L'ombre n'a pas encore étendu son emprise sur nos espérances
De schaduw heeft nog geen greep op onze hoop
Thuin (Djos Janssens)
De zomermaanden zijn de maanden waarop vervoerbedrijven twee keuzes kunnen maken: of ze schrappen een derde of een vierde van alle ritten die ze maken wegens een gebrek aan aanbod aangezien reizigers dan massaal weg zijn, of ze laten meer ritten rijden en creëren daarbij zelfs compleet nieuwe lijnen omdat toeristische bestemmingen nu eenmaal een beetje aardig bereikbaar moeten zijn. In de stad vindt het eerste vooral plaats, terwijl buiten de steden het wel eens voor zou kunnen komen dat het tweede gebeurt. Menig kustplaats krijgt opeens een treintje erbij is een veelgehoord voorbeeld, maar hoe zit het met de natuurgebieden, de parken? Het aanbod blijft waak wat karig en vooral als we het over Wallonië hebben is het aanbod vaak om van te janken. Als de TEC dan toch besluit om een gebied te ontsluiten dat 's weekends anders niet te bereiken is, dan moet ik wel toeslaan. Hoe? Met de V1-lijn. Het is een zogeheten 'ligne éVasion' en het betreft een tweeuurlijkse lijn vol kronkels en omwegen tussen Bouillon en Orval. Na de successen van bijvoorbeeld prosecco gedronken te hebben in Prosecco (zie daar foto 238) en champagne gedronken te hebben in Champagne (zie daar foto 83) heb ik mij lang verheugd op het moment dat ik Orval in Orval kon gaan drinken en dat moment zou er nu gaan komen.
Deze post bevat beelden van twee verschillende trips. Tijdens de eerste trip heb ik
Florenville, Chassepierre, Herbeumont, Bomal en Spa bezocht en tijdens de tweede trip heb ik Bastogne, 
Wiltz, Luxemburg, Mortehan en Orval bezocht.Eerst een aperitief: de KUSTBUS
1. Jawel, de KUSTBUS wordt geschreven met hoofdletters. Deze bus, die een viertal keer dagelijks rijdt tussen Den Helder en Petten is een gratis buslijn die langs Julianadorp een aantal campings en dergelijke aandoet tijdens de zomervakantie. De bus is er eentje op leeftijd, maar ja, je kan er moeilijk over klagen als je je bedenkt dat 'ie gratis is voor reizigers.
2. De dienstregeling, in aantrekkelijk grijs, met het onooglijke lijnnummer 851. Volgens de traditie van Connexxion is alles wat met 8xx begint een vakantie- of zomerlijn.
3. Tijdens het wachten komt lijn 33 op zijn eindpunt aan, aan het station van Den Helder.
4. Van binnen krijg ik EBS-vibes. Zo'n buurtbusje dat ik ooit nam in het Waterland had zo'n moquette. Tijdens de rit waren er toch zo'n acht of tien mensen mee. Sommigen gebruikten deze bus als stadsbus, aangezien zij ermee van de ene wijk naar de andere toe gingen (en ze wisten dondersgoed dat deze zelden rijdende bus gratis was), maar toch: meer dan de helft gebruikte de bus ook echt om ermee naar hun recreatiebestemming te gaan.
5. De buslijn wordt de KUSTBUS genoemd, maar de zee krijg je niet te zien: we rijden de hele rit beneden, aan de andere kant van de dijk.
6. Aan het eindpunt, Petten Plein 1945, komt vlak na aankomt bus 151 naar Alkmaar langs. Weten we gelijk waar het lijnnummer 851 vandaan komt en het doet mij vermoeden dat het de bedoeling is dat de zomerbus aansluiting geeft op deze streekbus. Dat zou wat zijn!
7. In Petten heb je de kerncentrale, maar ook het wijdse strand met het flinke duin. Ik besluit om over het strand te gaan wandelen van Petten naar Sint-Maartenszee.
8. Eenmaal in Sint-Maartenszee aangekomen wacht ik bus 152 naar Schagen af. Het bushaltebord noemt deze halte 'Zeeweg', terwijl de abri rept over 'Wijde Blick'. Het lijkt een beetje een traditie: als een halte van naam verandert, laten we de abri met rust. Komt een bus niet meer langs een abri? Dan laten we de abri ook met rust. Worden de abri's vervangen door een nieuwer exemplaar, ook al stopt er geen bus meer? Dan wordt de abri vervangen en wellicht wordt dan de naam wel bijgewerkt (praktijkvoorbeeld is de bushalte Vondellaan in Zandvoort; die halte wordt al meer dan een decennium maar in één richting bediend en je kunt er Street View op nahouden: aan beide kanten van de weg staat er een abri en die zijn beide vervangen geweest). Hoe dan ook: tegenwoordig (in de herfst) rijdt bus 152 naar Schagen niet meer hier in Sint-Maartenszee en heb je doordeweeks lijn 151 weer naar Alkmaar.
9. Bus 152 naar Schagen rijdt langs Schagerbrug en kijk nou, zelfs in augustus heb je her en der nog bloemenvelden.
10. Na aankomst in Schagen wordt lijn 152 nu lijn 30 naar Den Helder. Het gebeurt op hetzelfde moment dat er nog een bus 30 is, met bestemming Callantsoog.
Ik had wederom terug naar Den Helder kunnen gaan met de KUSTBUS, maar afwisseling moet er een beetje zijn. Welja: daar heb je de eerste zomerdienst, in Nederland, en ik denk dat ik er nooit van gehoord zou hebben als ik geen accounts op sociale media had. Ik vraag me af hoe marketing dan werkt, maar ik ga er van uit dat er in lokale media zoals kranten en posters etc. hun werk doen en dat er gedurende de dag een gedegen passagiersaantal is.
Dan volgt nu de andere zomervakantiebus, waarbij je ook hoopt dat er wel voldoende reclame voor gemaakt is...
Herbeumont
11. Om het meeste uit de dag te halen en daarmee uit het weekend heb ik de dag ervoor in de avond een OV-fiets genomen, om die de vroege ochtend erna weer in te kunnen leveren op de plek waar ik 'm vandaan heb: station Heemstede-Aerdenhout. De stalling is een kwartier vóór de eerste trein van de dag open en zo is het voor mij praktisch. Een ander verhaal is dat in Haarlem: daar is de fietsenstalling waar de OV-fietsen vandaan komen gesloten tussen 02:00 en 06:00 in de nacht van vrijdag op zaterdag, om maar een dag te noemen. Als je net op die dag met de nachttrein uit Amsterdam in Haarlem aankomt tegen drie uur 's nachts of wanneer je met de nachtbus naar de luchthaven wilt en je als aanloop de OV-fiets gebruikt ben je mooi de pineut, mocht je zo'n fiets willen gebruiken. De grap is: de meeste mensen die de nachtbus in Haarlem nemen, zijn mensen die werken op Schiphol (in de beveiliging). Als je in Zandvoort woont ben je wat betreft het OV in elk geval de pineut zolang lijn 300 niet doorgetrokken wordt naar de badplaats. In Zandvoort en in enkele andere kleinere haltes nabij Haarlem (Overveen, Haarlem-Spaarnwoude) is er sprake van een 24-uursaanbod.
12. Welja. Het is kwart voor zes in de nacht en het is afwachten op de 2210 richting Rotterdam.
13. Het is licht wanneer ik aan de Eiffeltoren van Rotterdam Centraal sta.
14. Op deze dag sloeg de intercity naar Brussel de halte in Breda over en verruilde die deze halte voor een oponthoud van een kwartier op station Noorderkempen. Het is de eerste keer dat ik überhaupt voet zette op dit winderige gebeuren langs de E19. Ik hoopte nog een zomer-Eurostar met bestemming Marseille vast te leggen die tijdens dit kwartier door zou moeten komen, maar deze trein had al +25 in Rotterdam opgelopen, waardoor wij 'gewoon' voor mochten.
15. In Brussel-Zuid komt de Brechtse wortelschietexpress min of meer op tijd aan en daar was het overstappen geblazen op de intercity naar Luxemburg. De trein is goed druk en ook wat aan de korte kant, maar wat zien we hier? Een I6-rijtuig.
16. Ramen die open kunnen.
17. We spoelen efkes door. De aansluiting in Libramont lukte wonderwel en de tocht naar de bestemming ging zonder problemen. Op tijd kwam ik aan in Florenville en hier was het dat ik op de eerste bus ging stappen. Niet op de V1, die ik later wel zou nemen, maar lijn 23. Niet al te lang geleden heeft de TEC Luxembourg haar net aangepast en dat heeft geleid tot wat hervormingen in routes en lijnnummers. Daarbij zijn er ook een paar lijnen bijgekomen, zoals deze lijn 23 en deze lijn is wat gek. Als je de dienstregeling ervan bekijkt zie je dat 'ie loopt van Florenville Gare (treinstation) tot aan Florenville Place du Miroir, het busstation van het oord. Onderweg nog niet eens een handvol haltes, nog niet eens 2,5 km. Een bijzonder lijntje dus voor zo'n gat in de Gaume, maar na aankomst verwordt de bus tot lijn 22 naar Arlon, naar het schijnt. Enfin, ik gebruik deze 'pendelbus' of 'veredelde stadsbus' voor de rit naar het busstation van Florenville, omdat voor lijn V1 een horizon-ticket nodig is. Voor zo'n korte afstand wil je natuurlijk een next-ticket gebruiken en daar is die gekke bus 23 nou net handig voor.
18. De bushalte aan het station van Florenville stelt niks voor. Er is een goot, een bord met een dienstregeling en da's alles.
19. Place du Miroir stelt dan wel weer iets meer voor met heuse 'quais'.
20. Vlak erachter is daar de V1 met bestemming Orval. Vanaf hier is het niet ver meer tot aan Orval, maar nog steeds te ver om met gemak te gaan wandelen. Over gemak gesproken: deze bus reed iedere twee uur en da's niet heel erg frequent, al was het wel gecadanceerd.
21, 22. Ik besloot om vanuit Florenville te gaan wandelen naar Chassepierre, één van de mooiste dorpen in Wallonië, maar vertel mij wat, de Gaume, da's toch wat speciaals met z'n cuesta's. Het weer was ook nog eens uitstekend.
23. In Chassepierre waren voorbereidingen aan de gang voor het jaarlijkse Festival international des 'Arts de la rue' Chassepierre dat de week erna zou plaatsvinden. Los van dat festival is het een kalm dorp met veel campingplaatsen eromheen en zeg nu zelf, het is mooi gelegen.
24. Anno 2024 worden er geen papieren dienstregelingen meer geprint, maar hooguit een bordje als dit, met een QR-code erop. Zoek het uit, internetloze mens. Het is nog een wonder dat in de zomer er überhaupt bussen rijden in de vorm van die V1, maar of iemand die echt gebruiken zal?
25. Met een aantal minuten vertraging is daar dan de V1 die me naar Herbeumont zal brengen. Daarna zal die verder rijden naar Bouillon. In Bouillon was ik al eens. Sterker nog: ik ben ooit in Bouillon gekomen vanuit Sedan (zie daar vanaf foto 57), wat pre-corona nog kon, omdat er een Franse belbus reed (lijnnaam TAD 11) die op een paar momenten (ook op zondag!) wat ritten deed voor 1 euro als je een student was (of er uit zag als eentje). Wat een tijden waren dat!
26. Nou ja, kort samengevat: de bus was leeg.
27 - 29. Herbeumont stond hoog op de lijst met oorden waar ik eens heen wilde. Bohan, een ander hoek dat ook in die uithoek ligt, was ook zo'n oord, maar daar moest ik doordeweeks voor vrij nemen. Herbeumont heeft een zogeheten "pre-RAVeL", die (dus) niet helemaal compleet is als fietsroute. Wel kun je heel duidelijk zien dat er een spoorlijn gelegen heeft, met grote viaducten...
30, 31. Herbeumont heeft een fort en dit fort was de laatste uit de reeks "La Route La Marck" (die de (voormalige) forten van Neufchateau, Herbeumont, Bouillon en Sedan omvat) die ik nog niet gezien dan wel bezocht heb.
32. Ik dacht eerst een kleine klimwandeling te gaan doen om uit te komen bij de rivier de Semois, maar het pad was beneden afgesloten, waardoor ik weer het hele eind terug moest klimmen. Eens dat overleefd te hebben, had ik de Semois bereikt en kon ik een duik nemen in deze rivier. Hier is een speciaal 'strandje' aangelegd waar je je kunt omkleden (in hokjes die niet op slot kunnen omdat de deuren kapot zijn) en waar het water wat uitgediept is zodat je er gewoon kunt staan en zwemmen zonder steeds al zwemmende tegen stenen aan te komen.
33. Na een tijdje gezwommen te hebben is het tijd om terug naar het noorden te gaan. Ik zou met de eveneens 'nieuwe' buslijn 48 naar Bertrix gaan, die eigenlijk de opvolger is van de oude lijn 163a, die versimpeld werd en ook vaker ging rijden. Vlak voordat bus 48 aankwam, kwam bus V1 nog voorbij.
34. Hoewel 48 en V1 beiden in Herbeumont komen, volgt 48 een andere route. 48 rijdt vanuit het asielzoekerscentrum richting Bertrix en daarbij deelt het slechts één halte met de V1. Maison Communale is dat in elk geval niet: dat is de halte op de t-splitsing uit de richting van het asielzoekerscentrum (Fedasil). De halte waar beide lijnen wel samen komen is het wat afgelegen Rue Champs Simon die grappig genoeg wel het dichtst bij het strandje ligt.
Het vervolg van de reis had nog wat voeten in de aarde. Bus 48 bracht me in Bertrix en ik reed ermee door naar het centrum, dus verder dan het treinstation. Er waren werkzaamheden aan de gang aan het 'busstation' aan de Grand'Place, dus werden we aan het IND afgezet. In Nederland zou je daar terecht komen als je als vreemdeling papieren nodig hebt, maar in Wallonië kom je daar als scholier, omdat het een middelbare school is (Institut-Notre-Dame). Enfin, ik had ruim de tijd om bus 8 te halen naar Libramont en dus kon ik tussendoor een hapje eten. Ik had wel een trein eerder kunnen nemen, maar dan had ik hoe dan ook precies 1:58 uur mogen wachten in Marloie voor de volgende trein naar Liège. Ik blijf het een schaamtevolle aansluiting vinden. Het alternatief werd dus nu om per bus in Libramont te raken, daar een L-trein te nemen tot Marloie en daar een overstap van zes minuten te genieten. De intercity ervoor zou uiteraard ook nu weer twee minuten te laat aankomen, dus was ik content met een 'aansluiting' via bus 8 en deze L-trein. Enige voorwaarde uiteraard: de L-trein moet op tijd zijn, alhoewel de aansluiting op de trein naar Liège gegarandeerd zou worden als de vertraging minder zou zijn dan twaalf minuten of zo, ik weet het niet meer. Laat nu net de intercity voor ons met een uur vertraging rijden en ons hele rijschema naar de getver helpen en jawel, onze trein had meer vertraging dan wat getolereerd zou worden. Ik heb nog aan de treinbegeleider gevraagd of ze wat konden regelen en jawel: de trein bleef wachten. Niet zozeer omdat het van ons kwam, maar omdat de intercity uit Brussel zelf óók vertraagd was en díé trein had óók een aansluiting te geven op de trein naar Liège.
35. Ik overnachtte op een camping in Bomal, waar op dat moment een lichtfestival aan de gang was.
36. Mind you: dit vuurwerk, vergezeld met luide muziek, werd afgevuurd rond 1 uur 's nachts. Moet je dat eens in Nederland proberen.
37. De dag erna dacht ik eraan om met een Euregioticket te reizen, maar Bomal viel natuurlijk buiten het geldigheidsgebied, dus besloot ik om in Rivage uit te stappen en dan maar met de bus de reis te gaan beginnen.
38. Onderweg naar de bushalte kom je langs de vroegere haltes Liotte en Comblain-au-Pont tegen. De stationsgebouwen en delen van de perrons staan er nog steeds. Zichtbaar op de achtergrond op deze foto is het oude stationsgebouw van het vroegere station Comblain-au-Pont.
39. Bus 377. Voor mij niet onbekend, maar toch: het blijft een lange rit. Ik probeerde een Euregioticket te kopen bij de chauffeur, maar die accepteerde alleen contant geld en dat had ik nou net niet. Ik mocht wel gaan zitten, om het op het treinstation alsnog maar te kopen, maar eenmaal op het treinstation bedacht ik me, gezien het plan voor vandaag, dat een weekend-ticket Visé - Spa voordeliger zou gaan zijn en tja...
40. De bestemming was dus Spa, om daar eindelijk eens Spa te gaan drinken.
41. Om in Spa te raken deden we de omleiding via Visé en Welkenraedt gewoon twee keer. Op de terugweg was het wel grappig om Montzen als 'wij komen aan'-scherm te zien.
42. Mooie route al met al!
Orval
43. Twee weken later ging ik de tweede ronde in voor de V1-vakantielijn. Ik had geen trek in een herhaling van het vroege opstaan met een nachtelijk OV-fiets-avontuur, dus besloot ik te gaan overnachten in Zuid-Limburg, terwijl ik op de vrijdagavond van aankomst aldaar geterroriseerd werd door stortregen (zonder jas aan, RIP) en muggen, maar het bed had een klamboe, dus ik was ergens nog wel veilig. Mijn kleren zouden echter niet helemaal droog worden in de nacht, maar vooruit, de volgende dag zou de ochtendzon de klamheid ongedaan maken. Die ochtend zou ik voor het eerst vanuit Nederland met de Arriva-trein naar Liège gaan, maar online kon ik geen ticket met bestemming België kopen. De speciaal hiervoor toegewijde site van Arriva schrijft voor dat je tickets tussen Nederland en België koopt via B-Europe, maar er was niets beschikbaar tussen Eijsden en Visé. Later zou dit gecorrigeerd worden, maar op dat moment moest ik dus naar een kaartautomaat die ook nog eens een defecte kaartlezer had voor contactloos betalen. Ter plekke viel me in Eijsden op dat zowel de kaartlezer van Arriva als die van NS werkten. Een vrouw die werkt in het vroegere stationsgebouw zei me zelfs dat 'er verwacht wordt' dat je bij Arriva incheckt, terwijl dat volgens de officiële richtlijnen uit den boze is, omdat er tussen Eijsden en Maastricht met NS gereisd wordt. Ach, die hele lijn en die hele omslag naar Arriva is mijns inziens een grote uit de klauwen gelopen grap die het treinreizen op zich weinig goed heeft gedaan op tarifair gebied. Het grensoverschrijdend treinreizen moet nodeloos complex en dat is weer een voorbeeld van iets waarom reizen met de trein naar het buitenland een nachtmerrie is. Als er toch eens OV-chipkaartpaaltjes in België zouden staan zeg!
44. Wederom gaat het met de tweeuurlijkse L-trein van Liège naar Marloie. Dat die trein maar eens per twee uur rijdt is ronduit een schande in de zomervakantie en daar moesten ze subiet eens wat aan gaan doen, al is de zomer al een tijdje voorbij. Er is soms wel eens een verdwaalde T-trein of P-trein, maar wat heb je daaraan als je gewoonweg consistentie wilt hebben? Ik wist op dat moment nog niet dat er een TEC-pendelbus is tussen Barvaux en Durbuy en dat verraste me: voorheen dacht ik dat je er alleen op woensdag of vrijdag op gezonde tijden kon komen met een marktbus. De eerste bestemming vandaag was niet Durbuy (ik ben daar al eens geweest) maar Bastogne en de makkelijkste en interessantste manier was om de E78 te nemen vanuit Marloie. Hier hebben we er zo een die net uit Bastogne aankomt, op doortocht richting Marche-en-Famenne.
45. De trein volgt een glooiende route door dorpen die er levenloos uitzien, langs allerlei lange steenwegen, met huizen er vlak langs... Zo'n mooie omgeving en dan zo'n verschrikkelijke bebouwde kom, tenzij de huizen niet gebouwd zijn langs zo'n steenweg.
46. Mooi tussendoortje wel: het kasteel van Jemeppe.
47. De bus van lijn 78 die we namen naar Bastogne-Sud. Het is een Otokar en het grappige van deze bus is dat we de TEC ervan verdenken dat ze die genomen hebben omdat 'ie het goedkoopst was en dan nóg hebben ze 'm goedkoper gekregen door allerlei ogenschijnlijk zinloze dingen te schrappen, zoals de correcte vertalingen voor de display binnen voorin de bus. Die display toonde onderweg alleen maar woorden in het Turks... 'Duracak' in plaats van 'Arrêt demandé', om maar wat te noemen.
48. Wat moet, dat moet. De grap van de naam van die koekjes is dat de koekjes niet eens hier vandaan kwamen. De uitvinder ervan kon niet op een betere naam komen voor een plaats met bergen. Voor welke reden dan ook moest de uitvinder in kwestie denken aan Bastogne en nu zitten we ermee opgescheept.
49. Tot een zekere tijd stond hier nog heel wat jaren een NMBS-kaartautomaat, mede omdat NMBS-tickets geldig waren tot Bastogne-Sud en Bastogne-Nord. Da's nu al een tijdje verleden tijd.
50. Een stadsbus! Eens per uur. Eigenlijk een stadsbus onwaardig, maar ja, de TEC kennende is een gecadanceerde uurdienst geweldig of zo.
51. De binnenstad van Bastogne bevat eigenlijk alle elementen die mij visueel totaal niet bevallen aan steden in België. Architecturale chaos, een deprimerende kleurkeuze voor de stenen, veel te veel auto's... Het heeft mijns inziens geen sfeer die ik zoek in een binnenstad.
52, 53. Met de lijn 6 raak je in Mardasson, waar het Amerikaanse oorlogsmonument is. De eerste keer dat ik hier was kon je het monument op klimmen, maar nu kon dat voor onduidelijke redenen niet meer.
54. We zijn in Bastogne om bus 130 te nemen naar Ettelbruck, maar deze bus is eigenlijk een grap binnen België. Deze bus is een Luxemburgse bus en binnen België mogen ze onder geen beding hun eigen bushaltebordjes plaatsen en mogen ze geen gebruik maken van de bestaande haltes, dus stopt de bus aan haltes die nergens aangegeven staan. Spookhaltes. Volgens de dienstregeling en op Maps zou de bus langs het stadhuis rijden, maar vanuit een gezonde mate van paranoia checken we toch maar of er geen omleidingen zijn. Jawel: de bus zou nu langs het Place MacAuliffe rijden, waar maar één busstrook is, net in de 'verkeerde' richting. We hebben daar geen enkele bus gezien. Ook niet vanuit de richting van het stadhuis. Wel zagen we enkele bussen voorbij rijden zonder een zichtbare display, wat ons deed vermoeden dat dit een lege rit was, maar al met al was de eindstand dat we een uurtje langer mochten gaan wachten in dit hol. Om een herhaling van misverstanden en gokken te voorkomen zijn we een halte verder gelopen en zijn we daar gaan wachten waar al een klein hoopje mensen aan het wachten was op ogenschijnlijk niets. Wanneer de bus eenmaal kwam, hadden we geeneens een ticket hoeven kopen, terwijl dat eigenlijk wel zou moeten. De achterdeuren gingen open en dat was reden genoeg om lekker in te stappen en ongezien de pest, met je gebrek aan duidelijke info.
55. Moeilijk te zien, maar daar is de grens te zien. Het verschil in asfaltkwaliteit is hier duidelijk merkbaar. Een ander aspect aan weten dat we in Luxemburg waren, was dat meer dan drievierde van de reizigers de bus verliet aan het eerste de beste 'centre commercial'.
56. Ik vind Luxemburg eigenlijk maar een deprimerend land. Het OV mag er gratis zijn, maar ik word niet gelukkig van dat gevoel dat ik me hier een 'alien' voel. Ik hoor hier niet. Waarom zou je je hier wel thuis voelen? Je bent hier alleen omdat de salarissen hoger liggen, omdat het er véél netter uitziet dan België en omdat je waarschijnlijk België beu bent en je uit nieuwsgierigheid naar Luxemburg toe wilt omdat het immers het laatste land in 'Benelux' is. Enfin: we zouden eigenlijk verder rijden naar Ettelbruck, maar we ontdekten dat er een 2000 zat op de RB naar Kautenbach, dus... keuze snel gemaakt.
57. Een nugget!
58. De 2008 in Wiltz.
59. Ramen open, niet alleen omdat het goed stevig warm was in de trein!
60. In Kautenbach, zoals bijna altijd op het maffe kopspoortje.
61. Het ene uur vertraging dat we opliepen door de onvindbare dan wel onzichtbare bus 130 maakte dat we voor de trein naar Luxemburg aangewezen waren op de NMBS-intercity, dus een Desiro.
62. In Pfaffenthal-Kirchberg doen we de combo trein-funiculaire-tram.
63. We konden nog twee uur langer blijven in Luxemburg, maar het weer zag er onheilspellend uit en met ons verblijf in Libramont vonden we het toch maar verstandiger om eerder naar Libramont te gaan. Gratis raak je in het Belgische Athus. Het gegeven dat er vroeger ook nog een P-trein Virton - Luxemburg reed blijf ik toch gek vinden.
64. Na heel wat jaren ben ik weer eens langs Virton naar Libramont gereden. Het maakt wel dat we met treinvervangend vervoer moesten tussen Bertrix en Libramont, maar och...
65. ...het maakt dat we weer met de achtbaan mogen.
66. Donkere wolken pakken zich samen ten zuidwesten van station Libramont, terwijl de laatste bus van de dag überhaupt Libramont binnenrijdt. We waren echt op tijd: vlak na het eten en vlak na het inchecken bij het verblijf brak de hemel open.
67. We meet again: omdat we naar Orval toe willen moeten we weer met het TVV, terug naar Bertrix...
68. We meet again, again: bus 48.
69. Een lege bus. De rit van bus 48 vanuit Herbeumont naar Bertrix was niet leeg. Deze zondagse rit wel. Deze bus rijdt eens per twee uur.
70. Zijn we nu op een willekeurige halte uitgestapt? 'Linglé'? Zo ziet het er wel naar uit...
71. Nee, dit keer is het geen willekeurig stopknopdrukken. We gaan op zoek naar een stuk spoorwegarcheologie. Hier hebben we een overblijfsel van de oude spoorlijn 163A.
72. De lijn heeft een tunnel gehad, die niet toegankelijk is. Ik dacht dat deze tunnel, de Tunnel des Ardoisières, geconverteerd was naar fietspad, maar nee, daar ziet het er absoluut niet naar uit. De toegang is gesperd met hekken, hoewel dat hek deels wel degelijk open is gemaakt. Of dat aan de andere kant van de tunnel ook zo was... dat kon ik niet inschatten, dus die gok maakte ik niet, uit angst om de volgende bus V1 te missen.
73. Met nog wat tijd in te vullen door het teruglopen naar de bushalte Linglé en de nu ontstane plicht om naar Mortehan te lopen omdat daar pas weer bus V1 stopt, komen we de tegenbus van V1 tegen, met bestemming Bouillon.
74. Deze regio heeft het niet zo met stoepen denk ik, maar wel met rivieren en heuvels.
75. Daar is de bus. Helaas is het zondag en is hier überhaupt geen bakkerijtje of zo om een tussentijds ontstane trek te stillen.
76. Een oud origineel TEC-interieur! Wel: ook nu is de bus weer helemaal leeg. Tot aan Orval bleef de bus ook helmaal leeg.
77. Daar zijn we weer in Florenville. Hier zouden we nog één keer terugkomen...
78. V1 is helaas een buslijn die in de helft van de gevallen met een bus zou rijden met totaalreclame erop. Je zou denken: je neemt de bus mede om van het uitzicht te genieten, maar die klotestickers maken nu juist dat net precies onmogelijk op bepaalde plekken.
79. Orval Carrefour, eindpunt. Hier kom je normaal gesproken alleen doordeweeks. 's Weekends ben je eraan voor de moeite, tenzij je in de zomervakantie met V1 reist.
80. Ook al is het een zondag: de plaatselijke brasserie is open en goed druk. Orval drinken in Orval en zelfs Orval eten in Orval.
Dat zijn de zinvolle doelen in het leven die er toe doen. Jawel, Orval maakt ook zijn eigen (abdij)kaas en die moeten we uiteraard ook even gaan proeven...
81. De lunchpauze was precies lang genoeg om ons de volgende bus terug te laten nemen op een beetje gezond tijdstip. Los van de abdij is er ook een kasteel in Orval. Die zagen we voor nu alleen even vanaf een afstandje.
82. Met deze bus gaan we terug richting Florenville.
83. Kun je alarm slaan voor totaalreclame door deze alarmknop in te drukken?
84. Van Orval Carrefour naar de dichtstbijzijnde Carrefour om Orval te kopen voor onderweg. Simple as.
85. In Florenville heb je een stelplaats van de TEC en hoewel ik weinig weet van pachters, vinden ze het hier blijkbaar prima om bussen die ze niet gebruiken lekker kwetsbaar buiten te laten.
86. 's Zondags ook hier weer: eens in de twee uur een trein. Hier hebben we een lege doorkomstrit.
De weg terug begint weer eens en daar valt eigenlijk nog wel wat interessants over te melden. Doordat er werkzaamheden lagen zowel Libramont - Bertrix als Libramont - Ciney eruit en dat leidde tot de creatie van een bijzondere verbinding die twee keer zou rijden, alleen op zondag 25 augustus: een P-trein Arlon - Brussel via Bertrix en Namur, waarbij opmerkelijk is dat deze trein non-stop reed tussen Bertrix en Namur.
87. Het uitzicht onderweg richting Houyet is wijds, maar ja, ik vergat even te melden dat de treinen in kwestie Desiro's zijn.
88. Na een lange rit moet er nog overgestapt worden in Brussel-Zuid op de intercity naar Amsterdam en tijdens het wachten treffen we een klassiek motorstel aan met een open raam aan de stuurpost. Hoe lang dit hier nog rijdt en hoe lang nog zoiets mogelijk is... wie zal het zeggen?
De week erna was de laatste bus van lijn V1 alweer gereden. V1 is overigens niet de enige 'ligne éVasion' en al zeker niet de enige: er is naast de V1 nog de V2 die rijdt tussen Charleroi en Abbaye d’Aulne, een ruïne van een groot abdijcomplex. Deze V2 is de OG van de Waalse vakantielijnen en vroeger, voordat de term 'ligne éVasion' überhaupt bestond, was deze lijn er al en heette deze lijn 'ABBA'. Och, de TEC verandert en de ogenschijnlijk onlogische en volslagen krankjorem klinkende lijnnummers en dus ook lijnnamen verdwijnen stilletjes aan...
Wel ja, we gaan zien of de V1 terugkeert in het volgende jaar. Mijn indruk is dat het aanbod wat karig is, maar het is interessant dat deze bus iedere dag van de week rijdt. Veel reizigers trekt het nog niet aan: in de meeste ritten die ik nam waren er geen reizigers aanwezig. Uitzondering was de rit van Orval naar Florenville: op die rit was de helft van de stoelen bezet, maar ja, Orval is dan ook wel een bijzondere bestemming. Een ander kritiekpunt is dat deze lijn maar deels aansluiting biedt op de trein. Vanuit Libramont en Bertrix heb je een aansluiting op de V1 richting Bouillon en Orval, maar als je uit Arlon en Virton komt, ben je eraan voor de moeite en mag je bijna twee uur wachten. Wil je terug? Dan kun je prima in Bertrix en Libramont raken, maar als je naar Virton en Arlon wilt heb je wederom pech of alleszins een engelengeduld hebben. Daar ligt wat mij betreft nog een punt van verbetering in. Om dan ook nog wat geld uit de zakken van de reizigers te kloppen is de tijd tussen de V1 en de 48 in Herbeumont, mocht je daar overstappen, nèt iets langer dan een uur, zodat je tweemaal aan de Horizon mag, tenzij je op een Horizon+ of een Horizon-dagkaart reist. Los hiervan zie ik ook graag dat er in de toekomst een soortgelijke lijn komt richting Torgny en/of Montmédy. De Gaume laat zich met de V1 ontdekken en er is wat te ontdekken zo. Mijn eerste vakantiebestemming ooit die ik in mijn eentje tijdens een echte meerdaagse 'vakantie' heb bezocht, was Torgny en ja, het is waarachtig een bijzonder oord voor Belgische begrippen. Ik wil er ooit weer eens heen, maar de dienstregelingen staan het mij niet toe. Over Montmédy gesproken: je komt in deze Franse vestingstad met de eenmaal daags rijdende (school)bus 35 (die daar vanaf foto 29). Een interessant alternatief is de nieuwe lijn 22 die doordeweeks vanuit Arlon via Florenville meerdere malen (!) naar het Franse Carignan rijdt en het mooie aan Carignan is dat het een treinstation heeft aan de lijn tussen Charleville-Mézières en Longuyon, net als Montmédy (da's letterlijk een halte verderop). Wellicht overweeg ik nog eens om deze lijn voor de grap te nemen, maar ik heb voorlopig nog geen 'excuus' om die te nemen.
Tot zover deze post over bussen in Wallonië met een beginnetje over een Noord-Noord-Hollandse kustlijn. De maand erna heb ik wederom intensief gereisd in den vreemde en dat verhaal moet nog geschreven worden.
Een latere post met losse foto's van het restant van 2024 is hier te vinden.
Ik ben nu wel een beetje teleurgesteld dat je nog geen bouillon hebt gedronken in Bouillon. 