Vlucht

Hier kun je Blogs plaatsen over je reiservaringen of je ervaringen als personeelslid bij een OV-bedrijf. Reisverslagen met meerdere foto's kun je beter in OV in Beeld plaatsen.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Vlucht

Bericht door Mikos »

Vlucht

Het is vrijdagavond, de laatste trein van Utrecht naar Zwolle. De avondklok is allang ingegaan, er zit een handjevol reizigers in de trein. Ik groet ze in het voorbijgaan tijdens een serviceronde, waarbij ik niet alleen aanwezig ben, maar ook kijk of iedereen het mondkapje op de voorgeschreven wijze draagt. Daar voldoen ze allemaal aan, inclusief de twee mannen in de laatste coupé waar ik doorheen loop.

Na het stationnement in Amersfoort controleer ik de overgebleven reizigers. De eerste reiziger die ik tref is een van de twee mannen die ik in de laatste coupé zag zitten en die netjes goedenavond terugzei. De andere reiziger is in Amersfoort uitgestapt. Wanneer ik hem naar zijn kaartje vraag, zegt hij die niet te hebben. Als ik hem vraag naar zijn identiteitsbewijs zegt hij schouderophalend dat hij die verloren is. Het lijkt de zoveelste kansloze zaak.

Maar hij geeft zijn gegevens op, die ik controleer en die juist blijken te zijn en terwijl ik hem een kaartje naar Zwolle uitschrijf raken we aan de praat. Zoals wel vaker gaat er een heel verhaal achter schuil, maar doordat het zo rustig in de trein is heb en neem ik de tijd om even met hem te praten. Wanneer tijdens het gesprek het woord politie valt, verandert zijn houding.
“Dan halen ze me maar op,” zegt hij stoer. “Deze jongen heeft nog genoeg openstaan, dus dan ben ik er misschien een keer vanaf.”
Ik vraag hem of het dan niet goedkoper zou zijn om gewoon geld in de kaartautomaat te gooien.
“Je wilt niet weten hoeveel geld ik in de week krijg, dat kan ik helemaal niet betalen,” is zijn reactie. “Wil je het weten hoeveel? Tien euro.”
Ik beaam dat dat niet veel geld is, maar wijs naar wat hij in zijn vingers heeft.
“Ik zie dat je een peuk in je handen hebt, die zijn ook niet gratis.”
“Tien euro per week,” zegt hij schouderophalend. Dan blijft er voor iets anders inderdaad niks over.
Ik vraag hem hoe dat zo komt, puur vanuit interesse. De stoere houding die hij aanneemt, blijkt maar een farce. Hij vertelt openlijk.
“Ja, schuld. Ik heb van alles open staan.”
Hij wijst naar het Uitstel van Betaling dat ik hem geschreven heb en zegt:
“Ik heb nog voor 7300 euro bij NS open staan. Mijn bewindvoerder is van alles aan het afbetalen en dus krijg ik een tientje leefgeld in de week. En Koos Werkloos, dus ja...”
En nu komt er weer een kaartje met 50 euro boete bij bovenop, het klinkt als een vicieuze cirkel. Ik vraag hem wat hij eigenlijk van plan is te gaan doen in Zwolle.
“Kijken of daar wat te beleven valt, Utrecht is hartstikke dood nu.”

Afbeelding

Ik kan hem garanderen dat er in Zwolle net zo weinig valt te doen midden in de nacht en ik bespeur een vluchtpoging. Dus vraag ik hem naar het adres dat hij opgaf en waar hij ook ingeschreven staat.
“Da’s van mijn pa,” reageert hij eerlijk. “Maar daar ben ik weg sinds gisteren eigenlijk. We hebben ruzie gehad en het is beter als ik even wegblijf.”
En daarmee hebben we de kern van het verhaal bereikt. Er is in Zwolle namelijk niks. Hooguit meer problemen, want hij heeft geen enkele reden om op straat te zijn na 21 uur en hij is van plan in het centrum te gaan kijken. Dat is bijna een garantie om gecontroleerd te worden door de politie en als dan blijkt dat hij nog wel het een en ander open heeft staan, zoals hij zelf zegt, dan kon hij voorlopig wel eens van de straat zijn.
“Als ze me meenemen, dan kom ik twee jaar niet meer vrij. Maar misschien leer ik het dan eens af met mijn grote mond.”
De stoere houding verdwijnt weer even, de jonge jongen van 18 die misschien als volwassene telt blijkt toch kwajongensstreken te hebben die hem dwarszitten bij het volwassen worden.

Ik heb de situatie aangehoord en naar de jongen gekeken. Hij heeft een T-shirtje aan terwijl de temperatuur vannacht tot rond het vriespunt zakt en verder heeft hij eigenlijk niks bij zich. Dus vertel ik hem het volgende:
“In Zwolle zit het Leger des Heils, die zijn vierentwintig uur per dag open, dus daar kun je terecht als je dat wilt.”
Hij kijkt me heel even onderzoekend aan en zegt dan, terwijl hij naar buiten kijkt:
“Misschien is dat wel een goed idee.”
Ik leg hem uit dat hij dan beter niet naar het centrum kan gaan, maar aan de Zuidzijde het station kan verlaten en vertel hoe hij naar het Leger des Heils kan lopen.
Hij bedankt me en ik wens hem sterkte.

We komen in Zwolle aan en ik loop naar de collega’s die met de trein verder gaan naar Groningen. De jongen is uitgestapt, stapt de roltrap op en kijkt nog een keer naar me. Mijn nieuwsgierigheid overwint het en ik werp een blik op de tunnel wanneer hij beneden is. Hij heeft het wijze besluit genomen rechtsaf te slaan naar de zuidzijde. Wanneer ik even later naar de parkeerplaats loop om naar huis te rijden, zie ik de jongen tussen de gebouwen verdwijnen in de juiste richting die ik hem meegegeven heb. Gelukkig maar, toch weer iemand in nood kunnen helpen.

VIP
Zondagmiddag, een gezellig drukke Intercity vanuit Zwolle naar Amsterdam Centraal. Ik controleer de reizigers in de trein en kom in de eerste klas. Daar zit een man die uit de toon valt; een mondkapje half op, een blauwe wintermuts op zijn hoofd en een blauwe sjaal om terwijl het eigenlijk niet eens zo heel koud is buiten. Als ik bij hem kom, kijkt hij me aan en begint meteen te ratelen.
"Meneer, ik heb geen kaartje, want ik kom net van het politiebureau omdat ik was neergestoken."
Ik kijk even snel wat lager dan zijn gezicht om te zien of daar iets van te zien is. Maar dat zie ik zo niet. Hij ratelt vrolijk verder.
"En ik heb Giovanni van Bronckhorst gebeld en Cristiano Ronaldo," en daar raakt hij me kwijt.
"Maar ik heb mijn identiteitskaart bij me en ik weet..."
Ik begin ondertussen aan een uitstel van betaling voor meneer. Ik vraag hem waar hij heen wil en daar is de volgende verrassing:
"Wilt u een VIP-ticket voor me schrijven naar Amersfoort?"
Ik reageer er maar niet op, stel maar geen vragen. Hij bazelt ondertussen verder.
Ik vraag hem om zijn identiteitsbewijs.
"Oh, dat heb ik niet bij me."
Hij begint spontaan zijn naam te noemen. Ik vraag hem naar zijn geboortedatum.
"2019."
Ik kijk op van mijn boekje en nog voor ik wat kan zeggen, zegt hij:
"2010. Ik ben geboren in 1994."
Mooi, zo komen we er wel. Hij geeft me, wanneer ik hem vraag om iets waar zijn naam op staat, een uitstel van betaling van de dag ervoor waarmee hij het halve land kon doorkruisen.

Ik schrijf het kaartje af en vraag hem om zijn verklaring. Maar de vraag komt niet aan, hij herhaalt het verhaal dat hij neergestoken is, noemt nog eens dezelfde getallen en zijn geboortedatum. Ik geef hem zijn kaartje af, waarvoor hij me bedankt. Ik loop door en heb in de tweede klas een moment om van achter mijn mondkapje even heerlijk te lachen. Dit zijn figuren waar je erg weinig mee kunt. Je weet dat hij de weg kwijt is, zowel letterlijk als figuurlijk. Maar hij zorgt niet voor overlast, is niet hinderlijk aanwezig, hij heeft alleen geen kaartje. Nu wel. Je kunt er veel tijd in steken om hem uit te leggen dat hij de verkeerde kant op reist, maar dat is zinloos, want hij is echt niet op weg naar Amersfoort. Hij zit lekker in de trein en reist het halve land door, vluchtend voor wat er achter hem is gebeurd. Hij vindt zijn weg wel.

Poortjes
Velen vinden de avondklok helemaal niks, op mij heeft het weinig invloed. Voor het werk is het stiekem zelfs ideaal, want er is meer tijd die je kunt nemen voor de reizigers.

Zo sta ik op zondagavond met een intercity naar Rotterdam in Amersfoort. Alle reizigers in de trein heb ik onderweg al gecontroleerd, er staat één man op het perron die instapt nadat we aankomen. Ik loop naar het balkon waar de man is gaan zitten en ik vraag hem om zijn kaartje, die krijg ik. Ik scan de kaart en zie dat hij niet is ingecheckt. Ik krijg de kans niet daar iets over te zeggen, want hij zegt:
"Ik heb er trouwens een vraag over. Toen ik gisteren in Amstel uitcheckte, zag ik dat die rit me 20 euro had gekost. Dat is volgens mij te veel."
Dat beaam ik, ik vraag hem waar hij is ingecheckt.
"Amersfoort."
Maar bij welk poortje?
"Euh, gewoon, zo'n poortje in de hal, met van die deurtjes."
Dan moet ik mijn lach even inhouden. Ik verduidelijk de vraag door te vragen bij welk kleur poortje.
"Euh, nou, die blauwe?"
Ik leg de man uit dat hij bij blauw incheckt, maar met geel reist. Er gaat hem een lampje branden. Ik zeg erbij dat hij nu weer hetzelfde heeft gedaan en leg uit dat hij volgens het paaltje waar hij uitcheckt niet bij NS is ingecheckt en dat het dan het instaptarief van 20 euro kost.

Omdat we nog stil staan langs het perron en er nog een minuut voor vertrek is, verwijs ik de man naar de paaltjes die op het perron staan. Daar loopt hij snel naar toe om om te checken van Connexxion naar NS. Hij komt terug gelopen en wil zijn kaart aangeven.
"Wilt u het nog even controleren?"
Ondanks dat ik zeker weet dat het nu goed is, doe ik dat voor de vorm nog even. De man is nu uiteraard prima ingecheckt.

Wanneer ik de trein heb laten vertrekken, vraagt hij of dat zijn eerdere reizen nog rechtgetrokken kunnen worden.
"Want daar zal mijn baas niet blij mee zijn, elke keer 20 euro..."
Daarvoor verwijs ik hem naar de klantenservice. Waarna hij me bedankt en ik verder de trein inloop. Was het weer de moeite waard om even voor vertrek bij die ene instapper op bezoek te gaan.

Conducteur Mike
teun
Berichten: 1493
Lid geworden op: wo 11 dec 2019, 09:00
Locatie: Helmond

Re: Vlucht

Bericht door teun »

Mooie verhalen weer.
Gebruikersavatar
Ardan
Oud-beheerder OVNL
Berichten: 13017
Lid geworden op: wo 10 jun 2009, 21:52
Locatie: Deventer

Re: Vlucht

Bericht door Ardan »

Het blijft me verbazen, zo veel mensen met de meest vreemde verhalen. Dan ben ik toch blij dat ik zo te merken heel normaal en vooral bescheiden ben :Y
Ik doe ook maar wat
ZO6176
Donateur
Berichten: 6000
Lid geworden op: wo 02 dec 2015, 20:20
Locatie: Eindhoven

Re: Vlucht

Bericht door ZO6176 »

Zeker weer boeiend. Helaas geldt voor velen dat als je in de schuldsanering zit het heel moeilijk is om er uit te komen.
Gebruikersavatar
Daniel
OVNL-bestuurslid
Berichten: 39115
Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Re: Vlucht

Bericht door Daniel »

Mooi verhaal weer. En bijna verbazingwekkend wat voor rare gevallen je allemaal tegenkomt. Je zou zeggen dat je een keer alles wel gehoord hebt, maar de nieuwe verhalen blijven maar komen :)
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...

Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Gebruikersavatar
Hainje
Berichten: 12803
Lid geworden op: za 31 aug 2013, 14:40
Locatie: Tilburg

Re: Vlucht

Bericht door Hainje »

ZO6176 schreef: ma 05 apr 2021, 13:57 Zeker weer boeiend. Helaas geldt voor velen dat als je in de schuldsanering zit het heel moeilijk is om er uit te komen.
Inderdaad en een tientje leefgeld per week is ook belachelijk weinig.
🍉
ZO6176
Donateur
Berichten: 6000
Lid geworden op: wo 02 dec 2015, 20:20
Locatie: Eindhoven

Re: Vlucht

Bericht door ZO6176 »

Dat er schulden afbetaald moeten worden ben ik wel mee eens. Maar voor 10 euro leef je eigenlijk op water en brood. Als het alleen de 7300 euro is dan is het nog steeds erg veel maar wel te overzien. Vrees dat het erg veel is en je er niet meer boven op komt. Ze zouden beter hem kunnen begeleiden maar de vraag is of hij dat wilt.
Gebruikersavatar
ODRAIL
Berichten: 15329
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 22:06

Re: Vlucht

Bericht door ODRAIL »

Wederom weer een mooi verhaal :pos: ;) .
Gebruikersavatar
Meltrain
Donateur
Berichten: 21269
Lid geworden op: wo 12 mar 2008, 21:29
Locatie: Delft

Re: Vlucht

Bericht door Meltrain »

Interessante verhalen weer.
Ik heb wel medelijden met de eerste man, vooral dat het zo ver heeft kunnen komen en dat er nauwelijks uitzicht is op verbetering. :(
Ik reis ongeveer 3x/week van Dt naar Dvd (of Asdz) en terug.
Aking
Berichten: 15598
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 10:20
Locatie: --

Re: Vlucht

Bericht door Aking »

Sjah... Schuld(sanering) is een hele goeie business, die gaan ze dus echt niet strucureel aanpakken/oplossen. :N
PHS

Re: Vlucht

Bericht door PHS »

Bijzondere verhalen weer Mikos :pos:
VIRM
Berichten: 7568
Lid geworden op: zo 02 mei 2010, 14:02

Re: Vlucht

Bericht door VIRM »

Boeiend weer, Mikos!

Is het niet zo dat je na twee of drie jaar weer uit de schuldsanering bent?
Beul van de blindegeleidelijn
umbusko
Donateur
Berichten: 5284
Lid geworden op: zo 28 okt 2018, 16:45
Locatie: Maastricht/Berlin

Re: Vlucht

Bericht door umbusko »

Ik heb ook wel medelijden met de tweede man. Je zegt, hij vindt zijn weg wel, maar 26/27 jaar en de hele dag zo raaskallen, wat heb je dan voor toekomstperspectief? (Tenzij hij onder invloed was van iets en het daardoor kwam, maar dat haal ik niet direct uit het verhaal.) Je zou hopen dat zo iemand wel enige begeleiding heeft, wie weet, misschien zou medicatie zelfs heel veel kunnen helpen. Leuke verhalen, Mikos, dank!
Gebruikersavatar
Daniel
OVNL-bestuurslid
Berichten: 39115
Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Re: Vlucht

Bericht door Daniel »

VIRM schreef: di 06 apr 2021, 09:46 Is het niet zo dat je na twee of drie jaar weer uit de schuldsanering bent?
Vijf jaar duurt het normaal, maar schuldeisers kunnen na die periode moeilijk gaan doen over kwijtschelden van het restant schuld waardoor het langer duurt.
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...

Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Re: Vlucht

Bericht door Mikos »

umbusko schreef: di 06 apr 2021, 10:12Ik heb ook wel medelijden met de tweede man. Je zegt, hij vindt zijn weg wel, maar 26/27 jaar en de hele dag zo raaskallen, wat heb je dan voor toekomstperspectief?
Daar heb ik me wel een mening over gevormd door de jaren heen; mensen kiezen hun eigen toekomstperspectief. Je kiest er zelf voor om wel of geen hulp te vragen wanneer je die nodig hebt. En hoe ver je iets laat komen. Er zijn zo ontzettend veel mogelijkheden tot hulp, van heel klein tot heel intensief, dat je niks helemaal alleen hoeft te doen als je dat niet wilt. Wachtlijsten? Zeker. Moeizaam? Ongetwijfeld. Maar dat wil niet zeggen dat je zelf niet al kleine stappen kunt zetten door niet in de "Ja, maar"-modus te gaan zitten. En uiteraard zijn daar uitzonderingen op, kun je niet iedereen over één kam scheren. Maar je maakt me ook niet wijs dat net die mensen allemaal bij mij in de trein zitten. :X
ZO6176
Donateur
Berichten: 6000
Lid geworden op: wo 02 dec 2015, 20:20
Locatie: Eindhoven

Re: Vlucht

Bericht door ZO6176 »

Deels mee eens. Je gaat pas hulp vragen wanneer je voor jezelf 100 procent beseft dat je in de shit zit en het niet meer kan oplossen. Die eerste jongen heeft meerdere problemen: niet alleen geld maar ook verstoorde familierelatie. Daardoor weinig vertrouwen in de overige mensen. Wanneer je je eigen vader en moeder niet kunt vertrouwen wie dan wel?
Ik kreeg destijds bij de Lidl ook genoeg mensen met een verhaal binnen. Ze zitten dus niet alleen bij jou in de trein
Gebruikersavatar
Hainje
Berichten: 12803
Lid geworden op: za 31 aug 2013, 14:40
Locatie: Tilburg

Re: Vlucht

Bericht door Hainje »

VIRM schreef: di 06 apr 2021, 09:46Is het niet zo dat je na twee of drie jaar weer uit de schuldsanering bent?
Drie jaar staat mij bij, daarna wordt alles kwijtgescholden. Neemt niet weg dat curatoren, schuldeisers en de hele mikmak er alles aan zullen doen om maar zoveel mogelijk geld te verhalen op de schuldenaar. Tot aan het gaatje en daar voorbij, zeg maar.
🍉
Aking
Berichten: 15598
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 10:20
Locatie: --

Re: Vlucht

Bericht door Aking »

Mits je aan alle eisen hebt voldaan en (volgens mij) alles hebt gedaan om een betaalde baan te behouden en meer van zulks, genoeg problematische gevallen waarbij dat soort dingen dus problematisch zijn :Y
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 4 gasten