Aangezien dat in oktober ook wel duidelijk werd, besloten Plan-V444 en ik om weer eens optimaal gebruik te maken van een paar overlappende vrije dagen. Doel van de reis: een deel van de wereld waar corona meer onder contole leek, en dat ondanks veel minder maatregelen: het El Dorado van de coronarelativeerder, Zweden. Niet eens zozeer daarom, voor ons beiden stond het al een tijdje op stapel om toch eens die kant op te gaan, maar het rondreizen door een gebied met lagere coronacijfers dan Nederland (ook op dit punt) was natuurlijk wel een voordeel. We reizen vanaf 16 oktober 2021, met inachtneming van alle van toepassing zijnde coronaregels.
We beginnen de reis op 16 oktober, in Amersfoort. De Kiosk geeft twee koppen koffie weg, en daarna stappen we op de InterCity 143 naar Berlijn
De Berlijntrein is verrassend normaal: de uitzichten zijn zoals gebruikelijk, en door de rij in de BoordBistro zou je bijna denken dat de pandemie voorbij is.
DB-Bingo begint pas leuk te worden in Stendal: een wisselstoring op de hoofdlijn zorgt hier voor tien minuten vertraging. Uiteindelijk moeten we onderweg nog een keer stoppen, en NS voorspelde dat toevallig al: de extra stilstand was in Rathenow.
In Berlijn is de dienstregeling aangepast door werkzaamheden, waardoor de IC Berlijn naar station Gesundbrunnen is omgeleid. Dat zou in theorie in ons voordeel uit moeten pakken, er is namelijk een haalbare (20 minuten) overstap ontstaan op onze aansluiting. Tegen de tijd dat we Berlijn bereiken zijn we echter 20 minuten later, dus zijn we maar wat blij als we de aansluiting zien: IC 2902 naar Rostock. Onze Berlijntrein staat op het spoor ernaast.
IC 2902 naar Rostock, wat voor trein is dat? Nou: DB gaf ons een cadeautje, want dit was eigenlijk IC 2176, een IC2-trein met ex-Westbahn KISS-treinstellen. Het treinstel dat deze trein had moeten rijden was echter stuk, en dus werden we met een Ersatz-stam naar Rostock gebracht. Fenster auf en genieten maar, het stuurstandrijtuig in deze stam had coupétjes mét opengaande ramen!
Meep meep, sneller dan de S-Bahn!
Na Berlijn wordt het al snel weer Brandenburgs, met kilometer aan kilometer aan woud.
Maar anders dan langs de hoofdlijn naar Hannover vind je langs de spoorlijn Berlijn - Rostock veel meren, zoals hier de Röblinsee. Genieten!
We rijden Neustrelitz uit en oh putain, NS-kleurtjes! En Regiojet-treintjes!
En een Baureihe 403.0! Zou de Ostmecklenburgische Bahnwerk GmbH rondleidingen organiseren?
Meer meer!
Waren (Müritz), hier kruisen we (volgens planning) met een tegentrein uit dezelfde IC-lijn. IC 2273 heeft vandaag een extra treinstel mee in opzending, misschien dat dit ons treinstel zou zijn geweest.
Als Rostock nadert wordt het landschap weer wat saai...
En om 17:37 zijn we in Rostock, keurig op tijd.
Zowel Plan-V444 als ik zijn al eens in Rostock geweest, we komen hier vandaag eigenlijk alleen voor het avondeten. En dus trekken we de stad in.
Voor mij was het al van 2014 terug dat ik in Rostock was geweest, en het is goed om te zien dat op wat mondkapjes na bijna alles hetzelfde gebleven is.
Wat echter wel veranderd is: de horeca lijkt drukker. Misschien komt het doordat er minder aanbod is als gevolg van de pandemie, maar het blijkt verdomd lastig om avondeten te vinden. En nee, DDR-ijs is geen goed alternatief.
Uit nood settelen we maar bij de Vapiano aan de Neuer Markt. A sailor's gotta eat.
Nadat ik snel nog een fotoquizvraag kon maken die perfect aansloot bij de opdracht besloten we nog even de benen te strekken, we hadden een in beton gegoten planning. Niet dat dat erg is...
Ook hier trammetjes!
Met de tram gaan we naar halte Dierkower Kreuz.
Rostock op een zaterdagavond is qua OV een boeiende plek, de laatste 'gewone' rit van de lijn die we hierna nemen is al vertrokken, en dus pakken we een lijntaxi. De rit is snel, de wegen zijn Belgisch, de foto is passend.
En nu kan je je afvragen: waar gaat dit verhaal heen, zei die gekke Fransoos niet net nog dat deze reis naar Zweden ging? Dat klopt, maar dat we naar Rostock afgereisd zijn is eigenlijk goed te verklaren: Stena Line heeft een directe veerdienst vanuit Rostock naar Trelleborg, Zweden. Een ideale combinatie tussen 'iets hebben aan je zaterdag' (Rostock bezoeken is altijd leuk) en 'lang genoeg varen om te slapen, maar niet langer' (een tocht van 8 uur). En zo zaten we dan ineens op zaterdagavond in een lege voetpassagiersterminal, in totaal zouden vier voetpassagiers met onze boot meevaren naar Trelleborg.
Met een hypermoderne shuttlebus (een MAN Lion's City die in de vorige eeuw is blijven hangen)...
...worden we tegen 22:30 naast de boot gezet, en welkom geheten aan boord van de MS Mecklenburg-Vorpommern.
Eenmaal aan boord ziet Plan-V444 een bordje dat wijst naar 'treindek'. Nou is er op deze route geen verlading van wagons, maar we gaan toch even kijken...
... en warempel: een andere aanmeerplek, en je trein kan zo mee!
Deze boot heeft wel meer opvallende zaken, zoals deze capsules die wel erg lijken op de nieuwe Nightjet-couchette.
Maar na onze ontdekkingstocht zoeken we al snel onze slaapkamer op, het is al laat. Nog voordat de boot goed en wel afgevaren is liggen we op één oor.
Het is nog vroeg, als de wekkerradio van het schip gaat: over één uur zijn we in Trelleborg. Het standaard Stena Line-ontbijtbuffet bevat geroosterde aardappels, die beduidend beter én gezonder zijn dan de Hash Browns op de route naar Harwich.
Om 06:40 zijn we in Trelleborg, Zweden is bereikt. En het is: donker. Zweden bezoeken in de herfst, dan zijn de dagen wat kort.
Nadat de boot is aangemeerd zijn de voetpassagiers (vier in totaal) eigenlijk best snel aan de beurt om de boot te verlaten, en dus lopen we om 06:55 al over straat. Die had ik eigenlijk niet zien aankomen...
.
Station Trelleborg ligt vlak naast het station, en bereiken we om 07:05. Helaas gaat de eerste trein van de dag om 07:07, want het kaartjes kopen duurt net te lang: om 07:07 lopen we een vertrekkende trein achterna.
Dan zit er maar één ding op om je stress weg te krijgen: Påga slaan (I'll let myself out).
In all seriousness: Het uurtje wachten biedt de mogelijkheid om nog even te lezen over de geschiedenis van deze lijn. Trelleborg is het eindpunt van de Kontinentalbanan (continentale spoorlijn), die Malmö met de haven van Trelleborg verbindt. Lange tijd heeft het passagiersverkeer op deze lijn stilgelegen, pas in 2015 is de stoptreindienst hier weer heropgestart. Tot voorkort reden hier wel de nachttreinen tussen Zweden en Duitsland, totdat de veerdienst naar Sassnitz ophielt te bestaan. De passagiersdienst wordt gerund door Pågatågen (jongetjestrein), de naam voor de regionale treindiensten in de regio Skåne, de concessie daarvan is dan weer in handen van Arriva. Een kwartier nadat we onze ongeplande aansluiting zagen vertrekken kunnen we alweer instappen, de trein van een uur later keert hier drie kwartier.
Dit was ons allebei de eerste treinrit in Zweden, en het valt gelijk op: Zweedse treinen zijn groter. Deze stoptrein heeft een erg ruim intereur.
Minder fan ben ik van het comfort, vrijwel alle stoelen zijn klapstoelen, en veel stoelen zijn met trapjes te bereiken.
Ondertussen zijn we al onderweg, en rijden we door het Zuid-Zweedse platteland.
Precies op het bedoelde tijdstip zijn we op Malmö Centralstation, de stoptrein heeft ons in het kelderstation afgezet dat gebouwd is in het kader van de Sontbrug.
Doordat de Pågatågen, evenals de normale treinen naar Denemarken, niet op het originele station stoppen, is er daar veel ruimte voor langeafstandstreinen. Zo ook op zondagmorgen, want precies als wij in Malmö zijn is Snälltåget bezig met het rangeren van de nachttrein Berlijn - Stockholm. Deze treinen reden dus tot voorkort ook via Trelleborg, maar worden nu via Denemarken geleid. Links een X2000 van de voormalige Zweedse staatsspoorwegen SJ, die ook naar Stockholm gaat rijden.
Plan-V444 en ik gaan nu nog niet naar Stockholm, dus zoeken we eerst even koffie op. Het centrum is gelukkig op loopafstand, al is er op zondagmorgen niet veel te beleven.
Koffie gevonden, met Fika erbij. Aanpassen naar Zweden gaat verrassend makkelijk, zo blijkt.
Met koffie achter de kiezen gaan we naar het station terug.
Het is tijd geworden voor de aansluiting: de Snabbtåg naar Göteborg. Dit schattige X3000-treinstel, met vier bakken een van de kleinste hogesnelheidstreinen van Europa, gaat ons in 2,5 uur naar de tweede stad van Zweden brengen.
De rit naar Göteborg is prachtig. Regelmatig rijden we vlak langs de kust.
Op andere momenten rijden we door heuvelachtige gebieden met bossen, het voelt gelijk als een goede reden om hier in de herfst naartoe te gaan.
Tijd is 12:33, welkom in Göteborg Centralstation!
En hiermee eindigt dit deel, want we zijn in Göteborg. In het volgende deel: Göteborg, en nog meer kilometers in het noorden van Europa. Ik hoop dat dit deel leuk was om te lezen, op- en aanmerkingen worden zoals altijd gewaardeerd!
