Rustige bussen, nieuwe lijnen en smoesjes | Busverhalen #4
Geplaatst: vr 15 mei 2020, 13:49
Welkom bij de serie busverhalen. Tijdens het rijden op de bus maak je verschillende situatie's mee. Situatie's die je van te voren niet zo snel ziet aankomen...
Te laat?
Het is een zaterdag in maart en rond 16:30 begin ik aan een late dienst. Ik begin met 3 ritjes op lijn 34. Op deze lijn rijden voornamelijk VDL bussen welke niet mijn favoriet zijn. Ze maken veel herrie en stuiteren erg veel in vergelijking met de Mercedes bussen. In de VDL bussen zitten ook nog de oude blauwe chauffeursstoelen welke niet geveerd zijn. We hebben wel 1 testbus met een nieuwe geveerde stoel en mocht die bus nou precies vooraan in de rij staan op de stalling. Ik moet met de bus leeg naar Zeist om daar met de dienst te beginnen. Onderweg is het nog even zoeken naar de goede instellingen van de nieuwe stoel. Omdat de bus zo hobbelt en deze stoel dat weer opvangt stuiter ik soms met mijn voet van het gaspedaal af. Gelukkig kan ik de vering iets minder fel instellen en op een gegeven moment zit ik goed. Ik verlaat de snelweg ter hoogte van het Science Park (of zoals iedereen nog steeds zegt: de Uithof) en ik hoor dat ik op mijn telefoon gebeld wordt. Op mijn horloge zie ik dat het de verkeersleiding is die ik op mijn horloge dan ook opneem. "Hoi Bart, waar ben je? Je had een kwartier geleden aan je dienst moeten beginnen!" Ik schrik even en vertel dat ik net de snelweg afdraai met de bus. Dit blijkt de centrale niet te kunnen zien. Ik lees het omloopnummer voor die ik heb ingevoerd en die klopt. Ik plaats als test een oproep vanuit de bus naar de centrale en vraag of dat te zien is. Op dat moment zegt de centralist dat ie mij ziet. Een klein hikje in het systeem dus. Wel goed dat dat gecontroleerd wordt. Wij hoeven ons namelijk niet op de stalling aan te melden voor onze dienst. Iets wat ik erg prettig vind omdat er ook diensten zijn waar je geen bus op de stalling op hoeft te halen. Dan kan ik meteen vanuit de trein aan mijn dienst te beginnen en niet eerst nog op en neer naar de stalling.
De meeste mensen deugen
Het is het eerste weekend waarop alles dicht is vanwege de coronamaatregelen. Het is zichtbaar rustig op straat. Ook in de bus heb ik nauwelijks passagiers. Het zou ook het laatste weekend zijn dat de bussen een normale dienstregeling zouden rijden. Ik heb dienst op lijn 74 tussen Driebergen en Nieuwegein. Deze lijn rijd ik voor het eerst en de rust komt dan ook goed uit. Het grootste deel van de route ken ik al doordat ik er met andere lijnen heb gereden. Alleen in Nieuwegein en Zeist is het even opletten omdat de bus daar door andere wijken rijdt. Gelukkig kun je tegenwoordig op Google Maps een lijn selecteren op een halte waarna hij de route van de bus op de kaart toont en meebeweegt tijdens het rijden. Zonder problemen leg ik het eerste stukje af. Het is inmiddels ook niet meer mogelijk om een kaartje bij de chauffeur te kopen. Opeens zijn heel veel reizigers de OV Chipkaart vergeten en willen heel graag pinnen. Gelukkig hebben we bij een aantal bushaltes aan de route ook tramhaltes waar kaartautomaten zijn. Reizigers die daar instappen stuur ik vriendelijk naar de kaartautomaat. En de passagiers die blijven zitten bij het Centraal Station stuur ik ook langs de kaartautomaat in de tijd die ik daar stil sta. Zo weet ik het grootste deel van de passagiers te laten betalen voor de rit. Op de haltes zonder kaartautomaat geef ik ze het voordeel, ook omdat ik niemand mag weigeren van het bedrijf. Tijdens mijn dienst luister ik mee met de persconferentie van de Minister President. Alle horeca en andere recreatievoorzieningen moesten in een half uur de deuren dicht doen na afloop van de persconferentie. Voor vertrek vanaf het busstation in Nieuwegein komen een jongen en een meisje naar me toegelopen. Ik raak met ze aan de praat en ze zouden eigenlijk uit eten gaan bij een restaurant. Op het moment dat ze daar aankwamen bleek echter dat ook dat restaurant de deuren moest sluiten en dus mochten ze met een lege maag weer terug naar Utrecht. Onderweg stappen bij een wellnesscentrum ook nog een koppel in die de deur uit gewerkt zijn na 18:00 uur. Bij die halte stond geen kaartautomaat dus ik heb ze verteld dat ze op Utrecht Centraal alsnog een kaartje kunnen kopen. De twee koppels raken aan de praat tijdens de rit en de sfeer in de bus is gezellig. Beide stappen op het Centrale Station uit en het koppel zonder kaartje loopt keurig naar de kaartautomaat om alsnog een kaartje te kopen. Gelukkig deugen de meeste mensen gewoon.
Geen internet
Het is 22 maart en ik wordt rond 10:00 uur gebeld door de verkeersleiding of ik een dienst zou kunnen rijden. Ik stond voor die hele week niet ingepland dus ik zei meteen ja. Zodoende begin ik 6 uur later op lijn 73. Deze loopt van Maarsen via Utrecht naar Zeist en rijdt met gelede bussen. Bij de halte Neude stapt een jongen in die een kaartje wil kopen. Zoals wel vaker moet ik aangeven dat dat niet kan. Ik vraag aan jonge jongen of hij een telefoon met internet heeft. Via die manier kun je namelijk wel nog een kaartje kopen. De jongen zegt echter dat hij geen mobiel internet heeft. Ik vertel hem dat het ook kan via de wifi in de bus. "Ja maar ik kan dat niet met mijn telefoon". Ik draai mij om en kijk hem aan en zeg dat ik dat niet geloof. De jongen pakt vervolgens uit zijn zak een old school klaptelefoon, "ik kan het echt niet meneer". Ik moet lachen en laat hem lekker zitten. Als je een goed en origineel excuus hebt wil ik wel een oogje toe knijpen. Dit was zo'n geval
Goed geprobeerd
In de maand april was ik niet nodig bij U-OV. Hier zijn genoeg vaste krachten beschikbaar om alle diensten te vullen. Alleen bij de DMG lijnen was er nog een tekort. Omdat ik deze lijnen ken werd ik hier nog 1 dag per week ingezet. Zo bleef ik gelukkig nog een beetje aan het werk tijdens de quarantaine. Ik rijd op een zondag op lijn 387 van Utrecht naar Gorinchem. Op Utrecht Centraal stappen twee dames in die naar Gorinchem willen. Van de één hoor ik dat ze incheckt, de ander hoor ik niet. Ik vraag aan de andere dame om ook nog in te checken. Ik krijg echter geen reactie. Ik vraag het nog een keer zonder resultaat. Ik probeer het nog via de intercom maar deze laat het afweten. Omdat er maar weinig in de bus zit besluit ik om bij het uitstappen de dame nog even aan te spreken. Onderweg roep ik een berichtje om wat ik inmiddels op elke rit wel doe. Ik geef aan dat de dienstregeling is aangepast en vertel de alternatieve manieren om een kaartje te kopen. Bijvoorbeeld via de tranzzer app op de telefoon. Op station Gorinchem loopt de dame naar de deur die ik nog even dicht houd. Ze houdt wel wat voor de chipkaartlezer. Dat was natuurlijk ook een optie dat de lezer geen geluid gaf. Maar de andere dame lukt het om met geluid uit te checken bij de lezer. Ik spreek de dame er op aan en die zegt dat ze met haar telefoon wil uitchecken want ze heeft een kaartje via de app gekocht die ik had omgeroepen. Ik moest al een beetje lachen want ik weet dat de app niet zo werkt. Ik vertel dat als ze een kaartje in de app heeft gekocht ze een code op het scherm krijgt. Deze code moet ze dan aan mij vertellen en zo weet ik dat de persoon een geldig kaartje heeft. Op dat moment komt er een heel verhaal dat ze wel een studenten OV heeft maar dat hij nu niet werkt. Het was duidelijk dat ze zich betrapt voelde. Ik vertel haar dat ze haar kaart bij de automaat op kan laden en er voor moet zorgen dat ze hier geld op zet. Goed geprobeerd, maar helaas niet geslaagd.
Helaas zit ik nu eventjes zonder werk. Vanaf 1 juni mag ik weer aan de slag dus komen er hopelijk weer genoeg verhalen om te vertellen.
Te laat?
Het is een zaterdag in maart en rond 16:30 begin ik aan een late dienst. Ik begin met 3 ritjes op lijn 34. Op deze lijn rijden voornamelijk VDL bussen welke niet mijn favoriet zijn. Ze maken veel herrie en stuiteren erg veel in vergelijking met de Mercedes bussen. In de VDL bussen zitten ook nog de oude blauwe chauffeursstoelen welke niet geveerd zijn. We hebben wel 1 testbus met een nieuwe geveerde stoel en mocht die bus nou precies vooraan in de rij staan op de stalling. Ik moet met de bus leeg naar Zeist om daar met de dienst te beginnen. Onderweg is het nog even zoeken naar de goede instellingen van de nieuwe stoel. Omdat de bus zo hobbelt en deze stoel dat weer opvangt stuiter ik soms met mijn voet van het gaspedaal af. Gelukkig kan ik de vering iets minder fel instellen en op een gegeven moment zit ik goed. Ik verlaat de snelweg ter hoogte van het Science Park (of zoals iedereen nog steeds zegt: de Uithof) en ik hoor dat ik op mijn telefoon gebeld wordt. Op mijn horloge zie ik dat het de verkeersleiding is die ik op mijn horloge dan ook opneem. "Hoi Bart, waar ben je? Je had een kwartier geleden aan je dienst moeten beginnen!" Ik schrik even en vertel dat ik net de snelweg afdraai met de bus. Dit blijkt de centrale niet te kunnen zien. Ik lees het omloopnummer voor die ik heb ingevoerd en die klopt. Ik plaats als test een oproep vanuit de bus naar de centrale en vraag of dat te zien is. Op dat moment zegt de centralist dat ie mij ziet. Een klein hikje in het systeem dus. Wel goed dat dat gecontroleerd wordt. Wij hoeven ons namelijk niet op de stalling aan te melden voor onze dienst. Iets wat ik erg prettig vind omdat er ook diensten zijn waar je geen bus op de stalling op hoeft te halen. Dan kan ik meteen vanuit de trein aan mijn dienst te beginnen en niet eerst nog op en neer naar de stalling.
De meeste mensen deugen
Het is het eerste weekend waarop alles dicht is vanwege de coronamaatregelen. Het is zichtbaar rustig op straat. Ook in de bus heb ik nauwelijks passagiers. Het zou ook het laatste weekend zijn dat de bussen een normale dienstregeling zouden rijden. Ik heb dienst op lijn 74 tussen Driebergen en Nieuwegein. Deze lijn rijd ik voor het eerst en de rust komt dan ook goed uit. Het grootste deel van de route ken ik al doordat ik er met andere lijnen heb gereden. Alleen in Nieuwegein en Zeist is het even opletten omdat de bus daar door andere wijken rijdt. Gelukkig kun je tegenwoordig op Google Maps een lijn selecteren op een halte waarna hij de route van de bus op de kaart toont en meebeweegt tijdens het rijden. Zonder problemen leg ik het eerste stukje af. Het is inmiddels ook niet meer mogelijk om een kaartje bij de chauffeur te kopen. Opeens zijn heel veel reizigers de OV Chipkaart vergeten en willen heel graag pinnen. Gelukkig hebben we bij een aantal bushaltes aan de route ook tramhaltes waar kaartautomaten zijn. Reizigers die daar instappen stuur ik vriendelijk naar de kaartautomaat. En de passagiers die blijven zitten bij het Centraal Station stuur ik ook langs de kaartautomaat in de tijd die ik daar stil sta. Zo weet ik het grootste deel van de passagiers te laten betalen voor de rit. Op de haltes zonder kaartautomaat geef ik ze het voordeel, ook omdat ik niemand mag weigeren van het bedrijf. Tijdens mijn dienst luister ik mee met de persconferentie van de Minister President. Alle horeca en andere recreatievoorzieningen moesten in een half uur de deuren dicht doen na afloop van de persconferentie. Voor vertrek vanaf het busstation in Nieuwegein komen een jongen en een meisje naar me toegelopen. Ik raak met ze aan de praat en ze zouden eigenlijk uit eten gaan bij een restaurant. Op het moment dat ze daar aankwamen bleek echter dat ook dat restaurant de deuren moest sluiten en dus mochten ze met een lege maag weer terug naar Utrecht. Onderweg stappen bij een wellnesscentrum ook nog een koppel in die de deur uit gewerkt zijn na 18:00 uur. Bij die halte stond geen kaartautomaat dus ik heb ze verteld dat ze op Utrecht Centraal alsnog een kaartje kunnen kopen. De twee koppels raken aan de praat tijdens de rit en de sfeer in de bus is gezellig. Beide stappen op het Centrale Station uit en het koppel zonder kaartje loopt keurig naar de kaartautomaat om alsnog een kaartje te kopen. Gelukkig deugen de meeste mensen gewoon.
Geen internet
Het is 22 maart en ik wordt rond 10:00 uur gebeld door de verkeersleiding of ik een dienst zou kunnen rijden. Ik stond voor die hele week niet ingepland dus ik zei meteen ja. Zodoende begin ik 6 uur later op lijn 73. Deze loopt van Maarsen via Utrecht naar Zeist en rijdt met gelede bussen. Bij de halte Neude stapt een jongen in die een kaartje wil kopen. Zoals wel vaker moet ik aangeven dat dat niet kan. Ik vraag aan jonge jongen of hij een telefoon met internet heeft. Via die manier kun je namelijk wel nog een kaartje kopen. De jongen zegt echter dat hij geen mobiel internet heeft. Ik vertel hem dat het ook kan via de wifi in de bus. "Ja maar ik kan dat niet met mijn telefoon". Ik draai mij om en kijk hem aan en zeg dat ik dat niet geloof. De jongen pakt vervolgens uit zijn zak een old school klaptelefoon, "ik kan het echt niet meneer". Ik moet lachen en laat hem lekker zitten. Als je een goed en origineel excuus hebt wil ik wel een oogje toe knijpen. Dit was zo'n geval
Goed geprobeerd
In de maand april was ik niet nodig bij U-OV. Hier zijn genoeg vaste krachten beschikbaar om alle diensten te vullen. Alleen bij de DMG lijnen was er nog een tekort. Omdat ik deze lijnen ken werd ik hier nog 1 dag per week ingezet. Zo bleef ik gelukkig nog een beetje aan het werk tijdens de quarantaine. Ik rijd op een zondag op lijn 387 van Utrecht naar Gorinchem. Op Utrecht Centraal stappen twee dames in die naar Gorinchem willen. Van de één hoor ik dat ze incheckt, de ander hoor ik niet. Ik vraag aan de andere dame om ook nog in te checken. Ik krijg echter geen reactie. Ik vraag het nog een keer zonder resultaat. Ik probeer het nog via de intercom maar deze laat het afweten. Omdat er maar weinig in de bus zit besluit ik om bij het uitstappen de dame nog even aan te spreken. Onderweg roep ik een berichtje om wat ik inmiddels op elke rit wel doe. Ik geef aan dat de dienstregeling is aangepast en vertel de alternatieve manieren om een kaartje te kopen. Bijvoorbeeld via de tranzzer app op de telefoon. Op station Gorinchem loopt de dame naar de deur die ik nog even dicht houd. Ze houdt wel wat voor de chipkaartlezer. Dat was natuurlijk ook een optie dat de lezer geen geluid gaf. Maar de andere dame lukt het om met geluid uit te checken bij de lezer. Ik spreek de dame er op aan en die zegt dat ze met haar telefoon wil uitchecken want ze heeft een kaartje via de app gekocht die ik had omgeroepen. Ik moest al een beetje lachen want ik weet dat de app niet zo werkt. Ik vertel dat als ze een kaartje in de app heeft gekocht ze een code op het scherm krijgt. Deze code moet ze dan aan mij vertellen en zo weet ik dat de persoon een geldig kaartje heeft. Op dat moment komt er een heel verhaal dat ze wel een studenten OV heeft maar dat hij nu niet werkt. Het was duidelijk dat ze zich betrapt voelde. Ik vertel haar dat ze haar kaart bij de automaat op kan laden en er voor moet zorgen dat ze hier geld op zet. Goed geprobeerd, maar helaas niet geslaagd.
Helaas zit ik nu eventjes zonder werk. Vanaf 1 juni mag ik weer aan de slag dus komen er hopelijk weer genoeg verhalen om te vertellen.