Zoals meerdere van jullie reis ik graag met de trein. Binnen Europa heb ik al vele treinreizen gemaakt, van Portugal tot Ierland tot Bulgarije. Dit jaar was het tijd om een keer een ander continent met de trein te ontdekken: Noord-Amerika. In het bijzonder Canada, een land dat ik al heel lang een keer wilde bezoeken. Canada is wellicht geen land waarbij je gelijk aan treinreizen denkt. Toch is de trein erg belangrijk geweest in de kolonisatie van het westen. Vele mensen waren mij al voor om de trein te nemen op zoek naar een beter bestaan. Daarom maak ik deze reis ook in westelijke richting.
De langste afstand zal ik afleggen in de Canadian, één van de langste treindiensten ter wereld. Als je de hele treindienst in één keer aflegt zit je maar liefst 97 uur in deze trein, mits je geen vertraging hebt uiteraard. Ik besluit om deze transcontinentale reis te beginnen in Montréal, de meest oostelijke stad in Canada met een rechtstreekse vlucht vanaf Schiphol. Daarmee komt de totale reistijd in theorie uit op 102 uur.
Dit reisverslag beslaat het eerste deel van de reis. Ik neem je mee in het openbaar vervoer in Montréal en Toronto en de treinreis tussen deze twee steden.
29 mei 2024
Montréal dus. De grootste stad van de provincie Québec, een overwegend franstalige provincie. Na een ontspannen vlucht met KLM kom ik aan het einde van de middag aan in Canada. De douaneambtenaar kijkt mij nog vreemd aan als ik vertel dat ik met de trein naar Vancouver zal reizen, maar ik word gewoon doorgelaten. Ik neem een dagpas voor het openbaar vervoer, die 24 uur geldig is. In een supermarkt haal ik een picnic, die ik opeet met het uitzicht op de skyline van Montréal bij de ondergaande zon. Dit is Mont Royal, waarnaar de stad is genoemd.

1.1 - uitzicht op de skyline van Montréal vanaf Mont Royal
30 mei 2024
Met de dagpas ging ik vandaag met de metro de stad verkennen. De eerste metrolijn werd pas in 1966 in gebruik genomen. De toenmalig burgemeester van Montréal was na een bezoek aan Parijs zo onder de indruk van de metro dat hij ook een bandenmetro in zijn stad wilde hebben. Zodoende was Montréal de eerste stad ter wereld waarbij het netwerk volledig uit bandenmetro's bestond. Je kan merken dat het metronetwerk is ontworpen in samenwerking met RATP (de Parijse metro, red.), het voelt dan ook erg Europees aan. Bij de bouw van de stations is veel aandacht besteed aan kunst op de stations. Dat geeft soms mooie plaatjes:

1.2 - een vrij standaard station. Je kan goed zien dat het een bandenmetro is.

1.3 - Lionel-Groulx, waar twee metrolijnen samenkomen en je makkelijk kan overstappen

1.4 - glas-in-lood raam op station Charlevoix

1.5 - station Peel

1.6 - station Peel, detail van de trap

1.7 - station McGill, toch wel één van de mooiste stations die ik heb bezocht

1.8 - station McGill, detail van kunst op de muur

1.9 - station Berri-UQAM

1.10 - station Pie-IX

1.11 - station Crémazie

1.12 - links in beeld de REM, een lightrail waarvan het netwerk volop in ontwikkeling is. Er komt bijvoorbeeld ook een lijn naar het vliegveld

1.13 - hier een treinstel op station Île-de-Soeurs, het gehele netwerk van de REM is zelfrijdend

1.14 - en een gemiddeld station, de toekomstige lijnen zijn er voor het gemak alvast ingetekend

1.15 - stationsomgeving van een gemiddeld suburbaan station, helaas kom je al vrij snel weer op drukke wegen en uitgestrekte parkeerplaatsen uit ...
31 mei - 1 juni 2024
De overige twee dagen heb ik de stad vooral met de fiets verkend. Verrassend genoeg is de fiets een prima vervoermiddel. Het heeft zelfs een hele fietscultuur. Er was een fietsfestival, maar helaas was het te moe van het sightseeing dat ik niet mee heb gefietst.
Voor omgerekend € 15,00 kon ik een hele maand gebruikmaken van de deelfietsen en steeds maximaal een half uur fietsen. Ideaal!
De stad heeft toch wel meerdere gezichten. Het oude centrum voelt vooral heel Europees aan, het zou net zo goed een willekeurige stad in Frankrijk kunnen zijn. Daarnaast heb je een zakencentrum met veel moderne gebouwen. De wijken rond het centrum doen erg Noord-Amerikaans aan, maar het is zeker anders dan in bijvoorbeeld New York. Hieronder een greep uit de wijken waar ik doorheen fietste en gebouwen die ik heb gezien.

1.16 - er is prima fietsinfrastructuur, helaas alleen geen coherent netwerk. Het gebeurt daarom regelmatig dat je ineens op een drukke weg belandt. Desondanks is fietsen bijzonder populair in Montréal.

1.17 - fietsinfrastructuur in de suburbs

1.18 - Longueuil, stad aan de andere kant van de Lawrence rivier. Waar je in Montréal nog met engels uit de voeten kon is het hier enkel en alleen frans.

1.19 - In Montréal kan poutine natuurlijk niet ontbreken!

1.20 - Pleateau Mont-Royal, één van de duurste wijken van Montréal

1.21 - Vieux Montréal, oftwel Oud Montréal, had net zo goed een stad in Frankrijk kunnen zijn

1.22 - Habitat 67, één van de meest inconische gebouwen van de stad

1.23 - als laatste dan: mijn voornaamste vervoermiddel van de afgelopen dagen
2 juni 2024
Vanochtend heb ik lekker ontspannen gedaan, lekker geluncht aan het kanaal, zoals vele anderen ook deze op deze zondag. Aan het eind van de middag was het tijd om het station op te zoeken. Vroeger had Montréal twee stations, maar sinds 1943 heeft de stad een Gare Centrale. Bij een centraal station verwacht je een herkenbaar gebouw, maar zelfs met Google Maps kon ik het niet vinden. Ik heb letterlijk een heel rondje rond het gebwouw en door de parkeergarage gereden tot ik een ingang vond die meer leek op de zij-ingang van een kantoorgebouw. Met de metro is het iets makkelijker te vinden, al moet je maar net weten dat je er dan bij Bonaventure eruit moet.
Het interieur is modern met een mix van Art Deco en international style. De restaurants doen een beetje denken aan een mix tussen een Amerikaanse diner en een Franse bistrot. Ik neem snel een fish and chips voordat mijn trein vertrekt. Althans, dat is de bedoeling. Mijn trein zou om 17:00 vertrekken, maar het werd later en later. Uiteindelijk werden we aan de volgende trein gekoppeld en vertrokken we drie uur later ... Als dit een voorbode is van wat nog komen gaat. Ach, we zijn op vakantie, denk ik dan maar.

1.24 - Gare Centrale, het centraal station

1.25 - rondom vind je allemaal mooie kunstwerken met verschillende Canadese taferelen

1.26 - een bistro op het station

1.27 - een bistro op het station, het was een zondag en het was erg leeg zoals je kan zien
Het boarden gaat dan weer heel Amerikaans. Grote bagage moet je eerst laten wegen en goedkeuren door het treinpersoneel. Daarna sta je in een lange rij te wachten voordat je mag boarden. Hier kan je dus niet zomaar een paar minuten van tevoren aankomen.
We waren nog niet koud het station uit en we stond al stil. Er bleek nog iets defect te zijn, wat gerepareerd moest worden. Zo liep de vertraging uiteraard nog meer op. Halverwege de rit kregen we daarom pizza aangeboden en daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen. Dat is toch wel wat anders dan een lullig koekje met "Lieblingsgast". Op een rit die 5 uur zou duren kwam ik uiteindelijk met bijna 4 uur vertraging aan, om 2 uur 's nachts. Gelukkig was de receptie van mijn hostel nog net open.

1.28 - mijn trein met nummer 69 had een oorspronkelijk vertrek van 17:00 ...
Je kan ook de nachttrein naar Halifax in het oosten van Canada nog op het bord zien staan.

1.29 - de eerste trein van deze reis, een betere foto werd het helaas niet

1.30 - heerlijk comfortabele stoelen in "economy"

1.31 - aankomst op Toronto Union station (foto de volgende dag genomen)
3-4 juni 2024
Toronto is echt een totaal andere stad dan Montréal. Ook al was Montréal een grote stad, Toronto voelde veel chaotischer aan. Daarnaast waren de drugsverslaafden en daklozen veel meer zichtbaar. Helaas zat mijn hostel naast een tentenkamp voor daklozen. Toronto doet veel denken aan New York, al heeft het minder charme en minder bekende gebouwen. Hier ga ik liever niet fietsen, dus ik neem een tweedaagse ov-pas. De stad heeft immers een uitgebreid netwerk van metro's, trams en bussen. De eerste dag heb ik verschillende buurten verkend en de tweede dag heb ik afgekoeld in de vele bossen die door de stad verspreid liggen.

1.32 - pick-up trucks en gele schoolbussen, het is duidelijk dat we in Noord-Amerika zijn

1.33 - in de tram kan je door de voorruit kijken


1.34 - Yonge Dundas Square doet een beetje denken aan Times Square in New York

1.35 - ook de metro doet mij denken aan New York

1.36 - interieur van de metro

1.37 - een nieuwer type metro

1.38 - een station boven de grond, de stations waren verder weinig boeiend en vooral heel grauw en functioneel

1.39 - één van de modernere buurten van Toronto

1.40 - voormalig industriegebied

1.41 - GO is de vervoersmaatschappij in de provincie Ontario, deze treinen rijden onder andere naar Detroit en Niagara Falls

1.42 - de gemiddelde bus, waarvan ik er vele heb genomen

1.43 - bossen midden in de stad, je zou niet zeggen dat er drukke wegen zijn hier niet ver vandaan

1.44 - strand en de kustlijn van het meer van Ontario

1.45 - de laatste dag afgesloten met zonsondergang met uitzicht op de skyline
Bedankt voor het lezen van dit eerste deel! Binnenkort het tweede deel van deze reis, welke helemaal zal gaan over de Canadian.
~Matt
#1: Montréal - Toronto ● #2: Toronto - WInnipeg - Jasper ● #3: Jasper - Kamloops - Vancouver