Longread: Hit me baby one more time

Hier kun je Blogs plaatsen over je reiservaringen of je ervaringen als personeelslid bij een OV-bedrijf. Reisverslagen met meerdere foto's kun je beter in OV in Beeld plaatsen.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Visgraatmodel
Berichten: 612
Lid geworden op: zo 28 dec 2014, 23:09

Longread: Hit me baby one more time

Bericht door Visgraatmodel »

Nadat ik mijn eerste post hier plaatste kreeg ik reacties dat het leuk zou zijn als ik meer verhalen zou delen wat ik meemaak op de werkvloer. Deze post is hier te vinden: viewtopic.php?f=73&t=16261.

Wie wil weten wie ik ben, waarom ik op dit forum rondzwerf en wat ik doe kan de spoiler raadplegen.
Spoiler: show
Hoi! Ik ben Visgraatmodel,

Op het moment van schrijven een 22-jarige jongen uit de omgeving Rotterdam, in een vroege jeugd een fascinatie gekregen voor vervoer en mobiliteit en na de middelbare school naar de luchtvaartschool gegaan. De fascinatie is er nog steeds en dat is de reden dat ik rondzwerf en reageer op dit forum, sterker nog: vorig jaar ben ik in de laatste selectieronde gekomen voor de functie van Verkeersleider Metro van de RET.
Op mijn zestiende ben ik begonnen als stagiair bij de assistentiebegeleiding van Schiphol waarna ik op mijn negentiende levensjaar op dezelfde luchthaven stage mocht lopen als grondsteward bij een afhandelingsbedrijf om vermiste ruimbagage ('baggage tracing') op te sporen voor twintig luchtvaartmaatschappijen. Na mijn stage ben ik meteen bij de regionale dochter van onze blauwe luchtvaartmaatschappij aan de slag gegaan als gate-grondsteward.
Alleen maar gates doen vond ik saai worden dus ben ik naar een afhandelingsbedrijf gegaan waar ik de afhandeling van de check-in, gate, lounge en 'baggage tracing' mocht verzorgen voor twee Britse en een Noorse lagekostenmaatschappij, dit duurde niet lang omdat ik later promoveerde tot een 'dedicated agent' voor de nationale luchtvaartmaatschappij van Rusland. In totaal heb ik sinds 2016 ervaring in luchtvaartoperaties.

Zoals je hebt gemerkt benoem ik het woord 'afhandelingsbedrijf', wat is dat? Zo'n bedrijf verzorgt bijna alles voor een klant (de luchtvaartmaatschappij). Op een enkele luchtvaartmaatschappij na hebben alle anderen geen enkele medewerker aan de balie/gate/lounge in directe dienst. Van het laden en lossen van bagage tot het fuellen van de kerosine: een afhandelingsbedrijf is extern en kan alle soorten diensten verlenen aan de klant.

Zo. Dat was even een lap tekst maar zet je schrap: dit was alleen een voorstelrondje vanuit mijn kant!
Afgelopen zomer voelde als een rit in een achtbaan, veel werkdagen herinner ik mij niet eens meer. Het is deels als een zwart gat in mijn geheugen achtergebleven! Elk bedrijf op Schiphol kampte met een personeelstekort, naast mijn gebruikelijke functietaken heb ik in de bagagekelder geholpen met het sorteren en transporteren van koffers om de jongens en meiden van 'beneden' een handje te helpen.
Toen de klok verschoof ging het winterrooster in, dit duurt tot de klok zich weer verschuift in maart. In feite kent het toerisme alleen de zomer en de winter als enige seizoenen. Hoewel het winterseizoen een lagere vluchtfrequentie kent voor mijn luchtvaartmaatschappij betekent het niet dat ik zonder avonturen mijn werk voortzet.
Als grondsteward doe ik veel: voornamelijk ligt mijn focus op de check-in en de gate. In dit verhaal neem ik je mee naar een hectische dag van 'Mr Chaos-gate magneet'.


Dagdiensten die uitlopen die in de avond, ik heb een haat-liefdeverhouding met zulke dagen. Ik kan lekker uitslapen maar aan de andere kant zit ik liever op de bank te Netflixen. Voor een dag in begin-november is het opvallend koel, bijna warm zelfs. Driftig loop ik door de gangen van het kantoor om mij in te klokken in de rustruimte, zodra ik op de personeelsparking sta wil ik zo snel mogelijk weten wat voor taken ik heb. Het is alsof je een kind teased met een cadeau.
Na het inklokken ouwehoer ik met mijn collega’s die ik lang niet heb gezien terwijl ik wat attributen zoals labels en stickers verzamel die ik nodig heb voor de gates.

Mijn taken:

- Check-in
- De eerste Egypte van het seizoen instappen als gate-assistent
- Pauze
- Check-in
- Een Barcelona met hulp van een gate-assistent instappen
- Een Parijs solistisch instappen

Bij nadering in de vertrekhal word ik bij de balies gebrieft door mijn leidinggevende: ik dien goed te controleren op reisdocumenten en vooral op Covid-restricties sinds het per land dagelijks kan veranderen. Omdat mijn Egypte-vlucht de eerste is van het seizoen wordt het voor die dag gezien als een prio-vlucht die per se punctueel en veilig moet vertrekken.

Er is een plekje vrij naast de collega waarmee ik de volgeboekte Egypte instap, tijd om te praten is er niet: de vertrekhal zit vol met vakantiegangers. Vanwege controle op eventuele extra reisdocumenten is de online check-in van veel bestemmingen gesloten. Minimaal vijf keer heb ik mij versproken en de passagiers een fijne ochtend gewenst in plaats van middag. Overbagage, een boeking bij een vreemde ticketsite die niet goed bij ons is doorgekomen en veel golftassen: het is mij allemaal gepasseerd. Mijn collega waarmee ik ga instappen is tijdens het inchecken van mijn zoveelste passagier vertrokken om een eerdere vlucht in te stappen, we spreken af om alles te bespreken als wij elkaar weer ontmoeten.
Een krap uurtje later ben ik aan de beurt om de vertrekhal te verlaten, ik laat mijn zittende collega’s in de mensenmassa achter. Ik stap niet vaak een Non-Schengen vlucht in, dit zijn vluchten met paspoortcontroles die wij uitvoeren. Het is onmogelijk om in je eentje binnen 20 minuten 149/189 paspoorten en dito instapkaarten te checken én eventueel handbagage in te nemen. Daarom worden er twee mensen ingepland, op de Schengen-vluchten geldt de paspoortcontrole niet en wordt er maar één persoon ingepland, alleen bij personeelsoverschot of onvoorziene omstandigheden worden er meerdere mensen geplaatst. De Barcelona ga ik samen instappen vanwege de eerste reden.

Aangekomen aan de gate vraag zie ik mijn collega, ik vraag hem hoe hij het wil inrichten. Als gate-assistent ben ik ter aanvulling van mijn collega, hoewel wij beiden verantwoordelijk zijn om deze vlucht af te handelen heeft de leidende grondsteward(ess) de beslissing of hij/zij het laatste woord wil hebben en dus alles bepaalt of dat we alles samen beslissen. Als ik samen met iemand sta doen we het samen, ik vind dat hiërarchie voor twee geen zin heeft als we praktisch dezelfde taak en bevoegdheden hebben. Mijn collega deelt gelukkig diezelfde mening en dus bereiden we samen de vlucht door. Samen inspecteren wij enige bijzonderheden over deze vlucht in het systeem. Eén bijzonderheid is dat er niks bijzonders is op deze vlucht: geen hulpbehoevenden, één baby, geen mensen met Priority Boarding. Gewoon niks. Er is ook belachelijk veel handbagage preventief vrijwillig ingecheckt dus innemen hoeven wij niet. Dit is een saus-vlucht op papier, eentje die eens in de zoveel tijd verschijnt en ik vind het heerlijk.

Wanneer de check-in sluit verwachten mijn collega en ik het vliegend personeel, die is zoals vaker niet op tijd aanwezig aan de gate. Vanaf het moment dat de check-in sluit is er in die 40 minuten tot vertrek geen tijdsmarge voor onvoorziene omstandigheden, wanneer iets te laat gebeurt gaat de vlucht niet op tijd. Voorbeeld: de lengte van de aviobrug is niet lang, al zouden mijn collega en ik als een gek scannen zouden we na een korte tijd al moeten stoppen omdat de brug zich verstopt omdat het plaatsnemen (en het plaatsen van bagage in de bagagevakken) ontiegelijk sloom gaat.
De bemanning arriveert op instaptijd aan de gate en na een grote hèhè in mijn hoofd brief ik ze. De purser geeft aan te kunnen instappen op 10 minuten na aankomst aan boord, mijn collega en ik denken er anders over en plaatsen alle 189 passagiers in de rij als de vliegers de brug in lopen om vijf minuten later te scannen.
Vijf mintuten na het vertrek van de bemanning starten wij het instappen, inmiddels zijn wij 20 minuten verwijderd van vertrektijd en controleren wij de paspoorten en scannen wij de instapkaarten. Helaas moeten we het instappen een enkele keer pauzeren vanwege de verwachte opstopping in de brug. Drie minuten voor vertrektijd verklaren we de vlucht voor ‘conform’ (iedereen is geboard). Helaas staat de hele brug wederom nagenoeg vol en wachten we tot iedereen is ingestapt.

Op het moment dat de vlucht bijna gereed is om te vertrekken word ik gebeld door het Operationeel Controle Centrum: het vliegtuig heeft een technisch mankement waarna we moeten uitstappen en moeten instappen bij een andere gate waar een toestel klaarstaat om de reis voort te zetten. Ik ben niet eens verbaasd meer dat dit mij overkomt en bel mijn leidinggevende, ze reageert met ‘je weet wat je moet doen, ik denk dat ik je weinig instructies hoef te geven’. Dat is inderdaad zo, in mijn hele carrière binnen dit bedrijf wordt dit mijn vierde uitstapper.
Mijn collega en ik besluiten aan boord te gaan en met de purser te overleggen wat de beste optie is. Het plan is om mijn collega de passagiers op te laten wachten aan de nieuwe gate waarop ik bij de oude gate achterblijf om het af te sluiten terwijl de bemanning het toestel afsluit als alle passagiers zijn uitgestapt. Dit gebeurt gestaag, bij het volledig uitstappen sluit ik de gate af en lopen de bemanning en ik naar de nieuwe gate waarna zij aan boord gaan van het nieuwe toestel om het te inspecteren. Gelukkig is dit nieuwe toestel al schoongemaakt en is het een kwestie van cateren. Deze komt 15 minuten na onze aankomst bij de gate. Zowel de galleys als de bagageruimen worden tegelijkertijd gevuld en kort na de laatste koffer mogen de passagiers weer.
Tegen het einde van het instappen missen wij drie passagiers, deze passagiers zitten in een gezamenlijke reservering en we vermoeden dat zij alle drie niet aan boord zijn. Uiteindelijk lopen zij de gate binnen, twee ouders en een baby. De vader vraagt om mijn advies, verward vraag ik wat hij wil weten. Het blijkt dat de baby plat op de rug en hoofd is gevallen voor het babytafeltje in het toilet. De baby huilt niet en zuigt rustig aan het speentje. Het eerste wat in mij opkomt is vragen of de baby heeft gebraakt of gebloed, dat is niet het geval. Meteen roep ik mijn collega erbij en vraag hem of hij vader is, dat is hij niet. Ik besluit aan boord te gaan om advies te vragen aan de purser hoe te handelen.

Aan boord kom ik de purser meteen tegen, ik leg haar het verhaal uit. Bezorgd vraagt ze of ik de medische post heb gebeld, ik antwoord dat ik dat niet heb gedaan. Ze adviseert om de medische post te bellen voor advies vanuit hun kant te omdat zij zelf niet durft aan te geven of de baby fit genoeg is. Na enkele belletjes naar mijn Operationeel Controle Centrum besluit ik in de cockpit het alarmnummer te bellen. De alarmcentrale stuurt ambulance naar de gate en in afwachting van hun aankomst wacht ik in de cockpit. Via de portofoon houd ik mijn collega op de hoogte, hij zal het ambulancepersoneel ontvangen en het aldaar verder afhandelen.
Na tientallen minuten krijg ik het verlossende woord: het gezin kan mee! Mijn collega belt de jongens en meiden van het platform om alle bagageruimen te sluiten en om de vertrekprocedure te starten.
Kort nadat ik ben gearriveerd word ik gebeld door het Operationeel Controle Centrum, de vertrekhal verzuipt omdat er niet genoeg personeel is om in te checken. Mijn collega hoort dit en zegt mij toe de toko zelf af te sluiten en dat ik moet gaan omdat zij mij daar harder nodig hebben. Na 20 minuten snelwandelen kom ik terecht in een mensenmassa drukker dan toen ik vertrok. Gelukkig zijn er meer collega’s van de gates geplukt om de rijen weg te werken. Mijn leidinggevende neemt mij meteen apart om te vragen of het goed met mij gaat na de situatie met de baby en of ik behoefte heb aan een gesprek. Na het aangeven dat ik dat niet behoef ga ik zitten, tijdens het inchecken blijkt pauze nemen niet mogelijk. Dat neem ik maar voor lief, ik ga liever door dan dat ik even rust en inkak.

Tijdens het inchecken blijkt mijn Barcelona veranderd te zijn in een Malaga en heb ik tussendoor een extra gate gekregen in vorm van de Nice. Allebei als solo agent. De tijd tussen de Malaga-taak en de Nice-taak is krap, als mijn Malaga uitloopt moet ik rennen naar de gate van de Nice. Bijtijds loop ik voor de tweede keer weg uit de vertrekhal, dit keer grotendeels halfleeg. De online check-in van Spanje is open waardoor passagiers direct naar de gate kunnen, gevolg: wij moeten voor die vluchten altijd handbagage innemen. Mijn record handbagage innemen is 52 koffers.
Bij aankomst van de gate doe ik mijn ding: computers opstarten, vlucht voorbereiden door middel van bijzonderheden inlezen in het systeem, handmatige bagagelabels voorschrijven voor het geval ik moet innemen en uiteindelijk door de gate lopen om te kijken of ik geen verdere bijzonderheden heb (niet vooraf gemelde rolstoelen, honden/katten in de cabine etc.).
Bemanning op tijd, instappen op tijd. Dat is hoe de afhandeling gaat, op tijd stap ik in en na 20 minuten heb ik 160-wat passagiers, 1 hond geboard en 9 koffers ingenomen. Ik mis een passagier die van een andere vlucht binnenkomt en ruimbagage heeft, ik zucht en snel richting de kist om aan boord te checken. De passagier is er niet, die bagage moet eraf. Ik red mijn Nice niet.
Nadat ik heb geconstateerd dat de passagier er niet is bel ik het Operationeel Controle Centrum terwijl ik terugloop vanuit de cabine, er is niemand anders die de Nice-gate volledig kan overnemen. Echter is er iemand bereid gevonden de Nice op te starten en voor te bereiden tot ik kom. Haastig sluit ik alles af aan mijn gate en wacht ik op het teken dat ik kan gaan. Het moment dat ik van de Malaga af ben is het moment dat het daadwerkelijke instappen van de Nice moest plaatsvinden, ik vermeem van mijn collega dat de bemanning niet compleet is aan de gate. Alsnog ren ik naar de gate om het stokje van mijn collega over te nemen. Wij krijgen het teken dat er ingestapt kan worden met onvolledige bemanning waarna wij alle remmen losgooien en de menigte sturen. De online check-in van Frankrijk is dicht en er is redelijk wat handbagage vrijwillig ingenomen bij de balie, tijdens het boarden stuur ik mijn collega weg zodat ze huiswaarts kan gaan. 170-tal passagiers later en de gate is leeg en toestel vertrokken, ik heb 45 minuten rust tot ik mijn Parijs instap. De allerlaatste taak van de dag.

Aangekomen bij de Parijs-gate krijg ik een belletje van mijn leidinggevende: of ik mijn collega wil vergezellen op de Barcelona die ik in de eerste instantie zou doen. Die vlucht blijkt uren vertraagd en ze zit in haar eentje waarbij passagiers geïrriteerd zijn omdat zij last-minute te horen kregen dat de vlucht werd vertraagd.
Dat zit zo: mijn vliegtuig voor de Egypte-vlucht kreeg een technisch mankement. Daardoor werd het een gepuzzel om een toestel vrij te spelen voor de Barcelona, deze vlucht is toen schematisch vertraagd om zeer last-minute een vliegtuig te kunnen huren van een lease-luchtvaartmaatschappij om de vlucht toch door te laten gaan. Na overleg besluiten we telefonisch dat ik de Parijs weggeef aan mijn leidinggevende en dat mijn collega en ik puin gaan ruimen bij de Barcelona.
Ik loop de gate in van de Barcelona-vlucht: het is chaos. Iedereen staat en mijn collega zit eenzaam achter haar balie uit te leggen aan groepen passagiers waarom de vlucht vertraagd is. Spaans gepraat en huilende baby’s in de ruimte maken het je zeer moeilijk om je te concentreren. Mijn collega vraagt mij of ik een omroep wil doen met dat een vliegtuig onderweg is en dat er gewacht moet worden op verdere informatie vanuit onze kant. Dit roep ik om maar de rust komt niet terug, wat wij allebei konden verwachten is dat veel mensen moeilijk of geen Engels verstaan.
Meer passagiers komen naar ons toe met vragen over gemiste overstappen en verwachtingen van aankomsttijd. Helaas kunnen we niet alles beantwoorden noch oplossen. Uiteindelijk zien we een toestel aan de gate verschijnen, eentje in de huisstijl van onze concurrent.
Omdat het zeer last-minute is en het een huurtoestel betreft willen mijn collega en ik aan boord om te kijken of de stoelconfiguratie van dit toestel overeenkomt met die van onze eigen vliegtuigen.
De brug gaat eraan en de deur gaat open:

Purser: Hi, I want to board right now if possible!

Mijn collega en ik zijn lichtelijk ontgoocheld van zijn directe order en leggen hem uit dat wij aan boord moeten om stoelwijzigingen te voorkomen. Gelukkig komt de stoelconfiguratie overeen, helaas zijn de bagagevakken ouder/kleiner waardoor wij het aantal te accepteren handbagagestukken aan de gate moeten bijschaven.
De purser wilt het en wij leveren het, als twee gekken scannen wij alle instapkaarten en nemen wij op een gegeven moment koffers in. Geen discussie mogelijk, het toestel moet en zal weggaan!
170 en nog wat passagiers & 20-wat handbagagekoffers in het ruim later ronden wij onze werkdag af. Afgepeigerd sjokken wij terug naar onze kantine waar wij de enigen zijn. Onze leidinggevende vraagt ons hoe we vandaag hadden ervaren en na het uiten van onze frustraties pakken we uitgeput onze spullen. Na overleg is er besloten mijn pauze uit te betalen omdat ik die niet heb kunnen nemen.
Aangekomen in de auto ruk ik mijn personeelspas van mijn nek en denk ik “had ik beter geen kantoorbaan kunnen nemen?”.
Laatst gewijzigd door Visgraatmodel op zo 21 nov 2021, 01:19, 2 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
Daniel
OVNL-bestuurslid
Berichten: 39097
Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Re: Longread: Hit me baby one more time

Bericht door Daniel »

Leuk weer hoor :pos: Bizar eigenlijk dat je net zo last-minute een vliegtuig kunt huren als dat je dat met een auto kunt doen...
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...

Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
waldo79
Berichten: 7592
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Longread: Hit me baby one more time

Bericht door waldo79 »

Zeker leuk verhaal, maar waarom neem je op die Spanje vluchten zoveel bagage in?
Rob357
Berichten: 191
Lid geworden op: ma 08 okt 2018, 09:56

Re: Longread: Hit me baby one more time

Bericht door Rob357 »

Thanks voor het delen! Je geeft echt leuke inzichten in wat er allemaal gebeurt, ik lees je verhalen met veel plezier!
Karl
Berichten: 4136
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 21:06

Re: Longread: Hit me baby one more time

Bericht door Karl »

Daniel schreef: za 20 nov 2021, 23:30 Leuk weer hoor :pos: Bizar eigenlijk dat je net zo last-minute een vliegtuig kunt huren als dat je dat met een auto kunt doen...
Ja, dat dacht ik ook. Begrijp ik nu goed dat er een vliegtuig door een verhuurder klaarstaat (met piloot en stewards?) dat je kan huren?

In ieder geval dank voor het delen en leuk verhaal om te lezen. Ben benieuwd naar het volgende avontuur.
Het is een spectrum.
VIRM
Berichten: 7554
Lid geworden op: zo 02 mei 2010, 14:02

Re: Longread: Hit me baby one more time

Bericht door VIRM »

Vliegtuigen kun je huren, maar dat ging wel heel vlotjes ja. ;)
Beul van de blindegeleidelijn
Gebruikersavatar
Anne
Berichten: 1961
Lid geworden op: ma 20 jun 2011, 00:38
Locatie: Den Hoorn (ZH)

Re: Longread: Hit me baby one more time

Bericht door Anne »

Bedankt voor het delen van je werkervaringen. Geeft weer een leuk kijkje aan de andere kant van de desk.
Visgraatmodel schreef: za 20 nov 2021, 22:44 Elk bedrijf op Schiphol kampte met een personeelstekort, ................
Je zou toch verwachten dat er met minder vliegverkeer genoeg personeel moet zijn. Of was er te veel naar huis gestuurd?
Gebruikersavatar
Visgraatmodel
Berichten: 612
Lid geworden op: zo 28 dec 2014, 23:09

Re: Longread: Hit me baby one more time

Bericht door Visgraatmodel »

waldo79 schreef: zo 21 nov 2021, 00:44 Zeker leuk verhaal, maar waarom neem je op die Spanje vluchten zoveel bagage in?
Goede vraag! Onze Spaanse en Italiaanse vluchten staan er over het algemeen intern bekend om dat bijna elke passagier een rolkoffer of een grote tas meeneemt. Vooral op de Alicante, Sevilla, Valencia en Napels is het een enorm probleem.
De bagagevakken kunnen helaas niet 149/189 koffers dragen.

Boeing schrijft voor dat er in de 737-700 (149 pax) 90 homogene koffers passen en in de 737-800 (189 pax) 118. Dit is uiteraard zonder jassen, tassen en persoonlijke accessoires waardoor het daadwerkelijke aantal veel lager is.
Bij ons is de online-check in voor Spanje en Italië open, iedereen die geen ruimbagage heeft (en wel een rolkoffer) kan direct doorlopen naar de beveiliging en de gate.
Karl schreef: zo 21 nov 2021, 17:36
Daniel schreef: za 20 nov 2021, 23:30 Leuk weer hoor :pos: Bizar eigenlijk dat je net zo last-minute een vliegtuig kunt huren als dat je dat met een auto kunt doen...
Ja, dat dacht ik ook. Begrijp ik nu goed dat er een vliegtuig door een verhuurder klaarstaat (met piloot en stewards?) dat je kan huren?

In ieder geval dank voor het delen en leuk verhaal om te lezen. Ben benieuwd naar het volgende avontuur.
Het is een ding inderdaad! Er bestaan (veel!) luchtvaartmaatschappijen die puur bestaan om haar vliegtuigen te verhuren aan anderen. Dit concept heet “ACMI”:

Aircraft
Crew
Maintenance
Insurance

De ACMI-airline kan haar toestellen op drie manieren verhuren:

Dry-lease / Alleen het toestel

Damp-lease / Toestel met alleen cockpit of alleen cabin crew (huurder moet de rest van de bemanning zelf aanvullen)

Wet-lease / Toestel met volledige crew

Bijna alle ACMI-airlines die ik ken hebben minimaal één huurder voor de korte/lange termijn, echter zijn zij altijd voorbereid op last-minute huurders zoals wat er op de Barcelona gebeurde. Het personeel heeft daarom nooit een idee waar ze die dag naartoe gaan of waar ze zullen eindigen.
Een vriendin van mij is Nederlandse en woonde in Letland voor een Letse ACMI en woonde daar ook voor hen om Europese huurvluchten te doen voor airlines die voornamelijk op-en-neer vliegen zodat ze altijd in Letland sliep. Uiteindelijk is een deel van de vloot voor een middellange termijn ge-wetleased aan een Vietnamese klant waardoor ze een lange tijd daar woonde, uiteraard werd de accomodatie in Vietnam vergoed.

Het huurtoestel wat op de Barcelona werd ingezet zit in een lange verhuur aan onze concurrent en droeg hun huisstijl. Het personeel droeg het uniform van de ACMI-airline. De purser vertelde mij dat hij net in zijn thuisbasis Bratislava landde toen zijn werkgever de ééndagse verhuur voor ons aannam waardoor zijn bemanning na het uitstappen het toestel gereed moesten maken voor vertrek naar Amsterdam.
Uiteindelijk werd zijn werkdag:

(Op-en-neer voor onze concurrent)

Bratislava - Onbekend
Onbekend- Bratislava
Bratislava - Amsterdam (leeg)
Amsterdam - Barcelona
Barcelona - Amsterdam
Amsterdam Bratislava (leeg)
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten