Matt op reis | Met de trein door Canada #2: Toronto - Winnipeg - Jasper [65]
Geplaatst: do 28 nov 2024, 14:29
#1: Montréal - Toronto ● #2: Toronto - WInnipeg - Jasper ● #3: Jasper - Kamloops - Vancouver
In juni 2024 maakte ik een treinreis door Canada. Het eerste deel van de reis vind je hier. In dit tweede deel neem ik je mee met de Canadian, één van de langste treindiensten ter wereld. De hele reis duurt 4 dagen en 4 nachten. Het is daarmee de langste treinroute van Noord-Amerika en de op de Trans-Siberië route na de langste ter wereld. In dit verslag neem ik je mee van Toronto naar Jasper, in totaal zo'n 72 uur achter elkaar in de trein.
Twee keer per week rijdt VIA Rail deze route. Op deze trein zijn 3 klassen: Economy, Sleeper Plus en Prestige. In Economy klas zijn er stoelen, terwijl Sleeper Plus en Prestige ook bedden hebben. In de laatste 2 klassen zijn ontbijt, lunch en diner inbegrepen. Het is daarmee eerder een soort hotel op wielen. De rijtuigen zijn veelal gebouwd in de jaren '50 en daarna eenmaal gemoderniseerd. Toch merk je niet dat het oude rijtuigen zijn. Alles op deze trein is bijzonder comfortabel, iets wat ik niet altijd kan zeggen over bijvoorbeeld de nightjet.
Net zoals in de Verenigde Staten maken treinen in Canada gebruik van goederenspoorlijnen. Veel spoorlijnen zijn enkelsporig, waardoor er vaak op een tegentrein moet worden gewacht. Dat zorgt vaak voor vertraging van soms enkele uren. Zelfs een vertraging van meer dan 12 uur is niet ongebruikelijk op deze trein. Een paar jaar geleden is de dienstregeling aangepast, waardoor de trein nu minder vertragingen heeft. Zie hieronder een kaartje van de route zoals die nu gereden wordt:
Omdat de trein door dunbevolkt gebied gaat is er vaak geen of weinig mobiel signaal. Vooral tussen Sudbury en Winnipeg en tussen Jasper en Vancouver had ik bijna nergens ontvangst. Des te meer reden om gewoon helemaal offline te gaan dus!
5 juni 2024
En de reis kan beginnen! Ik heb Sleeper Plus klas en dat betekent dat ik gebruik mag maken van de lounge op Toronto Union station. Ik was echter niet zo vroeg, maar nog wel op tijd voor een snel ontbijtje bij de Tim Hortons. Ook was ik nog op tijd om mij in te schrijven voor het diner. In de zomermaanden is het diner in drie shifts en de overige maanden in twee shifts. Het is nu hoogseizoen, maar toch zijn er maar twee shifts. Ik meld mij aan voor het diner van 19:30. Ontbijt en lunch zijn zonder reserveringen.
2.1 - All aboard! Trein #1 naar Vancouver, een kleine 4.500 km verderop.
2.2 - De CN Tower, die naast het station staat, is goed te zien vanaf het panoramarijtuig.
2.3 - Dag, Toronto!
2.4 - Het panoramarijtuig dus, oftwel de dome car. Dit is het deel van het rijtuig dat hoger dan de rest van de trein ligt. Zo kan je dus niet alleen naast en boven je kijken, maar ook voor en achter je. Je kan dan ook goed zien hoe lang de trein is, maar daarvan komen later nog andere foto's. Net nadat we vertrokken zijn worden we verwelkomd door Melissa, onze activiteitenmanager tot aan Winnipeg. We krijgen een cocktail als welkomstdrankje en Melissa vertelt ons leuke feiten over de trein en de eerste landschappen waar we doorheen zullen rijden. Het is nu net het begin van het hoogseizoen, wat betekent dat de trein nu op z'n langst is. Twee locomotieven en maar liefst 28 rijtuigen! Vergeleken met de goederentreinen hier, die vaak wel meer dan 100 wagons hebben, is dit een kleintje.
2.5 - Daarna blijf ik nog een tijdje hier zitten om van het uitzicht te genieten. Slechts 2 uur vanaf Toronto verandert het landschap snel van landbouwgebied naar onherbergzame gebieden. Het eerste deel van de reis gaat over het Canadees Schild. Het deel van het Canadees Schild dat in Ontario ligt is even groot als ongeveer twee keer Frankrijk. Het landschap bestaat uit rotsen, moerassen, meren en bossen. En dat zo ver het oog rijkt. Ik zie vele beverburchten, maar ik heb helaas geen bevers gezien.
2.6 - Tijd voor lunch! Ik reis in Sleeper Plus klas, dus ontbijt, lunch én diner zitten bij de prijs inbegrepen. Het eten smaakt goed en het is erg gezellig met de andere gasten in het restauratierijtuig. Lunch mét nagerecht en met metalen bestek en tafelkleed, het is net een restaurant op wielen.
2.7 - De wijnkaart. Een glas wijn kost omgerekend € 8,00 en een biertje omgerekend € 6,00. Je kan betalen met een creditcard, maar omdat er regelmatig geen bereik is laat ik het op rekening zetten.
2.8 - gedekte tafel in het restauratierijtuig
2.9 - overzicht van het restauratierijtuig
2.10 - Hoewel het een lange reis is hoef je je zeker niet te vervelen. Op dag 1 staat op de planning: uitleg over de trein, de landschappen waar we doorheen rijden en de dieren die we onderweg kunnen tegenkomen. In de middag staat er een bierproeverij op het programma.
2.11 - ... en de bierproverij. Zoals je ziet ligt de gemiddelde leeftijd erg hoog op deze trein. Naast mij waren er nog drie andere twintigers. De meeste andere mensen waren toch wel boven de 50. In de Sleeper Plus klas ben ik naast een reisleider geen Canadezen tegengekomen. De meeste Canadezen reizen namelijk in Economy en gebruiken de trein voornamelijk om op afgelegen gebieden te komen. De meeste gasten in Sleeper Plus kwamen uit de Verenigde Staten, Australië en het Verenigd Koninkrijk. Niet iedereen doet mee met de bierproeverij en sommigen zijn er gewoon voor de gezelligheid.
2.12 - De eerste dag is nog niet voorbij en de trein ondervindt al problemen. Van één van de rijtuigen is het toilet verstopt. Op twee stations hebben ze geprobeerd het toilet te ontstoppen, maar blijkbaar heeft het niet geholpen. De gasten van dit rijtuig worden verplaatst naar andere rijtuigen die nog vrij zijn.
2.13 - We hebben daardoor een langere stop op Sudbury Junction. Sudbury is met ongeveer 100.000 inwoners de eerste grote plaats die we tegenkomen. We zijn nu zo'n 7 uur onderweg. Als je het stationsgebouw ziet dan zou je niet zeggen dat je vlakbij een grote plaats bent. Toen dit station werd gebouwd was Sudbury slechts een dorp. En de trein is nu niet echt de meest efficiënte manier om hier te komen ...
2.14 - We rijden weer verder, langs meren ...
2.15 - ... en door bossen.
2.16 - Capreol, met 3.300 inwoners, is de eerste lange stop tijdens deze rit. We zijn nu ongeveer 8 uur onderweg. De bordjes van VIA Rail (de passagiersmaatschappij) en CN (een goederenmaatschappij) hangen gebroederlijk boven elkaar. Net zoals in de Verenigde Staten maken passagierstreinen in Canada gebruik van goederenspoorlijnen. Het hele spoorwegnetwerk is opgebouwd in secties. In Capreol verlaten we sectie "Ruel" en beginnen we in sectie "Bala". Het tellen van de afstanden begint hier opnieuw. Helaas kan je zo niet zien hoeveel afstand je hebt afgelegd vanaf Toronto.
2.17 - Tijd voor een eerste goede blik op de trein zelf. Dit is de skyline car met de verhoogde dome, de obervatiecabine. Linksonder is de lounge, onder in het midden is een kleine keuken/bar en rechtsonder is de activiteitenruimte.
2.18 - De park car is het achterste rijtuig. Tot 16:00 is dit rijtuig gereserveerd voor de Prestige klas. Daarna mogen gasten van de Sleeper Plus klas ook hiervan gebruik maken. Dat ga ik later op deze reis zeker doen!
2.19 - station Capreol
2.20 - Tijd voor een rondleiding door de trein! Elk slaaprijtuig is vernoemd naar een Canadees die iets heeft betekent in de geschiedenis van Canada. Mijn slaaprijtuig heeft "Brant Manor". En het is Canada, dus ook hier weer tweetalig.
2.21 - Mijn slaaprijtuig overdag. In Sleeper Plus klas heb je sections en roomettes. Sections zijn vergelijkbaar met couchettes, maar dan met een open rijtuig. Een roomette is een gesloten coupé voor één of twee personen. Ik heb een section, de goedkoopste optie. Ik deel deze ruimte met Chloe, een Franse jongedame die iets jonger is dan ik en ook heeft gespaard om deze bijzondere reis te mogen maken. Met haar en een andere Franse en Mexicaanse jongedame zit ik meestal aan tafel tijdens het eten. Andere gasten dachten dat wij vrienden waren, maar een dag geleden waren wij nog onbekenden.
2.22 - De lounge, aan één zijde van het observatierijtuig. Ik breng hier vooral tijd door met lezen van mijn boek en het oplossen van kruiswoordpuzzels.
2.23 - De activiteitenruimte, waar ik eerder ben geweest voor de bierproeverij, maar waar je bijvoorbeeld ook kan puzzelen.
2.24 - Het is 19:30, dus tijd voor het avondeten! Als het restauratierijtuig vol zit dan is het erg gezellig.
2.25 - Vanavond ga ik voor zalm en ik neem er een wijntje bij.
2.26 - Heerlijk nagerecht. Het is het enige dat niet vers wordt bereid. Al het andere van zowel ontbijt, lunch als diner wordt vers in de keuken bereid.
2.27 - Dat was alweer de eerste dag. Tijd om te slapen! Ik heb het bovenste bed, die naar beneden klapt. Helaas geen raam op het bovenste bed, maar het ziet er wel erg knus uit. En het slaapt in ieder geval zoveel beter dan couchettes in Europa. Maar nu is dat ook niet heel moeilijk.
6 juni 2024
Het is weer een nieuwe dag en ik sta enigszins bijtijds op om de wereld in ochtendnevel te kunnen bekijken. Na 22 uur zitten we nog steeds in de provincie Ontario en is er aan het landschap niets veranderd. We hebben inmiddels ongeveer 1.200 km afgelegd sinds we zijn vertrokken uit Toronto. Een nieuwe dag betekent ook dat we de klok een uur terugzetten. In de trein houden we namelijk voor het gemak niet de lokale tijd aan, maar zetten we elke ochtend de klok een uur terug. Zo zit de trein de hele dag in één tijdzone en is het makkelijker om bij te houden wanneer activiteiten plaatsvinden en wanneer er gegeten kan worden.
Vannacht heb ik op zich prima geslapen. De bodem in dit deel van Canada is niet altijd even stabiel, dus de trein schudt soms best wat heen en weer. Na het ontbijt voor het eerst op een trein gedoucht. Ik heb nog nooit in een trein gedoucht, in Europa vind ik één nacht in een trein het nooit waard. De douche is vrij ruim en ik merk amper wat van het schommelen van de trein. En de douche is bijna meteen warm, iets dat ik niet kan zeggen over mijn douche thuis. Er is een speciale wasmand waar je je gebruikte handdoeken in kan doen. Handdoeken zitten inbegrepen in deze klas, dus ik heb mijn eigen reishanddoek niet nodig. Was een heerlijke douche!
2.28 - Nog steeds dezelfde landschappen ...
2.29 - ... met moerassen ...
2.30 - ... en meren, tot zover het oog reikt.
2.31 - Rond het middaguur bereiken we Sioux Lookout en is het weer omgeslagen. Sioux Lookout is de belangrijkste plaats van de wijde omtrek en heeft maar liefst 6.000 inwoners. We mogen even de trein uit om de benen te strekken, maar omdat het regent houd ik het maar kort. Sioux Lookout is de eerste plaats van betekenis sinds Sudbury, zo'n 19 uur geleden. Daartussen kwamen we alleen door gehuchten met enkele honderden inwoners die vaak alleen met de trein te bereiken zijn. Voor al die plaatsen is de Canadian nog van groot belang. Het is soms de enige mogelijkheid om een hut in het bos of een dorpje te kunnen bereiken.
2.32 - Dit betekent ook dat je werkelijk alles in de trein kan meenemen. Ik heb tijdens deze rit geen bijzondere bagage gezien. Van het personeel hoorde ik dat er regelmatig kano's worden meegenomen, maar ook koelkasten, geweren, doodskisten, een doodgeschoten eland en noem maar op. Op deze trein kan je bagage inchecken. Op dit kleine station is er geen speciale bagageservice, zoals in Toronto. Je haalt je bagage zelf op in het bagagerijtuig met het bagagelabel dat je bij het inleveren hebt gekregen.
2.33 - Ik keek even raar op toen een vrouw "mijn" rugzak bij zich had. Ik reis dit keer met een koffer, dus het is niet mijn rugzak. We hebben gewoon toevallig dezelfde.
2.34 - Ze hebben gelijk de brandstoftank weer gevuld.
2.35 - Twee van deze joekels brengen ons naar het westen. Vanwege de veiligheid mag ik niet verder lopen.
2.36 - We vervolgen onze weg weer door nog steeds dezelfde landschappen.
2.37 - Af en toe zien we een beverburcht. De bever is het nationale dier van Canada, maar helaas heb ik ze niet gezien.
2.38 - Als we in een bocht rijden dan kan je pas goed zien hoe lang de trein is. Er zitten nog vijf rijtuigen achter mij.
2.39 - En weer tijd voor avondeten. Er was vanmiddag nog een wijnproeverij en triviaquiz, maar die heb ik dit keer overgeslagen. Na ruim 30 uur door het Canadees Schild zijn we net de prairies binnengereden. Dit is een vrij vlak gebied dat zich uitstrekt tot aan Texas. Dit betekent ook dat we Ontario hebben verlaten in nu in Manitoba zijn.
2.40 - Halverwege de avond komen we aan in Winnipeg. Winnipeg is de eerste grote stad na Toronto. Een bijnaam is ook wel "WInterpeg", omdat het hier in de winter flink koud kan worden.
Het westen van Canada is lang een onontdekt gebied gebleven. Het Canadees Schild was lang zo ondoordringbaar dat de enige weg naar het westen met een boot via Hudson Bay ging. Winnipeg is ongeveer 150 jaar geleden gesticht, hoewel de first nations hier al duizenden jaren leefden. Decennialang was Winnipeg één van de belangrijkste steden van Canada, omdat het een groot knooppunt van spoorwegen was. Met de komst van andere vervoermiddelen en alternatieve routes verloor Winnipeg haar belangrijkheid. Naast de Canadian vertrekt vanaf dit station ook twee keer per week een trein naar Churchill, de "ijsberen-hoofdstad" van de wereld.
Hier in Winnipeg hebben we iets meer dan een uur om de benen te strekken. Samen met Chloe en de anderen besluiten we om een bliksembezoek aan deze stad te brengen. Terwijl wij de stad verkennen wordt de trein schoongemaakt en bevoorraad en wordt het personeel gewisseld. Helaas zullen we daarom afscheid moeten nemen van Melissa. Daarvoor in de plaats kwam Jeanette, die het weer op haar eigen manier erg gezellig weet te maken in de trein.
2.41 - Museum voor de Rechten van de Mens
2.42 - Brug over de Red River
2.43
2.44
2.45
2.46
2.47 - Vanuit de juiste hoek lijkt er nog veel te beleven in de stad, maar eigenlijk is het vooral vergane glorie.
2.48 - Fort Garry hotel, tegenover het station. In Canada zijn er veel van deze hotels te vinden in de zogenoemde château stijl. In dit hotel in Winnipeg hebben vele beroemde gasten overnacht, waaronder koning George VI.
7 juni 2024
Goedemorgen, Saskatchewan! Een nieuwe dag, een nieuwe provincie en ook weer de klok een uur terug gezet.
2.49 - Saskatchewan
2.50 - Little house on the prairie: Het landschap is vrij vlak en er is voornamelijk landbouw. Akkers tot zover je kan kijken. Volgens velen is dit het saaiste deel van Canada. Maar toch, met zoveel "leegte" dan ga je je eens beseffen hoe groot Canada, en ook de hele wereld, eigenlijk is.
2.51 - Af en toe passeren we een oude graanschuur, zoals deze. Helaas zie je deze steeds minder en minder ...
2.52 - In de middag spelen we bingo.
2.53 - Soms is het landschap wat glooiend en dan maken de akkers plaats voor weilanden.
2.54 - Het is 16:00 geweest, dus ik besluit om naar de park car aan het einde van de trein te gaan. Ik heb helaas geen foto's van het luxe interieur, maar wel een mooi plaatje van het spoor achter ons.
2.55 - Laatste avond in deze trein en dus ook de laatste keer avondeten. Vanavond neem ik kip met groene asperges en natuurlijk weer een wijntje erbij. We hebben inmiddels al enkele uren vertraging, maar op zo'n lange reis maakt een paar uur nu ook weer niet uit. Ik begrijp dat ze de vertraging straks in Edmonton, waar we een stop van 3 uur hebben, weer willen inhalen.
2.56 - Het hoogtepunt van de prairies: de Fabyan Trestle Bridge. Met 846m is het de langste brug op de route en toen het gebouwd werd was het ook de langste brug van Canada. Helaas geen uitzicht op deze bijzondere brug, maar wel een mooi uitzicht over de Battle River. Het is een welkome afwisseling na een hele dag bijna alleen maar akkers en weilanden.
2.57 - Dat is dan weer het einde van de derde dag. In Winnipeg hebben ze de ramen schoongemaakt, maar daar valt weinig van te zien.
8 juni 2024
Vanochtend ben ik om 5:00 opgestaan om de Rocky Mountains bij zonsopkomst te kunnen zien. We waren 2.5 uur vertraagd, dus daar waren we nog lang niet. Maar dan dus wel genoeg tijd om vanuit het panoramarijtuig de bergen langzaam dichterbij kan zien komen. En dit betekent ook dat ik vandaag nog kan ontbijten in het restauratierijtuig. Voor ontbijt is het nog te vroeg, dus ik besluit om een laatste keer in de trein te douchen.
2.58
2.59 - De Rocky Mountains komen in zicht!
2.60 - Athabasca River
2.61 - Aangekomen op het station van Jasper. Hier stap ik uit en zal ik met de auto een paar dagen de bergen verkennen.
2.62 - De buitenkant van het station. Een maand later heeft een bosbrand een groot deel van Jasper verwoest. Gelukkig is het historische station gespaard gebleven.
2.63 - De binnenkant van het station
2.64 - Ingecheckte bagage wordt met een karretje van het bagagerijtuig naar het stationsgebouw gereden. Handig!
2.65 - Volgens dit bordje heb ik er nu 2.408 mijl, oftwel 3.875 km, erop zitten. Mijn gps-tracker geeft een vergelijkbare afstand aan. In totaal heb ik nu zo'n 78 uur in de trein gezeten, wat neerkomt op een gemiddelde snelheid van 50 km/h.
In het volgende deel zal ik je meenemen op het laatste deel van de reis, van Jasper naar Vancouver. Er staat opnieuw een ritje met de Canadian op het programma en een wel heel bijzondere trein. Bedankt weer voor het lezen!
~Matt
#1: Montréal - Toronto ● #2: Toronto - WInnipeg - Jasper ● #3: Jasper - Kamloops - Vancouver
In juni 2024 maakte ik een treinreis door Canada. Het eerste deel van de reis vind je hier. In dit tweede deel neem ik je mee met de Canadian, één van de langste treindiensten ter wereld. De hele reis duurt 4 dagen en 4 nachten. Het is daarmee de langste treinroute van Noord-Amerika en de op de Trans-Siberië route na de langste ter wereld. In dit verslag neem ik je mee van Toronto naar Jasper, in totaal zo'n 72 uur achter elkaar in de trein.
Twee keer per week rijdt VIA Rail deze route. Op deze trein zijn 3 klassen: Economy, Sleeper Plus en Prestige. In Economy klas zijn er stoelen, terwijl Sleeper Plus en Prestige ook bedden hebben. In de laatste 2 klassen zijn ontbijt, lunch en diner inbegrepen. Het is daarmee eerder een soort hotel op wielen. De rijtuigen zijn veelal gebouwd in de jaren '50 en daarna eenmaal gemoderniseerd. Toch merk je niet dat het oude rijtuigen zijn. Alles op deze trein is bijzonder comfortabel, iets wat ik niet altijd kan zeggen over bijvoorbeeld de nightjet.
Net zoals in de Verenigde Staten maken treinen in Canada gebruik van goederenspoorlijnen. Veel spoorlijnen zijn enkelsporig, waardoor er vaak op een tegentrein moet worden gewacht. Dat zorgt vaak voor vertraging van soms enkele uren. Zelfs een vertraging van meer dan 12 uur is niet ongebruikelijk op deze trein. Een paar jaar geleden is de dienstregeling aangepast, waardoor de trein nu minder vertragingen heeft. Zie hieronder een kaartje van de route zoals die nu gereden wordt:
Omdat de trein door dunbevolkt gebied gaat is er vaak geen of weinig mobiel signaal. Vooral tussen Sudbury en Winnipeg en tussen Jasper en Vancouver had ik bijna nergens ontvangst. Des te meer reden om gewoon helemaal offline te gaan dus!
5 juni 2024
En de reis kan beginnen! Ik heb Sleeper Plus klas en dat betekent dat ik gebruik mag maken van de lounge op Toronto Union station. Ik was echter niet zo vroeg, maar nog wel op tijd voor een snel ontbijtje bij de Tim Hortons. Ook was ik nog op tijd om mij in te schrijven voor het diner. In de zomermaanden is het diner in drie shifts en de overige maanden in twee shifts. Het is nu hoogseizoen, maar toch zijn er maar twee shifts. Ik meld mij aan voor het diner van 19:30. Ontbijt en lunch zijn zonder reserveringen.
2.1 - All aboard! Trein #1 naar Vancouver, een kleine 4.500 km verderop.
2.2 - De CN Tower, die naast het station staat, is goed te zien vanaf het panoramarijtuig.
2.3 - Dag, Toronto!
2.4 - Het panoramarijtuig dus, oftwel de dome car. Dit is het deel van het rijtuig dat hoger dan de rest van de trein ligt. Zo kan je dus niet alleen naast en boven je kijken, maar ook voor en achter je. Je kan dan ook goed zien hoe lang de trein is, maar daarvan komen later nog andere foto's. Net nadat we vertrokken zijn worden we verwelkomd door Melissa, onze activiteitenmanager tot aan Winnipeg. We krijgen een cocktail als welkomstdrankje en Melissa vertelt ons leuke feiten over de trein en de eerste landschappen waar we doorheen zullen rijden. Het is nu net het begin van het hoogseizoen, wat betekent dat de trein nu op z'n langst is. Twee locomotieven en maar liefst 28 rijtuigen! Vergeleken met de goederentreinen hier, die vaak wel meer dan 100 wagons hebben, is dit een kleintje.
2.5 - Daarna blijf ik nog een tijdje hier zitten om van het uitzicht te genieten. Slechts 2 uur vanaf Toronto verandert het landschap snel van landbouwgebied naar onherbergzame gebieden. Het eerste deel van de reis gaat over het Canadees Schild. Het deel van het Canadees Schild dat in Ontario ligt is even groot als ongeveer twee keer Frankrijk. Het landschap bestaat uit rotsen, moerassen, meren en bossen. En dat zo ver het oog rijkt. Ik zie vele beverburchten, maar ik heb helaas geen bevers gezien.
2.6 - Tijd voor lunch! Ik reis in Sleeper Plus klas, dus ontbijt, lunch én diner zitten bij de prijs inbegrepen. Het eten smaakt goed en het is erg gezellig met de andere gasten in het restauratierijtuig. Lunch mét nagerecht en met metalen bestek en tafelkleed, het is net een restaurant op wielen.
2.7 - De wijnkaart. Een glas wijn kost omgerekend € 8,00 en een biertje omgerekend € 6,00. Je kan betalen met een creditcard, maar omdat er regelmatig geen bereik is laat ik het op rekening zetten.
2.8 - gedekte tafel in het restauratierijtuig
2.9 - overzicht van het restauratierijtuig
2.10 - Hoewel het een lange reis is hoef je je zeker niet te vervelen. Op dag 1 staat op de planning: uitleg over de trein, de landschappen waar we doorheen rijden en de dieren die we onderweg kunnen tegenkomen. In de middag staat er een bierproeverij op het programma.
2.11 - ... en de bierproverij. Zoals je ziet ligt de gemiddelde leeftijd erg hoog op deze trein. Naast mij waren er nog drie andere twintigers. De meeste andere mensen waren toch wel boven de 50. In de Sleeper Plus klas ben ik naast een reisleider geen Canadezen tegengekomen. De meeste Canadezen reizen namelijk in Economy en gebruiken de trein voornamelijk om op afgelegen gebieden te komen. De meeste gasten in Sleeper Plus kwamen uit de Verenigde Staten, Australië en het Verenigd Koninkrijk. Niet iedereen doet mee met de bierproeverij en sommigen zijn er gewoon voor de gezelligheid.
2.12 - De eerste dag is nog niet voorbij en de trein ondervindt al problemen. Van één van de rijtuigen is het toilet verstopt. Op twee stations hebben ze geprobeerd het toilet te ontstoppen, maar blijkbaar heeft het niet geholpen. De gasten van dit rijtuig worden verplaatst naar andere rijtuigen die nog vrij zijn.
2.13 - We hebben daardoor een langere stop op Sudbury Junction. Sudbury is met ongeveer 100.000 inwoners de eerste grote plaats die we tegenkomen. We zijn nu zo'n 7 uur onderweg. Als je het stationsgebouw ziet dan zou je niet zeggen dat je vlakbij een grote plaats bent. Toen dit station werd gebouwd was Sudbury slechts een dorp. En de trein is nu niet echt de meest efficiënte manier om hier te komen ...
2.14 - We rijden weer verder, langs meren ...
2.15 - ... en door bossen.
2.16 - Capreol, met 3.300 inwoners, is de eerste lange stop tijdens deze rit. We zijn nu ongeveer 8 uur onderweg. De bordjes van VIA Rail (de passagiersmaatschappij) en CN (een goederenmaatschappij) hangen gebroederlijk boven elkaar. Net zoals in de Verenigde Staten maken passagierstreinen in Canada gebruik van goederenspoorlijnen. Het hele spoorwegnetwerk is opgebouwd in secties. In Capreol verlaten we sectie "Ruel" en beginnen we in sectie "Bala". Het tellen van de afstanden begint hier opnieuw. Helaas kan je zo niet zien hoeveel afstand je hebt afgelegd vanaf Toronto.
2.17 - Tijd voor een eerste goede blik op de trein zelf. Dit is de skyline car met de verhoogde dome, de obervatiecabine. Linksonder is de lounge, onder in het midden is een kleine keuken/bar en rechtsonder is de activiteitenruimte.
2.18 - De park car is het achterste rijtuig. Tot 16:00 is dit rijtuig gereserveerd voor de Prestige klas. Daarna mogen gasten van de Sleeper Plus klas ook hiervan gebruik maken. Dat ga ik later op deze reis zeker doen!
2.19 - station Capreol
2.20 - Tijd voor een rondleiding door de trein! Elk slaaprijtuig is vernoemd naar een Canadees die iets heeft betekent in de geschiedenis van Canada. Mijn slaaprijtuig heeft "Brant Manor". En het is Canada, dus ook hier weer tweetalig.
2.21 - Mijn slaaprijtuig overdag. In Sleeper Plus klas heb je sections en roomettes. Sections zijn vergelijkbaar met couchettes, maar dan met een open rijtuig. Een roomette is een gesloten coupé voor één of twee personen. Ik heb een section, de goedkoopste optie. Ik deel deze ruimte met Chloe, een Franse jongedame die iets jonger is dan ik en ook heeft gespaard om deze bijzondere reis te mogen maken. Met haar en een andere Franse en Mexicaanse jongedame zit ik meestal aan tafel tijdens het eten. Andere gasten dachten dat wij vrienden waren, maar een dag geleden waren wij nog onbekenden.
2.22 - De lounge, aan één zijde van het observatierijtuig. Ik breng hier vooral tijd door met lezen van mijn boek en het oplossen van kruiswoordpuzzels.
2.23 - De activiteitenruimte, waar ik eerder ben geweest voor de bierproeverij, maar waar je bijvoorbeeld ook kan puzzelen.
2.24 - Het is 19:30, dus tijd voor het avondeten! Als het restauratierijtuig vol zit dan is het erg gezellig.
2.25 - Vanavond ga ik voor zalm en ik neem er een wijntje bij.
2.26 - Heerlijk nagerecht. Het is het enige dat niet vers wordt bereid. Al het andere van zowel ontbijt, lunch als diner wordt vers in de keuken bereid.
2.27 - Dat was alweer de eerste dag. Tijd om te slapen! Ik heb het bovenste bed, die naar beneden klapt. Helaas geen raam op het bovenste bed, maar het ziet er wel erg knus uit. En het slaapt in ieder geval zoveel beter dan couchettes in Europa. Maar nu is dat ook niet heel moeilijk.
6 juni 2024
Het is weer een nieuwe dag en ik sta enigszins bijtijds op om de wereld in ochtendnevel te kunnen bekijken. Na 22 uur zitten we nog steeds in de provincie Ontario en is er aan het landschap niets veranderd. We hebben inmiddels ongeveer 1.200 km afgelegd sinds we zijn vertrokken uit Toronto. Een nieuwe dag betekent ook dat we de klok een uur terugzetten. In de trein houden we namelijk voor het gemak niet de lokale tijd aan, maar zetten we elke ochtend de klok een uur terug. Zo zit de trein de hele dag in één tijdzone en is het makkelijker om bij te houden wanneer activiteiten plaatsvinden en wanneer er gegeten kan worden.
Vannacht heb ik op zich prima geslapen. De bodem in dit deel van Canada is niet altijd even stabiel, dus de trein schudt soms best wat heen en weer. Na het ontbijt voor het eerst op een trein gedoucht. Ik heb nog nooit in een trein gedoucht, in Europa vind ik één nacht in een trein het nooit waard. De douche is vrij ruim en ik merk amper wat van het schommelen van de trein. En de douche is bijna meteen warm, iets dat ik niet kan zeggen over mijn douche thuis. Er is een speciale wasmand waar je je gebruikte handdoeken in kan doen. Handdoeken zitten inbegrepen in deze klas, dus ik heb mijn eigen reishanddoek niet nodig. Was een heerlijke douche!
2.28 - Nog steeds dezelfde landschappen ...
2.29 - ... met moerassen ...
2.30 - ... en meren, tot zover het oog reikt.
2.31 - Rond het middaguur bereiken we Sioux Lookout en is het weer omgeslagen. Sioux Lookout is de belangrijkste plaats van de wijde omtrek en heeft maar liefst 6.000 inwoners. We mogen even de trein uit om de benen te strekken, maar omdat het regent houd ik het maar kort. Sioux Lookout is de eerste plaats van betekenis sinds Sudbury, zo'n 19 uur geleden. Daartussen kwamen we alleen door gehuchten met enkele honderden inwoners die vaak alleen met de trein te bereiken zijn. Voor al die plaatsen is de Canadian nog van groot belang. Het is soms de enige mogelijkheid om een hut in het bos of een dorpje te kunnen bereiken.
2.32 - Dit betekent ook dat je werkelijk alles in de trein kan meenemen. Ik heb tijdens deze rit geen bijzondere bagage gezien. Van het personeel hoorde ik dat er regelmatig kano's worden meegenomen, maar ook koelkasten, geweren, doodskisten, een doodgeschoten eland en noem maar op. Op deze trein kan je bagage inchecken. Op dit kleine station is er geen speciale bagageservice, zoals in Toronto. Je haalt je bagage zelf op in het bagagerijtuig met het bagagelabel dat je bij het inleveren hebt gekregen.
2.33 - Ik keek even raar op toen een vrouw "mijn" rugzak bij zich had. Ik reis dit keer met een koffer, dus het is niet mijn rugzak. We hebben gewoon toevallig dezelfde.
2.34 - Ze hebben gelijk de brandstoftank weer gevuld.
2.35 - Twee van deze joekels brengen ons naar het westen. Vanwege de veiligheid mag ik niet verder lopen.
2.36 - We vervolgen onze weg weer door nog steeds dezelfde landschappen.
2.37 - Af en toe zien we een beverburcht. De bever is het nationale dier van Canada, maar helaas heb ik ze niet gezien.
2.38 - Als we in een bocht rijden dan kan je pas goed zien hoe lang de trein is. Er zitten nog vijf rijtuigen achter mij.
2.39 - En weer tijd voor avondeten. Er was vanmiddag nog een wijnproeverij en triviaquiz, maar die heb ik dit keer overgeslagen. Na ruim 30 uur door het Canadees Schild zijn we net de prairies binnengereden. Dit is een vrij vlak gebied dat zich uitstrekt tot aan Texas. Dit betekent ook dat we Ontario hebben verlaten in nu in Manitoba zijn.
2.40 - Halverwege de avond komen we aan in Winnipeg. Winnipeg is de eerste grote stad na Toronto. Een bijnaam is ook wel "WInterpeg", omdat het hier in de winter flink koud kan worden.
Het westen van Canada is lang een onontdekt gebied gebleven. Het Canadees Schild was lang zo ondoordringbaar dat de enige weg naar het westen met een boot via Hudson Bay ging. Winnipeg is ongeveer 150 jaar geleden gesticht, hoewel de first nations hier al duizenden jaren leefden. Decennialang was Winnipeg één van de belangrijkste steden van Canada, omdat het een groot knooppunt van spoorwegen was. Met de komst van andere vervoermiddelen en alternatieve routes verloor Winnipeg haar belangrijkheid. Naast de Canadian vertrekt vanaf dit station ook twee keer per week een trein naar Churchill, de "ijsberen-hoofdstad" van de wereld.
Hier in Winnipeg hebben we iets meer dan een uur om de benen te strekken. Samen met Chloe en de anderen besluiten we om een bliksembezoek aan deze stad te brengen. Terwijl wij de stad verkennen wordt de trein schoongemaakt en bevoorraad en wordt het personeel gewisseld. Helaas zullen we daarom afscheid moeten nemen van Melissa. Daarvoor in de plaats kwam Jeanette, die het weer op haar eigen manier erg gezellig weet te maken in de trein.
2.41 - Museum voor de Rechten van de Mens
2.42 - Brug over de Red River
2.43
2.44
2.45
2.46
2.47 - Vanuit de juiste hoek lijkt er nog veel te beleven in de stad, maar eigenlijk is het vooral vergane glorie.
2.48 - Fort Garry hotel, tegenover het station. In Canada zijn er veel van deze hotels te vinden in de zogenoemde château stijl. In dit hotel in Winnipeg hebben vele beroemde gasten overnacht, waaronder koning George VI.
7 juni 2024
Goedemorgen, Saskatchewan! Een nieuwe dag, een nieuwe provincie en ook weer de klok een uur terug gezet.
2.49 - Saskatchewan
2.50 - Little house on the prairie: Het landschap is vrij vlak en er is voornamelijk landbouw. Akkers tot zover je kan kijken. Volgens velen is dit het saaiste deel van Canada. Maar toch, met zoveel "leegte" dan ga je je eens beseffen hoe groot Canada, en ook de hele wereld, eigenlijk is.
2.51 - Af en toe passeren we een oude graanschuur, zoals deze. Helaas zie je deze steeds minder en minder ...
2.52 - In de middag spelen we bingo.
2.53 - Soms is het landschap wat glooiend en dan maken de akkers plaats voor weilanden.
2.54 - Het is 16:00 geweest, dus ik besluit om naar de park car aan het einde van de trein te gaan. Ik heb helaas geen foto's van het luxe interieur, maar wel een mooi plaatje van het spoor achter ons.
2.55 - Laatste avond in deze trein en dus ook de laatste keer avondeten. Vanavond neem ik kip met groene asperges en natuurlijk weer een wijntje erbij. We hebben inmiddels al enkele uren vertraging, maar op zo'n lange reis maakt een paar uur nu ook weer niet uit. Ik begrijp dat ze de vertraging straks in Edmonton, waar we een stop van 3 uur hebben, weer willen inhalen.
2.56 - Het hoogtepunt van de prairies: de Fabyan Trestle Bridge. Met 846m is het de langste brug op de route en toen het gebouwd werd was het ook de langste brug van Canada. Helaas geen uitzicht op deze bijzondere brug, maar wel een mooi uitzicht over de Battle River. Het is een welkome afwisseling na een hele dag bijna alleen maar akkers en weilanden.
2.57 - Dat is dan weer het einde van de derde dag. In Winnipeg hebben ze de ramen schoongemaakt, maar daar valt weinig van te zien.
8 juni 2024
Vanochtend ben ik om 5:00 opgestaan om de Rocky Mountains bij zonsopkomst te kunnen zien. We waren 2.5 uur vertraagd, dus daar waren we nog lang niet. Maar dan dus wel genoeg tijd om vanuit het panoramarijtuig de bergen langzaam dichterbij kan zien komen. En dit betekent ook dat ik vandaag nog kan ontbijten in het restauratierijtuig. Voor ontbijt is het nog te vroeg, dus ik besluit om een laatste keer in de trein te douchen.
2.58
2.59 - De Rocky Mountains komen in zicht!
2.60 - Athabasca River
2.61 - Aangekomen op het station van Jasper. Hier stap ik uit en zal ik met de auto een paar dagen de bergen verkennen.
2.62 - De buitenkant van het station. Een maand later heeft een bosbrand een groot deel van Jasper verwoest. Gelukkig is het historische station gespaard gebleven.
2.63 - De binnenkant van het station
2.64 - Ingecheckte bagage wordt met een karretje van het bagagerijtuig naar het stationsgebouw gereden. Handig!
2.65 - Volgens dit bordje heb ik er nu 2.408 mijl, oftwel 3.875 km, erop zitten. Mijn gps-tracker geeft een vergelijkbare afstand aan. In totaal heb ik nu zo'n 78 uur in de trein gezeten, wat neerkomt op een gemiddelde snelheid van 50 km/h.
In het volgende deel zal ik je meenemen op het laatste deel van de reis, van Jasper naar Vancouver. Er staat opnieuw een ritje met de Canadian op het programma en een wel heel bijzondere trein. Bedankt weer voor het lezen!
~Matt
#1: Montréal - Toronto ● #2: Toronto - WInnipeg - Jasper ● #3: Jasper - Kamloops - Vancouver
