Ad blocker gedetecteerd: Dit forum wordt mogelijk gemaakt door het tonen van reclames aan onze bezoekers. Helaas worden deze niet getoond en je ondersteunt onze website nu niet. Misschien wil je voor dit forum een uitzondering maken?
jelmerrr schreef: ↑ma 19 okt 2020, 14:43
Terug naar de situatie van 2019 zullen we niet gaan. Het nieuwe normaal zullen we aan moeten wennen.
Ikzelf - en ik denk een grote meerderheid van de bevolking is daarmee eens - wil geen "nieuwe" normaal! Want het is niet normaal, dwingend afstand te houden. Het is niet normaal, vrijheidsrechten te beperken. Het is niet normaal, slechts een beperkte aantal mensen te ontmoeten. Het is niet normaal, dat de economie vanwege de maatregelen achteruit gaat en mensen hun inkomsten kwijt raken. Het is niet normaal, niet te feesten. Het is niet normaal, om een mondkapje te dragen ....... Er zijn zeker nog meer dingen die niet normaal zijn!
Ik denk dat iedereen het erover eens is dat dit een tijdelijke maatregel is, die zo kort mogelijk moet duren. Dus is het zaak dat we ons goed aan de maatregelen ouden, zodat ze zo kort mogelijk duren, totdat het aantal besmettingen weer beheersbaar is.
ICE11 schreef: ↑ma 19 okt 2020, 15:28
Daar stoor ik mij ook aan. Door de politici wordt altijd maar paniek gezaaid in plaats van de mensen hoop te geven. Ik heb zelf geen kinderen en dus niet veel kennis van educatie maar mijn gezonde verstand zegt mij dat het pedagogisch effectiever is te zeggen "als je lief bent dan krijg je een beloning" in plaats van "als je niet lief bent dan verbied ik dit en dat".
Zoiets heeft Rutte afgelopen zomer wel gezegd.
Aking schreef: ↑ma 19 okt 2020, 14:49
En ik sluit inderdaad niet uit dat ik aan de gevolgen van het dragen van een mondkapje of het gezeik er omheen sterf nee.
Tja, je kunt inderdaad aan alles sterven. Maar hoe waarschijnlijk is het dat je sterft aan het dragen van mondkapjes?
Ik reis ongeveer 3x/week van Dt naar Dvd (of Asdz) en terug.
Meltrain schreef: ↑ma 19 okt 2020, 14:45
Ik heb niet de hele routekaart gezien, maar welk scenario is "Zomer 2020"?
Dat lijkt me namelijk het eerste doel: nog niet alles in mogelijk, maar het leven gaat langzaam weer de "normale" kant op.
Aking schreef: ↑ma 19 okt 2020, 14:11
Dus nogmaals, doe me ff je rooster, mag uiteraard via PB. Met een beetje mazzel kun je dan in je volgende schrijfsel vol trots vertellen dat je menselijke resten bij elkaar hebt mogen schrapen omdat je, zoals het Befehl voorschrijft de nazi uit bleef hangen over die kankerkapjes
Waarom gebruik je die term voor de mondkapjes? En bedoel je te zeggen dat jij doodgaat door het dragen van mondkapjes?
Aking schreef: ↑ma 19 okt 2020, 14:49
Omdat ik dat doe, en omdat dat bij wet niet verboden is. En ik sluit inderdaad niet uit dat ik aan de gevolgen van het dragen van een mondkapje of het gezeik er omheen sterf nee.
@Aking: Dankzij mensen die een grote bek hebben en zich niet aan de coronamaatregelen houden (zoals jij) zitten veel kwetsbare mensen met een ziekte en of beperking al vanaf half maart van dit jaar noodgedwongen thuis en komen nauwelijks de deur nog uit.
KM46 schreef: ↑ma 19 okt 2020, 17:26
zitten veel kwetsbare mensen met een ziekte en of beperking al vanaf half maart van dit jaar noodgedwongen thuis en komen nauwelijks de deur nog uit.
Daantje schreef: ↑ma 19 okt 2020, 12:58
Ik vind het pittig omdat ik chronisch ziek ben, extra voorzichtig moet zijn, net alleen woon maar wel altijd al veel behoefte heb aan sociaal contact. Wat het voor mij wel een stuk makkelijker maakt denk ik is dat ik in de zorg werk, een vast contract heb en me geen zorgen maak over mijn baan of inkomen. Ik mag gewoon naar mijn werk, heb collega's om me heen, structuur en een dagritme maar ook behoorlijk veel stress omdat het echt heel druk is op werk.
@Daantje: Wees blij dat je in deze (moeilijke) tijd als chronische zieke nog kunt en mag werken. Ik zit sinds half maart door mijn beperkingen en ziekte thuis (afgezien van bezoek aan de tandarts, fysiotherapeut, podotherapeut en huisarts). Al het vrijwilligerswerk wat ik doe is door corona gestopt.
KM46 schreef: ↑ma 19 okt 2020, 17:26
@Aking: Dankzij mensen die een grote bek hebben en zich niet aan de coronamaatregelen houden (zoals jij) zitten veel kwetsbare mensen met een ziekte en of beperking al vanaf half maart van dit jaar noodgedwongen thuis en komen nauwelijks de deur nog uit.
KM46 schreef: ↑ma 19 okt 2020, 17:49
@Daantje: Wees blij dat je in deze (moeilijke) tijd als chronische zieke nog kunt en mag werken. Ik zit sinds half maart door mijn beperkingen en ziekte thuis (afgezien van bezoek aan de tandarts, fysiotherapeut, podotherapeut en huisarts). Al het vrijwilligerswerk wat ik doe is door corona gestopt.
Je bepaalt ook zelf of je helemaal thuis blijft hè. Ik móet gewoon werken, ook als ik me daar niet goed bij voel. Gelukkig zijn mijn collega's wel met me eens dat het voor mij niet verstandig is om met coronasamples te werken.
en-es schreef: ↑ma 19 okt 2020, 17:23
In feite wel. Of is er een alternatief?
De mortaliteit naar een acceptabel cijfer krijgen en accepteren dat je ziek kan worden?
Klinkt goed. Maar "het aantal ziektegevallen naar een acceptabel cijfer krijgen en accepteren dat je er zelf dood aan kan gaan, danwel een stuk minder valide overleeft" klinkt menigeen dan weer minder aantrekkelijk in de oren.
KM46 schreef: ↑ma 19 okt 2020, 17:49
@Daantje: Wees blij dat je in deze (moeilijke) tijd als chronische zieke nog kunt en mag werken. Ik zit sinds half maart door mijn beperkingen en ziekte thuis (afgezien van bezoek aan de tandarts, fysiotherapeut, podotherapeut en huisarts). Al het vrijwilligerswerk wat ik doe is door corona gestopt.
Je bepaalt ook zelf of je helemaal thuis blijft hè.
Dat is waar ja. Maar met een ernstige hartafwijking en maar anderhalve long die ik heb is de keus voor mij wel snel gemaakt.
Daantje schreef: ↑ma 19 okt 2020, 12:58
Wat het voor mij wel een stuk makkelijker maakt denk ik is dat ik in de zorg werk, een vast contract heb en me geen zorgen maak over mijn baan of inkomen. Ik mag gewoon naar mijn werk, heb collega's om me heen, structuur en een dagritme maar ook behoorlijk veel stress omdat het echt heel druk is op werk.
Het hebben van werk waar je nog gewoon heen kunt omdat het nou eenmaal niet thuis uit te voeren is (en dus ook nog collega's om je heen hebben) helpt best wel om deze periode door te komen inderdaad. Merk het zelf ook dat ik het best prettig vindt de deur nog uit te komen doordeweeks. Maar dat doet me des te meer beseffen dat het voor degenen die die luxe niet hebben omdat ze een kantoorbaantje hebben wellicht nog wel zwaarder is.
Waarbij het overigens wel voelt om bij een soort van vergeten groep te horen, want iedereen heeft het over mensen in vitale beroepen die veilig naar hun werk moeten kunnen en anderen die thuis moeten werken wanneer dat kan. Maar ben zelf dus deel van een nog best grote groep die niet onder een van die categorieën valt.
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...
In Wales wordt vanaf vrijdag een zeventiendaagse volledige lockdown van kracht. Deze 'circuit-breaker' houdt in dat niet-essentiële winkels, horeca, kerken en het grootste deel van het onderwijs weer dicht gaan, bewoners moeten thuisblijven tenzij er een goede reden is om naar buiten te gaan.
Anne schreef: ↑ma 19 okt 2020, 15:16
Dat zal nog wel even duren maar is voor mij toch de stip aan de horizon.
En precies die stip, of überhaupt een stip, wordt dus nérgens benoemd. Althans, ik heb hem nog niet kunnen vinden maar ik laat me op dit punt graag corrigeren
Die stip zit in mijn gedachten. De overtuiging dat we er uit zullen komen.Al is het lastig omdat die nu nog maar vaag zichtbaar is.
Maar ik vergelijk het met bijv. andere slechte periodes dat onze (groot)ouders beperk waren in hun beweging en onzeker over de toekomst. Afgelopen jaar bijvoorbeeld naar de NOS serie van het bevrijdingsjournaal gekeken. In Nederland wist je voor D-day niet hoe lang het ging duren en na D-day, en andere hoopvolle punten zoals eerste overwinning in Nederland en de slag om Arnhem ook nog helemaal niets. Maar toch de overtuiging dat ze eruit zouden komen.
ArrivaBas schreef: ↑ma 19 okt 2020, 17:22
Dus als er nimmer een werkend vaccin komt moet de hele economie naar de knoppen blijven gaan met alle gevolgen van dien?
Er zijn meerdere zieke waar tegen geen vaccin is, maar die wel goed kunnen worden behandeld.
De gezondheidszorg zal met de ervaring die nu wordt opgedaan beter (gaan) weten hoe de nadelige effecten kunnen worden verminderd.
Ook medicijnen die geschikt en effectief zijn om te behandelen kunnen er aan komen. (Aids is in de loop der jaren ook steeds beter behandelbaar geworden).
Zodra de ziekte door coronabesmetting beter behandelbaar is en de druk op de zorg sterk afneemt daardoor zal er meer gaan kunnen.
Anne schreef: ↑ma 19 okt 2020, 15:16
Dat zal nog wel even duren maar is voor mij toch de stip aan de horizon.
En precies die stip, of überhaupt een stip, wordt dus nérgens benoemd. Althans, ik heb hem nog niet kunnen vinden maar ik laat me op dit punt graag corrigeren
Die stip zit in mijn gedachten. De overtuiging dat we er uit zullen komen.Al is het lastig omdat die nu nog maar vaag zichtbaar is.
Maar ik vergelijk het met bijv. andere slechte periodes dat onze (groot)ouders beperk waren in hun beweging en onzeker over de toekomst. Afgelopen jaar bijvoorbeeld naar de NOS serie van het bevrijdingsjournaal gekeken. In Nederland wist je voor D-day niet hoe lang het ging duren en na D-day, en andere hoopvolle punten zoals eerste overwinning in Nederland en de slag om Arnhem ook nog helemaal niets. Maar toch de overtuiging dat ze eruit zouden komen.
Mooi dat jij die stip in je gedachten kunt projecteren, mij lukt dat zo langzamerhand niet meer. Ik heb zelfs de mentale rust (nauwelijks) meer om die dingen te doen die ik het liefste doe in het leven en die mij, vrij letterlijk, in leven houden.
Anne schreef: ↑ma 19 okt 2020, 22:11
Zodra de ziekte door coronabesmetting beter behandelbaar is en de druk op de zorg sterk afneemt daardoor zal er meer gaan kunnen.
Dit hou ik mezelf ook voor en ik zie daarvan ook wel tekenen (of ik wil die zien). Corona is (helaas) geen griepje waar het grootste deel van de bevolking na een paar dagen snotteren wel weer van is opgeknapt. Maar dat maakt het niet veel minder vervelend dat we nu in deze situatie zitten.
Vandaag precies een jaar geleden is mijn oma overleden. Mijn tante heeft het er nog erg moeilijk mee. Het liefst zou ik daar nu heengaan en haar willen knuffelen zoals ik een jaar geleden ook deed, maar dat kan nu niet. En dat doet pijn. Tegelijkertijd maakt het creatief, en dus heb ik vandaag appeltaart gebakken op de manier zoals oma dat ook altijd deed.
Verder wil ik nog tegen iedereen zeggen: praat erover. Probeer het niet in je eentje op te lossen want dat lukt toch niet. Erover praten (of schrijven, of zingen, of iets dergelijks) helpt. Het maakt niet alles goed maar het helpt wel een beetje. En of dat is tegen vrienden, familie, de dove overbuurvrouw of een verdwaalde OVNL-er: dat maakt allemaal niet uit.
En wees een beetje lief voor elkaar. Niemand heeft deze situatie gewild en niemand weet wat nu de juiste manier is om er mee om te gaan.