Na wat brainstormen over een eventuele bestemming kwam ik met een ander idee, wat nu als we ons morgen gewoon melden met ons internationaal reductiebewijs voor spoorwegmedewerkers bij de conducteurs van een trein naar Frankrijk, vragen of we gratis mogen meerijden en zo kijken waar we uit kunnen komen?
Zo gezegd, zo gedaan.
De eerste s9200 van de dag met aankomst in Brussel Zuid.
Om de vaart er een beetje in te krijgen zijn we vervolgens gaan vragen of we mee mochten rijden naar Marne la Vallée Chessy (ten oosten van Parijs) aan de conducteur van de TGV naar Perpignan, en dat was geen probleem, al ging hij er in Lille vanaf om daar afgelost te worden door een andere collega.
Dit was ons interieur in de TGV:
Een opgefriste TGV.
Ik in een TGV- Duplex (dubbeldekker)
In Lille zijn we zijn collega gaan raadplegen, en die vond het ook allemaal prima dat we mee reisden, en verwees ons zelfs door naar de eerste klas:
Een kleine 4 uren later stonden we al in Lyon Part Dieu:
Eindbestemming Perpignan.
Voorkant van onze trein.
In Lyon wordt de trein gesplitst; het voorste gedeelte was enkeldeks en vertrok naar Perpignan, het achterste deel was een dubbeldekker, een zogenaamde Duplex, en reed richting Marseille.
Wij besloten echter het wat rustiger aan te doen, en per TER naar Valance Ville te gaan, ongeveer 100 km ten zuiden van Lyon.
TER naar Valance Ville in de kleurstelling van Région Rhône-Alpes.
Ook hier vond de conducteur het prima dat we met hem in de eerste klas mee gingen liften. Aan de andere kant van het gangpad zat een ongeveer 16 jarige meid in haar eentje, en even later kwam er een tamelijk wazige man van een jaar of 30 hangen. Al snel zakte ie helemaal onderuit, en zat ie ongegeneerd naar de meid te staren op kruishoogte, hij probeerde ook van alles tegen haar te zeggen. Nog even later ging ie op de twee stoelen liggen overdwars in de breedte van de trein, en vroeg ie zelfs aan Dexter die aan de andere kant van het gangpad zat aan het raam of Dexter even wilde inschikken zodat ie zijn benen kon strekken
De vent lag dus over de totale breedte van de trein gestrekt te hangen.
Wat later stapte de meid uit, en kwam er een vrouw met twee zoontjes zitten. De betreffende man begon van alles aan de vrouw te vragen, waar ze woonde en waar ze heen ging etc. Eerst vroeg de man of ze misschien 40 of 50 euro voor hem kon missen. Even later hoorde ik hem vragen of iemand 150 zou kunnen missen, want dat had ie nodig
Echt een engerd!
Aankomst in Valance Ville.
TGV naar Paris in Valance. Dit treinstel is er eentje van de eerste generatie, voorheen voorzien van de bekende oranje kleurstelling. Tot een jaar of 10 geleden was dit een belangrijk station voor treinen vanuit Zuid-Frankrijk naar Parijs, totdat de LGV Méditerranée werd geopend. Nu is het er een tamelijk dooie boel.
Daarom gingen wij verder ''liften'' naar Avignon:
De TER naar Avignon reed met oude Corail rijtuigen, de Franse intercity variant. Heerlijk zitten die stoelen, en de trein glijdt als het ware over de sporen, wat een genot om in te zitten. :D
Na Avignon reed deze trein nog verder door naar Marseille st. Charles. 300+ km voor een regionale trein is heel normaal in Frankrijk. Het materieel doet in ieder geval in dit geval niet onder voor een Nederlandse IC, ook is een groot deel van het traject met 160m/u afgelegd.
In Avignon was het intussen al donker geworden.
Sur la pont d'Avignon... On y danse :D
Zo heb je de dag vooraf het plan een dagje België te doen, zo sta je 24 uren later in Zuid Frankrijk, zonder één euro te hebben uitgegeven.
De dag erop reden we weer terug naar Lyon, dit keer over de West-oever van de Rhône, ongeveer 200 km met slechts 2 (of waren het er nou 3 Dexter? ) tussenstops... En dat voor een regionale trein. :pos:
Dit was er eentje van.
Lyon Part Dieu.
Tram in Lyon.
Futuristische trolleybus in Lyon.
Een oude TGV motorwagen voor een nieuwe(re) stam Duplex rijtuigen.
Vanuit Lyon zijn we gaan vragen of we mee mochten rijden naar de bergen, bij Chambéry en Albertville.
TER naar Bourg st Maurice via Chambéry in Lyon. Let op de stand van de stroomafnemers
In Lyon liep ook een perronopzichter madame die ons direct aan forumlid Fles deed denken met zijn ervaring in Strasbourg; deze stond nog net niet haar nagels te lakken op het perron
Albertville ben ik in mijn jeugdjaren eens met de auto doorgereden en leek me wel een leuke stad tussen de bergen. Ook wisten we ons te herinneren dat de olympische winterspelen er in '92 zijn gehouden. Op zoek naar een hotelletje daar dus.
Stuurrijtuig van de TER Lyon- Bourg st. Maurice. In Albertville maakt deze trein kop, de machiniste gekleed in de knalrode jas wandelt stevig naar de andere kant van de trein om even later het laatste stuk af te gaan leggen verder de bergen in.
Dexter vroeg nog aan mij: wat zit ze nou naar de achterkant van de trein te kijken? Hé Dex het is de machinist die kijkt of haar sluitseinen goed werken... Dexter liep rood aan en was meteen stil
Stationshal in Albertville.
Na een wandeling door Albertville kwamen we beiden tot de conclusie; dit is geen plaats om voor je lol een nacht te slapen in een hotel. Geen sfeer, een ''stads''hart à la Grote Markt van Almere, een hoop hangtuig en veel doorgaand verkeer deden ons besluiten terug te reizen naar Chambéry, de hoofdstad van département Savoie.
De conducteur van de trein tussen Albertville en Chambéry vond het prima dat we meereisden en loodste ons direct door de cabine in van de machinist. De machinist vond het ook prima dat we met hem meereisden :D
Het interieur van de cabine van de dubbeldekker vond ik erg modern. Het grootste deel van de route was 90km/u of 120 km/u. Ter hoogte van de aantakking van de lijn uit Italië/Turijn/Fréjus moest de machinist handmatig omschakelen naar een ander telerail kanaal ten behoeve van contact met de treindienstleider. Even daarna gooide de machinist zijn tractie goed open om op te trekken tot 160 km/u voor de laatste 15 km van de route. Best tof om eens mee te maken vanuit een cabine zulke snelheden :pos:
Station Chambéry.
Bus in Chambéry, uitgemonsterd in de zelfde kleurstelling als de treinen van de regio.
De dag erop reden we naar de prachtige stad Annecy:
En prachtig is de stad:
Deze rivier komt vanuit het meer van Annecy, wat omringt is door de bergen.
Stationshal in Annecy.
''onze'' Duplex naar Paris vanuit Annecy, de conducteur verwees ons door naar de 1e klas :)
Dexter klaagde een beetje dat ik altijd de beste plaatsen opzoek in de treinen, dus liet ik hem dit keer een zitplaatsje uitzoeken. Aan het raam, vooruit...
Helaas voor hem maakte deze trein ongeveer 15 kilomemter verderop in Aix-Les Bains kop, en zat ie de rest van de 650 km achteruit...
In Aix- Les Bains.
Onderweg tussen Annecy en Bourg en Bresse is het landschap erg mooi:
In de verte zie je aan de overkant het verloop van het tracé.
Geregeld hoorde ik Dexter zeggen: Ooo dat is moohooooi
En snel pakte ie zijn fototoestel te voorschijn.Helaas is het best lastig om foto's te maken van achter een gebogen raam in een dubbeldekker.
Nabij de splitsing in de plaats http://maps.google.nl/maps?q=amberieu+e ... CB0Q_AUoAg
Stond de TGV ruim een kwartier stil, om een vertraagde tegentrein langs te laten rijden. Het baanvak tussen Aix-Les Bains en Bourg en Bresse is veelal enkelsporig.
De opgelopen vertraging van een kwartier was geen belemmering voor de machinist en verkeersleiding om toch op tijd aan te komen in Parijs, ik had het idee dat de trein de LGV Sud Est aanzienlijk sportiever aflegde dan op de heenweg, we kwamen zelfs ietsjes te vroeg aan in Parijs. Ergens halverwege stond bij een aftakking van de lijn een TGV vanuit Dijon op ons te wachten, waar we dus vooruit mochten rijden :D
Nog twee stoere stuurrijtuigen van de région Bourgogne in Paris Gare de Lyon.
Tussen Gare de Lyon en Gare du Nord moesten we met de RER reizen, de voorstadsmetro van Parijs. Doordat deze treinen geen conducteurs maar poortjes hebben, hebben we hier voor het eerst een kaartje à 1,70€ gekocht.
In Gare du Nord hebben we een binnenlandse TGV naar Lille Europe gepakt om het buitenland gevoel nog wat langer vast te kunnen houden. Deze TGV werd gereden met een (voormalig) Eurostar treinstel. Matig comfort met een muf geel/grijs interieur. Maargoed, je hoort mij niet klagen, het was immers gratis.
Het betere propwerk in de metro van Lille- Europe naar Lille Flandres. Deze metro heeft geen bestuurder.
Lille Flandres.
Vanuit hier zijn we per Belgische IC naar Antwerpen gereisd, waar al snel de sterke verhalen van een praatgrage conducteur ter tafel kwamen.
Terugblikkend op dit alles was het een avontuur wat ik nog nooit heb meegemaakt :pos:
Zou zo nog eens willen vertrekken, maar dan er een paar weken voor uittrekken; de enige belemmering waren de tijd en de kosten voor hotelovernachtingen.
Even uitrekenen op Voyages.sncf.fr leerde mij dat we voor 615 euro hebben afgelegd per persoon aan tickets, zonder iets te hoeven betalen.
Vooral de cabine rit tussen Albertville en Chambéry was onvergetelijk.
:pos: 
Het diverse Franse landschap maakt dat je binnen een paar uur reizen al het idee hebt in een hele andere wereld te zijn beland. 
