Re.tep schreef: ↑do 26 jun 2025, 22:31
Het grote probleem bij mijn geschetste voorbeeld is dat je toch wel 40 of nog meer dienstjaren moet hebben, en niet iedereen bij NS begint op zijn/haar 18de.
De maximale vergoeding krijg je al vanaf 30 dienstjaren. Als je er korter werkt heb je ook korter zwaar werk gedaan, dus is het vrij logisch dat je naar rato minder krijgt / minder vroeg kunt stoppen.
Voor veel rijdend personeel is NS vaak op wat oudere leeftijd (35 / 60 jaar) de nieuwe werkgever.
Opbouw van pensioen is niet iets unieks wat alleen bij NS plaatsvindt. Het kan zelfs voorkomen, afhankelijk waar men eerder werkte, dat iemand die later bij NS kwam al meer pensioen heeft opgebouwd dan iemand die op z'n 18e begon.
Dan kan je dus niet zelf een mooie regeling treffen, maar ook niet van de Zwaar Werk regeling gebruik maken.
Dat kan dus wel. Je krijgt bij < 30 dienstjaren dus minder uitgekeerd, maar niet niks.
En overigens, als je op je 35e begint met een individuele regeling dan kan je nog best wat moois opsparen hoor. Je hebt dan nog genoeg jaren te gaan om niet extreem veel te hoeven inleggen.
Natuurlijk is niet alleen de dubbel onregelmatigheid zwaar bij rijdend NS personeel, maar denk ook aan het altijd schudden van de treinen, slecht klimaat, fijnstof, warm en koude overgangen bij de vertrekprocedure, agressie en (dodelijke) aanrijdingen.
Mwoh, met een deel van die dingen die je noemt zou ik ook zwaar werk doen

En ik besef ook wel dat ik m'n huidige werk niet tot m'n pensioen ga volhouden, maar val onder geen enkele regeling (wat ik op zich ook wel snap). Dus wees vooral blij dat er bij NS een regeling is.
Vergeet niet dat een conducteur / machinist vaak tussen de 1 en 15 (dodelijke-) aanrijdingen heeft meegemaakt na tientallen jaren rijden.
Ja ik zit als reiziger al op 2 en dat is al geen pretje, laat staan als je eerste rang zit. Maar daar is toch nazorg voor? Als je dat je hele carrière meesleept is er al eerder iets niet goed gegaan in het proces vrees ik.