Matt op reis | Met de trein door Canada #3: Jasper - Kamloops - Vancouver [69+15]
Geplaatst: do 05 dec 2024, 13:35
#1: Montréal - Toronto ● #2: Toronto - WInnipeg - Jasper ● #3: Jasper - Kamloops - Vancouver
In dit derde en laatste deel van mijn (trein)reis door Canada neem ik je mee van Jasper naar Vancouver. Ik heb in totaal 7 dagen een auto gehuurd, dus iets minder ov-gerelateerde foto's in dit deel. Er staat weer een rit met de Canadian op het programma en ook een wel heel bijzondere trein.
Nog geen maand nadat ik in Jasper was werd het dorp getroffen door een verwoestende bosbrand, waarbij een groot deel van het dorp in vlammen was opgegaan. Een groot deel van de omringende bossen zijn afgebrand en ook mijn hostel in Jasper is volledig verwoest. Een deel van de foto's die je hier ziet kunnen nu dus helaas niet meer worden gemaakt. Dat maakt het dus extra bijzonder om op deze reis terug te blikken.
8 juni 2024
Na aankomst in Jasper haal ik mijn auto op. Het is de eerste keer dat ik een auto huur, dus dat vond ik toch wel een beetje spannend. Uiteindelijk viel het allemaal mee en zeker in zo'n klein dorp is de service erg persoonlijk. In totaal heb ik 4 dagen in Jasper en omgeving. Vanavond slaap ik in Jasper zelf en besluit ik eerst de omgeving van het dorp te verkennen.

3.1 - Mijn gave bolide die mij door de Rockies zal brengen.

3.2 - Ik ben Jasper nog niet uit en ik spot een aantal wapiti, een soort groot hert. Later hoor ik dat ze ook kalfjes hebben.

3.3 - Aan het begin van de wandelpaden staan er borden die waarschuwen niet te dicht in de buurt te komen, omdat de wapiti agressief kunnen zijn als ze kalfjes hebben.

3.4 - Al gauw wordt duidelijk dat er nog veel meer wild hier rondloopt. Sommige wandelpaden zijn afgesloten omdat er veel beren worden gezien. Ik besluit een wandeling te maken naar een uitzichtpunt. In Jasper National Park zijn wandelpaden erg duidelijk aangegeven. Op elke kruising staat een bordje met een kaartje en routenummers. Verdwalen zal ik in ieder geval niet hier dus.

3.5 - Uitzichtpunt, kijkend in de richting van Banff. Helaas zijn de meeste bomen hier inmiddels verbrand ...

3.6 - Athabasca rivier, die vaak splitst en dan weer samenkomt, een schoolvoorbeeld van een vlechtende rivier

3.7 - Terug in het dorp besluit ik een kijkje te nemen bij de spoorwegovergang. Hier een ex-Citirail locomotief, nu van Canadian National (CN).

3.8 - Drie CN locomotieven die net zoals de vorige trein meer dan honderd wagons voorttrekken. En omdat de trein met een gemiddelde snelheid van een snorfiets rijdt sta je lang te wachten voor de spoorwegovergang.

3.9 - De trein waarop ik aan het wachten was: de Canadian in de richting van Toronto. Nu ik hem helemaal voorbij heb zien komen besef ik pas hoe lang deze trein is. Hierna besluit ik in het dorp te gaan lunchen en nog een wandeling bij Pyramid Lake te maken.

3.10 - Jasper

3.11 - Pyramid Lake
9 juni 2024
Prima geslapen in het nette hostel in Jasper. Vanavond heb ik een heel ander soort accommodatie in het nationaal park. Gisteren heb ik in de supermarkt eten voor de komende dagen ingeslagen, want daar zal ik nu zelf voor moeten zorgen. Het is slechts een uur rijden naar mijn slaapplek voor vanavond, maar ik heb vele tussenstops gepland en vermaak mij zeker wel. Mijn familie vond het niet zo'n prettig idee dat ik alleen in de bergen in Canada zou gaan wandelen. Iets met beren enzo. Bij elke wandeling kom ik genoeg mensen tegen, dus ik maak mij er niet zo druk om. Andere mensen lijken zich ook niet zo druk te maken, al kom ik ook mensen tegen die met belletjes om hun nek lopen.

3.12 - Soms wandel ik over open vlaktes ...

3.13 - ... en soms door het bos.

3.14 - Eén van de meren in de Valley of the Five Lakes.

3.15 - Als ik weer in de auto op weg ben zie ik een hele groep auto's langs de kant van de weg staan. Nieuwsgierig zet ik mijn auto aan de kant en daar zie ik zowaar een grizzlybeer. Ik ben toch wel blij dat ik in een auto zit ...

3.16 - Athabasca Falls, slechts een kleine wandeling vanaf de parkeerplaats

3.17 - Voormalige rivierbedding, waar de rivier een kleine kloof heeft uitgesleten

3.18 - Weer zie ik auto's langs de kant van de weg staan. Dit keer is het een zwarte beer. Op deze reis zie ik later nog twee andere zwarte beren.

3.19 - Sunwapta Falls

3.20 - En dan kom ik aan bij mijn slaapplek voor vanavond. Het is een wilderness hostel, die van weinig gemakken is voorzien. Er is namelijk geen elektriciteit of stromend water. Het toilet is een outhouse, dus een soort enorme DIXI. Eten kook ik op gas en water voor de afwas haal ik uit de nabijgelegen rivier. En er is ook weer geen bereik met mijn telefoon. Even helemaal back to basics dus, een groot verschil met de all-inclusive treinrit van enkele dagen geleden.

3.21 - Uitzicht van het hostel aan de rivier. Dit water gebruik ik voor de afwas en om mijn tanden te poetsen. Helaas is het water niet drinkbaar; ik hoorde dat anderen er eerder ziek van zijn geworden.
Er zijn toch weinig hostels met een mooier uitzicht dan dit
Er zijn nog iets van 5 andere gasten en de host, een Japanner. Ik spendeer de avond aan het kampvuur met een Japanner, een Duitse en twee Britten. Het is erg gezellig en we praten over onze reizen, over muziek, over van alles en nog wat, terwijl we marshmallows maken boven het kampvuur. Sophie, de Duitse jongedame, is hier met een taxi gekomen, wat haar een hoop geld heeft gekost. Ze wil morgenochtend dezelfde kant op als ik, dus ik bied aan om haar een lift te geven.
10 juni 2024
Op zo'n plek als deze raak je het besef van tijd helemaal kwijt. Ik sta op zonder wekker en ontbijt daarna met bagels met jam. Ik beleg mijn broodjes voor vanmiddag en ben klaar om te vertrekken. Sophie heeft van iemand anders een lift gekregen, maar we houden contact voor de terugweg. Vandaag ga ik verder over de Icefields Parkway richting Banff. Gisteren heb ik al een hele dag gedaan over een stuk weg dat volgens Google Maps slechts een uur duurt. Vandaag zal ik waarschijnlijk ook weer niet een hele grote afstand afleggen.

3.22 - Een eerste uitzichtpunt. Hier vlakbij heb ik een zwarte beer gezien, dus ik kruip maar weer gauw in de auto.

3.23 - Hoe hoger ik kom, hoe kaler het landschap.

3.24 - De hoogste bergen van de Rockies op de grens tussen Alberta en Brits-Columbia. Deze bergen zijn al erg hoog, maar het zijn niet de hoogste van Brits-Columbia. De hoogste bergen van deze provincie liggen bij de grens met Alaska, ongeveer 1.000 km verderop.
Bij Peyto Lake maak ik een wandeling de bergen in. Ik verwachtte dat ik daar een beter uitzicht zou hebben op dit bekende meer. Op de parkeerplaats lag al enige sneeuw en hoe hoger ik kom hoe meer sneeuw er ligt. Ik kom een Zwitsers stel tegen en we besluiten samen te lopen. De sneeuw naast het pad was op een gegeven moment zo diep dat ik er tot over mijn knieën in wegzak. We komen iemand tegen die juist weer naar beneden gaat en die vertelt ons dat het uitzicht wat tegenvalt. Met al die sneeuw besluiten we om weer naar beneden te gaan. Niet veel later komen we een jongeman van een jaar of 18 tegen die met een zomerjas, spijkerbroek en sneakers naar boven wil. Vanwege de sneeuw raden wij het af, maar hij wil per se naar boven. Ach, je bent nog jong en kent geen gevaar ... Het is nu half juni en zelfs nu kunnen er nog lawines voorkomen.

3.25 - Ik maak wel deze mooie foto, maar een foto van het Peyto Lake ben ik vergeten.

3.26 - Lunch bij Bow Lake, wat me toch een beetje aan Noorwegen doet denken.

3.27 - Big Bend viewpoint
Ik rij verder naar Lake Louise, waar ik bij een cafeetje een kop thee neem. Dat smaakt altijd lekkerder als het buiten koud is! In Toronto had ik 28 graden, terwijl het hier in de bergen nu een graad of 11-12 is. Sophie laat mij weten dat ze klaar is met haar wandeling bij de Athabasca gletsjer. Ik stuur haar een sms'je dat ik haar zo kan ophalen. Hopelijk heeft ze bereik. Op de terugweg stop ik nog bij dit mooie uitzichtpunt, die ik op de heenweg heb overgeslagen. Ik haal Sophie op bij het restaurant waar we hebben afgesproken en rij terug naar het hostel. Volgens de website van het hostel is dit de beste plek om sterren te kijken in heel Jasper National Park. Helaas heb ik geen geluk, want beide avonden is het bewolkt. Ik begreep dat ze een paar avonden eerder met z'n allen op de weg hebben gelegen en sterren hebben gekeken. Jammer maar helaas!
11 juni 2024
De afgelopen dagen heb ik veel gezien en gedaan, dus ik besluit om het rustig aan te doen vandaag. Ik doe boodschappen voor vanavond en loop wat rond in Jasper zelf. Aan het einde van de middag lever ik mijn auto weer in. Ik slaap vanavond weer in het hostel in Jasper zelf.
Bij het station staat de Skeena gereed. Deze trein rijdt drie keer per week tussen Jasper en Prince Rupert. Prince Rupert ligt aan zee, niet ver van Alaska. Deze trein doet 1,5 dag over een afstand van zo'n 1.100 km. Helaas had ik daar dit keer geen tijd voor, maar die ga ik de volgende keer zeker nemen!

3.28 - De Skeena heeft dezelfde locs als de Canadian

3.29 - Het zitrijruig van de Skeena

3.30 - Een heerlijk zoete Beavertail als middagsnack
12 juni 2024
Na een snel ontbijt met m'n laatste bagels ga ik vroeg naar het station. Hier kan ik ik de Canadian al binnen komen zien rollen. Er gaan dit keer twee extra, lege rijtuigen mee, waaronder een panoramarijtuig. Volgens mij heeft dit panoramarijtuig een tijd lang dienst gedaan op de Skeena. Het zal nu vast naar Vancouver gaan voor onderhoud. Meer weet het treinpersoneel ook niet.

3.31 - De Canadian komt het station van Jasper binnenrijden

3.32 - Dit keer reis ik in Economy klas, maar ook hier is een panoramarijtuig. Dit rijtuig heeft nog de oorspronkelijke stoffen bekleding.

3.33 - We laten weer een goederentrein passeren. Zoals gezegd rijden we dus op goederensporen, die vaak enkelsporig zijn. Omdat de goederentreinen hier zo lang zijn duurt het soms wel 10-15 minuten om een trein te laten passeren.

3.34 - Het gemiddelde landschap op dag 4 van de Canadian: bergen en bossen. Het is hier een beduidend ander landschap dan de open vlaktes van Saskatchewan of the moerassen van Ontario. Volgens velen is dit het mooiste deel van de reis. Toch had ik de eerste drie dagen van de route niet willen missen.

3.35 - De trein remt af voor een hoogtepunt van dit deel van de reis: Pyramid Falls

3.36 - We volgen de Thompson River. Telefoonpalen zoals deze zijn al lang niet meer in gebruik, maar het is te duur om ze allemaal weg te halen. Langs de hele route zie je daarom dit soort telefoonpalen weg te rotten. Zelfs de kabels hangen er vaak nog in.

3.37 - De stoelen voelen aan als business class, maar dit is toch echt economy klas. Absoluut comfortabel. In Economy zijn er geen gereserveerde stoelen. Bij het instappen krijg je van de train manager een plaats toegewezen. De train manager hangt dan een kaartje met je eindbestemming boven je stoel. Dan weten ze precies wie er allemaal uit moeten stappen bij het volgende station. En die papiertjes worden nog gewoon ouderwets met de hand geschreven. Ik heb begrepen dat Amtrak een vergelijkbaar systeem hanteert op langeafstandstreinen.
Na ongeveer 9 uur verlaat ik de trein bij Kamloops North. Vroeger toen de trein een zuidelijke route via Calgary en Banff volgde stopte de trein nog in de stad zelf. Nu stopt de trein op een rangeerterrein zo'n 10 km buiten de stad. Een station is het amper. Van tevoren had ik al gezocht naar bussen of dat ik het kon aanlopen, maar voor alle opties moest ik over drukke wegen zonder vluchtstrook. Welkom in Canada ...
In de trein heb ik verschillende passagiers gevraagd of ik een lift kon krijgen, maar geen van allen had plek in de auto. Gelukkig staat er op het station een taxi te wachten. Uiteindelijk betaal ik iets van € 12,00 voor een ritje naar mijn hotel. Prima prijs!

3.38 - Vanuit mijn hotel heb ik een prachtig uitzicht over Kamloops

3.39 - Ik sluit de dag af met heerlijk eten in een Indisch restaurant
13 juni 2024
Kamloops dus. Ik zal niet veel tijd in de stad zelf zijn, want ik heb weer een auto gereserveerd. Ik heb mijn hotel zo gepland dat het op loopafstand van het verhuurbedrijf is. Na een ontbijt bij de Wendy's is het tijd om mijn auto op te halen. De omgeving hier is weer totaal anders dan de afgelopen twee weken. Openbaar vervoer is er alleen in Kamloops zelf, daarbuiten is er vrijwel geen openbaar vervoer, behalve een paar keer per week een bus naar Prince George, Banff en Kelowna.

3.40 - Ze hadden geen auto meer, dus dan maar een SUV, voor dezelfde prijs uiteraard. Is op zich niet geheel onprettig in deze omgeving.

3.41 - Ik rij de stad uit en kom al gauw op dit soort wegen. Ik besluit een hike te maken naar een kloof.

3.42 - Onderweg naar de kloof kom ik vele autowrakken tegen. Dat laat maar toch even zien dat het niet een enorm veilige weg is waar ik net op heb gereden. Ik ben blij als ik straks weer op de doorgaande wegen ben.

3.43 - En de kloof zelf. De hike terug naar boven duurt slechts een half uur, maar het is zo steil dat ik uitgeput boven kom. Ach, zo kom je nog eens ergens.

3.44 - En ik ben weer op de doorgaande wegen op weg naar mijn hotel van vanavond. De volgende stop: een spookdorp. Althans, daar lijkt het op. De meeste gebouwen die hier staan zijn uit de fantasie van de eigenaar ontsproten. Het lijkt toch allemaal net echt, zelfs het interieur is het helemaal ingericht zoals vroeger. Leuk om zo'n hobby te hebben.

3.45

3.46 - Het is hier overigens 32 graden, een enorm verschil met de temperaturen van een paar dagen eerder in de Rocky Mountains. In de zomer wordt het hier met gemak 40 graden. Het is dan ook de warmste plek van Canada. Je zou het niet verwachten zo noordelijk in Noord-Amerika. De bergen hier zorgen voor een microklimaat, waardoor de warmte blijft hangen. Het is ook een erg droog landschap. Onderweg kom ik nog een paar goederentreinen tegen.

3.47

3.48 - In de avond eet ik in mijn hotel. Een prachtig en authentiek hotel!

3.49 - burgers en fries
14 juni 2024
Mijn hotel bevindt zich in het dorpje Clinton, in een merengebied met veel bossen. Vandaag maak ik een uitstapje naar Lillooet, waar een wel heel bijzondere trein op het programma staat. Onderweg rijd ik door landschappen die mij eerder aan Utah dan aan Canada doen denken. De trein die ik vandaag wil reserveren is misschien wel één van de best bewaarde geheimen van Canada. Er is online dan ook bijna geen informatie over te vinden. Ik bel met een telefoonnummer van het lokale toeristenbureau en spreek de voicemail in. Ik heb er daarna geen reactie meer op gekregen. We gaan het zien.

3.50 - Fraser River, als je mij had gezegd dat dit Utah was, dan had ik je geloofd.

3.51 - De afstanden zijn enorm. Tussen hier en Vancouver liggen slechts enkele dorpen. Het is nog ruim 4 uur naar Vancouver.
Op het station van Lillooet kom ik een handjevol andere toeristen tegen, die schijnbaar ook ergens van deze trein hebben gehoord. Dan zal het vast wel kloppen. Niet veel later komt de trein de parkeerplaats op gereden. Het is namelijk een schoolbus, die ook op een treinspoor kan rijden. Een paar keer per dag pendelt deze bus tussen Lillooet, Shalalth en Seton Portage. De laatste twee zijn first nations territoria, waar de St'at'imc wonen. Het alternatief van deze trein-bus is ruim 2 uur over onverharde wegen door de bergen. De bus is daarom niet alleen belangrijk voor scholieren, maar bijvoorbeeld ook bewoners die naar de dokter moeten. Deze bus wordt ook gebruikt om boodschappen en pakketjes in te vervoeren.
In de bus rijdt een local mee aan wie je het ticket kan betalen. Blijkbaar is mijn telefoontje goed aangekomen, want mijn naam staat op de lijst met reserveringen. Ik betaal uiteraard het toeristentarief, omgerekend ongeveer € 17,00 voor een retourtje. Het maakt mij alleemaal niet uit, want dit had ik zeker niet willen missen. Ik kan zelfs met een creditcard betalen, althans wanneer we bereik hebben. Voor de geïnteresseerden, tot een paar jaar geleden werd er gereden met speciale treintjes: https://backcountrycanadatravel.com/epi ... oet-seton/
Ik reis mee naar Seton Portage en keer na een korte stop meteen weer terug. Als toerist valt er niet veel te beleven in het dorp. Uit respect voor de privacy van de locals maak ik geen foto's in Seton Portage.

3.52 - Kaoham Shuttle

3.53 - De bus rijdt het spoor op

3.54 - De chauffeur laat de treinwielen zakken en de bus komt los van het spoor

3.55 - Interieur van de bus, het zit heerlijk!

3.56 - Uitzicht door de voorruit, het is een prachtige rit

3.57 - Op sommige plekken gaan we langs steile rotsen en is het erg smal. Nu snap ik ook waarom ze hier geen weg konden aanleggen.

3.58 - Onderweg komen we een stel wilde schapen (bighorn sheep) tegen, hier links een mannetje en rechts een vrouwtje.

3.59 - En een aantal herten, die behendig over de rotsen lopen

3.60 - Terug in Lillooet lunch ik bij een bakkerij. Daarna breng ik een bezoek aan het lokaal historisch museum. Op mijn gemak rij ik weer terug naar Clinton, terwijl ik geniet van het landschap.

3.61 - Ik maak nog een kleine wandeling door Clinton en eet 's avonds Chinees. Nu is het gelukkig nog droog ...
15 juni 2024
Vanochtend werd ik wakker met regen en dat zou nog zeker de hele ochtend aanhouden. Na een heerlijk ontbijt in het hotel rij ik naar een uitzichtpunt van een kloof. Ik was van plan om nog andere mooie uitzichtpunten te bezoeken, maar met dit weer heb ik er eigenlijk helemaal geen zin meer in. Ik besluit terug te gaan naar Kamloops waar ik een rondje door het stadje maak. De middag spendeer ik vooral in een café en een taxi brengt mij weer naar het station Kamloops North voor het laatste deel van deze treinreis. Toevallig heb ik weer dezelfde taxichauffeur als een paar dagen geleden.
In de trein kom ik Chloe weer tegen, met wie ik 3 dagen in de Canadian heb doorgebracht. Zij is 7 dagen in Jasper en Banff geweest, ik ben 7 dagen in Jasper en Clinton/Kamloops geweest. Het is altijd leuk om reizigers nogmaals tegen te komen. En blijkbaar hebben we ook hetzelfde hostel in Vancouver. 

3.62 - Heerlijk en uitgebreid ontbijt in het hotel

3.63 - Chasm Ecological Reserve

3.64 - het centrum van Kamloops

3.65 - We vervolgen de treinreis door een woestijnachtig landschap.

3.66 - Terwijl we langs een rivier een tijdje stilstaan zie ik steeds iets uit het water komen. Het blijkt zalm te zijn, die je veel in de Fraser Rivier tegenkomt. En waar zalm is ... zijn Amerikaanse visarenden. Tot de nacht invalt zie ik wel tientallen Amerikaanse visarenden, vaak zittend op een boom.

3.67 - De stoelen kunnen erg ver naar achteren, dus ik heb een prima nachtrust in deze trein. Stel je voor als ze Economy in een vliegtuig ook zo comfortabel zouden maken ...
16 juni 2024
Hoewel ik de afgelopen weken veel vertraging heb gehad in de treinen, is nu ook het omgekeerde waar. We komen aan in Vancouver om 5 uur 's ochtends, maar liefst 3 uur eerder dan gepland. De dienstregeling is dus meer een suggestie.
De Canadian is zo lang dat het niet helemaal in het station van Vancouver past. Eerst wordt de trein op een rangeerterrein in tweeën gesplitst. Daarna wordt elk deel het station in gereden. Eenmaal op het station kan ik de bagage weer ophalen met mijn bagagelabel.

3.68 - De stationshal van Pacific Central

3.69 - Het stationsplein met bushalte. Deze bus gaat mij naar mijn hostel brengen. Je kan merken dat het station geen centrale ligging heeft, want dit is de enige bus vanaf het station. Op een paar minuten lopen is het metrostation, maar dat is voor mij niet praktisch.
16 - 20 juni 2024
De laatste 4 dagen ben ik in Vancouver, van waaruit ik ook twee dagtripjes onderneem. Twee dagen heb ik gefietst, één dag een uitstapje met de bus gemaakt en één dag heb ik walvissen gespot met een catamaran. Ik heb geen foto's van het ov gemaakt, dus deze foto's zijn daarom een sfeerimpressie als een soort van bonus.

4.1 - Traditionele dansuitvoeringen in het cultureel museum

4.2 - Skyline van Vancouver, vanwege de vele flatgebouwen wordt het ook wel Hongcouver genoemd.

4.3 - Straatbeeld in West End

4.4 - Gastown, het oude gedeelte van Vancouver

4.5 - Samen met anderen van het hostel ben ik bij een drum circle geweest. Hier wordt muziek gemaakt en gedanst en heerst er gewoon een heerlijk ontspannen sfeer.

4.6 - De oude haven is nu een hippe plek met allemaal eettentjes en kunstgaleriën.

4.7 - veerdienst in de baai van Vancouver, al wordt het denk ik voornamelijk door toeristen gebruikt. Ik ben hiermee naar de oude haven gereisd, maar goedkoop was het niet

4.8 - Lynn Canyon, een gematigd regenwoud dat heel sprookjesachtig aanvoelt

4.9

4.10

4.1 - Tijdens de boottocht heb ik vier walvissen kunnen spotten. Ondanks dat het veel geld heeft gekost was het absoluut de moeite waard.

4.12 - Ik heb ook zeeleeuwen, zeehonden en weer Amerikaanse visarenden gezien.

4.13

4.14 - Het schip waarmee ik walvissen ben gaan spotten

4.15 - Vanuit het vliegtuig uitzicht op Mt Baker, in de Verenigde Staten. Dag Canada, ik kom in de toekomst zeker nog eens terug!
Bedankt voor het lezen!
~Matt
#1: Montréal - Toronto ● #2: Toronto - WInnipeg - Jasper ● #3: Jasper - Kamloops - Vancouver
In dit derde en laatste deel van mijn (trein)reis door Canada neem ik je mee van Jasper naar Vancouver. Ik heb in totaal 7 dagen een auto gehuurd, dus iets minder ov-gerelateerde foto's in dit deel. Er staat weer een rit met de Canadian op het programma en ook een wel heel bijzondere trein.
Nog geen maand nadat ik in Jasper was werd het dorp getroffen door een verwoestende bosbrand, waarbij een groot deel van het dorp in vlammen was opgegaan. Een groot deel van de omringende bossen zijn afgebrand en ook mijn hostel in Jasper is volledig verwoest. Een deel van de foto's die je hier ziet kunnen nu dus helaas niet meer worden gemaakt. Dat maakt het dus extra bijzonder om op deze reis terug te blikken.
8 juni 2024
Na aankomst in Jasper haal ik mijn auto op. Het is de eerste keer dat ik een auto huur, dus dat vond ik toch wel een beetje spannend. Uiteindelijk viel het allemaal mee en zeker in zo'n klein dorp is de service erg persoonlijk. In totaal heb ik 4 dagen in Jasper en omgeving. Vanavond slaap ik in Jasper zelf en besluit ik eerst de omgeving van het dorp te verkennen.

3.1 - Mijn gave bolide die mij door de Rockies zal brengen.

3.2 - Ik ben Jasper nog niet uit en ik spot een aantal wapiti, een soort groot hert. Later hoor ik dat ze ook kalfjes hebben.

3.3 - Aan het begin van de wandelpaden staan er borden die waarschuwen niet te dicht in de buurt te komen, omdat de wapiti agressief kunnen zijn als ze kalfjes hebben.

3.4 - Al gauw wordt duidelijk dat er nog veel meer wild hier rondloopt. Sommige wandelpaden zijn afgesloten omdat er veel beren worden gezien. Ik besluit een wandeling te maken naar een uitzichtpunt. In Jasper National Park zijn wandelpaden erg duidelijk aangegeven. Op elke kruising staat een bordje met een kaartje en routenummers. Verdwalen zal ik in ieder geval niet hier dus.

3.5 - Uitzichtpunt, kijkend in de richting van Banff. Helaas zijn de meeste bomen hier inmiddels verbrand ...

3.6 - Athabasca rivier, die vaak splitst en dan weer samenkomt, een schoolvoorbeeld van een vlechtende rivier

3.7 - Terug in het dorp besluit ik een kijkje te nemen bij de spoorwegovergang. Hier een ex-Citirail locomotief, nu van Canadian National (CN).

3.8 - Drie CN locomotieven die net zoals de vorige trein meer dan honderd wagons voorttrekken. En omdat de trein met een gemiddelde snelheid van een snorfiets rijdt sta je lang te wachten voor de spoorwegovergang.

3.9 - De trein waarop ik aan het wachten was: de Canadian in de richting van Toronto. Nu ik hem helemaal voorbij heb zien komen besef ik pas hoe lang deze trein is. Hierna besluit ik in het dorp te gaan lunchen en nog een wandeling bij Pyramid Lake te maken.

3.10 - Jasper

3.11 - Pyramid Lake
9 juni 2024
Prima geslapen in het nette hostel in Jasper. Vanavond heb ik een heel ander soort accommodatie in het nationaal park. Gisteren heb ik in de supermarkt eten voor de komende dagen ingeslagen, want daar zal ik nu zelf voor moeten zorgen. Het is slechts een uur rijden naar mijn slaapplek voor vanavond, maar ik heb vele tussenstops gepland en vermaak mij zeker wel. Mijn familie vond het niet zo'n prettig idee dat ik alleen in de bergen in Canada zou gaan wandelen. Iets met beren enzo. Bij elke wandeling kom ik genoeg mensen tegen, dus ik maak mij er niet zo druk om. Andere mensen lijken zich ook niet zo druk te maken, al kom ik ook mensen tegen die met belletjes om hun nek lopen.

3.12 - Soms wandel ik over open vlaktes ...

3.13 - ... en soms door het bos.

3.14 - Eén van de meren in de Valley of the Five Lakes.

3.15 - Als ik weer in de auto op weg ben zie ik een hele groep auto's langs de kant van de weg staan. Nieuwsgierig zet ik mijn auto aan de kant en daar zie ik zowaar een grizzlybeer. Ik ben toch wel blij dat ik in een auto zit ...

3.16 - Athabasca Falls, slechts een kleine wandeling vanaf de parkeerplaats

3.17 - Voormalige rivierbedding, waar de rivier een kleine kloof heeft uitgesleten

3.18 - Weer zie ik auto's langs de kant van de weg staan. Dit keer is het een zwarte beer. Op deze reis zie ik later nog twee andere zwarte beren.

3.19 - Sunwapta Falls

3.20 - En dan kom ik aan bij mijn slaapplek voor vanavond. Het is een wilderness hostel, die van weinig gemakken is voorzien. Er is namelijk geen elektriciteit of stromend water. Het toilet is een outhouse, dus een soort enorme DIXI. Eten kook ik op gas en water voor de afwas haal ik uit de nabijgelegen rivier. En er is ook weer geen bereik met mijn telefoon. Even helemaal back to basics dus, een groot verschil met de all-inclusive treinrit van enkele dagen geleden.

3.21 - Uitzicht van het hostel aan de rivier. Dit water gebruik ik voor de afwas en om mijn tanden te poetsen. Helaas is het water niet drinkbaar; ik hoorde dat anderen er eerder ziek van zijn geworden.
Er zijn toch weinig hostels met een mooier uitzicht dan dit

Er zijn nog iets van 5 andere gasten en de host, een Japanner. Ik spendeer de avond aan het kampvuur met een Japanner, een Duitse en twee Britten. Het is erg gezellig en we praten over onze reizen, over muziek, over van alles en nog wat, terwijl we marshmallows maken boven het kampvuur. Sophie, de Duitse jongedame, is hier met een taxi gekomen, wat haar een hoop geld heeft gekost. Ze wil morgenochtend dezelfde kant op als ik, dus ik bied aan om haar een lift te geven.
10 juni 2024
Op zo'n plek als deze raak je het besef van tijd helemaal kwijt. Ik sta op zonder wekker en ontbijt daarna met bagels met jam. Ik beleg mijn broodjes voor vanmiddag en ben klaar om te vertrekken. Sophie heeft van iemand anders een lift gekregen, maar we houden contact voor de terugweg. Vandaag ga ik verder over de Icefields Parkway richting Banff. Gisteren heb ik al een hele dag gedaan over een stuk weg dat volgens Google Maps slechts een uur duurt. Vandaag zal ik waarschijnlijk ook weer niet een hele grote afstand afleggen.

3.22 - Een eerste uitzichtpunt. Hier vlakbij heb ik een zwarte beer gezien, dus ik kruip maar weer gauw in de auto.

3.23 - Hoe hoger ik kom, hoe kaler het landschap.

3.24 - De hoogste bergen van de Rockies op de grens tussen Alberta en Brits-Columbia. Deze bergen zijn al erg hoog, maar het zijn niet de hoogste van Brits-Columbia. De hoogste bergen van deze provincie liggen bij de grens met Alaska, ongeveer 1.000 km verderop.
Bij Peyto Lake maak ik een wandeling de bergen in. Ik verwachtte dat ik daar een beter uitzicht zou hebben op dit bekende meer. Op de parkeerplaats lag al enige sneeuw en hoe hoger ik kom hoe meer sneeuw er ligt. Ik kom een Zwitsers stel tegen en we besluiten samen te lopen. De sneeuw naast het pad was op een gegeven moment zo diep dat ik er tot over mijn knieën in wegzak. We komen iemand tegen die juist weer naar beneden gaat en die vertelt ons dat het uitzicht wat tegenvalt. Met al die sneeuw besluiten we om weer naar beneden te gaan. Niet veel later komen we een jongeman van een jaar of 18 tegen die met een zomerjas, spijkerbroek en sneakers naar boven wil. Vanwege de sneeuw raden wij het af, maar hij wil per se naar boven. Ach, je bent nog jong en kent geen gevaar ... Het is nu half juni en zelfs nu kunnen er nog lawines voorkomen.

3.25 - Ik maak wel deze mooie foto, maar een foto van het Peyto Lake ben ik vergeten.

3.26 - Lunch bij Bow Lake, wat me toch een beetje aan Noorwegen doet denken.

3.27 - Big Bend viewpoint
Ik rij verder naar Lake Louise, waar ik bij een cafeetje een kop thee neem. Dat smaakt altijd lekkerder als het buiten koud is! In Toronto had ik 28 graden, terwijl het hier in de bergen nu een graad of 11-12 is. Sophie laat mij weten dat ze klaar is met haar wandeling bij de Athabasca gletsjer. Ik stuur haar een sms'je dat ik haar zo kan ophalen. Hopelijk heeft ze bereik. Op de terugweg stop ik nog bij dit mooie uitzichtpunt, die ik op de heenweg heb overgeslagen. Ik haal Sophie op bij het restaurant waar we hebben afgesproken en rij terug naar het hostel. Volgens de website van het hostel is dit de beste plek om sterren te kijken in heel Jasper National Park. Helaas heb ik geen geluk, want beide avonden is het bewolkt. Ik begreep dat ze een paar avonden eerder met z'n allen op de weg hebben gelegen en sterren hebben gekeken. Jammer maar helaas!
11 juni 2024
De afgelopen dagen heb ik veel gezien en gedaan, dus ik besluit om het rustig aan te doen vandaag. Ik doe boodschappen voor vanavond en loop wat rond in Jasper zelf. Aan het einde van de middag lever ik mijn auto weer in. Ik slaap vanavond weer in het hostel in Jasper zelf.
Bij het station staat de Skeena gereed. Deze trein rijdt drie keer per week tussen Jasper en Prince Rupert. Prince Rupert ligt aan zee, niet ver van Alaska. Deze trein doet 1,5 dag over een afstand van zo'n 1.100 km. Helaas had ik daar dit keer geen tijd voor, maar die ga ik de volgende keer zeker nemen!

3.28 - De Skeena heeft dezelfde locs als de Canadian

3.29 - Het zitrijruig van de Skeena

3.30 - Een heerlijk zoete Beavertail als middagsnack
12 juni 2024
Na een snel ontbijt met m'n laatste bagels ga ik vroeg naar het station. Hier kan ik ik de Canadian al binnen komen zien rollen. Er gaan dit keer twee extra, lege rijtuigen mee, waaronder een panoramarijtuig. Volgens mij heeft dit panoramarijtuig een tijd lang dienst gedaan op de Skeena. Het zal nu vast naar Vancouver gaan voor onderhoud. Meer weet het treinpersoneel ook niet.

3.31 - De Canadian komt het station van Jasper binnenrijden

3.32 - Dit keer reis ik in Economy klas, maar ook hier is een panoramarijtuig. Dit rijtuig heeft nog de oorspronkelijke stoffen bekleding.

3.33 - We laten weer een goederentrein passeren. Zoals gezegd rijden we dus op goederensporen, die vaak enkelsporig zijn. Omdat de goederentreinen hier zo lang zijn duurt het soms wel 10-15 minuten om een trein te laten passeren.

3.34 - Het gemiddelde landschap op dag 4 van de Canadian: bergen en bossen. Het is hier een beduidend ander landschap dan de open vlaktes van Saskatchewan of the moerassen van Ontario. Volgens velen is dit het mooiste deel van de reis. Toch had ik de eerste drie dagen van de route niet willen missen.

3.35 - De trein remt af voor een hoogtepunt van dit deel van de reis: Pyramid Falls

3.36 - We volgen de Thompson River. Telefoonpalen zoals deze zijn al lang niet meer in gebruik, maar het is te duur om ze allemaal weg te halen. Langs de hele route zie je daarom dit soort telefoonpalen weg te rotten. Zelfs de kabels hangen er vaak nog in.

3.37 - De stoelen voelen aan als business class, maar dit is toch echt economy klas. Absoluut comfortabel. In Economy zijn er geen gereserveerde stoelen. Bij het instappen krijg je van de train manager een plaats toegewezen. De train manager hangt dan een kaartje met je eindbestemming boven je stoel. Dan weten ze precies wie er allemaal uit moeten stappen bij het volgende station. En die papiertjes worden nog gewoon ouderwets met de hand geschreven. Ik heb begrepen dat Amtrak een vergelijkbaar systeem hanteert op langeafstandstreinen.
Na ongeveer 9 uur verlaat ik de trein bij Kamloops North. Vroeger toen de trein een zuidelijke route via Calgary en Banff volgde stopte de trein nog in de stad zelf. Nu stopt de trein op een rangeerterrein zo'n 10 km buiten de stad. Een station is het amper. Van tevoren had ik al gezocht naar bussen of dat ik het kon aanlopen, maar voor alle opties moest ik over drukke wegen zonder vluchtstrook. Welkom in Canada ...
In de trein heb ik verschillende passagiers gevraagd of ik een lift kon krijgen, maar geen van allen had plek in de auto. Gelukkig staat er op het station een taxi te wachten. Uiteindelijk betaal ik iets van € 12,00 voor een ritje naar mijn hotel. Prima prijs!

3.38 - Vanuit mijn hotel heb ik een prachtig uitzicht over Kamloops

3.39 - Ik sluit de dag af met heerlijk eten in een Indisch restaurant
13 juni 2024
Kamloops dus. Ik zal niet veel tijd in de stad zelf zijn, want ik heb weer een auto gereserveerd. Ik heb mijn hotel zo gepland dat het op loopafstand van het verhuurbedrijf is. Na een ontbijt bij de Wendy's is het tijd om mijn auto op te halen. De omgeving hier is weer totaal anders dan de afgelopen twee weken. Openbaar vervoer is er alleen in Kamloops zelf, daarbuiten is er vrijwel geen openbaar vervoer, behalve een paar keer per week een bus naar Prince George, Banff en Kelowna.

3.40 - Ze hadden geen auto meer, dus dan maar een SUV, voor dezelfde prijs uiteraard. Is op zich niet geheel onprettig in deze omgeving.

3.41 - Ik rij de stad uit en kom al gauw op dit soort wegen. Ik besluit een hike te maken naar een kloof.

3.42 - Onderweg naar de kloof kom ik vele autowrakken tegen. Dat laat maar toch even zien dat het niet een enorm veilige weg is waar ik net op heb gereden. Ik ben blij als ik straks weer op de doorgaande wegen ben.

3.43 - En de kloof zelf. De hike terug naar boven duurt slechts een half uur, maar het is zo steil dat ik uitgeput boven kom. Ach, zo kom je nog eens ergens.

3.44 - En ik ben weer op de doorgaande wegen op weg naar mijn hotel van vanavond. De volgende stop: een spookdorp. Althans, daar lijkt het op. De meeste gebouwen die hier staan zijn uit de fantasie van de eigenaar ontsproten. Het lijkt toch allemaal net echt, zelfs het interieur is het helemaal ingericht zoals vroeger. Leuk om zo'n hobby te hebben.

3.45

3.46 - Het is hier overigens 32 graden, een enorm verschil met de temperaturen van een paar dagen eerder in de Rocky Mountains. In de zomer wordt het hier met gemak 40 graden. Het is dan ook de warmste plek van Canada. Je zou het niet verwachten zo noordelijk in Noord-Amerika. De bergen hier zorgen voor een microklimaat, waardoor de warmte blijft hangen. Het is ook een erg droog landschap. Onderweg kom ik nog een paar goederentreinen tegen.

3.47

3.48 - In de avond eet ik in mijn hotel. Een prachtig en authentiek hotel!

3.49 - burgers en fries
14 juni 2024
Mijn hotel bevindt zich in het dorpje Clinton, in een merengebied met veel bossen. Vandaag maak ik een uitstapje naar Lillooet, waar een wel heel bijzondere trein op het programma staat. Onderweg rijd ik door landschappen die mij eerder aan Utah dan aan Canada doen denken. De trein die ik vandaag wil reserveren is misschien wel één van de best bewaarde geheimen van Canada. Er is online dan ook bijna geen informatie over te vinden. Ik bel met een telefoonnummer van het lokale toeristenbureau en spreek de voicemail in. Ik heb er daarna geen reactie meer op gekregen. We gaan het zien.

3.50 - Fraser River, als je mij had gezegd dat dit Utah was, dan had ik je geloofd.

3.51 - De afstanden zijn enorm. Tussen hier en Vancouver liggen slechts enkele dorpen. Het is nog ruim 4 uur naar Vancouver.
Op het station van Lillooet kom ik een handjevol andere toeristen tegen, die schijnbaar ook ergens van deze trein hebben gehoord. Dan zal het vast wel kloppen. Niet veel later komt de trein de parkeerplaats op gereden. Het is namelijk een schoolbus, die ook op een treinspoor kan rijden. Een paar keer per dag pendelt deze bus tussen Lillooet, Shalalth en Seton Portage. De laatste twee zijn first nations territoria, waar de St'at'imc wonen. Het alternatief van deze trein-bus is ruim 2 uur over onverharde wegen door de bergen. De bus is daarom niet alleen belangrijk voor scholieren, maar bijvoorbeeld ook bewoners die naar de dokter moeten. Deze bus wordt ook gebruikt om boodschappen en pakketjes in te vervoeren.
In de bus rijdt een local mee aan wie je het ticket kan betalen. Blijkbaar is mijn telefoontje goed aangekomen, want mijn naam staat op de lijst met reserveringen. Ik betaal uiteraard het toeristentarief, omgerekend ongeveer € 17,00 voor een retourtje. Het maakt mij alleemaal niet uit, want dit had ik zeker niet willen missen. Ik kan zelfs met een creditcard betalen, althans wanneer we bereik hebben. Voor de geïnteresseerden, tot een paar jaar geleden werd er gereden met speciale treintjes: https://backcountrycanadatravel.com/epi ... oet-seton/
Ik reis mee naar Seton Portage en keer na een korte stop meteen weer terug. Als toerist valt er niet veel te beleven in het dorp. Uit respect voor de privacy van de locals maak ik geen foto's in Seton Portage.

3.52 - Kaoham Shuttle

3.53 - De bus rijdt het spoor op

3.54 - De chauffeur laat de treinwielen zakken en de bus komt los van het spoor

3.55 - Interieur van de bus, het zit heerlijk!

3.56 - Uitzicht door de voorruit, het is een prachtige rit

3.57 - Op sommige plekken gaan we langs steile rotsen en is het erg smal. Nu snap ik ook waarom ze hier geen weg konden aanleggen.

3.58 - Onderweg komen we een stel wilde schapen (bighorn sheep) tegen, hier links een mannetje en rechts een vrouwtje.

3.59 - En een aantal herten, die behendig over de rotsen lopen

3.60 - Terug in Lillooet lunch ik bij een bakkerij. Daarna breng ik een bezoek aan het lokaal historisch museum. Op mijn gemak rij ik weer terug naar Clinton, terwijl ik geniet van het landschap.

3.61 - Ik maak nog een kleine wandeling door Clinton en eet 's avonds Chinees. Nu is het gelukkig nog droog ...
15 juni 2024
Vanochtend werd ik wakker met regen en dat zou nog zeker de hele ochtend aanhouden. Na een heerlijk ontbijt in het hotel rij ik naar een uitzichtpunt van een kloof. Ik was van plan om nog andere mooie uitzichtpunten te bezoeken, maar met dit weer heb ik er eigenlijk helemaal geen zin meer in. Ik besluit terug te gaan naar Kamloops waar ik een rondje door het stadje maak. De middag spendeer ik vooral in een café en een taxi brengt mij weer naar het station Kamloops North voor het laatste deel van deze treinreis. Toevallig heb ik weer dezelfde taxichauffeur als een paar dagen geleden.



3.62 - Heerlijk en uitgebreid ontbijt in het hotel

3.63 - Chasm Ecological Reserve

3.64 - het centrum van Kamloops

3.65 - We vervolgen de treinreis door een woestijnachtig landschap.

3.66 - Terwijl we langs een rivier een tijdje stilstaan zie ik steeds iets uit het water komen. Het blijkt zalm te zijn, die je veel in de Fraser Rivier tegenkomt. En waar zalm is ... zijn Amerikaanse visarenden. Tot de nacht invalt zie ik wel tientallen Amerikaanse visarenden, vaak zittend op een boom.

3.67 - De stoelen kunnen erg ver naar achteren, dus ik heb een prima nachtrust in deze trein. Stel je voor als ze Economy in een vliegtuig ook zo comfortabel zouden maken ...
16 juni 2024
Hoewel ik de afgelopen weken veel vertraging heb gehad in de treinen, is nu ook het omgekeerde waar. We komen aan in Vancouver om 5 uur 's ochtends, maar liefst 3 uur eerder dan gepland. De dienstregeling is dus meer een suggestie.


3.68 - De stationshal van Pacific Central

3.69 - Het stationsplein met bushalte. Deze bus gaat mij naar mijn hostel brengen. Je kan merken dat het station geen centrale ligging heeft, want dit is de enige bus vanaf het station. Op een paar minuten lopen is het metrostation, maar dat is voor mij niet praktisch.
16 - 20 juni 2024
De laatste 4 dagen ben ik in Vancouver, van waaruit ik ook twee dagtripjes onderneem. Twee dagen heb ik gefietst, één dag een uitstapje met de bus gemaakt en één dag heb ik walvissen gespot met een catamaran. Ik heb geen foto's van het ov gemaakt, dus deze foto's zijn daarom een sfeerimpressie als een soort van bonus.

4.1 - Traditionele dansuitvoeringen in het cultureel museum

4.2 - Skyline van Vancouver, vanwege de vele flatgebouwen wordt het ook wel Hongcouver genoemd.

4.3 - Straatbeeld in West End

4.4 - Gastown, het oude gedeelte van Vancouver

4.5 - Samen met anderen van het hostel ben ik bij een drum circle geweest. Hier wordt muziek gemaakt en gedanst en heerst er gewoon een heerlijk ontspannen sfeer.

4.6 - De oude haven is nu een hippe plek met allemaal eettentjes en kunstgaleriën.

4.7 - veerdienst in de baai van Vancouver, al wordt het denk ik voornamelijk door toeristen gebruikt. Ik ben hiermee naar de oude haven gereisd, maar goedkoop was het niet


4.8 - Lynn Canyon, een gematigd regenwoud dat heel sprookjesachtig aanvoelt

4.9

4.10

4.1 - Tijdens de boottocht heb ik vier walvissen kunnen spotten. Ondanks dat het veel geld heeft gekost was het absoluut de moeite waard.

4.12 - Ik heb ook zeeleeuwen, zeehonden en weer Amerikaanse visarenden gezien.

4.13

4.14 - Het schip waarmee ik walvissen ben gaan spotten

4.15 - Vanuit het vliegtuig uitzicht op Mt Baker, in de Verenigde Staten. Dag Canada, ik kom in de toekomst zeker nog eens terug!
Bedankt voor het lezen!
~Matt
#1: Montréal - Toronto ● #2: Toronto - WInnipeg - Jasper ● #3: Jasper - Kamloops - Vancouver