Ik heb een eerste klas Super Sparpreis Europa gekocht, dat reist toch net wat comfortabeler. Vanuit Apeldoorn Osseveld pak ik eerst de Sprinter van 6.23 uur naar Deventer. Tijdens de overstap op de trein richting Arnhem zie ik op mijn telefoon bij de vertrektijden van Arnhem Centraal dat de ICE uitvalt. Ik reis weliswaar met de RE 19 omdat dit behoorlijk wat geld scheelde, maar ik vermoed dat deze nu wel eens druk kan gaan worden. Na Dieren moet mijn intercity langzamer rijden omdat er negen overwegen in storing liggen. Ik ben blij dat ik straks een ruime overstap heb en bovendien is de storing kort na vertrek uit Dieren opgelost.
In Arnhem wil ik een ontbijtje halen bij de nabijgelegen Mac, maar het blijkt dat het filiaal tegenwoordig pas na 9 uur open is. Het alternatief, de AH to Go, blijkt verbouwd te worden en valt dus ook af. De Broodzaak is gelukkig wel open en hier haal ik een croissantje. Vervolgens loop ik mooi op tijd naar de VIAS-FLIRT. Mijn vermoeden dat de trein druk zou zijn, blijkt helaas ruim voor vertrek al te kloppen. Ik kies er daarom voor om tweede klas te gaan zitten, dan heb ik tenminste een plek aan het raam en zit ik niet opeengepakt in de krappe eerste klas. Kort na het verlaten van Arnhem Centraal krijg ik al controle, waarbij ik erop attent word gemaakt dat vanaf de grens een mondkapjesverplichting geldt. Uiteraard heb ik een mondkapje bij me, maar dit geldt niet voor alle passagiers. Ik vraag me dan toch echt af hoe moeilijk het kan zijn om vooraf de regels te checken als je internationaal reist... Even na Zevenaar moeten we een goederentrein voorlaten, waardoor we enige vertraging oplopen. Bij de grens loopt de conducteur nog een rondje door de trein om iedereen erop te wijzen dat de mondmaskers vanaf nu op moeten.
Na aankomst op Oberhausen Hbf zoek ik eerst een toilet op, want beide wc's van de FLIRT waren defect en de nood hoog. Je krijgt na betaling een bonnetje waarmee je 50 cent korting kan krijgen. Op het station haal ik wat proviand voor onderweg, maar helaas neemt geen enkel verkooppunt daarbij het kortingsbonnetje aan. Voor mij dus een mooie dooie mus. Vervolgens ga ik naar het perron om op mijn volgende trein te wachten. De Bahnsteige ademen vergane glorie uit en zijn vrij troosteloos voor een grote stad. En toch, ik kan hiervan wel genieten.
Een trein naar Bottrop Hbf op Oberhausen Hbf
Een binnenkomende ICE op Oberhausen Hbf, met rechts een Ludmilla
Met een kleine vertraging komt de intercity naar Koblenz Hbf binnen. De trein bestaat uit dubbeldeks IC2-rijtuigen en ik heb boven mijn gereserveerde zitplaats snel gevonden. Bij Köln West zie ik de Nightjet staan, deze moet dan wel erg fors vertraagd zijn. Achteraf zie ik in het archief van rijdendetreinen.nl dat deze inderdaad met een stevige +300 is aangekomen in Arnhem. Mijn intercity rijdt via de Linke Rheinstrecke naar Koblenz, waarbij het uitzicht na Bonn Hbf altijd fraai blijft. Ik ben daarom blij dat de regen onderweg plaatsmaakt voor zon, alles lijkt toch een stuk mooier dan. Het comfort van de eersteklasstoelen van de IC2 vind ik overigens minder dan van de normale IC-rijtuigen. In eerste instantie zat het prima, maar later begon ik mijn rug wel te voelen.
Uitzicht kort voor station Remagen, met in de verte de restanten van de Ludendorff-Brücke en links de Erpeler Ley
Op Koblenz Hbf heb ik een overstap van ongeveer 35 minuten. Ik gebruik de tijd om wat rond te kijken op het station. Er is hier altijd genoeg te zien en in het zonnetje kom ik de wachttijd prima door.
Trein na aankomst op Koblenz Hbf
Een BR 442 op een opstelspoortje op Koblenz Hbf, rechts staat een BR 425 als RB naar Perl
Stationsgebouw Koblenz Hbf
De trein richting Sankt Goarshausen wordt ook gereden door VIAS en ook door een FLIRT, maar wel eentje van de oudere generatie. Kort na het verlaten van Koblenz Hbf steken we de Rijn over en komen zo op de Rechte Rheinstrecke terecht. Een gedeelte van de rit rijden we linkerspoor door werkzaamheden. Het uitzicht onderweg is prachtig en het is bijna jammer dat ik bij Sankt Goarshausen moet uitstappen. Aangezien er een kans op onweer zou zijn, check ik nog wel even of er geen waarschuwing is afgegeven door de Deutsche Wetterdienst. Gelukkig blijkt dit niet het geval te zijn en staat dit mijn geplande wandeling dus niet in de weg.
Trein na aankomst op station Sankt Goarshausen
Na aankomst loop ik eerst naar de supermarkt om het een en ander in te slaan. Het valt me daar op dat er nog veel mondkapjes worden gedragen, ondanks dat dit niet meer verplicht is in de supermarkt. Hierna start ik met de ruim veertien kilometer lange wandeling 'Loreley-Extratour'. Deze begint gelijk pittig met een forse klim, maar boven kan ik bijkomen op een bankje met uitzicht op de Rijn en Burg Katz. Er bestaat trouwens ook een Burg Maus, deze ligt iets verderop.
Uitzicht op Sankt Goar met Burg Rheinfels, op weg naar mijn startpunt van de Loreley-Extratour. In de jeugdherberg links van het midden verbleef ik in 2008.
De zon laat zich goed zien en aangezien het eerste deel van de wandeling vooral over velden gaat, heb ik het behoorlijk warm. Ik ben in elk geval blij dat ik vanmorgen een korte broek heb aangedaan. Voor vertrek heb ik me gelukkig ook ingesmeerd, maar er niet aan gedacht om de tube mee te nemen. Omdat de zon toch wel erg brandt, hoop ik onderweg nog zonnebrand te kunnen kopen. Helaas slaag ik hiervoor niet in de supermarkt van Bornich. Achteraf gezien geen probleem, want kort na het supermarktbezoek begint het dicht te trekken, de wind toe te nemen en later zelfs te regenen. Ik word er niet heel nat van, maar niet veel ten noorden van mij zijn er volgens de Buienradar forse buien. Ik kom dus redelijk goed weg
. Na Bornich volgen echter de mooiste uitzichten op de Rijn, wat dat betreft is dit weer natuurlijk wel jammer.
Uitzicht op Patersberg
Uitzicht tussen Patersberg en Bornich
Bornich
Uitzicht op de Rijn, gekeken in de richting Oberwesel
Uitzicht op de Rijn, de Loreley (rots rechts van het midden) en de Spitznack (rechtsonder), gekeken in de richting Sankt Goar
Uitzicht op de Rijn en de Spitznack (linksonder), gekeken in de richting Oberwesel
Aangekomen bij de Loreley bezoek ik in de regen het uitkijkpunt. Foto's maken doe ik vanwege de weersomstandigheden maar even met mijn mobiel in plaats van de spiegelreflex. Vervolgens breng ik een bezoekje aan het Loreley-Besucherzentrum, waar een expositie is over de omgeving.
Uitzicht op de Rijn vanaf het uitkijkpunt op de Loreley, gekeken in de richting Sankt Goarshausen
Als ik hierna naar buiten kom, is het weer gelukkig opgeknapt. Ik begin nu aan de afdaling naar de Rijn, waarbij op het laatst de Rechte Rheinstrecke via een onderdoorgang moet worden gepasseerd. Dit is ook een bekende treinspotplek en ik blijf hier enige tijd wachten. Al vrij snel komt er een VIAS-trein langs, die ik helaas net iets te vroeg én net iets te laat fotografeer. Kort daarna komt er een goederentrein voorbij en deze keer is mijn afdruktiming beter. Weer terug beneden loop ik een stuk langs de Rijn en dan naar het station.
Bijzonder waarschuwingsbord bij de afdaling
Uitzicht op Sankt Goar
Goederentrein richting Rüdesheim even buiten Sankt Goarshausen, rechtsboven is Burg Katz te zien
Standbeeld van de nimf uit de Loreleylegende, de rots links is de Loreley
Sankt Goarshausen, met rechts de Viereckige Turm
Ik heb mazzel en kan direct op een vertraagde trein richting Koblenz Hbf stappen. Een opvallende eigenschap van de VIAS-FLIRT's die hier rijden, is dat bij de tussenstops altijd alle deuren opengaan. Ik kan binnen zo ook geen deurknoppen ontdekken. Bij aankomst wordt omgeroepen dat de trein een vertraging heeft van maar liefst 32 minuten, wat mij in dit geval dus goed uitkwam.
Uitzicht tijdens het oversteken van de Rijn in de VIAS-FLIRT, kort voor Koblenz Hbf
In Koblenz heb ik een eetpauze gepland bij een Imbiss in het centrum, waar ik al vaker heb gegeten. Deze heeft de pandemie gelukkig doorstaan en ik bestel er patat met currywurst. En uiteraard mag een Duits biertje niet missen, de dorst moet immers gelest worden. Op de terugweg haal ik bij een boekenwinkel nog een leesboek en bij de Mac op het Hauptbahnhof een McFlurry voor onderweg.
De RE richting Trier bestaat uit een FLIRT van de DB en een dubbeldeks KISS van de CFL. Ik kies voor een zitplaats in de KISS, aangezien de stoelen in de eerste klas daar behoorlijk luxe zijn. Door een deurstoring vertrekt de trein met +6, maar het uitzicht langs de Moezel maakt dit volledig goed. Afgelopen keren legde ik het traject vaak in het donker af, dus het is leuk dat het deze keer licht is en bovendien weer opgeklaard.
Uitzicht kort voor station Kattenes
Interieur eerste klas van de CFL KISS
Rond kwart voor tien kom ik aan in Trier, waar ik word opgehaald. Al met al een heerlijk dagje zo!
leuk verslag
Die regen is bij het lopen wel vervelend maar geeft de foto's wel net dat beetje extra, mooi!