Stipt om 16.07 uur begint de eerste rit van Zwolle naar Amsterdam. Hier en daar waait het al wat stevig, maar het is nog wel te doen bij vertrek. Tot we de polder in rijden en de wind behoorlijk grip vat op de SNG die we mee hebben gekregen.

Onderweg krijg ik een berichtje van de baas om me een hart onder de riem te steken.

Er is een storing aan het toilet dat verstopt blijkt te zitten, dat probeer ik te verhelpen, maar wil helaas niet lukken. Dus sluit ik het toilet voor de zekerheid maar af.

Bij Lelystad komt er een schoonmaker de trein in voor spoedreiniging; iemand was met potgrond in de weer geweest. Hoe verzinnen ze het?!

In Almere Centrum staan deze drie types wel heel erg dicht op elkaar, dus ik vraag ze vriendelijk of ze anderhalve meter afstand willen houden onderling, wat ze vervolgens keurig doen.

Wanneer we net voorbij Weesp zijn, begint het echt hard te waaien. Zo hard, dat de Bijsturing me informeert dat er vanavond geen trein meer terug gaat. Ik mag wel gebruikmaken van de nachttrein die vannacht, als de storm is gaan liggen, vanaf Amsterdam Centraal terug naar Zwolle rijdt. Zodra we in Amsterdam aangekomen zijn blijkt die al klaar te staan en ook mijn bed in een privécoupé is al gereed gemaakt.

Voordat ik me daar installeer en kan genieten van het blazen van de wind om me heen terwijl ik warm en lekker lig, toch nog maar even langs de Smullers om wat te eten.

Terwijl ik daarvan lig na te genieten, lees ik op internet dat er gelukkig ook mensen zijn die nuttige dingen doen:

Ik denk wel dat dat een zeer stevig gesprek gaat worden tussen God en Rikus, want dit is niet de eerste keer dat God zijn windmachine uittest op de mensheid!
En morgen? Dat zien we dan wel weer.
