De Bohinj-spoorlijn: een week vakantie in Slovenië [114]
Geplaatst: wo 30 okt 2024, 20:32
Een maandje na de rondrit door Duitsland, Tsjechië, Oostenrijk en Hongarije was het alweer tijd om ongeveer dezelfde kant op te gaan. Deze keer niet alleen maar samen, en met iets mínder nadruk op heel veel in de trein zitten 
Ondanks dat hebben we alsnog wel de nodige kilometers gemaakt, want we hebben eigenlijk alles met de trein en bus gedaan. Het doel van de vakantie was vooral wandelen en bergen zien, en na twee eerdere gestrande pogingen om naar Slovenië te gaan is het deze keer wel gelukt. Mijn laatste echte bezoek aan Slovenië was alweer 15 jaar geleden en mijn vrouw was er nog nooit geweest, dus het werd wel eens tijd. Ca. anderhalve maand voor vertrek hebben we de reis geboekt, waardoor de nachttreinen al aardig prijzig waren. Je moet er maar wat voor over hebben om aan de NightJet-bingo mee te mogen doen, nietwaar? 
Overigens heb ik nog gekeken of een Interrail niet goedkoper zou zijn, maar dat bleek al heel gauw enorm tegen te vallen Gewoon losse tickets dus!
Het is weer een heel verhaal geworden met 114 foto's, dus ga er even voor zitten. Een kaartje van de reis staat hier, tijd om van start te gaan!
We schrijven vrijdag de 13e september. Met alle NightJet-ellende in het achterhoofd lijkt me dit een uitstekende dag om te vertrekken, want op vrijdag de 13e dan kan het immers alleen maar meevallen, toch? De weerberichten doen dat in ieder geval niet, want het wordt flink hommeles in Centraal Europa. Slovenië lijkt gespaard te blijven, maar om daar te komen moeten we wel door Oostenrijk heen en daar gaat het flink los. We hebben voor vanavond een NightJet ticket naar Salzburg, met overstap in München. Zaterdag blijven we dan een dagje in Salzburg, zondag gaat de reis verder naar Slovenië. Al deze tickets zijn bij de ÖBB gekocht en die hebben niet bespaard op automatische mailtjes Heremejee zeg Als ze voor elk automatisch verstuurde mail 1 cent zouden moeten betalen, zouden de NightJet-toeslagen richting de vier cijfers voor een zitplaats moeten gaan om dit te bekostigen De mail- en SMS-terreur begon op donderdag al, dat er een kernoorlog op het spoor verwacht werd en dat men geacht werd om niet-essentiële reizen uit- of af te stellen. Omdat onze accommodaties al niet meer te annuleren waren en Slovenië nog oké leek te zijn, hebben we gewoon besloten om te gaan en wel te zien waar de trein strandt. Daar komen is het belangrijkste, de terugreis komt later wel. Voor de vertrekdag was het belangrijkste dat de nachttrein gewoon zou rijden, en er waren geen tekenen dat dit niet zo zou zijn. Na een gewone werkdag thuis gegeten, gedoucht, laatste dingen ingepakt, kat een knuffel gegeven en rond half 8 de trolleybus richting station gepakt. Ideaal zo 
1. Station Arnhem Centraal, met verspreid over het hele perron ca. 50 wachtenden op de NightJet richting Innsbruck en Wien. De trein is behoorlijk lang en ons rijtuig zit helemaal vooraan. De trein is nagenoeg op tijd uit Utrecht vertrokken, maar heeft blijkbaar moeite om de biblebelt over te steken. Met +12 komt er dan uiteindelijk wat aankakken, we gaan op reis!
NightJet to Wien and Innsbruck entering Arnhem Centraal train station by Timon91, on Flickr
We delen onze vierpersoons couchette met een ander stel. Zij gaan in de Dolomieten wandelen en zijn net als wij heel benieuwd naar de weersomstandigheden die ze gaan aantreffen. Ook zij zijn de halve dag gebombardeerd met ÖBB-fanmail. Ik heb wat meer ervaring met die ongein en kan wat tussen de regels doorlezen, maar zij hadden echt de indruk uit de mailtjes dat de nachttrein niet zou rijden, met name vanwege het taalgebruik wat niet voor iedereen bekend is. Pas na een telefoontje richting ÖBB werd hen duidelijk dat alles gewoon zou rijden. Het is best gezellig en we praten veel terwijl we het beruchte Ruhrgebiet in rijden. De schade bij vertrek uit Köln bedraagt slechts +30, daarna is het bedtijd. Een Siberische goelagbrits ligt comfortabeler dan een ÖBB-couchette, maar al met al is het geen verkeerde nacht. Om kwart over 6 komt de provodnik langs met ons ontbijt, en ik had hem nog zó gezegd dat het best later mocht met vertraging. Maar wacht. Huh. DAFUQ!? WE ZIJN OP TIJD! Hoe kan dit nou weer?
2. Niet DB-pünktlich, maar echt op de minuut pünktlich staan we dan te knipperen op München Hbf. Hier hadden we eerlijk gezegd geen rekening mee gehouden
NightJet Amsterdam-Innsbruck at München Hbf train station by Timon91, on Flickr
Ik had echt niet verwacht de overstap van 17 minuten op de RailJet richting Salzburg te kunnen halen, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. De trein is aardig goed gevuld en ook deze trein rijdt mooi op tijd. In de trein is het warm, maar buiten is het smerig koud en het regent hard, heel hard. Dit gaat de hele dag zo blijven (en morgen ook, en overmorgen ook), dus wat gaan we dan in Salzburg doen? Onderweg zien we al aardig wat plassen in de velden staan en aangezwollen beken, dus we vrezen het ergste voor wat nog komen gaat.
3. Het romantische stationsplein van Salzburg, om 9 uur 's ochtends bij een gevoelstemperatuur van 2 graden Pas om 4 uur vanmiddag kunnen we inchecken in ons hotel
Südtiroler Platz, Salzburg by Timon91, on Flickr
Nee, daar gaan we echt niet aan beginnen. De ÖBB heeft me ongeveer 347 mailtjes gestuurd waarin genoemd werd dat de Zugbindung voor alle tickets tot 18 september is opgeheven en dat een ticket wat tussen 13 en 18 september geldig is, in die periode op een vrij moment gebruikt kan worden. Dat is ervoor bedoeld om mensen hun reis te laten uitstellen, maar je mag dan natuurlijk ook vervroegen. Dat gaan we dan maar doen, dus ons bezoek aan Salzburg blijft beperkt tot een uur en een kwartier: we nemen de eerstvolgende trein naar Villach
Als gevolg van het slechte weer is de Tauernstrecke al onderbroken, wie weet wat er nog meer gaat volgen? Zo gauw mogelijk weg hier dus, want de schade is nu nog te overzien. Het is nu beperkt tot SEV tussen Bad Hofgastein en Bad Gastein, dus dat overleven we nog wel. Onze RailJet die kant op komt uit Klagenfurt (lees: Bad Hofgastein) en heeft een half uur aankomstvertraging, maar het belangrijkste is dat er wat rijdt. Uiteindelijk komt er een ErsatzRailJet aangetuft (lees: een CityJet stoptrein), maar we gaan daadwerkelijk verder komen. Het treintje zit ramvol en de conducteur heet ons doodleuk welkom in de RailJet naar Klagenfurt, met +18 vertrekken we. Onderweg is het mistig en de sneeuwlijn komt steeds dichterbij, maar we maken wel wat tijd goed. Met +8 bereiken we Bad Hofgastein, waar keurig bussen klaar staan. Tussen station Bad Hofgastein en Bad Gastein zit aardig wat hoogteverschil - weet ik toevallig nog uit een vakantie in 2011 - en in Bad Gastein is het behoorlijk wit. Ook regent het flink, dus het sneeuwdek wordt wel gauw dunner. In Bad Gastein wacht wel een echte RailJet om ons verder zuidwaarts te slepen.
4. Winterpret halverwege september. Met weemoed denk ik terug aan temperaturen van 27 graden in Graz, eind oktober 2013
Snowfall near Bad Gastein by Timon91, on Flickr
5. Na de tunnel is het weer een stuk rustiger. Minder regen, minder wind, hogere sneeuwlijn.
View from the train near Mallnitz-Obervellach by Timon91, on Flickr
6. Zicht op Burg Falkenstein nabij Obervellach.
Burg Falkenstein near Obervellach by Timon91, on Flickr
7. Matige foto na aankomst in Villach, waar we ondanks het verlate vertrek uit Salzburg en de SEVpeditie in het Gasteinertal met slechts +18 aankomen. De aansluitende trein naar Slovenië - die tegenwoordig nagenoeg in een tweeuurstakt rijdt - heeft een heerlijke aansluiting van 9 minuten op de treinen uit Salzburg, die ook in een tweeuurstakt rijden. Bij een beetje vertraging mag je al twee uur wachten dus, maar de trein heeft wonderwel gewacht. Wij laten deze gaan, anders moeten we alleen maar langer wachten in Jesenice. We bergen de bagage op in een kluis en gaan dan megalopolis Villach verkennen.
RailJet Salzburg-Klagenfurt at Villach Hbf by Timon91, on Flickr
8. Er is hier een rivier.
Drau river in Villach by Timon91, on Flickr
9. En een centrum. Het is niet echt bruisend, maar ook niet onaardig. We lopen een rondje, lunchen ergens en gaan dan langzaam terug richting station voor de trein naar Slovenië.
Hauptplatz, Villach by Timon91, on Flickr
10. Zelfs in Karinthië merk je al dat Slovenië aan het vereenheidsworsten is, hier wacht een Sloveense Flirt om ons naar Jesenice te brengen.
D-train Villach-Ljubljana at Villach Hbf train station by Timon91, on Flickr
11. Het saaie interieur van de trein. De stoelen zitten zoals je zou verwachten: prima voor even, maar ongeschikt als langeafstandstrein.
D-train Villach-Ljubljana interior by Timon91, on Flickr
Uiteraard is ook de volgende RailJet uit Salzburg ca. 15 minuten te laat, maar de overstap wordt wederom afgewacht. Wel zo netjes Met een minuut of 10 vertraging gaan we op pad.
12. Het uitzicht onderweg is niet verkeerd
View from the train between Villach and the Karawanken tunnel by Timon91, on Flickr
13. Station Jesenice, welkom in Slovenië! Hier hebben we nog een ruim uur overstaptijd op onze volgende trein. Bij een restaurant vlakbij het station drinken we een biertje en kaarten we wat.
Arriving from Villach at Jesenice train station by Timon91, on Flickr
14. Het station is een betonnen Joegoslavische loods, geen geweldig visitekaartje als eerste indruk van het land. Het scoort ongeveer een 4 op een schaal van 1 tot Wien Franz-Josefs-Bahnhof.
Jesenice train station by Timon91, on Flickr
15. De laatste trein van vandaag is dit vehikel, wat ons in een minuut of 35 naar Bohinjska Bistrica gaat brengen. Vlak voor vertrek komt de conductrice even vertellen dat we met ongeveer 20 minuten vertraging gaan vertrekken, omdat we nog even wachten op een stevig vertraagde trein uit Ljubljana. Niemand heeft haast hier, blijkt al wel
Local train to Nova Gorica at Jesenice train station by Timon91, on Flickr
16. Daar is de vertraagde trein dan, de D-trein Vinkovci-Villach, die ongeveer een half uur te laat is. Er staan meer politieagenten dan reizigers op het perron
D-train Vinkovci-Villach at Jesenice train station by Timon91, on Flickr
Met bijna +20 vertrekken we dan inderdaad. Direct buiten station Jesenice takken we af en gaan we de Bohinj-spoorlijn op (Sloveens: Bohinjska proga, Duits: Wocheiner Bahn), die vanaf hier via Bohinjska Bistrica naar Nova Gorica en uiteindelijk naar Trieste loopt. Deze spoorlijn - samen met de Taurenspoorlijn en de Karawankenspoorlijn - was onderdeel van de Neue Alpenbahnen en bedoeld om ten tijde van het Habsburgse Rijk een betere verbinding met de haven van Trieste te krijgen. Tegenwoordig is deze 120 jaar oude lijn een stuk minder belangrijk en is het vooral een prachtig mooie nevenspoorlijn waar alleen nog wat regionaal verkeer rijdt, en ook dat rijdt niet heel vaak. Desondanks vervult de spoorlijn regionaal nog wel een belangrijke functie, maar daarover later meer. In dit verslag bereizen we 123 km van de spoorlijn, van Jesenice tot Kreplje. Langs deze historische route bezoeken we een aantal plekken en gaan uiteindelijk verder richting Sežana en Ljubljana. Op deze eerste dag reizen we slechts de eerste 28 km tot Bohinjska Bistrica, een stuk wat al genoeg moois te bieden heeft.
17. Het is een oud boemeltje wat hier rijdt, dus de raampjes kunnen open. Dat is nodig ook, want het is bloedheet binnen. Het weer is niet geweldig, maar het is droog genoeg om uit het raam foto's te maken - ik ben niet de enige die dat doet.
View from the train between Jesenice and Bohinjska Bistrica by Timon91, on Flickr
18. Veel tunnels langs de route, deze foto heb ik precies op het juiste moment genomen
View from the train between Jesenice and Bohinjska Bistrica by Timon91, on Flickr
19. We naderen Bled. Behalve het station Lesce-Bled (4 km vanaf Bled) is er ook nog een station Bled Jezero (Bled-meer), wat ook niet echt in het dorp ligt maar wel een stuk dichterbij. Qua verbindingen is het echter vrij matig, dus aan Lesce-Bled heb je wat meer - alleen geen meer
View from the train between Jesenice and Bohinjska Bistrica by Timon91, on Flickr
20. Aankomst in Bohinjska Bistrica, waar de tegentrein op onze (vertraagde) trein aan het wachten was en nu weg mag. Het achterste treinstel van onze trein was de gehele rit afgesloten.
Local train Jesenice-Nova Gorica at Bohinjska Bistrica train station by Timon91, on Flickr
21. Het schattige stationnetje van Bohinjska Bistrica.
Bohinjska Bistrica train station by Timon91, on Flickr
In Bohinjska Bistrica verblijven we zes nachten, vooral om te wandelen. We hebben een appartement op een steenworp afstand van het station, bijna letterlijk - het is maar 50 meter We zijn tijdens ons verblijf aangewezen op het OV. Vooraf was het vrij lastig om te vinden wat er precies was aan bussen, dus we gaan het wel zien. We zijn nu vooral blij dat we hier zijn en niet in Salzburg of elders in het noorden van Oostenrijk, Tsjechië of Polen, want het nieuws staat vol met overstromingsberichten.
Op onze eerste volledige dag starten we rustig en slapen we wat uit, om 11 uur nemen we een toeristenbus die als aanvulling op het OV in de zomermaanden naar een aantal toeristische plekken rijdt. Er zijn 7 lijnen en een dagkaart kost maar 2 euro. Heel prima! Enige nadeel: vandaag is de laatste dag (15 september) dat de meeste lijnen rijden, dus heel veel hebben we er niet aan
22. Buslijn 4 is de enige die nog tot eind september rijdt, maar daar kwamen we later pas achter. We nemen deze tot het eindpunt op een kruising achter Stara Fužina, waar we via een vrij spannend bergweggetje komen.
Tourist bus no. 4 at the Vogar crossing by Timon91, on Flickr
23. Tijd om te wandelen, hier een berghut waar we koffie drinken (Koča na Planini pri Jezeru).
Koča na Planini pri Jezeru by Timon91, on Flickr
24. Ook hier wel wat dode bossen, maar het zijn relatief kleine stukken. Geen Harz-praktijken hier.
Dead forest near Stara Fužina by Timon91, on Flickr
25. Het is ontzettend helder vandaag, meestal wordt het 's middags al gauw wat heiig en worden vergezichten wat troebel. Vandaag niet, het is vrij onverwacht eigenlijk heerlijk wandelweer.
View over the Julian Alps by Timon91, on Flickr
26. Zicht op de Triglav (letterlijk: driekop), met 2864 meter de hoogste berg van Slovenië en behoorlijk beroemd.
Triglav by Timon91, on Flickr
27. Uitzicht op het prachtige meer van Bohinj. Groter, rustiger en veel minder commercieel dan het door massatoerisme overspoelde Bled.
View over Lake Bohinj by Timon91, on Flickr
28. Heuveltjes en bergen.
Julian Alps by Timon91, on Flickr
29. Zicht op Stara Fužina, beneden in het dal.
View over Stara Fužina by Timon91, on Flickr
30. Het westelijke uiteinde van het meer van Bohinj. Het dorpje beneden is Ribčev Laz, hier stroomt de Sava Bohinjska het meer uit.
View over Lake Bohinj and Ribčev Laz by Timon91, on Flickr
31. Het is een pittige afdaling naar Stara Fužina, we zijn blij als we eindelijk weer de asfaltweg bereiken.
Approaching Stara Fužina by Timon91, on Flickr
Toeristenbuslijn 4 rijdt ongeveer elke 2 uur, vanaf de rand van Stara Fužina pakken we de bus terug naar Bohinjska Bistrica. De volgende dag begint goed qua weer, maar later is er regen verwacht. We maken er ons dagje Bled van. Met de normale lijnbus gaan we naar Bled, ook hier blijkt dat er weinig op tijd rijdt, met +20 komt er een bus opdagen. Deze kotst ons midden in massatoerismehellhole Bled uit. Nou ja, zo erg is het nou ook weer niet, maar druk is het wel
32. Uitzicht op het meer vanaf een uitzichtpunt nabij het kasteel.
View over Lake Bled by Timon91, on Flickr
33. Gemotoriseerde vaartuigen zijn niet toegestaan op het meer, alles moet met spierkracht. Met dit bootje gaan we naar het eiland in het meer, even de roeimachine in de praktijk brengen.
Rowing on Lake Bled by Timon91, on Flickr
34. Het eiland is vanaf het meer gezien leuker dan als je er eenmaal bent. Druk, druk, druk
Island on Lake Bled by Timon91, on Flickr
35. Na een kwartiertje hebben we het wel gezien en roeien we weer terug. Een beetje opschieten, de regen komt eraan
Rowing on Lake Bled by Timon91, on Flickr
36. We lunchen nabij station Bled Jezero en vervolgen dan te voet onze weg richting de Vintgar-kloof. Het regent, maar nog niet heel hard. We volgen de spoorlijn, waar deze week elke werkdag tussen 7:00 en 14:30 werkzaamheden zijn tussen Bohinjska Bistrica en Bled Jezero. Gezien de Franse frequenties komt het erop neer dat er twee treinen per richting verbust zijn Op dit stukje rijden nog wel treinen, want we hebben station Bled Jezero al achter ons gelaten.
Bohinj railway near Bled by Timon91, on Flickr
37. De Vintgar-kloof is ook in de regen de moeite waard! Er zijn een paar groepen chagrijnige scholieren die hier niet voor de lol komen, maar verder is het vrij rustig.
Vintgar gorge by Timon91, on Flickr
38. Rustig slenteren we de kloof door.
Vintgar gorge by Timon91, on Flickr
39. Vanuit de trein kun je ook heel even iets van de kloof zien, aangezien de spoorlijn de kloof kruist.
Railway bridge in the Vintgar gorge by Timon91, on Flickr
40. De kloofwandeling eindigt bij de Šum-waterval, hier vanaf boven gezien...
Slap Šum, Vintgar gorge by Timon91, on Flickr
41. ...en hier vanaf beneden.
Slap Šum, Vintgar gorge by Timon91, on Flickr
42. We lopen door naar het dorp Blejska Dobrava, waar we nog 40 minuten moeten wachten tot er weer een trein komt. In het dorp is niks te beleven, behalve bij een gare bar tegenover het station. Mooi zo Tijd voor bier en een potje kaarten, daarna zoeken we het station op. Uiteraard is onze trein te laat, maar met slechts 10 minuten vertraging valt het nog wel mee. Het station heet overigens "Vintgar".
Vintgar train station, Blejska Dobrava by Timon91, on Flickr
We zijn de enige instappers hier en omdat het al aan het eind van de middag is, treinen we SEV-loos terug naar Bohinjska Bistrica. Het weer wordt de komende dagen weer iets beter, dus tijd om te wandelen!
43. Met een 15 minuten vertraagde bus gaan we naar Ribčev Laz, waar in foto 30 al naar verwezen wordt. Hier "eindigt" het meer van Bohinj.
Lake Bohinj at Ribčev Laz by Timon91, on Flickr
44. We hebben voor vandaag een stevige wandeling uitgezocht. Eerst 1300 meter stijgen naar de bergrug ten zuiden van het meer, het pad is niet zonder hindernissen.
Walking to Čez Suho from Ribčev Laz by Timon91, on Flickr
45. Boven de boomgrens gekomen wordt het al behoorlijk guur, de toppen liggen nog in de wolken.
Walking to Čez Suho from Ribčev Laz by Timon91, on Flickr
46. Het uitzicht boven is op de meeste momenten net zo helder als het beleid van kabinet Greet I, soms is er zelfs nauwelijks 50 meter zicht Hier even een wat helderder moment, maar we hadden eigenlijk wel op beter uitzicht gehoopt.
Walking to Čez Suho from Ribčev Laz by Timon91, on Flickr
47. Soms is er wel iets van het dal te zien, maar hierboven is het vooral guur. Veel volk is er niet op de been, we zijn welgeteld drie mensen tegengekomen sinds Ribčev Laz.
Walking to Čez Suho from Ribčev Laz by Timon91, on Flickr
48. We lopen een stukje over de bergkam en dalen dan af naar de kabelbaan van skiresort Vogel. Nooit bij stilgestaan hoe afgrijselijk lelijk skipistes zonder sneeuw zijn
Snowless ski slope near the Vogel ski station by Timon91, on Flickr
49. Na een verlate lunch nemen we de kabelbaan terug naar beneden, welke vooral erg vol is. Oh, en duur. Een enkele reis kost maar liefst €22
Wel zijn ze zo lief om ons het studententarief te geven omdat we naar boven gelopen zijn
View from the Vogel cable car, Ukanc by Timon91, on Flickr
Met de enige punctuele bus deze vakantie komen we vanaf het dalstation bij Ukanc snel weer terug in Bohinjska Bistrica, waar we een paar uur chillen in de sauna van Aquapark Bohinj. Wel prettig na de intensieve wandeling, maar verder is de sauna niet echt de moeite waard (weinig plek, weinig variatie, gare indeling, aan de prijzige kant). De volgende dag gaan we weer richting meer, plan is om een reguliere bus te nemen naar Stara Fužina, die vanaf het treinstation van Bohinjska Bistrica rijdt. Het is al vertrektijd en we zien een Arriva-bus staan, maar geen teken van leven rond deze bus. Ik zie een paar chauffeurs hompen vlees naar binnen schuiven bij de stationsgrill, dus ik besluit het maar te gaan vragen. Ze zijn heel vriendelijk, maar ze zeggen ook dat zij niet voor deze bus naar Stara Fužina zijn en dat 'hij zo wel zal komen". Nadat de vertrektijd al een kwartier verstreken is, haasten we ons dan toch maar naar het centrum om daar een andere bus naar Ribčev Laz te nemen. Onderweg zie ik een Arriva-bus bij de supermarkt geparkeerd staan, een chauffeur die met een broodje in z'n hand naar de bus loopt en vervolgens richting station rijdt. Ik gok dat dit onze bus was Ook in het centrum duurt het even voordat er iets komt opdagen, maar uiteindelijk komen we weer bij het meer uit. Je moet geduld hebben met die bussen hier
50. Van Ribčev Laz naar Stara Fužina is het een relaxed wandeltje langs het meer.
Walking along Lake Bohinj by Timon91, on Flickr
51. Nog maar een plaatje van het schitterende meer dan maar
Lake Bohinj by Timon91, on Flickr
52. Midden in het dal van Bohinj liggen een paar heuvels die het dal eigenlijk in tweeën splijten. We lopen vanaf Stara Fužina terug naar huis over de hoogste top hiervan, Rudnica (946 meter hoog). Genoeg mooie uitzichten onderweg!
Bohinj lake seen from Rudnica by Timon91, on Flickr
53. Uitzicht richting Bohinjska Češnjica vanaf de Rudnica.
View over Bohinjska Češnjica from Rudnica by Timon91, on Flickr
54. Bohinjska Bistrica is vanaf boven eigenlijk niet heel mooi.
View over Bohinjska Bistrica from Rudnica by Timon91, on Flickr
55. De Rudnica, wier beklimming ondanks de geringe hoogte nog best een pittige was. Met name het laatste stuk naar de top is steile klim en en de afdaling was ook niet mals. Het plan om vandaag een relaxed wandeltje te doen is wat dat betreft niet geslaagd
Rudnica, Bohinjska Bistrica by Timon91, on Flickr
56. Bergen, qua uitzicht wel heerlijk rustgevend
Mountains near Bohinjska Bistrica by Timon91, on Flickr
Na al dat klimmen zijn de benen aardig moe, onze laatste hele dag doen we iets rustiger aan. Dit is het moment om het te hebben over het volgende stukje van de Bohinj-spoorlijn: de tunnel. Vanaf Bohinjska Bistrica loopt er een 6.327 meter lange spoortunnel onder de bergrug door naar Podbrdo. Omdat dit alleen een spoortunnel is, moet je met de auto een heel eind omrijden over allerlei bergpassen om aan de andere kant te komen. Om die reden is er een autotrein, die een aantal keer per dag rijdt. Gewoon voetvolk zoals wij mag ook mee, hiervoor rijdt er één normaal rijtuig mee. Wij nemen de trein van 9:05, het vertrek gaat heel Sloveens: om 9 uur zijn we op het station, kopen een ticket en stappen in. Er staan een aantal auto's te wachten, maar van het laden is nog geen sprake. 10 minuten na vertrektijd blijkt waarom: we moeten wachten op een vertraagde tegentrein en pas nadat iedereen is uitgestapt mag de autotrein een klein stukje verder rijden, de overweg blokkeren en de auto's laden Ja, zo rijdt er nooit iets op tijd natuurlijk
57. Hier de prachtige oude autotrein, nog voordat de overweg geblokkeerd wordt.
Car train to Most na Soči at Bohinjska Bistrica railway station by Timon91, on Flickr
58. Het laden kunnen we vanuit het achterraampje gadeslaan. Rechts de vertraagde tegentrein.
Loading the car train to Most na Soči in Bohinjska Bistrica by Timon91, on Flickr
59. Met +20 vertrekken we, we zijn de enigen die in het rijtuig plaatsnemen. Als je met de auto gaat, mag je gewoon in de auto blijven zitten. De tunnel begint bijna direct na het verlaten van station Bohinjska Bistrica al. In ons rijtuig hangen informatieplakkaten over de historie en de bouw van de tunnel, best interessant om te lezen! Hier rijden we 10 minuten later de tunnel alweer uit in Podbrdo.
Leaving the Bohinj railway tunnel in Podbrdo by Timon91, on Flickr
60. De trein stopt kort in Podbrdo, waarna we onze weg vervolgen naar het 25 minuten verderop gelegen Most na Soči. Een oud, klassiek rijtuig betekent: raamhangen!
Bohinj railway between Most na Soči and Podbrdo by Timon91, on Flickr
61. Het is beduidend warmer aan de andere kant van de tunnel en we genieten met volle teugen van deze prachtige rit.
Bohinj railway between Most na Soči and Podbrdo by Timon91, on Flickr
62. De kerk van Grahovo.
Grahovo seen from the car train between Podbrdo and Most na Soči by Timon91, on Flickr
63. Vlak voor Most na Soči steken we via dit prachtige viaduct de rivier de Idrijca over.
Entering Most na Soči train station on the car train by Timon91, on Flickr
64. Station Most na Soči, wat ongeveer 1,5 km vanaf het dorp Most na Soči ligt Hier eindigt de rit en stappen we uit. Eerst drinken we koffie bij de stationsrestauratie terwijl we aanschouwen hoe de autowagons weer geleegd worden, daarna lopen we verder.
Most na Soči train station by Timon91, on Flickr
65. De rivier de Soča staat bekend om de prachtige kleur blauw en deze gaan we een stukje volgen vandaag. Hier is het nog een (stuw)meer, nog steeds blauw
Lake in the Soča river near Most na Soči by Timon91, on Flickr
66. Op naar Tolmin, wat ca. 9 km lopen is vanaf het treinstation.
Lake in the Soča river near Most na Soči by Timon91, on Flickr
67. Het is een redelijk relaxte wandeling, vooral de weinige hoogtemeters vinden we erg fijn
Soča river near Tolmin by Timon91, on Flickr
68. We naderen Tolmin, wat niet een bijster interessant oord blijkt te zijn. Er is wel een mooie kloof hier, maar we hebben al een mooie kloof gehad en slaan deze over.
Entering Tolmin by Timon91, on Flickr
69. In plaats daarvan nemen we een bus terug naar het treinstation van Most na Soči. Na het instappen - 10 minuten voor vertrektijd - gaan we opeens rijden. Het zal wel
Bus station in Tolmin by Timon91, on Flickr
Nabij het station gaan we naar een ietwat verouderd ogend restaurantje waar we op de heenweg gezien hebben dat ze forel serveren. Ze zijn open en ze hebben forel, het blijkt de lekkerste forel te zijn die we ooit hebben gehad, echt fantastisch. Mocht je nog op zoek zijn naar een plek om goede forel te eten: ga naar Pri Štefanu!
70. Waarvan akte!
Trout, Most na Soči by Timon91, on Flickr
71. Met een gevulde buik gaan we terug richting station, na een gat van een aantal uur rijdt er weer een trein terug. Ook dit is een autotrein, maar voor vertrek moet natuurlijk eerst de lok omlopen.
Shunting action in Most na Soči by Timon91, on Flickr
72. Ditmaal zitten we achteraan, dus we hebben goed zicht op de hele trein als we weer over het mooie viaduct tuffen. Uiteraard zijn we niet op tijd vertrokken, maar de vertraging bedraagt nu slechts een paar minuten.
Leaving Most na Soči on the car train by Timon91, on Flickr
73. Omdat we achteraan zitten, kunnen we ook aan de achterkant meekijken
Bohinj railway between Most na Soči and Podbrdo by Timon91, on Flickr
74. De eenzame stationschef van Grahovo, waar we niet stoppen.
Passing through Grahovo train station by Timon91, on Flickr
75. Heel langzaam wordt dit viaduct gepasseerd, wat zo te zien in een vergevorderd DB-stadium bevindt.
Bohinj railway between Most na Soči and Podbrdo by Timon91, on Flickr
76. We naderen station Podbrdo, de enige stop onderweg.
Entering Podbrdo on the car train by Timon91, on Flickr
77. Hier moeten we even wachten, tot de tunnel een vertraagde tegentrein uitgepoept heeft en de weg vrij is.
Local train and car train at Podbrdo train station by Timon91, on Flickr
78. En zo slokt de lange donkere tunnel ons weer op, om 10 minuten later weer in Bohinjska Bistrica uit te komen. Het tweede spoor wat je hier ziet, stopt overigens direct in de tunnel - de tunnel is geheel enkelspoor.
Entering the Bohinj railway tunnel, Podbrdo by Timon91, on Flickr
Na een verder niet zo bijzondere namiddag en avond in Bohinjska Bistrica, is het de volgende ochtend tijd om weer door te gaan. We gaan nog twee nachtjes naar Ljubljana, daar kun je vanaf hier op verschillende manieren heen. We kunnen natuurlijk rechtstreeks met de bus (ieder uur), we kunnen met de trein met één overstap in Jesenice, of we gaan voor de die-hard optie: via de zuidelijke route langs Nova Gorica en Sežana. Willen jullie raden? Nou? Heel goed! Op naar Nova Gorica, tijd om het laatste stuk van de Bohinj-spoorlijn te bereizen!
De trein staat al klaar, maar er zijn nog steeds werkzaamheden tussen Bled en Bohinjska Bistrica en we moeten even wachten tot de SEV-bus gearriveerd is. We vertrekken met +15 en volgen het eerste stuk dezelfde route als gisteren, maar vanuit de autotrein was het toch een stuk leuker. We delen ons rijtuig met een grote groep Britse ouderen, die geen idee hebben waar ze allemaal naartoe gaan want ze "kunnen al die moeilijke namen niet onthouden". Alleen "Bled" lijkt enigszins bijgebleven te zijn Verder vinden ze het allemaal prachtig en de sfeer is gezellig. In Most na Soči nemen we afscheid van de hele groep, wat voor ons een voordeel heeft dat we het rijtuig nu nagenoeg voor onszelf hebben.
79. We volgen het blauw van de Soča-rivier, wat zich door de vele begroeiing helaas lastig fotograferen laat.
Soča river seen from the train by Timon91, on Flickr
80. De bebouwing aan deze kant van de tunnel doet beduidend Italiaanser aan, waar Bohinjska Bistrica meer Oostenrijks lijkt. Hier zien we het stadje met de zeer romantische naam "Kanal", vlak voor we het gelijknamige station binnenrijden.
View on Kanal from the train by Timon91, on Flickr
81. Veel vergane glorie hier.
Entering Kanal by train by Timon91, on Flickr
82. Station Kanal, wat redelijk uitgerust lijkt te zijn. Sommige stations zijn voorzien van een kaartautomaat, maar sowieso kun je altijd een kaartje bij de conducteur kopen. Let op: ondanks dat de conducteurs heel mooie pinterminals hebben, kun je aan boord alleen cash betalen.
Kanal train station by Timon91, on Flickr
83. Vlak voor we Nova Gorica bereiken, steken we deze brug over: Solkanski most. Dit is 's werelds langste stenen boogbrug voor een spoorweg, jaja!
Solkanski most, Nova Gorica by Timon91, on Flickr
84. Nova Gorica bereiken we met een vertraging van ca. 15 minuten. Hier stappen we over, alleen hebben we daar zo'n 4 uur voor. Veel treinen rijden er niet op het stuk ten zuiden van hier, laten we maar zeggen Het station is een gigantische bouwput, maar we vinden een café waar we de rugzakken een paar uurtjes mogen laten staan en waar we koffie drinken.
Old and new, Nova Gorica train station by Timon91, on Flickr
85. De oude rammelbakken met open ramen gaan verdwijnen, lijkt het. Links staat een opvolger klaar, die dadelijk naar Jesenice gaat vertrekken. Ook hier al Flirts dus Het houdt niet op, niet vanzelf.... Om hier nog van open raampjes te genieten, moet je vrees ik snel zijn.
Train to Jesenice at Nova Gorica train station by Timon91, on Flickr
86. Piazza della Transalpina is het beroemde stationsplein van Gorizia/Nova Gorica, wat sinds 1947 een dubbelstad is. Na de Tweede Wereldoorlog werd een deel van de Italiaanse provincie Gorizia Joegoslavisch, maar de stad Gorizia bleef Italiaans. Als socialistische tegenhanger werd Nova Gorica gebouwd, een socialistische planstad. De grens liep - en loopt nu nog steeds - dwars door het stationsplein. Voordat Slovenië in 2004 lid werd van de EU, liep er een miniversie van de Berlijnse Muur over dit plein. Inmiddels is de muur weg en zijn de grenscontroles dat ook. Voorlopig althans, want met het huidige tempo van verrechtsing wordt het Schengenverdrag weer net zo hard afgebroken In ieder geval is de stad een bijzonder verhaal en dat gaan ze volgend jaar nog verder vormgeven door samen Europese Hoofdstad van Cultuur te worden, in navolging van steden als Sibiu, Umeå en Leeuwarden. Het stationsplein kunnen we nu niet bezoeken, aangezien het in het kader hiervan een flinke facelift krijgt.
Piazza della Transalpina, Gorizia/Nova Gorica by Timon91, on Flickr
87. We gaan de stad in, hier staat in de stationsstraat staat nog wel een klein grensmuurtje. Links Slovenië, rechts Italië.
Kolodvorska pot, Nova Goriza by Timon91, on Flickr
88. Een grensovergang, achter het witte hokje staat een viertal Italiaanse agenten "willekeurige" grenscontroles uit te voeren. Wij vallen klaarblijkelijk onder de kleurcode "acceptabel", want we mogen zonder controle door.
Slovenian-Italian border crossing in Gorizia/Nova Goriza by Timon91, on Flickr
89. Één Europa. Hoe lang nog?
Bench on the Slovenian-Italian border by Timon91, on Flickr
90. Gorizia zelf is niet heel groot - de dubbelstad heeft een kleine 50.000 inwoners - maar niet onaardig. Het centrum is ongeveer 20 minuten lopen vanaf het station van Nova Gorica.
Downtown Gorizia by Timon91, on Flickr
91. Winkelstraat met niet bijzonder veel publiek. Na Slovenië is het wel even wennen dat opeens niemand meer Engels spreekt
Downtown Gorizia by Timon91, on Flickr
92. Na een redelijk stuk pizza - het viel een beetje tegen voor Italiaanse begrippen - klauteren we de heuvel op. Gorizia heeft een kasteel wat over de stad uitkijkt en dat schijnt wel de moeite waard te zijn.
On the hill near Gorizia Castle by Timon91, on Flickr
93. De medewerkers zijn heel vriendelijk en we krijgen een tablet mee die ons door het kasteel voert. Leuk opgezet en de moeite van de klim zeker waard!
Gorizia Castle by Timon91, on Flickr
94. Binnen in één van de zalen.
Gorizia Castle by Timon91, on Flickr
95. De tweede verdieping is helaas gesloten vanwege een verbouwing, uiteraard vanwege volgend jaar Hier waren nog wel wat andere toeristen te vinden.
Gorizia Castle by Timon91, on Flickr
96. Half Gorizia lijkt in de steigers te staan voor de uitverkiezing als Europese Hoofdstad voor Cultuur in 2025 Het is geen onaangename plek, maar als ik jullie was zou ik in 2026 terugkomen Hier een zeldzame foto zonder bouwwerkzaamheden.
Piazza della Vittoria, Gorizia by Timon91, on Flickr
97. Gorizia in een notendop: het kasteel, een bouwkraan en reclame voor GO!2025
Gorizia in one picture by Timon91, on Flickr
Gorizia heeft ook een Italiaans treinstation, Gorizia Centrale. Dit ligt aan de spoorlijn Trieste-Udine en wordt een stuk beter bediend dan Nova Gorica. Beide stations liggen ongeveer 20 minuten lopen vanaf het centrum, het Italiaanse aan de zuidwestkant van het centrum en het Sloveense aan de noordoostkant. Ook ligt er ten zuiden van de stad een spoorlijn tussen de twee stations, maar deze wordt niet door passagierstreinen bediend. Wij lopen terug naar het Sloveense treinstation, halen de bagage op en gaan na een kleine vier uur hier weer door. Een middagje kun je je prima vermaken hier, mocht je ooit in de buurt zijn! In een met scholieren gevuld treintje vervolgen we onze weg naar Sežana. De wonderen zijn de wereld nog niet uit: we vertrekken OP TIJD!
98. Oké, niet ver buiten Nova Gorica stoppen we in Prvačina. Planmatig voor een minuut of 10, maar dit worden er een kleine 20 omdat de tegentrein vertraagd is Dat hadden we kunnen weten Alle scholieren stappen uit voor een rook/vapepauze, wij maken alleen gebruik van het drinkwaterkraantje op het station.
Train to Sežana at Prvačina train station by Timon91, on Flickr
99. We gaan weer verder, ook hier blijft het een mooie spoorlijn!
View from the train Nova Gorica-Sežana by Timon91, on Flickr
100. Groene heuvels/bergen
View from the train Nova Gorica-Sežana by Timon91, on Flickr
Om in Ljubljana te komen moeten we twee keer overstappen, namelijk in Sežana en dan 9 minuten later nog een keer in Divača. Voor beide overstappen hebben we maar liefst vijf minuten, maar omdat dit Slovenië is maken we ons niet al te veel zorgen Volgens de vriendelijke conducteur wacht de trein in Sežana, dus dat komt in ieder geval goed. Vlak voor Sežana, bij Kreplje, verlaten we de historische Bohinj-spoorlijn. Het was een waar genoegen! De lijn is vanaf hier tot station Villa Opicina (Italië) niet meer in gebruik. Op OpenRailwayMap (even inzoomen bij Trieste) is de oude lijn nog wel te zien.
In Sežana wacht de aansluiting inderdaad, gauw zijn we weer op weg. In Divača is de aansluitende IC naar Ljubljana uiteraard ook te laat, dus die overstap halen we vrij makkelijk. In Pivka stapt er een hele schoolklas in, we lachen ons stuk om de keiharde Balkanknallers die ze uit de speakers laten blazen. We zijn één van de weinigen die het wel grappig vinden, want veel medepassagiers vluchten naar stillere gedeelten van de trein Slovenen vinden zelf dat Slovenië niet op de Balkan ligt, maar sorry Slovenië: dit was echt heel erg Balkan
101. Zonder open raampje is het lastig fotograferen, maar de rit van ruim anderhalf uur naar Ljubljana is ook best fraai. De spoorlijn is vrij bochtig en we genieten van de uitzichten onderweg, al is het wel wat uitgestrekter dan de Bohinj-spoorlijn.
View from the IC train Koper-Hodoš near Ljubljana by Timon91, on Flickr
102. Ljubljana bereiken we met +15 om precies 18:00, de trein moet nog een stukje verder. Deze gaat namelijk helemaal naar Hodoš, in het uiterste noordoosten van het land, aan de Hongaarse grens. Aangezien de scholieren kleding dragen met "Lendava" erop, vrees ik voor de andere passagiers dat ze voorlopig nog niet uitstappen Mocht je masochist zijn: je kunt geheel vrijwillig ruim 5½ uur in een Flirt zitten van Koper naar Hodoš, diagonaal door Slovenië heen. Ik zou het afraden
IC train to Hodoš at Ljubljana train station by Timon91, on Flickr
In Ljubljana blijven we twee nachten. Het is een vrij kleine stad en lekker relaxed. Er is niet enorm veel te zien, maar het is gewoon een chille plek. Van wat ik me kan herinneren van mijn laatste bezoek in 2009 was het toen ook al zo, heel veel is er in die zin niet veranderd.
103. De rivier de Ljubljanica kronkelt door het centrum, hier is eigenlijk het hele centrum langs gebouwd.
Walking along the Ljubljanica river, Ljubljana by Timon91, on Flickr
104. Naar boven gekeken, naar het bekende kasteel.
Ljubljana castle seen from below by Timon91, on Flickr
105. Wij lopen naar boven, maar je kunt ook met een kabeltreintje. Het kasteel zelf is enorm druk en slaan we over.
View from the castle hill, Ljubljana by Timon91, on Flickr
106. Hierboven zien we bordjes voor de "botanische tuin" en besluiten het er maar op te wagen. Het blijkt alleen een teringeind lopen Echt de moeite waard is het eerlijk gezegd niet.
Botanical garden, Ljubljana by Timon91, on Flickr
107. Terug naar het centrum. Prešernov trg - het plein met de drie bruggen - is het hart van het centrum, hier tref je dan ook de meeste mensen. Gezien het formaat van de stad komt het soms wel vrij druk over.
Prešernov trg, Ljubljana by Timon91, on Flickr
Na een leuke dag en lekker Libanees eten op onze laatste avond hier, is het weer tijd om de terugreis aan te vangen. We hebben een stevige terugreis voor de boeg: met de EC van 7:24 naar Villach, dan via Salzburg naar Wels, waar we om 13:14 aankomen. Hier hebben we dan de hele middag en avond, want om 21:51 vertrekt in theorie de NightJet naar Arnhem. Vanwege de overstromingen heeft de NightJet een aantal dagen niet gereden, maar inmiddels is de dienst wel weer opgestart. Ook de Tauernbahn is weer open, dus wie weet komen we nog thuis ook!
De dag begint zoals verwacht met vertraging. Onze EC komt vanuit Dobova, maar de dienst lijkt vandaag in Ljubljana geknipt. Er staat - hoe kan het ook anders - een Flirt klaar om ons naar Villach te brengen, maar we moeten wachten op de - prachtig mooie getrokken trein - die vertraagd vanuit Dobova onderweg is. Met een kwartier vertraging verlaten we uiteindelijk Ljubljana, de trein is flink gevuld. De kans om de overstap van 9 minuten in Villach te halen lijkt nihil. Afgaande op andere reisverslagen laat de ÖBB in zuidelijke richting de trein rustig te laat naar Slovenië gaan, maar wordt de overstap in noordelijke richting bij vertraging vanuit Slovenië nauwelijks afgewacht. Gek genoeg hebben we deze dag voorlopig de laatste trein op het stuk tussen Ljubljana en Kranj te pakken, want de meeste treinen na ons zijn verbust vanwege werkzaamheden. Ook deze treinreis is best fraai en onderweg lopen we zowaar wat tijd in. Na een snelle grenscontrole in Jesenice duiken we weer de tunnel in, vlak voor Villach lijken zo'n 80 mensen de overstap richting Salzburg te moeten halen. Wonder boven wonder komt de EC Klagenfurt-München te laat aan in Villach, zodat de overstap zowaar haalbaar lijkt! Met +11 arriveren we in Villach, de bliksemsnelle cross-platform overstap is gehaald! Eigenlijk hadden we erop gerekend deze te missen en de Zugbinding kwijt te raken, maar goed
In de EC Klagenfurt-München is het ook flink druk, maar we hebben een reservering. Totdat de ÖBB-er die het koffiekarretje beheert de deur van ons coupeetje voor onze neus dichtknalt, de reserveringspapiertjes weghaalt, ons "IST JETZT DIENSTABTEIL" toesnauwt en zich omdraait. Welkom in Oostenrijk Samen met de rest mogen we dan in deze drukke trein een plekje gaan zoeken. We vinden een paar plekken in een verder volle coupé, maar die zijn pas vanaf Salzburg gereserveerd en daar moeten wij er weer uit. Onderweg praten we veel met onze gezellige reisgenoten, komende zondag (29 september) zijn er verkiezingen in Oostenrijk en dat houdt de gemoederen bezig. Inmiddels weten we wie er gewonnen heeft, maar een grote verrassing was het niet (Voor wie het niet gevolgd heeft: extreemrechts) Ik vraag de nijdige ÖBB-er met z'n koffiekarretje of ik koffie kan betalen met een door de ÖBB gestolen reservering, hij verwijst me naar de conductrice. Die is gelukkig wel vriendelijk en daar krijgen we een tegoedbon van, waarmee ik dan wel eindelijk twee bakken koffie krijg In Salzburg - op tijd bereikt - halen we een broodje als lunch en gaan dan door naar Wels. We zien er best wel tegenop om hier de hele middag door te brengen, maar een beetje research heb ik nu wel gedaan. Vier jaar geleden heb ik dat niet gedaan en hadden we een regenachtige middag en avond in Linz, dat was toen geen doorslaand succes.
108. Nadat we de bagage in een kluis gedumpt hebben, lopen we de stad in. Het centrum van Wels is niet groot, maar heel niet onaardig
Stadtplatz, Wels by Timon91, on Flickr
109. De kleurrijke Burggarten van Wels.
Burggarten Wels by Timon91, on Flickr
110. Veel leuke straatjes. De hoofdstraat is best druk, maar verder is het rustig hier. We lunchen op het terras bij een Italiaan, maar kunnen helaas niet zo lang blijven zitten omdat ze gaan sluiten voor de middagpauze.
Wels city centre by Timon91, on Flickr
111. De rivier de Traun stroomt door Wels, het water lijkt vrij hoog te staan.
Traun river in Wels by Timon91, on Flickr
112. Parallel aan de Traun kun je heel leuk lopen langs de Mühlbach. Het is lieflijk hier en eigenlijk bevalt Wels ons wel(s).
Walking along the Mühlbach, Wels by Timon91, on Flickr
113. Wels heeft een stadsdierentuin, die zowaar gratis is. Op deze zonnige zondagmiddag is het logischerwijs druk, maar dat hindert verder niet. We zien verrassend veel, vooral de pelikanen en de grote apenkooi zijn erg vermakelijk om te zien. Ondanks dat het niet heel groot is, vermaken we ons hier zonder al te veel inspanning toch bijna een uur.
Pelicans at the city zoo, Wels by Timon91, on Flickr
We lopen nog een klein stukje verder over de Messegelände van Wels, in een hoekje komen we aan bij het Welldorado. Dit is een zwembad- en saunacomplex en daar zijn we ook wel even zoet Het is niet druk en het is echt heerlijk: goed verzorgd, van alle gemakken voorzien en niet duur. Voor drie uur saunabezoek ben je p.p inclusief handdoek - hou je vast - 14 euro kwijt. Dat is bijna de helft van wat we in Bohinjska Bistrica kwijt waren Oh, en in Wels kun je als saunabezoeker ook het zwembad in, in Bohinjska Bistrica niet. Mocht je ooit onverhoopt in Wels zijn: ga naar het Welldorado!
Het is al half 8 geweest als we heerlijk uitgerust het Welldorado verlaten. In het centrum vinden we een Nepalees restaurant waar het eten heerlijk smaakt, rond half 10 lopen we terug naar het station en halen onze tassen uit de kluis. De NightJet vertrekt planmatig om 21:51 uit Wels, maar door de blokkade van de Westbahn weten we al dat dit later gaat worden. De schade is vandaag beperkt tot 40 minuten, inmiddels is de omleiding in de dienstregeling opgenomen en vertrekt de trein planmatig een half uur eerder uit Wien.
114. Het vertrekbord op station Wels, waar verder weinig gaande is. Nog even wachten tot vertrek...
Departure times at Wels Hbf train station by Timon91, on Flickr
De vertraging blijft ongewijzigd, om half 11 stappen we ons couchetterijtuig in, wat helemaal achteraan de trein zit. Ons vierpersoons coupeetje delen we met twee andere Nederlanders. Zonder een provodnik gezien te hebben gaan we al snel slapen. De nacht is niet best, want het is een wat ouder rijtuig met gordijntjes voor de gangramen, in plaats van een schuifbord. Alle stationslichten schieten onder het gordijntje voorbij, recht in je bakkes Daarnaast is het ondanks dat de verwarming op standje "warm' staat, ijskoud. Tenzij je meteen ziek wilt worden, is met je hoofd aan de andere kant liggen ook geen optie. Daarnaast blijven de bedden van deze couchettes ook gemaakt van gehard beton van sterkteklasse C20/25 volgens Euronorm 206 De volgende ochtend geschiedt er wel weer een wonder: we zijn godverdomme gewoon WEER OP TIJD Bij de nijdige provodnik haal ik ons ontbijt, ons ticket is niet eens om gevraagd. Als ik hem noem dat het voor de terugweg vanavond wellicht handig is om even naar de luchtinstallatie in onze coupé te kijken omdat het de hele nacht ijskoud was, krijg ik een nijdige blik terug en de opmerking "JA MAAR BIJ MIJ IS HET BLOEDHEET, KOM VOELEN DAN!". Ik ga al We hebben het niet getroffen met vriendelijke Oostenrijkers op deze terugreis Arnhem bereiken we op de minuut op tijd, ondanks dat we bij Emmerich nog even stilgestaan hebben. Hoe groot is de kans dat je bij twee NightJet reizen, twee keer op de minuut op tijd bent? Ik denk dat alle bekende en onbekende hemellichamen op één lijn gestaan hebben deze week
Nog wat bevindingen over de NightJet:
- We hebben het geluk gehad dat tijdens beide reizen de trein 1) bestond, 2) met acceptabele vertraging vertrok en 3) ons rijtuig bestond en functioneerde. Vaak is één van die drie niet het geval en in dat geval kun je vrolijk de tering krijgen, afgaande op de ervaringen die ik lees*
- Het personeel is jong en weinig ervaren, vaak onzichtbaar*
- Er is een speciale opstelling voor vier personen in de couchettes, maar die wordt niet gebruikt. Bij deze opstelling ligt het bovenste bed iets lager en het middelste (niet-gebruikte) bed hoger, zodat het strak onder het bovenste bed ligt. Op deze manier hebben zowel de passagiers onder als de passagiers boven meer ruimte, wat voor iedereen prettig is. Zie hier hoe het dan hoort te zitten. En zo zit het dus niet De coupé stond beide keren gewoon in de opstelling voor zes personen, wat met name voor de passagiers boven nadelig is, omdat die dan veel minder ruimte hebben. De provodnik op de heenweg had echt geen flauw idee waar ik het over had toen ik hem er naar vroeg en de grote scharnieren die aan deze bedden zitten, zeiden hem niets. Op de terugweg was die kerel überhaupt onzichtbaar, dus daar hebben we het niet eens kunnen vragen. Beide reizen hadden we de bedden beneden, dus het was met name voor onze medepassagiers vervelend*
- Als ik de trein een beetje in de gaten houd, valt me vooral op dat de trein nauwelijks op tijd uit Wien vertrekt. Soms vertrekt deze met 10 minuten vertraging, maar vaker met 30, 40 of soms zelfs 120 minuten. Het lijkt er eigenlijk op dat ze de trein gewoon niet op tijd rijklaar krijgen daar. Weet iemand hier meer van? We kunnen wel vrolijk doorzeiken op de DB (meestal volkomen terecht, overigens), maar als de ÖBB de trein al flink te laat in Passau aanlevert dan kunnen de Duitsers er natuurlijk weinig meer aan doen
- Bij deze twee reizen een zeldzame pluim voor de DB, die zowaar gewoon twee keer gepresteerd hebben*. Het gebeurt niet vaak, dus het mag wel genoemd worden
- Het Nederlandse personeel op de trein is wél vrolijk*
*Uiteraard zijn dit weer bevindingen met n=2, dus wie weet zijn jullie ervaringen helemaal anders
Voor de geïnteresseerden onder jullie, nog enkele statistiekjes:
- Per persoon hebben we ca. €350 aan de treinkaartjes uitgegeven, met name de heenweg Arnhem-Salzburg was met €155 p.p. flink aan de prijs
- We hebben 2786 km getreind, natuurlijk een peulenschil vergeleken met eerdere reisverslagen hier
- Van de 10 treinen die we binnen Slovenië gehad hebben, is er één op tijd vertrokken en zijn er nul op tijd aangekomen. Desondanks hebben we geen enkele overstap gemist
Goed, na deze hele lap tekst zijn we bij het einde gekomen. Ik dank jullie wederom vriendelijk voor het meelezen en ondanks dat Slovenië geen Iran, Tadzjikistan, België of Mali is, hoop ik dat jullie toch heb kunnen vermaken! Wij hebben in ieder geval een heel leuke vakantie gehad en we zijn blij dat het eindelijk gelukt is om weer naar Slovenië te gaan. Ik hoor graag wat jullie ervan vonden! 
Ondanks dat hebben we alsnog wel de nodige kilometers gemaakt, want we hebben eigenlijk alles met de trein en bus gedaan. Het doel van de vakantie was vooral wandelen en bergen zien, en na twee eerdere gestrande pogingen om naar Slovenië te gaan is het deze keer wel gelukt. Mijn laatste echte bezoek aan Slovenië was alweer 15 jaar geleden en mijn vrouw was er nog nooit geweest, dus het werd wel eens tijd. Ca. anderhalve maand voor vertrek hebben we de reis geboekt, waardoor de nachttreinen al aardig prijzig waren. Je moet er maar wat voor over hebben om aan de NightJet-bingo mee te mogen doen, nietwaar? Overigens heb ik nog gekeken of een Interrail niet goedkoper zou zijn, maar dat bleek al heel gauw enorm tegen te vallen Gewoon losse tickets dus! Het is weer een heel verhaal geworden met 114 foto's, dus ga er even voor zitten. Een kaartje van de reis staat hier, tijd om van start te gaan!
We schrijven vrijdag de 13e september. Met alle NightJet-ellende in het achterhoofd lijkt me dit een uitstekende dag om te vertrekken, want op vrijdag de 13e dan kan het immers alleen maar meevallen, toch? De weerberichten doen dat in ieder geval niet, want het wordt flink hommeles in Centraal Europa. Slovenië lijkt gespaard te blijven, maar om daar te komen moeten we wel door Oostenrijk heen en daar gaat het flink los. We hebben voor vanavond een NightJet ticket naar Salzburg, met overstap in München. Zaterdag blijven we dan een dagje in Salzburg, zondag gaat de reis verder naar Slovenië. Al deze tickets zijn bij de ÖBB gekocht en die hebben niet bespaard op automatische mailtjes
Heremejee zeg Als ze voor elk automatisch verstuurde mail 1 cent zouden moeten betalen, zouden de NightJet-toeslagen richting de vier cijfers voor een zitplaats moeten gaan om dit te bekostigen De mail- en SMS-terreur begon op donderdag al, dat er een kernoorlog op het spoor verwacht werd en dat men geacht werd om niet-essentiële reizen uit- of af te stellen. Omdat onze accommodaties al niet meer te annuleren waren en Slovenië nog oké leek te zijn, hebben we gewoon besloten om te gaan en wel te zien waar de trein strandt. Daar komen is het belangrijkste, de terugreis komt later wel. Voor de vertrekdag was het belangrijkste dat de nachttrein gewoon zou rijden, en er waren geen tekenen dat dit niet zo zou zijn. Na een gewone werkdag thuis gegeten, gedoucht, laatste dingen ingepakt, kat een knuffel gegeven en rond half 8 de trolleybus richting station gepakt. Ideaal zo 1. Station Arnhem Centraal, met verspreid over het hele perron ca. 50 wachtenden op de NightJet richting Innsbruck en Wien. De trein is behoorlijk lang en ons rijtuig zit helemaal vooraan. De trein is nagenoeg op tijd uit Utrecht vertrokken, maar heeft blijkbaar moeite om de biblebelt over te steken. Met +12 komt er dan uiteindelijk wat aankakken, we gaan op reis!
NightJet to Wien and Innsbruck entering Arnhem Centraal train station by Timon91, on Flickr
We delen onze vierpersoons couchette met een ander stel. Zij gaan in de Dolomieten wandelen en zijn net als wij heel benieuwd naar de weersomstandigheden die ze gaan aantreffen. Ook zij zijn de halve dag gebombardeerd met ÖBB-fanmail. Ik heb wat meer ervaring met die ongein en kan wat tussen de regels doorlezen, maar zij hadden echt de indruk uit de mailtjes dat de nachttrein niet zou rijden, met name vanwege het taalgebruik wat niet voor iedereen bekend is. Pas na een telefoontje richting ÖBB werd hen duidelijk dat alles gewoon zou rijden. Het is best gezellig en we praten veel terwijl we het beruchte Ruhrgebiet in rijden. De schade bij vertrek uit Köln bedraagt slechts +30, daarna is het bedtijd. Een Siberische goelagbrits ligt comfortabeler dan een ÖBB-couchette, maar al met al is het geen verkeerde nacht. Om kwart over 6 komt de provodnik langs met ons ontbijt, en ik had hem nog zó gezegd dat het best later mocht met vertraging. Maar wacht. Huh. DAFUQ!? WE ZIJN OP TIJD! Hoe kan dit nou weer?
2. Niet DB-pünktlich, maar echt op de minuut pünktlich staan we dan te knipperen op München Hbf. Hier hadden we eerlijk gezegd geen rekening mee gehouden
NightJet Amsterdam-Innsbruck at München Hbf train station by Timon91, on Flickr
Ik had echt niet verwacht de overstap van 17 minuten op de RailJet richting Salzburg te kunnen halen, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit. De trein is aardig goed gevuld en ook deze trein rijdt mooi op tijd. In de trein is het warm, maar buiten is het smerig koud en het regent hard, heel hard. Dit gaat de hele dag zo blijven (en morgen ook, en overmorgen ook), dus wat gaan we dan in Salzburg doen? Onderweg zien we al aardig wat plassen in de velden staan en aangezwollen beken, dus we vrezen het ergste voor wat nog komen gaat.
3. Het romantische stationsplein van Salzburg, om 9 uur 's ochtends bij een gevoelstemperatuur van 2 graden
Pas om 4 uur vanmiddag kunnen we inchecken in ons hotel Südtiroler Platz, Salzburg by Timon91, on Flickr
Nee, daar gaan we echt niet aan beginnen. De ÖBB heeft me ongeveer 347 mailtjes gestuurd waarin genoemd werd dat de Zugbindung voor alle tickets tot 18 september is opgeheven en dat een ticket wat tussen 13 en 18 september geldig is, in die periode op een vrij moment gebruikt kan worden. Dat is ervoor bedoeld om mensen hun reis te laten uitstellen, maar je mag dan natuurlijk ook vervroegen. Dat gaan we dan maar doen, dus ons bezoek aan Salzburg blijft beperkt tot een uur en een kwartier: we nemen de eerstvolgende trein naar Villach
Als gevolg van het slechte weer is de Tauernstrecke al onderbroken, wie weet wat er nog meer gaat volgen? Zo gauw mogelijk weg hier dus, want de schade is nu nog te overzien. Het is nu beperkt tot SEV tussen Bad Hofgastein en Bad Gastein, dus dat overleven we nog wel. Onze RailJet die kant op komt uit Klagenfurt (lees: Bad Hofgastein) en heeft een half uur aankomstvertraging, maar het belangrijkste is dat er wat rijdt. Uiteindelijk komt er een ErsatzRailJet aangetuft (lees: een CityJet stoptrein), maar we gaan daadwerkelijk verder komen. Het treintje zit ramvol en de conducteur heet ons doodleuk welkom in de RailJet naar Klagenfurt, met +18 vertrekken we. Onderweg is het mistig en de sneeuwlijn komt steeds dichterbij, maar we maken wel wat tijd goed. Met +8 bereiken we Bad Hofgastein, waar keurig bussen klaar staan. Tussen station Bad Hofgastein en Bad Gastein zit aardig wat hoogteverschil - weet ik toevallig nog uit een vakantie in 2011 - en in Bad Gastein is het behoorlijk wit. Ook regent het flink, dus het sneeuwdek wordt wel gauw dunner. In Bad Gastein wacht wel een echte RailJet om ons verder zuidwaarts te slepen.
4. Winterpret halverwege september. Met weemoed denk ik terug aan temperaturen van 27 graden in Graz, eind oktober 2013
Snowfall near Bad Gastein by Timon91, on Flickr
5. Na de tunnel is het weer een stuk rustiger. Minder regen, minder wind, hogere sneeuwlijn.
View from the train near Mallnitz-Obervellach by Timon91, on Flickr
6. Zicht op Burg Falkenstein nabij Obervellach.
Burg Falkenstein near Obervellach by Timon91, on Flickr
7. Matige foto na aankomst in Villach, waar we ondanks het verlate vertrek uit Salzburg en de SEVpeditie in het Gasteinertal met slechts +18 aankomen. De aansluitende trein naar Slovenië - die tegenwoordig nagenoeg in een tweeuurstakt rijdt - heeft een heerlijke aansluiting van 9 minuten op de treinen uit Salzburg, die ook in een tweeuurstakt rijden. Bij een beetje vertraging mag je al twee uur wachten dus, maar de trein heeft wonderwel gewacht. Wij laten deze gaan, anders moeten we alleen maar langer wachten in Jesenice. We bergen de bagage op in een kluis en gaan dan megalopolis Villach verkennen.
RailJet Salzburg-Klagenfurt at Villach Hbf by Timon91, on Flickr
8. Er is hier een rivier.
Drau river in Villach by Timon91, on Flickr
9. En een centrum. Het is niet echt bruisend, maar ook niet onaardig. We lopen een rondje, lunchen ergens en gaan dan langzaam terug richting station voor de trein naar Slovenië.
Hauptplatz, Villach by Timon91, on Flickr
10. Zelfs in Karinthië merk je al dat Slovenië aan het vereenheidsworsten is, hier wacht een Sloveense Flirt om ons naar Jesenice te brengen.
D-train Villach-Ljubljana at Villach Hbf train station by Timon91, on Flickr
11. Het saaie interieur van de trein. De stoelen zitten zoals je zou verwachten: prima voor even, maar ongeschikt als langeafstandstrein.
D-train Villach-Ljubljana interior by Timon91, on Flickr
Uiteraard is ook de volgende RailJet uit Salzburg ca. 15 minuten te laat, maar de overstap wordt wederom afgewacht. Wel zo netjes
Met een minuut of 10 vertraging gaan we op pad.12. Het uitzicht onderweg is niet verkeerd
View from the train between Villach and the Karawanken tunnel by Timon91, on Flickr
13. Station Jesenice, welkom in Slovenië! Hier hebben we nog een ruim uur overstaptijd op onze volgende trein. Bij een restaurant vlakbij het station drinken we een biertje en kaarten we wat.
Arriving from Villach at Jesenice train station by Timon91, on Flickr
14. Het station is een betonnen Joegoslavische loods, geen geweldig visitekaartje als eerste indruk van het land. Het scoort ongeveer een 4 op een schaal van 1 tot Wien Franz-Josefs-Bahnhof.
Jesenice train station by Timon91, on Flickr
15. De laatste trein van vandaag is dit vehikel, wat ons in een minuut of 35 naar Bohinjska Bistrica gaat brengen. Vlak voor vertrek komt de conductrice even vertellen dat we met ongeveer 20 minuten vertraging gaan vertrekken, omdat we nog even wachten op een stevig vertraagde trein uit Ljubljana. Niemand heeft haast hier, blijkt al wel
Local train to Nova Gorica at Jesenice train station by Timon91, on Flickr
16. Daar is de vertraagde trein dan, de D-trein Vinkovci-Villach, die ongeveer een half uur te laat is. Er staan meer politieagenten dan reizigers op het perron
D-train Vinkovci-Villach at Jesenice train station by Timon91, on Flickr
Met bijna +20 vertrekken we dan inderdaad. Direct buiten station Jesenice takken we af en gaan we de Bohinj-spoorlijn op (Sloveens: Bohinjska proga, Duits: Wocheiner Bahn), die vanaf hier via Bohinjska Bistrica naar Nova Gorica en uiteindelijk naar Trieste loopt. Deze spoorlijn - samen met de Taurenspoorlijn en de Karawankenspoorlijn - was onderdeel van de Neue Alpenbahnen en bedoeld om ten tijde van het Habsburgse Rijk een betere verbinding met de haven van Trieste te krijgen. Tegenwoordig is deze 120 jaar oude lijn een stuk minder belangrijk en is het vooral een prachtig mooie nevenspoorlijn waar alleen nog wat regionaal verkeer rijdt, en ook dat rijdt niet heel vaak. Desondanks vervult de spoorlijn regionaal nog wel een belangrijke functie, maar daarover later meer. In dit verslag bereizen we 123 km van de spoorlijn, van Jesenice tot Kreplje. Langs deze historische route bezoeken we een aantal plekken en gaan uiteindelijk verder richting Sežana en Ljubljana. Op deze eerste dag reizen we slechts de eerste 28 km tot Bohinjska Bistrica, een stuk wat al genoeg moois te bieden heeft.
17. Het is een oud boemeltje wat hier rijdt, dus de raampjes kunnen open. Dat is nodig ook, want het is bloedheet binnen. Het weer is niet geweldig, maar het is droog genoeg om uit het raam foto's te maken - ik ben niet de enige die dat doet.
View from the train between Jesenice and Bohinjska Bistrica by Timon91, on Flickr
18. Veel tunnels langs de route, deze foto heb ik precies op het juiste moment genomen
View from the train between Jesenice and Bohinjska Bistrica by Timon91, on Flickr
19. We naderen Bled. Behalve het station Lesce-Bled (4 km vanaf Bled) is er ook nog een station Bled Jezero (Bled-meer), wat ook niet echt in het dorp ligt maar wel een stuk dichterbij. Qua verbindingen is het echter vrij matig, dus aan Lesce-Bled heb je wat meer - alleen geen meer
View from the train between Jesenice and Bohinjska Bistrica by Timon91, on Flickr
20. Aankomst in Bohinjska Bistrica, waar de tegentrein op onze (vertraagde) trein aan het wachten was en nu weg mag. Het achterste treinstel van onze trein was de gehele rit afgesloten.
Local train Jesenice-Nova Gorica at Bohinjska Bistrica train station by Timon91, on Flickr
21. Het schattige stationnetje van Bohinjska Bistrica.
Bohinjska Bistrica train station by Timon91, on Flickr
In Bohinjska Bistrica verblijven we zes nachten, vooral om te wandelen. We hebben een appartement op een steenworp afstand van het station, bijna letterlijk - het is maar 50 meter
We zijn tijdens ons verblijf aangewezen op het OV. Vooraf was het vrij lastig om te vinden wat er precies was aan bussen, dus we gaan het wel zien. We zijn nu vooral blij dat we hier zijn en niet in Salzburg of elders in het noorden van Oostenrijk, Tsjechië of Polen, want het nieuws staat vol met overstromingsberichten.Op onze eerste volledige dag starten we rustig en slapen we wat uit, om 11 uur nemen we een toeristenbus die als aanvulling op het OV in de zomermaanden naar een aantal toeristische plekken rijdt. Er zijn 7 lijnen en een dagkaart kost maar 2 euro. Heel prima! Enige nadeel: vandaag is de laatste dag (15 september) dat de meeste lijnen rijden, dus heel veel hebben we er niet aan
22. Buslijn 4 is de enige die nog tot eind september rijdt, maar daar kwamen we later pas achter. We nemen deze tot het eindpunt op een kruising achter Stara Fužina, waar we via een vrij spannend bergweggetje komen.
Tourist bus no. 4 at the Vogar crossing by Timon91, on Flickr
23. Tijd om te wandelen, hier een berghut waar we koffie drinken (Koča na Planini pri Jezeru).
Koča na Planini pri Jezeru by Timon91, on Flickr
24. Ook hier wel wat dode bossen, maar het zijn relatief kleine stukken. Geen Harz-praktijken hier.
Dead forest near Stara Fužina by Timon91, on Flickr
25. Het is ontzettend helder vandaag, meestal wordt het 's middags al gauw wat heiig en worden vergezichten wat troebel. Vandaag niet, het is vrij onverwacht eigenlijk heerlijk wandelweer.
View over the Julian Alps by Timon91, on Flickr
26. Zicht op de Triglav (letterlijk: driekop), met 2864 meter de hoogste berg van Slovenië en behoorlijk beroemd.
Triglav by Timon91, on Flickr
27. Uitzicht op het prachtige meer van Bohinj. Groter, rustiger en veel minder commercieel dan het door massatoerisme overspoelde Bled.
View over Lake Bohinj by Timon91, on Flickr
28. Heuveltjes en bergen.
Julian Alps by Timon91, on Flickr
29. Zicht op Stara Fužina, beneden in het dal.
View over Stara Fužina by Timon91, on Flickr
30. Het westelijke uiteinde van het meer van Bohinj. Het dorpje beneden is Ribčev Laz, hier stroomt de Sava Bohinjska het meer uit.
View over Lake Bohinj and Ribčev Laz by Timon91, on Flickr
31. Het is een pittige afdaling naar Stara Fužina, we zijn blij als we eindelijk weer de asfaltweg bereiken.
Approaching Stara Fužina by Timon91, on Flickr
Toeristenbuslijn 4 rijdt ongeveer elke 2 uur, vanaf de rand van Stara Fužina pakken we de bus terug naar Bohinjska Bistrica. De volgende dag begint goed qua weer, maar later is er regen verwacht. We maken er ons dagje Bled van. Met de normale lijnbus gaan we naar Bled, ook hier blijkt dat er weinig op tijd rijdt, met +20 komt er een bus opdagen. Deze kotst ons midden in massatoerismehellhole Bled uit. Nou ja, zo erg is het nou ook weer niet, maar druk is het wel
32. Uitzicht op het meer vanaf een uitzichtpunt nabij het kasteel.
View over Lake Bled by Timon91, on Flickr
33. Gemotoriseerde vaartuigen zijn niet toegestaan op het meer, alles moet met spierkracht. Met dit bootje gaan we naar het eiland in het meer, even de roeimachine in de praktijk brengen.
Rowing on Lake Bled by Timon91, on Flickr
34. Het eiland is vanaf het meer gezien leuker dan als je er eenmaal bent. Druk, druk, druk
Island on Lake Bled by Timon91, on Flickr
35. Na een kwartiertje hebben we het wel gezien en roeien we weer terug. Een beetje opschieten, de regen komt eraan
Rowing on Lake Bled by Timon91, on Flickr
36. We lunchen nabij station Bled Jezero en vervolgen dan te voet onze weg richting de Vintgar-kloof. Het regent, maar nog niet heel hard. We volgen de spoorlijn, waar deze week elke werkdag tussen 7:00 en 14:30 werkzaamheden zijn tussen Bohinjska Bistrica en Bled Jezero. Gezien de Franse frequenties komt het erop neer dat er twee treinen per richting verbust zijn
Op dit stukje rijden nog wel treinen, want we hebben station Bled Jezero al achter ons gelaten.Bohinj railway near Bled by Timon91, on Flickr
37. De Vintgar-kloof is ook in de regen de moeite waard! Er zijn een paar groepen chagrijnige scholieren die hier niet voor de lol komen, maar verder is het vrij rustig.
Vintgar gorge by Timon91, on Flickr
38. Rustig slenteren we de kloof door.
Vintgar gorge by Timon91, on Flickr
39. Vanuit de trein kun je ook heel even iets van de kloof zien, aangezien de spoorlijn de kloof kruist.
Railway bridge in the Vintgar gorge by Timon91, on Flickr
40. De kloofwandeling eindigt bij de Šum-waterval, hier vanaf boven gezien...
Slap Šum, Vintgar gorge by Timon91, on Flickr
41. ...en hier vanaf beneden.
Slap Šum, Vintgar gorge by Timon91, on Flickr
42. We lopen door naar het dorp Blejska Dobrava, waar we nog 40 minuten moeten wachten tot er weer een trein komt. In het dorp is niks te beleven, behalve bij een gare bar tegenover het station. Mooi zo
Tijd voor bier en een potje kaarten, daarna zoeken we het station op. Uiteraard is onze trein te laat, maar met slechts 10 minuten vertraging valt het nog wel mee. Het station heet overigens "Vintgar".Vintgar train station, Blejska Dobrava by Timon91, on Flickr
We zijn de enige instappers hier en omdat het al aan het eind van de middag is, treinen we SEV-loos terug naar Bohinjska Bistrica. Het weer wordt de komende dagen weer iets beter, dus tijd om te wandelen!
43. Met een 15 minuten vertraagde bus gaan we naar Ribčev Laz, waar in foto 30 al naar verwezen wordt. Hier "eindigt" het meer van Bohinj.
Lake Bohinj at Ribčev Laz by Timon91, on Flickr
44. We hebben voor vandaag een stevige wandeling uitgezocht. Eerst 1300 meter stijgen naar de bergrug ten zuiden van het meer, het pad is niet zonder hindernissen.
Walking to Čez Suho from Ribčev Laz by Timon91, on Flickr
45. Boven de boomgrens gekomen wordt het al behoorlijk guur, de toppen liggen nog in de wolken.
Walking to Čez Suho from Ribčev Laz by Timon91, on Flickr
46. Het uitzicht boven is op de meeste momenten net zo helder als het beleid van kabinet Greet I, soms is er zelfs nauwelijks 50 meter zicht
Hier even een wat helderder moment, maar we hadden eigenlijk wel op beter uitzicht gehoopt.Walking to Čez Suho from Ribčev Laz by Timon91, on Flickr
47. Soms is er wel iets van het dal te zien, maar hierboven is het vooral guur. Veel volk is er niet op de been, we zijn welgeteld drie mensen tegengekomen sinds Ribčev Laz.
Walking to Čez Suho from Ribčev Laz by Timon91, on Flickr
48. We lopen een stukje over de bergkam en dalen dan af naar de kabelbaan van skiresort Vogel. Nooit bij stilgestaan hoe afgrijselijk lelijk skipistes zonder sneeuw zijn
Snowless ski slope near the Vogel ski station by Timon91, on Flickr
49. Na een verlate lunch nemen we de kabelbaan terug naar beneden, welke vooral erg vol is. Oh, en duur. Een enkele reis kost maar liefst €22
Wel zijn ze zo lief om ons het studententarief te geven omdat we naar boven gelopen zijn View from the Vogel cable car, Ukanc by Timon91, on Flickr
Met de enige punctuele bus deze vakantie komen we vanaf het dalstation bij Ukanc snel weer terug in Bohinjska Bistrica, waar we een paar uur chillen in de sauna van Aquapark Bohinj. Wel prettig na de intensieve wandeling, maar verder is de sauna niet echt de moeite waard (weinig plek, weinig variatie, gare indeling, aan de prijzige kant). De volgende dag gaan we weer richting meer, plan is om een reguliere bus te nemen naar Stara Fužina, die vanaf het treinstation van Bohinjska Bistrica rijdt. Het is al vertrektijd en we zien een Arriva-bus staan, maar geen teken van leven rond deze bus. Ik zie een paar chauffeurs hompen vlees naar binnen schuiven bij de stationsgrill, dus ik besluit het maar te gaan vragen. Ze zijn heel vriendelijk, maar ze zeggen ook dat zij niet voor deze bus naar Stara Fužina zijn en dat 'hij zo wel zal komen". Nadat de vertrektijd al een kwartier verstreken is, haasten we ons dan toch maar naar het centrum om daar een andere bus naar Ribčev Laz te nemen. Onderweg zie ik een Arriva-bus bij de supermarkt geparkeerd staan, een chauffeur die met een broodje in z'n hand naar de bus loopt en vervolgens richting station rijdt. Ik gok dat dit onze bus was
Ook in het centrum duurt het even voordat er iets komt opdagen, maar uiteindelijk komen we weer bij het meer uit. Je moet geduld hebben met die bussen hier 50. Van Ribčev Laz naar Stara Fužina is het een relaxed wandeltje langs het meer.
Walking along Lake Bohinj by Timon91, on Flickr
51. Nog maar een plaatje van het schitterende meer dan maar
Lake Bohinj by Timon91, on Flickr
52. Midden in het dal van Bohinj liggen een paar heuvels die het dal eigenlijk in tweeën splijten. We lopen vanaf Stara Fužina terug naar huis over de hoogste top hiervan, Rudnica (946 meter hoog). Genoeg mooie uitzichten onderweg!
Bohinj lake seen from Rudnica by Timon91, on Flickr
53. Uitzicht richting Bohinjska Češnjica vanaf de Rudnica.
View over Bohinjska Češnjica from Rudnica by Timon91, on Flickr
54. Bohinjska Bistrica is vanaf boven eigenlijk niet heel mooi.
View over Bohinjska Bistrica from Rudnica by Timon91, on Flickr
55. De Rudnica, wier beklimming ondanks de geringe hoogte nog best een pittige was. Met name het laatste stuk naar de top is steile klim en en de afdaling was ook niet mals. Het plan om vandaag een relaxed wandeltje te doen is wat dat betreft niet geslaagd
Rudnica, Bohinjska Bistrica by Timon91, on Flickr
56. Bergen, qua uitzicht wel heerlijk rustgevend
Mountains near Bohinjska Bistrica by Timon91, on Flickr
Na al dat klimmen zijn de benen aardig moe, onze laatste hele dag doen we iets rustiger aan. Dit is het moment om het te hebben over het volgende stukje van de Bohinj-spoorlijn: de tunnel. Vanaf Bohinjska Bistrica loopt er een 6.327 meter lange spoortunnel onder de bergrug door naar Podbrdo. Omdat dit alleen een spoortunnel is, moet je met de auto een heel eind omrijden over allerlei bergpassen om aan de andere kant te komen. Om die reden is er een autotrein, die een aantal keer per dag rijdt. Gewoon voetvolk zoals wij mag ook mee, hiervoor rijdt er één normaal rijtuig mee. Wij nemen de trein van 9:05, het vertrek gaat heel Sloveens: om 9 uur zijn we op het station, kopen een ticket en stappen in. Er staan een aantal auto's te wachten, maar van het laden is nog geen sprake. 10 minuten na vertrektijd blijkt waarom: we moeten wachten op een vertraagde tegentrein en pas nadat iedereen is uitgestapt mag de autotrein een klein stukje verder rijden, de overweg blokkeren en de auto's laden
Ja, zo rijdt er nooit iets op tijd natuurlijk 57. Hier de prachtige oude autotrein, nog voordat de overweg geblokkeerd wordt.
Car train to Most na Soči at Bohinjska Bistrica railway station by Timon91, on Flickr
58. Het laden kunnen we vanuit het achterraampje gadeslaan. Rechts de vertraagde tegentrein.
Loading the car train to Most na Soči in Bohinjska Bistrica by Timon91, on Flickr
59. Met +20 vertrekken we, we zijn de enigen die in het rijtuig plaatsnemen. Als je met de auto gaat, mag je gewoon in de auto blijven zitten. De tunnel begint bijna direct na het verlaten van station Bohinjska Bistrica al. In ons rijtuig hangen informatieplakkaten over de historie en de bouw van de tunnel, best interessant om te lezen! Hier rijden we 10 minuten later de tunnel alweer uit in Podbrdo.
Leaving the Bohinj railway tunnel in Podbrdo by Timon91, on Flickr
60. De trein stopt kort in Podbrdo, waarna we onze weg vervolgen naar het 25 minuten verderop gelegen Most na Soči. Een oud, klassiek rijtuig betekent: raamhangen!
Bohinj railway between Most na Soči and Podbrdo by Timon91, on Flickr
61. Het is beduidend warmer aan de andere kant van de tunnel en we genieten met volle teugen van deze prachtige rit.
Bohinj railway between Most na Soči and Podbrdo by Timon91, on Flickr
62. De kerk van Grahovo.
Grahovo seen from the car train between Podbrdo and Most na Soči by Timon91, on Flickr
63. Vlak voor Most na Soči steken we via dit prachtige viaduct de rivier de Idrijca over.
Entering Most na Soči train station on the car train by Timon91, on Flickr
64. Station Most na Soči, wat ongeveer 1,5 km vanaf het dorp Most na Soči ligt
Hier eindigt de rit en stappen we uit. Eerst drinken we koffie bij de stationsrestauratie terwijl we aanschouwen hoe de autowagons weer geleegd worden, daarna lopen we verder.Most na Soči train station by Timon91, on Flickr
65. De rivier de Soča staat bekend om de prachtige kleur blauw en deze gaan we een stukje volgen vandaag. Hier is het nog een (stuw)meer, nog steeds blauw
Lake in the Soča river near Most na Soči by Timon91, on Flickr
66. Op naar Tolmin, wat ca. 9 km lopen is vanaf het treinstation.
Lake in the Soča river near Most na Soči by Timon91, on Flickr
67. Het is een redelijk relaxte wandeling, vooral de weinige hoogtemeters vinden we erg fijn
Soča river near Tolmin by Timon91, on Flickr
68. We naderen Tolmin, wat niet een bijster interessant oord blijkt te zijn. Er is wel een mooie kloof hier, maar we hebben al een mooie kloof gehad en slaan deze over.
Entering Tolmin by Timon91, on Flickr
69. In plaats daarvan nemen we een bus terug naar het treinstation van Most na Soči. Na het instappen - 10 minuten voor vertrektijd - gaan we opeens rijden. Het zal wel
Bus station in Tolmin by Timon91, on Flickr
Nabij het station gaan we naar een ietwat verouderd ogend restaurantje waar we op de heenweg gezien hebben dat ze forel serveren. Ze zijn open en ze hebben forel, het blijkt de lekkerste forel te zijn die we ooit hebben gehad, echt fantastisch. Mocht je nog op zoek zijn naar een plek om goede forel te eten: ga naar Pri Štefanu!
70. Waarvan akte!
Trout, Most na Soči by Timon91, on Flickr
71. Met een gevulde buik gaan we terug richting station, na een gat van een aantal uur rijdt er weer een trein terug. Ook dit is een autotrein, maar voor vertrek moet natuurlijk eerst de lok omlopen.
Shunting action in Most na Soči by Timon91, on Flickr
72. Ditmaal zitten we achteraan, dus we hebben goed zicht op de hele trein als we weer over het mooie viaduct tuffen. Uiteraard zijn we niet op tijd vertrokken, maar de vertraging bedraagt nu slechts een paar minuten.
Leaving Most na Soči on the car train by Timon91, on Flickr
73. Omdat we achteraan zitten, kunnen we ook aan de achterkant meekijken
Bohinj railway between Most na Soči and Podbrdo by Timon91, on Flickr
74. De eenzame stationschef van Grahovo, waar we niet stoppen.
Passing through Grahovo train station by Timon91, on Flickr
75. Heel langzaam wordt dit viaduct gepasseerd, wat zo te zien in een vergevorderd DB-stadium bevindt.
Bohinj railway between Most na Soči and Podbrdo by Timon91, on Flickr
76. We naderen station Podbrdo, de enige stop onderweg.
Entering Podbrdo on the car train by Timon91, on Flickr
77. Hier moeten we even wachten, tot de tunnel een vertraagde tegentrein uitgepoept heeft en de weg vrij is.
Local train and car train at Podbrdo train station by Timon91, on Flickr
78. En zo slokt de lange donkere tunnel ons weer op, om 10 minuten later weer in Bohinjska Bistrica uit te komen. Het tweede spoor wat je hier ziet, stopt overigens direct in de tunnel - de tunnel is geheel enkelspoor.
Entering the Bohinj railway tunnel, Podbrdo by Timon91, on Flickr
Na een verder niet zo bijzondere namiddag en avond in Bohinjska Bistrica, is het de volgende ochtend tijd om weer door te gaan. We gaan nog twee nachtjes naar Ljubljana, daar kun je vanaf hier op verschillende manieren heen. We kunnen natuurlijk rechtstreeks met de bus (ieder uur), we kunnen met de trein met één overstap in Jesenice, of we gaan voor de die-hard optie: via de zuidelijke route langs Nova Gorica en Sežana. Willen jullie raden? Nou? Heel goed! Op naar Nova Gorica, tijd om het laatste stuk van de Bohinj-spoorlijn te bereizen!
De trein staat al klaar, maar er zijn nog steeds werkzaamheden tussen Bled en Bohinjska Bistrica en we moeten even wachten tot de SEV-bus gearriveerd is. We vertrekken met +15 en volgen het eerste stuk dezelfde route als gisteren, maar vanuit de autotrein was het toch een stuk leuker. We delen ons rijtuig met een grote groep Britse ouderen, die geen idee hebben waar ze allemaal naartoe gaan want ze "kunnen al die moeilijke namen niet onthouden". Alleen "Bled" lijkt enigszins bijgebleven te zijn
Verder vinden ze het allemaal prachtig en de sfeer is gezellig. In Most na Soči nemen we afscheid van de hele groep, wat voor ons een voordeel heeft dat we het rijtuig nu nagenoeg voor onszelf hebben.79. We volgen het blauw van de Soča-rivier, wat zich door de vele begroeiing helaas lastig fotograferen laat.
Soča river seen from the train by Timon91, on Flickr
80. De bebouwing aan deze kant van de tunnel doet beduidend Italiaanser aan, waar Bohinjska Bistrica meer Oostenrijks lijkt. Hier zien we het stadje met de zeer romantische naam "Kanal", vlak voor we het gelijknamige station binnenrijden.
View on Kanal from the train by Timon91, on Flickr
81. Veel vergane glorie hier.
Entering Kanal by train by Timon91, on Flickr
82. Station Kanal, wat redelijk uitgerust lijkt te zijn. Sommige stations zijn voorzien van een kaartautomaat, maar sowieso kun je altijd een kaartje bij de conducteur kopen. Let op: ondanks dat de conducteurs heel mooie pinterminals hebben, kun je aan boord alleen cash betalen.
Kanal train station by Timon91, on Flickr
83. Vlak voor we Nova Gorica bereiken, steken we deze brug over: Solkanski most. Dit is 's werelds langste stenen boogbrug voor een spoorweg, jaja!
Solkanski most, Nova Gorica by Timon91, on Flickr
84. Nova Gorica bereiken we met een vertraging van ca. 15 minuten. Hier stappen we over, alleen hebben we daar zo'n 4 uur voor. Veel treinen rijden er niet op het stuk ten zuiden van hier, laten we maar zeggen
Het station is een gigantische bouwput, maar we vinden een café waar we de rugzakken een paar uurtjes mogen laten staan en waar we koffie drinken.Old and new, Nova Gorica train station by Timon91, on Flickr
85. De oude rammelbakken met open ramen gaan verdwijnen, lijkt het. Links staat een opvolger klaar, die dadelijk naar Jesenice gaat vertrekken. Ook hier al Flirts dus
Het houdt niet op, niet vanzelf.... Om hier nog van open raampjes te genieten, moet je vrees ik snel zijn.Train to Jesenice at Nova Gorica train station by Timon91, on Flickr
86. Piazza della Transalpina is het beroemde stationsplein van Gorizia/Nova Gorica, wat sinds 1947 een dubbelstad is. Na de Tweede Wereldoorlog werd een deel van de Italiaanse provincie Gorizia Joegoslavisch, maar de stad Gorizia bleef Italiaans. Als socialistische tegenhanger werd Nova Gorica gebouwd, een socialistische planstad. De grens liep - en loopt nu nog steeds - dwars door het stationsplein. Voordat Slovenië in 2004 lid werd van de EU, liep er een miniversie van de Berlijnse Muur over dit plein. Inmiddels is de muur weg en zijn de grenscontroles dat ook. Voorlopig althans, want met het huidige tempo van verrechtsing wordt het Schengenverdrag weer net zo hard afgebroken
In ieder geval is de stad een bijzonder verhaal en dat gaan ze volgend jaar nog verder vormgeven door samen Europese Hoofdstad van Cultuur te worden, in navolging van steden als Sibiu, Umeå en Leeuwarden. Het stationsplein kunnen we nu niet bezoeken, aangezien het in het kader hiervan een flinke facelift krijgt.Piazza della Transalpina, Gorizia/Nova Gorica by Timon91, on Flickr
87. We gaan de stad in, hier staat in de stationsstraat staat nog wel een klein grensmuurtje. Links Slovenië, rechts Italië.
Kolodvorska pot, Nova Goriza by Timon91, on Flickr
88. Een grensovergang, achter het witte hokje staat een viertal Italiaanse agenten "willekeurige" grenscontroles uit te voeren. Wij vallen klaarblijkelijk onder de kleurcode "acceptabel", want we mogen zonder controle door.
Slovenian-Italian border crossing in Gorizia/Nova Goriza by Timon91, on Flickr
89. Één Europa. Hoe lang nog?
Bench on the Slovenian-Italian border by Timon91, on Flickr
90. Gorizia zelf is niet heel groot - de dubbelstad heeft een kleine 50.000 inwoners - maar niet onaardig. Het centrum is ongeveer 20 minuten lopen vanaf het station van Nova Gorica.
Downtown Gorizia by Timon91, on Flickr
91. Winkelstraat met niet bijzonder veel publiek. Na Slovenië is het wel even wennen dat opeens niemand meer Engels spreekt
Downtown Gorizia by Timon91, on Flickr
92. Na een redelijk stuk pizza - het viel een beetje tegen voor Italiaanse begrippen - klauteren we de heuvel op. Gorizia heeft een kasteel wat over de stad uitkijkt en dat schijnt wel de moeite waard te zijn.
On the hill near Gorizia Castle by Timon91, on Flickr
93. De medewerkers zijn heel vriendelijk en we krijgen een tablet mee die ons door het kasteel voert. Leuk opgezet en de moeite van de klim zeker waard!
Gorizia Castle by Timon91, on Flickr
94. Binnen in één van de zalen.
Gorizia Castle by Timon91, on Flickr
95. De tweede verdieping is helaas gesloten vanwege een verbouwing, uiteraard vanwege volgend jaar
Hier waren nog wel wat andere toeristen te vinden.Gorizia Castle by Timon91, on Flickr
96. Half Gorizia lijkt in de steigers te staan voor de uitverkiezing als Europese Hoofdstad voor Cultuur in 2025
Het is geen onaangename plek, maar als ik jullie was zou ik in 2026 terugkomen Hier een zeldzame foto zonder bouwwerkzaamheden.Piazza della Vittoria, Gorizia by Timon91, on Flickr
97. Gorizia in een notendop: het kasteel, een bouwkraan en reclame voor GO!2025
Gorizia in one picture by Timon91, on Flickr
Gorizia heeft ook een Italiaans treinstation, Gorizia Centrale. Dit ligt aan de spoorlijn Trieste-Udine en wordt een stuk beter bediend dan Nova Gorica. Beide stations liggen ongeveer 20 minuten lopen vanaf het centrum, het Italiaanse aan de zuidwestkant van het centrum en het Sloveense aan de noordoostkant. Ook ligt er ten zuiden van de stad een spoorlijn tussen de twee stations, maar deze wordt niet door passagierstreinen bediend. Wij lopen terug naar het Sloveense treinstation, halen de bagage op en gaan na een kleine vier uur hier weer door. Een middagje kun je je prima vermaken hier, mocht je ooit in de buurt zijn!
In een met scholieren gevuld treintje vervolgen we onze weg naar Sežana. De wonderen zijn de wereld nog niet uit: we vertrekken OP TIJD! 98. Oké, niet ver buiten Nova Gorica stoppen we in Prvačina. Planmatig voor een minuut of 10, maar dit worden er een kleine 20 omdat de tegentrein vertraagd is
Dat hadden we kunnen weten Alle scholieren stappen uit voor een rook/vapepauze, wij maken alleen gebruik van het drinkwaterkraantje op het station.Train to Sežana at Prvačina train station by Timon91, on Flickr
99. We gaan weer verder, ook hier blijft het een mooie spoorlijn!
View from the train Nova Gorica-Sežana by Timon91, on Flickr
100. Groene heuvels/bergen
View from the train Nova Gorica-Sežana by Timon91, on Flickr
Om in Ljubljana te komen moeten we twee keer overstappen, namelijk in Sežana en dan 9 minuten later nog een keer in Divača. Voor beide overstappen hebben we maar liefst vijf minuten, maar omdat dit Slovenië is maken we ons niet al te veel zorgen
Volgens de vriendelijke conducteur wacht de trein in Sežana, dus dat komt in ieder geval goed. Vlak voor Sežana, bij Kreplje, verlaten we de historische Bohinj-spoorlijn. Het was een waar genoegen! De lijn is vanaf hier tot station Villa Opicina (Italië) niet meer in gebruik. Op OpenRailwayMap (even inzoomen bij Trieste) is de oude lijn nog wel te zien. In Sežana wacht de aansluiting inderdaad, gauw zijn we weer op weg. In Divača is de aansluitende IC naar Ljubljana uiteraard ook te laat, dus die overstap halen we vrij makkelijk. In Pivka stapt er een hele schoolklas in, we lachen ons stuk om de keiharde Balkanknallers die ze uit de speakers laten blazen. We zijn één van de weinigen die het wel grappig vinden, want veel medepassagiers vluchten naar stillere gedeelten van de trein
Slovenen vinden zelf dat Slovenië niet op de Balkan ligt, maar sorry Slovenië: dit was echt heel erg Balkan 101. Zonder open raampje is het lastig fotograferen, maar de rit van ruim anderhalf uur naar Ljubljana is ook best fraai. De spoorlijn is vrij bochtig en we genieten van de uitzichten onderweg, al is het wel wat uitgestrekter dan de Bohinj-spoorlijn.
View from the IC train Koper-Hodoš near Ljubljana by Timon91, on Flickr
102. Ljubljana bereiken we met +15 om precies 18:00, de trein moet nog een stukje verder. Deze gaat namelijk helemaal naar Hodoš, in het uiterste noordoosten van het land, aan de Hongaarse grens. Aangezien de scholieren kleding dragen met "Lendava" erop, vrees ik voor de andere passagiers dat ze voorlopig nog niet uitstappen
Mocht je masochist zijn: je kunt geheel vrijwillig ruim 5½ uur in een Flirt zitten van Koper naar Hodoš, diagonaal door Slovenië heen. Ik zou het afraden IC train to Hodoš at Ljubljana train station by Timon91, on Flickr
In Ljubljana blijven we twee nachten. Het is een vrij kleine stad en lekker relaxed. Er is niet enorm veel te zien, maar het is gewoon een chille plek. Van wat ik me kan herinneren van mijn laatste bezoek in 2009 was het toen ook al zo, heel veel is er in die zin niet veranderd.
103. De rivier de Ljubljanica kronkelt door het centrum, hier is eigenlijk het hele centrum langs gebouwd.
Walking along the Ljubljanica river, Ljubljana by Timon91, on Flickr
104. Naar boven gekeken, naar het bekende kasteel.
Ljubljana castle seen from below by Timon91, on Flickr
105. Wij lopen naar boven, maar je kunt ook met een kabeltreintje. Het kasteel zelf is enorm druk en slaan we over.
View from the castle hill, Ljubljana by Timon91, on Flickr
106. Hierboven zien we bordjes voor de "botanische tuin" en besluiten het er maar op te wagen. Het blijkt alleen een teringeind lopen
Echt de moeite waard is het eerlijk gezegd niet.Botanical garden, Ljubljana by Timon91, on Flickr
107. Terug naar het centrum. Prešernov trg - het plein met de drie bruggen - is het hart van het centrum, hier tref je dan ook de meeste mensen. Gezien het formaat van de stad komt het soms wel vrij druk over.
Prešernov trg, Ljubljana by Timon91, on Flickr
Na een leuke dag en lekker Libanees eten op onze laatste avond hier, is het weer tijd om de terugreis aan te vangen. We hebben een stevige terugreis voor de boeg: met de EC van 7:24 naar Villach, dan via Salzburg naar Wels, waar we om 13:14 aankomen. Hier hebben we dan de hele middag en avond, want om 21:51 vertrekt in theorie de NightJet naar Arnhem. Vanwege de overstromingen heeft de NightJet een aantal dagen niet gereden, maar inmiddels is de dienst wel weer opgestart. Ook de Tauernbahn is weer open, dus wie weet komen we nog thuis ook!
De dag begint zoals verwacht met vertraging. Onze EC komt vanuit Dobova, maar de dienst lijkt vandaag in Ljubljana geknipt. Er staat - hoe kan het ook anders - een Flirt klaar om ons naar Villach te brengen, maar we moeten wachten op de - prachtig mooie getrokken trein - die vertraagd vanuit Dobova onderweg is. Met een kwartier vertraging verlaten we uiteindelijk Ljubljana, de trein is flink gevuld. De kans om de overstap van 9 minuten in Villach te halen lijkt nihil. Afgaande op andere reisverslagen laat de ÖBB in zuidelijke richting de trein rustig te laat naar Slovenië gaan, maar wordt de overstap in noordelijke richting bij vertraging vanuit Slovenië nauwelijks afgewacht. Gek genoeg hebben we deze dag voorlopig de laatste trein op het stuk tussen Ljubljana en Kranj te pakken, want de meeste treinen na ons zijn verbust vanwege werkzaamheden. Ook deze treinreis is best fraai en onderweg lopen we zowaar wat tijd in. Na een snelle grenscontrole in Jesenice duiken we weer de tunnel in, vlak voor Villach lijken zo'n 80 mensen de overstap richting Salzburg te moeten halen. Wonder boven wonder komt de EC Klagenfurt-München te laat aan in Villach, zodat de overstap zowaar haalbaar lijkt!
Met +11 arriveren we in Villach, de bliksemsnelle cross-platform overstap is gehaald! Eigenlijk hadden we erop gerekend deze te missen en de Zugbinding kwijt te raken, maar goed In de EC Klagenfurt-München is het ook flink druk, maar we hebben een reservering. Totdat de ÖBB-er die het koffiekarretje beheert de deur van ons coupeetje voor onze neus dichtknalt, de reserveringspapiertjes weghaalt, ons "IST JETZT DIENSTABTEIL" toesnauwt en zich omdraait. Welkom in Oostenrijk
Samen met de rest mogen we dan in deze drukke trein een plekje gaan zoeken. We vinden een paar plekken in een verder volle coupé, maar die zijn pas vanaf Salzburg gereserveerd en daar moeten wij er weer uit. Onderweg praten we veel met onze gezellige reisgenoten, komende zondag (29 september) zijn er verkiezingen in Oostenrijk en dat houdt de gemoederen bezig. Inmiddels weten we wie er gewonnen heeft, maar een grote verrassing was het niet (Voor wie het niet gevolgd heeft: extreemrechts) Ik vraag de nijdige ÖBB-er met z'n koffiekarretje of ik koffie kan betalen met een door de ÖBB gestolen reservering, hij verwijst me naar de conductrice. Die is gelukkig wel vriendelijk en daar krijgen we een tegoedbon van, waarmee ik dan wel eindelijk twee bakken koffie krijg In Salzburg - op tijd bereikt - halen we een broodje als lunch en gaan dan door naar Wels. We zien er best wel tegenop om hier de hele middag door te brengen, maar een beetje research heb ik nu wel gedaan. Vier jaar geleden heb ik dat niet gedaan en hadden we een regenachtige middag en avond in Linz, dat was toen geen doorslaand succes.108. Nadat we de bagage in een kluis gedumpt hebben, lopen we de stad in. Het centrum van Wels is niet groot, maar heel niet onaardig
Stadtplatz, Wels by Timon91, on Flickr
109. De kleurrijke Burggarten van Wels.
Burggarten Wels by Timon91, on Flickr
110. Veel leuke straatjes. De hoofdstraat is best druk, maar verder is het rustig hier. We lunchen op het terras bij een Italiaan, maar kunnen helaas niet zo lang blijven zitten omdat ze gaan sluiten voor de middagpauze.
Wels city centre by Timon91, on Flickr
111. De rivier de Traun stroomt door Wels, het water lijkt vrij hoog te staan.
Traun river in Wels by Timon91, on Flickr
112. Parallel aan de Traun kun je heel leuk lopen langs de Mühlbach. Het is lieflijk hier en eigenlijk bevalt Wels ons wel(s).
Walking along the Mühlbach, Wels by Timon91, on Flickr
113. Wels heeft een stadsdierentuin, die zowaar gratis is. Op deze zonnige zondagmiddag is het logischerwijs druk, maar dat hindert verder niet. We zien verrassend veel, vooral de pelikanen en de grote apenkooi zijn erg vermakelijk om te zien. Ondanks dat het niet heel groot is, vermaken we ons hier zonder al te veel inspanning toch bijna een uur.
Pelicans at the city zoo, Wels by Timon91, on Flickr
We lopen nog een klein stukje verder over de Messegelände van Wels, in een hoekje komen we aan bij het Welldorado. Dit is een zwembad- en saunacomplex en daar zijn we ook wel even zoet
Het is niet druk en het is echt heerlijk: goed verzorgd, van alle gemakken voorzien en niet duur. Voor drie uur saunabezoek ben je p.p inclusief handdoek - hou je vast - 14 euro kwijt. Dat is bijna de helft van wat we in Bohinjska Bistrica kwijt waren Oh, en in Wels kun je als saunabezoeker ook het zwembad in, in Bohinjska Bistrica niet. Mocht je ooit onverhoopt in Wels zijn: ga naar het Welldorado! Het is al half 8 geweest als we heerlijk uitgerust het Welldorado verlaten. In het centrum vinden we een Nepalees restaurant waar het eten heerlijk smaakt, rond half 10 lopen we terug naar het station en halen onze tassen uit de kluis. De NightJet vertrekt planmatig om 21:51 uit Wels, maar door de blokkade van de Westbahn weten we al dat dit later gaat worden. De schade is vandaag beperkt tot 40 minuten, inmiddels is de omleiding in de dienstregeling opgenomen en vertrekt de trein planmatig een half uur eerder uit Wien.
114. Het vertrekbord op station Wels, waar verder weinig gaande is. Nog even wachten tot vertrek...
Departure times at Wels Hbf train station by Timon91, on Flickr
De vertraging blijft ongewijzigd, om half 11 stappen we ons couchetterijtuig in, wat helemaal achteraan de trein zit. Ons vierpersoons coupeetje delen we met twee andere Nederlanders. Zonder een provodnik gezien te hebben gaan we al snel slapen. De nacht is niet best, want het is een wat ouder rijtuig met gordijntjes voor de gangramen, in plaats van een schuifbord. Alle stationslichten schieten onder het gordijntje voorbij, recht in je bakkes
Daarnaast is het ondanks dat de verwarming op standje "warm' staat, ijskoud. Tenzij je meteen ziek wilt worden, is met je hoofd aan de andere kant liggen ook geen optie. Daarnaast blijven de bedden van deze couchettes ook gemaakt van gehard beton van sterkteklasse C20/25 volgens Euronorm 206 De volgende ochtend geschiedt er wel weer een wonder: we zijn godverdomme gewoon WEER OP TIJD Bij de nijdige provodnik haal ik ons ontbijt, ons ticket is niet eens om gevraagd. Als ik hem noem dat het voor de terugweg vanavond wellicht handig is om even naar de luchtinstallatie in onze coupé te kijken omdat het de hele nacht ijskoud was, krijg ik een nijdige blik terug en de opmerking "JA MAAR BIJ MIJ IS HET BLOEDHEET, KOM VOELEN DAN!". Ik ga al We hebben het niet getroffen met vriendelijke Oostenrijkers op deze terugreis Arnhem bereiken we op de minuut op tijd, ondanks dat we bij Emmerich nog even stilgestaan hebben. Hoe groot is de kans dat je bij twee NightJet reizen, twee keer op de minuut op tijd bent? Ik denk dat alle bekende en onbekende hemellichamen op één lijn gestaan hebben deze week Nog wat bevindingen over de NightJet:
- We hebben het geluk gehad dat tijdens beide reizen de trein 1) bestond, 2) met acceptabele vertraging vertrok en 3) ons rijtuig bestond en functioneerde. Vaak is één van die drie niet het geval en in dat geval kun je vrolijk de tering krijgen, afgaande op de ervaringen die ik lees
*- Het personeel is jong en weinig ervaren, vaak onzichtbaar*
- Er is een speciale opstelling voor vier personen in de couchettes, maar die wordt niet gebruikt. Bij deze opstelling ligt het bovenste bed iets lager en het middelste (niet-gebruikte) bed hoger, zodat het strak onder het bovenste bed ligt. Op deze manier hebben zowel de passagiers onder als de passagiers boven meer ruimte, wat voor iedereen prettig is. Zie hier hoe het dan hoort te zitten. En zo zit het dus niet
De coupé stond beide keren gewoon in de opstelling voor zes personen, wat met name voor de passagiers boven nadelig is, omdat die dan veel minder ruimte hebben. De provodnik op de heenweg had echt geen flauw idee waar ik het over had toen ik hem er naar vroeg en de grote scharnieren die aan deze bedden zitten, zeiden hem niets. Op de terugweg was die kerel überhaupt onzichtbaar, dus daar hebben we het niet eens kunnen vragen. Beide reizen hadden we de bedden beneden, dus het was met name voor onze medepassagiers vervelend*- Als ik de trein een beetje in de gaten houd, valt me vooral op dat de trein nauwelijks op tijd uit Wien vertrekt. Soms vertrekt deze met 10 minuten vertraging, maar vaker met 30, 40 of soms zelfs 120 minuten. Het lijkt er eigenlijk op dat ze de trein gewoon niet op tijd rijklaar krijgen daar. Weet iemand hier meer van? We kunnen wel vrolijk doorzeiken op de DB (meestal volkomen terecht, overigens), maar als de ÖBB de trein al flink te laat in Passau aanlevert dan kunnen de Duitsers er natuurlijk weinig meer aan doen
- Bij deze twee reizen een zeldzame pluim voor de DB, die zowaar gewoon twee keer gepresteerd hebben*. Het gebeurt niet vaak, dus het mag wel genoemd worden
- Het Nederlandse personeel op de trein is wél vrolijk
**Uiteraard zijn dit weer bevindingen met n=2, dus wie weet zijn jullie ervaringen helemaal anders
Voor de geïnteresseerden onder jullie, nog enkele statistiekjes:
- Per persoon hebben we ca. €350 aan de treinkaartjes uitgegeven, met name de heenweg Arnhem-Salzburg was met €155 p.p. flink aan de prijs
- We hebben 2786 km getreind, natuurlijk een peulenschil vergeleken met eerdere reisverslagen hier
- Van de 10 treinen die we binnen Slovenië gehad hebben, is er één op tijd vertrokken en zijn er nul op tijd aangekomen. Desondanks hebben we geen enkele overstap gemist
Goed, na deze hele lap tekst zijn we bij het einde gekomen. Ik dank jullie wederom vriendelijk voor het meelezen en ondanks dat Slovenië geen Iran, Tadzjikistan, België of Mali is, hoop ik dat jullie toch heb kunnen vermaken!
Wij hebben in ieder geval een heel leuke vakantie gehad en we zijn blij dat het eindelijk gelukt is om weer naar Slovenië te gaan. Ik hoor graag wat jullie ervan vonden! 
Ik was zelf twee jaar terug in Slovenië. Veel plekken komen me bekend voor. Zo zijn wij toen ook meegeweest met de autotrein, maar dan wel met auto. Het land heeft me onwijs verrast; schitterende natuur, vriendelijke mensen en alles is er over het algemeen ook heel erg netjes en modern. Ik was ook onder de indruk van hoe goed iedereen daar Engels kan. Overigens is de lokaal populair frisdrank 'Cockta' ook best lekker. 
