Ad blocker gedetecteerd: Dit forum wordt mogelijk gemaakt door het tonen van reclames aan onze bezoekers. Helaas worden deze niet getoond en je ondersteunt onze website nu niet. Misschien wil je voor dit forum een uitzondering maken?
Past maar op. Straks komt de -t in de gebiedende wijs ook weer zurück. Volgens mij wordt in de welkebijzin van Hainje ook ten onrechte een meervoudsvorm gebruikt.
Ik zie de gebiedendewijstee heel vaak opduiken als de stam op een -d eindigt: 'betreedt deze ruimte zonder schoenen!', 'houdt van elkaar en het leven!', 'wordt nu lid!' etc. Dus als 'ie niet wordt uitgesproken.
Google ziet dat kennelijk ook:
Maar goed, ook ik ben niet bang dat deze thread binnenkort in 'Neukt die mier! ...' moet worden omgedoopt.
Imperativus pluralis is toch nog gewoon bestaand? Deze vorm wordt mij vandaag de dag ook nog geleerd, maar wordt weinig gebruikt in dagelijks gebruikt.
Ferdinand schreef:Imperativus pluralis is toch nog gewoon bestaand?
Dat klopt, maar dan moet je hem alsnog juist gebruiken. Houdt (u) de straat schoon is een beetje ouderwets maar wel correct. Wordt onze collega is dat waarschijnlijk niet.
Ik vraag me nu af of er naast germanismes en anglicismen ook 'nederlandicismen' bestaan in andere talen. Het Nederlands heeft stiekem ook wel de nodige invloed uitgeoefend op andere talen.
Apartheid, New York Yankees (komt van de naam Jan-Kees), en zelfs de Dollar komt vermoedelijk van de Nederlandse daalder. Zeker in de VS heeft het Nederlands een significante invloed gehad. Denk alleen maar aan alle 'Nederlandse' dorpen als Harlem en Holland.
Ze heten Neerlandismes. Een taal heeft er heel veel, dat is het Indonesisch. Maar ook het Belgisch-Frans heeft invloeden van het Nederlands, denk aan ring (ringweg, in het Frans eigenlijk een périphérique), fritkot (frietkot), zieverèèr (zeurkous) en crolle (krullen (in haar)).
Raadpleeg de praktische modaliteiten staande op de achterzijde van dit bericht voor het indienen van een reactie.
Een -isme is enkel een -isme zolang het nog als een buitenlands woord ervaren wordt. Als het niet meer weg te denken is uit de ontvangende taal gaat het leenwoord heten.
Pingpong over de taalgrens: man - mannetje - manneke - mannequin
En dan is er nog het schijnleenwoord: woorden die doen alsof ze uit een vreemde taal komen, maar die in die taal nooit zo bestaan hebben. Unheimisch is een mooie.
Überhaupt is sowieso een echt leenwoord, en v.v. uiteraard. Ooit werd met sheltertje een piepklein tentje bedoeld, maar die is geloof ik uitgestorven. Er zijn er nog meer, maar mijn hersen weigert.
Ook aardig: het Italiaanse iceberg voor — jawel — een ijsberg. Uit het Engels? Zeker, maar die hebben het woord weer uit het Nederlands. Berg is namelijk mountain in het Engels. En over kou en leenwoorden uit onverwachte hoek: uit het Retoromaans ontleent via het Duits hebben wij gletscher.