Deeltje 2
Hoi, ik zou ik alle hectiek haast vergeten dat ik nog niet eens klaar was met mijn Berlijnverslagen. Ik wil jullie zoveel meuk laten zien dat dit deel nog niet de laatste zal zijn, het speelt zich af tussen 17 september 16 uur en 18 september 13:30 uur maar ik vind 30-35 foto's per verslag eigenlijk wel genoeg want anders is het zo'n enorm typwerk en zoveel gelaad elke keer

Goed, we waren de vorige keer gebleven bij de Messe, waar ik van de S-Bahn op de metro overstapte, lijn U12 richting Ruhleben. Nog even uitgestapt op station Theodor-Heuss-Platz vanwaaruit je een aardig uitzicht hebt over de lange kaarsrechte brede straat naar het stadscentrum, maar de foto's zijn niet echt geweldig geworden. Ga er maar eens kijken als je in de buurt bent :)
Ik reed door naar station Olympiastadion, waar de hoofdwerkplaats voor het kleinprofielnet is gevestigd.
Stationsgebouw. Er is hier een metromuseum, dat een aantal zondagen per jaar open is. Of zaterdagen. In ieder geval niet toen ik er was

Het metrostation ligt ten noordoosten van het stadion, het S-Bahnstation ten zuiden, en ik ben daarheen gaan lopen. Het Olympisch Stadion van Berlijn is gebouwd voor de Spelen van 1936 en is nog steeds in gebruik.
Op deze foto vond ik de lucht trouwens ook bijzonder.. Elke dag had ik schitterend weer, maar zo rond een uur of 4 begon het altijd wel te betrekken en viel er zo nu en dan een spatje regen uit.
Het S-Bahnstation heeft maar liefst tien sporen. Twee sporen zijn doorgaand en worden door lijn S5 gebruikt, de andere acht zijn kopsporen voor extra treinen naar het stadion. Ze zien eruit of ze nog steeds gebruikt worden, dat zal ook wel zo zijn bij evenementen.
Ik reisde per S5 naar station Spandau, waar ik een Pimpel uit Amsterdam op de foto kon zetten. IC 145, de trein waarmee ik die maandag ook aankwam in Berlijn, zij het een uur later, terwijl ik éigenlijk ook nog eens in de trein van twee uur eerder had moeten zitten :')
Een hamstertje... (Talent 2)
En een ICE uit Interlaken.
Op die trein viel mij dit opschrift op.
Iemand enig idee wat die specialiteiten zijn?
Ik stond hier trouwens niet zomaar te klikken, ik heb het geduld nooit om lang op een plek te blijven om treintjes te fotograferen, ik wil doorrrrr! Ik stond te wachten op de RE2, die vanwege de werkzaamheden aan de Stadtbahn werd omgeleid via Gesundbrunnen naar Lichtenberg. Een route die passagierstreinen normaal nooit nemen :) Het was een KISS van de ODEG, foto's zijn te slecht maar in het volgende deel kom ik hem nog eens tegen.
Een half uurtje later stond ik dus ineens aan de andere kant van de stad, op station Lichtenberg waar dit ouwe ding er al staat vast te roesten zolang als ik me kan herinneren.
Ook hier is weer een aardige zichtas op het centrum. We zien de twee torentjes van de Frankfurter Tor, en natuurlijk de Fernsehturm die niet te missen is. Die staat trouwens zes kilometer verderop!
Hierna reed ik door naar station Ostkreuz. Het station stond vanwege de slechte staat vroeger bekend als Rostkreuz, maar het station wordt inmiddels ingrijpend verbouwd. Sporen lagen nogal kriskras door elkaar op het onderste niveau maar de worden herschikt zodat er in richtingsbedrijf gereden kan gaan worden. Ook stoptreinen krijgen hier een plekje.
Vanaf deze plek heb ik volgens mij twee jaar geleden ook een foto gemaakt, toen lag het perron waar je tegenaan kijkt er nog niet. Help me herinneren dat ik die foto er ook even bijzoek :)
Álles is hier afgebroken... behalve dit bruggetje waar vroeger een verbindingsboog Stadtbahn - Nordring liep. Sinds 1996 niet meer in dienst..
Op het bovenste niveau is de stationshal voor de ringlijn al langer klaar.
Wel wordt er nog druk gewerkt aan het inbouwen van trappen naar de onderste perrons.
Even gauw naar het hotel bij Warschauer Straße, opfrissen, en een avondrondje maken. De zon gaat in Berlijn een half uur vroeger onder dan in Nederland, en ik besloot 's avonds vooral de metro in te duiken en foto's te maken en zo 'want je ziet toch niks'.
Per S-Bahn ging ik naar station Friedrichstraße. Het was rond 21 uur, druk was het niet meer. Interieur van een BR481.
Tijdens de Berlijnse Muur was de stad van 1961 tot 1989 opgesplitst in Oost-Berlijn en West-Berlijn. Jullie kennen het verhaal wel en wie het niet kent heeft niet opgelet bij geschiedenis op school. Google maar lekker, ik ken het hele verhaal maar ik ga het niet opschrijven :)
Gevolgen voor het OV heb ik stiekem trouwens wel opgeschreven: hier voor de S-Bahn en hier voor de metro.
Station Friedrichstraße was een bijzonder station in die tijd. Het lag in Oost-Berlijn, maar ook West-Berlijnse lijnen stopten hier. Het station werd helemaal volgebouwd met allerlei muren en gangen zodat reizigers uit beide stadsdelen op hun eigen lijnen konden overstappen zonder elkaar tegen te komen. Bizar als je het je nu bedenkt, maar echt waar. Dit gangetje werd in die tijd gebouwd en verbond het ondergrondse West-Berlijnse S-Bahnstation met het West-Berlijnse metrostation. De uitgang links bestond nog niet; je komt immers uit in Oost-Berlijn.
Oh wauw leuk een dynamisch scherm met informatie! ...nee, je wordt doodgemaakt met een blije mus. Geen touchscreen, er komen gewoon wat kaartjes voorbij elke zoveel seconden.
Metrostation Friedrichstraße.
Na enkele omzwervinkjes ging het weer naar het hotel waar het weer gezellig was aan de bar :)
Volgende ochtend betrekkelijk fris er weer uit om 10 uur! Mijn vaste metro/S-Bahnstations waren Frankfurter Tor en Warschauer Straße, nu besloot ik echter een zijstraatje in te lopen om op station Weberwiese uit te komen. Een metrostation aan de in 1930 geopende lijn U5. De stations aan deze lijn hebben allemaal een standaardontwerp en onderscheiden zich eigenlijk alleen door hun kenkleur. De wandplaten op dit station hebben als thema 'beroemde uitvinders'.
En ja, welke beroemde uitvinder hoort hier natuurlijk ook bij? :D
Een kleine plaquette herinnert aan een bombardement op dit station in de Tweede Wereldoorlog.
Ik besloot één station door te reizen naar station Strausberger Platz. Op de satellietbeelden leek het een erg mooi plein met een fontein enzo. Mwah, best aardig.
Vergis je trouwens niet: alle bebouwing langs deze Karl-Marx-Allee/Frankfurter Allee is volledig na-oorlogs! Niks heropgebouwde oorlogsruïnes, compleet nieuw uitgedacht in de jaren 1950 als groteske toegangsweg naar Berlijn. Ook de Frankfurter Tor (die twee torentjes waar ik het eerder over had) slaat eigenlijk nergens op want de oorspronkelijke poort stond daar helemaal niet, maar bij station Weberwiese. En op de achtergrond pure DDR-Plattenbau.
Ik ging het station weer in, waar ik een H-metro kon platen. Mijn lievelingsmetro <3
Via Alexanderplatz ging ik de U2 op. Op dat plein kun je natuurlijk niet om de Fernsehturm heen, bijgenaamd 'Telespargel'.
Tussenstopje op station Spittelmarkt, geopend in 1912, dat in een oever van de Spree ligt, met raampjes in de kade. Raampjes die overigens van de Tweede Wereldoorlog tot 2004 afgesloten waren, pas in dat jaar kwam er weer daglicht in het station.
Eigenlijk wilde ik naar Potsdamer Platz, maar ik ben even doorgereden naar Gleisdreieck. Er zijn werkzaamheden waardoor de U2 niet verder rijdt dan dat station en lijn U12 in het leven is geroepen en ik wilde even zien waar ze nou mee bezig waren. Het halve perron is dus afgesloten.
Terug op Potsdamer Platz viel me een oude kaart op uit 1994. Nog lang niet het hele lijnennet was toen compleet na de hereniging..
Tijdens de Muur was Potsdamer Platz een niemandsland. Tegenwoordig is het volgebouwd met moderne torens en kantoren. Booming!
Ik maakte een wandelingetje naar de Brandenburger Tor, want ja 'ik ben er nou toch'!
Brandenburger Tor, waar de Muur belachelijk midden op de straat was gebouwd. Door heel Berlijn herinnert dit lijntje kinderkopjes aan de plek waar de Muur precies heeft gestaan.
Hier dook ik de S-Bahn in om verder te gaan met het afstrepen van het S-Bahnnet, het volgende doel was de lijn naar Blankenfelde, S2. Als eerste kwam de S25 aan, waardoor ik op station Yorckstraße uitstapte om op de S2 te wachten en tegelijkertijd een lunchje te scoren. Stationnetje met een smal perronnetje.
De helft van de treinen op de S2 keert echter in Lichtenrade, zo ook de trein die ik had. Tot dit station is het dubbelsporig, verdr naar Blankenfelde is het enkelsporig met hier en daar een overweg.
Eindpunt Blankenfelde! Ik was hier al wel eens eerder geweest maar dan per trein. Nu kon ik ook het S-Bahntraject afstrepen, ik was immers nog niet verder dan Lichtenrade gekomen :)
En met dit staatsieportretje van een BR481 sluiten we dit deeltje af :) Tot de volgende keer en Wij danken U weer voor de aandacht!