Na Ilulissat werd het dan tijd voor Nuuk, de tweede stad in Groenland die ik zou aandoen deze vakantie. Eigenlijk zou er nog een derde zijn, maar goed, zoals je in het vorige deel al kon lezen heb ik afgezien van een bezoekje aan dat oord i.v.m. praktische uitdagingen, laten we dat maar zo stellen. Welja, ik heb anderhalf dag in Nuuk en het is bij aankomst vanuit de lucht al duidelijk meer een stad dan een nederzettinkje met een paar honderd mensen en ik ben vooral benieuwd hoe anders dit voelt dan een oord als Ilulissat.
Op 1 april zag ik een gebbetje voorbij komen dat Interrail nu ook in Groenland geldig zou zijn. Nou, op Groenland rijden natuurlijk geen treinen, maar jokes’ on you: ik ben wel naar Groenland gereisd met een geactiveerde, geldige Interrail-pass. Ironisch genoeg heb ik het idee dat er netto meer sporen liggen in Groenland dan in IJsland, omdat er een afgelegen, verlaten eilandje ligt ergens in de buurt bij Nuuk waar nog een klein spoorlijntje nog ligt, maar daar zijn waarschijnlijk geen treinen meer. Ik ging het in elk geval niet uitzoeken, zo’n dagtrip vond ik net even te prijzig.
1. De terminal van Nuuk is nog nieuw, maar veel ga je hier niet vinden in de ontvangstzaal. Geen barretje, geen winkeltje, niks. Er is wel iets aan bedrijvigheid aan de andere kant van de security, maar het voelt alvast als: ‘hier wil je niet zijn’. Binnen een half uur na aankomst raakte ik met de laatste stadsbus van de dag (die alleen doordeweeks rijdt tot het einde van de middag) nog in het centrum. Betalen voor deze stadsbussen kan alleen contant, of met zo’n OV-chipkaart achtig geval en zo’n ritje kost 20 DKK. Deze bus heeft betere tijden gezien, getuige de voorruit. De chauffeur kon geen Engels, maar bij het zien van ‘pengene’ was ‘ie alvast gerustgesteld.
2. Het interieur is er eentje van een gemiddelde Deense streekbus, maar dat gevoel had ik ook al bij de stadsbus in Akureyri. Gele buitenkant, blauwe stoelen… er zijn schermen in de bus die tussenhaltes zouden moeten tonen, maar die deed ‘t effe niet. De bus staat lang in de file tussen het aanknopingspunt in het zuiden en de binnenstad van Nuuk. Er zijn geen stoplichten, maar er zijn wel rotondes en de doorstroom daarop is ronduit stroperig te noemen. Op sommige momenten rijdt de buschauffeur gewoon het fietspad of de stoep ernaast op om een stukje te smokkelen tot aan de eerste de beste abri. Deze abri’s staan niet direct naast de weg, maar op een zekere afstand ervan en om de wachtende mens niet tien seconden te laten stappen komt de bus maar naar de abri toe.
3 - 5. Impressies van de oude kern van Nuuk, de hoofdstad van het ‘land’. Ook hier komen die houten bruggen/trappen weer aan bod.
6. Waarschijnlijk een knipoog naar de Kleine Zeemeermin in Kopenhagen. Aan de kustlijn heb ietsje verstopt je dit kunstwerk staan, de ‘moeder van de zee’.
7. Tijd om te ontwaken uit de idylle: we gaan de echte stad zien nu.
8. Appartementencomplexen met oneven nummers, maar zodra we het getal 13 naderen, maken we maar de overstap naar 11a en 11b!
9, 10. De hoogbouw is kleurrijk, de architectuur modern en interessant, maar desondanks is het voornamelijk donkergrijs en daarom eigenlijk toch wat grauwig.
11 - 14. Deze flats zijn nog vrij nieuw, maar dan heb je natuurlijk nog de lagere, eenvoudigere bouw, in het ruige landschap.
15. Tijd om de haven op te zoeken. Op de dag die ik in Nuuk had, kwam de Sarfaq Ittuk aanvaren in de ochtend.
16. Ik vind het van dichtbij eigenlijk nog wel een klein bootje, vergeleken met de MS Norröna.
17. De reddingssloepen komen blijkbaar uit IJmuiden.
18. Een groot onderdeel van de economie hier is de visserij, de verwerking van vis en de export ervan. In de voorgrond een stadsbus.
19. Sommige chauffeurs hebben vlaggetjes op de bussen gezet omdat het vandaag een officiële feestdag is: grondwetsdag. Omdat we in Groenland zijn, vindt een groot deel van de bevolking deze dag totaal niet belangrijk, omdat het een Deense dag is. De dag van autonomie is hier doorgaans belangrijker.
20. Veel MAN-bussen hier.
21. Een paar keer tref je zulke Volvo’s aan, maar toch één keer zag ik in de verte een tamelijk oude Volvo rondreden zoals er eentje stond in Ilulissat. Ze zijn dus nog wel in dienst hier.
22. In Nuuk vind je op twee plekken stoplichten: op één kruispunt in het centrum, maar ook voor een tunnel die één rijbaan heeft.
23. Het druppelt overal en het is lekker rauw. Galmen doet het ook.
24. Omdat Nuuk vrij klein is ben ik ook in de buitenwijken wezen wandelen. Je hebt hier ook ‘express-bussen’ rijden.
25. Dit zou evengoed een albumcover kunnen zijn.
26. In het oosten heb je het nieuwste deel van de stad, wat je voor Nederlandse begrippen een nieuwbouwwijk kan noemen.
27. Wonen, en niks anders. Dat moet het leven hier zijn. Wonen en werken. En kou lijden.
28. Tijdens het lopen kom ik dit bouwwerk tegen. Je zou denken dat het een antenne is of zo, maar nee, het is in zekere zin een verlenging van de landingsbaan, want hierop staan de lampen die piloten gebruiken om de landingsbaan te kunnen zien en aangezien de landingsbaan op een heuvel staat en de heuvel ophoudt, is men creatief geweest om zo de landingsbaan te ‘verlengen’.
29. Terug in het centrum voor eten. Merkwaardige kunst.
30. En ijs!
31. In Ilulissat bleef het de hele dag licht, maar in Nuuk begon het toch daadwerkelijk een beetje donker te worden.
32. Tijd om terug te keren naar Europa, met dit joekel: een A330neo.
33. Achter de security valt het me op hoe goedkoop alcohol en frisdrank is. Moet je bij ons proberen op de luchthaven. Ben je gelijk het dubbele kwijt.
34. De vlucht naar Kopenhagen duurt iets van vier uur.
35. Kekke visuals op het beeldschermpje voor me.
36. Het is niet alsof ik hier iets langer dan een week terug nog gevaren heb.
37. De luchthaven van Kopenhagen ligt vlakbij Zweden en het is hier waar je de Sontbrug op gaat.
38. Ik wilde vandaag, voordat ik terugkeerde naar huis, nog een dagje in Zweden spenderen, maar er bleken allemaal werkzaamheden te zijn in Skåne en dat maakte dat ik er een rondje van maakte met de ene helft Denemarken en de andere helft Zweden. In plaats van dat ik direct naar Zweden toe rijd, ga ik nu eerst naar Kopenhagen en tijdens het wachten komt dit trio aan locomotieven voorbij.
39. In København H neem ik de S tog nemen naar Hillerød.
40. Er zijn zo veel tussenhaltes op deze lijn dat ze niet allemaal passen op de display boven. Ik heb nochtans een gereviseerd stel mee.
41. Talgo’s… beklad, wel.
42. Even ontbijt halen bij een bakker en en een kijkje nemen bij het kasteel in Hillerød: Frederiksborg Slot.
43 - 45. Stads- en streekbussen in Hillerød.
46. Met Lokaltog ga ik een rondje rijden naar Helsingør, via Gilleleje.
47. Onderweg passeren we een museumtrein…
48. Het ontbijt. Eigenlijk zou ik die kaneeldingen elke dag kunnen eten, maar laten we dat toch maar niet doen...
49. In Aarhus was het carnaval, vlak voor de boottocht. Nu, in Helsingør, was het wéér carnaval, vlak voor de boottocht.
50, 51. Ik was eerder eens in Helsingør, maar niet met de gele Lint die langs de haven even denkt dat ‘ie een tram is.
52. Tijd voor een tochtje met de boot naar Helsingborg.
53. De overtocht is kort, en de verkoop van sterke drank in de duty-free is waarlijk nog korter. In Zweden heb je er strengere wetten op de verkoop ervan.
54 - 56. Het weer is ronduit matig, maar ik maak toch even een rondje in Helsingborg.
57. Na ongeveer een uur zat ik op de trein richting Lund. Hier was het intussen hard gaan regenen en schoof ik het avondeten maar een paar uur naar voren.
58 - 61. Na gedegen te hebben gegeten met dessertwijn toe, kon ik alsnog even een beetje rondstappen in Lund.
62. Lund is de enige stad in Skåne met een tram en ik wist toen ik hier aankwam niet dat hier überhaupt een tram zou zijn.
63. Na dat wandelen had ik mild mazzel: toen ik de trein weer ging nemen, had ik precies de laatste trein van de hele dag omdat men hier het blijkbaar nodig vindt om na half zeven in de avond al het treinverkeer op te heffen en te vervangen door bussen. Ik raak zodoende nog per trein in Malmö en daar besluit ik een slagje te maken naar Trelleborg.
64, 65. Vroeger reed in Trelleborg de nachttrein Stockholm - Berlin de boot op, net als bij die nachttrein naar Sicilië. Covid draaide dit curiosum de nek om.
66. Impressie van vertrektijden in Malmö C.
67 - 69. Bij het vallen van de avond kon ik nog even rondkijken in Malmö.
70 - 72. Tijd voor de Snälltåget! Ik heb niet eerder een nachttrein genomen in Zweden en/of Denemarken, maar dat moest eens veranderen. Met deze D 301 zou ik naar Hamburg Hbf toe reizen. Op het moment van de foto was het rijtuig nog leeg, maar eenmaal in Kopenhagen zou ieder bed in ieder couchetterijtuig vol zitten. Dan zijn twee nachttreinen op dezelfde verbinding eigenlijk geen overbodige luxe.
We vertrekken met een half uur vertraging of zo omdat we wachten op een aansluitende trein (de Snälltåget uit Stockholm). Normaliter is deze trein één verbinding, maar door werkzaamheden (Zweden zuigt apenballen met die werkzaamheden) is die trein opgeknipt en de ‘dagtrein’ heeft dientengevolge een zootje vertraging gehapt.
73. Eenmaal in Denemarken hebben we een uur vertraging en moesten we even vrezen voor onze binnenkomst in Duitsland, omdat daar óók werkzaamheden zouden plaatsvinden die de hele lijn tussen Flensburg en Neumünster zou lamleggen gedurende de dag. Zodra ze beginnen komt daar niks meer door. Een beetje als de ICE die vanuit Duitsland Frankrijk niet meer binnenkomt met een hoop vertraging omdat de treindienstleider op tijd naar huis is gegaan.
74. Gelukkig raken we in Hamburg, met nog immer een uur vertraging. De concurrentie deed het niet veel beter: de EuroNight van SJ had meer dan een uur vertraging opgelopen...
75. Hup naar Bremen, naar Leer, naar Groningen. Ik reis nog steeds met Interrail, maar vanuit Hamburg blijft Groningen toch een prima route. Ik had evengoed via Osnabrück gekund, maar alle ICE's en IC's hebben een reserveringsplicht, zullen druk zijn en ik heb geen zin om dezelfde route te moeten volgen als op de heenweg.
76. In plaats van dat ik in Groningen op de trein stap mag ik nog eens in een treinvervangende bus, naar Europapark. Nooit heb ik daar rondgelopen eigenlijk.
77. Eind middag was ik weer thuis.
78. Als afsluiter: toen ik eenmaal wist dat ik naar IJsland en Groenland toe ging, was ik op zoek naar een wallpaper, want dat ik wat ik doe, als ik eenmaal weet waar ik heen wil. Deze wallpaper is een beeld van het oord Sisimiut, waar ik met de Sarfaq Ittuk zou komen, als ik daarmee gevaren zou hebben. Het doel van zo’n wallpaper is om die ter plekke te reproduceren, dus om naar de plek te gaan waar de foto genomen is en om het beeld opnieuw te maken. Tijdens mijn wandeling in het oude centrum van Nuuk kwam ik een Nederlander tegen die ook in z’n eentje op reis was. Hij vertelde dat hij de Sarfaq Ittuk zou nemen naar Ilulissat en dat vond ik wel interessant. Ik vroeg hem of hij ook een tussenstop in Sisimiut zou hebben van ongeveer vier uur en dat bleek het geval. Ik vroeg hem, wellicht krijg jij wel dit beeld te zien en als je dit toevallig te zien krijgt, zou je dat dan kunnen delen?
79. Weekje later kwam dit bericht binnen. Ik reken het goed. Heb ik het toch nog een beetje gezien.
80. Addendum: een Duitstalige hondenpoepzakjesbak, ergens in Nuuk, Groenland.
