Het doelwit vandaag: de Berliner M-Bahn. Deze magneetzweeftrein heeft een heel kort dienst gedaan nabij de Branderburger Tor om een gat op te vullen in het U-Bahn netwerk van West-Berlijn. Officieel heeft de M-Bahn maar 13 dagen gereden, waarna het in 1991 is opgedoekt om het U-Bahn netwerk te herstellen. Een van de treinen heeft jarenlang in het spoorwegmuseum in Nürnberg gezeten, waarna het is overgekocht door het Oldtimermuseum Rügen in Prora.
Ik reis graag licht, dus ik heb alleen noodzakelijke dingen bij, zo ook Blep.
Voor de eerste nacht heb ik een hostel geboekt in Lübeck, dus op naar Lübeck. We beginnen op 3 November met de IC naar Venlo,
gevolgd door de RE13 naar Düsseldorf Hbf.
Hier wordt ik gegroet door een slapende trein, en heb ik ruim voldoende tijd om een beetje rond te kijken. Ik realiseerde me niet dat dit direct naast de Volkshochschule Düsseldorf is, waar al twee keer ben geweest om Japans toetsen te maken toen ik nog dacht ooit bij RTRI te kunnen werken aan magneetzweeftreinen in Japan.
10 minuten te laat vertrek ik met een hele mooie ICE-1 naar Lübeck, rechtstreeks naar mijn eindbestemming. Niets beter dan dat. Wanneer de conducteur mijn ticket checkt zegt 'ie zelfs "Dankuwel meneer" in het Nederlands. Kan niet kapot.
Deze zeer geëerde reiziger mocht zelfs z'n benen strekken in Wanne-Eikel Hbf. Er was een spoorloper, de grap schrijft zichzelf.
En zodoende komt de trein aan op de eindbestemming Hamburg-Harburg. Uhh, dat klopt niet.
"Sehr geehrte Fahrgäste, deze trein houdt hier op. De reisplanner zegt pak de trein van metronom naar Hbf, die rijdt niet. Pak de S-bahn maar, en zoek het vanaf Hbf maar uit."
Oké dan, tijd voor de S3. Altijd fijn, die Deutsche Bahn.
Dus een overvolle S-Bahn later kom ik aan op Hamburg Hbf. De laatste keer dat ik hier ronddwaalde was ik onderweg naar Kopenhagen, nu ben ik onvrijwillig hier gedropt. De RE8 naar Lübeck is gelukkig een stuk rustiger dan die S-Bahn, en is verder keurig op tijd.
Lübeck is echt een prachtige stad en echt een aanrader, al zou ik wel graag een paar uur extra zonlicht willen.
In Lübeck heb ik het Europäisches Hansemuseum bezocht vlak voor sluitingstijd. Ik heb echt veel geleerd, en het is een heel interessant museum om te bezoeken. Toen ik weer buiten kwam was het inmiddels donker, dus op naar mijn hostel, om weer vroeg met de trein verder te kunnen.
Lübeck Hbf is van binnen een best bijzonder station. Ze hebben de steunpilaren van het dak verwijdert zodat er een extra spoor bij kon, maar om het dak te ondersteunen hebben ze metalen bogen aangebracht om het dak te dragen.
In Lübeck neem ik de RE4 naar Bad Kleinen.
Ook Blep had er weer zin in.
In Bad Kleinen koop ik een best slechte koffie bij een tentje dat echt net open was. Die koffie kon ik echt goed gebruiken, maar ik kreeg ook een chocolaatje van de meneer. Vanuit hier kunnen we verder met de RE1 naar Rostock Hbf.
In Rostock heb ik vervolgens de RE9 van Rostock naar
Deze zelfde reiziger stapte tevens uit in Prora, en vroeg of ik tevreden was. Maar natuurlijk; ik heb m'n bestemming bereikt; Oldtimermuseum Rügen. Ticketverkoop vindt plaats in een boemeltje. Deze rijdt in Simpelveld naar Vetschau, mocht je 'm herkennen.
En ja hoor, daar was 'ie dan! De Berliner M-Bahn.
Er stonden twee bordjes bij met niets wat ik nog niet eerder wist. Alleen dat het plan bij Kobe toch echt serieus was.
Zowaar het museum een oldtimermuseum was had het heel veel auto's van zowel Oost als West Berlijn. Een echte aanrader voor een oldtimer fan.
Er waren ook een hele hoop locomotieven en "een van de grootste N-schaal verzamelingen in Duitsland." Het is een echte flinke verzameling en heel leuk om te zien.
Na alles te hebben gezien dat ik wilde zien en meer, ging ik nog even langs het strand. Je kent Prora misschien omdat de Nazi's hier een heel groot strandresort wilde bouwen, die ze nooit af hebben gemaakt. De renovatie van het complex verloopt echter voorspoedig, dus dat is een droom die misschien toch uit komt.
Ik had voor de tweede nacht een hostel in Leipzig, dus tijd om weer terug te gaan. We zijn natuurlijk in Duitsland dus natuurlijk is mijn trein, de RE9 naar Stralsund, te laat en ga ik mijn aansluiting missen.
En dan hoor ik de beste woorden die je in Duitsland kan horen "Anschluss wartet," en zo stap ik in de RE5 naar Berlin Hbf, waar ik de volgende 3 uur spendeer.
Eenmaal aangekomen in Berlin Hbf pak ik de ICE naar Leipzig Hbf, en zonder in Leipzig-Messe Bf gedropt te worden kom ik in Leipzig aan.
Het is al donker, dus morgenochtend zal ik de stad wat meer verkennen, al kan ik je nu al vertellen dat Leipzich Hbf echt een pracht van een station is, en de rest van de stad trouwens ook. De volgende ochtend regent het heel lichtjes. Het is bovendien zondagochtend, dus heel de stad is nagenoeg uitgestorven. Wel typisch dat ik door een blaffende mevrouw wordt benaderd die duidelijk teveel heeft gedronken.
Altijd fijn om te weten wat de bank met je geld doet.
Een half uur te laat vertrekt mijn ICE naar Frankfurt Hbf.
Anschluss warter NICHT, maar met een flink sprintje toch net gehaald. Ik heb geen foto van de ICE naar Aachen, gemiste kans, natuurlijk. Deze trein kwam redelijk op tijd aan in Keulen, waar er een "technische storing" met de deuren is. Precies tijdens die omroep komt een politieagent langsgelopen. Uiteindelijk hebben ze 3 kwartier nodig gehad om de boef te vangen, waarna de trein niet meer verder reed, en ik met de RE1 naar Aachen verder mocht.
In Aachen pak ik de RE18 naar Heerlen,
waarna de IC naar Eindhoven me de juiste kant op stuurt.
