We beginnen op 13 juli, op mijn vaste bushalte Winkelcentrum Vollenhove. Het is niet vaak dat ik in de ochtendspits de 73 pak, of überhaupt voor acht uur de bus neem, maar het ritje naar Utrecht is er een uit duizenden.
Op Utrecht Centraal is er overstap op de ICE 225. Normaal gesproken is dit trein 105, en die trein heeft theoretisch een goede overstap op een ICE naar München in Mannheim. Maar door de beroerde staat van de Baureihe 406 (die over 17 maanden buiten dienst gaat op de verbindingen naar Nederland) moet ik vandaag in Düsseldorf overstappen. Ik heb dan ook een plekje in het achterste treindeel, dat in Düsseldorf achterblijft.
In Düsseldorf heb ik 20 minuten overstap op ICE 917 naar München. Deze rijdt met de Baureihe 408, de vervanger van de 406. Verderop staat het stel dat me naar Düsseldorf gebracht heeft, wat het perron deelt met twee treinstellen van de CFL.
Nog voor ik goed en wel gesetteld ben (comfort-review: de eerste klas zit meer dan prima) volgt een omroep van de conducteur: we weten niet zeker of we München gaan halen vandaag. Kort na Keulen komt de bevestiging: door stormschade rijden we niet verder dan Stuttgart. Voor wie naar München wil volgt een duidelijke boodschap: reis via Würzburg, want het is niet duidelijk of je via Stuttgart vandaag wel München kan halen.
En dus mag ik na een uurtje alweer uitstappen, ik ben gestrand in Frankfurt (Main) Flughafen Fernbahnhof. Ik was hier al zeker 30 keer langsgekomen, maar dit is de eerste keer dat ik hier voet aan de grond zet. Het is ook het laatste station langs de route van trein 105 dat ik bezoek, is dat lijstje ook eens een keer af.
De hal boven de perrons is een veel minder grote bunker dan de perrons zelf, een prima plek om een half uurtje te wachten op een aansluiting.
Na een halfuur rolt de vervangende verbinding binnen: ICE 625 naar München via Würzburg en Nürnberg.
De trein is duidelijk niet op deze drukte berekend, tot Würzburg heb ik een zitplek op de grond.
Onderweg moet ik even aan de slag voor de studie, en voor ik het weet is het 16:59 en ben ik in München. 1,5 uur later dan gepland, en met een volle DB-Bingokaart. Ik drop mijn tas in het hotel, en duik de stad in.
Lang heb ik niet in München, ik ga morgen verder naar Praag. En dus begin ik mijn rondje op de Viktualienmarkt, een 'gewone' markt in hartje München met een aantal bijzondere producten. Wie ooit nog eens 's ochtends hier is en 's avonds in Nederland terug is: voor 17 euro ga je met verse truffel naar huis.
De Rindermarkt is stervensdruk, en dus loop ik snel door.
Even verderop speelt op de Marienplatz een band Joodse muziek. De sfeer is goed, het weer beduidend beter dan in Nederland, ik voel me al echt op vakantie.
Nog enkele sfeerbeelden van München, op deze zomerse donderdag.
Na een uurtje moet ik weer verder, ik had een reservering staan bij Augustiner Keller, en die is niet meevertraagd. Dus reis ik via het mooiste station van München: Karlsplatz (Stachus).
Na een goede maaltijd en twee biertjes is het mooi geweest voor vandaag, en loop ik terug naar mijn bed. De stad bruist nog eventjes door.
De ochtend erop is het tijd om naar Praag door te reizen, richting het deel van Europa wat eigenlijk op de planning stond. Ik kies voor de Alex van 10:43, mijn nachtrust was van mindere kwaliteit dan gehoopt en dus krijgt uitslapen de voorkeur boven de trein van 08:43. Aangezien ik geen reservering heb wil ik op tijd in de trein zijn, en dus ben ik rond 10:00 op het station.
Elders op het station komt de NJ uit Ancona en La Spezia binnen. Deze rijtuigen gaan op termijn verdwijnen op deze verbindingen, binnenkort komen de nieuwe NJ-rijtuigstammen hier te rijden.
Rond kwart over tien rolt de Alex het perron binnen, en kan ik een plekje voor mijzelf gaan zoeken.
Om 10:43 rollen we stipt het station uit, maar onderweg lopen we steeds meer vertraging op. Maar ik klaag niet: de trein is comfortabel, en afgezien van de vrijgezellenfeesten (meervoud) verderop in het rijtuig is de reis erg aangenaam. Kort voor vertrek zat er een dringende mail in de inbox, dus is het prettig als ik door kan werken onderweg.
Fürth in Wald, en plots ben ik alweer bijna in Tsjechië.
Holýšov, en de perronchef komt op gepaste afstand een kijkje nemen.
Gedurende de reis gaan er steeds meer blikjes bier open in het rijtuig, en wordt de sfeer ook steeds losser. Ik ben dan ook blij dat de vertraging niet boven de 15 minuten komt, en we tegen 16:30 in Praag staan. Rust.
Nou ja, rust... Net als München is Praag in de zomer rete-toeristisch. Eventjes de toerist uithangen is met zoveel voetvolk toch minder aangenaam.
Om de drukte te ontwijken duik ik een paar zijstraten in, en plots kom ik uit in de Joodse wijk. Ik ben er net op het juiste moment, op vrijdagavond en zaterdag zijn veel dingen hier dicht vanwege de Sjabbat.
In de paar uur erna doe ik verrassend veel, en het is eigenlijk niet goed chronologisch uit te leggen. Maar de noemenswaardige hoogtepunten zijn:
Dé foto der foto van het Praagse Hlavní Nádraží
Trammetjes!
Perla-koffie. Eigenlijk is Perla-koffie geen hoogtepunt, maar het feit dat de Albert zo'n grote winkel is hier in Tsjechië was mij de vorige keer niet opgevallen.
Treintjes! (En deze brute apparaten rijden hier gewoon de S-trein-dienst)
Treintjes!
Fake-Eifeltoren! Het is ten slotte quatorze juillet vandaag...
En Lego, dat het Praagse centraal station mooier maakt dan eigenlijk het is.
Na vijf uur ben ik weer terug op het station, want het reisdoel van deze reis was niet Tsjechië. Ik stap hier vanavond op de Regiojet-nachttrein verder naar het oosten.
Het centrale station in Praag is een betonnen bunker, dat in het bestaande historische station gepropt is. Een deel van het oude station is bewaard gebleven, maar dat ligt voor de meeste reizigers volledig buiten de route.
Perron 3, voor de Regiojet naar Košice.
En niet veel later rol ik Praag uit, verder naar het oosten.
Dit deel is hiermee klaar, het vormde eigenlijk de aanloop naar het volgende deel. In dat volgende deel ben ik beduidend minder euro's kwijt, snap ik nog steeds weinig van de taal, en neem ik nog meer trams. Tot dan worden, zoals altijd, alle op- en aanmerkingen gewaardeerd!
