Daar aangekomen stond de stopper naar Enschede al klaar, maar die vertrok te laat. Daardoor hadden we in Enschede erg weinig tijd om over te stappen richting Duitsland. Die trein stond er namelijk al, en op het punt om te vertrekken. Helaas stonden we te lang te kloten bij de kaartautomaat, dus net toen het kaartje eruit kwam rollen, reed de trein naar Dortmund weg.
We hebben toen een half uurtje gewacht en namen de trein naar Münster. We verwachtten bij Gronau wel weer douanecontrole, waarbij onze tassen weer doorzocht zouden worden en we gefouilleerd zouden worden, maar dat was dit keer eens niet zo

Wat bussen op het voorplein van station Münster Hbf:
We gingen via Hamm. Deze RE 69 werd gereden door Keolis, op een dubbelsporig-elektrisch traject. En die treintjes gaan hard! De 160 werd denk ik wel gehaald.
Dit is zo'n treintje van binnen, met een schermpje die precies hetzelfde is als die in de Amsterdamse trams en bussen:
Na amper een half uur kwamen we aan in Hamm. Weer typisch zo'n station met veel te veel perrons, een enorm sobere verpauperde uitstraling, en aan beide zijden enorme emplacementen die voor het grootste deel getransformeerd waren in oerwouden. Een foto'tje staat (drie keer) hieronder bij de reacties.
De overstap naar Dortmund was vrij kort. Deze trein werd door een dubbeldekker gereden, en na een twintigtal minuten rijden bereikten we Dortmund Centraal. Hier namen we de U-Stadtbahn naar Stadthaus, en vandaar de S-bahn 4 naar Dorstfeld. Hier een S-bahntrein op Stadthaus in de tegenrichting richting Unna.
Vanaf Dorstfeld namen we de S1 naar Universität. Hier bevindt zich namelijk de Hochbahn! Een zweeftreintje die elke 10 minuten, geheel zonder bestuurder, rijdt. Geweldige dingetjes.
Hier een stukje van de baan tussen Campus Süd en eindpunt Eichlinghofen. Een klein eindje terug stond een hekje. De eerste keer dat ik daar was, was ik echt bang dat we dat hekje gingen rammen! Komt ergens ook wel doordat ik een beetje hoogtevrees heb.
Dit plaatje maakt denk ik al wel duidelijk hoe het werkt: de wielen rollen aan de binnenkant van de railbalk, en de ophanging gaat dan door de sleuf heen waar het treintje aan hangt. Dit is bij station Eichlinghofen, dat op maaiveldniveau ligt.
Het interieur van een treintje. Er zijn 16 zitplaatsen.
Hieronder zie je een treintje richting Eichlinghofen. Wij waren op dit station, Universität, ingestapt, maar we bleven nog even zitten om even een slagje naar Technologiezentrum te maken.
Er zijn deuren in het treintje (joh) en deuren op het station. Wanneer er een treintje aankomt, klapt er een klaptrede uit vanaf het perron, die nagenoeg tegen de trein aankomt. Dan schuiven de perrondeuren open, waar een klein hekje aanzit die ook bijna tegen de trein aankomt, die kun je geheel rechtsonder zien zitten, deze foto is vanuit een treintje gemaakt. Dan schuiven de deuren in het treintje open. Bij vertrek gaat de hele procedure precies andersom.
H-bahn-station Universität, met aansluiting op S-bahnlijn 1.
Hierna gingen we per S1 naar Dortmund Centraal, alwaar we een hapje hebben gegeten. We wilden per S5/S8 naar Wuppertal. Die vertrok pas over een half uur en dus konden we nog even spotten. Hier een Lintje, precies dezelfde als die van Syntus, maar dan in het rood als RegionalExpress 57 naar Winterberg.
Zoals gezegd, we gingen per S5/S8 naar Wuppertal. De S5 en de S8 zijn twee afzonderlijke lijnen die allebeide in Hagen eindigen. Alleen in de spits rijden ze in elkaar door, zo ook nu. Op deze lijn wordt het oude S-bahn-materieel ingezet. Die waar wij in zaten had wel een vernieuwd interieur:
Deze S-bahnlijn wordt over het algemeen maar eens per uur gereden, maar het is wel een schitterende lijn door het heuvellandschap met meertjes en bossen. Voor natuurliefhebbers een aanrader. Wouter heeft een deel van de rit trouwens liggen pitten. Hij werd echter net wakker op het moment dat we een meer overstaken vlak voor Hagen, het juiste moment dus.
Het landschap bij Gevelsberg. Bij station Gevelsberg-Knapp moet ik eens een keer uitstappen, het ligt in de bossen en volgens mij kun je daar heerlijk wandelen.
Bij Wuppertal Oberbarmen stapten we over op de beroemde Wuppertaler Schwebebahn. Een zweeftrein die al sinds 1901 rijdt. Hier het Schwebebahnstation Oberbarmen, het oostelijke eindpunt. Erachter ligt een keervoorziening in een apart gebouw.
Toen we achterom keken, kwam er net een trein aanrijden. (hoewel ik betwijfel of 'rijden' hier wel juist is ;))
Kijk die wielen en ophanging eens

We gingen voorin de trein zitten, dus we konden mooi over de schouder van de bestuurder meekijken. Bij deze:
We zijn helemaal naar het andere eindpunt Vohwinkel gegaan, een rit van precies een half uur. Het grootste deel van de rit volgt de baan de rivier de Wupper. (dal van de Wupper = Wupper-tal. Vandaar dus de naam


Overigens zit de voorste bank wel nogal krap. Dat ondervond Wouter ook al met zijn lange benen, haha. Oh ja, nog even een, helaas wazige, foto van de binnenkant.
In ieder geval, bij Vohwinkel zit de remise. Treinen kunnen keren in het station zelf, of doorrijden naar die remise. Ze hebben maar aan één kant een cabine. Een wissel is nog een hele constructie waarbij een ander stuk rails voor de baan geschoven wordt, die bijvoorbeeld rechtdoor gaat en aansluit op het vandaaruit verdergaande stuk. Ons treintje duikt hier de remise in.
Daarna liepen we naar het station Wuppertal Vohwinkel, vanwaar we de S8 naar Düsseldorf namen. Weer wat gegeten.
Wouter is daar op het station gebleven om te gaan spotten, ik ben per U-Stadtbahn naar Tonhalle/Ehrenhof gegaan, en ben daar lopend de Oberkasseler Brücke overgestoken, vanwaar je een schitterend zicht over de stad aan de Rijn hebt. Dat had ik overdag al eens een keer gedaan, maar nu was het donker, hetgeen een erg fraai gezicht was. Eerst nog even een Stadtbahntrein op de gevoelige pixels gezet:
Op lijn 76 rijdt er trouwens een heuse Bistrowagen mee in één van de diensten. Een Stadtbahnwagen met een keukentje erin waar je wat te eten en drinken kunt kopen, en tafels tussen de banken waar je kunt zitten eten. Wat een service.
Hieronder het zicht vanaf de Oberkasselerbrücke. De rij lichtjes rechts is de pyloon van de Kniebrücke. Die heet zo omdat de Rijn daar een flinke bocht maakt, dat noemen ze in het Duits ook wel een Knie. De Oberkasselerbrücke heeft er ook zo één. En die is goed hoog. Kom ik weer met mijn hoogtevrees: als ik daarnaar omhoog keek, kreeg ik het gevoel zo de Rijn in de lopen...
De toren die ernaast staat is de Funkturm, die 190 meter hoog is. Voor amper 4 euro kun je erin. Ik heb dat eens gedaan toen ik uit Köln kwam en een tussenstop in Düsseldorf maakte. De zon ging bijna onder. Het was een schitterend gezicht.
Direct ernaast staat de Landtag, hier zit de regering van Nordrhein-Westfalen in een futuristisch gebouw met veel cirkels enzo (hetgeen je eigenlijk alleen van boven goed ziet, vanuit de Funkturm dus). Wil je dit bezoeken? Neem dan vanaf Centraal tram 704 of 709 naar de halte Landtag/Kniebrücke.
Aan de overkant weer de U-Stadtbahn gepakt en naar Heinrich Heineallee gegaan, vanwaar ik per tram weer naar het CS ging. Hier tram 709 op Graf Adolfplatz, als lijn 709 naar Neuss Theodor Heussplatz.
Op het CS verzamelden we weer, hebben wat drinken ingeslagen, en toen namen we de trein van 20 48, de 9034, naar Venlo.
Even een schets van de planning:
20 48 v Düsseldorf Hbf
21 57 a Venlo
22 00 v Venlo
22 50 a Nijmegen
23 15 v Nijmegen
00 03 a Zutphen
00 07 v Zutphen, bus
00 33 a Deventer De Scheg
00 50 v Deventer De Scheg, bus
00 57 a Deventer Centraal
De bus van 0 07 uit Zutphen naar Dv De Scheg was de laatste die ging, en als alle aansluitingen goed gaan, kun je die nog makkelijk halen.
Maar het liep net even wat anders! De 9034 kwam om 22 00 pas aan in Venlo. We hadden niet eens door dat we een beetje vertraging hadden. Helaas was de trein naar Nijmegen al vertrokken, en die moesten we per se halen! Oeioeioei. Wij personeel opgezocht, maar die konden ons niet helpen. Gelukkig had ik het spoorboekje bij me (waarmee Wouter zich goed heeft vermaakt), en hebben we een alternatief opgezocht. We konden naar Utrecht reizen, waar we om 23 52 zouden aankomen. De laatste trein naar Apeldoorn vertrok om 23 50, dus moesten we proberen de aansluiting vast te laten houden. En net toen we eigenlijk op het punt stonden dat maar te gaan doen, klonk er een omroepbericht: vanwege een aanrijding is er geen treinverkeer mogelijk tussen Deurne en Helmond! Ja hoor, hebben wij weer. Dat alternatief viel dus ook in het water. Een beste stroom scheldwoorden later gingen we toch maar naar Nijmegen. Onderweg heb ik de machinist even gesproken. We zouden om 23 20 aankomen in Nijmegen, terwijl de trein naar Zutphen vijf minuten eerder ging. Deze trein staat echter 7 minuten stil in Arnhem. Of die even op ons kon wachten misschien. Na enkele belletjes bleek dit niet te gaan lukken. Toen we echter op de AV keken op de telefoon, bleek echter dat die trein 6 minuten vertraagd was! Nou, bij Nijmegen zijn we bij de deur gaan staan, startposities ingenomen, om kei- en keihard naar spoor 3 te gaan lopen. Wij BAM de deur uit, zetten het op een lopen, want de trein stond er inderdaad nog! Maar nog voordat we goed en wel op snelheid waren, zag ik al dat die trein al ging rijden. Weer een stroom scheldwoorden later maar weer personeel aangesproken, maar die konden ook niets voor ons betekenen. Alleen dat we moesten proberen zo ver mogelijk te komen (Zutphen) en daar maar personeel aan te schieten. Toen de trein van 23 44 naar Arnhem gepakt (die dus niet meer naar Zutphen doorreed, in tegenstelling tot de trein eerder, die we moesten hebben), en in Arnhem hebben we drie kwartier rondgekoekeloerd. Even een straatje om on de stad, over de altijd gezellige Korenmarkt gelopen. Een pilsje zou er best ingaan, maar ja, ik ga niet met rugzak en al de kroeg in tussen het feestpubliek. Weer op het station namen we de laatste sprinter naar Zutphen, die overigens werd gereden door een oud VIRM-viertje. Weer personeel aangesproken, maar konden niets voor ons betekenen. (waarom ik steeds het woord moest voeren is me een raadsel, maar ja.) Tsja, je kunt toch maar beter zo veel mogelijk personeel aanspreken. In ieder geval vertrokken we om 0 54 naar Zutphen, waar we om 1 24 aankwamen. Ik zag onszelf al op het perron slapen daar, terwijl het zo koud zou worden. Toch maar weer personeel aangesproken. En God zij dank, die kon ons helpen. Hij regelde een taxi, die al meteen klaarstond bij het station, en die reed ons naar Deventer. Op kosten van de NS. Wouter keek vandaag nog of we geld terug konden krijgen, maar dat bleek niet te kunnen.
Doodmoe kwam ik om 2 15 thuis. Nog heel even op het forum gekeken, en ben als een blok in slaap gevallen...
Al met al was het een leuke dag. Weer veel van de wereld gezien. Besluiten we met een plaatje van een dubbeldekker naar Haltern op het station van Mönchengladbach.