OV in Nederland

Ik weet nog niet precies wat ik wil gaan doen later.

Vroeger toen ik nog een klein jongetje was, was ik al sterk gefascineerd door bussen en zij ik altijd dat ik buschauffeur wilde worden. Totdat ik op het VWO kwam en bedacht dat ik beter wat meer kon doen met de hersens die ik heb gekregen. Vanaf toen wilde ik graag bij een busbedrijf gaan werken om dienstregelingen te maken. Daar ben ik de jaren later steeds meer aan gaan twijfelen. Niet alleen omdat ik dat ook al veel in mijn vrije tijd als hobby doe, maar ook omdat ik een interesse voor scheikunde begon te ontwikkelen en daar misschien wel wat meer mee zou willen doen. Inmiddels weet ik dat ik, nadat ik in mei examen VWO heb gedaan, HBO Ruimtelijke ontwikkeling en mobiliteit in Zwolle wil gaan doen. Wat ik daarna wil gaan doen weet ik nog niet, maar verkeerskunde is zo'n groot vakgebied dat ik er vast wel een leuke baan in kan vinden. Ik weet wel al dat ik in ieder geval niet bij een busbedrijf wil werken, omdat ik niet door wil slaan in mijn hobby (ik ben best wel fanatiek af en toe).

Michael schreef: Volgens mijn moeder ging ik toen ook altijd in het gras zitten om naar voorbijrijdende metro's in Rotterdam te kijken. (Ik ben een Rotterdammer. Heb daar tot mijn 11e gewoond) Dus ben al op jonge leeftijd met het OV virus besmet

Is metrobestuurder worden anders niet iets voor jou, eventueel als alternatief mocht het "op de bus" toch niet lukken?
Maar leuk dat je nu toch gaat proberen om buschauffeur te worden. :pos:

Ik wilde toen ik klein was altijd treinmachinist worden, maar toen ik VWO ging doen, besloot ik verder te kijken (en ik weet dat dat een beetje arrogant klinkt ).
Omdat ik aardrijkskunde altijd leuk vond, besloot ik na het VWO om Technische Aardwetenschappen te gaan studeren, maar tijdens mijn Bachelor kwam ik erachter dat het toch niet helemaal mijn ding was en toen ben ik een Master in de Waterbouwkunde gaan doen. Dat bevalt heel goed en momenteel ben ik bezig met mijn afstudeer-project.
Hierna hoop ik dan ook een baan in deze sector te vinden.
Mocht dat onverhoopt niet lukken, wil ik misschien het onderwijs in of alsnog machinist worden.

Ik wilde altijd al in de zorg werken maar geen dokter worden (vroeger wel dierenarts). Ik werk nu op een ziekenhuislab en dat is wel waar mijn hart ligt. Ik kan heel veel doen voor de arts en de patiënt maar hoef de patiënt zelf geen slecht nieuws te vertellen. Ik zie patiënten alleen op papier. Ik vind het heerlijk om zowel mijn hoofd te gebruiken als met mijn handen bezig te zijn, ik houd er van om wat te kunnen betekenen voor mensen, elke dag is anders, elke patiënt is anders. Elke dag los ik puzzels op. Ondanks dat ik voor een perifeer ziekenhuis werk, hebben we best wel veel bijzondere patiënten. Dat is zo gaaf.

Heb laatst trouwens een dagje meegelopen met een vriendin van me die daadwerkelijk dierenarts is en dat vond ik ook heel erg leuk en als ik dat was gaan doen, was ik er vast ook heel blij en gelukkig mee geworden.

Meltrain schreef:wil ik misschien het onderwijs in of alsnog machinist worden.

Als je het onderwijs ingaat kies dan niet voor het middelbaar onderwijs. Sowieso de verhalen (over ouders) die ik van bevriende docenten hoor :'), maar ook diverse artikelen over de zeer matige begeleiding van beginnend docenten. Misschien dat dit op het beroepsonderwijs anders is, dat weet ik niet.

Zelf heb ik eigenlijk nog geen idee wat ik wil gaan doen. En dat is toch best wel een uitspraak voor een kerel van 32.
Heb in ieder geval met veel plezier anderhalf jaar op de bus gereden, totaal onverwacht ben ik d'r uit gebonjourd en in een depressie en burn-out beland. Nu zo'n drie jaar later heb ik mijzelf aardig herpakt en ben ik aan het oriënteren wat ik nu eigenlijk met mijn leven wil gaan doen. Omdat ik de diagnose autisme en een 'afstand tot de arbeidsmarkt' heb, krijg ik inmiddels wel begeleiding naar betaald werk. Ook heb ik ondersteuning van een psycholoog. Ik leer mijzelf nu echt kennen en zit ook een stuk beter in mijn vel dan drie jaar terug.

Ik speel de laatste tijd steeds meer met het idee om de entertainment-industrie in te gaan. Vaak krijg ik het compliment dat ik een warme stem heb en vind zelf dat ik toch best een goed ritmegevoel heb. Dus misschien dat ik ooit iets met zang ga doen, of cabaret. De Alpha-tent op Lowlands platspelen lijkt mij echt supervet. Of misschien ga ik wel iets met voice-overs doen. Dat is iets wat in de komende paar jaar moet gaan blijken. Mocht blijken dat de entertainment-industrie toch niet voor mij weggelegd is, dan hoop ik een functie in de planning bij NS te kunnen krijgen.

De kans dat ik ooit nog als chauffeur de bus op zal gaan wordt eigenlijk steeds kleiner. Niet dat ik het niet leuk vind om bus te rijden, ik denk alleen dat ik veel meer kan dan rondjes rijden. Bus rijden zal dus waarschijnlijk beperkt gaan blijven tot ritjes als vrijwilliger bij de SVA. Ik zal moeten zien hoe het balletje gaat rollen. Werken kan ik waarschijnlijk nog tot mijn 70e, dus tijd zat.

Je bent 32?!

Jep. Had je niet gedacht hé?

Nee, je gedraagt je veel te kinderachtig voor iemand van 32.

Hahaha, ik weet niet of ik dit nu als compliment op moet vatten of niet.

Meltrain schreef:

Michael schreef: Volgens mijn moeder ging ik toen ook altijd in het gras zitten om naar voorbijrijdende metro's in Rotterdam te kijken. (Ik ben een Rotterdammer. Heb daar tot mijn 11e gewoond) Dus ben al op jonge leeftijd met het OV virus besmet

Is metrobestuurder worden anders niet iets voor jou, eventueel als alternatief mocht het "op de bus" toch niet lukken?

Dat lijkt me ook wel wat. Of op de tram. Alleen mag je dan volgens mij niet te ver weg wonen volgens mij. Dat zie ik wel eens voorbijkomen in vacatures dacht ik.

Ik wilde altijd graafmachinemachinist (Scrabble-woord!) worden en nu loop ik bij cliënten poepluiers te verschonen (Okey, toch nog een beetje graafwerk soms :') :X :X ) Het leven kan soms rare wendingen hebben :Y

Leraar worden is ook al van kinds af aan eigenlijk een droom van me. Helaas is het een paar jaar geleden niet gelukt, maar wie weet wat de toekomst brengt. In februari hoop ik in ieder geval mijn onderwijsassistentdiploma binnen te hengelen dus hopelijk vind ik snel ook een baan in het onderwijs.
En ondanks dat mijn werk met gehandicapte jongeren ook wel vervelende kantjes heeft (pure zorg is nooit echt mijn ding geweest), wil ik dat groepswerk niet missen, dus hopelijk kan ik het onderwijs met mijn werk blijven combineren.

Ronaldussen schreef:Ik wilde altijd graafmachinemachinist (Scrabble-woord!) worden en nu loop ik bij cliënten poepluiers te verschonen (Okey, toch nog een beetje graafwerk soms :') :X :X )

_O- _O- _O-

Lang geleden dat ik zo hard heb moeten lachen om een comment hier. Oke Hainje, jij wint, ik ben kinderachtiger.

Michael schreef:

Meltrain schreef:

Michael schreef: Volgens mijn moeder ging ik toen ook altijd in het gras zitten om naar voorbijrijdende metro's in Rotterdam te kijken. (Ik ben een Rotterdammer. Heb daar tot mijn 11e gewoond) Dus ben al op jonge leeftijd met het OV virus besmet

Is metrobestuurder worden anders niet iets voor jou, eventueel als alternatief mocht het "op de bus" toch niet lukken?

Dat lijkt me ook wel wat. Of op de tram. Alleen mag je dan volgens mij niet te ver weg wonen volgens mij. Dat zie ik wel eens voorbijkomen in vacatures dacht ik.

Verhuizen is ook een optie hoor .

Ronaldussen schreef:Ik wilde altijd graafmachinemachinist (Scrabble-woord!) worden en nu loop ik bij cliënten poepluiers te verschonen (Okey, toch nog een beetje graafwerk soms :') :X :X ) Het leven kan soms rare wendingen hebben :Y

Ach het contrast kan nog groter hoor .

Jaren lang heb ik diverse administratieve functies gehad, vrijwilligerswerk dat wel. Tot het zo'n vijf jaar geleden zeer moeilijk was om daarin opnieuw vrijwilligerswerk in te vinden.
Toen ben ik gaan kijken of activiteitenbegeleiding iets voor me was. Na veel moeite en aanpassingen ben ik uiteindelijk blij dat ik toen die keuze gemaakt heb .

KM46 schreef:

Michael schreef:

Meltrain schreef:

Michael schreef: Volgens mijn moeder ging ik toen ook altijd in het gras zitten om naar voorbijrijdende metro's in Rotterdam te kijken. (Ik ben een Rotterdammer. Heb daar tot mijn 11e gewoond) Dus ben al op jonge leeftijd met het OV virus besmet

Is metrobestuurder worden anders niet iets voor jou, eventueel als alternatief mocht het "op de bus" toch niet lukken?

Dat lijkt me ook wel wat. Of op de tram. Alleen mag je dan volgens mij niet te ver weg wonen volgens mij. Dat zie ik wel eens voorbijkomen in vacatures dacht ik.

Verhuizen is ook een optie hoor .

Dat klopt. Maar ik wil liever niet terug naar de regio Rotterdam. Ik zit prima hier in het mooie Brabant

Nu moet ik alleen nog dat autootje van je vinden in het dorp, je hebt ongeveer gezegd waar je woont maar toch zie ik dat ding nergens staan.

Een grote stad zou ook niks voor mij zijn, ik hou van de rust 's avonds ipv altijd die herrie.

Omdat ik hem niet voor de deur heb staan. Daar staat de auto van mijn moeder altijd al

In een grote stad heb je ook rust hoor. Hier in de wijk gebeurt echt heel weinig. Je moet niet midden in het centrum van een grote stad gaan houden als je van rust houdt, dat is waar, maar er zijn echt prima rustige plekken te vinden.

Ronaldussen schreef:Leraar worden is ook al van kinds af aan eigenlijk een droom van me.

Ik roep inderdaad ook al dik 20 jaar dat ik ooit in het onderwijs terecht kom. En dat gaat ongetwijfeld ook een keer gebeuren, maar ik moet er niet aan denken om dat nu full-time te gaan doen, omdat ik verwacht dat mijn hoofd dan niet genoeg uitgedaagd wordt en dan word ik heel vervelend. Gelukkig krijg ik op mijn huidige werk (vanochtend door een collega die een nieuwe collega aan het rondleiden was beschreven als "als je een moeilijke vraag hebt, loop dan naar Wubbo, dan krijg je het antwoord en anders weet hij wel wie het antwoord weet") genoeg kansen om beide te combineren, en dus ben ik nu druk met het overdragen van mijn huidige taken aan een aantal collega's en mag ik volgend jaar zelf een cursus gaan geven.

En ooit kom ik in het onderwijs uit, daar ben ik van overtuigd.

Chrysa schreef:Een grote stad zou ook niks voor mij zijn, ik hou van de rust 's avonds ipv altijd die herrie.

Herrie? Welke herrie? Nog best rustig hier 's nachts ondanks de nabijheid van de binnenstad. (Tja, Amersfoort is voor mij al 'n beetje grote stad na al die jaren in m'n toch zo'n 35.000 inwoners kleinere geboortestadje)
Ben wat dat betreft toch meer een stadsmens, al vindt ik de stilte van de polders (richting 't noorden) of de bossen (meer richting zuidwest) hier in de omgeving ook heerlijk zo op z'n tijd.

Wat beroepen betreft: ik wilde als klein jongetje altijd bakker worden. Later op de middelbare school is de interesse in de scheikunde gewekt, maar wilde wel graag praktisch bezig zijn dus op 't HLO verder gegaan. Goeie keuze geweest, heerlijk om zowel dat stel hersens te gebruiken maar ook met de handen bezig te zijn. Kan d'r genoeg creativiteit in kwijt en het biedt ook steeds weer nieuwe uitdagingen.
Waar ik ondertussen wel achter ben is dat de toepassingen die nog 't dichtst bij het dagelijks leven liggen me toch het meeste trekken.
Het onderzoekende en het redelijk sterk zijn in het rapporteren helpt me nu trouwens wel om te door te groeien en dat is dan juist weer iets wat er echt al wel van jongs af aan in zit.

En begin de laatste tijd ook wel een beetje bekend te worden als degene die alles weet en erg veel herinnert. Wordt af en toe eng

Hier is een scootertje 3 straten verderop al herrie, 's nachts is het hier doodstil. Best prettig als je probeert te slapen, maar in een hotel doe ik dus altijd geen oog dicht...

Wubbo schreef: En ooit kom ik in het onderwijs uit, daar ben ik van overtuigd.

Er zijn genoeg deeltijdmogelijkheden binnen het onderwijs, zeker in het mbo en hbo. Cursussen geven binnen het bedrijfsleven kan ook prima natuurlijk. Als je werkgever die kans geeft, gelijk grijpen :pos:

@Chrysa: Je hebt veel te lawaaiige associaties met steden Ik kan hier op zondagmorgen boodschappen gaan doen en dan niemand tegenkomen op weg naar de supermarkt in een dan ook nog heel stille stad.

Ik ben ook meer een dorpsmens, maar ik kan wel redelijk tegen herrie. In een stad als Parijs slaap ik prima :pos:

Alle steden waar ik kom zijn dan ook lawaaierig...

Hier in de wijk wonen vrijwel alleen maar bejaarden, wat betekent dat na een uur of 10 's avonds iedereen op bed ligt en het 's nachts gewoon stil is. Heerlijk is dat.

Nou Tilburg Reeshof is ook verre van bruisend hoor na 22u. :') En dat hoort toch ook bij een relatief grote stad.

Ja wie wil daar dan nog komen...

Volgens mij is Reeshof echt zo'n wijk waar mensen wel een huis hebben, maar er alleen maar komen om te eten en slapen en voor alles naar het centrum gaan.