Wubbo schreef:Bij het begin van een aanrijding is er vaak nog niet bekend of er bussen komen. Het is altijd de vraag of er voldoende bussen en chauffeurs zijn. Bovendien is de eerste prioriteit voor de bussen het ophalen van mensen uit de aanrijdingstrein (en eventuele andere gestrande treinen die niet naar een station gehaald kunnen worden). Pas daarna gaan ze alternatief vervoer bieden aan de overige reizigers. Vaak is het zo dat als dit circus gedaan is, en het een ongecompliceerde stremming is, de stremming alweer voorbij is voordat er goed en wel een bus heeft gereden. Dat er dan dus verteld wordt dat er geen bussen zijn en komen is wel logisch, bovendien is het beter om te zeggen dat er niks komt dan te zeggen dat er wel wat komt terwijl dat achteraf niet zo blijkt te zijn - om wat voor reden dan ook.
Over die trein uit Zandvoort: ik ken de reden niet, maar het zou zomaar zo kunnen zijn dat die machinist van de aanrijdingstrein in zijn vervolgdienst die trein had moeten rijden. Ik denk dat ik niet uit hoef te leggen dat de beste man/vrouw vandaag niet meer op de trein gereden heeft, maar met wat anders bezig is geweest.
Dit is eigenlijk het hele verhaal goed uitgelegd in een notedop.
@Wubbo, Daan, Jurjen, Caspar en Playertwo: Mijn complimenten :pos: voor de goede uitleg en fijn om te horen dat er ook gelukkig ook genoeg mensen zijn die begrip hebben voor de situatie tijdens stremmingen als deze!
@racingweirdo: Vooropgesteld is een plotselinge stremming voor niemand leuk, niet voor reizigers en niet voor het personeel, maar in deze situatie is sprake van overmacht en daar kan niemand iets aan doen. En om dan op hoge poten naar het personeel te stappen (dat ook gestrand is, in veel gevallen al een lange dienst heeft en ook naar graag huis wil) en om dan alternatief vervoer te eisen, dat gaat echt te ver.
In dit geval was er sprake van een aanrijding met een persoon, waarschijnlijk een zelfdoding. Denk je eens even in wat dat betekend voor het personeel en de reizigers in die betreffende trein. Die zijn zich rotgeschrokken en zitten voorlopig vast.
Zo heb ik een paar jaar geleden een zelfdoding op spoor 1 in Dordrecht meegemaakt. Ik stond even later een boze reiziger te woord die tegen mij tekeer ging omdat ie niet binnen 15 minuten in Rotterdam kon zijn. Ondanks dat ik zelf best geschrokken was, toonde ik begrip en stond hem rustig te woord. Toen hij tegen me bleef schreeuwen, wees ik hem op het nog niet afgedekte, doormidden gereden persoon dat achter ons op het spoor lag, maar zelfs daaraan had deze meneer echter geen boodschap.
Kennelijk ben jij ook zo'n type. Onthou dit voor het vervolg:
Wubbo schreef:Overigens: het is de toon die de muziek maakt. Als je iets vriendelijk aan iemand vraagt (uit jouw formulering haal ik dat niet) krijg je vaak veel meer gedaan dan wanneer je 'op hoge poten' iemand aanspreekt.
Vallend blad maakt rails glad.