Januari
In Januari begon het jaar koud, ten minste in België. Op 7 januari trok ik met Plan-V444 naar de Ardennen voor een sneeuwwandeling rond Mont Rigi, en op de terugweg reden we om via Spa-Géronstère om nog een klassiekje te zien rijden, mét sneeuw.
Februari
De Nederlandse winter kwam exact één maand later, en duurde een week. Desondanks stortte het Nederlandse spoorwegnet als een kaartenhuis in elkaar, en dat leverde soms vreemde taferelen op. Op 11 februari redde trein 220 het tot Arnhem Centraal, waar deze om 10:30 gestrand raakte en niet meer verder kon op eigen kracht. Vanwege alle problemen is de reddings-VIRM er pas tegen 15:00, waardoor reizigers dit tafereel konden aanschouwen.
Maart
OV in maart? Er waren verkiezingen, en verder Lockdown, avondklok, en de grens was aardig gesloten. Maar ene "Z2N" moest zo nodig een onderzoeksproject doen met een wetenschappelijk instituut in Keulen, en moest daarvoor fysiek naar Keulen toe in maart 2021. Drie coronatesten op 24 uur later kon ik niet alleen Tommy nadoen, tussen test 2 en 3 stond ik ook nog even van de rust te genieten op een verder verlaten Keuls stationsplein.
April
In april was de grens nog steeds veelal dicht, en dat maakte het nog steeds lastig om veel te doen in de wereld. Een uitzondering hierop was reizen naar Luxemburg, wat toegestaan was over land. Op 28 april, de dag dat in Nederland de avondklok verdween, sta ik op 1,5 kilometer van mijn geboorteland op het station van Dudelagne Centre, waar een TER 2N NG van de CFL binnenrijdt. Later die avond moest ik op tijd naar binnen, Luxemburg had die avondklok nog wel.
Mei
In mei waren grensgangers blij, want door de voorspoedige vaccinatiecampagne ging de grens weer langzaam open. Op 25 mei reed dan ook, met bijna 6 maanden vertraging, de eerste Nightjet 420 uit Wenen en Innsbruck. En niet alleen de 'echte' spotters namen daar de moeite voor:
Juni
Juno kwam, en daarmee werd de grens steeds opener. Ik moest weer naar Keulen voor een dag, en op het Hauptbahnhof kon ik daardoor de mooiste/vreemdste forenzentrein van Noordrijn-Westfalen zien: die N-wagen-stam van National Express. Op 30 juni mét crèmekleurige loc, Baureihe 111-loc 174 heeft vandaag de taak om de N-wagens naar Wuppertal te duwen.
Juli
Wat helpt tegen een overdosis Duitsland in coronatijd? België in coronatijd! Juli was de maand dat ik zowel in de Harz als in de Alpen stond, maar op 6 juli stond ik onder andere in Jemeppe sur Sambre, om over te stappen op een P-trein over lijn 144 naar Gembloux. Gelukkig heeft de trein géén drempels, het station heeft er namelijk genoeg.
Augustus
In augustus ben ik twee weken lang door de Alpen heen gereisd met Interrail (een reisje dat het niet tot een reisverslag gaat schoppen vrees ik, het reisgezelschap was er niet bepaald voor de treintjes). Op Maria Tenhemelopneming 15 augustus, een feestdag in Italiaanstalige gebieden, staat op station Lugano FLP staat een 40+ jaar oud treinstel naast de nieuwste aanwinst van de Ferrovie Luganesi: een Tramlink-stel van Stadler.
September
In september leek het eventjes alsof alles weer terug naar normaal was, forenzen was weer normaal en ook die mondkapjes zouden het niet lang meer volhouden. Onder een herfstzon werd mijn overstap op station Den Dolder nog bijna avontuurlijk, tussen het avondspitsverkeer werd mijn sprinter vanuit Baarn via het linkerspoor gestuurd.
Oktober
Dat die mondkapjesplicht toch nog ietsjes langer ging duren werd in oktober wel duidelijk. Gelukkig had ik met Plan-V444 nog een reisje op de planning staan, en dus kon ik op de vroege zondagmorgen op 17 oktober nog even dankzij (Skan)e-trafiken Påga slaan. De context erachter komt in het nieuwe jaar, als ik hopelijk eens voldoende tijd heb om het reisverslag te tikken.
November
'Gaan we nu eindelijk PCC'en?' 'Ja', antwoorde ik Plan-V444, en dus stond ik een maand na onze vorige internationale reis ineens in Mortsel aan het einde van een rondje met de Antwerpse tram. Het is dat we goede vrienden zijn geworden erdoor, want de OV-hobby is soms wat vreemd.
December
En toen waren we alweer in december, het moment dat Den Haag de internationale trein verloor, maar toch ook de maand dat SGM uit de commerciële dienst verdween. Op de laatste dag reisde ik met SGM naar Groningen, en eindigde mijn reishistorie met de OG-sprinter onder het laatste beetje daglicht.
Tot zover mijn jaar 2021. In 2022 heb ik grootse plannen op stapel staan, al zal dat allemaal afhangen van het verloop van de pandemie, en andere zaken waar ik niet volledig controle over heb. Hoe het jaar gaat verlopen zie ik wel. Iedereen alvast een fijn 2022 toegewenst, dat het beter mag zijn dan 2021.
