ArrivaBas doet een spontaan weekendje Duitsland: Het noorden van de Romantische Rhein in 59 foto's
Geplaatst: vr 05 mei 2023, 07:50
Servus allen!
Wat ik mij tijdens de coronajaren 2020 en 2021 toch wel realiseerde is dat ik mij ergens wat onvoldaan voelde in de jaren dat ik door het nu weer de kop op stekende virus geen buitenlandse tripjes heb ondernomen. In 2020 zou ik eigenlijk voor het eerst met alleen leeftijdsgenoten een internationale reis gaan maken, maar die is na meerdere malen uitstel uitgemond in afstel, omdat in 2022 de agenda's van het beoogde reisgezelschap te vol waren. Verleden jaar had ik al wel weer voor het eerst sinds 2019 overnacht in het buitenland, toen ik op vijfdaagse studiereis naar Sevilla ging met een klein deel van mijn HBO-opleiding. En ook in het najaar bood het curriculum van mijn laatste HBO-studiejaar de mogelijkheid (lees: verplichting) om twee dagtripjes te ondernemen naar het buitenland, respectievelijk het Belgische Gent en Essen in het Ruhrgebied.
Onverwacht leidde deze periode tot een nieuwe hechte vriendschap met een studiegenoot die een groot deel van de interesses met mij deelt. In Essen besloten wij dan ook om met zijn tweeën in de vrije tijd een retourtje naar Essen-Kettwig te doen, om zo kort wat meer bezienswaardigheden van de stad Essen te zien dan een bowlingcentrum waar de meute de WK-wedstrijd Nederland-Senegal ging kijken. Tot de bewuste 21 november had ik nooit gedacht dat ik verleden weekend met deze jongen een hele mooie reis zou gaan maken, met een nog langere trip in het verschiet.
Het idee om eens een reisje naar Duitsland te maken speelde al heel lang, maar mijn comfortzone is nogal introvert en beperkt ingesteld. Eigen initiatief nemen is wel een puntje waar ik nog hard aan werk om dat buiten het verkeer en werksituaties makkelijker te uiten. Toch heb ik, toen ik toevallig met deze nieuwe vriend aan het WhatsAppen was over de voortgang van onze afstudeerwerken, mij zelf zo ver gekregen dat ik mijn tot dan toe voor mijzelf gehouden plan om een weekendje naar Köln te gaan uitte richting hem. We waren tegen mijn verwachtingen in beiden ongekend enthousiast en zijn direct op zoek gegaan naar een geschikte datum. Dat werd uiteindelijk het weekend van 28-30 april.
Op vrijdag 28 april was het na veel voorpret eindelijk zover. Om 8:01 stap ik aan het einde van de straat waar ik woon in de Stadsbuzz om naar het station te gaan. Een redelijk rustige 6626 brengt mij naar de volgende overstap in Tilburg, terwijl onderweg mijn reisgenoot instapt op station Tilburg Reeshof. We hebben van tevoren wel wat schrik gehad voor de relatief krappe overstappen in Eindhoven en Venlo, alwaar we uiteraard een Duits kaartje nodig hebben. Tot aan Venlo gebruikten wij 'gewoon' onze OV-Studentenkaart, en om zorgvuldig ons kaartje te kunnen kopen zorgden wij voor een buffer van een half uur in het 'Stedje van Plezeer'. Tijdens de schaft kwam ook deze BR111 het grensstation binnenrijden:
RailAdventure 111 222 - Venlo by Bas Folles, on Flickr
Ietsje later dan gepland kwam de RE13 met een behoorlijk goede bezetting aan in Venlo. Het kaartje was inmiddels al lang en breed bemachtigd, en we zochten een goed plekje uit in de vijfdelige FLIRT van de eerste generatie. Om stipt 11:05 kon mijn eerste grenspassage per trein dan aanvangen. Een kleine 100 minuten en een soepele overstap in het donkere hol van Mönchengladbach Hbf later stonden we dan met een kleine vertraging van vijf minuutjes op onze bestemming, Köln Hbf:
DB Regio 425 099 - Köln Hbf by Bas Folles, on Flickr
We hebben van tevoren onbewust een ongeschreven, maar redelijk arbitraire taakverdeling vastgelegd. Mijn reisgenoot heeft het hotel geregeld en zoekt de plekjes om te dineren uit. Ik verzorgde de reisplannen op de momenten dat wij het OV wilden gebruiken. In voorbereiding op de gecancelde Interrail had ik immers nog de DB Navigator-app op mijn telefoon staan. Het hotel lag in een zijstraat aan de achterzijde van het Hauptbahnhof. Aan de naam Domblick was overigens geen woord gelogen. De straat ligt vrijwel direct achter de rug van uw verslaggever en de Dom was daarin altijd zichtbaar :
Achterzijde Köln Hbf by Bas Folles, on Flickr
Het hotel is een redelijk klein, maar daardoor wel persoonlijk hotel. Met een aankomst om 12:45 in Köln was het nog een ruimte twee uur te vroeg om de sleutel van onze kamer te krijgen, maar we mochten wel al gebruik maken van het gezamenlijke toilet en onze tassen droppen zonder extra kosten.
Daarna gingen we de stad in. Het idee was om zo min mogelijk van tevoren te plannen, en gewoon alles over ons heen te laten komen. We hebben immers zeker 48 uur in deze stad en omgeving te besteden . Zo kwamen we na een rondje kuieren langs onder anderen de Dom uit bij de Alter Markt, alwaar we even lunchten:
Alter Markt - Köln by Bas Folles, on Flickr
Bij de Alter Markt zitten ook een paar straatjes waar wat minder te merken is dat Köln in de Tweede Wereldoorlog zwaar gebombardeerd is. Een groepje van vijf huisjes aan de Fischmarkt onder de Groß Sankt Martinkerk doet dat al helemaal niet vermoeden:
Fischmarkt - Köln by Bas Folles, on Flickr
Vanaf de Fischmarkt gingen we door voor een relaxed rondje wandelen rondom de Rhein. Daar hoorde een eerste oversteek van de Hohenzollernbrücke ook bij:
Hohenzollernbrücke - Köln by Bas Folles, on Flickr
Tijdens de wandeling vertelde mijn reisgenoot dat je naast de Dom nog een uitzichtpunt heb op de KölnTriangle. Dat werd dus een tussendoel van de wandeling. Op de 28e verdieping van het kantoorgebouw, zo'n honderd meter boven het maaiveld, is een uitzichtplatform. De vergezichten zijn ondanks het ietwat betrokken weer de vijf euro entree dubbel en dwars waard:
Altstadt - KölnTriangle by Bas Folles, on Flickr
Ondanks de bewolking was het Siebengebirge, op ongeveer 30 kilometer ten zuidoosten van de toren, wel vaag zichtbaar (de golven aan de horizon links van het midden op de foto):
Köln-Deutz - KölnTriangle by Bas Folles, on Flickr
De KölnTriangle staat bijna naast het spoor en station Köln Messe/Deutz. Gezien de Hohenzollernbrücke een van de drukste stukken spoor van Duitsland is, kwamen er veel treinen langs, en als je dan een ruime 90 meter boven het spoor staat, lijken de treinen net speelgoed. De bijzonderste vangst die ik tussen de treinfoto's van boven heb was een setje BR420. Ik had eerlijk gezegd nooit verwacht ooit een foto van een rijdend exemplaar van deze oude S-Bahntreinen te kunnen maken, zeker omdat hun inzet toch wel redelijk sporadisch begint te worden:
2x BR420 - Köln Messe/Deutz by Bas Folles, on Flickr
Via de rechteroever van de Rhein liepen we noordwaarts richting de kabelbaan. Dat gaf mij wel de mogelijkheid om een iets minder cliché plaatje van de combinatie 'Brug en Dom' te maken, hoewel het cliché elders in het verslag toch nog wel langs zal komen :
Hohenzollernbrücke - Köln by Bas Folles, on Flickr
De kabelbaan over de Rhein is op zich qua hoogte boven de grond niet bijzonderder dan die op de laatste Floriade, maar het uitzicht is wel een stuk mooier. Onderweg passeert het tracé naast de Rhein ook een verkeersbrug over de rivier:
Rheinseilbahn - Köln by Bas Folles, on Flickr
De enkele reis met de Rheinseilbahn gaf uiteindelijk indirect toegang tot de gratis toegankelijke Flora/Botanischer Garten van Köln. Het zonnetje brak onderwijl toch nog even door, waarmee deze dag qua weer enorm meeviel ten opzichte van de verwachtingen:
Flora - Köln by Bas Folles, on Flickr
Na een kort rondje door de Flora liepen we langs de linkeroever van de Rijn terug naar het centrum, tijd om het inchecken af te maken en te settelen in onze hotelkamer. We maakten direct van de gelegenheid gebruik om even tot rust te komen van bijna vier uur (voor mij zelfs vierenhalf uur) treinen en zoeken een adresje om te eten. Dat vonden we uiteindelijk bij een vestiging van NENI op de achtste verdieping van het high-end 25 Hours Hotel. Dat werd, voor mijn doen, exclusief dineren op grote hoogte dus. Het bezoek werd nog wat exclusiever toen er op de naastgelegen bouwplaats commotie ontstond en iemand boven op de hijskraan een work-out ging doen zonder valbeveiliging. Dit leidde de gasten en het personeel gigantisch af, en toen besloot een serveerster om toch maar de politie op te roepen, die een minuut of tien later met twee man en een stagiair binnenstapten. Je zal maar het luxe restaurant binnenstappen en het eerste wat je ziet is de politie. Het uitzicht vanaf het dakterras was ondanks desbetreffende hijskraan niet verkeerd overigens:
Rooftops in Köln by Bas Folles, on Flickr
Al met al was het diner dus voor mij een interessante ervaring. Behalve het bezoek van de politie was het menu voor mij ook een verrijking. Nooit eerder had ik een dergelijke schotel met gegrild vlees en gegrilde groenten in hummus gegeten. De gulle hoeveelheid van dat laatste goedje maakte de maaltijd overigens wel behoorlijk voedzaam.
Onderweg terug naar het centrum waren we toch nog een beetje onder de indruk van deze eerste ervaringen met Köln. Het was echter wel lekker rustig bij de Dom, en zodoende namen we op ons gemak een kijkje binnen. Toen raakte ik toch wel behoorlijk onder de indruk van het totaalplaatje wat we daar aantroffen. In het koor was een besloten dienst gaande, waarbij ook orgelspel te horen was. De indrukken en ervaringen tot dan toe op deze vrijdag gaven mij toch wel een beetje kippenvel:
Interieur - Kölner Dom by Bas Folles, on Flickr
Daarna besloten we om even te relaxen aan de Rhein. Het was er gezellig druk zo voor zonsondergang, en ik kreeg onderwijl het besef dat Duitsland in dat opzicht een heel gemoedelijk land is. Ik zou rond een uur of 21:00 toch niet graag relaxen aan het IJ of zo, maar in Köln heb ik mij geen seconde onprettig gevoeld op straat. De zonsondergang viel een beetje tegen door de bewolking, en zodoende gingen we rond half tien terug naar het hotel. Ik stuur nog wat foto's in een met dit verslag vergelijkbare schrijfstijl en wat leuke feitjes door naar het thuisfront en duik daarna lekker onder de wol.
Zaterdag 29 april werd volgens de weersvoorspellingen ook een tegenvallende dag. Desondanks staan we wel lekker vroeg op om het maximale uit de enige volle dag te halen. Zo staan we iets na negenen al in de kelder van de Dom klaar om de ruim 500 treden naar de top te beklimmen. Bjna acht jaar geleden was ik al een dagje in Köln met de middelbare school (hetgeen gezien de dubieuze kwaliteit van het verslag daarover nog een klein forumrelletje veroorzaakte), en toen beklommen we ook de Dom. Halverwege de stalen trap in de kooi strandde ik destijds vanwege hoogtevrees, omdat je niet tot nauwelijks kan zien waar je blijft. Sinds de zomer van 2022 ben ik klaarblijkelijk over mijn gedeeltelijke hoogtevrees met open trappen en niet zien waar je uitkomt heen, en zodoende kwam ik wel bij de top en maakte ik de volgende foto op ongeveer eenzelfde hoogte als vanaf de KölnTriangle, maar wel met minder ver zicht dan de dag ervoor:
Hohenzollernbrücke - Kölner Dom by Bas Folles, on Flickr
Het was nog heerlijk rustig boven. We waren er als een van de eersten van de dag, zo niet de allereerste. Op de weg terug naar beneden liepen we ook nog even langs het carillon van de Dom. Dat zit ongeveer halverwege de zuidelijke toren:
Carillon - Kölner Dom by Bas Folles, on Flickr
Met het weer op het oog was het niet al te prettig om nog een uitgebreid rondje te wandelen. We bezoeken nog de, in vergelijking met de Dom zeer bescheiden, Groß Sankt Martinkerk en een doorkijkje van het Kolumbamuseum, en stappen daarna in de trein naar Bonn. Het doel was om dat met de RE5 te doen, maar die kwam door 'Notarzteinsatz' niet opdagen. We zijn uiteindelijk wel in Bonn gekomen, maar met de RB48, die met +20 reed. De eerste stop die we in Bonn maakten was het Haus der Geschichte. Dit is een heel interessant museum dat de geschiedenis van Duitsland tussen het einde van de Tweede Wereldoorlog en heden vertelt in een brede collectie aan bijvoorbeeld werkmateriaal, valuta en verkiezingsposters, maar ook met voertuigen:
Haus der Geschichte - Bonn by Bas Folles, on Flickr
VW Brilkever - Haus der Geschichte Bonn by Bas Folles, on Flickr
Het museum houdt zichzelf staande met donaties. De entree is gratis. Dat maakt het museum al redelijk bijzonder, maar extra bijzonder is dat het in verbinding staat met de ondergrondse tramhalte Heussallee/Museumsmeile. In de verbindingshal ertussenin staan de salonwagen en dienstauto van de voormalige Bondskanselier Konrad Adenauer. Naar verluidt sliep Adenauer bij zijn bezoeken altijd in de salonwagen. Hoewel het onderhouden van een heel wagenpark voor de kanselier al veel geld kost, spaarde zijn keuze uiteraard wel een deel van de benodigde hotelovernachtingen uit:
Salonwagen der Bundeskanzler - Haus der Geschichte Bonn by Bas Folles, on Flickr
Auto der Bundeskanzler - Haus der Geschichte Bonn by Bas Folles, on Flickr
Gezien het tramstation direct vanuit het museum bereikbaar is, gaan we ook met Stadtbahn 66 verder naar het centrum van Bonn. Die komt bij de halte Stadthalle bovengronds, wat een goede gelegenheid gaf om de oude B-Wagens op de foto te zetten:
Stadtwerke Bonn 8454 - Bonn, Berliner Platz by Bas Folles, on Flickr
De keuze om hier uit te stappen is bewust, omdat direct om de hoek een van de attracties van Bonn ligt. In het noorden van de Bonner Altstadt liggen een paar straten die in de lenteperiode bekend staan om de bloei van kersenbloesem. Het hoogtepunt van de bloei was helaas het voorgaande weekend al, maar het aantal toeristen dat de straatjes bezoekt was er niet minder om. Ook stonden de bomen er op zich nog redelijk bij, een week na het toppunt van het bloeiseizoen:
Kirschblüte - Bonn, Breite Straße by Bas Folles, on Flickr
Daarna kuierden we verder naar het grotere gedeelte van het centrum. Qua sfeer zijn Köln en Bonn redelijk vergelijkbaar, als is te merken dat Bonn wel een stukje kleiner is dan eerstgenoemde, vooral in de architectuur komt dat naar voren, en er is zowaar hier en daar nog wat vakwerk te vinden:
Fachwerkhaus - Altstadt Bonn by Bas Folles, on Flickr
Ook de Bonner Münster werd met een bezoekje vereerd:
Interieur - Bonner Münster by Bas Folles, on Flickr
Interieur - Bonner Münster by Bas Folles, on Flickr
Daarna zochten we wederom de Rhein op om eventjes te flaneren. Onderweg ernaartoe pakte ik de gelegenheid om even een bus te fotograferen:
Stadtwerke Bonn 1603 - Bonn, Am Boeselagerhof by Bas Folles, on Flickr
Ook op de brug van de Bundesstraße 56 over de Rhein konden drie bussen tegelijk op de chip gebrand worden:
Rheinbrücke B56 - Bonn by Bas Folles, on Flickr
Langs de Rhein komen we op het idee om na nog twee statige gebouwen waarom Bonn bekend staat te bezoeken weer terug te keren naar Köln. Onderweg naar de tramhalte kon ik weer een bus vastleggen, en dit keer was dat een MAN New Lion's City, dat toch wel een beetje mijn favoriete bus is op dit moment. Het stoere design kan me in ieder geval enorm bekoren:
Stadtwerke Bonn 2218 - Bonn, Berliner Freiheit by Bas Folles, on Flickr
Het eerste doel van de twee nog te bezoeken sites was Schloss Poppelsdorf. Vanaf het Hauptbahnhof is dat continu te zien, omdat het aan een groene boulevard van ongeveer een kilometer lang ligt:
Poppelsdorfer Allee - Bonn by Bas Folles, on Flickr
Op de terugweg vanaf Schloss Poppelsdorf kon opnieuw een MAN New Lion's City op de foto:
Stadtwerke Bonn 2218 - Bonn, Kaiserplatz by Bas Folles, on Flickr
Daarbij kwam ook de Bonner Münster weer in beeld...:
Bonner Münster by Bas Folles, on Flickr
...en, niet te vergeten, het stationsgebouw van Bonn Hbf:
Bonn Hauptbahnhof by Bas Folles, on Flickr
Daar zochten we weer een trein richting Köln op, en wederom reden er weer treinen met vertraging rond. Onze RB26 was daar ook een van, en vertrok met +14 uit Bonn Hbf. De machinist haalde het maximale uit de twee Desiro's, en zodoende werd de 160 km/h nog regelmatig aangetikt. In een stoptrein voelde dat toch wel flink sneller dan wanneer de IC Direct 160 op de HSL haalt. Ondanks de racepartij was de aankomst in Köln West ook met +14:
MittelrheinBahn 460 016 - Köln West by Bas Folles, on Flickr
Het avondeten was deze avond een curryworst bij de lokale Frittenwerk in het Belgisches Viertel. Terug naar het hotel gingen we ook nog even ondergronds voor twee van de mooiere stations van de ondergrondse tram in Köln. Het kopeindpunt van lijn 5 bij de Heumarkt is zo'n station:
Heumarkt U-Bahnhof - Köln by Bas Folles, on Flickr
Langzamerhand klaarde het weer al een beetje op, wat voor ons de doorslag gaf om nog een tweede poging te doen om het centrum van Köln met een mooie zonsondergang te aanschouwen. Het avondrood werd al zichtbaar bij het oversteken van de Rhein:
Kölner Dom from Hohenzollernbrücke by Bas Folles, on Flickr
In tegenstelling tot de vrijdag, zochten we deze avond een restaurantje op. Hierbij komt het goed uit dat voor het Hyatt Regency hotel twee losse horecazaakjes gekomen zijn. Bij een daarvan was het terras al/nog open en zodoende dronken wij voor de eerste keer in deze korte vakantie thee met uitzicht:
Tea with a view - Köln by Bas Folles, on Flickr
Er was deze avond wederom genoeg te zien op de oostelijke promenade langs de Rhein. Behalve de drukte op de spoorbrug (er gaat bijna geen minuut voorbij dat er geen trein over de Hohenzollernbrücke rijdt), liep er een brigade van de Bundespolizei rond, die ook potentiële overlastgevers, zoals gebruikers van lachgas aansprak, en dat was toevallig precies voor onze neus.
Na dit schouwspel zette de schemering in en werden de attracties van dit gebied langzamerhand verlicht. Het beeld was beter dan gisteren. De hemel was helderder, en in tegenstelling tot de voorgaande zonsondergang ging ook de verlichting op de brug aan:
Kölner Dom & Hohenzollernbrücke by night by Bas Folles, on Flickr
Op de terugweg kon ik het niet laten om de Dom zelf in een Dracula-achtige setting vast te leggen :
Kölner Dom by night by Bas Folles, on Flickr
Het was rond het moment van deze foto al bijna tien uur. We liepen dan ook door het station naar ons hotel en gingen snel naar bed.
Zondag 30 april zou in de weersverwachtingen de beste dag worden. Voor ons was dat een reden om een beetje de natuur in te gaan in de resterende uren die wij nog hadden tot de reis huiswaarts. En om er wederom het maximale uit te halen schoven we vroeg aan bij het ontbijt. Dat was een ietsje eerder dan je van tevoren kon aangeven, maar het immer vriendelijke personeel van Hotel Domblick liet ons desondanks gewoon toe in de ontbijtzaal, met de waarschuwing dat de vleeswaren dan nog niet klaar waren. Maar die hadden we stiekem ook helemaal niet nodig.
Wat we wel nodig hadden is de RE8 die rond een uur of 9 richting Koblenz vertrok, en daarom checkten we vroeg uit en vragen wij of wij wederom de grote tassen nog even in het hotel kunnen stallen. Deze Coradia Continental van de serie BR1440.2 bracht ons naar Königswinter, en zodoende zijn we de Hohenzollernbrücke niet alleen te voet, maar ook per trein overgestoken:
DB Regio 1440 234 - Köln Hbf by Bas Folles, on Flickr
In Königswinter stappen wij uit voor het eerste doel van de dag, de Drachenfels. Deze legendarische heuvel kun je te allen tijde te voet beklimmen in ongeveer drie kwartier, maar voor twaalf euro kun je ook vier keer zo snel boven staan met het tandradtreintje van de Drachenfelsbahn. Dit is de oudste in gebruik zijnde tandradbaan van Duitsland. Een vijftal schattige motorwagentjes die met hun enkele koplamp nogal op oude trams lijken maken de dienst uit:
Drachenfelsbahn 2 - Drachenfels Bergstation by Bas Folles, on Flickr
De rots is een van de hogere toppen in het Siebengebirge, en biedt een fenomenaal uitzicht op de omgeving en het begin van het spectaculairste gedeelte van de Rhein in Duitsland. Omdat we met het eerste treintje van de dag omhoog zijn gegaan begon het bezoek ietwat heiig, maar de zon brak naarmate de minuten verstreken steeds verder door:
Siebengebirge - Drachenfels by Bas Folles, on Flickr
Rheintal - Drachenfels by Bas Folles, on Flickr
Rheintal - Drachenfels by Bas Folles, on Flickr
In de verte kun je met ver inzoomen ook treinen op de linkeroever fotograferen. Zo rijdt hier een ICE-T de stadsgrenzen van Bonn uit in de richting van Remagen en Koblenz:
Rheintal - Drachenfels by Bas Folles, on Flickr
Een gebakje en een kopje thee verder besloten om een stukje naar beneden te gaan wandelen. Bij aanvang kon het paraat staande treintje nog op de foto. Deze dag reed de Drachenfels op volle sterkte. Bij dit soort drukke dagen rijdt het treintje elk kwartier met gekoppelde motorwagens, in plaats van de gebruikelijke dienstregeling van elk half uur een treintje. De versterking is wel afhankelijk van de beschikbaarheid van personeel. Net als in Nederland zijn er in Duitsland ook sectoren die met personeelstekorten kampen:
Drachenfelsbahn 6 - Drachenfels Bergstation by Bas Folles, on Flickr
Het wandelpad zigzagt langs, over en onder het spoorlijntje, waardoor er veel leuke stekkies zijn om de treintjes buiten de stations om te fotograferen:
Drachenfelsbahn - Drachenburg Mittelstation by Bas Folles, on Flickr
Bij het middelstation ligt net als op de top ook een kasteel. Deze is in de loop der jaren wel wat meer intact gebleven. Schloss Drachenburg is wel open, maar omwille van de tijd zijn we er niet binnen geweest:
Schloss Drachenburg by Bas Folles, on Flickr
We gingen terug naar het middenstation en namen de eerstvolgende trein naar beneden:
Drachenfelsbahn 6 - Drachenburg Mittelstation by Bas Folles, on Flickr
Interessant aan de treintjes van de Drachenfels is dat er naast de machinist een zitgroepje aanwezig is. Als je op een rustig moment nog de mogelijkheid hebt om daar te zitten zou ik die gelegenheid zeker pakken . Vanuit dit zitje kon de drukke tegentrein omhoog nog op de foto:
Drachenfelsbahn 2 - Drachenburg Mittelstation by Bas Folles, on Flickr
Beneden was het een drukte van jewelste, en stond de wachtrij tot onder het viaduct van de B42 dat boven op het dalstation ligt. Direct beseften wij dat wij er goed aan gedaan hadden om de allereerste trein te halen. Toen was het nog behoorlijk rustig op de top en kon je in alle rust genieten van de vergezichten en foto's schieten.
Vanaf het dalstation trokken we een sprintje naar het treinstation, alwaar we met wederom een RE8 doorreisden naar Linz am Rhein. Hiermee zijn we ook voor een paar uurtjes in de deelstaat Rheinland Pfalz geweest. Bij aankomst kon de Coradia Continental nog op de foto:
DB Regio 1440 223 - Linz (Rhein) by Bas Folles, on Flickr
Bij Linz am Rhein begint de zogeheten Mittelrhein (Middenrijn). Het schattige stadje is behoorlijk goed gespaard gebleven voor oorlogsgeweld, en staat bomvol met vakwerk. Naast de voorliefde voor reizen gaat mijn hart sneller kloppen van dit soort oude stadjes:
Burgplatz - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Marktplatz - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
In Linz am Rhein gingen we nog één keer de hoogte in. Hoewel we het letterlijke hoogtepunt met 321 meter boven Normalnull al op de Drachenfels gehad hadden, mag de Kaiserberg bij Linz er ook zijn met de top op 180 meter boven de zeespiegel. Het uitzichtpunt biedt uitzicht over het oude stadje en Remagen op de linkeroever. Ook mondt hier de Ahr uit in de Rhein en is in de verte de Ahrtalbrücke, een van de grotere dalviaducten in de Bundesautobahn 61, te zien. Deze snelweg heb ik bij de Oostenrijkreisjes tussen 2016 en 2019 nogal eens volledig uitgereden als passagier:
Kaiserberg - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Terug in het stadje liepen we nog een klein rondje door het oude stadscentrum op zoek naar lunch. Het kan zijn dat bepaalde plekken bij de jongeren onder ons bekend voorkomen van televisie. De gebroeders Van Toor zijn hier geweest in de Duitse aflevering van de serie 'Op reis door Europa' .
Mittelstraße - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Mittelstraße - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Buttermarkt - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Burg Linz - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Het rondje eindigden wij voor de derde en laatste keer deze reis bij de Rhein. Vanaf de rivier kon het stadsgezicht nog op de foto:
Stadtansicht vom Rheinfähre - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Daarna liepen we terug naar het stationnetje voor de trein naar Köln Hbf. In de tijd dat we op de trein wachten komen twee Railbussen van de Kasbachtalbahn het station binnen. Dit is een kort museumlijntje dat in het weekend in gebruik is voor toeristische doeleinden:
Kasbachtalbahn - Linz (Rhein) by Bas Folles, on Flickr
Iets daarna kwam ook de RE8 stipt op tijd binnenrollen en die bracht ons zonder grote moeilijkheden naar Köln Hbf. Hier halen wij de resterende bagage op in ons hotel en wachten op de RB27 naar Mönchengladbach. Op de drukte in de RE13 naar Venlo en een dito chaotische overstap op de Intercity naar Eindhoven na hebben wij geen grote moeilijkheden op de reis terug naar Tilburg en Dordrecht. Wel verruimen we de overstap in Eindhoven nog met een half uur om samen wat te eten. Zodoende was ik om 19:30, vijfenhalf uur na vertrek uit Linz am Rhein weer thuis van een ongekend leuke en leerzame reis met veel onvergetelijke herinneringen.
Wat ik mij tijdens de coronajaren 2020 en 2021 toch wel realiseerde is dat ik mij ergens wat onvoldaan voelde in de jaren dat ik door het nu weer de kop op stekende virus geen buitenlandse tripjes heb ondernomen. In 2020 zou ik eigenlijk voor het eerst met alleen leeftijdsgenoten een internationale reis gaan maken, maar die is na meerdere malen uitstel uitgemond in afstel, omdat in 2022 de agenda's van het beoogde reisgezelschap te vol waren. Verleden jaar had ik al wel weer voor het eerst sinds 2019 overnacht in het buitenland, toen ik op vijfdaagse studiereis naar Sevilla ging met een klein deel van mijn HBO-opleiding. En ook in het najaar bood het curriculum van mijn laatste HBO-studiejaar de mogelijkheid (lees: verplichting) om twee dagtripjes te ondernemen naar het buitenland, respectievelijk het Belgische Gent en Essen in het Ruhrgebied.
Onverwacht leidde deze periode tot een nieuwe hechte vriendschap met een studiegenoot die een groot deel van de interesses met mij deelt. In Essen besloten wij dan ook om met zijn tweeën in de vrije tijd een retourtje naar Essen-Kettwig te doen, om zo kort wat meer bezienswaardigheden van de stad Essen te zien dan een bowlingcentrum waar de meute de WK-wedstrijd Nederland-Senegal ging kijken. Tot de bewuste 21 november had ik nooit gedacht dat ik verleden weekend met deze jongen een hele mooie reis zou gaan maken, met een nog langere trip in het verschiet.
Het idee om eens een reisje naar Duitsland te maken speelde al heel lang, maar mijn comfortzone is nogal introvert en beperkt ingesteld. Eigen initiatief nemen is wel een puntje waar ik nog hard aan werk om dat buiten het verkeer en werksituaties makkelijker te uiten. Toch heb ik, toen ik toevallig met deze nieuwe vriend aan het WhatsAppen was over de voortgang van onze afstudeerwerken, mij zelf zo ver gekregen dat ik mijn tot dan toe voor mijzelf gehouden plan om een weekendje naar Köln te gaan uitte richting hem. We waren tegen mijn verwachtingen in beiden ongekend enthousiast en zijn direct op zoek gegaan naar een geschikte datum. Dat werd uiteindelijk het weekend van 28-30 april.
Op vrijdag 28 april was het na veel voorpret eindelijk zover. Om 8:01 stap ik aan het einde van de straat waar ik woon in de Stadsbuzz om naar het station te gaan. Een redelijk rustige 6626 brengt mij naar de volgende overstap in Tilburg, terwijl onderweg mijn reisgenoot instapt op station Tilburg Reeshof. We hebben van tevoren wel wat schrik gehad voor de relatief krappe overstappen in Eindhoven en Venlo, alwaar we uiteraard een Duits kaartje nodig hebben. Tot aan Venlo gebruikten wij 'gewoon' onze OV-Studentenkaart, en om zorgvuldig ons kaartje te kunnen kopen zorgden wij voor een buffer van een half uur in het 'Stedje van Plezeer'. Tijdens de schaft kwam ook deze BR111 het grensstation binnenrijden:
RailAdventure 111 222 - Venlo by Bas Folles, on Flickr
Ietsje later dan gepland kwam de RE13 met een behoorlijk goede bezetting aan in Venlo. Het kaartje was inmiddels al lang en breed bemachtigd, en we zochten een goed plekje uit in de vijfdelige FLIRT van de eerste generatie. Om stipt 11:05 kon mijn eerste grenspassage per trein dan aanvangen. Een kleine 100 minuten en een soepele overstap in het donkere hol van Mönchengladbach Hbf later stonden we dan met een kleine vertraging van vijf minuutjes op onze bestemming, Köln Hbf:
DB Regio 425 099 - Köln Hbf by Bas Folles, on Flickr
We hebben van tevoren onbewust een ongeschreven, maar redelijk arbitraire taakverdeling vastgelegd. Mijn reisgenoot heeft het hotel geregeld en zoekt de plekjes om te dineren uit. Ik verzorgde de reisplannen op de momenten dat wij het OV wilden gebruiken. In voorbereiding op de gecancelde Interrail had ik immers nog de DB Navigator-app op mijn telefoon staan. Het hotel lag in een zijstraat aan de achterzijde van het Hauptbahnhof. Aan de naam Domblick was overigens geen woord gelogen. De straat ligt vrijwel direct achter de rug van uw verslaggever en de Dom was daarin altijd zichtbaar :
Achterzijde Köln Hbf by Bas Folles, on Flickr
Het hotel is een redelijk klein, maar daardoor wel persoonlijk hotel. Met een aankomst om 12:45 in Köln was het nog een ruimte twee uur te vroeg om de sleutel van onze kamer te krijgen, maar we mochten wel al gebruik maken van het gezamenlijke toilet en onze tassen droppen zonder extra kosten.
Daarna gingen we de stad in. Het idee was om zo min mogelijk van tevoren te plannen, en gewoon alles over ons heen te laten komen. We hebben immers zeker 48 uur in deze stad en omgeving te besteden . Zo kwamen we na een rondje kuieren langs onder anderen de Dom uit bij de Alter Markt, alwaar we even lunchten:
Alter Markt - Köln by Bas Folles, on Flickr
Bij de Alter Markt zitten ook een paar straatjes waar wat minder te merken is dat Köln in de Tweede Wereldoorlog zwaar gebombardeerd is. Een groepje van vijf huisjes aan de Fischmarkt onder de Groß Sankt Martinkerk doet dat al helemaal niet vermoeden:
Fischmarkt - Köln by Bas Folles, on Flickr
Vanaf de Fischmarkt gingen we door voor een relaxed rondje wandelen rondom de Rhein. Daar hoorde een eerste oversteek van de Hohenzollernbrücke ook bij:
Hohenzollernbrücke - Köln by Bas Folles, on Flickr
Tijdens de wandeling vertelde mijn reisgenoot dat je naast de Dom nog een uitzichtpunt heb op de KölnTriangle. Dat werd dus een tussendoel van de wandeling. Op de 28e verdieping van het kantoorgebouw, zo'n honderd meter boven het maaiveld, is een uitzichtplatform. De vergezichten zijn ondanks het ietwat betrokken weer de vijf euro entree dubbel en dwars waard:
Altstadt - KölnTriangle by Bas Folles, on Flickr
Ondanks de bewolking was het Siebengebirge, op ongeveer 30 kilometer ten zuidoosten van de toren, wel vaag zichtbaar (de golven aan de horizon links van het midden op de foto):
Köln-Deutz - KölnTriangle by Bas Folles, on Flickr
De KölnTriangle staat bijna naast het spoor en station Köln Messe/Deutz. Gezien de Hohenzollernbrücke een van de drukste stukken spoor van Duitsland is, kwamen er veel treinen langs, en als je dan een ruime 90 meter boven het spoor staat, lijken de treinen net speelgoed. De bijzonderste vangst die ik tussen de treinfoto's van boven heb was een setje BR420. Ik had eerlijk gezegd nooit verwacht ooit een foto van een rijdend exemplaar van deze oude S-Bahntreinen te kunnen maken, zeker omdat hun inzet toch wel redelijk sporadisch begint te worden:
2x BR420 - Köln Messe/Deutz by Bas Folles, on Flickr
Via de rechteroever van de Rhein liepen we noordwaarts richting de kabelbaan. Dat gaf mij wel de mogelijkheid om een iets minder cliché plaatje van de combinatie 'Brug en Dom' te maken, hoewel het cliché elders in het verslag toch nog wel langs zal komen :
Hohenzollernbrücke - Köln by Bas Folles, on Flickr
De kabelbaan over de Rhein is op zich qua hoogte boven de grond niet bijzonderder dan die op de laatste Floriade, maar het uitzicht is wel een stuk mooier. Onderweg passeert het tracé naast de Rhein ook een verkeersbrug over de rivier:
Rheinseilbahn - Köln by Bas Folles, on Flickr
De enkele reis met de Rheinseilbahn gaf uiteindelijk indirect toegang tot de gratis toegankelijke Flora/Botanischer Garten van Köln. Het zonnetje brak onderwijl toch nog even door, waarmee deze dag qua weer enorm meeviel ten opzichte van de verwachtingen:
Flora - Köln by Bas Folles, on Flickr
Na een kort rondje door de Flora liepen we langs de linkeroever van de Rijn terug naar het centrum, tijd om het inchecken af te maken en te settelen in onze hotelkamer. We maakten direct van de gelegenheid gebruik om even tot rust te komen van bijna vier uur (voor mij zelfs vierenhalf uur) treinen en zoeken een adresje om te eten. Dat vonden we uiteindelijk bij een vestiging van NENI op de achtste verdieping van het high-end 25 Hours Hotel. Dat werd, voor mijn doen, exclusief dineren op grote hoogte dus. Het bezoek werd nog wat exclusiever toen er op de naastgelegen bouwplaats commotie ontstond en iemand boven op de hijskraan een work-out ging doen zonder valbeveiliging. Dit leidde de gasten en het personeel gigantisch af, en toen besloot een serveerster om toch maar de politie op te roepen, die een minuut of tien later met twee man en een stagiair binnenstapten. Je zal maar het luxe restaurant binnenstappen en het eerste wat je ziet is de politie. Het uitzicht vanaf het dakterras was ondanks desbetreffende hijskraan niet verkeerd overigens:
Rooftops in Köln by Bas Folles, on Flickr
Al met al was het diner dus voor mij een interessante ervaring. Behalve het bezoek van de politie was het menu voor mij ook een verrijking. Nooit eerder had ik een dergelijke schotel met gegrild vlees en gegrilde groenten in hummus gegeten. De gulle hoeveelheid van dat laatste goedje maakte de maaltijd overigens wel behoorlijk voedzaam.
Onderweg terug naar het centrum waren we toch nog een beetje onder de indruk van deze eerste ervaringen met Köln. Het was echter wel lekker rustig bij de Dom, en zodoende namen we op ons gemak een kijkje binnen. Toen raakte ik toch wel behoorlijk onder de indruk van het totaalplaatje wat we daar aantroffen. In het koor was een besloten dienst gaande, waarbij ook orgelspel te horen was. De indrukken en ervaringen tot dan toe op deze vrijdag gaven mij toch wel een beetje kippenvel:
Interieur - Kölner Dom by Bas Folles, on Flickr
Daarna besloten we om even te relaxen aan de Rhein. Het was er gezellig druk zo voor zonsondergang, en ik kreeg onderwijl het besef dat Duitsland in dat opzicht een heel gemoedelijk land is. Ik zou rond een uur of 21:00 toch niet graag relaxen aan het IJ of zo, maar in Köln heb ik mij geen seconde onprettig gevoeld op straat. De zonsondergang viel een beetje tegen door de bewolking, en zodoende gingen we rond half tien terug naar het hotel. Ik stuur nog wat foto's in een met dit verslag vergelijkbare schrijfstijl en wat leuke feitjes door naar het thuisfront en duik daarna lekker onder de wol.
Zaterdag 29 april werd volgens de weersvoorspellingen ook een tegenvallende dag. Desondanks staan we wel lekker vroeg op om het maximale uit de enige volle dag te halen. Zo staan we iets na negenen al in de kelder van de Dom klaar om de ruim 500 treden naar de top te beklimmen. Bjna acht jaar geleden was ik al een dagje in Köln met de middelbare school (hetgeen gezien de dubieuze kwaliteit van het verslag daarover nog een klein forumrelletje veroorzaakte), en toen beklommen we ook de Dom. Halverwege de stalen trap in de kooi strandde ik destijds vanwege hoogtevrees, omdat je niet tot nauwelijks kan zien waar je blijft. Sinds de zomer van 2022 ben ik klaarblijkelijk over mijn gedeeltelijke hoogtevrees met open trappen en niet zien waar je uitkomt heen, en zodoende kwam ik wel bij de top en maakte ik de volgende foto op ongeveer eenzelfde hoogte als vanaf de KölnTriangle, maar wel met minder ver zicht dan de dag ervoor:
Hohenzollernbrücke - Kölner Dom by Bas Folles, on Flickr
Het was nog heerlijk rustig boven. We waren er als een van de eersten van de dag, zo niet de allereerste. Op de weg terug naar beneden liepen we ook nog even langs het carillon van de Dom. Dat zit ongeveer halverwege de zuidelijke toren:
Carillon - Kölner Dom by Bas Folles, on Flickr
Met het weer op het oog was het niet al te prettig om nog een uitgebreid rondje te wandelen. We bezoeken nog de, in vergelijking met de Dom zeer bescheiden, Groß Sankt Martinkerk en een doorkijkje van het Kolumbamuseum, en stappen daarna in de trein naar Bonn. Het doel was om dat met de RE5 te doen, maar die kwam door 'Notarzteinsatz' niet opdagen. We zijn uiteindelijk wel in Bonn gekomen, maar met de RB48, die met +20 reed. De eerste stop die we in Bonn maakten was het Haus der Geschichte. Dit is een heel interessant museum dat de geschiedenis van Duitsland tussen het einde van de Tweede Wereldoorlog en heden vertelt in een brede collectie aan bijvoorbeeld werkmateriaal, valuta en verkiezingsposters, maar ook met voertuigen:
Haus der Geschichte - Bonn by Bas Folles, on Flickr
VW Brilkever - Haus der Geschichte Bonn by Bas Folles, on Flickr
Het museum houdt zichzelf staande met donaties. De entree is gratis. Dat maakt het museum al redelijk bijzonder, maar extra bijzonder is dat het in verbinding staat met de ondergrondse tramhalte Heussallee/Museumsmeile. In de verbindingshal ertussenin staan de salonwagen en dienstauto van de voormalige Bondskanselier Konrad Adenauer. Naar verluidt sliep Adenauer bij zijn bezoeken altijd in de salonwagen. Hoewel het onderhouden van een heel wagenpark voor de kanselier al veel geld kost, spaarde zijn keuze uiteraard wel een deel van de benodigde hotelovernachtingen uit:
Salonwagen der Bundeskanzler - Haus der Geschichte Bonn by Bas Folles, on Flickr
Auto der Bundeskanzler - Haus der Geschichte Bonn by Bas Folles, on Flickr
Gezien het tramstation direct vanuit het museum bereikbaar is, gaan we ook met Stadtbahn 66 verder naar het centrum van Bonn. Die komt bij de halte Stadthalle bovengronds, wat een goede gelegenheid gaf om de oude B-Wagens op de foto te zetten:
Stadtwerke Bonn 8454 - Bonn, Berliner Platz by Bas Folles, on Flickr
De keuze om hier uit te stappen is bewust, omdat direct om de hoek een van de attracties van Bonn ligt. In het noorden van de Bonner Altstadt liggen een paar straten die in de lenteperiode bekend staan om de bloei van kersenbloesem. Het hoogtepunt van de bloei was helaas het voorgaande weekend al, maar het aantal toeristen dat de straatjes bezoekt was er niet minder om. Ook stonden de bomen er op zich nog redelijk bij, een week na het toppunt van het bloeiseizoen:
Kirschblüte - Bonn, Breite Straße by Bas Folles, on Flickr
Daarna kuierden we verder naar het grotere gedeelte van het centrum. Qua sfeer zijn Köln en Bonn redelijk vergelijkbaar, als is te merken dat Bonn wel een stukje kleiner is dan eerstgenoemde, vooral in de architectuur komt dat naar voren, en er is zowaar hier en daar nog wat vakwerk te vinden:
Fachwerkhaus - Altstadt Bonn by Bas Folles, on Flickr
Ook de Bonner Münster werd met een bezoekje vereerd:
Interieur - Bonner Münster by Bas Folles, on Flickr
Interieur - Bonner Münster by Bas Folles, on Flickr
Daarna zochten we wederom de Rhein op om eventjes te flaneren. Onderweg ernaartoe pakte ik de gelegenheid om even een bus te fotograferen:
Stadtwerke Bonn 1603 - Bonn, Am Boeselagerhof by Bas Folles, on Flickr
Ook op de brug van de Bundesstraße 56 over de Rhein konden drie bussen tegelijk op de chip gebrand worden:
Rheinbrücke B56 - Bonn by Bas Folles, on Flickr
Langs de Rhein komen we op het idee om na nog twee statige gebouwen waarom Bonn bekend staat te bezoeken weer terug te keren naar Köln. Onderweg naar de tramhalte kon ik weer een bus vastleggen, en dit keer was dat een MAN New Lion's City, dat toch wel een beetje mijn favoriete bus is op dit moment. Het stoere design kan me in ieder geval enorm bekoren:
Stadtwerke Bonn 2218 - Bonn, Berliner Freiheit by Bas Folles, on Flickr
Het eerste doel van de twee nog te bezoeken sites was Schloss Poppelsdorf. Vanaf het Hauptbahnhof is dat continu te zien, omdat het aan een groene boulevard van ongeveer een kilometer lang ligt:
Poppelsdorfer Allee - Bonn by Bas Folles, on Flickr
Op de terugweg vanaf Schloss Poppelsdorf kon opnieuw een MAN New Lion's City op de foto:
Stadtwerke Bonn 2218 - Bonn, Kaiserplatz by Bas Folles, on Flickr
Daarbij kwam ook de Bonner Münster weer in beeld...:
Bonner Münster by Bas Folles, on Flickr
...en, niet te vergeten, het stationsgebouw van Bonn Hbf:
Bonn Hauptbahnhof by Bas Folles, on Flickr
Daar zochten we weer een trein richting Köln op, en wederom reden er weer treinen met vertraging rond. Onze RB26 was daar ook een van, en vertrok met +14 uit Bonn Hbf. De machinist haalde het maximale uit de twee Desiro's, en zodoende werd de 160 km/h nog regelmatig aangetikt. In een stoptrein voelde dat toch wel flink sneller dan wanneer de IC Direct 160 op de HSL haalt. Ondanks de racepartij was de aankomst in Köln West ook met +14:
MittelrheinBahn 460 016 - Köln West by Bas Folles, on Flickr
Het avondeten was deze avond een curryworst bij de lokale Frittenwerk in het Belgisches Viertel. Terug naar het hotel gingen we ook nog even ondergronds voor twee van de mooiere stations van de ondergrondse tram in Köln. Het kopeindpunt van lijn 5 bij de Heumarkt is zo'n station:
Heumarkt U-Bahnhof - Köln by Bas Folles, on Flickr
Langzamerhand klaarde het weer al een beetje op, wat voor ons de doorslag gaf om nog een tweede poging te doen om het centrum van Köln met een mooie zonsondergang te aanschouwen. Het avondrood werd al zichtbaar bij het oversteken van de Rhein:
Kölner Dom from Hohenzollernbrücke by Bas Folles, on Flickr
In tegenstelling tot de vrijdag, zochten we deze avond een restaurantje op. Hierbij komt het goed uit dat voor het Hyatt Regency hotel twee losse horecazaakjes gekomen zijn. Bij een daarvan was het terras al/nog open en zodoende dronken wij voor de eerste keer in deze korte vakantie thee met uitzicht:
Tea with a view - Köln by Bas Folles, on Flickr
Er was deze avond wederom genoeg te zien op de oostelijke promenade langs de Rhein. Behalve de drukte op de spoorbrug (er gaat bijna geen minuut voorbij dat er geen trein over de Hohenzollernbrücke rijdt), liep er een brigade van de Bundespolizei rond, die ook potentiële overlastgevers, zoals gebruikers van lachgas aansprak, en dat was toevallig precies voor onze neus.
Na dit schouwspel zette de schemering in en werden de attracties van dit gebied langzamerhand verlicht. Het beeld was beter dan gisteren. De hemel was helderder, en in tegenstelling tot de voorgaande zonsondergang ging ook de verlichting op de brug aan:
Kölner Dom & Hohenzollernbrücke by night by Bas Folles, on Flickr
Op de terugweg kon ik het niet laten om de Dom zelf in een Dracula-achtige setting vast te leggen :
Kölner Dom by night by Bas Folles, on Flickr
Het was rond het moment van deze foto al bijna tien uur. We liepen dan ook door het station naar ons hotel en gingen snel naar bed.
Zondag 30 april zou in de weersverwachtingen de beste dag worden. Voor ons was dat een reden om een beetje de natuur in te gaan in de resterende uren die wij nog hadden tot de reis huiswaarts. En om er wederom het maximale uit te halen schoven we vroeg aan bij het ontbijt. Dat was een ietsje eerder dan je van tevoren kon aangeven, maar het immer vriendelijke personeel van Hotel Domblick liet ons desondanks gewoon toe in de ontbijtzaal, met de waarschuwing dat de vleeswaren dan nog niet klaar waren. Maar die hadden we stiekem ook helemaal niet nodig.
Wat we wel nodig hadden is de RE8 die rond een uur of 9 richting Koblenz vertrok, en daarom checkten we vroeg uit en vragen wij of wij wederom de grote tassen nog even in het hotel kunnen stallen. Deze Coradia Continental van de serie BR1440.2 bracht ons naar Königswinter, en zodoende zijn we de Hohenzollernbrücke niet alleen te voet, maar ook per trein overgestoken:
DB Regio 1440 234 - Köln Hbf by Bas Folles, on Flickr
In Königswinter stappen wij uit voor het eerste doel van de dag, de Drachenfels. Deze legendarische heuvel kun je te allen tijde te voet beklimmen in ongeveer drie kwartier, maar voor twaalf euro kun je ook vier keer zo snel boven staan met het tandradtreintje van de Drachenfelsbahn. Dit is de oudste in gebruik zijnde tandradbaan van Duitsland. Een vijftal schattige motorwagentjes die met hun enkele koplamp nogal op oude trams lijken maken de dienst uit:
Drachenfelsbahn 2 - Drachenfels Bergstation by Bas Folles, on Flickr
De rots is een van de hogere toppen in het Siebengebirge, en biedt een fenomenaal uitzicht op de omgeving en het begin van het spectaculairste gedeelte van de Rhein in Duitsland. Omdat we met het eerste treintje van de dag omhoog zijn gegaan begon het bezoek ietwat heiig, maar de zon brak naarmate de minuten verstreken steeds verder door:
Siebengebirge - Drachenfels by Bas Folles, on Flickr
Rheintal - Drachenfels by Bas Folles, on Flickr
Rheintal - Drachenfels by Bas Folles, on Flickr
In de verte kun je met ver inzoomen ook treinen op de linkeroever fotograferen. Zo rijdt hier een ICE-T de stadsgrenzen van Bonn uit in de richting van Remagen en Koblenz:
Rheintal - Drachenfels by Bas Folles, on Flickr
Een gebakje en een kopje thee verder besloten om een stukje naar beneden te gaan wandelen. Bij aanvang kon het paraat staande treintje nog op de foto. Deze dag reed de Drachenfels op volle sterkte. Bij dit soort drukke dagen rijdt het treintje elk kwartier met gekoppelde motorwagens, in plaats van de gebruikelijke dienstregeling van elk half uur een treintje. De versterking is wel afhankelijk van de beschikbaarheid van personeel. Net als in Nederland zijn er in Duitsland ook sectoren die met personeelstekorten kampen:
Drachenfelsbahn 6 - Drachenfels Bergstation by Bas Folles, on Flickr
Het wandelpad zigzagt langs, over en onder het spoorlijntje, waardoor er veel leuke stekkies zijn om de treintjes buiten de stations om te fotograferen:
Drachenfelsbahn - Drachenburg Mittelstation by Bas Folles, on Flickr
Bij het middelstation ligt net als op de top ook een kasteel. Deze is in de loop der jaren wel wat meer intact gebleven. Schloss Drachenburg is wel open, maar omwille van de tijd zijn we er niet binnen geweest:
Schloss Drachenburg by Bas Folles, on Flickr
We gingen terug naar het middenstation en namen de eerstvolgende trein naar beneden:
Drachenfelsbahn 6 - Drachenburg Mittelstation by Bas Folles, on Flickr
Interessant aan de treintjes van de Drachenfels is dat er naast de machinist een zitgroepje aanwezig is. Als je op een rustig moment nog de mogelijkheid hebt om daar te zitten zou ik die gelegenheid zeker pakken . Vanuit dit zitje kon de drukke tegentrein omhoog nog op de foto:
Drachenfelsbahn 2 - Drachenburg Mittelstation by Bas Folles, on Flickr
Beneden was het een drukte van jewelste, en stond de wachtrij tot onder het viaduct van de B42 dat boven op het dalstation ligt. Direct beseften wij dat wij er goed aan gedaan hadden om de allereerste trein te halen. Toen was het nog behoorlijk rustig op de top en kon je in alle rust genieten van de vergezichten en foto's schieten.
Vanaf het dalstation trokken we een sprintje naar het treinstation, alwaar we met wederom een RE8 doorreisden naar Linz am Rhein. Hiermee zijn we ook voor een paar uurtjes in de deelstaat Rheinland Pfalz geweest. Bij aankomst kon de Coradia Continental nog op de foto:
DB Regio 1440 223 - Linz (Rhein) by Bas Folles, on Flickr
Bij Linz am Rhein begint de zogeheten Mittelrhein (Middenrijn). Het schattige stadje is behoorlijk goed gespaard gebleven voor oorlogsgeweld, en staat bomvol met vakwerk. Naast de voorliefde voor reizen gaat mijn hart sneller kloppen van dit soort oude stadjes:
Burgplatz - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Marktplatz - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
In Linz am Rhein gingen we nog één keer de hoogte in. Hoewel we het letterlijke hoogtepunt met 321 meter boven Normalnull al op de Drachenfels gehad hadden, mag de Kaiserberg bij Linz er ook zijn met de top op 180 meter boven de zeespiegel. Het uitzichtpunt biedt uitzicht over het oude stadje en Remagen op de linkeroever. Ook mondt hier de Ahr uit in de Rhein en is in de verte de Ahrtalbrücke, een van de grotere dalviaducten in de Bundesautobahn 61, te zien. Deze snelweg heb ik bij de Oostenrijkreisjes tussen 2016 en 2019 nogal eens volledig uitgereden als passagier:
Kaiserberg - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Terug in het stadje liepen we nog een klein rondje door het oude stadscentrum op zoek naar lunch. Het kan zijn dat bepaalde plekken bij de jongeren onder ons bekend voorkomen van televisie. De gebroeders Van Toor zijn hier geweest in de Duitse aflevering van de serie 'Op reis door Europa' .
Mittelstraße - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Mittelstraße - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Buttermarkt - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Burg Linz - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Het rondje eindigden wij voor de derde en laatste keer deze reis bij de Rhein. Vanaf de rivier kon het stadsgezicht nog op de foto:
Stadtansicht vom Rheinfähre - Linz am Rhein by Bas Folles, on Flickr
Daarna liepen we terug naar het stationnetje voor de trein naar Köln Hbf. In de tijd dat we op de trein wachten komen twee Railbussen van de Kasbachtalbahn het station binnen. Dit is een kort museumlijntje dat in het weekend in gebruik is voor toeristische doeleinden:
Kasbachtalbahn - Linz (Rhein) by Bas Folles, on Flickr
Iets daarna kwam ook de RE8 stipt op tijd binnenrollen en die bracht ons zonder grote moeilijkheden naar Köln Hbf. Hier halen wij de resterende bagage op in ons hotel en wachten op de RB27 naar Mönchengladbach. Op de drukte in de RE13 naar Venlo en een dito chaotische overstap op de Intercity naar Eindhoven na hebben wij geen grote moeilijkheden op de reis terug naar Tilburg en Dordrecht. Wel verruimen we de overstap in Eindhoven nog met een half uur om samen wat te eten. Zodoende was ik om 19:30, vijfenhalf uur na vertrek uit Linz am Rhein weer thuis van een ongekend leuke en leerzame reis met veel onvergetelijke herinneringen.