Dat geplande zaken bij mij nog wel eens op het laatste moment kunnen veranderen, is me ook nu overkomen.
Na me geïnstalleerd te hebben in Thalys t9326 ging de trein geheel optijd weg uit Amsterdam. Alles liep voorspoedig, totdat de trein op Roosendaal op het 1e perronspoor binnen werd genomen. Dat perron stond vol met enkele honderden reizigers, die gretig op de Thalys afkwamen. Ze mochten er niet in, en wij mochten er niet uit. Na een minuut of 20 maar eens via mobiel internet gekeken wat er aan de hand zou kunnen zijn; een draadbreuk tussen Essen en Antwerpen. In de trein wordt hier niets over omgeroepen; op het perron wel. Maar omdat in Thalys de ramen niet open kunnen, kan je er niets van horen. Na een uurtje valt in de trein de verlichting en airco uit, en zie ik weer een kwartier later de machinist met zijn koffer naar de achterkant wandelen, blijkbaar gaat ie de trein ombouwen. Enkele reizigers worden het beu, en activeren met de rode hendel de nooddeur bediening om uit te stappen.
Ik was even naar de bar gelopen om daar na te vragen of we nog gingen rijden. De barman kon er niet veel meer over zeggen dan dat hij volgens zijn werkrooster al een half uur thuis had moeten liggen in de tuin bij Brussel. Toen promt na 2uur en 10 minuten een eerste omroep in de trein: Dames en heren, u wordt verzocht uit te stappen, wij rijden niet verder, ladies and gentleman, this train terminates here. Klaar, dat was de informatie voorziening van Hispeed in deze verstoring.
Volgens de omroep op het perron waren er bussen besteld, dus naar het plein gelopen.
Na een klein half uur kwam er een lege touringcar die even voor de menigte stopte, overlegde met een NS'er en vervolgens zonder reizigers weer weg reed.
Via via hoorde ik dat de IC van 13.34 naar Brussel wel zou gaan rijden. Snel naar het perron terug gerend, en die gepakt naar Brussel zuid, waar ik met een vertraging van een half uur aankwam.
Op het Thalys perron kwam ik deze cta tegen:
Mijn vermoeden werd bevestigd; de trein waar we in Roosendaal allemaal werden uitgestuurd, kwam leeg aanrijden vanuit Roosendaal in Brussel. Zelfs mijn krantje lag er nog in. Dit is toch een totaal onzinnige aktie, eerst alle mensen eruit sturen, vervolgens trein leeg naar Brussel laten rijden, om daar de reizigers na 2x overstappen weer in de zelfde trein te laten stappen. Overigens was de trein nu half zo leeg als bij aankomst in Roosendaal.
De totale vertraging bij aankomst in Parijs was 252 minuten. Bij de Thalys onthaal balie, kreeg ik te horen dat mijn kaartje naar Avignon wel kon worden omgeboekt, maar pas voor de eerste trein de volgende ochtend; de laatste van die dag zat vol.
Hier besloot ik mijn plannen te wijzigen en ging ik vanaf Paris Est naar Meaux, een stad op een half uur rijden van Parijs waar ik wel eens wat over had gelezen.
TGV en ICE naast elkaar op Paris Est.
Station Meaux
Meaux ligt aan de doorgaande route voor goederen verkeer vanaf Parijs naar oostelijke bestemmingen in Frankrijk en Duitsland.
Helaas was ik door de poortjes gegaan die de perrons afscheiden van de stationshal, waardoor ik niet meer foto's kon maken, of ik moest een treinkaartje gaan kopen, om alleen wat foto's op het perron te maken.
Vanaf Meaux wilde ik verder richting het oosten gaan, en de snelste manier om dat te doen, is eerst 50 kilometer terug te steken naar Parijs, en dan met een Corail Intercité weer met 130kmh langs Meaux te rijden. Blijkbaar klopt de uitdrukking dat alle wegen in Frankrijk naar Parijs gaan, nog steeds.
De stopper naar Parijs werd geduwd door een dieselloc, iets wat ik niet had verwacht.
Zoals gezegd ging het vanuit Parijs naar het oosten, om precies te zijn naar Vitry le Francois.
Het was daar een extreem uitgestorven toestand. Het wegvallen van het Intercity verkeer naar Nancy en Strasbourg door de komst van de TVG-Est zal er in ieder geval geen goed aan gedaan hebben. Ook hing er een sporenplan, waar nog een spoorlijn naar Troyes op staat. Die is al minstens 20 jaar geleden gesloten.
Vanuit Vitry ben ik teruggegaan via Chalons Champagne naar Epernay, het hart van de Champagne streek.
In Chalons stond de trein van mijn heenweg uit te rusten, deze zou volgens de dienstregeling hier nog 5 uur blijven staan.
Trein naar Epernay, afkomstig uit Nancy.
Epernay
Vanuit daar ging het door de glooiende Champagne velden naar Reims, waar ik de volgende foto's maakte:
Met de geelgebloemde TER-trein ging de reis verder naar Charleville-Mézières.
Op de middelbare school gebruikten we een lesmethode (ça bouge) waar een soort verhaallijn door het boek zich afspeelde rondom deze stad, dat was dan ook het enige waar ik het van kende.
Vlak voordat een flinke onweersbui losbarste nog een paar foto's gemaakt:
Afscheid nemen gaat hier ook op zijn Frans, lang en emotioneel.
De volgende dag zou ik weer terug naar Nederland gaan, via Givet waar de dienstregeling voor de trein eindigt en vanuit daar met de bus naar Dinant.
Eerst ben ik echter nog even naar Sedan op en neer gereden, waar niet zo veel te zien was, en het ook enorm slecht weer was:
Zoals gezegd daarna vanuit Charleville naar Givet afgereden door het dal van de Maas, wat hier heel erg lijkt op het dal van de Moezel tussen Trier en Koblenz, alleen is het hier wat rustiger en leger in het landschap, en geen wijnranken.
In ieder geval een reis van 64 kilometer die ik iedereen kan aanraden die eens in de buurt is van de (Franse) Ardennen.
Aankomst in Givet:
Nadat alle reizigers waren in en uitgestapt ging de trein weer terug naar Charleville.
Na een blik bij de bushalte, zag ik dat er een uurdienst was naar Dinant (25 kilometer verderop in België) maar dat er 1 uitzondering op is 's middags; om 14uur wordt er een uur overgeslagen. Zei het nou net dat ik die zou willen nemen:
De trein kwam aan om 13.43 en de bus van 13.35 was dus net weg, nu moest ik wachten tot die van 15.35 in de stromende regen.
De busrit zelf was ook de moeite waard, hij volgt de Maas, en het oude spoor wat hier tot 20 jaar geleden nog werd gebruikt voor reizigers treinen. Dit gedeelte wordt vaak het mooiste stuk van de Maas genoemd; her en der komen de rotsen rechtstreeks uit de Maas tot ongeveer 100 meter omhoog.
Tot slot Bij Dinant nog een paar foto's gemaakt:
Al met al een rondrit met erg veel wachten, wachten en nog eens wachten. In de Thalys heb ik wel leuke meiden ontmoet waar ik eigenlijk vanaf Roosendaal tot in Parijs mee ben opgetrokken, dus dat zorgde ervoor dat de vertraging al wat meer werd vergeten.
Even goed nog best gave foto's, je bent toch op een hoop plaatsen geweest :pos:
