Omdat daar toch iets aan moest gebeuren ben ik in de herfst niet één, maar twee keer op pad geweest. Over de eerste vakantie hebben jullie inmiddels al gelezen, van de tweede ben ik nu net terug. Zoals in het Italiëverslag te lezen is heb ik voor die vakantie een Interrailpas aangeschaft, maar ik heb bewust een 10 dagen in 2 maanden pas gekocht zodat ik de rest van de reisdagen voor reis numero twee heb gebruikt ;) Na slechts twee (hectische) weken op kantoor ben ik wel weer aan vakantie toe, en gelukkig is het dan alweer zover Voor de tweede vakantie heb ik drie weken vrij genomen en die heb ik ten volle benut. Bovendien heb ik deze reis grotendeels alleen afgelegd, dus ik heb veel dingen gedaan die ik met m'n vriendin niet zo gauw zou doen ;) Heel veel treinen, bijvoorbeeld, want daar gaat dit eerste deel over. Waar gaat de reis dan heen? Het is alweer zes jaar geleden dat ik in de Kaukasus geweest ben en ik ben wel weer toe aan een paar dagen dom treinhangen en niets doen. Met dat in het achterhoofd heb ik een reisschema in elkaar gedraaid om uiteindelijk in Bakı, de hoofdstad van Azerbeidzjan uit te komen. Daar ik in Zuidoost-Europa al redelijk veel gezien heb bestaat het eerste stuk vooral uit treinreizen, daarna ga ik wat meer dingen bekijken. In dit eerste deel reizen we daarom al naar de grens van Europa, in vier nachten en drie dagen gaan we van Arnhem naar İstanbul. Grof gezegd hebben we één dag per land: zaterdag voor Hongarije, zondag voor Roemenië en maandag voor Bulgarije. Een kaartje van dit avontuur is uiteraard in elkaar gedraaid, zodat het allemaal hopelijk wat beter te volgen is ;)Na een matige laatste werkdag ben ik heel blij weer op pad te kunnen, de eerste trein is de RE van 17:44 vanuit Arnhem richting Düsseldorf. Ik heb een Interrail en ik zou ook prima met de ICE kunnen, alleen omdat ik m'n "outbound journey" al gebruikt heb wordt dat grenskaarttechnisch een wat dure aangelegenheid, dus ik houd het gewoon bij de RE ;) Zoals standaard in Duitsland zijn de beide toiletten kapot, wat niet ideaal is voor de reis van richting de twee uur. Gelukkig rijden we wel op tijd en komen we met +8 in Düsseldorf Hbf aan, waar ik nog genoeg tijd heb om even wat te eten. Bij een eettentje op een paar honderd meter van het station vind ik een goed bord eten en een functionerend toilet, hier breng ik het grootste deel van de wachttijd door. Het station zelf is chaotisch druk, omdat het gros van het Fernverkehr met een redelijke vertraging rijdt en er dientengevolge veel wachtenden zijn.
1. Mijn volgende trein is de NightJet naar Wien Hbf, die een half uur voor vertrek al klaar staat maar nog niet open is. Ik aanschouw wat overvolle IC's en EC's met gemiddeld 50 minuten vertraging aan het perron ernaast, terwijl ik op mijn eigen nagenoeg verlaten perron rustig op een bankje kan zitten :)
NightJet to Wien at Düsseldorf Hbf train station by Timon91, on Flickr
2. Een kwartier voor vertrek gaat de trein open, voor mijn eerste reis ooit met een NightJet heb ik een vierpersoons couchette geboekt. Naast mij is er nog niemand in de coupé, stipt op tijd vertrekken we. De provodnik van Newrest die de kaartjes komt inzamelen is uiterst professioneel en vriendelijk, daarnaast kan ik het erg waarderen dat de coupé nog in de dagstand staat. Veel provodniks hebben de neiging die vanaf het begin al in de nachtstand te zetten zodat het later op de avond minder werk oplevert (looking at you, PKP) maar waardoor je al vroeg op de avond min of meer gedwongen wordt op bed te gaan liggen. Zonder eigen vierkantsleutel kun je er dan vaak weinig aan doen :N
NightJet Düsseldorf-Wien interior by Timon91, on Flickr
Vanwege werkzaamheden rijden we een klein stukje rechtsrheinisch, in Köln slaan we het Hbf over maar stoppen we extra op de twee onderliggende sporen van Messe/Deutz. Hier stapt ook mijn eerste coupégenoot in, een zeer aardige Oostenrijker met wie ik veel praat. Na een stop in Bonn-Beuel volgen in Koblenz Hbf de andere twee coupégenoten, daarna gaan we slapen. Het valt me op dat de twee bovenbedden op de normale hoogte staan, terwijl er ook een lagere positie mogelijk is. Veel ruimte heb je daar dus niet. Zodoende heeft het boeken van een vierpersoons couchette weinig toegevoegde waarde als je een bovenbed hebt, maar met een bed beneden heb je in ieder geval veel ruimte :) De nacht verloopt rustig, van de stops in Mainz, Würzburg (Frankfurt slaan we vanwege werkzaamheden over), Nürnberg en Passau merk ik weinig. Qua geluid en klimaatbeheersing zijn er weinig rijtuigen beter dan deze! :D
Ik ontwaak nabij Wels, het is erg mistig hier. Het prima ÖBB-ontbijt wordt genuttigd en de rest van de tijd praten we veel met z'n vieren. Naast de Oostenrijker zit er nog een al jaren in Luxemburg wonend Brits-Amerikaans echtpaar in de coupé, dat gisteren de overstap in Koblenz maar ternauwernood gehaald heeft. Door onaangekondigde werkzaamheden ergens in Duitsland moesten ze vanuit Luxemburg nog een aardig stuk met de bus, toen ze de buschauffeur vroegen of ze hun aansluiting zouden halen was het antwoord "Senk ju for trävelling wis Deutsche Bahn!" :')
Na St. Pölten is de mist plotseling weg, de zon breekt door. Het ziet er al beter uit dan thuis! :D We rijden op tijd, maar komen door wat wachten hier en daar alsnog met 12 minuten vertraging aan in Wien Hbf.
3. De trein stroomt leeg na aankomst in Wien Hbf, voor zover ik kon zien was hij goed gevuld. Ik wens de ÖBB veel succes met het uitbouwen van het NightJet netwerk, ik heb er een heel goede indruk van gehad! :D
NightJet from Düsseldorf at Wien Hbf train station by Timon91, on Flickr
Ik kan vanaf hier natuurlijk meteen door naar Budapest en verder, maar ondanks dat ik niet veel tijd voor bezoekjes heb de eerste dagen wil ik toch nog wel iets zien. Sopron ben ik nog nooit geweest en schijnt best een aardig plaatsje te zijn, dus vanaf Wien Hbf pak ik een RailJet naar Wiener Neustadt, vanaf waar er een boemeltje naar Sopron rijdt. Vanaf Wien zelf rijdt er overigens ook een directe REX naar Sopron, maar die rijdt nu maar eens in de twee uur en daar moet ik dan wat langer op wachten. Sowieso is het boemeltje via Wiener Neustadt veel leuker ;)
4. Het vertrekbord in Wiener Neustadt. Meestal rijdt er elk uur een stoptrein naar Sopron, maar in het weekend zitten er wat gaten in de dienst. Ik heb genoeg overstaptijd om een broodje en een kop koffie te halen.
Wiener Neustadt Hbf train station by Timon91, on Flickr
5. Dit prachtige apparaat gaat mij naar Hongarije brengen.
Local train to Sopron at Wiener Neustadt Hbf by Timon91, on Flickr
6. Het interieur, wat best prima zit. We vertrekken op tijd, het treintje zit goed vol en dat blijft tot Sopron zo.
Train Wiener Neustadt-Sopron interior by Timon91, on Flickr
7. Het landschap van Burgenland.
Landscape in Burgenland, Austria by Timon91, on Flickr
8. Sopron bereiken we met een paar minuten vertraging, hier is nog wel redelijk wat gaande. Geheel links staat de IC naar Budapest klaar voor vertrek, die elke twee uur rijdt. Daarnaast stoppen de treinen Wien-Deutschkreutz hier ook. Ik overweeg nog even om naar Deutschkreutz heen en weer te gaan, een doodlopend spoortje Oostenrijk in wat verder niet met het Oostenrijkse net verbonden is (zie het verslag van Polaroyd7) maar ik kies er toch voor om alle tijd die ik hier heb te gebruiken voor Sopron zelf.
Sopron train station by Timon91, on Flickr
9. De stationshal van Sopron, waar ik reserveringen voor de twee binnenlandse IC-ritten in Hongarije haal. Tenslotte dump ik m'n rugzak in een bagagekluis en dan is het tijd voor de stad zelf ;)
Sopron train station by Timon91, on Flickr
10. Het is warm hier, de temperatuur kruipt richting de 25 graden. Ik heb er al half spijt van dat ik geen korte broek heb aangetrokken :') De straat van het station naar het centrum is rustig, op de achtergrond zie je de communistische toren van het station nog liggen.
Mátyás király útca, Sopron by Timon91, on Flickr
11. Veel gebouwen zijn gerenoveerd, het lijken soms net gebakjes :')
Downtown Sopron by Timon91, on Flickr
12. Elke zichzelf respecterende toeristenstad heeft tegenwoordig ofwel een hop-on-hop-off bus, óf zo'n treintje. Of allebei, natuurlijk.
Tourist train, Sopron by Timon91, on Flickr
13. Sopron is klein, alles is prima te lopen. De autoluwe straten in het centrum zijn heerlijk om door te dwalen :)
Downtown Sopron by Timon91, on Flickr
14. Fő tér is het centrale plein van de stad. Het is rustig, maar zeker niet uitgestorven. De meeste andere toeristen lijken dagjesmensen uit Wien te zijn.
Fő tér, Sopron by Timon91, on Flickr
15. Leuk doorkijkje :)
Tunnel view, Sopron by Timon91, on Flickr
Ik lunch bij een restaurantje aan de rand van het centrum, waar je heerlijk in de zon kunt zitten. Het voelt nu al als vakantie
16. Ohja, zo'n geval zie je tegenwoordig ook overal :')
Downtown Sopron by Timon91, on Flickr
17. Zonder een selfie te maken en op Instragram te plaatsen loop ik terug naar het station.
Sopron train station by Timon91, on Flickr
Vanavond ga ik in Szeged overnachten, via Budapest kom je daar vrij eenvoudig. Ik had vooraf als challenge bedacht om te proberen van noordwest naar zuidoost Hongarije te reizen zonder langs Budapest te gaan, maar dat kost dusdanig veel tijd dat ik er toch maar vanaf gezien heb. Er is namelijk maar één andere spoorbrug over de Donau, in het zuiden nabij Baja. Daarnaast zijn de verbindingen op die routes dermate spaarzaam dat je eigenlijk niet aan twee overnachtingen ontkomt, naast dat je op allerlei onchristelijke tijdstippen stoptreintjes moet halen :')
18. Helaas blijkt mijn trein naar Budapest vertraagd uit Budapest aan te komen, dus die 10 minuten vertraging op het vertrekbord geloof ik maar weinig van, die 50 minuten vertraging bij aankomst zeggen meer.
Sopron train station by Timon91, on Flickr
Omdat ik toch nog tijd zat heb loop ik nog een klein rondje in de buurt van het station, daarna haal ik m'n bagage op en ga in het zonnetje op het perron wachten.
19. Een denkmallok kan niet ontbreken.
Sopron train station by Timon91, on Flickr
20. Het lege perron, waar zo de trein naar Budapest aan gaat komen.
Sopron train station by Timon91, on Flickr
21. Eindelijk, met ruim 50 minuten vertraging komt dit geval dan aangetuft. De trein stroomt leeg en wordt schoongemaakt terwijl de locomotief omloopt.
IC from Budapest-Keleti at Sopron train station by Timon91, on Flickr
22. Uiteindelijk vertrekken we met 30 minuten vertraging uit Sopron, wat voor mijn aansluiting in Budapest geen goed nieuws is. Maar goed, we zullen zien. Het landschap onderweg is niet zo heel boeiend, ik lees en slaap wat. Ik heb het grootste deel van de reis overigens een coupé voor mezelf, ondanks dat het perron vrij vol leek viel het toch allemaal wel mee qua drukte.
Landscape in western Hungary by Timon91, on Flickr
De vertraging loopt onderweg alleen maar op, omdat het eerste stuk tot Győr enkelspoor is en er vaak op een tegentrein gewacht moet worden. Ik heb een uur om van Budapest-Keleti naar Nyugati te gaan, of een paar minuten langer om naar Zugló te komen (het eerste station van de volgende trein na Nyugati). Als ik in de reisplanner kijk blijkt er echter vanaf Budapest-Kelenföld ook nog een stoptrein naar Kőbánya-Kispest te rijden, waar mijn volgende trein ook stopt. Kelenföld bereiken we met 44 minuten vertraging maar met een gelukje haal ik de stoptrein in Kelenföld zowaar zodat ik uiteindelijk nog ruim een half uur heb in Kőbánya-Kispest om wat te eten :D Had ik hem gemist, dan was de volgende trein een half uur later ook nog prima geweest, maar dan had ik in Kőbánya-Kispest weer een strakke aansluiting gehad
23. Enfin, uiteindelijk sta ik tegen half 6 op het prachtig verouderde station van Kőbánya-Kispest ;)
Kőbánya-Kispest train station by Timon91, on Flickr
Ga een schuifdeur door en je bevindt je in een hypermodern winkelcentrum, het contrast is groot hier :') Bij een dertien-in-een-dozijn fastfoodtoko haal ik wat avondeten en ga dan weer terug naar het station, want zoveel tijd heb ik hier nou ook weer niet. De laatste trein van vandaag is de IC naar Szeged, zo'n twee uur vanaf hier. De trein komt met een paar minuten vertraging opdagen en zit flink vol. Deze trein heeft aparte, ongenummerde rijtuigen voor mensen zonder reservering maar die zitten overvol - ik ben blij dat ik gewoon een reservering heb. De rit is verder niet boeiend want buiten is het al donker, dat is het grootste nadeel van reizen in deze tijd van het jaar ;)
24. De vertraging wordt weer goedgemaakt onderweg, om 20:15 zijn we in Szeged, waar de trein leeg stroomt. Vanaf Budapest rijdt er elk uur een IC naar Szeged, de verbinding is vrij goed :) Ook als ik de aansluiting in Budapest niet had gehaald dan was het dus geen ramp geweest, dan was ik alleen wat later in Szeged aangekomen.
IC “Maros” from Budapest-Nyugati at Szeged train station by Timon91, on Flickr
25. Ik pak een klein stukje de tram, daarna ga ik te voet verder. Het centrum ziet er oké, maar niet heel boeiend uit verder. De selfieletters ontbreken hier ook niet ;)
Downtown Szeged by night by Timon91, on Flickr
Ik steek de rivier over want mijn hotel ligt aan de overkant, iets buiten het centrum ;) Veel doe ik verder niet, na een broodnodige douche kruip ik onder de wol. De volgende ochtend - na een uurtje extra slaap i.v.m. de wintertijd - check ik met enige moeite uit bij een slaperige receptioniste, krijg wat ontbijt mee voor onderweg en loop richting het station.
26. De woonwijken aan de oostkant van Szeged. Deze buurt heet "Újszeged", ofwel "Nieuw-Szeged".
Újszeged, early morning by Timon91, on Flickr
27. Szeged heeft twee stations: het hoofdstation aan de westzijde van de rivier, en een klein stationnetje aan de oostkant wat naar deze wijk genoemd is. Vanaf dit kleine stationnetje rijdt er maar liefst twee keer per dag een trein, namelijk een boemeltje naar Békécscaba, die voor de 123 km erheen zo'n 3,5 uur nodig heeft :') Nu lijkt me dat een vrij dodelijke rit, maar ik ga voor een uurtje mee ;) Station Újszeged heeft betere tijden gehad. De stationsrestauratie rechts was volgens een recent DSO-verslag nog open, maar het lijkt helaas afgebrand te zijn.
Újszeged train station by Timon91, on Flickr
28. Dit broodtrommeltje gaat mij verder brengen. Het voelt als een echte Nebenbahn. Tot 1944 was er een brug over de rivier en was dit een doorgaande lijn naar station Szeged, maar de brug is in de oorlog verwoest en nooit herbouwd.
Train to Békécscaba at Újszeged train station by Timon91, on Flickr
29. Gekeken richting oosten, waar we zo heen gaan.
Tracks at Újszeged train station by Timon91, on Flickr
30. Met een redelijke bezetting vertrekken we op tijd om 7:43. De tweede en laatste trein van de dag vertrekt precies 8 uur later. Het landschap bestaat uit de Hongaarse laagvlakte en is niet bijster interessant. Er zijn veel mensen met bloemen onderweg, ik vermoed om de graven van naasten te bezoeken want op de begraafplaatsen die we onderweg passeren is wel wat reuring.
Hungarian puszta east of Szeged by Timon91, on Flickr
31. Station Kiszombor, een half uur buiten Szeged.
Kiszombor train station by Timon91, on Flickr
32. Ik rijd iets meer dan een uurtje mee, in het slaperige Nagylak stap ik uit. Naast mij stappen er nog drie anderen uit.
Train Újszeged-Békécscaba at Nagylak train station by Timon91, on Flickr
33. Daar komen we net vandaan.
Tracks at Nagylak train station by Timon91, on Flickr
34. Hè kut, ik moest toch nog een station verder. Dan maar 8 uur wachten op de volgende trein
Train to Békécscaba leaving Nagylak train station by Timon91, on Flickr
35. Nee gelukkig niet, ik sta hier goed. Hier het stationsgebouw van Nagylak.
Nagylak train station by Timon91, on Flickr
36. Je zult je misschien wel afvragen: wat moet je nou in he-mels-naam in een oord als Nagylak? Nou, vlakbij het station ligt een grensovergang richting Roemenië, en daar ga ik vandaag naartoe! ;) Het grenscomplex ligt een halve kilometer van het station af en maakt op deze zondagochtend een verlaten indruk.
Hungarian-Romanian border Nagylak-Nădlac by Timon91, on Flickr
37. Aan de Hongaarse kant is alles verlaten, dus ik loop gewoon door. Een rode lijn op de weg markeert de echte grens.
Hungarian-Romanian border Nagylak-Nădlac by Timon91, on Flickr
Aan de Roemeense kant staat wel politie, zij controleren de passen. Na een kop koffie in een 24-uurs restaurant beraad ik me wat ik ga doen. Ik heb morgenochtend om 8 uur een trein vanuit Craiova, die maar één keer per dag rijdt. Nu kan ik vanaf het dorpje aan de Roemeense kant (Nădlac) met een trein naar Arad, dan naar Timișoara en vanaf daar met een nachttrein naar Craiova, die komt alleen om 4:45 's ochtends al aan. Een alternatief is om het eerste stuk met een taxi te doen, en dan kan ik in Arad de dagtrein naar Craiova nog halen en dan ben ik daar vanavond nog. De eerstvolgende trein van Nădlac naar Arad rijdt namelijk pas over een paar uur. De stations van Nagylak en Nădlac liggen ongeveer 5 km lopen van elkaar. Ik kies voor de taxi, want hierna volgt meteen nog een nacht onderweg. Helaas staat aan de Roemeense kant van de grens een leger taxiadnans te wachten, dus ik loop door naar het dorpje. Bij een tankstation onderweg vraag ik hoeveel een taxi naar Arad zou moeten kosten (ca. 55 km), de beste man weet het niet precies maar schat zo'n 30 leu. Ik probeer langs de weg wat auto's aan te houden, de eerste wil 150 leu voor de rit, de tweede vraagt 60 maar ik weet het af te dingen naar 40 - prima! De beste man heeft nog een andere passagier bij zich en rijdt als een kamikazepiloot, we tikken meermaals de 150 km/h aan. Het enige plaatsje van formaat onderweg is Pecica, waar ook nog wel wat foute zigeunerpaleizen staan. De manele stampt al door m'n hoofd :') - letterlijk betekent die titel "Ik ben een rijke zigeuner" :') Nog opvallender is het Belgische kombord wat te zien is bij het inrijden van het dorp, daar Pecica een stedenband heeft met St. Pieters-Woluwé :') Goed, al gauw zijn we in Arad, waar de chauffeur me zo'n 2 km voor het station afzet. Hij zegt "gara 100 meter" maar op Maps.ME kan ik zien dat het nog 2 kilometer is. Waarom hij niet door wil rijden is me volstrekt onduidelijk, maar ik heb tijd genoeg en vind het niet zo erg om een stukje te lopen.
38. Het straatbeeld van Arad.
Streetview in Arad by Timon91, on Flickr
39. Het gerenoveerde stationsgebouw.
Arad train station by Timon91, on Flickr
40. Het gebouw van binnen. Bij het loket haal ik met enige moeite een reservering naar Craiova, daarna ga ik buiten wat eten zoeken.
Arad train station by Timon91, on Flickr
41. Uiteraard staat hier ook een denkmallok.
Arad train station by Timon91, on Flickr
42. Zoals gezegd zijn er maar een paar treinen richting Craiova vanaf hier. Direct zijn er twee verbindingen, waarvan er één midden in de nacht aankomt. Degene die ik ga gebruiken is de IC/IR "Traianus", die van Budapest naar București rijdt. Ondanks dat Craiova maar 382 km is duurt de rit erheen zo'n 7,5 uur. Genoeg bier en eten meenemen dus ;) Naast de twee directe verbindingen zijn er ook nog twee met een overstap in Timișoara, maar van de vertrek- en aankomsttijden word je niet heel vrolijk ;) Hier het sfeerloze perron in Arad.
Arad train station by Timon91, on Flickr
De trein komt op tijd uit Budapest aan en bestaat uit slechts twee rijtuigen. Deze zitten dan ook goed vol, maar vanwege de reserveringsplicht heeft iedereen een zitplaats. Ik deel mijn vierzitter met een Roemeense dame en een jong stel Interrailers uit Finland, die uit Fins masochisme ervoor gekozen hebben de rit Budapest-București in z'n geheel uit te gaan zitten - een rit van ruim 15 uur :') Sowieso reizen ze snel, ze zijn in één keer vanuit Finland via Stockholm, København en Hamburg naar Budapest gereisd, pas in Budapest hebben ze wat tijd doorgebracht. Ze klagen dan ook dat die gratis Interrail best leuk is, maar dat je al drie reisdagen kwijt bent voordat je vanuit Finland überhaupt ergens bent :') Ik kan de zwarte Finse humor in ieder geval wel waarderen en we praten veel onderweg.
43. Na drie kwartier bereiken we Timișoara Nord, waar we een half uur stoppen. Hier worden er wat versterkingsrijtuigen aan de trein gehangen. Omdat dit de laatste lange stop is onderweg maar ik van de gelegenheid gebruik om even de benen te strekken. Links mijn trein, rechts een stoptrein die klaarstaat voor vertrek.
Local train at Timișoara Nord train station by Timon91, on Flickr
44. De "Traianus" in het zonnige Timișoara.
IC/IR “Traianus” Budapest-București at Timișoara Nord train station by Timon91, on Flickr
De versterkingsrijtuigen schijnen soms een restauratie te bevatten, vandaag helaas niet. Wel is er iemand die met een paar winkelmandjes door de trein heen en weer rijdt en het één en ander verkoopt. We vertrekken op tijd uit Timișoara, maar voordat we goed en wel het station uit zijn vallen we stil. Na nog drie pogingen weer op te starten lukt het eindelijk, met 20 km/h verlaten we de stad. Zodoende hebben we bij de eerste stop, in Lugoj, al zo'n 35 minuten vertraging. Zo, nu ken ik Roemenië weer
45. Het landschap wordt langzaamaan interessanter, het stuk door de bergen is best mooi. Helaas begint het al te schemeren en is het lastig foto's maken.
View from the train southeast of Timișoara by Timon91, on Flickr
46. Băile Herculane bereiken we tegen zessen, dit lijkt me een mooie plek om nog eens terug te komen. Veel mensen stappen hier in.
IC/IR “Traianus” Budapest-București at Băile Herculane train station by Timon91, on Flickr
Bij Orșova bereiken we de Donau, aan de overkant ligt Servië. Helaas is het inmiddels donker en bedraagt de vertraging 50 minuten, Henri en Mintu - het Finse stel - heeft er half/half spijt van dat ze niet de nachttrein genomen hebben want het vooruitzicht om nog 6 uur in deze trein te moeten zitten is niet heel aantrekkelijk :') Voor mij is het nog iets minder dan drie en dat is al veel :') We praten veel onderweg en gelukkig verkoopt de dame met de mandjes ook bier, dus de tijd loopt wel door.
47. Iets na negenen bereiken we met +50 dan Craiova.
IC/IR “Traianus” Budapest-București at Craiova train station by Timon91, on Flickr
Ik loop in zo'n 15 minuten naar m'n hotel toe, op straat zijn maar weinig mensen en er hangt geen prettige sfeer.
48. Ik slaap in Hotel Meliss, wat ik in de trein geboekt heb. Behalve de receptionist heb ik niemand gezien en niets gehoord, ik vermoed dat het hotel grotendeels leeg is. Fout is het in ieder geval wel, over een gebrek aan kitsch hoef ik niet te klagen :')
Hotel Meliss, Craiova by Timon91, on Flickr
Toch had ik liever wat minder kitsch gehad en wel zaken als warm water en wat betere WiFi, verder is het echt het ideale hotel om als pooier met je schare prostituees te overnachten :') Ook is het redelijk aan de prijs, maar in de buurt van het station zit er buitengewoon weinig. Na een goede nacht ga ik 's ochtends weer op pad, voor de treinreis waar ik eigenlijk het meeste tegenop zie.
49. Het is zeer mistig en Craiova voldoet aan alle stereotypen van een grauwe, Oost-Europese stad. Het enige beetje kleur wat ik onderweg tegenkom zet ik dan ook maar gauw op de foto ;)
Color in foggy Craiova by Timon91, on Flickr
50. Het stationsgebouw.
Craiova train station by Timon91, on Flickr
Lange tijd was er slechts één spoorgrensovergang van Roemenië naar Bulgarije, nabij Giurgiu ten zuiden van București. Sinds een paar jaar is daar een tweede bijgekomen, nu er een nieuwe Donau-brug gebouwd is tussen Calafat (RO) en Vidin/Видин (BG). Er is nog een derde grensovergang, helemaal in het oosten nabij de kust, maar daar rijden al een aantal jaar geen passagierstreinen meer. Ik ben tot nu toe steeds via de brug bij Giurgiu gegaan, maar deze keer wil ik de nieuwe brug eens proberen. Helaas hanteert de CFR een zeer vriendelijke dienstregeling van één trein per dag, die om 8 uur 's ochtends vertrekt. Er heeft kortstondig een nachttrein Budapest-Craiova-Vidin-Sofia/София gereden, die was nu echt ideaal geweest maar die trok zo weinig passagiers dat daar na 1-1,5 jaar de stekker alweer uitgetrokken is.
51. Nu is er alleen nog een trein Craiova-Vidin over, die voor de 119 km 3 uur en 13 minuten nodig heeft. Gelukkig wordt deze verbinding met zeer comfortabel materieel gereden, want voor zulke lange reistijden uitermate geschikt is: een Desiro :') Heel druk is het niet, maar comfortabel is het allerminst. Het is vrij droevig gesteld met dit koekblik, wat onder de graffiti zit, met matige verwarming, smerige en kapotte bekleding op de stoelen heeft, slecht wordt schoongemaakt en geen slot op de wc-deur heeft. Het toilet functioneert dan weer wel, daar kan de DB nog wat van leren
Train to Vidin at Craiova train station by Timon91, on Flickr
52. Kort buiten Craiova kruisen we met dit prachtige apparaat. Behalve mijn foltermachine rijden er per dag nog twee treinen over deze spoorlijn, die rijden echter naar de plaats Calafat. Calafat ligt aan de Donau, de nieuwe spoorlijn over de brug gaat met een boog om Calafat heen en doet het stadje niet aan.
Train Calafat-Craiova by Timon91, on Flickr
53. De meeste stations zijn behoorlijk overgedimensioneerd voor de hoeveelheid verkeer. Daarnaast zijn ze op een enkele uitzondering na allemaal bemand.
Segarcea train station by Timon91, on Flickr
54. Fauna genoeg op de meeste stations.
Stray dogs, Segarcea train station by Timon91, on Flickr
55. Veel is er onderweg niet te zien, het blijft mistig.
Landscape between Craiova and Calafat by Timon91, on Flickr
56. Na bijna drie uur langzaam ratelen over de kaarsrechte, oersaaie spoorlijn bereiken we Golenți, het laatste station in Roemenië. Plots is het spoor van goede kwaliteit en hangt er een draadje boven
Tot nu toe hebben we steeds met ergens tussen de 20 en de 60 km/h voortgesukkeld. Dit station is nog onderdeel van de EU-subsidie voor de nieuwe brug geweest :')
Golenți train station by Timon91, on Flickr
57. Het station van Golenți. We stoppen hier voor 6 minuten, de conductrice moet in het stationsgebouw wat papieren afleveren maar grenscontrole vindt hier niet plaats.
Golenți train station by Timon91, on Flickr
58. Tijdens de stop kun je nog zwerfhonden bekijken. Af en toe flikkert de machinist wat eten naar buiten, dus hun positie op het perron is niet helemaal toevallig
De machinist gebruikt de stop voor een sigaret, al boeit het niet echt of we stilstaan of rijden: hij rookt gewoon de hele reis door in z'n cabine :')
Stray dogs, Golenți train station by Timon91, on Flickr
59. Dit is zo'n beetje het landschap waar ik 3 uur tegenaan heb zitten kijken. God heeft u lief, zegt men.
Foggy landscape in southwestern Romania by Timon91, on Flickr
60. Na Golenți gaat het gas erop, we tikken zelfs even de 100 km/h aan! Hier de Donau, de grens met Bulgarije.
Danube bridge between Calafat and Vidin by Timon91, on Flickr
61. Aan de Bulgaarse kant maak je een grote boog om Vidin heen voordat je er bent, dus het duurt even. De spoorlijn ligt midden tussen de twee rijbanen van de autoweg in, aan de Bulgaarse kant wordt er parallel aan de weg gereden. De rij vrachtwagens die wachten tot ze Roemenië in mogen is gigantisch.
Trucks waiting to cross the border, Vidin by Timon91, on Flickr
62. Na aankomst worden alle vier passagiers - wat er ongeveer drie meer zijn dan gemiddeld, geloof ik - opgewacht door een Bulgaarse en een Roemeense agent die de passen komen inzamelen. We mogen vrij rondlopen, we moeten alleen even wachten tot ze klaar zijn met controleren. Hier wacht de "trein" op de terugweg naar Roemenië.
Train Craiova-Vidin at Vidin train station by Timon91, on Flickr
63. In Vidin heb ik een minuut of 40 voor er een trein naar Sofia vertrekt. Ik maak van de tijd gebruik om een klein rondje te lopen. Hier het stationsgebouw.
Vidin train station by Timon91, on Flickr
Tot de nieuwe brug gebouwd werd lag Vidin behoorlijk geïsoleerd. Het was echt een dood eindpunt, behalve een weg naar een desolate uithoek van Servië was er geen doorgaand verkeer. De brug zal de stad geen verkeerd doen in ieder geval :)
64. Monument in het centrum.
Monument in Vidin city centre by Timon91, on Flickr
65. De Donau ligt vlakbij het station, aan de overkant Roemenië. De mist is langzaam aan het optrekken :D
Danube in Vidin by Timon91, on Flickr
Dat Vidin nog moet wennen aan de status als grensstad is duidelijk: het is erg moeilijk om een wisselkantoor te vinden. Normaal zijn er legio in dit soort steden, hier schitteren ze in afwezigheid. Bij de eerste drie banken waar ik navraag word ik met de gemiddelde Bulgaarse vriendelijkheid - vergelijkbaar met Parijse vriendelijkheid als je geen Frans spreekt - de deur uitgesnauwd, pas bij de vierde zit er een wisselkantoor.
66. De trein naar Sofia bestaat uit vier rijtuigen, dit is tenminste nog een echte trein :) Je kunt reserveren, maar dat heb ik niet gedaan.
Train Vidin-Sofia at Vidin train station by Timon91, on Flickr
67. Op tijd vertrekken we, per dag zijn er drie doorgaande treinen naar Sofia en nog twee extra verbindingen met een overstap in Mezdra/Мездра. Het eerste deel is nog vlak...
View from the train outside of Vidin by Timon91, on Flickr
68. ...maar al gauw klimmen we het Donaudal uit.
View from the train outside of Vidin by Timon91, on Flickr
De trein is rustig bij vertrek uit Vidin, maar onderweg wordt het steeds drukker. Ik heb er spijt van dat ik niet gereserveerd heb, bij elk station is het afwachten of er iemand me van m'n plek komt schoppen - en we stoppen vaak onderweg. In Brusartsi/Брусарци is er inderdaad iemand met een reservering voor mijn plaats, maar ze vindt het wel best en neemt naast mij plaats. Gelukkig is er verder niemand met een reservering voor die plek, want alles zit vol en veel mensen moeten staan.
69. Het stuk tussen Mezdra en Sofia is prachtig mooi, het maakt wel wat goed voor het stuk in Roemenië vanmorgen.
View from the train Vidin-Sofia near Mezdra by Timon91, on Flickr
70. Het is al donker als we met een kleine vertraging Sofia bereiken. Station Sofia is flink verbouwd en de verbouwing lijkt eindelijk afgerond.
Sofia train station by Timon91, on Flickr
Ik ga naar het loket om een reservering te maken voor de nachttrein naar İstanbul, maar de Bulgaars-vriendelijke dame vertelt me in zuiver Bulgaars dat de trein volgeboekt is. Als ik aangeef dat niet te begrijpen (ik had een briefje geschreven met wat ik wilde) schreeuwt ze: "TRAIN FULL GO AWAY!!1!!1!11!!!!!!". Qua landschap is Bulgarije een mooi land, maar daar houdt het voor mij ook op. Het stond al onderaan m'n lijstje van favoriete landen, maar als het zou kunnen zou ik het nog verder naar onder plaatsen. Het land ligt mij niet, de mensen liggen me niet. Ik kom er het liefste niet meer maar voor de rit naar Turkije heb je weinig keus.
Goed, wat nu? Ik heb al regelmatig met deze trein gereisd en buiten het zomerseizoen is deze vrijwel leeg. Nu is er recentelijk geïnvesteerd in nieuwe rijtuigen en rijdt de trein na jaren eindelijk weer naar İstanbul, zij het naar een buitenwijk maar wel met spoorverbinding met de rest van de stad. De kwaliteit is dus fors omhoog gegaan, maar dat deze op een maandagavond in november volgeboekt is lijkt me erg sterk.
71. Ik ga eerst de stad in, die mede door m'n ervaringen tot nu toe nog onvriendelijker dan altijd lijkt. Er is veel verkeer en nergens is het echt prettig lopen. Er zijn ook mooie plekjes in Sofia, maar het is al nagenoeg donker.
Church in Sofia by Timon91, on Flickr
In een leeg restaurant eet ik wat en bedenk ik wat ik ga doen: via het busstation teruglopen naar het treinstation - ze liggen naast elkaar - en vragen of er nog plek is in een nachtbus naar İstanbul en daarna kijken of de Turkse conducteurs misschien nog een plekje vrij hebben in hun rijtuig. Van de enige min of meer vriendelijke Bulgaar(se) die ik deze reis ben tegengekomen, de lokettiste van MetroTurizm, krijg ik een mooi lijstje met de bussen naar İstanbul en er is in ieder geval nog plek genoeg. Terug op het station zie ik een stelletje zitten wat vanmorgen ook al in de trein van Craiova naar Vidin zat en besluit ze aan te spreken. Het zijn Duitsers en ze zijn net als ik op weg naar İstanbul en ze hebben hetzelfde probleem: de trein is vol. Het voelt goed om het leed te kunnen delen. Een kleine zijstap: meestal lijkt het alsof iedereen die ik tref langzamer reist dan ik, maar nu ik zelf veel sneller dan gebruikelijk reis lijkt het wel alsof iedereen juist sneller reist dan ik. De Duitsers komen uit Nürnberg en hebben ongeveer dezelfde route afgelegd als ik, alleen hebben zij de NightJet een dag later dan ik genomen. Dit wordt hun derde nacht op rij onderweg en zij hebben afgelopen nacht wél de nachttrein Timișoara-Craiova genomen..... Ik vraag ze waarom ze het zo absurd snel willen doen, van Nürnberg naar İstanbul. Hun antwoord is dat ze met hun Interrail anders niet uitkomen omdat elke nachttrein anders twee dagen kost. Zodra ik ze over de nachttreinregel vertel valt hun mond open van verbazing :') De terugweg vanuit İstanbul gaan ze misschien toch nog wat bezoeken onderweg
In ieder geval ik zeg ze dat ik van plan ben om naar de trein te lopen, want die heb ik vanmiddag al aan het perron zien staan. Zowaar tref ik daar een Turkse conducteur, maar hij bevestigt helaas dat de trein helemaal is volgeboekt door een groep Turken. Dat verklaart ook wel waarom deze trein op een dag als deze vol zit.... Goed, ik wil nu maar één ding en dat is zo snel mogelijk wegwezen uit dit land. Op het busstation koop ik een kaartje voor de bus van 20:30, waarna de Duitsers hetzelfde doen. We vertrekken op tijd en de buschauffeur heeft ontiegelijk veel haast. De wintertijd is net ingegaan, maar Turkije doet daar niet aan mee. Aangezien het blaadje met de dienstregeling van de loketdame van MetroTurizm er allesbehalve vers uitgeprint zag vermoed ik dat de reistijd niet is aangepast en zodoende heeft de chauffeur een uur minder om ons naar İstanbul te brengen. We stoppen in Plovdiv/Пловдив, omdat de bus geen toilet heeft ga ik daar even naar de wc. Van mijn vorige rit met deze bus herinner ik me dat er hier ongeveer een kwartier gestopt werd. Als ik terugkom begint de chauffeur al te schreeuwen, hij heeft echt haast. In Haskovo/Хасково duurt de stop nog geen minuut, maar er is uiteraard wel tijd om bij één of andere 24 uurs winkel te stoppen en dozen alcohol te kopen, die vakkundig worden weggemoffeld in het slaapcompartiment voor de chauffeurs :') Het enige positieve aan deze reis is dat de snelweg van Sofia naar de Turkse grens nu helemaal af is, dus de reis verloopt gladjes. Zowel aan de Bulgaarse kant als aan de Turkse kant moeten we de bus uit, aan de Turkse kant als gebruikelijk met alle bagage. Verder gaat het vrij snel, er worden weinig vragen gesteld. Vlak na de grens volgt er een snelle eetpauze voor wie wil (lees: de chauffeur) en daarna knallen we over de O-3 verder naar İstanbul.
72. De geplande aankomsttijd in İstanbul is 5:30, maar door de absurde rijstijl van de chauffeur staan we om 4:45 al te knipperen op de meest verschrikkelijke plek van Europa: het busstation Bayrampaşa. Dit is de 4e keer dat ik Sofia/Plovdiv/București-İstanbul afleg, deze keer had ik voor het eerst de hoop dat het met de trein zou lukken. Het heeft helaas niet zo mogen zijn, wellicht is vijfmaal scheepsrecht? Ik ben in ieder geval op tijd in İstanbul voor m'n aansluitende trein.
Bayrampaşa bus station, İstanbul by Timon91, on Flickr
Ik wijs de Duitsers naar de metro, zelf heb ik nog een paar uur te doden en ik heb echt nog geen zin om İstanbul in te gaan. Gelukkig is het heel erg rustig dus de hoeveelheid Adnans op Bayrampaşa valt me deze keer 100% mee. Bij de ING pin ik een zooi lira's, die nu nog veel minder waard zijn dan de vorige keer dat ik in Turkije was. Bij een restaurantje drink ik wat thee, de Turkse manier van thee drinken bevalt me wel :) Één van de obers heeft een dermate medelijden met de enige eenzame reiziger die zich op tijdstip op het busstation waagt dat hij me een stuk van z'n broodje geeft, wat ik braaf opeet ook al heb ik eigenlijk geen honger :') Ik moet uiteindelijk 6 lira afrekenen voor drie glazen thee, als ze geen 4 lira wisselgeld hebben van m'n tientje en ze me dan maar 5 geven ben ik zo verbaasd dat ze me niet proberen op te lichten dat ik ze die 5 lira maar teruggeef :') Zou het toch nog eens goedkomen met Bayrampaşa? Of lijken de mensen alleen maar zo vriendelijk omdat ik Bulgarije uit ben? :')
Vanaf hier gaan we weer verder, maar daar kom ik in het volgende deel weer op terug! :D Het was heel veel treinen tot nu toe en vanwege drukte/vieze ramen/saai landschap/vroeg donker heb ik onderweg niet al teveel foto's gemaakt, maar ik heb genoeg tijd gehad om na te denken en tot rust te komen ;) Qua foto's was het ook niet het mooiste deel, denk ik zo. Vanaf dit punt gaan we in ieder geval wat meer bekijken in plaats van vooral onderweg zijn ;) In ieder geval bedankt voor het meelezen, ik hoor graag wat jullie ervan vonden! :D
