Op veel stations kan je dan alsnog verkiezen om een sprinter te nemen die gelijkvloerse instap heeft, waardoor het in- en uitstappen in principe geen extra moeite kost. Ware het niet dat op een aantal trajecten geen sprinters rijden, maar enkel intercity's. Daarom vraag ik me af: zou het beter zijn om op elk station een sprinter te laten stoppen?
De voordelen
- Het grootste voordeel is duidelijk: gelijkvloerse instap voor iedereen. Mindervaliden zijn niet langer afhankelijk van instaphulp, hoeven hun reis niet meer lang van tevoren aan te vragen en kunnen op ieder moment op reis; precies de flexibiliteit waar het OV in Nederland nou zo sterk in is.
- Ten tweede kan NS besparen op rolstoelbruggen, op de opleiding van personeel voor het gebruik van die bruggen, en op het laten invliegen van derde partijen op stations waar geen brug of bevoegd personeel voorhanden is.
- Daarnaast heb je een mooi effect op de materieelbalans: we zwemmen nu immers in de SNG's terwijl er krapte is in intercity's, dus IC's vervangen door Sprinters lost die problematiek grotendeels op.
- Tot slot kan dit NS pushen om in verstoorde situaties de sprinters zo lang mogelijk te laten doorrijden, zodat mindervaliden niet geheel stranden. Hiervan profiteren ook andere reizigers naar sprinterstations, die nu nog vaak de pineut zijn wanneer juist sprinters als eerste worden geschrapt om de intercity's te kunnen laten doorrijden.
- Ik zie helaas ook nadelen. Op elk station Sprinters laten stoppen voor gelijkvloerse instap, kan ertoe leiden dat NS de reisassistentie helemaal opdoekt (uitgezonderd de laatste handvol stations die niet gelijkvloers toegankelijk zijn), met als argument dat mindervaliden toch wel de Sprinter kunnen pakken. Hiermee veroordeel je mindervaliden tot langere reistijden met mogelijk ook meer overstappen, omdat intercity's ontoegankelijk voor hen worden. Om dit te voorkomen, kan je natuurlijk de reisassistentie alsnog in stand houden, maar dan gaan de voordelen voor de vervoerder in rook op (en zal deze dienst mogelijk zelfs minder rendabel worden, omdat er minder gebruik van dezelfde middelen wordt gemaakt).
- Daarnaast hebben de sprinterloze trajecten vaak ook een reden waarom er nu enkel een intercity rijdt. Er is bijvoorbeeld een vervoersvraag die te groot is voor een sprinter maar juist netjes in een IC past (bijv. Zl-Dv of Apd-Amf). Of de IC doet dienst als zonetrein, waarbij het opheffen ervan zou zorgen dat langeafstandsreizigers in de traagste trein belanden - met een scheve reizigersverdeling tussen IC en SPR tot gevolg - of dat zij extra moeten overstappen (bv. Ekz-Hn of Hdr-Amr).
- Bovendien is de "gelijkvloerse instap" niet overal even gelijkvloers. Sommige perronhoogtes wijken te veel af om met een scootmobiel oid in en uit een sprinter te kunnen rollen, en ik heb ook de indruk dat het gat tussen treeplank en perron hier en daar iets te groot is om overbrugbaar te zijn. Zolang die problemen niet opgelost worden, is de drempelloze instap op die stations misschien nog een farce.
- Verder is het voor andere reizigers niet altijd even handig om sprinters als laatste te schrappen in verstoorde situaties. Intercity's hebben immers meer zitplaatscapaciteit en zijn door hun stoppatroon ook sneller door een verstoord gebied heen. Als een grote massa langs een verstoord gebied wil, werk je die veel makkelijker weg met vier VIRM-IC's dan met twee SNG-sprinters per uur (wellicht een extreem voorbeeld, maar het gaat om het idee).