewassen.

Afbeelding

Dag 5

In Domodossola neem ik een dagje Interrail-pauze.

93. Het weer is deze dag niet tof.

Afbeelding

94. Een Eurocity naar Genève.

Afbeelding

95. Met deze sneltrein die eens per twee uur rijdt begeef ik me naar Milaan. Voor dat ritje heb ik een los kaartje gekocht aan het loket (samen met een reservering voor een Frecciarossa voor later deze tocht) maar ik vergeet dat kaartje te stempelen voor vertrek. Bij de controle krijg ik daar even semi van op m'n flikker, maar ik ben er wel genadig van afgekomen. Gelukkig maar. Het is intussen wel zo hard begonnen met regenen dat van dat Isola Bella bij Stresa weinig te zien geweest is.

Afbeelding

96. Ik verlaat de trein in Rho Fiera, waar ik even kort ga treurtrippen tijdens een middellange overstap. Hier werd de Expo Milano gehouden in 2015. Nou ja, je kunt zien dat er sindsdien weinig meer gebeurd is.

Afbeelding

97. Het station zelf ook. Er is veel winkelruimte aanwezig onder de perrons, maar het is tegelijk allemaal leeg. Het station is ook zichtbaar ooit opgeknapt, maar als er dan een lamp stuk gaat, wordt er ook simpelweg niks meer aan gedaan.

Afbeelding

Bij Milano Porta Venezia verlaat ik de trein definitief en dan is het simpelweg rustig aan doen. Het weer wordt er ook niet beter op: het hagelt zelfs zo hard dat het woord terreur er uitstekend bij zou passen. Na een tijd wordt het weer droog en raak ik het rustig aan doen weer beu.Ik besluit om toch een heen-en-terugje te doen naar Monza als excuus om ook even weer een kijkje te nemen op Milano Centrale.

98. Trams in Milaan.

Afbeelding

99. De sneltreinen naar Tirano en Locarno vormen samen om-en-om een halfuurdienst naar Monza vanuit Milano Centrale.

Afbeelding

100. Statig gebouw, maar wel een zootje crackheads, vluchtelingen en overige daklozen. Sommige figuren hier zijn écht de weg kwijt en die lopen ook tegen deuren aan en zo.

Afbeelding

101. Even moet ik schuilen voor opnieuw een enorme hagelbui, maar eens het weer droog is kan ik in enige rust de Duomo van Monza bekijken. Dat met die zwart-witte strepen is vast een voorproefje op wat later nog komen gaat.

Afbeelding

Dag 6

102. Terug op Milano Centrale voor het vervolg van de tocht, om Lombardije te verlaten. Hier tref ik een oude (on)bekende aan.

Afbeelding

103. Voor mij een première: met de Frecciarossa mee, naar Torino (Turijn).

Afbeelding

104. We worden omver gegooid met dingen die we aan boord krijgen. Het zakje met het mondkapje en een hygiënedoekje die nu lastig te zien is, zit nog altijd in mijn tas voor het geval dat.

Afbeelding

105. Op het alles behalve spectaculair uitziende station Torino Porta Nuova staat een Flirt die rijdt omdat de autonome regio Val d'Aosta dat wil. Toegegeven, anders had ik ook niet zo'n Flirt hier in Italië verwacht.

Afbeelding

106. Wel spectaculair: dit oude barrel.

Afbeelding

107. Ook wel spannend: deze nieuwere tram. Lijkt een klein beetje op die in Rotterdam.

Afbeelding

108. Vandaag is één grote doortocht en de tour must go on.

Afbeelding

109. Een uur later ben ik in Cuneo om te wachten op een 'bijzondere' trein die twee keer per dag rijdt. Het betreft de stoptrein naar Ventimiglia die door Frankrijk rijdt. Vandaag rijdt de trein niet naar Ventimiglia, maar slechts tot Breil-sur-Roya. Nou ja, het rijdt tenminste...

Afbeelding

110. Mooie routes op mooie routes volgen elkaar op deze tocht... Zichtbaar is de spoorlijn te zien waar deze trein over een tijdje zal rijden en dat betekent: op deze route zijn veel keerlussen te vinden!

Afbeelding

111. In de tijd dat ik deze route doe, was deze route pas heropend na meer dan een half jaar gesloten te zijn geweest. De streek werd getroffen door overstromingen en de lijn werd daarbij ernstig beschadigd. Nog altijd is de schade goed te zien van de overstromingen in de dorpen langs de spoorlijn.

Afbeelding

112. De stations hier stellen eigenlijk weinig voor. Vaak een groot, leegstaand gebouw, een overwoekerd perron en wat simpele reizigersinfo.

Afbeelding

113. Veel foto's heb ik eigenlijk niet van de route, want de ramen kunnen niet open en de zon stond ongunstig. Wel is dit beeld voor een groot deel representatief voor de hele route: gebergte, riviertjes, klimmen en dalen en heel veel tunnels.

Afbeelding

114. We naderen Breil-sur-Roya en daar is een klein openluchtmuseum te vinden van treinen die vroeger daar in die streek hebben gereden.

Afbeelding

115. Breil-sur-Roya, eindpunt van de rit. Hier zien we de 'draculatrein' op Frans grondgebied terug.

Afbeelding

116. Op een ander spoor staat een Franse trein die later naar Nice zal rijden.

Afbeelding

117. Waar ik zei dat veel stations hier weinig voorstellen: zeker waar, maar Breil-sur-Roya heeft me toch een joekel van een gebouw dat zelfs nog open is en een wachtruimte plus loket bevat. Heb ik eerlijk gezegd niet verwacht, maar ook heb ik hier de Franse douane niet verwacht.

Afbeelding

118. Vertrektijden op Breil-sur-Roya. Lijkt best druk te zijn, maar dat valt allemaal wel mee in de loop van de dag. Ik neem de treinvervangende bus naar 'Ventimille'.

Afbeelding

119. Ik wil hier nog wel eens een keer terug komen om de lijn eens wat nader te bekijken, maar ik vrees dat dat iets voor 2023 of later zal zijn.

Afbeelding

120. En dan zit ik in de bus naar Italië. Ik heb weer braaf de PLF ingevuld voor de zoveelste keer, maar op deze foto ben ik nog steeds in Breil-sur-Roya, waar een pilaar te zien is van waar ooit een brug gestaan heeft.

Afbeelding

121. Treinvervangende panoramabus +1

Afbeelding

122. Ziehier de reden waarom we nu met een bus rijden en constant moeten toeteren bij iedere bocht omdat er simpelweg geen twee auto's passen in de bochten hier: werkzaamheden aan het spoor hier in Italië.

Afbeelding

123. En dan, Ventimiglia. We worden niet direct voor het station afgezet, maar eerder ergens in een shady buurt bij het station in de buurt. Ik wil hier eigenlijk wel snel vandaan en dat kan, want deze TER gaat zometeen naar Nice toe.

Afbeelding

124. Letterlijk de eerste halte over de Franse grens ga ik er alweer uit: Menton Garavan. Op dit station staat permanent een groepje politie klaar om de trein in de vijf minuten die de trein hier stilstaat te doorzoeken, op zoek naar herrieschoppers. Het is toch wel gek dat ik vandaag drie keer een grens over ben gestoken.

Afbeelding

125. Na in het hotel met zicht op zee te hebben ingecheckt ga ik nog even naar het stadje Menton zelf. Veel rijdt er niet meer in de avond, dus zal ik het stuk terug moeten lopen.

Afbeelding

126. Ach kijk eens wat we hier hebben... de Monaco-trein. Dit is een voor veel mensen verborgen zin. Leuk he?

Afbeelding

127. Die bestickering van de regio heeft het niet lang uitgehouden...

Afbeelding

128. Het oude centrumpje ziet er wel degelijk uit. Het is gebouwd op een heuvel, met krappe steegjes en een grote kerk er bovenop, waar dit pleintje tegenaan ligt.

Afbeelding

Tot zover deel 4.1 Ik ben halverwege gekomen en in deel 4.2 komt het vervolg, met meer Italië en wat randomness.

Voetnoot

[1] Dat vond een kleine schare volk op Twitter ook, die was het er ronduit mee eens om deze route te volgen.
Laatst gewijzigd door Polaroyd7 op zo 28 nov 2021, 19:42, 1 keer totaal gewijzigd.
en-es
Berichten: 4413
Lid geworden op: zo 11 dec 2016, 14:11

Re: Wraakreizen 2021, deel 4.1: Interrail van de Alpen tot aan Monaco [128f]

Bericht door en-es »

Mooie reportage weer. Opvallend die ene foto in Domodossola met die sleep TEE-rijtuigen.
waldo79
Berichten: 7603
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Wraakreizen 2021, deel 4.1: Interrail van de Alpen tot aan Monaco [128f]

Bericht door waldo79 »

Creatieve route :Y
Gebruikersavatar
Z2N
Donateur
Berichten: 13111
Lid geworden op: za 10 mar 2012, 23:51
Locatie: Zeist

Re: Wraakreizen 2021, deel 4.1: Interrail van de Alpen tot aan Monaco [128f]

Bericht door Z2N »

Mooi verslag, en heel wat bekend terrein weer! En dat de sticker van de regio PACA het niet meer doet is eigenlijk maar goed ook: die regio heet al weer een tijdje Sud - Provence-Alpes-Côte d'Azur. :p
Acla da Fontauna, fermada sin damonda.
Flickr!
umbusko
Donateur
Berichten: 5286
Lid geworden op: zo 28 okt 2018, 16:45
Locatie: Maastricht/Berlin

Re: Wraakreizen 2021, deel 4.1: Interrail van de Alpen tot aan Monaco [128f]

Bericht door umbusko »

Ik vind het leuke aan deze reizen dat je je echt helemaal niks aantrekt van grenzen, ingesleten toeristische routes of andere standaarden maar gewoon alles op je eigen manier doet. :mrgreen: Leuk weer! :D
diederickx
Berichten: 1630
Lid geworden op: vr 02 sep 2016, 22:59

Re: Wraakreizen 2021, deel 4.1: Interrail van de Alpen tot aan Monaco [128f]

Bericht door diederickx »

Polaroyd7 schreef: zo 28 nov 2021, 15:46Carl Zuckmayer
De schrijver van het vileine toneelstuk Der Hauptmann von Köpenick. Leuk die naam hier eens tegen te komen.
Polaroyd7 schreef: zo 28 nov 2021, 15:46Ik heb anders nog nooit gehoord van de Kneipp-Lechfeld-Bahn.
Zo te zien een naam van de verbinding Augsburg – Bad Wörishofen.
PHS

Re: Wraakreizen 2021, deel 4.1: Interrail van de Alpen tot aan Monaco [128f]

Bericht door PHS »

Z2N schreef: zo 28 nov 2021, 23:20 En dat de sticker van de regio PACA het niet meer doet is eigenlijk maar goed ook: die regio heet al weer een tijdje Sud - Provence-Alpes-Côte d'Azur. :p
Die naamswijziging tot Région Sud is alleen informeel bedoeld omdat PACA niet lekker bekt, officieel heet de regio nog steeds Provence-Alpes-Côte d'Azur dacht ik?
Gebruikersavatar
Z2N
Donateur
Berichten: 13111
Lid geworden op: za 10 mar 2012, 23:51
Locatie: Zeist

Re: Wraakreizen 2021, deel 4.1: Interrail van de Alpen tot aan Monaco [128f]

Bericht door Z2N »

Officieel is het juist Sud - Provence-Alpes-Côte d'Azur. Maar PACA (de afkorting) bekt juist prima in het Frans, en is dan ook gebruikelijke benaming gebleven.
Acla da Fontauna, fermada sin damonda.
Flickr!
Gebruikersavatar
Hainje
Berichten: 12803
Lid geworden op: za 31 aug 2013, 14:40
Locatie: Tilburg

Re: Wraakreizen 2021, deel 4.1: Interrail van de Alpen tot aan Monaco [128f]

Bericht door Hainje »

PHS schreef: di 30 nov 2021, 20:46 Die naamswijziging tot Région Sud is alleen informeel bedoeld omdat PACA niet lekker bekt, officieel heet de regio nog steeds Provence-Alpes-Côte d'Azur dacht ik?
Hoezo bekt PACA niet lekker? Is gewoon alpaca zonder al. *O*
🍉
ZO6176
Donateur
Berichten: 6000
Lid geworden op: wo 02 dec 2015, 20:20
Locatie: Eindhoven

Re: Wraakreizen 2021, deel 4.1: Interrail van de Alpen tot aan Monaco [128f]

Bericht door ZO6176 »

Geweldig verslag met verrassende rputes
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 18 gasten